Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "doktor" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
„Ich habe […] keine Sonate schreiben wollen, sondern einen Roman“ – zu autoreferenziellen Aspekten von Thomas Manns Doktor Faustus
„I wanted […] to write a novel, not a sonata“ – on autoreferential aspects of Thomas Mann‘s Doktor Faustus
Autorzy:
Kotin, Andrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178859.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In the centre of the analysis stands the autoreferential dimension of Thomas Mann’s Doktor Faustus and its relation to the novel’s socio-philosophical message, which, although not free from ironical overtones, tends to be a didactic plea for humanism. However, the main emphasis of the investigation is not the humanist idea itself but, above all, the narrative methods used to infuse this idea with new means of expression. Therefore, the music-motif in the novel is interpreted as a metaphor of an intertextual literary motif. From a metaliterary perspective, the main question in Mann’s partly consistent, yet partly paradoxical art- and soul-study is the following: how can (and should) the Faust-legend be reshaped and interpreted to match the demands of the modern age? The attempt to discuss the ‚national myth‘ in such a new way is made by three authorities: two fictional and one real. The protagonist, Adrian Leverkühn, the first-person narrator, Serenus Zeitblom, and, finally, the author himself, Thomas Mann, each in turn, whether wilfully or unconsciously, offers their own art-concept. To a great extent, the general semantic picture of the story told in Faustus is determined by various distinctions between the intratextual ideological confrontation ‚Leverkühn vs. Zeitblom‘ and the extratextual outside-perspective of the author, who stays paramount to the novel-figures. My article attends to the narratological as well as the philosophical decoding of this overall-picture.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2013, 34; 27-39
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Dürer - Rezeption in der seelischen Landschaft des "Doktor Faustus" von Thomas Mann
Dürer i jego sztuka elementem krajobrazu wewnętrznego "Doktora Faustusa" Tomasza Manna
Autorzy:
Świderska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034378.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Artykuł jest poświęcony problematyce recepcji sztuki Albrechta Durera w powieści "Doktor Faustus" Tomasza Manna. Założeniem artykułu było od nalezienie i ukazanie "źródeł" i "korzeni" tej powieści czerpiącej z tradycji niemieckiej; powstałej z "ducha" reformacji Lutra i sztuki niemieckiej tego okresu, tj. sztuki z kręgu Dürera. "Faustowski" charakter powieści, kategorie estetyczne krajobrazu wewnętrznego, w którym żyje i tworzy Adrian Leverkühn są następstwem i wynikiem zainteresowania i głębokiego zrozumienia dla świata reformacji ze strony autora "Doktora Faustusa". Powieść kontynuuje tradycje kultury niemieckiej i europejskiej, i jak to zauważył K. Kereny i jest to powieść niemiecka i chrześcijańska zarazem. T. Mann świadomie stworzył postać Adriana Leverkûhna żyjącego w kręgu wartości chrześcijańskich. Z tej sfery pochodzi także "demoniczność" powieści. Kompozycja "Doktora Faustusa" transponuje elementy twórczości A. Durera. Adrian Leverkühn należy do melancholijnego świata sztychu "Mélancolie I"; magia liczb kwadratu magicznego łączy się z obrazami biblijnymi , z problemami "pitagorejskimi" i z wątkami dzieł Dürera; przetworzone w muzyce Adriana, stają się je go dźwiękowym obrazem świata; on sam jest wcieleniem Dürera, melancholika, świętego męczennika przedstawionego na pierwszym sztychu do "Apokalipsy". Adrian oddycha powietrzem średniowiecza, j e s t stworzony na obraz i podobieństwo Dürera z Jego autoportretów i portretów, tak jak jego ojciec, matka, jego wuj, tak jak jego cały świat - Kaisersaschen i "obejście" u Schweigestillów. Godną uwagi jest także "literackość" odbioru sztuki , tj. grafiki Dürera u Manna oraz jego ."Nietzscheańskie" spojrzenie na twórcę "Rycerza, śmierci i diabła", symbolu "niemieckiego" światopoglądu, i postawy życiowej. Na końcu artykułu umieszczony jest krótki przegląd prac różnych germanistów analizujących relację Dürer-Mann. Ciekawe są m.in. uwagi I. Seidlera na temat pisarskiej techniki montażu stosowanej przez T. Manna, który cenił zawsze wyżej "odszukiwanie” materiału od jego "wymyślania". Dzięki tej technice powstawały dzieła "collage", w których manipuluje się historycznym materiałem, wykorzystuje przekazy kulturowe i tradycję literacko-kulturalną przedstawioną w charakterystycznym dla T. Manna ironicznym świetle.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1982, 5
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Der Doktor bleibt!“: Janusz Korczak als literarische Figur
“The Doctor Stays!”: Janusz Korczak as a Literary Figure
Autorzy:
von Glasenapp, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791207.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz Korczak
literatura dla dzieci i młodzieży
Szoah
pamięć kulturowa
children’s and youth literature
the Shoah
memory culture
Opis:
„Doktor (po)zostaje!”: Janusz Korczak jako postać literackaArtykuł bada, jak reprezentowana jest postać literacka Janusza Korczaka w europejskiej literaturze dla dzieci i młodzieży na przestrzeni ostatnich czterdziestu lat. Równocześnie wskazuje na plurimedialność literatury dla dzieci i młodzieży jako medium pamięci, w którym przywołuje się Szoah zarówno na poziomie tekstu, jak i obrazu. W artykule w sposób szczególny podkreślony został transnarodowy charakter tej literatury, manifestujący się także w licznych tłumaczeniach opowieści o Januszu Korczaku. Poprzez tłumaczenia teksty te stają się częścią wielu literatur – można tu zastosować termin „literatury światowej” – wpisujących się nie tylko w narodową czy binarodową, ale także globalną pamięć kulturową. „Der Doktor bleibt!“: Janusz Korczak als literarische FigurDer Beitrag untersucht die literarische Repräsentation von Janusz Korczak in der europäischen Kinder- und Jugendliteratur der vergangenen vierzig Jahre. Dabei wird zugleich auf die Besonderheiten von Kinder- und Jugendliteratur als ein genuin plurimediales Erinnerungsmedium eingegangen, in dem sowohl auf Text- und auf Bildebene an die Shoah erinnert wird. In besonderer Weise perspektiviert wird außerdem der transnationale Charakter von Kinder- und Jugendliteratur, der sich auch in den zahlreichen Erzählungen über Janusz Korczak manifestiert. Durch den Akt von wechselseitigen Übersetzungen werden die Texte zu einem Bestandteil mehrerer Literaturen, so dass hier durchaus von Weltliteratur in dem Sinne gesprochen werden kann, dass sie sich nicht nur in ein nationales oder bi-nationales, sondern in ein globales kulturelles Gedächtnis einschreiben.
This paper analyses the literary representation of Janusz Korczak in children’s literature of the past 40 years. The characteristics of children’s literature as a truly multimedia means of remembrance play a role when both words and pictures commemorate the Shoah. The many stories about Janusz Korczak can also point us towards the transnational character of children’s literature. Through translation, these stories become part of multiple (national) literatures, so that we can actually speak of a world literature that is not only part of a national or bi-national memory, but of a global, cultural one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 93-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„In Wirklichkeit war es so…“. Analyse der Erzählinstanz in Robert Neumanns Roman "Struensee. Doktor, Diktator, Favorit und armer Sünder"
Autorzy:
Jachimowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032476.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Robert Neumann
literatura austriacka
literatura emigracyjna
narrator niewiarygodny
powieść historyczna
Austrian literature
Exile literature
unreliable narrator
historical fiction
österreichische Literatur
Exilliteratur
unzuverlässiger Erzähler
historischer Roman
Opis:
Der im Exil von Robert Neumann geschriebene Struensee-Roman aus dem Jahr 1935 wird von der Forschung wegen seiner zahlreichen inhaltlichen und historischen Fehler nicht besonders hoch angesehen. Das Ziel dieser analytischen Untersuchung ist weniger, gegen diesen legitimen Vorwurf zu kämpfen, als vielmehr die Funktion der auf den ersten Blick nicht konsequenten und variablen Erzählweise des Romans zu zeigen, um ihn weiterhin in bestimmte Themen der Zeit zu situieren. Ausgehend von der These, dass man es in Struensee mit einem ‚unzuverlässigen Erzähler‘ zu tun hat, führt die Autorin eine tiefgehende Analyse der Narration durch und zeigt, dass der Eindruck der Unzuverlässigkeit gezielt vom impliziten Autor erzeugt wird. Dadurch gehört der Roman in ästhetische, literarische oder philosophische Diskurse der Zwischenkriegszeit.
Robert Neumann’s Struensee novel, written in exile in 1935, does not enjoy special recognition among researchers due to numerous content and historical errors. The aim of this analytical article is not to defend the novel against justified charges of literary scholars but to examine the function of the narrative which, at first glance, is the result of Neumann’s careless and hasty writing. Beginning with the thesis proposing that the novel features as unreliable narrator, the author of the paper carried out an in-depth analysis of the narrative trying to answer the question to what extent this type of narrative is part of the aesthetic, literary and philosophical discourses of the interwar period.
Powieść Roberta Neumanna pt. Struensee, napisana na emigracji w roku 1935, nie cieszy się ze względu na liczne błędy treściowe i historyczne szczególnym uznaniem wśród badaczy. Celem tego analitycznego artykułu nie jest bronienie powieści przed słusznymi zarzutami literaturoznawców, ile zbadanie funkcji narracji w powieści, która na pierwszy rzut oka jest wynikiem niestarannego i pospiesznego pisarstwa Neumanna. Wychodząc od tezy zakładającej, że w powieści mamy do czynienia z narratorem ‘nie godnym zaufania’ (unreliable narrator), autorka artykułu przeprowadza dogłębną analizę narracji i stwierdza, że jest ona zamierzoną strategią autora implikowanego. W ten sposób powieść wpisuje się w estetyczne, literackie i filozoficzne dyskursy okresu międzywojennego.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2015; 191-215
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies