Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mistrz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
The Word „master/Master” Sounds Strange…
Słowo „mistrz/Mistrz” brzmi obco…
Autorzy:
Kabzińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686802.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nauczyciel
mistrz
poszukiwanie
relacja nauczyciel/mistrz – uczeń
teacher
master
searching
relationship teacher/master – apprentice
Opis:
Autorka unika określenia mistrz/Mistrz, posługuje się natomiast terminem Nauczyciel, opowiadając o osobach, które odegrały znaczącą rolę w jej życiu, stały się też pierwszoplanowymi bohaterami artykułu. Osobami tymi są: prof. dr hab. Anna Kutrzeba-Pojnarowa i prof. dr hab. Witold Dynowski – etnolodzy, znakomici wykładowcy i badacze, pełni pasji, szacunku dla dorobku innych, zafascynowani dziejami reprezentowanej dyscypliny oraz splotem „wielkiej” i „małej” historii, przede wszystkim jednak wspaniali LUDZIE. Wspominając spotkania z nimi, autorka ukazuje bliską jej (wzorcową) relację między nauczycielem i uczniem, nieograniczającą się do przekazywania wiedzy (informacji). Podstawą tej relacji jest życzliwość, zaufanie, otwarcie na drugiego człowieka, motywowanie go do pokonywania ograniczeń, lęków, trudności, umiejętność dostrzegania potencjału w innych, zachęta do jego rozwijania, akceptacja, dodawanie odwagi, wspieranie, współ-obecność. Osobą, która odegrała rolę Nauczyciela, choć nigdy wcześniej nie została określona tym mianem przez autorkę, jest jej Babcia, Janina Orzechowska. To Ona kształtowała określone postawy autorki, spojrzenie na drugiego człowieka, zamiłowania, zachowania. Była osobą, której bezinteresowna miłość, wyrażana przez konkretne działania, gesty, spojrzenie, oferowanie innym własnego czasu i uwagi, towarzyszyła autorce od najmłodszych lat. W tekście bardzo wyraźny jest motyw relacji. Autorka podkreśliła, że nie zawsze są one radosne, budujące. Zdarza się, że podcinają skrzydła, ranią, odbierają światło. Początkowo piękne relacje mogą też zmienić się gwałtownie, np. pod wpływem choroby jednej z osób, oddziałującej na innych. Autorka opisała tego rodzaju zmiany na przykładzie związku z kimś, kto występuje w tekście jako anonimowy Nauczyciel. Od niego odebrała gorzką lekcję życia, daleką od baśni ze szczęśliwym zakończeniem.  
The author avoids using the term master/Master, instead referring to the concept of a Teacher when describing the people who played a significant role in her life and who are the main protagonists of this article. These people are the Professors Anna Kutrzeba-Pojnarowa and Witold Dynowski, ethnologists, excellent lecturers and researchers; and also people full of passion, respect for the achievements of other scholars, fascinated with the history of the discipline they represent and the interrelation of “macro” and “micro” history. First and foremost, they are great PEOPLE. Reminiscing about encounters with them, the author presents the model relationship between a teacher and a pupil, close to her, which is not limited to passing knowledge. The relationship is based on kindness, openness to others, and motivating them to overcome their limitations, fears and difficulties. The skills of noticing the potential of others, encouraging them to develop, acceptance, keeping one’s spirits up, support and co-existence should also be mentioned. Another person who also played the role of Teacher, although she has never been designated as such by the author, is her Grandmother Janina Orzechowska. She was the one who shaped the author’s attitudes to life, her way of looking at other people, her passions and ways of being. She was the person whose selfless love expressed by her behavior, gestures and looks accompanied the author from an early age. The motif of the relationship is very explicit in the text. The author emphasizes that relationships are not always joyful and constructive. Sometimes they clip one’s wings, they hurt and take away the light. Relationships which are beautiful in the beginning can also change under the influence of an illness, of one person affecting the others. The author describes changes like that via the example of the relationship with someone who appears in the text as the anonymous Teacher. It was a person from whom the author received a bitter lesson in life, far from fairy tales with a happy end.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 8, 1; 158-178
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Master as a Historical, Cultural and Pedagogical Category: An Introduction
Mistrz jako kategoria historyczna, kulturowa i pedagogiczna. Wprowadzenie w problematykę
Autorzy:
Kola, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686796.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mistrz
relacja mistrz – uczeń
kategorie semantyczne
kontekst kulturowy
master
master-disciple relationship
semantic categories
cultural context
Opis:
Mistrz jako pewna kategoria semantyczna istnieje we wszystkich kulturach i w każdym momencie dziejowym świata. Jego zadania i rola w społeczeństwie zmieniają się, lecz mimo to mistrzowie trwają i wspierają rozwój nauki, sztuki, edukacji czy też systemów moralnych. Powoduje to, że pojawiają się liczne konteksty, które odkrywają konkretne aspekty i cechy mistrzostwa, relacji „mistrz – uczeń”, a także pojęć pokrewnych np. szkół naukowych czy autorytetu w nauce. Niniejszy tekst ma je unaocznić i zabrać czytelników na literacko-naukową wycieczkę po kulturach, wiekach, instytucjach, które pozwalają lepiej zrozumieć, na czym polega fenomen mistrzostwa czy relacji mistrz – uczeń.  
The Master is a semantic category which exists in every culture and in every historical moment in the world. The tasks and the role of the master in society are changing, but nevertheless, masters continue to support the development of science, art, education or moral systems. There are many different contexts for this category that reveal specific aspects of being the master, as well as the value of the relation between a master and a student. The aim of this text is to characterize them and take readers on a literary and scientific journey through different cultures, past centuries, and social institutions that will help us to better understand the phenomenon of the master(s).  
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 8, 1; 43-69
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Looking for „Self” at the Intersection of „Master/master” Discourses
Poszukiwanie „Siebie” w zderzeniu z dyskursami o „Mistrzu/mistrzu”
Autorzy:
Kafar, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686776.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
relacja Mistrz/mistrz–uczeń
auto/biografia naukowa
hermeneutyka podmiotu
Michel Foucault
refleksywność
Master/master–disciple relationship
scientific (academic) auto/biography
hermeneutics of the subject
reflexivity
Opis:
Tekst jest próbą zmierzenia się z tematem konstruowania tożsamości współczesnego podmiotu, którego aktywność realizowana jest na przecięciu sfery „żywego” doświadczenia i opisu tegoż doświadczenia. Zasadniczym punktem odniesienia dla toczonych rozważań jest sfera relacji Mistrz/mistrz–uczeń, określana przez autora jako istnienie w „Mistrzowskim/mistrzowskim uniwersum”. Pojawiające się w artykule materiały z badań własnych nad auto/biografiami naukowymi (akademickimi), jak również inne auto/biograficzne zapisy dotyczące relacji Mistrz/mistrz–uczeń służą za podstawę do przygotowania jego warstwy opisowej, interpretacyjnej i analitycznej. Tworzone są one głównie w oparciu o antropologicznie zorientowaną analizę tekstu, a także osadzoną w polskim kontekście nauk o wychowaniu koncepcję „hermeneutyki podmiotu” Michela Foucaulta.  
The article discusses the problem of constructing the identity of the modern subject that appears at the intersection of lived experience and the description of it. It is treated as instrumental, a sphere of Master/master–disciple relationship, framed by the author as “existing in a Master/master universe.” The results of the author’s own research on scientific (academic) auto/biographies, as well as other resources revealing different aspects of the Master/master–disciple relationship, serve as the main point of reference for creating the descriptive, interpretive, and analytical layers of the article. They are presented in a mode of anthropologically-oriented text analysis supported by-located in the context of Polish educational sciences-Michel Foucault’s concept of “the hermeneutics of the subject.”
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 8, 1; 126-147
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Creative education of specialists at universities - how to turn a common specialist into a creative master
Twórcza edukacja specjalistów na uniwersytetach - jak przeobrazić zwykłego specjalistę w twórczego mistrza
Autorzy:
Geraimchuk, I.
Novikov, B.
Ivakhiv, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/267550.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
master
craftsmanship
Creative Society
creative
beauty
mastery
skills
mistrz
geniusz
rzemiosło
twórcze społeczeństwo
Opis:
This article discusses the problem how to turn a professional into a creator as well as what methods, techniques, trainings, concepts, the kind of training organization should be used to go from professional training to obtain Master and craftsmanship right outside universities. In ancient European art schools, specialists were educated both in mastery and creativity in all forms. Nowadays we get specialist with knowledge, but our economy requires a creator, creativity and masters. The ability to create should be the basis of ability to work, otherwise in a constant exchange of goods the student is not able to keep his job or business. The skill of creativity is the basic skill of a modern job. Masters in modern and future economy should be geniuses rather than standard workers.
W artykule są rozpatrywane sposoby przeobrażenia zwykłego specjalisty w twórczego mistrza. Omawia się również jakie metody, techniki, szkolenia, koncepcje, rodzaj organizacji szkoleń powinny być stosowane oby można byłoby przejść od zwykłego szkolenia zawodowego do twórczego, w celu uzyskania mistrza i autora kreatywnego rzemiosła na uniwersytetach. Podobnie jak w starożytnych europejskich uczelniach plastycznych kształcili specjalistów zarówno mistrzostwa i kreatywności we wszystkich formach. Teraz mamy szeregowych specjalistów z wiedzą, ale gospodarka wymaga twórców, kreatywności i mistrzowstwa. Możliwość tworzenia twórczego i kreatywność powinny być podstawą zdolności do pracy, inaczej w ciągłej zmianie towarów uczeń nie potrafi osiągnąć skutecznych wyników pracy lub sukcesów biznesowych. Umiejętności kreatywności są podstawową umiejętnością nowoczesnej pracy. Mistrzowie w nowoczesnej i przyszłej gospodarce muszą być raczej geniuszami, a nie standardowymi szarymi pracownikami.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2015, 46; 35-46
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Should One Write about Masters?
Jak pisać o mistrzach?
Autorzy:
Kola, Adam F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686794.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Mistrz
mistrzostwo
uczeń
relacja mistrz – uczeń
Andrzej de Lazari
Ernest Gellner
Alfred Tarski
Claude Lévi-Strauss
Andrzej Walicki
Roman Jakobson
retoryka
narracja
Master
mastery
student
master-disciple relation
rhetoric
narration
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak pisać o mistrzach? Innymi słowy, postawione pytanie dotyczy strategii narracyjnych stosowanych przez autorów piszących o mistrzach. Główna część tekstu oparta jest na pięciu przykładach: (1) John A. Hall Ernest Gellner. An Intellectual Biography (2011), (2) Anita Burdman Feferman, Solomon Feferman Alfred Tarski. Życie i logika (2009), (3) Edmund Leach Lévi-Strauss (1998), (4) Andrzej Walicki Idee i ludzie. Próba autobiografii (2010) oraz (5) Dialogues Romana Jakobsona i Krystyny Pomorskiej. Każdy tekst przedstawia inne zestawy narzędzi i technik retorycznych, relacji autora wobec mistrza oraz cel akademicki. Porównanie tych pięciu przykładów (i mniej rozbudowanych przypadków prezentowanych w artykule) stanowi konkluzję artykułu.  
The aim of the paper is to answer the question: how should one write about masters? It is a question about the narrative strategies of authors writing about masters. The presented analysis is based on five examples: (1) John A. Hall’s Ernest Gellner: An Intellectual Biography, (2) Anita Burdman Feferman and Solomon Feferman’s Alfred Tarski: Life and Logic, (3) Edmund Leach’s Lévi-Strauss, (4) Andrzej Walicki’s Idee i ludzie. Próba autobiografii [Ideas and People. An Attempt at an Autobiography], and (5) Dialogues by Roman Jakobson and Krystyna Pomorska. Each text presents different rhetorical devices, authorial relations to the master, and academic aims. The paper concludes with a critical comparison of the five examples (with the addition of some other minor cases also discussed in the paper).  
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 8, 1; 70-89
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logiczne podstawy nauczania, czyli rozważania o kulturze logicznej i podstawach rzetelnego myślenia
Autorzy:
Ossowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705794.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dydaktyka
nauczanie logiki
kultura logiczna
relacja mistrz-uczeń
Kazimierz Ajdukiewicz
Kazimierz Twardowski
szkoła lwowsko-warszawska
Opis:
W artykule przedstawiam dydaktyczny dorobek Kazimierza Ajdukiewicza. Jego koncepcja nauczania może stanowić pryzmat oceny wspólcześnie funk-cjonujacych wzorców wychowawczo-dydaktycznych. Środowisko filozoficzne, w którym wzrastały idee Ajdukiewicza, miało istotny wpływ na jego nauczy-cielską postawę. Zwłaszcza autorytet, jakim był dla swych uczniów Kazimierz Twardowski, założyciel szkoły lwowsko-warszawskiej, ukształtował ją w sposób zasadniczy. Dlatego jednym z ważniejszych punktów podjętych w artykule rozważań jest pytanie o aktualnosc metod i idealów dydaktycznych, charakte-rystycznych dla całej Szkoły.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 4; 531-543
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The creative society, cult of beauty and the future of education
Kreatywne społeczeństwo, kult piękna i przyszłość edukacji
Autorzy:
Gerayimchuk, I.
Novikov, B.
Ivakhiv, O.
Gerayimchuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/268148.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
Creative Society
Creative Economy
сreative
beauty
mastery
skills
kreatywne społeczeństwo
gospodarka kreatywna
piękno
mistrz
umiejętność
geniusz
Opis:
Features of the Рost-informational Society and the future stage of society development, so called Creative Society, are considered in this article. This is the highest stage of the Postinformation Society that will provide creativity and beauty. Meanwhile there are discussed problems corresponding to the "Creative Economy" (that is an economy based on creativity) and the education in the Creative Society. Education of Creativity is a requirement of the modern economy, without which it is largely meaningless. The task is the transition from the Information Society to the Society of Masters, from teaching knowledge - to mastery in all forms, that is, the transition from the cult of knowledge to mastery.
Cechy Рostinformacyjnego Społeczeństwa i przyszłość rozwoju społeczeństwa, m.in. Społeczeństwa Kreatywnego, są omawiane w artykule. Jest to najwyższy etap Рostinformacyjnego Społeczeństwa, który zapewni społeczeństwu kreatywność i piękno. Są także omawiane problemy korespondujące z "gospodarką kreatywną" (czyli gospodarką opartą na kreatywności) oraz edukacją kreatywną w Społeczeństwie Kreatywnym. Edukacja Kreatywności jest wymaganiem nowoczesnej gospodarki, bez której w dużej mierze nie potrafi ona skutecznie istnieć. Potrzebne rozwiązanie zadania przejścia od społeczeństwa informacyjnego do społeczeństwa Mistrzów, od wiedzy pedagogicznej - do mistrzostwa we wszystkich formach, jak również te, które są przejściem od kultu wiedzy do mistrzostwa. W przyszłości najprawdopodobniej będzie potrzeba odbudowania przedszkoli, szkoły, uczelni i studiów podyplomowych, aby móc przeznaczyć nawet dziesiątki tysięcy godzin zdolnych spowodować rozwój twórczego myślenia. Potrzebna jest cała technologia produkcji przemysłowej setek umiejętności, cech, nawyków, a nie tylko wiedzy, cała ideologia edukacji, nie tylko uzyskana od sztuki i kształcenia wirtuozów i sportowców, ale również w dziedzinie nauki i technologii od wybitnych naukowców i geniuszy.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2015, 46; 48-56
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Horror metaphysicus. Transcendencja a pragnienie obecności
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705438.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
transcendencja
metafizyka
obecność
milczenie
pragnienie obecności,Parmenides
Mistrz Eckhart
L. Kołakowski
M. Heidegger,L. Wittgenstein
J. Derrida
Opis:
Problematykę poruszoną w referacie zakreślają trzy pojęcia: transcendencja, pragnienie i obecność. Punktem wyjścia do przemyślenia możliwych relacji między nimi jest teza Leszka Kołakowskiego o horrorze metafizycznym, do którego według niego sprowadzałaby się kwestia zachodniej metafizyki. Według Kołakowskiego jej przemyślenie do końca otwiera horror metafizyczny, bowiem jeśli nic prawdziwie poza Absolutem nie istnieje, Absolut jest niczym; jeśli nic prawdziwie nie istnieje poza mną, ja jestem niczym. Jak tłumaczy Kołakowski, ponieważ absolut nie poddaje się pojęciowej redukcji do czegokolwiek innego, więc imię jego, o ile je ma, brzmi Nic. Oto horrormetaphysicus: jedno Nic wybawia drugie Nic od jego nicości. Referat próbuje przemyśleć to, sięgając głównie do poglądów Heideggera i Derridy na temat istoty zachodniej filozofii z fundamentalnym dla niej pojęciem obecności. Ostateczna konkluzja referatu brzmi: wszelkie myślenie transcendencji byłoby w istocie aporią, aporią generowaną przez metafizykę. Aporia ta polegałaby na połączeniu w jednym dyskursie tego, co da się pomyśleć, z tym, co jednocześnie zostaje przez ten dyskurs określone jako to, czego pomyśleć się nie da. Cóż możemy zrobić z tą aporią? Z jednej strony odsyła nas ona do niemożliwości wyrażonej w zapytaniu Heideggera z dialogu Z rozmowy o języku: Ale jak można milczeć o milczeniu? Z drugiej zaś strony odsyłani jesteśmy do Wittgensteina z jego antymetafizycznym zaleceniem milczenia.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 499-507
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relation between master and his students in letters —the correspondence of former students of Cracow School of Fine Arts to Wladyslaw Luszczkiewicz. A study based on materials collected in The Archives Of National Museum In Cracow
Mistrz i uczniowie w listach — korespondencja byłych uczniów Krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych do Władysława Łuszczkiewicza z zasobu Archiwum Muzeum Narodowego w Krakowie
Autorzy:
Mróz, Sławomir A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076489.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
master
student
Wladyslaw Luszczkiewicz (1828-1900)
National Museum in Krakow
Mistrz
uczeń
Władysław Łuszczkiewicz (1828–1900)
Muzeum Narodowe w Krakowie
Opis:
Władysław Łuszczkiewicz was an art historian, artist, pedagogue, an outstanding personality of nineteenth-century Krakow, active in many fields. He was a professor at the Cracow School of Fine Arts, and in the years 1857–1873 and 1893–1895 he was the headmaster of this school. He was a teacher of many artists, of which it is enough to mention only the greatest — Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer and Artur Grottger. In 1883, Łuszczkiewicz was appointed the director of the National Museum in Krakow. He managed this institution until his death, that is until 1900. Among the oldest source materials belonging to the Archive of the National Museum in Krakow, we can find the correspondence of former students of the School of Fine Arts addressed directly to their former teacher — Professor Łuszczkiewicz, who was at this time the director of the National Museum in Krakow. Based on selected letters, the article presents their interesting subject matter and presents the issues in which the students wrote to their Master. The attempt to describe the relation between former students and their master revealed in letters will be made.
Źródło:
Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych; 2018, LXXI; 38-48
0079-3418
Pojawia się w:
Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
At the space of transcendence: Simone Weil and her art of mystical paradoxes
Autorzy:
Kuchta, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564008.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji
Tematy:
Simone Weil
mysticism
space
transcendence
Meister Eckhart
expression
paradox
mystical paradoxes
language
mistycyzm
przestrzeń
transcendencja
Mistrz Eckhart
ekspresja
paradoks
Absolut
język
Opis:
The article focuses on describing Simone Weil and her art of mystical paradoxes. At the beginning, the authoress explains in short the meaning of the word "mysticism", it's etymology and traditional usage, moving on later to characterising philosophical thought of Simone Weil in the context of the space of transcendence. The authoress analyses the language used by mystics (here confronting Simone Weil with Meister Eckhart) and proves, that mystical experience cannot simply be verbalized, and thus why paradox turns out to be the best medium of expression. The analysis presented in the article exposes an interesting parallelism: mystical space of transcendence slips out of the dictatorship of logic, earthly space and every-day order just as the great legacy of Simone Weil's aphorisms and letters exceeds boundaries of the language.
Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia czytelnikowi osoby Simone Weil oraz jej pełnej paradoksów mistycznej myśli. We wstępie artykułu wyjaśniony zostaje sam termin "mistycyzm" oraz jego znaczenie (etymologia, tradycja), a następnie autorka koncentruje się na scharakteryzowaniu filozoficznej myśli Simone Weil w kontekście tytułowej przestrzeni transcendencji. Aktorka analizuje język, jakim posługują się mistycy (zestawiając Simone Weil z Mistrzem Eckhartem) oraz dowodzi, iż momencie niemożliwego do zwerbalizowania mistycznego przeżycia (duchowej więzi z Absolutem) medium wyrazu staje się paradoks. Proponowana w artykule analiza przebiega niejako dwutorowo i paralelnie: autorka wykazuje, iż przestrzeń mistyczna wymyka się sztywnym prawom logiki, ziemskiego ładu i regułom ortodoksji, a duchowo-literacka spuścizna Simone Weil przekracza bariery języka.
Źródło:
Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA; 2013, 17; 93-110
1898-5947
Pojawia się w:
Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Faces of Woland. A Literary Character Study
Oblicza Wolanda. Studium postaci literackiej
Autorzy:
Przebinda, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Woland
Mistrz i Małgorzata
Faust
Michaił Bułhakow
Edgar Allan Poe
Johann Wolfgang Goethe
Mikołaj Gogol
uważne czytanie
diabeł
człowiek
dobro
zło
personalizm
Opis:
Celem niniejszego artykułu było przedstawienie własnej charakterystyki Wolanda jako jednego z głównych bohaterów powieści Bułhakowa Mistrz i Małgorzata, po doświadczeniach związanych z pracą nad nowym tłumaczeniem tego dzieła. Studium zostało przeprowadzone na podstawie wnikliwej analizy tekstu powieści. Wyszczególnione zostały tutaj role, w jakich występuje Woland w relacjach z bohaterami drugiego i trzeciego planu, oraz przemiany mentalne i fizyczne, jakim podlega. Sporo uwag dotyczy towarzyszącym temu wyraźnym zmianom rejestrów stylistycznych w jego wypowiedziach. Analizie językowej poddane zostały także wielorakie miana, jakimi sam narrator określa tę postać. Unaocznione są również analogie do innych autorów (Goethe, Gogol, Poe). Artykuł jest próbą rekonstrukcji światopoglądu reprezentowanego przez Wolanda, z uwzględnieniem wielości elementów nawiązujących do konkretnych doktryn filozoficznych, politycznychi etycznych. Wszystko to prowadzi do konkluzji, że bułhakowowski diabeł to postać wielowymiarowa i nieoczywista, wymykająca się wszelkim tradycyjnym, jednoznacznym schematom interpretacyjnym.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Anti-Masters
Antymistrzowie
Autorzy:
Wejland, Andrzej Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686804.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
lokalna wspólnota badawcza
żywy dyskurs naukowy
Mistrz
antymistrzowie i ich narracje
local research community
living scholarly discourse
a Master
antimasters and their narrations
Opis:
Nie unikając nuty autobiograficznej, autor poświęca swoje rozważania lokalnym wspólnotom badawczym, czyli wspólnotom, w których żywy dyskurs toczy się zwykle w obrębie jednego paradygmatu i wypełniającej go nauki Mistrza. Punktem wyjścia staje się tu obserwacja (odnosząca się głównie do szeroko pojętej humanistyki), że dyskurs wspólnoty skupionej wokół Mistrza niekiedy przenikają również – krytyczne czy wręcz opozycyjne – narracje antymistrzów. W relacji pierwotnej anty mistrzowie i Mistrz konfrontują się jako żywi ludzie: badacze czasem toczący jawne spory, a czasem oddzielający się polem krytycznego milczenia. Autor wyróżnia w związku z tym cztery kategorie antymistrzów, uwzględniając skalę i treść tej konfrontacji. Zwraca zarazem uwagę na to, że rola antymistrzów w lokalnych wspólnotach badawczych często bywa jednak, zwłaszcza w dłuższej perspektywie czasowej, pożyteczna. Ich narracje mogą inspirować i rozwijać naukowe horyzonty wspólnoty, także – co się zdarza – poglądy mądrych Mistrzów i ich wiernych uczniów.
The author’s reflections, which include an autobiographical note, focus on local research communities, that is, communities where the living scholarly discourse usually unfolds within one paradigm and the teachings of a Master which fill this paradigm. The starting point is the observation, referring mostly to the broadly understood humanities, that the discourse within a community which centres on a Master is sometimes imbued with the critical, sometimes even opposing narrations of anti-masters. In the primary relationship, the anti-masters and the Master confront each other as living people, as researchers who sometimes engage in an open debate and sometimes raise a dividing wall of critical silence. Taking into consideration the scale and the contents of these confrontations, the author distinguishes four categories of anti-masters. He also points out that the role of anti-masters in local research communities is often beneficial, especially from the long-term perspective. Their narratives may inspire and expand the community’s scholarly horizons, including, as does occasionally happen, the views of wise Masters and their faithful disciples.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2019, 8, 1; 148-157
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MASTER IN PERSONALISTIC EDUCATION
MISTRZ W WYCHOWANIU PERSONALISTYCZNYM
Autorzy:
Łukjaniuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576992.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
dobro
Personalism
personalistic model
master
truth
goodness
self-cognition
dialogue
authenticity
upbringing in "personal view"
upbringing in the "view of functioning"
personalizm
model personalistyczny
mistrz
prawda
piękno poznawanie samego siebie
dialog
autentyczność
wychowania w „optyce osobowej"
wychowanie w „optyce funkcjonowania”
Opis:
The subject of the article is a personalistic education and placing the teacher-educator in the role of a master. In personalistic education, emphasis is placed on assisting the student in becoming a full person by opening him to the values of truth, goodness and beauty. It was assumed that this upbringing leads to self-education, and is carried out through dialogue and authenticity, and thus it can be effectively carried out only in co-operation: family, school and religious community, understood as guarantor and carrier of absolute values. Implemented at the school level, it should help the student gain a per-sonal insight into the world of higher values and teach him to make the fundamental value of his own choices. As a result, it was found that the teacher is a teacher-educator who enjoys spiritual and intellectual authority, directs his activities to form the whole person, and his goal is to enable the student to formulate independent judgments about reality. The master is a teacher who, having an uncommon level of knowledge and extensive ex-perience in a given field, is able to develop it in others, fascinate as a personal model, inspire, arouse the passion of seeking truth, growing in goodness and love of beauty; give direction to the student's search and discreetly control, and finally enjoy the fruits of working together with him.
Przedmiotem artykułu jest zapoznanie się z tematem wychowania personalistycznego oraz miejsca nauczyciela-wychowawcy, jako mistrza. Przypomniano, że w wychowaniu personalistycznym kładzie się nacisk na wspomaganie ucznia w stawaniu się pełnym czło-wiekiem poprzez otwieranie go na wartości prawdy, dobra i piękna. Założono, że wycho-wanie to ma być prowadzeniem do auto-wychowania, dokonuje się przez dialog i auten-tyczność, a zatem może być skutecznie prowadzone tylko we współpracy: rodziny, szkoły i wspólnoty religijnej, rozumianej jako gwarant i nośnik wartości absolutnych. Realizo-wane na poziomie szkoły winno ono pomagać wychowankowi uzyskać osobisty wgląd w świat wyższych wartości i nauczyć go czynić z wartości zasadnicza stawkę własnych wy-borów. W rezultacie stwierdzono, że mistrzem jest ten nauczyciel-wychowawca, który cie-szy się autorytetem duchowym i intelektualnym, kieruje swoje działania formacyjne do całej osoby, a jego celem jest uzdolnienie wychowanka do samodzielnego formułowania sądów o rzeczywistości. W takim razie mistrzem jest ten nauczyciel, który - posiadając w nieprzeciętnym stopniu wiedzę oraz duże doświadczenie w danej dziedzinie - umie rozwi-jać je u innych, fascynować, jako wzór osobowy, inspirować, budzić pasję szukania prawdy, wzrastania w dobru i umiłowania piękna; nadawać kierunek poszukiwaniom ucznia i dyskretnie kontrolować, a na końcu cieszyć się wraz z nim owocami wspólnej pracy.
Źródło:
International Journal of New Economics and Social Sciences; 2018, 8(2); 465-472
2450-2146
2451-1064
Pojawia się w:
International Journal of New Economics and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Father Jacek Woroniecki (1878–1949) – Master and Mentor of Catholic and Christian Pedagogical Thought
Ojciec Jacek Woroniecki (1878-1949) – mistrz i mentor katolickiej i chrześcijańskiej myśli pedagogicznej
Autorzy:
Nowak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810729.pdf
Data publikacji:
2021-04-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katolicka myśl pedagogiczna
chrześcijańska myśl pedagogiczna
pedagogika katolicka
pedagogika chrześcijańska
paedagogia perennis
podmiot wychowania
przedmiot wychowania
wychowawca
pedagog
mentor
mistrz
O. Jacek Woroniecki (1878-1949)
integralna pedagogika i integralne wychowanie
Catholic pedagogical thought
Christian pedagogical thought
Catholic Pedagogy
Christian Pedagogy
subject of education
object of education
tutor
pedagogue
master
Fr. Jacek Woroniecki (1878-1949)
integral pedagogy and integral education
Opis:
Ojciec Jacek Woroniecki przyczynił się do budowania nie tylko pedagogiki chrześcijańskiej i katolickiej, ale także pedagogiki w ogóle w Polsce, osiągając niekwestionowane mistrzostwo w tym zakresie. Jako mistrz i nauczyciel zaistniał na gruncie pedagogiki katolickiej i chrześcijańskiej, wnosząc swój wkład w wypracowywanie ich statusu dyscyplinarnego w ciągu całego swojego życia, które odczytujemy jako ilustrację kształtowania się jego dojrzałej wiary i z niej wynikającej jego naukowej refleksji. Przestrzegając przed zbyt pochopnym zaliczaniem pedagogów do pedagogów katolickich, podejmuje problematykę pedagogiczną z pozycji, którą możemy określić jako pozycję mądrości chrześcijańskiej i w niej, zwłaszcza w Kościele katolickim, odkrywa to, co rozumiał on jako paedagogia perennis, zawierająca w swoich blokach tematycznych takie podstawowe grupy problemów, jak: 1) podmiot wychowania jako refleksję nad człowiekiem mającym być wychowanym; 2) przedmiot wychowania, czyli co w wychowaniu chcemy wytworzyć przez działalność wychowawczą oraz 3) wychowawcę, czyli tego, który pojedynczo czy społecznie ma pokierować procesem wychowania w wychowanku. Zauważając dominację postaw indywidualistycznych w nauczaniu i wychowaniu, Jacek Woroniecki eksponuje „społeczną stronę samej czynności wychowawczej”, nie deprecjonując w niczym „wartości indywidualnych wychowawcy”. Zabierając głos w sprawie specyfiki pedagogiki, Woroniecki przyczynił się do umocnienia tej specyfiki, a jednocześnie wprowadził refleksję pedagogiczną w konteksty uniwersalności i wypracował jej status jako dyscypliny z własną tożsamością jak również otwartej na rzeczywistość, na inne dyscypliny oraz na wielorakie aspekty i wymiary ludzkiej egzystencji. Praktycznie przyczyniając się do rozwoju pedagogiki, wskazuje na sposoby kształtowania charakteru i osobowości wychowanka, postulując powrót do pedagogicznych zasad chrześcijaństwa zwanych uniwersalizmem pedagogicznym, w którym zwraca się uwagę na przedmiot formalny wychowania – człowieka – takiego, jakim on winien być wtedy, gdy osiągnie pełnię swojego osobowego bytu w wyniku właściwego, tj. harmonijnego rozwoju w nim wszystkich cnót przyrodzonych i nadprzyrodzonych.
Fr. Jacek Woroniecki contributed to building not only Christian and Catholic pedagogy, but also pedagogical theory in general in Poland, having achieving unquestioned primacy in this regard. He appeared on the grounds of Catholic and Christian pedagogy as master and teacher, contributing to the development of their disciplinary status throughout his entire life, which we read as an illustration of shaping his mature faith and his scientific reflection arising from it. In warning against the hasty classification of educators as Catholic educators, he embraced the pedagogical issues from a position which could be described as a position of Christian wisdom, and in this wisdom, particularly in the Catholic Church, he discovered what he understood as paedagogia perennis, including in his thematic blocks such fundamental groups of issues as 1) the subject of education as the reflection over the person to be educated, 2) the object of education, i.e. what we want to produce in education by means of educational activity, and 3) the tutor, i.e. the one who individually or socially is to direct the process of education in the pupil. Noting the domination of individualistic attitudes in teaching and education, Fr. Jacek Woroniecki exhibits “the social side of the educational action itself,” while not depreciating “the tutor’s individual values” at all. Speaking on the matter of the specificity of pedagogy, Fr. Woroniecki contributed to the consolidation of this specificity, and simultaneously introduced pedagogical reflection, in the contexts of universality, and developed its status as a discipline with its own identity, but simultaneously open to reality, to other disciplines, and the manifold aspects and dimensions of human existence. In making a practical contribution to the development of pedagogy, he indicated the methods for the formation of the character and personality of a pupil, postulating a return to the pedagogical principles of Christianity called the pedagogical universalism, in which attention was paid to the formal object of the education – the person – e.g. how the person should be when reaching the fullness of personal existence as a result of the proper, i.e. harmonious, development of all the natural and supernatural virtues.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 95-117
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies