Autorka unika określenia mistrz/Mistrz, posługuje się natomiast terminem Nauczyciel, opowiadając o osobach, które odegrały znaczącą rolę w jej życiu, stały się też pierwszoplanowymi bohaterami artykułu. Osobami tymi są: prof. dr hab. Anna Kutrzeba-Pojnarowa i prof. dr hab. Witold Dynowski – etnolodzy, znakomici wykładowcy i badacze, pełni pasji, szacunku dla dorobku innych, zafascynowani dziejami reprezentowanej dyscypliny oraz splotem „wielkiej” i „małej” historii, przede wszystkim jednak wspaniali LUDZIE. Wspominając spotkania z nimi, autorka ukazuje bliską jej (wzorcową) relację między nauczycielem i uczniem, nieograniczającą się do przekazywania wiedzy (informacji). Podstawą tej relacji jest życzliwość, zaufanie, otwarcie na drugiego człowieka, motywowanie go do pokonywania ograniczeń, lęków, trudności, umiejętność dostrzegania potencjału w innych, zachęta do jego rozwijania, akceptacja, dodawanie odwagi, wspieranie, współ-obecność.
Osobą, która odegrała rolę Nauczyciela, choć nigdy wcześniej nie została określona tym mianem przez autorkę, jest jej Babcia, Janina Orzechowska. To Ona kształtowała określone postawy autorki, spojrzenie na drugiego człowieka, zamiłowania, zachowania. Była osobą, której bezinteresowna miłość, wyrażana przez konkretne działania, gesty, spojrzenie, oferowanie innym własnego czasu i uwagi, towarzyszyła autorce od najmłodszych lat.
W tekście bardzo wyraźny jest motyw relacji. Autorka podkreśliła, że nie zawsze są one radosne, budujące. Zdarza się, że podcinają skrzydła, ranią, odbierają światło. Początkowo piękne relacje mogą też zmienić się gwałtownie, np. pod wpływem choroby jednej z osób, oddziałującej na innych. Autorka opisała tego rodzaju zmiany na przykładzie związku z kimś, kto występuje w tekście jako anonimowy Nauczyciel. Od niego odebrała gorzką lekcję życia, daleką od baśni ze szczęśliwym zakończeniem.
The author avoids using the term master/Master, instead referring to the concept of a Teacher when describing the people who played a significant role in her life and who are the main protagonists of this article. These people are the Professors Anna Kutrzeba-Pojnarowa and Witold Dynowski, ethnologists, excellent lecturers and researchers; and also people full of passion, respect for the achievements of other scholars, fascinated with the history of the discipline they represent and the interrelation of “macro” and “micro” history. First and foremost, they are great PEOPLE. Reminiscing about encounters with them, the author presents the model relationship between a teacher and a pupil, close to her, which is not limited to passing knowledge. The relationship is based on kindness, openness to others, and motivating them to overcome their limitations, fears and difficulties. The skills of noticing the potential of others, encouraging them to develop, acceptance, keeping one’s spirits up, support and co-existence should also be mentioned.
Another person who also played the role of Teacher, although she has never been designated as such by the author, is her Grandmother Janina Orzechowska.
She was the one who shaped the author’s attitudes to life, her way of looking at other people, her passions and ways of being. She was the person whose selfless love expressed by her behavior, gestures and looks accompanied the author from an early age.
The motif of the relationship is very explicit in the text. The author emphasizes that relationships are not always joyful and constructive. Sometimes they clip one’s wings, they hurt and take away the light. Relationships which are beautiful in the beginning can also change under the influence of an illness, of one person affecting the others. The author describes changes like that via the example of the relationship with someone who appears in the text as the anonymous Teacher. It was a person from whom the author received a bitter lesson in life, far from fairy tales with a happy end.
