Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Alienacja"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Doświadczenie pracy – antropologia oraz aksjologia osobistych i społecznych relacji w perspektywie rozwoju człowieka
Experience of Work – Anthropology and Axiology of Personal and Social Relations from the Vantage Point of Human Development
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198509.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
antropologia pedagogiczna
ethos pracy
osobisty rozwój człowieka
alienacja
wartości
dialog
przyjemność
pedagogical anthropology
ethos of work
personal human development
alienation
values
dialogue
pleasure
Opis:
Autorka wychodzi z założenia, że konstytutywne dla doświadczeniasensu wykonywanej pracy jako rodzaju aktywności człowieka ukierunkowanej na dobro publiczne jest doświadczenie dobra osobistego. Ono bowiem w pierwszej kolejności pozwala na faktyczne realizowanie dobra wspólnego. Poczucie dobra osobistego zostaje zinterpretowane w kontekście holistycznej koncepcji człowieka, w której pozostaje on świadomy zachodzących w nim powiązań pomiędzy myślami, przeżyciami oraz towarzyszącymi im cielesnymi doznaniami. Jednocześnie też autorka zwraca uwagę, że samo doświadczenie pracy może być dla człowieka doświadczeniem rozwojowo pozytywnym oraz destruktywnym. O tym, jakie ono jest, decyduje ethos pracy, na który składają się zarówno warunki zewnętrzne, organizowane przez pracodawcę, jak i warunki osobowe, za które jest odpowiedzialny sam pracujący. Na poszczególnych etapach rozważań autorka korzysta między innymi z tekstów Józefa Tischnera, Martina Bubera i Aleksandra Lowena. Zwłaszcza studia tego ostatniego stały się podstawą do wskazania empirycznego wskaźnika poczucia dobra osobistego, jakim jest cielesna przyjemność towarzysząca zaangażowanemu wykonywaniu określonych pracą zawodową czynności.
The author assumes that experiencing personal good is constitutivefor the meaningfulness of performed professional work as a kind of human activity aimed at the public good. This is because personalgood experienced in the first place allows for the actual realization of the common good. The feeling of personal interest is interpreted in the context of the holistic concept of man, in which man remains conscious of the relationships between his thoughts, experiences and accompanying bodily sensations. At the same time the author points out that the experience of work may be either developmentally positive or destructive. It depends on the ethos of work, which comprises both external conditions, organized by the employers, and personal conditions, which are the responsibility of the employees themselves. In various parts of the text the author draws on the ideas of such authors as Jozef Tischner, Martin Buber and Alexander Lowen. Especially the studies of Lowen were the basis of pinpointing the empirical indicator of the sense of personalgood, which is the sensual pleasure accompanying the engaged performance of the activities determined by your professional work.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 11-29
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Stuart Mill o pragnieniu bycia sobą w społeczeństwie
John Stuart Mill’s reflections on the desire to remain oneself in the society
Autorzy:
Baranowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472742.pdf
Data publikacji:
2017-01-10
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
John Stuart Mill
alienacja
natura człowieka
społeczeństwo
alienation
human nature
society
Opis:
Pomimo licznych opracowań poglądów Johna Stuarta Milla warto ponownie pochylić się nad jego twórczością, ponieważ odnieść ją można do współczesnych interpretacji rzeczywistości społeczno-politycznej. Opisywane przez niego zagrożenia, które niesie za sobą liberalna demokracja, nadal są aktualne. Mill podkreślał, że najdonioślejszą tematyką, której warto poświęcać czas, jest człowiek, dlatego też w artykule dokonano analizy jego zapatrywań w tej kwestii, proponując nową perspektywę. Zaprezentowano jego poglądy przez pryzmat teorii alienacji sformułowanej przez Karola Marksa. Zrekonstruowane zostały zapatrywania Milla na naturę człowieka. Człowiek jest dla niego istotą racjonalną, ale również emocjonalną. W swym postępowaniu kieruje się egoizmem, ale nieobce mu są też zachowania altruistyczne. W tym punkcie widać rewizję założeń klasycznego liberalizmu. Wypływała ona z jego osobistych doświadczeń. Po określeniu zapatrywań na naturę człowieka Mill stwierdził, że we współczesnym społeczeństwie człowiek nie żyje zgodnie z naturą (żyje życiem wyalienowanym), co uniemożliwia mu osiągnięcie szczęścia. W celu naprawy tej sytuacji przedstawił konkretne zasady, takie jak wolność, równość, tolerancja i sprawiedliwość, na których należy oprzeć społeczeństwo, by każdy mógł zachować swą indywidualność i być szczęśliwym. Szczęście zaś jest w jego przekonaniu osiągalne, dlatego warto do niego dążyć.
In spite of the existence of numerous studies on the doctrine of John Stuart Mill, it is worthwhile to take a closer look at his works again, as they are relevant to the contemporary interpretations of the socio-political reality. His account of threats brought about by liberal democracy still seems up-to-date. According to him, the most significant issue worth researching on is the human being himself. Therefore this paper contains an analysis of his views on the subject, the latter being approached from a new perspective. The author introduces a new method of analysis of Mill’s views in the light of Carl Marx’s alienation theory. Mill considers people to be not only rational, but also emotional beings. Their conduct is conditioned by some egoistic drives, even though they are also capable of behaving in an altruistic manner. At this point, Mill’s revision of the assumptions of classical liberalism becomes quite apparent, which is the result of his personal experiences. Having defined his views on the human nature
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2017, 1, 22
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokratyzacja – ideał moralny polityki kulturalnej. Filozoficzna rewizja ‘Społecznej krytyki władzy sądzenia’ P. Bourdieu.
Autorzy:
Biedziuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056708.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ästhetik
Demokratisierung
Kulturpolitik
Narzissmus
Entfremdung
aesthetics, democratization, cultural policy, narcissism, alienation
estetyka
demokratyzacja
polityka kulturalna
narcyzm
alienacja
Opis:
Demokratyzacja stała się bezwiednie akceptowanym ideałem moralnym polityki kulturalnej. Mniej lub bardziej świadomie opiera się ona na wyrażonym przez Pierre’a Bourdieu postulacie zniesienia Kantowskiego rozróżnienia na gust czysty i gust barbarzyński. Bliższa analiza założeń teoretycznych oraz praktyki kulturalnej pokazuje, że ideał wyrażony i stosowany w tej formie jest wewnętrznie sprzeczny, a z pewnością nie może być uniwersalnie stosowany we wszystkich dziedzinach kultury. Poprawna artykulacja ideału demokratyzacji nie może opierać się na negowaniu estetyki Kantowskiej, lecz – przeciwnie – wymaga jej rehabilitacji w kierunku, który wytyczył m.in. Herbert Marcuse. Artykuł przedstawia niedogmatyczne argumenty na rzecz utrzymania elitarnego charakteru działalności prawomocnych instytucji kultury artystycznej. Jeśli demokratyzacja ma stanowić rzeczywisty (zgodny ze swym pojęciem) ideał moralny, to autonomia kultury wysokiej działa na jej korzyść. 
Demokratisierung ist zu einem reflexartig akzeptierten moralischen Ideal der Kulturpolitik geworden. Sie beruht mehr oder weniger bewusst auf Pierre Bourdieus Forderung, Kants Unterscheidung zwischen reinem Geschmack und barbarischem Geschmack abzuschaffen. Eine genauere Analyse der theoretischen Annahmen und der kulturellen Praxis zeigt, dass das in dieser Form zum Ausdruck gebrachte und angewandte Ideal innerlich widersprüchlich ist und sicherlich nicht universell in allen Kulturbereichen angewandt werden kann. Die korrekte Artikulation des Ideals der Demokratisierung darf nicht auf der Leugnung der Kantischen Ästhetik beruhen, sondern erfordert vielmehr eine Rehabilitation in die u. a. von Herbert Marcuse bestimmte Richtung. Der Artikel präsentiert undogmatische Argumente für die Aufrechterhaltung des elitären Charakters der Aktivitäten der legitimen Institutionen der künstlerischen Kultur dar. Wenn die Demokratisierung ein wahres moralisches Ideal (im Einklang mit ihrer Vorstellung) darstellen soll, dann funktioniert die Autonomie der Hochkultur zu ihren Gunsten.
Democratization has become the unknowingly accepted moral ideal of cultural policy. It is more or less consciously based on Pierre Bourdieu’s postulate to abolish the Kantian distinction between pure and barbaric taste. A closer analysis of theoretical assumptions and cultural practice shows that the ideal expressed and applied in this form is internally contradictory, and it certainly cannot be universally applied in all areas of culture. The correct articulation of the ideal of democratization cannot be based on negating the Kantian aesthetics, but, on the contrary, requires its rehabilitation in the direction that was set, among others, by Herbert Marcuse. The article presents non-dogmatic arguments for maintaining the elitist nature of the activities of legitimate institutions of artistic culture. If democratization is to constitute a real (i.e. consistent with its concept) moral ideal, then the autonomy of high culture works in its favor.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2021, 31; 103-124
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekolonizacja w Boliwii – resentyment czy sprawiedliwość dziejowa?
Decolonisation in Bolivia – Historic Justice or Resentment
Autorzy:
Błaszczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502490.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
alienacja
autopoezja
cywilizacja
dekolonizacja
duch (achaju)
etnocentryzm
kosmowizja
kultura autochtoniczna
międzykulturowość
neonacjonlizm
postokcydentalizm
rewolucja
wewnątrzkulturowość
Opis:
The idea of decolonisation is lively present in the public discussion in Bolivia. It shows a high level of polarization of the national consciences and its split between supporters of „civilization” and those of „indianization” of the country. The article describes historical, political, religious, educational situation of Bolivia, the country that seems pass by a difficult moment of redefinition of its own identity. We can see positive and negative sides of decolonization which is a part of the politic agenda of the government of Evo Morales. Finally, the article presents a revolutionary proposal of Copernican turnover in the university teaching, the proposal which is based in a new epistemology inspired by Marxist philosophy.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2012, 21; 17-38
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DE PARASITES SOCIAUX AU FAMEUX SAPEUR La désobéissance civile de l’art
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487688.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
FUNKCJA SZTUKI PASOŻYTNICTWO SPOŁECZNE NIEPOSŁUSZEŃSTWO OBYWATELSKIE
ANARCHIZM
ALIENACJA DEZALIENACJA SZTUKI
FUNCTION OF ART
SOCIAL PARASITISM
CIVIL DISOBEDIENCE ANARCHISM
ALIENATION / DE-ALIENATION OF ART
Opis:
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI W eseju zderzają się dwie płaszczyzny rozważań: jedna dotyczy praktyk artystycznych zwanych „pasożytniczymi” w sztuce ostatnich lat (temat sympozjum w Amiens w roku 2006), druga – dezalienacyjnej funkcji sztuki, w sensie, w jakim postrzega ją i praktykuje Laurent Marissal, którego książka (Pinxit. Malarstwo 1997–2003, Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) jest tutaj przedmiotem rozważań. Ich celem jest powiązanie zagadnień, jakie wyłaniają się z tego zderzenia, z historią polityczną i intelektualną po to, by lepiej uchwycić ich sens i aktualność. W pierwszej części eseju pojęcie pasożytnictwa interpretowane jest przez pryzmat złowieszczych, a czasem zbrodniczych następstw koncepcji „pasożyta społecznego” u nazistów i w krajach bloku radzieckiego; skonfrontowana jest ona z odniesieniami do pasożytnictwa w ekonomii politycznej (Adam Smith, Karol Marks, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). Okazuje się wtedy, że „pasożyt społeczny” nie jest pojęciem, ale niespójnym zbiorem przeciwstawnych sensów, które zależą od ideologicznego punku widzenia. W drugiej części, wychodząc od społeczno-ekonomicznego kontekstu pracy artysty, a także od politycznych implikacji posługiwania się terminem „pasożyt” w kontekście sztuki, analiza praktyki artystycznej Laurent Marissala, prowadzi do historycznej rekonstrukcji pojęcia alienacji oraz sposobów filozoficznego pojmowania sztuki jako doświadczenia dezalienującego. Łączy się w tej rekonstrukcji kilka tradycji filozoficznych: pisarze Oświecenia (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Friedrich Schiller), filozofowie anarchizmu (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Michał Bakunin, Lew Tołstoj), ale także, w nieco bardziej zaskakujący sposób, Karol Marks i Umberto Eco, którego teoria otwartego dzieła jest w istocie odpowiedzią na kwestię alienacji w sensie, w jakim zdefiniował ją Marks. Zagadnienia wyłaniające się z tych analiz łączą konsekwencje zarówno estetyczne, jak i polityczne: nieposłuszeństwo obywatelskie (kiedy wolność wypowiedzi prowadzi artystów na skraj legalności: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, Clido Mereiles, itd.), dezalienacyjna funkcja sztuki (edukacja estetyczna według modelu Schillera czy akcja polityczna – w tym również w sztuce – według teorii Marksa?), koncepcja czasu w doświadczeniu alienacji, zwłaszcza w przypadku artystów, których praca zarobkowa nie pokrywa się z działalnością artystyczną (pisał o tym między innymi Witold Gombrowicz), a wreszcie teoria własności (oparta na użytkowaniu czy na posiadanie?, niedająca się wyalienować własność ufundowana na prawie autora do swojego dzieła czy na nieograniczonym prawie do posiadania?). Francuski termin „jouissance”, mający zarówno sens prawny, jak i egzystencjalny, oznaczający zarazem „prawo do użytkowania” i „przyjemność”, a nawet „orgazm”, jest przedmiotem pasjonującej analizy Diderota w Encyklopedii. W roku 1997 Laurent Marissal zostaje zatrudniony jako członek personelu pilnującego kolekcję obrazów w Muzeum Gustawa Moreau; sytuacja typowa dla młodych artystów, bo Marissal właśnie otrzymał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. W takim właśnie kontekście opracowuje swoją koncepcję i praktykę sztuki jako sposobu na odzyskiwanie czasu swojej egzystencji sprzedanego pracodawcy, a instrumentem tej praktyki czyni związek zawodowy. W roku 2003 podaje się do dymisji, a w 2005 publikuje Pinxit. Malarstwo 1997–2003, jako dokument, opowieść i wyraz doświadczenia artystycznego, w którym sztuka i praca zrosły się na dobre z życiem.
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE In the essay, there are two planes which collide: one concerning artistic practice of recent years considered as ‘parasitic’ in art (see: the symposium in Amiens in 2006), the second – de-alienating function of art as interpreted by Laurent Marissal, whose book (‘Pinxit: Painting from 1997 to 2003’ Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) is under consideration here. Their aim is to link the issues which emerge from the clash with political and intellectual history in order to bet-ter grasp their meaning and relevance. In the first part of the essay, the notion of parasitism is interpreted through the prism of sinister, sometimes murderous consequences of ‘social parasite’ – the ideas by the Nazis and the Soviets. It is confronted with references to parasitism in political economy (Adam Smith, Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). It turns out then that ‘social parasite’ is not a idea, but an inconsistent set of contradictory meanings, which depend on the ideological point of view. In the second part, starting from the socio-economic context of the artist’s work, as well as the political implications of the use of the term ‘parasite’ in the context of art, the analysis of the artistic practice by Laurent Marissal leads to the historical reconstruction of the concept of alien-ation and ways of philosophical understanding of art as de-alienating experience. The recon-struction combines several philosophical traditions, including the following traditions: the writ-ers of the Enlightenment (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Frie-drich Schiller), the philosophers of anarchism (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Mikhail Bakounine, Leo Tolstoy), but also in a bit more surprising way, Karl Marx and Umberto Eco, whose theory of open work is in fact the answer to the question of alienation in the sense de-fined by Marx. Issues emerging from these analyzes combine both aesthetic and political consequences: civil disobedience (when freedom of speech leads artists to the edge of legality: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, clido Mereiles, etc.), de-alienation of the function of art (aesthetic education by Schiller and/or political action – including in art – according to Marx’s theory?), the concept of time in the experience of alienation, especially in the case of artists whose paid work does not coincide with artistic activities (Witold Gom-browicz and other writer wrote about this problem), and finally the theory of property (based on the use or the possession ?, not-be-alienated property based on the right of the artist or to the unlimited right to own?). French term ‘jouissance’, having both the sense of the legal and exis-tential, meaning both ‘right to use’ and ‘pleasure’ and even ‘orgasm’, is the subject of a fascinat-ing analysis by Diderot in ‘Encyclopedia’. In 1997, Laurent Marissal was employed as a staff member to watch the collection of paintings at the Museum of Gustav Moreau; a situation typical for young artists, because Marissal just graduated from the Academy of Fine Arts in Paris. It is in this context he developed his idea and practice of art as a way of recovering the time sold to his employer, and he used unions as the instrument of that practice. In 2003, he resigned, and in 2005, he publishes ‘Pinxit: Paintings from 1997 to 2003’, as the document – story and expression of artistic experience, where art and work merge with life.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 48-83
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alienacja ekologiczna dzieci w wieku wczesnoszkolnym – refleksje nad pokoleniem pasażerów
Environmental Alienation of Children in the Early School Age – Reflections on the Passenger Generation
Autorzy:
Brudzińska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810741.pdf
Data publikacji:
2021-04-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
alienacja ekologiczna
naturalne place zabaw
przedszkola leśne
deficyt natury
pedagogia źródeł
ecological alienation
natural playgrounds
forest kindergartens
nature deficit
Opis:
Prezentowany artykuł omawia problem jakości relacji współczesnych dzieci ze środowiskiem naturalnym. W tekście zamieszczono wyniki polskich i zagranicznych badań ukazujących poziom dziecięcej wiedzy przyrodniczej oraz wzrastającą tendencję do ograniczania czasu spędzanego w środowisku naturalnym. Poruszono także kwestię odpowiedzi na tę sytuację – dostrzeżenie potrzeby wyznaczania nowych miejsc do zabawy dziecięcej, umożliwienia prowadzenia obserwacji przyrody.
The presented paper discusses the problem of the quality of contemporary children – natural environment relationship. The text includes results from Polish and foreign studies demonstrating the level of children’s environmental knowledge and increasing tendency to limit the time spent in the natural environment. It also covers the issue of response to this situation, the recognition of the need for designation of new places for children to play as well as enabling nature observation.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 81-93
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Around the margin in eighty worlds and twenty years. Remarks on the paradoxical nature of the notion of a margin
Dookoła marginesu w osiemdziesiąt światów i dwadzieścia lat. Uwagi na temat paradoksalnej natury marginalności
Autorzy:
Cichoń, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593903.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
alienation
disillusion
enstrangement
остранение
Verfremdung
dépaysement
perimeter-peryferium
das Unheimliche/the uncanny
alienacja
marginalizacja
pery-ferium
das Unheimliche/uncanny
paradoks
Opis:
This article obviously aims at messing around, checking if borderlines of disciplines can be ignored, so as not to lose sight of their margins. The increase in the interest in margins may be associated with the change of the cultural paradigm at the turn of 1980s and 1990s, the so-called “spatial turn”, i.e. a rediscovery of the cognitive indispensability of spatial meta-phors. This turn was also influenced by intrinsically ex-centric and centrifugal strivings of the avant-garde. However, a much greater incentive to deal with the topic is provided by the common uncertainty of our own position, role and usefulness in the global circulation of culture. A strong sense of marginalization or marginality in the culture described as global is paradoxical in the light of geometry’s “intuition-free” generalizations. There is no margin on the surface of a sphere, at most each point of the spherical space can be described as peripheral locality. And in each such locality, peripheral vicissitudes may occur and do occur, as dramatic as they are uninteresting to anyone outside the locality. It is quite a precise model – more geometrico – of the cultural processes which are most frequently called alienation, defamiliar-ization, disillusion, enstrangement or estrangement. Only having referred a margin to a triangle formed by the three terms остранение, Verfremdung, dépaysement, can we can fully under-stand the reasons for the constant fascination with the marginal.
Celem artykułu jest oczywiście wprowadzenie bałaganu, sprawdzenie, czy możliwe jest igno-rowanie granic dyscyplin choćby po to, by ani na moment nie tracić z oczu marginesu. Wzrost zainteresowania marginesami, marginaliami da się powiązać z kolejną zmianą paradygmatu kultury na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku, tzw. zwrotem przestrzennym, czyli (ponownym) odkryciem dogodności poznawczej metafor przestrzennych. Rolę w przygotowaniu tego zwrotu odegrały też z natury eks-centryczne, odśrodkowe dążenia Awangardy. Choć o wiele silniej działającym bodźcem skłaniającym do zajmowania się tym tematem jest powszechna niepewność własnego usytuowania, własnej pozycji, roli i przydat-ności w globalnej cyrkulacji kultury. Silne poczucie marginalizacji czy marginalności w kul-turze określanej jako globalna jest – gdybyśmy chcieli konsekwentnie posługiwać się „wolną od intuicji” zdolnością geometrii do uogólniania – paradoksalne. Na powierzchni sfery nie jest możliwe wskazanie żadnego marginesu, co najwyżej da się każdy punkt kulistej powierzchni opisywać jako peryferyjną lokalność. I w każdej takiej lokalności mogą rozgrywać się i roz-grywają peryferyjne perypetie. Równie dramatyczne co nikogo spoza obrębu lokalności nie-obchodzące. Jest to dość dokładny model – more geometrico – procesów kulturowych, jakie najczęściej nazywa się alienacją czy atomizacją. Dopiero odniesienie marginesu do trójkąta utworzonego z tych trzech terminów: остра-нение Verfremdung, dépaysement, pozwala w pełni zrozumieć przyczyny ciągłej fascynacji tym, co marginalne. Margines to nazwa opisująca miejsca szczególnie atrakcyjne dla awangar-dowej chęci wzbudzania zaciekawienia i zdumienia. Powraca zagadnienie Awangardy jako formy kultury mającej samoświadomość własnego wyobcowania, czy własnej nieuniknionej odśrodkowej marginalności. Pojęcia Verfremdung, dépaysement i остранение ułatwiają zro-zumienie, co łączy tak typowe dla sztuki XX i XXI wieku zjawiska jak kolaż, montaż, defor-macja z marginesem i marginalnością. Dla lepszego określenia, jakie są dzisiejsze kulturowe kontury marginesu warto dodać jeden jeszcze termin w dwóch wariantach językowych: das Unheimliche/uncanny. Ludzką skłonność do przestrzennego wyobrażenia sobie abstrakcyjnej transcendencji jako czegoś podobnego, ale „sięgającego dalej” niż margines, wykraczającego poza marginalność, trzeba uznać za przyczynę z jednej strony fascynacji, z drugiej problematyczności marginesu i marginalności. Zastanawiając się nad granicami pojęcia margines można posłużyć się prostym modelem, w którym margines jest każdym miejscem przecięcia płaszczyzny postrzeganej diachronicznie z drugą, jaką odbieramy jako obszar synchronicznie pojawiających się zjawisk. Pierwsza z nich bliższa jest narracji, językowi, historii i upływowi czasu, druga ikoniczności, geometrii i rozległości przestrzeni. W takim modelu każdy punkt jest marginesem, kłopot pojawia się, gdy chcemy określić, czym jest w nim centrum.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 23-43
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja demokracji i poczucie przystosowania do aktualnego ustroju – analiza porównawcza przekonań studentów z 2003, 2008 i 2013 roku
Acceptance of Democracy and Sense of Adaptation to the Present Political System – a Comparative Analysis of Beliefs among Students in Years 2003, 2008 and 2013
Autorzy:
Czerniawska, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183513.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
zmiana ustrojowa
demokracja – autorytaryzm
przystosowanie do ustroju – alienacja polityczna
political transformation
democracy – authoritarianism
adaptation to political system – political alienation
Opis:
W niniejszej pracy zdiagnozowano stosunek do demokracji oraz poczucie przystosowania do aktualnego ustroju. Badanie przeprowadzono trzykrotnie: w roku 2003 (325 osób), 2008 (379 osób) oraz 2013 (368 osób). Objęło ono studentów białostockich uczelni. Starano się ustalić, czy w kolejnych pomiarach (5-letni cykl badań) obserwuje się (1) postępującą akceptację demokracji i (2) wzrost poczucia przystosowania do aktualnego ustroju, które rozumiane jest jako poczucie podmiotowości politycznej i identyfikacja z polityką rządu (przeciwieństwo poczucia alienacji politycznej). Najbardziej pozytywny stosunek do ustroju demokratycznego zaobserwowano w roku 2008. W tym też roku odnotowano najwyższe poczucie przystosowania, zarówno wtedy, gdy analizowano wskaźnik podmiotowości (skuteczności) politycznej, jak i wskaźnik identyfikacji z polityką rządu. Wbrew oczekiwaniom, w roku 2013 stosunkowo większy niż w roku 2008 odsetek studentów opowiadał się za rządami autorytarnymi i ujawniał poczucie alienacji politycznej.
In the following article, one can find a diagnosis of convictions about democracy and the adaptation to the present political situation. The research was conducted among students of the Bialystok universities three times in years: 2003 (325 respondents), 2008 (379 respondents) and 2013 (368 respondents). An attempt was made to establish if (1) the approval of the democratic system, and (2) the sense of adaptation to the political system understood as the feeling of political capacity and identification with government policy (as opposed to the sense of political alienation) increased over time. The most positive attitude to the democracy and the adaptation to the political system (high political capacity and high identification with government policy) were observed in the year 2008. Contrary to the expectations – a relatively higher percentage of students approved authoritarian government and were politically alienated in year 2013 in comparison to year 2008.  
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2017, 20, 4(80); 61-76
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weak democracies under pressure, 1918 and 1989 in comparison
Autorzy:
Dieter, Segert,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894979.pdf
Data publikacji:
2019-08-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
democracy crises
political alienation between politicians and electorate
rise of national populist parties
decay of democratic regimes in Interwar period
Zeitgeist and population’s expectations as driving forces of politics
social and cultural conditions of a stable democracy
kryzysy demokracji
polityczna alienacja między politykami a elektoratem
powstanie narodowych partii populistycznych
rozkład reżimów demokratycznych w okresie międzywojennym
Zeitgeist i oczekiwania społeczeństw jako siły napędowe polityki
społeczne i kulturowe warunki stabilnej demokracji
Opis:
Artykuł dotyczy ostatniego kryzysu demokracji przedstawicielskiej. Analizuje on zwłaszcza cechy i warunki rozpadu demokracji w Europie Środkowo-Wschodniej. Metoda badania polega głównie na dokładnej interpretacji różnych danych z zakresu przemian społecznych, politycznych i gospodarczych w latach 90. i później. Dodatkowo artykuł analizuje losy reżimów demokratycznych w okresie międzywojennym i przyczyny ich słabości. Oczekiwania społeczeństw w odniesieniu do przemian politycznych były głównym czynnikiem napędzającym politykę w obydwu badanych okresach w Europie Środkowo-Wschodniej. Artykuł próbuje odpowiedzieć na pytanie, jak skutecznie radzić sobie z kryzysem demokracji w regionie: stabilizacja demokratycznych wspólnot potrzebowałaby zarówno silnej polityki społecznej opartej na procesie nadrabiania zaległości w rozwoju gospodarczym w stosunku do Zachodu, jak i ostrożnego obchodzenia się z obawami przed „globalizacją”.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2018, 4; 37-51
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewica pozostawiona z TINA: Sztuka, alienacja i antykomunizm
Left with TINA: Art, Alienation and Anti-Communism
Autorzy:
Dimitrakaki, Angela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009581.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary art
politics of anti
democracy
alienation
anti-communism
Generation X
accelerationism
anti-fascism
ethical left
sztuka współczesna
polityka anty
demokracja
alienacja
antykomunizm
Pokolenie X
akceleracjonizm
antyfaszyzm
etyczna lewica
Opis:
Prezentowany artykuł śledzi, w jaki sposób współczesne pole sztuki bywa nawiedzane przez kulturową i polityczną wyobraźnię właściwą dla czasów po 1989 roku, a uchwyconą w powieści Douglasa Couplanda Pokolenie X: Opowieści na czasy przyśpieszającej kultury (1991, 1998). Książka ta okazała się formacyjna z uwagi na prezentowane w niej stanowisko antypracy, jak również narrację wycofania w podziwie dla procesów przyspieszenia, która opisywała, jak zasady produkcji przekładają się na „oszołomione i zdezorientowane” style życia. Uprzywilejowanie przez przedstawicieli Pokolenia X perspektywy „mikrokosmosów” – gdzie wycofanie spotyka się z niskiej częstotliwości kolektywizmem – staje się jeszcze bardziej powszechne w kolejnych dekadach i utożsamione z demokracją realizowaną i idealizowaną w kategoriach polityki „anty” (w tym antyfaszyzmu), co znajduje liczne przykłady w polu sztuki w jego powiązaniu z etyczną lewicą. Stałe i gloryfikowane antagonizmy łączą w tym kontekście liberalne pole sztuki z polem społecznym, każdorazowo przepisując „anty” na TINA – zasadę „braku alternatywy” (ang. „there is no alternative” – TINA). TINA, jak argumentuję, przyjmuje szczególne figuracje w ramach przeważnie lewicowego obszaru sztuki, gdzie praktyki uwspólniania pozostają odcięte od polityki komunizmu, a technofilia – tak na gruncie, jak i poza polem sztuki – jest legitymizowana przez lewicę i prawicę jako substytut pragnienia komunizmu. Główne tezy artykułu prezentują się następująco: (a) opisane wyżej zjawiska są powiązane z politycznym procesem walki, którego głównym efektem jest alienacja – alienacja od wyobrażonego punktu końcowego owej walki; (b) wspomniana alienacja nie może być rozważana oddzielnie od hegemonii przyspieszenia, zwłaszcza w świetle traumatycznego wycofania z komunizmu i wycofania się samego komunizmu oraz stałego dla kapitalizmu przepracowywania prefiguratywnego antykomunizmu.
The article traces the haunting of the contemporary art field by a post-1989 cultural and political imaginary captured in Douglas Coupland’s novel Generation X: Tales for an Accelerated Culture (1991). This was a formative literary work for its anti-work stance but also the narrativisation of withdrawal in awe of processes of acceleration that saw production principles translating into “dazed and confused” lifestyles. The preference of Gen-Xers for “microcosms”, where withdrawal encountered low-fi collectivism, became more prevalent in subsequent decades and aligned with a democracy realised, and idealised, as the politics of “anti” (including anti-fascism) – exemplified in the art field in its association with an ethical left. Constant and glorified antagonisms join the liberal art field to the social field, forever re-scripting ‘anti’ as TINA – the principle that “there is no alternative”. TINA, it is argued, is assuming specific figurations within the largely left-inclined art terrain where commoning practices remain cut off from the propositional politics of communism while, both within and beyond the art field, technophilia is legitimised left and right as a substitute for the desire for communism. The main theses of the article are that: (a) such developments are intertwined with a political process of struggle that delivers alienation as their main outcome – that is, alienation from an imagined endpoint of the struggle and (b) that such alienation cannot be considered separately from the hegemony of acceleration in light of the traumatic withdrawal from, and of, communism and capitalism’s continuous re-working of prefigurative anti-communism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 25-48
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Honor Stirna: morderstwo, szaleństwo i normy społeczne w osiemnastowiecznym Londynie
Autorzy:
Dobrowolski, Paweł T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602458.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
zbrodnia
samobójstwo
szaleństwo
niedostosowanie
alienacja
akulturacja
crime
suicide
madness
maladjustment
alienation
acculturation
Opis:
Osiemnastowieczny Londyn stawał się miastem wielu mniejszości wyznaniowych i etnicznych. Artykuł na podstawie akt sądowych i relacji prasowych opisuje przypadek niemieckiego imigranta, który popełnił morderstwo, a potem targnął się na własne życie. Narracje poświęcone tej sprawie ukazują wyzwania akulturacji i mechanizmy społecznej alienacji w rynkowo zorientowanym wielkomiejskim środowisku. London of the eighteenth century was becoming a city of confessional and ethnic diversity. Based on court and press reports, this article investigates a case of a German immigrant, who committed murder followed with a suicide. The narratives related to this case speak of aculturation challenges and mechanisms of social alienation, which were played out in a market-oriented urban environment.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2017, 124, 3
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prowizoryczny (substytutywno-dyspersyjny) status etyki w polskim systemie edukacji
Provisional (Substitute-Dispersive) Status of Ethics in the Polish Educational System
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131172.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ethics
education system
substitutability
dispersion
alienation of ethics in the education system
etyka
system edukacji
substytutywność
dyspersyjność
alienacja etyki w systemie edukacji
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest rzeczywiste – nie tylko formalne, ale i faktualne – usytuowanie etyki jako przedmiotu szkolnego w strukturze nadzorczo-zarządczo-organizacyjnej polskiego systemu edukacji. Celem badawczym tego tekstu jest wykazanie, za pomocą argumentacji opartej na rodzimej i zagranicznej literaturze naukowej, opiniotwórczych publikatorach oraz autorskiej eksploracji, że etyka jest – nie wiedzieć czemu – jedynym przedmiotem w systemie oświaty w Polsce, którego rachityczno-mgławicowy status można określić jako instytucjonalne rozproszenie lub inaczej jako dyspersyjną (nie)obecność. Metodologiczne instrumentarium mojej pracy stanowią komplementarne wobec siebie metody analizy i syntezy źródeł oraz danych, metoda analizy komparatystycznej, metoda interpretacji kontekstowej, metoda konstruktywistyczna oraz metoda egzemplifikacji. Linia argumentacyjna artykułu wiedzie kolejno od wykazania i analizy usytuowania etyki w obowiązującym w Polsce systemie prawno-oświatowym z jego konsekwencjami dla „ordopraktycznego” funkcjonowania etyki w realiach polskiej szkoły. W kolejnym kroku omawiam zagadnienie asynchronicznej dyferencjacji domeny etycznej w systemie oświaty, która powoduje jej parcelację i rozpad pomiędzy trzy nieskoordynowane ze sobą dziedziny: przedmiotowe, okazjonalne treści etyczne, wychowanie moralne oraz właściwe lekcje etyki. Oś artykułu stanowią rozważania poświęcone piwotalnemu charakterowi etyki w realiach polskiej edukacji. Najpoważniejszą jego konsekwencją jest jej zaledwie erzacowy status, obejmujący nie tylko prawo i uzus szkolny, ale również odbiór społeczny.
The subject of this article is the actual – not only formal, but also factual – location of ethics as a school subject in the supervisory, managerial and organisational structure of the Polish education system. The research aim of the text is to argue – based on the domestic and foreign scientific literature, opinion-forming publications, and the author’s own work – that ethics is for some reason the only subject in the Polish education system whose rachitic and nebulous status can be described as institutional dispersion, or in other words, as dispersive (in)presence. The methodological instrumentarium of my paper consists of complementary methods of analysis and synthesis of sources and data, the method of comparative analysis, the method of contextual interpretation, the constructivist method and the method of exemplification. The line of argumentation of the article leads from demonstrating and analysing the location of ethics in the legal and education systems in force in Poland, with its consequences for the “ordopractic” functioning of ethics in the realities of Polish schools. In the next step, I discuss the issue of asynchronously differentiating the ethical domain in the education system, which causes it to be parcelled out and disintegrated between three uncoordinated domains: the subject matter, occasional ethical content, moral education and ethics lessons proper. The main line of argumentation of the article is the pivotal nature of ethics in Polish education. Its most serious consequence is its merely ersatz status, involving not only law and school usus, but also public perception.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 55-86
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sanc Iti CIty or Commodity ? Nature as interpreted by American counterculture
Świętość czy Towar? Natura w interpretacji Amerykańskiej kontrkultury
Autorzy:
Dorobek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540658.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
transcendentalism
harmony
paradise
beaters
hippies
bohemia
alienation
scepticism
existentialism
transcendentalizm
harmonia
raj
beatnicy
hipisi
cyganeria
alienacja
sceptycyzm
egzystencjalizm
Opis:
At first, earlier ideas of the relationship between man and nature within the American culture are concisely restated: above all, the transcendentalist view upon this relationship, expressed by Emerson and Thoreau, and then basically questioned from the perspective of existential alienation or cognitive skepticism (Poe, Dickinson, Crane). Then, American counterculture, in the literary/artistic sense represented by the Beats and later by the Hippies, is presented, both in its unfortunate attempt at returning to Emerson’s concept of divine harmony between man and nature and in its literary/artistic representatives being alienated in the “disenchanted world” of the mid-20th century America (see at least by Kerouac’s Big Sur or Easy Rider, a classic film of the Hippie era). Eventually, an analogy is suggested between Kerouac and his Polish acolyte, Edward Stachura (chronologically belonging to the Hippie generation), who showed in his writings hypersensitive individuals, fatally alienated both from nature and humanity – which, ultimately, was hardly the case with the Beats or their Hippie followers.
Na początku dokonano skrótowej rekapitulacji historycznych poglądów na temat natury w literaturze i kulturze USA, ze szczególnym naciskiem na poglądy transcendentalistów amerykańskich (Emerson, Thoreau), później zakwestionowane z perspektywy, romantycznego dekadentyzmu, naturalizmu czy też egzystencjalizmu i właściwego mu sceptycyzmu poznawczego (Poe, Dickinson, Crane). W części zasadniczej ukazano amerykańską kontrkulturę XX wieku – w sensie artystycznym i literackim reprezentowaną najpierw przez beatników, a później przez hipisów – niezdolną do powrotu do Emersonowskiej koncepcji boskiej harmonii między człowiekiem i naturą oraz dramatycznie wyalienowaną w “odczarowanym świecie” cywilizacji amerykańskiej połowy XX wieku (patrz powieść Kerouaca Big Sur albo Easy Rider, sztandarowy film epoki hipisowskiej), Pod koniec zarysowano analogię między Kerouacem a jego polskim wyznawcą Edwardem Stachurą, należącym raczej do pokolenia hipisowskiego – akcentując zarazem wymowne różnice między nimi.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2016, 4; 9 - 19
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja polskiej ludności w Austrii: pomiędzy diasporą a alienacją
The Situation of the Polish Population in Austria: Between Diaspora and Alienation
Autorzy:
Dyczewski, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861558.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
In 1990 the number of Poles in Austria could be estimated as follows: about 12,000 people with Polish passports and with convention documents (who have been granted political asylum); about 25,000 people with Austrian passports but speaking Polish; about 45,000 people who already do not speak Polish or whose Polish is very poor but who are conscious of their Polish background and who maintain some kind of relations with Polish culture. In Austria two tendencies are observed towards Poles as well as towards other foreigners: motivating the mechanisms that stop the influx of Poles to Austria and accelerating the integration of those Poles who already live in Austria. Poles do not live in big groups but they are scattered among the natives; nevertheless they maintain fairly lively family and social bonds with each other. They are deeply rooted in Polish culture. They have a strong sense of having bonds with Poland. They uphold the fundamental values of Polish culture. In their family life they maintain observing the basic Polish traditions and holidays. And yet they are also open to the Austrian society and its culture. They want to live in the Austrian society and they perceive it as their children's society. Poles' entrance into the Austrian society is conditioned by many factors, the foremost of them being the law determining their economic, cultural, social and political position as well as the society's attitude towards them as foreigners. The law is the most important hindrance to Poles' entrance to the structures of the Austrian society. There are many regulations, and even more ways of handling matters that do not permit Poles to be treated on an equal footing with the natives, even when they live among them for many years and they have friendly relations with them both in the private and professional spheres. The point is then that they are relatively easily integrated with the Austrian society in the sphere of private life but they are alienated in the sphere of public life. They remain in a sort of intermediate state: between the state of diaspora and that of alienation. This is a difficult situation. It can be changed by accepting the model of cultural pluralism in the Austrian internal policy. Putting this model into effect postulates granting the Polish population in Austria the rights of an ethnic minority. This would guarantee Poles keeping their own culture and a creative life in the Austrian society, i.e. forming the society together with the natives − which means complete integration with it.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 1993, 21, 1; 167-181
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Managing temporary agency workers’ well-being: the role of resilience and work alienation
Zarządzanie dobrostanem pracowników tymczasowych: rola odporności i alienacji w pracy
Autorzy:
Ferreira, Pedro
Gomes, Sofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27315133.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
temporary agency work
resilience
burnout
work engagement
work alienation
praca tymczasowa
odporność
wypalenie zawodowe
zaangażowanie w pracę
alienacja w pracy
Opis:
The well-being of temporary workers is still understudied, especially the role of individual resources as promoters of well-being. As such, this paper aims to examine the role of resilience as a resource for enhancing work engagement and reducing burnout of temporary agency workers. Additionally, this study tests the mediating role of work alienation. The study follows a quantitative approach. Based on a sample of 2.054 temporary agency workers, a set of hypotheses were tested using the Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM), using SmartPLS3.0. The results show that resilience is positively related to work engagement and negatively related to burnout. Work alienation plays a mediating role between resilience and burnout and work engagement of temporary agency workers by reducing the effect of resilience. This study novelty highlights the contribution of resilience as a mechanism to reduce burnout and enhance work engagement, but also about the importance of preventing work alienation. Since resilience can be learned and work alienation can be avoided, this study has important implications for human resources management strategies and practices.
Dobrostan pracowników tymczasowych jest wciąż niedostatecznie zbadany, zwłaszcza rola indywidualnych zasobów jako promotorów dobrostanu. W związku z tym niniejszy artykuł ma na celu zbadanie roli odporności jako zasobu zwiększającego zaangażowanie w pracę i zmniejszającego wypalenie zawodowe pracowników tymczasowych. Dodatkowo, niniejsze opracowanie poddaje analizie pośredniczącą rolę alienacji w pracy. Opracowanie opiera się na metodzie ilościowej. Na przykładzie 2 054 pracowników tymczasowych, przetestowano zestaw hipotez za pomocą modelowania równań strukturalnych metodą najmniejszych kwadratów (PLS-SEM), przy użyciu SmartPLS3.0. Wyniki pokazują, że odporność jest pozytywnie związana z zaangażowaniem w pracę i negatywnie związana z wypaleniem zawodowym. Alienacja w pracy odgrywa rolę pośredniczącą między odpornością a wypaleniem zawodowym i zaangażowaniem w pracę pracowników tymczasowych poprzez zmniejszenie wpływu odporności. To nowatorskie badanie podkreśla wkład odporności jako mechanizmu zmniejszającego wypalenie zawodowe i zwiększającego zaangażowanie w pracę, ale także znaczenie zapobiegania alienacji w pracy. Jako że odporności można się nauczyć, a alienacji w pracy można uniknąć, niniejsze opracowanie ma istotne znaczenie dla strategii i praktyk zarządzania zasobami ludzkimi.
Źródło:
Polish Journal of Management Studies; 2023, 27, 1; 62--80
2081-7452
Pojawia się w:
Polish Journal of Management Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies