Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Dziady"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Gamebook” wzbogacony literacką przeszłością – analiza gry paragrafowej „Dziady część V. Dziady, które nie spieprzają” autorstwa Mikołaja Kołyszki
A gamebook enriched with the literary past – an analysis of the paragraph game “Dziady Część V. Dziady, które nie spieprzają” by Mikołaj Kołyszko
Autorzy:
Sowa, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26072530.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gamebooks
'Dziady'
pastiche
parody
Adam Mickiewicz
immersion
gra paragrafowa
pastisz
parodia
immersja
Opis:
Artykuł porusza zagadnienia ukazujące powiązania postmodernistycznych kategorii pastiszu i parodii w odniesieniu do gier paragrafowych. Pierwsza część tekstu stanowi przekrój najważniejszych kwestii teoretycznych dla późniejszej analizy paragrafówki, zaczynając od przedstawienia jej definicji, najpopularniejszych gatunków, a także podstawowego podziału gier. W związku z problematyką gamebooków zwracam również uwagę na zwiększającą się intermedialność współczesnych utworów, a także znaczenie drugoosobowej narracji. Wspominam również o gatunku gier artystycznych (art games) oraz krótko przytaczam twórczość jednej z ich przedstawicielek – Anny Anthropy. Następnie omawiam postmodernistyczne kategorie pastiszu i parodii wraz z ich znaczeniem w zestawieniu z relacją przeszłość-teraźniejszość. W kontekście parodii wspominam również o podziale Gérarda Genette’a na transtekstualne odniesienia między utworami. Wszystkie wymienione zagadnienia znajdą odniesienie podczas analizy gry paragrafowej stanowiącej „półoficjalną” kontynuację Mickiewiczowskich Dziadów łączących parodystycznie ujętą kulturę ludową ze współczesnymi elementami nowych mediów.
This article addresses issues showing the interconnectedness of the postmodern categories of pastiche and parody in relation to gamebooks. The first part of the text is a cross-section of the most important theoretical issues for the subsequent analysis of the gamebooks, starting with the presentation of their definitions, the most popular genres, and the basic division of such games. In relation to the issue of gamebooks, I also draw attention to the increasing intermediality of the contemporary works, as well as the importance of second-person narration. I also mention the genre of art games and briefly cite the work of one of their representatives, Anna Anthropy. I then discuss the postmodern categories of pastiche and parody and what they mean in relation to the past-present relationship. In the context of parody, I also mention Gérard Genette’s division of transtextual references between works. All the above-mentioned issues will be referred to when analysing the gamebook, which is a ‘semi-official’ continuation of Mickiewicz’s Dziady, combining a parodic take on folk culture with contemporary new media elements.
Źródło:
Replay. The Polish Journal of Game Studies; 2022, 9, 1; 43-57
2391-8551
2449-8394
Pojawia się w:
Replay. The Polish Journal of Game Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dziady” w reżyserii Kazimierza Dejmka – próba demitologizacji
“Dziady” directed by Kazimierz Dejmek – an attempt at demythologization
Autorzy:
Popłonikowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967305.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The author of the article attempts to recreate the famous staging of "Dziady" directed by Kazimierz Dejmek, in order to demystify the spectacle. The performance is analyzed in terms of art, taking into account the political situation (March 1968). In order to establish the facts, the author uses an assistant’s scenario, the memories of the witnesses of the release of "Dziady" and fragments of the performance. Reconstruction of the staging allows to conclude that the staging was artistically valuable, but it is the political situation at the time that played the most important role in popularizing this interpretation of the drama.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 27, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dziady directed by Kazimierz Dejmek – an attempt at demythologisation
Autorzy:
Popłonikowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649327.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Dziady
Adam Mickiewicz
Kazimierz Dejmek
March 1968
Polish theatre
Opis:
The author of the article attempts to recreate the famous staging of Dziady directed by Kazimierz Dejmek, in order to demystify the spectacle. The performance is analysed in terms of art, taking into account the political situation (March 1968). In order to establish the facts, the author uses an assistant’s script, the recollections of the witnesses of the release of Dziady and fragments of the performance. The reconstruction of the staging enabled the researcher to conclude that it was artistically valuable, but it was the political situation at the time that played the most important role in popularising that interpretation of the drama.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 44, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt "dziady" w dramaturgii Dmitrija Bogosławskiego
Autorzy:
Lappo, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625040.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
theatre, dramaturgy, new drama, direction Dziady (Forefather's Eve), Belarusian mentality
teatr, dramaturgia, nowy dramat, dziady, reżyseria, mentalność białoruska
тэатр, драматургія, новая драма, абрад „дзяды”, рэжысёр, беларускі менталітэт
Opis:
This paper focuses on the works of Dmitry Bogoslavsky – a Belarusian playwright who writes in Russian. Its aim is to examine the worldview of this actor, director and dramatist based on selected works by him, and to trace his artistic evolution. More specifically, the paper seeks to answer the question of how Bogoslavsky’s works explore the Belarusian custom of Dziady (Forefathers’ Eve), understood as an element of the Belarusians’ mental image of the world. The analysis of Bogoslavsky's texts and the plays he directed has led to the conclusion that the theme of deracination and homecoming are at the core of his art. In order to communicate with their ancestors, laid to rest in their native land, characters in his works must establish a relation with an extrasensory reality by entering the ritual circle of Dziady. By depicting the spiritual realm in parallel to the world of the living, Bogoslavsky has been engaged in a certain kind of ‘Dziady’ project, one set in the contemporary theatrical and dramatic context, and yet strongly embedded in Belarusian tradition and mentality.
Artykuł poświęcony jest twórczości Dmitrija Bogosławskiego, białoruskiego dramatopisarza piszącego po rosyjsku. Celem badania jest ustalenie cech światopoglądu białoruskiego aktora, reżysera i autora tekstów dramatycznych na podstawie analizy wybranych utworów oraz prześledzenie ewolucji twórczej autora. Przedmiotem szczegółowej analizy stała się próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób białoruski obrzęd dziady, rozumiany jako element mentalnego obrazu świata Białorusinów, obecny jest w dramaturgii Bogosławskiego. Przeprowadzona analiza tekstów i spektakli wyreżyserowanych przez Bogosławskiego pozwala na stwierdzenie, że temat oderwania od korzeni i powrotu do domu należy do najważniejszych w jego twórczości. Kontakt z przodkami, którzy spoczywają w rodzinnej ziemi, wymusza na bohaterach relacje ze światem duchów i wprowadza w rytualny krąg „dziadów”. Przedstawiając w twórczości dramatopisarskiej i reżyserskiej świat duchów, istniejący obok świata żyjących, Bogosławski konsekwentnie realizuje na gruncie współczesnego teatru i dramatu swoisty - mocno osadzony w tradycji i mentalności białoruskiej - projekt „dziady”.
Артыкул прысвечаны творчасці Дзмітрыя Багаслаўскага, беларускага драматурга, які піша на рускай мове. Мэта даследавання - выявіць на аснове аналізу выбраных мастацкіх тэкстаў асаблівасці светапогляду аўтара, режысёра і акцёра і прасачыць за яго творчай эвалюцыяй. Прадметам дэталёвага аналізу з’яўляецца пошук адказу на пытанне, у якім выглядзе абрад дзяды, які разумеецца як частка ментальнага вобраза свету беларусаў, прысутнічае ў п’есах Багаслаўскага. Аналіз тэкстаў і пастаўленных Багаслаўскім спектакляў прыводзіць да высновы, што тэма адрыву ад каранёў і вяртання ў свой дом з’яўляецца адной з самых важных у яго творчасці. Сувязь з продкамі, адносіны герояў са светам духаў уводзяць чытачоў і гледачоў у рытуальная кола „дзядоў”. Прадстаўляючы у сваёй драматургічнай і рэжысёрскай творчасці свет духаў, які існуе побач са светам жывых, Багаслаўскі паслядоўна ажыццяўляе ў межах сучаснага тэатра абрад „дзядоў”, які трывала ўкараніўся ў традыцыях і менталітэце беларусаў.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziady
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Dramat
Dramat romantyczny
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, wyd. Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Dziady. Poema
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Dramat
Dramat romantyczny
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Dziady cz. IV w zwierciadle ekosystemu romantycznego
Dziady part. IV in the mirror of the romantic ecosystem
Autorzy:
Trześniewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076726.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ecosystem
insects
ecocriticism
animal studies
ekosystem
ekokrytyka
Mickiewicz
owady
Opis:
W artykule, poświęconym czwartej części Dziadów Adama Mickiewicza, posłużyłam się metaforą ekosystemu, w który uwikłane są zwierzęta, rośliny oraz ludzie. Zwierzęta odgrywają istotną rolę w Mickiewiczowskim ekosystemie, stając się podstawą przewartościowania myślenia o tym, kto może być bohaterem, gdyż autor przyznaje im status równoprawny z tym, który posiadają Gustaw czy Ksiądz. Co więcej, zwierzęta przestają być postrzegane przedmiotowo. Mickiewiczowski bohater widzi siebie jako cząstkę natury. W artykule zwrócono szczególną uwagę na insekty jako zwierzęta stojące na styku śmierci i życia. W tej roli autor Dziadów obsadził owady, które zdają się zacierać granicę między dwoma rzeczywistościami.
In this article, I have used the metaphor of the ecosystem in which animals, plants and humans are involved. Animals play an important role in the Mickiewicz’s ecosystem, becoming the basis for revaluing the thought of who can be a hero, because the author recognizes them as equal with those of Gustav or Priest figure. What is more, animals are not being perceived as objects any more. Mickiewicz’s hero sees himself as part of nature. In the article special attention has been paid to the insects as animals standing at the crossroads of life and death. In this role, the author of Dziady part IV casted insects, which seem to blur the boundary between two realities.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 53-62
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziady, część II
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Dramat
Dramat romantyczny
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, wyd. Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Dziady, część III
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Dramat
Dramat romantyczny
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, wyd. Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Dziady, część IV
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Pigoń, Stanisław
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Dramat
Dramat romantyczny
Romantyzm
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, wyd. Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Dziady. Widowisko, część I
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Dramat
Dramat romantyczny
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, wyd. Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Bezdomni zmarli: rzecz o Szekspirowskich widmach
The homeless dead: the case of Shakespeare’s spectres
Autorzy:
Grzegorzewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012206.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
cmentarz
Szekspir
Hamlet
Makbet
widma
obrzęd
Dziady
graveyard
Shakespeare
Macbeth
spectres
the custom of dziady
Opis:
The paper begins with an anecdote concerning one of most intriguing works of Frédéric Chopin, Nocturne in G-minor, Op. 15, nr 3. A story goes that Chopin composed this nocturn inspired by a performance of Hamlet and intended to name it: In the Graveyard. Regardless of whether this story is true or false, the implied plot-line of Chopin’s nocturn, developing from a wistful and then dramatic opening passage to the harmonious, hymn-like second part well fi ts the atmosphere of Shakespeare’s drama which does not preclude the possibility of consolation and the faith in transcendence, despite its prevalent preoccupation with ubiquitous iniquity, death and decay. In contrast with the rest of the play, however, act 1 scene 5, set in the graveyard, is marked by an entirely materialistic tendency, in the vein of the late medieval dance macabre. Still more unsettling is the vision of tenantless graves and the dead returning from the liminal space of the cemetery to the polis reserved for the living. The ghosts of the people who have died violent death are not harmless apparitions, fi gments of imagination, but as Quentin Meillassoux argues, they destroy the very boundary between life and death which safeguards our existence. The ghost of Banquo in Macbeth is a “living” example of such a radical subversion of the established dichotomies, which Shakespeare examines most carefully in his great tragedies. In the theatre of the 20th century, Shakespeare’s refl ection on the elusive boundary between the world of the living and the uncanny realm of the dead gained a great momentus in the perplexing stage production of Macbeth directed by a Lithuanian, Eimuntas Necrošius. The power of his vision stems from the connection of Shakespearean tragedy with the folk tradition of “Dziady”, an ancient Balto-Slavic custom commemorating the dead.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2012, 2(5); 257-270
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziwne przypadki (?) Dziadów Dejmka
The strange cases (?) of “Dziady” by Kazimiesz Dejmek
Autorzy:
Rosenberg, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477270.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
In my article I analyze the mechanism which led to the staging of “Dziady” by Kazimierz Dejmek on the stage of the National Theater in November 1967 to commemorate the 50 th anniversary of the October Revolution. I draw particular attention to certain curiosities, starting with the choice of the work by Mickiewicz, through the puzzling behavior of the Ministry of Culture and Art, finishing with the passivity of the censors, particularly visible in the light of the contemporary practices of that institution. The above mentioned peculiarities have led me to a thesis that the anniversary performance was a result of an intrigue or provocation prepared by the Minister of Culture and Art, Lucjan Motyka, the General Director of the Ministry of Culture and Art, Stanisław Witold Balicki and the President of the General Office for the Control of the Press, Publications and Performances, Józef Siemek. I also draw attention to the similarity between the meaning of the performance, which accentuated such elements as: progressiveness, patriotism, plebeianism and anti-Russian ideology and the beliefs of the Moczar group, which may, in my opinion, imply that the “guerrilla fighters” wanted to use it as a certain type of manifest determining their attitude towards culture and revealing elements close to them. Furthermore, it may have been intended to play a role in consolidating the environment and at the same time attracting a bigger group of intelligentsia, which was more and more disheartened with Gomułka. The actions of the “commandos” taken in defense of “Dziady”, may have caused among the supporters of the minister of internal affairs a feeling of appropriating a performance which was close to them, which may have affected the extent of brutality used by structures subordinate to the minister when suppressing the students’ protests in March 1968.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2013, 1(21); 317-331
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konfrontacja z imperium: Mickiewiz ("Dziady", cz. III) i Puszkin ("Jeździec miedziany") w perspektywie postkolonialnej
Autorzy:
Gall, Alfred
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564246.pdf
Data publikacji:
2010-12-30
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Opis:
This article deals with the relationship between Puškin and Mickiewcz and focuses on the literary polemic they were engaged in. The paper proposes a rereading of two key texts (Dziady, part III and Miednyj vsadnik) and refers in that respect to the postcolonial concept of “in-betweenness” (Bhabha). The term “in-betweenness” is applied in order to describe the al-ternative positions of the two authors in regard to autocracy: Whereas in Dziady, part III (espe-cially in Ustęp), literary writing contests imperial rule, Puškin’s Miednyj vsadnik responds to Mickiewicz’s severe criticism of Russian autocracy by evoking the mere necessity of auto-cratic rule which is justified by the lack of any alternative force in Russian history. But in both texts the writer’s position is suspended and instable: each text reveals the “in-betweenness” of literary discourse in the face of autocracy.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2010, 8; 145-164
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Słyszę ich głosy”. Hymnus trium puerorum Jarosława Iwaszkiewicza wobec Dziadów wileńsko-kowieńskich Adama Mickiewicza
„I hear their voices”. Hymnus trium puerorum by Jarosław Iwaszkiewicz in comparison with Dziady by Adam Mickiewicz
Autorzy:
Spólna, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445477.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
hymn
tradition
romanticism
classicism
Jarosław Iwaszkiewicz
Adam Mickiewicz
Dziady
Opis:
The article compares the poem by Jarosław Iwaszkiewicz Hymnus trium puerorum with Dziady by Adam Mickiewicz to show how processed and personalized heritage of romanticism becomes a part of the modern classical attitude and the language of existential experience for a contemporary poet.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2013, 1; 76-88
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Majsterkowanie” Mozartem. Dziadów część III a Don Giovanni
Tinkering with Mozart: Dziady part III and Don Giovanni
Autorzy:
Puchalska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969385.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
The essay is devoted to a very specific and interesting example of intersemiotical link between the scene of the Senator’s ball in the third part of „Dziady” by A. Mickiewicz and „Don Giovanni” by W. A. Mozart. Analysis of some elements of the opera included by Mickiewicz in his text, in the way of ‘bricolage’, leads to the conclusion that the similarities in both compositions are not restricted to the construction level, but they also seem to have ideological consequences which have an impact on the overall force of the work by Mickiewicz. Its connection with Mozart’s and da Ponte’s work, even if visible in just a few parts of „Dziady”, is a guide to the simultaneous reading of both texts. This read develops their interpretation and understanding as well as expresses the idea of providence present in Mozart’s and Mickiewicz’s masterpieces.
Źródło:
Wielogłos; 2007, 1, 1; 69-80
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Mickiewiczs ‘Forty and Four’: A conjecture
„Czterdzieści i cztery”. Hipoteza
Autorzy:
Szargot, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087762.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Romanticism
prophetic symbolism
number 44
tyrannicide
Brutus
Reign of Terror
Adam Mickiewicz (1798‑1855)
'Dziady' (Forefathers' Eve)
Mickiewicz
"Dziady"
44
tyranobójstwo
antyczny Rzym
Wielka Rewolucja Francuska
Opis:
This article attempts to formulate a new interpretation of the mysterious messianic character marked "Forty and Four" from the Vision of Priest Piotr in Adam Mickiewicz's poetic drama Dziady (Forefathers' Eve), Part III. After a review of earlier readings of this crux and its symbolism, the author of the article presents his own proposal, which contextualizes the enigmatic number in three historical frameworks. The first of them is ancient history, and, more specifically, 'Forty four' is seen as a reference to the Ides of March in 44 B.C., the date on which Julius Caesar was assassinated by a group of conspirators led by Brutus. The other two relevant contexts are the Reign of Terror during the French Revolution, and the high tides of modern history culminating in tyrannicide. In effect, the 'Forty four' passage is seen as an affirmation or even a sacralization of tyrannicide, symbolized by not only by inexplicit references to Brutus and the Israelite heroine Judith. It is a theme which reverberates not only in Dziady but also throughout Adam Mickiewicz's work.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 4; 359-379
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
,,Nasze Dziady"
Autorzy:
Konopnicka, Maria
Data publikacji:
2015-09-10
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Pozytywizm
Wiersz
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, a korektę ze źródłem wikiskrybowie. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Źródło:
Maria Konopnicka, Damnata. Poezye, wyd. Seyfarth i Czajkowski, Lwów 1900.
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Nowa książka o Pigoniu. Słowo autora
A New Book on Stanisław Pigoń. A Word from the Author
Autorzy:
Kłak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451075.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Stanisław Pigoń
Ignacy Chrzanowski
Maria Danilewiczowa
Roman Pollak
Julian Krzyżanowski
Tadeusz Mikulski
Czesław Zgorzelski
Ignacy Świrski
biography
legend
Polish studies
correspondence
Dziady Part II
biografia
legenda
polonistyka
korespondencja
Dziady cz. II
Opis:
In his book on Stanisław Pigoń, the author outlines the legend of an eminent humanist, literary historian, memoirist, editor, teacher and tutor of many generations of scholars of Polish literature. The narrative is based on his own recollections (as his student) and on extensive correspondence between the professor and Ignacy Chrzanowski, Roman Pollak, Julian Krzyżanowski, Tadeusz Mikulski, Czesław Zgorzelski, Maria Danilewiczowa, and Bishop Ignacy Świrski. This correspondence allows us to take a closer look at the complex problems that the emerging academic milieu of scholars of Polish studies was facing in the difficult postwar times. The volume concludes with a recently uncovered source material – letters of Professor Pigoń to Bishop Świrski – which reveals the secrets of his technique as a literary analyst of Part II of Dziady [Forefathers’ Eve] by Adam Mickiewicz.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 453-464
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ХРИСТИАНСКАЯ МИСТЕРИЯ А. МИЦКЕВИЧА ДЗЯДЬГ. ПРОБЛЕМА ВЕРЫ
A. Mickiewicz’s Christian Mystery Play Dziady (Forefathers’ Eve): The Problems of Faith
Autorzy:
Malcew, Leonid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444194.pdf
Data publikacji:
2003-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Źródło:
Acta Neophilologica; 2003, V; 169-173
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na drodze do marca – szczecińskie Dziady 1966
On the way to March: the Szczecin Forefathers’ Eve AD 1966
Autorzy:
Makaruk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062703.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Dziady
Adam Mickiewicz
teatr polski
teatr i polityka
Szczecin
Jan Maciejowski
Polish theatre
theatre and politics
Opis:
Szkic dotyczy inscenizacji Dziadów, przygotowanej przez Jana Maciejowskiego w 1966 roku w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Dziady Maciejowskiego – wbrew tradycji filologicznej i scenicznej – były pomyślane w porządku odsyłającym do numeracji Mickiewiczowskiej, a nacisk w interpretacji dramatu reżyser położył na finałową część IV, w której Gustaw-Konrad dokonywał rozliczenia z dawnym nauczycielem, Księdzem. Szczecińskie Dziady miały charakter generacyjny – Maciejowski stawiał w nich pytania fundamentalne dla pokolenia, którego doświadczeniami formacyjnymi były zarówno powstanie warszawskie, jak i przełom październikowy. Scenografia Stanisława Bąkowskiego nie pozostawiała wątpliwości: Dziady były rozegrane w scenografii powstańczych kanałów. Metafora kanału, wyzyskana przed niespełna dekadą w filmie Andrzeja Wajdy, nabierała w spektaklu Maciejowskiego nowych sensów. Kanał był w intencji reżysera figurą sytuacji bez wyjścia, która znów dotkliwie aktualizowała się w nowych realiach historycznych. Spektakl, choć doceniony przez krytykę i publiczność, został zlekceważony i zmarginalizowany w oficjalnym obiegu kultury PRL-u, nie ma jednak wątpliwości, że za wyreżyserowanie Dziadów i późniejszego o dwa lata Wyzwolenia Maciejowski zapłacił utratą dyrekcji teatrów szczecińskich. Autorka szkicu rekonstruuje układ przedstawienia, patrząc na obecne w nim tematy i sensy w kontekście zbliżających się wydarzeń marcowych.
The paper concerns the production of the Forefathers’ Eve, directed by Jan Maciejowski at the Współczesny Theatre in Szczecin in 1966. Maciejowski's Forefathers’ Eve – contrary to the philological and stage tradition – was arranged in order according to Mickiewicz's numbering of its parts, and the interpretational emphasis of the drama was put on the final Fourth Part, in which Gustaw-Konrad settled a score with the Priest, his former teacher. The Szczecin Forefathers’ Eve was a generational experience: Maciejowski’s work posed the questions that were fundamental for the generation whose formative experiences were both the Warsaw Uprising of 1944 and the Polish October of 1956. Stanisław Bąkowski's stage design left no room for doubt: Forefathers’ Eve was set in the underground sewers of the Uprising. The metaphor of the sewer, used in the film by Andrzej Wajda less than a decade before, took on new meanings in Maciejowski's production. Wajda intended the sewage canal to be a figure of a dead end, which was becoming painfully relevant in the political realities of the time. The production, though appreciated by the critics and the audience, was neglected and marginalised in the official circulation of the PRL culture. Maciejowski, who directed both Forefathers’ Eve and – two years later – Stanisław Wyspiański’s Liberation, paid the price for his work when he lost his position of the Head of the Szczecin theatres. The paper includes a reconstruction of the course of the production, while analyzing its themes and meanings in the context of the upcoming political crisis of 1968.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 38-54
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der romantische Protagonist als Träger des katholischen Weltbildes. Über den IV. Teil des dramatischen Fragments Dziady von Adam Mickiewicz in deutschsprachigen Übersetzungen
Autorzy:
Lukas, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/930085.pdf
Data publikacji:
2018-10-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2006, 30; 5-33
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petersburg
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Upiór
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Ballada
Romantyzm
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Oleszkiewicz
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Uczniowska recepcja II części Dziadów
Pupil’s reception of the second part of Dziady
Autorzy:
Antuszewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626814.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
cykl lekcji o II części Dziadów w gimnazjum w latach 2010-2011
wyniki testu sprawdzającego recepcję utworu
zainteresowanie uczniów problematyką moralną
the results of reserch into pupil's of the second part of Dziady
presentation to young people's interest in morality
Opis:
This article is an attempt at presentation to young people’s interest in morality. At the beggining there is presentation to difrent opinion about youth’s attitudes, for example teacher’s or psychologist’s point of view. The comment on citations are results of research into pupil’s reception of the second part of Dziady in gimnusium in 2010-2011. They are a proof of young people’s proper moral attitude.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2012, 7, 2; 116-124
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedmieścia stolicy
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Przegląd wojska
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Pomnik Piotra Wielkiego
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Droga do Rosji
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Do przyjaciół Moskali
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Wiersz
Liryka
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Rosyjskie tłumaczenia fragmentów Ustępu III cz. Dziadów Adama Mickiewicza z lat 1917–1955
Autorzy:
Skalińska, Ewangelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030721.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
translation studies
Forefathers’ Eve
Ustęp
studia translatorskie
Dziady cz. III
Opis:
Artykuł dotyczy trzech przekładów fragmentów Ustępu z Dziadów Adama Mickiewicza, najważniejszych z punktu widzenia  kultury rosyjskiej. Analiza tłumaczeniowa tych fragmentów ujawniła różne modyfikacje wprowadzone do oryginału tekstu Mickiewicza, a nawet próby bezpośredniej manipulacji rosyjskimi czytelnikami. Przedstawiona w artykule hipoteza wyjaśniająca taką sytuację opiera się na założeniu, że manipulacje, które tłumacze zastosowali do tekstu poetyckiego Mickiewicza, nie były wyłącznie wynikiem świadomych prób przeniesienia akcentów tekstowych oryginału, ale specyficznego kulturowo-historycznego uwarunkowania tych tłumaczy, które uniemożliwiły im dostrzeżenie istotnych aspektów wiersza Mickiewicza, które były i są kluczowe dla polskich czytelników.
The article discusses three translations of the excerpts of Ustęp from Adam Mickiewicz’s Forefathers’ Eve – a part of the play which was the most crucial from the perspective of its Russian audience. The comparative analysis of these translations reveals a variety of modifications introduced in the text, including also a set of changes obviously aimed at manipulating the Russian readers. The article provides a hypothesis to explain this issue, based on the assumption that the translational shifts result not only from deliberate attempts to alter the original meanings, but also from the translators’ failure to identify and understand the cultural and historical background of Mickiewicz’s work that was so significant for Polish readers of the original.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 52-62
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziadów części III Ustęp
Autorzy:
Mickiewicz, Adam
Współwytwórcy:
Pigoń, Stanisław
Sutkowska, Olga
Sekuła, Aleksandra
Data publikacji:
2009-01-12
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Romantyzm
Poemat
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Adam Mickiewicz, Dziady cz. 1-4, Czytelnik, Warszawa 1974
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
„Задушница” от а. Мицкевич на сцената на Народния театър, Cофия, 1937 г.
Dziady (forefathers eve) by Adam Mickiewicz staged at the National Theatre in Sofia, 1937
Autorzy:
Popilijev, Romeo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969954.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Bulgaria was the second country after Poland in which Miczkiewicz’s dramatic poem Dziady, an especially great challenge for staging, was presented in a theatre. This was in 1937 in the National Theatre in Sofia, under the direction of visiting theatrical director Leon Schiller. The production was a big success according to Bulgarian theatrical reviews of that time. It was estimated that indisputably the greatest merit was that of the theatrical production and stage direction, as well as actors’ performance. Andrzej Pronaszko’s scenography was defined as constructivist in style; critics pointed out that Schiller had achieved a perfect synthesis of stage sets, lighting, speech, music and dance, displaying excellent control in the mass scenes; the other greatest quality of the performance was the acting: the most prominent names of the National Theatre took part in this production. The patriotic and political themes were easily recognized and appreciated by the Bulgarian public, but the ecstatic and mystical elements of the drama created some difficulty for the audience. Despite these small, and inevitable, cultural disparities, the stage production of Dziady remains one of the most important theatrical events of the 1930s in Bulgaria. Through the medium of the theatre, this fundamental text of Polish literature and history came to life in a different national environment.
Źródło:
Południowosłowiańskie Zeszyty Naukowe. Język - Literatura - Kultura; 2009, 6; 147-153
1733-4802
Pojawia się w:
Południowosłowiańskie Zeszyty Naukowe. Język - Literatura - Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GODNIE ŚWIĘTA W REGIONIE ŻYWIECKIM
HOLIDAYS WITH PRIDE IN THE ŻYWIEC REGION
Autorzy:
Rosiek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535135.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
etnografia
Godnie Święta
region żywiecki
Żywiecczyzna
zwyczaje bożonarodzeniowe
wigilia
kolędowanie
szopka kukiełkowa
Dziady Noworoczne
Jukace
Opis:
Żywiec is one of the ethnographic areas in Poland where many elements of old folk culture have survived to the present day. It is known for its interesting folklore, folk art and rituals. It is a conservative region, but at the same time a creative one, which develops its culture on the basis of tradition. This phenomenon is wonderfully illustrated by the traditions that appear here during the Christmas and New Year season. Some of them have been preserved in a nearly unchanged form, such as in exchanging Christmas wishes, a green tree, and the scheme of Christmas Eve supper, traditional Christmas eve foods, and visiting others during the Christmas season. Some died out, not having any application anymore to real contemporary life in the village of Żywiec, like rituals associated with agriculture or animal husbandry which were meant to ensure harvest, bounty and fertility. Others survive in the form of entertainment or games, like some of the caroling traditions, where a feeling of unity and meeting with groups of friends and loved ones is more important than the traditional overtones of caroling as a magical charm for success. An example of these types of customs are New Year’s Paupers or Nobles, those which are typical of Żywiec and which distinguish them from others while also allowing one to identify with local society. Residents of the Żywiec area, while cultivating tradition, are also open to “the new”. That is why the local folk culture hasn’t stayed in an old or reconstructed form. It is dynamic and developing.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 2; 41-50
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reszta jest milczeniem
The Rest is Silence
Autorzy:
KOSIŃSKI, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047490.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teatr dramatyczny, milczenie, gra niema, dramat modernistyczny, Dziady Adama Mickiewicza
drama theatre, silence, silent play, modernist drama, Forefathers’ Eve by Adam Mickiewicz
Opis:
Tematem artykułu jest milczenie omawiane przede wszystkim w kontekście zachodniego modelu teatru dramatycznego, dla którego podstawowym środkiem wyrazu jest mowa. Pierwszą sferą i formą, w jakiej w tym „teatrze mówionym” pojawia się milczenie, jest „gra niema” – przede wszystkim mimika i gest, które w trakcie ewolucji sztuki aktorskiej stawały się stopniowo dziedziną uznawaną za szczególne pole twórczej aktywności aktorów i dowód ich kreacyjnej samodzielności. „Gra niema”, rozwijana przez mistrzów aktorstwa w dziewiętnastym wieku (w Polsce na przykład przez Alojzego Żółkowskiego syna), zyskała szczególne znaczenie w dramacie modernistycznym, gdzie stosowano ją świadomie jako sposób na ukazanie wieloznacznych reakcji postaci lub sygnał znaczeń niemożliwych do jednoznacznej werbalizacji. Druga sfera teatralnego milczenia związana jest ze śmiercią i pojawiającymi się na scenie jej reprezentantami: duchami, zjawami i innymi figurami umarłych. Niektóre z tych postaci (na przykład Widmo w Dziadach Adama Mickiewicza) wprowadzają na scenę teatralną milczenie, które ją otacza i które stanowi tajemnicę ze względu na to, że jego znaczenie jest niewysławialne. Nie jest już ono „ciszą śmierci”, ale możliwą do doświadczenia dzięki teatrowi całością, obejmującą także milczenie widzów. I to właśnie dzięki wprowadzeniu takiego milczenia na scenę stać się ona może „miejscem filozoficznym”.
The article focuses on silence analyzed primarily in the context of Western drama theatre, which is mainly ‘spoken word theatre.’ The first field and the main form in which silence appears in ‘spoken word theatre’ is the so-called ‘silent play’ embracing face expression and gesture. In the course of the evolution of stage acting, they gradually became proofs of the actors’ artistry and creative originality. Developed by masters of the 19th century stage (in Poland, in particular by Alojzy Żółkowski, Jr), the ‘silent play’ became especially important in the modernist drama. Playwrights were using it as the tool to show the ambivalent reactions of their characters or to express deep symbolic meanings. Another aspect of theatrical silence is that connected with death and its figures (such as ghosts, specters, living dead etc.) appearing on the stage. Sometimes (for instance in the Forefathers’ Eve by Adam Mickiewicz) they introduce enveloping silence, a mysterious silence of the unspeakable, to the center of the stage. This silence is no longer ‘the silence of death’ though; rather, it is an entirety encompassing the silence of the audience, and as such it is accessible to human experience. The introduction of this kind of silence onto the stage opens up the possibility of making the stage a philosophical place.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 49-65
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O poszukiwaniach ponowoczesnego sposobu wyrażania tradycji romantycznej
On searching for a postmodern way to express the Romantic tradition
Autorzy:
Kurska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942812.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tradycja romantyczna
popkultura
Radosław Rychcik
„Dziady”
tradition
romantic
pop culture
“forefathers’ eve”
Opis:
Zajmują mnie powiązania kultury ponowoczesnej z tradycją romantyczną: twórcze sposoby jej wyrażania oraz takie, które wiążą się z procesem petryfikacji romantyzmu. Proponuję syntetyczne ujęcie, które pozwala pokazać charakter na-wiązań obecnych w ponowoczesnej sztuce: od pastiszy i intertekstualnych gier z romantycznymi tekstami po sprzeciw wobec romantycznych mitów kształtują-cych wyobrażenia o wspólnocie narodowej. Nadto przywołuję romantyczne tropy w geopoetyce tworzonej przez Kennetha White, propagującego powrót do natury i odwołującego się do twórczości Friedricha Hölderlina, Nowalisa, Walta Whitmana. Wskazuję na związki z romantyzmem w eseistyczno-historycznej literaturze podejmującej reinterpretację dziewiętnastowiecznej historii. Przede wszystkim jednak interesują mnie więzi romantyzmu z popkulturą, zwłaszcza dotyczące odnawiania języka narracji o historycznym doświadczeniu Polaków. Panoramę powiązań kultury współczesnej z tradycją romantyczną w ujęciu syn-tetycznym dopełniam interpretacją, pozwalającą wnikliwiej odsłonić wielopla-nowość odniesień do romantyzmu w ponowoczesnej sztuce. Pokazuję, w jaki sposób Radosław Rychcik przełożył „Dziady” Mickiewicza na język popkultury oraz jakie problemy wiążą się z tego typu interpretacją tekstu dawnego. Przed-stawiona sieć powiązań, przekonuje o potrzebie wypracowania otwartej i dynamicznej postawy wobec dzieł, w których odnaleźć można asocjacje między tradycją romantyczną a popkulturą.
In my research I concentrate on postmodern culture and its ties with the Romantic tradition: creative ways of expressing it, as well as those that are associated with the process of petrification of Romanticism (hip-hop projects referring to the patriotic and national Romanticism). I proposea synthetic approach, which enables us to demonstrate the character of references present in postmodern art, from pastiche and intertextual games with Romantic lyrics in opposition to the romantic myths that shape the image of the national community (Dorota Masłowska “Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”; Sylwia Chutnik “Kieszonkowy atlas kobiet”, Ignacy Karpowicz, “Ości”). Moreover, I discuss Romantic themes in the geopoetics of Kenneth White, who promotes a return to nature and refers to the works of Friedrich Hölderlin, Novalis, and Walt Whitman. I point out associations with Romanticism in essays and historical literature reinterpreting the nineteenth-century history (György Spiró, “Messiahs”; Paweł Goźliński, “Jul”; Jacek Dehnel, “Matka Makryna”). Above all, I am interested in Romantic ties with pop culture, especially concerning the renewal of the language of the narrative of the historical experience of Poles (“Powstanie warszawskie” by Lao Che, “Noc żywych Żydów” by Igor Ostachowicz, “Miasto 44” by Jan Komasa). The synthetic overview of the links between contemporary culture and the Romantic tradition is accompanied with an interpretation that reveals the multifaceted references to Romanticism in postmodern art. I demonstrate how Radosław Rychcik translated Mickiewicz’s “Forefathers’ Eve” into the language of pop culture, and what problems are associated with this type of interpretation of an old text. The network of connections indicates the need to develop an open and dynamic attitude towards works in which one can find associations between the Romantic tradition and pop culture.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie audiowizualności w kulturze masowej na przykładzie spektaklu teatralnego w reżyserii Radosława Rychcika pt. Dziady
Autorzy:
Wnukiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967880.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
audiowizualność
kultura  masowa
kultura  popularna
odbiorca
teatr
społeczeństwo
audiovisuality
mass culture
popculture
receiver
society
theatre
Opis:
Praca skupia się przede wszystkim na analizie zmiany, jaka zachodzi w kulturze masowej, odkąd jej dystrybucja została zdominowana przez masowe środki rejestrujące. Do tej pory interakcje społeczne oparte były głównie na kontakcie bezpośrednim, jednak wraz z pojawieniem się zjawiska audiowizualności relacje międzyludzkie i rodzaj komunikacji diametralnie się zmieniły. Rozwój mass mediów i ich upowszechnienie sprawiło, iż kultura zaczyna być postrzegana jako produkt zaspokajający nasze potrzeby i sprawiający przyjemność. W pracy pojawia się stwierdzenie, że mimo wszystko nie da się uciec od kultury masowej, która stała się już w zasadzie kulturą obecnie panującą, w której każdy z odbiorców jest zanurzony. Także każdy wytwór owej kultury jest produktem kultury popularnej i dawniej obowiązujący podział na kulturę niższą oraz wyższą generalnie przestał funkcjonować. W nowo obowiązującej rzeczywistości kultury masowej pojawia się pytanie o miejsce teatru jako sztuki opartej na bezpośrednim kontakcie aktora z publicznością i zawartej między nimi umowy społecznej, obowiązującej na czas przedstawienia. Jednak analiza przedstawienia pt. Dziady pokazuje, że sztuka teatralna doskonale odnajduje się w popkulturowej rzeczywistości, wykorzystując do tego audiowizualność.
The work focuses mostly on the analysis of change in mass culture, since its distribution has been dominated by mass media. Until now, social interaction was based primarily on direct contact, but with the appearance of audiovisuality, interpersonal relationships and the type of communication changed radically. The development of mass media and their dissemination has made culture to be perceived as a product that satisfies our needs and gives us pleasure. There is a statement that, after all, there is no escape from mass culture, which has become essentially a prevailing culture in which every consumer is immersed. Also, every product of this culture is a product of popular culture, and the former division of culture into a lower and higher culture, basically ceased to function. In the new reality of mass culture, the question arises about the place of theater, as the art of direct contact between the actor and the public and the social contract between them, valid for the time of presentation. However, the play “Dziady” shows that theatrical art perfectly finds itself in the pop culture, using audiovisuality.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 185-196
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Echa romantyzmu polskiego w Jądrze Ciemności
The echoes of Polish romanticism in Heart of Darkness
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361168.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Joseph Conrad
Jądro ciemności
Pan Tadeusz
Dziady cz. III
Anhelli
Heart of Darkness
Forefathers’ Eve Part III
Opis:
W studium usiłuję wykazać, jak w tekstualnym planie Jądra ciemności Josepha Conrada funkcjonuje tzw. polskoromantyczna intertekstualność. Nie rozstrzygając zarazem ostatecznie, czy kształtująca się relacja intertekstualna manifestuje się poprzez aluzje, czy poprzez reminiscencje, wyróżniam wiązkę prototypowych, polskoromantycznych intertekstów, które – jak uważam – mogą pozostawać kluczowe w procesie kontekstowej lektury dzieła Conrada. Są to z jednej strony dzieła Adama Mickiewicza – Pan Tadeusz, Ustęp III części Dziadów, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego, z drugiej – niemniej funkcjonalne w wypadku Jądra ciemności – Anhelli Juliusza Słowackiego czy polska gawęda szlachecka – w rodzaju Pamiątek Soplicy Henryka Rzewuskiego. W porównaniu – bezpośrednio posługuję się metodą close reading, pośrednio zaś – wykorzystuję strategie widmontologicznego i palimpsestowego czytania tekstu literatury. Dyskutuję także z conradystycznym status quo, polemizując m.in. z ujęciem postaci arlekina obecnym w najklasyczniejszych, światowych odczytaniach Heart of Darkness: Škvorecký’ego, Burgessa, d’Avanza, Canaria i innych.
In the study I attempt to demonstrate how so called Polish-Romantic intertextuality runs in the textual plan of Joseph Conrad’s Heart of Darkness. Without concluding ultimately whether the forming intertextual relation is manifested here through allusions or through reminiscences, I distinguish a bunch of prototypical, Polish-Romantic intertexts which, as I suppose, may remain crucial in the process of contextual reading of Conrad’s masterpiece. On the one hand, these are the works of Adam Mickiewicz – Pan Tadeusz, Forefathers’ Eve Part III, The Books and the Pilgrimage of the Polish Nation, on the other – still functional in the case of Heart of Darkness – Juliusz Słowacki’s Anhelli as well as Polish ‘gaweda szlachecka’ represented by Henryk Rzewuski’s Soplica’s Memoirs. In comparing – I use the close reading method directly, and indirectly – the strategies of the hauntology and palimpsest reading of the literature. I also discuss the conradists’ status quo – polemizing among others with the representation of the Harlequin’s motive present in the most classic world readings of Heart of Darkness: Škvorecký’s, Burgess’s, d’Avanza’s, Canaria’s and others.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2019, 17; 255-283
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać i język. Na przykładzie Gustawa z IV części „Dziadów” Adama Mickiewicza
The Character and the Language. Based on the Example of Gustaw from the IVth Part of Adam Mickiewicz’s „Dziady”
Autorzy:
Skubalanka, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1923895.pdf
Data publikacji:
1998-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Opis:
The author deals with the analysis oflanguage phenomena which depend on the semi[1]otic roles played in the fourth part ofDziady by the main character ofthe work - Gustaw. He is a personality composed of various elements, which show their nature in the text in diverse ways, following the convention ofromantic poetics, particularly typical for a po[1]etic novel. The construction ofthe hero mirrors four main semiotic roles: those of a her[1]mit, a lover, a madman and a ghost. According to J. Kleiner it is only the role of a lover that is not a mask, a costume. The author ofthe article associates that function with the hermit, known from sentimental works. The juncture of the other roles determines the novel character of the drama, though the role of the lover seems really dominant. Due to its love themes, the style of Mickiewicz’s poetry includes many elements that are typical for Polish poetry in general, which come from the European cultural tradition. The work contains numerous comparisons serving as examples showing the historical continuity oflove vocabulary and phraseology. Linguistic links ofthe fourth part ofDzi[1]ady and erotic poetry tradition lie in the conceptual (connotational) fields oflove, inno[1]cence, ties, unity, service, lovers, unearthly beings, female beauty, kiss, parting, death, suicide, feelings that accompany love, symbolic gestures and intensification. When cre[1]ating the love language ofthe drama, the poet used the achievements ofhis predecessors in a selective manner. Thus, for example, the intensity ofthe feeling is characterised by the names of gestures and actions, and not just by an appropriate selection of epithets. The feelings depicted are also presented in a changing and graded manner. The alterna[1]tion of Gustaw’s utterances is one ofthe most typical features ofthe narrative in that part ofDziady. Gustaw’s madness has particularly strong influence on the linguistic shape of the work. The feature involves delexicalizations and dephraseologizations of e.g. the ex[1]pressions traditionally associated with the phraseology ofthe fire oflove. The most hid[1]den is the semiotic role of Gustaw as the ghost. Only the children, acting as a sort of a chorus commenting the character and actions of the hero, immediately recognise that role, which is so important for the ambiguous, mysterious cognitive structure ofMick[1]iewicz’s work.
Źródło:
Stylistyka; 1998, 7; 93-109
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romantyzm polityczny Jarosława Jakubowskiego albo przepisywanie Dziadów (na prawicy)
Jarosław Jakubowski’s Political Romanticism or Rewriting Dziady (on the right wing)
Autorzy:
Bagłajewski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533200.pdf
Data publikacji:
2021-09-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reception of romanticism
romantic paradigm
contemporary drama
right-wing discourse
Jarosław Jakubowski
Opis:
The article analyses two dramas by Jarosław Jakubowski: Dożynki and Nowy Legion (New legion), which their author designed as attempts at updating the political frame of Mickiewicz’s Dziady (Forefathers’ Eve), (especially ‘Warsaw salon’), read in the context of the ‘Smoleńsk romanticism.’ The right-wing approach to Mickiewicz’s archdrama offers a diagnosis of the social and political divide (‘two Poland’) in the aspect of the clash between two worldviews: left-wing and liberal versus right-wing. Mickiewicz’s authority is supposed to strengthen the right-wing diagnoses, hence it is easy to spot the numerous attempts at instrumental and anachronic reading of the romantic legacy. At the same time, the analysed dramas show the importance and the textual and ideological productivity of the romantic paradigm.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2021, 40; 297-323
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Krakowska prowokacja”? O "Dziadach" Adama Mickiewicza w reżyserii Bohdana Korzeniewskiego
‘Krakow provocation?’ On Adam Mickiewicz’s 'Forefathers’ Eve' directed by Bohdan Korzeniewski
Autorzy:
Makaruk, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938283.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Bohdan Korzeniewski
'Dziady'
kurhan
Powstanie Warszawskie
stalinizm
'Forefathers' Eve'
kurgan
Warsaw Uprising
Stalinism
Opis:
This essay is an analysis and interpretation of Bohdan Korzeniewski’s June 1963 staging of Forefathers’ Eve in the Juliusz Słowacki Theatre in Krakow. Korzeniewski’s spectacle, named by Maria Czanerle ‘the most shocking thing ever done to Forefathers’ Eve’, with awe- -inspiring stage design by Tadeusz Brzozowski and Krzysztof Penderecki’s avant-garde music, did not earn a lasting place in the history of theatre. It received rather lukewarm reviews and did not gain the favour of actors, either. Despite being received enthusiastically by such distinguished critics as Marta Fik and Stanisław Marczak-Oborski, Korzeniewski’s Forefathers’ Eve has largely been forgotten. This essay is an attempt at reconstructing the performance based on the remaining theatrical copies, reviews and memories of those who collaborated on the production. The essay’s author poses the question about what part of Korzeniowski’s failure was due to the historical context and the impossibility to realize this concept in another reality an on another stage. As, indeed, Korzeniewski created his interpretation in 1953 and it was part of a secret ministry competition for the first postwar staging of Forefathers’ Eve. Analyzing the implicit signs present in the director’s concept, which refer to the reality of the war, occupation and Stalinist period, the author also asks how Polish romantic drama staging history would have unfolded if it was Korzeniewski and not Aleksander Bardini who staged Forefathers’ Eve in 1955 in the Polish Theatre in Warsaw.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 224-242
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schronienie: O Zbigniewie Majchrowskim
Refuge: Remembering Zbigniew Majchrowski
Autorzy:
Kolankiewicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520826.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zbigniew Majchrowski
Adam Mickiewicz
„Dziady”
Tadeusz Różewicz
historia teatru
teatr współczesny
„Forefathers’ Eve”
theatre history
contemporary theatre
Opis:
21 grudnia 2023 zmarł Zbigniew Majchrowski, literaturoznawca, teatrolog, krytyk kultury – tekst przypomina dwóch najważniejszych twórców, którymi się zajmował: Mickiewicza i Różewicza. Mickiewiczowi poświęcił dyptyk: Cela Konrada i Krypta Gustawa, który daje wgląd w historię teatru polskiego od początku XX wieku do dziś. Dyptyk Majchrowskiego mówi o historycznych przemianach i o aktualnym stanie zbiorowej duszy Polaków: inscenizacje Dziadów jawią się w nim jako komentarz metaspołeczny, może najważniejszy i najbardziej doniosły w historii polskich sztuk widowiskowych. Różewicz znalazł w Majchrowskim krytyka, który go czytał rzetelnie, wnikliwie i z niepospolitą subtelnością – przykłady szczególnie pamiętne to dramaty Na czworakach i Białe małżeństwo. Tekst kończy opowieść o wyprawie Różewicza na grób Shelleya w Rzymie i interpretacja tej wyprawy jako swego rodzaju nie napisanego wiersza – interpretacja dokonana w duchu Majchrowskiego.
21st December 2023 saw the passing of Zbigniew Majchrowski, a literary scholar, theatre scholar, and cultural critic. This essay recalls the two most important authors in his scholarly career: Adam Mickiewicz and Tadeusz Różewicz. Majchrowski’s book diptych on Mickiewicz—Cela Konrada (Konrad’s Cell) and Krypta Gustawa (Gustaw’s Crypt)—gives an insight into the history of Polish theatre from the beginning of the 20th century to the present day. The two books speak of historical changes and the current condition of the Poles’ collective soul: the various stagings of Mickiewicz’s Forefathers’ Eve (Polish Dziady) appear in Majchrowski’s writings as a meta-social commentary, perhaps the most important and momentous in the history of Polish performing arts. Różewicz, in turn, found in Majchrowski a critic who read his works thoroughly, insightfully, and with uncommon subtlety; especially memorable in this context are the interpretations of Różewicz’s dramas On All Fours (Na czworakach) and Mariage Blanc (Białe małżeństwo). The essay concludes with the story of Różewicz’s trip to Shelley’s grave in Rome; in the spirit of Majchrowski, the author interprets this event as a kind of an unwritten poem.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 170-194
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskoromantyczne widma Josepha Conrada. Prolegomena do badań nad polskim obliczem pisarza
Polish-romantic spectres of Joseph Conrad. Prolegomena to the studies on Polish face of the writer
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361311.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Joseph Conrad
romantyzm polski
widmontologia
Opowieści niepokojące
Dziady cz III
Polish Romanticism
hauntology
Tales of Unrest
Forefathers’
Eve Part III
Opis:
Studium, czerpiąc z doświadczeń badawczych najwybitniejszych interpretatorów intertekstualności w prozie Conrada, w tym m.in. Yves’a Hervoueta, dąży do ustalenia interpretacyjnego punktu zero w wypadku badania niejasnych, a wręcz podprogowych oddziaływań romantyzmu polskiego na pisarstwo Conrada. Są one tak wieloznaczne i zróżnicowane, że – czerpiąc z tytułu imponującej monografii Hervoueta The French Face of Joseph Conrad – należałoby je określić mianem aspektu, nawet – dominanty „polskiego oblicza pisarza”. By konteksty polskoromantyczne u Conrada doprecyzować oraz uwypuklić, trzeba byłoby przetworzyć klasyczne pojęcie intertekstualności, skrzyżowawszy je z tzw. metodologią hontologiczną, u której podstaw spoczywa Derridiańska teoria widm. Syntetyczne badanie intertekstualno-komparatystyczne tomu Opowieści niepokojące z 1898 roku wskazuje, że (oprócz odwołań do Flauberta czy Merimée) równie istotne pozostają dla ujęcia Conradowskiej intertekstualności konteksty polskoromantycznej szkoły litewskiej (Mickiewicz) i ukraińskiej (Słowacki). W toku analizy – jako dwa konkurencyjne kręgi intertekstualne – powinny być zawsze oddzielane od siebie i wyodrębniane.
The study, drawing from the research experience of the most prominent interpreters of intertextuality in Conrad’s prose, including Yves Hervouet, seeks to establish an interpretative zero point in the case of the study of the vague, or even subliminal influences of Polish Romanticism on Conrad’s writing. They are so ambiguous and varied that – drawing from the impressive monograph of Hervouet The French Face of Joseph Conrad – they should be described as an aspect, or even – the dominant feature of the „Polish Face of the writer”. To clarify and emphasize Polish-romantic contexts in Conrad’s texts, it would be necessary to transform the standard concept of intertextuality, crossing it with the so-called hontological methodology based on Derridian Theory of Spectres. A synthetic intertextual-comparative study of the volume Tales of Unrest from 1898 indicates that (apart from references to Flaubert or Merimée) the independent contexts of the Lithuanian (Mickiewicz) and the Ukrainian (Słowacki) School of Polish Romanticism should remain equally important for Conrad’s intertextuality. Therefore during the analysis – as two competing intertextual circles – they should always be separated and differentiated. Biogram
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 198-210
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies