Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Miler, N." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Somaclonal variation of chrysanthemum propagated in vitro from different explants types
    Zmienność somaklonalna chryzantem rozmnażanych in vitro z wykorzystaniem różnych rodzajów eksplantatów
    Autorzy:
    Miler, N.
    Zalewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542805.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    In order to find a more efficient source of somaclones we performed a regeneration of adventitious shoots from two explant types, leaves and internodes, in eight chrysanthemum cultivars representing three groups consisted of original cultivars and their radiomutants. After the in vitro regeneration and growth, plants were transferred to the glasshouse and the phenotypes at anthesis were observed. Three new, attractive variants with changed inflorescence colours were obtained from two cultivars (‘Albugo’ and ‘Alchimist Tubular’) from leaf explants. The frequency of somaclones was 1.1% for ‘Albugo’ and 5.4% for ‘Alchimist Tubular’. The analysis of pigment content in ligulate florets revealed the presence of carotenoids in somaclones, while in control plants they were lacking. The genetic distinctiveness of new somaclones was corroborated with the estimation of the genetic similarity coefficients based on RAPD-PCR technique. Somaclones retained their phenotypes during subsequent vegetative propagations.
    Regenerację pędów przybyszowych in vitro z liści i międzywęźli ośmiu odmian chryzantem należących do trzech grup odmianowych złożonych z odmian wyjściowych i ich radio mutantów przeprowadzono po to, aby wskazał, który z eksplantatów może stanowił wydajniejsze źródło roślin bodących somaklonami. Po regeneracji i wzroście in vitro rośliny byáy uprawiane w szklarni. W czasie pełni kwitnienia prowadzono obserwacje fenotypów. Z eksplantatów liściowych dwóch odmian ‘Albugo’ i ‘Alchimist Tubular’ uzyskano trzy nowe, atrakcyjne warianty o zmienionych barwach kwiatostanów. Frekwencja somaklonów u ‘Albugo’ wynosiła 1,1%, a u ‘Alchmist Tubular’ 5,4%. Po przeanalizowaniu zawartości barwników w kwiatach języczkowatych somaklonów wykazano obecność karotenoidów przy jednoczesnym ich braku w kwiatach roślin kontrolnych. Obliczenie współczynnika podobieństwa genetycznego na podstawie wzorów prążkowych uzyskanych za pomocą metody RAPD-PCR pozwoliło na wykazanie odrębności genetycznej uzyskanych somaklonów. Zmienione rośliny powtórzyły swoje cechy po kolejnym rozmnożeniu wegetatywnych.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 2; 69-82
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New chrysanthemum cultivars as a result of in vitro mutagenesis with the application of different explant types
    Nowe odmiany chryzantem uzyskane na drodze mutagenezy in vitro z zastosowaniem różnych typów eksplantatów
    Autorzy:
    Zalewska, M.
    Tymoszuk, A.
    Miler, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542030.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    Induced mutagenesis allows to obtain in relatively short time new cultivars of chrysanthemum differing in single characteristic traits such as the colour or shape and size of inflorescence, which determines their decorative values. The traditional breeding methods as crossing, selection and techniques of genetic transformation face limitations in this species. The object of investigation were three cultivars of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. –‘ Albugo’, ‘Alchimist’, ‘Satinbleu’. Gamma radiation in dose of 15 Gy was obtained from Co60 cobalt source generated by Theratron 780 C. The dose rate was 2.14 Gy × min-1. ‘Albugo’ and ‘Satinbleu’ microcuttings cultured on MS medium were exposed to irradiation. Following the irradiation, single-node explants and leaves were excised from plantlets and subcultured onto MS medium supplemented with 0.6 mg × dm-3 BAP and 2.0 mg × dm-3 IAA. In ‘Alchimist’ there were irradiated leaf explants with callus regenerated on petioles. A month earlier this explants were placed on the MS medium with 0.6 mg × dm-3 BAP and 2.0 mg × dm-3 IAA added. The regeneration of adventitious shoots was conducted without subculturing onto fresh medium. Newly formed shoots were transferred onto rooting medium 4 months after the irradiation. Gamma radiation effected the regeneration of shoots on explants. From the mutants obtained in vM2 generation the most interesting, worth introducing to cultivation five genotypes were selected: ‘Albugo Sunny’, ‘Alchimist Tubular’, ‘Alchimist Golden Beet’, ‘Satinbleu Minty’, ‘Satinbleu Honey’.
    Indukowana mutageneza pozwala uzyskać w stosunkowo krótkim czasie nowe odmiany chryzantem o zmienionych pojedynczych cechach jak barwa lub kształt i wielkość kwiatostanu, które decydują w głównej mierze o wartości dekoracyjnej. U tego gatunku bardzo utrudnione jest stosowanie tradycyjnych metod hodowli, takich jak krzyżowanie, selekcja oraz technik transformacji genetycznej. Badaniom poddano trzy odmiany Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. –‘ Albugo’, ‘Alchimist’, ‘Satinbleu’. Promieniowanie gamma zastosowane w dawce 15 Gy pochodziło ze źródła 60Co aparatu typu Theratron 780 C. Moc pochłoniętej dawki wynosiła 2,14 Gy·min-1. U odmian ‘Albugo’ i ‘Satinbleu’ napromienieniu poddano mikrosadzonki rosnące na pożywce MS. Po napromienieniu – na pożywkę MS uzupełnioną 0,6 mg × dm-3 BAP i 2,0 mg × dm-3 IAA wyłożono jednowęzłowe fragmenty pędu i liście. U odmiany ‘Alchimist’ napromieniano eksplantaty liściowe z kalusem zregenerowanym na ogonkach. Miesiąc wcześniej eksplantaty te wyłożono na pożywkę MS z dodatkiem 0,6 mg × dm-3 BAP i 2,0 mg×dm-3 IAA. Regenerację pędów przybyszowych prowadzono bez pasażu na tej samej pożywce. Po 4 miesiącach od napromienienia uzyskane pędy przeniesiono na pożywkę ukorzeniającą. Promieniowanie gamma wpłynęło na regenerację pędów na eksplantatach. Spośród uzyskanych mutantów w pokoleniu vM2 wyłoniono pięć interesujących, godnych wprowadzenia do uprawy genotypów: ‘Albugo Sunny’, ‘Alchimist Tubular’, ‘Alchimist Golden Beet’, ‘Satinbleu Minty’, ‘Satinbleu Honey’.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 2; 109-123
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Identification of new Polish lines of Chenopodium quinoa (Willd.) by spectral analysis of pigments and a confirmation of genetic stability with SCoT and RAPD markers
    Autorzy:
    Lema-Rumińska, J.
    Miler, N.
    Gęsiński, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11887402.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant breeding
    quinoa
    Chenopodium quinoa
    Faro cultivar
    Titicaca cultivar
    morphological feature
    spectral analysis
    pigment
    genetic stability
    RAPD marker
    SCoT marker
    Opis:
    Identification of cultivars is essential both in breeding and to settle cultivar disputes. The purpose of the study has been to examine cultivar identities based on absorption spectra of plant pigments and to confirm a genetic stability with SCoT and RAPD molecular markers in new Polish lines of Chenopodium quinoa Willd. Spectral analysis of pigments extracted from plant inflorescences in quinoa gives an opportunity to confirm the cultivar identity and identification of ‘Faro’ and ‘Titicaca’ cultivars and their new lines. Spectral analysis is an effective method of confirming cultivar identity and it should be used in practice for the identification of cultivars or cultivars lines in Chenopodium quinoa Willd. Analysis of molecular markers indicated by RAPD as well as SCoT technique revealed a high genetic stability of the derivative lines of ‘Faro’ and ‘Titicaca’, while variation was detected in plants representing original cultivars: banding pattern different than predominant was present in three plants of ‘Titicaca’ (genetic distnaces from 7.5% to 55.9%) and in a single plant of ‘Faro’(genetic distance 61.2% as indicated by SCoT technique).
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 1; 75-86
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hedonic response to smoke flavouring odour
    Charakterystyka pożądalności zapachu preparatu dymu wędzarniczego
    Autorzy:
    Miler, K.
    Ziajka, B.
    Barylko-Piekielna, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10057.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    Hedonic response to the odour of smoke flavouring (SF) and its phenolic fractions and relation to the intensity of odour was studied. Experimental results were than compared with theoretical ones, calculated from Tilgner's theorethical formula: good agreement was obtained, what confirms the validity of the formula and its applicability. Additionally, the rules governing summation of hedonic responses for individual fractions when mixed together were considered and discussed.
    W pracy zbadano pożądalność zapachu dymowego preparatu dymu wędzarniczego i jego trzech frakcji. Metodą skali hedonicznej określono wpływ stężenia PDW i jego frakcji w medium wodnym i tłuszczowym na pożądalność zapachu dymowego. Tą samą metodą przeprowadzono także charakterystykę pożądalności zapachu jako funkcji zmian proporcji dwóch podstawowych frakcji PDW F₁ i F₂ w medium tłuszczowym. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że najbardziej pożądany zapach posiadała frakcja F₂ (wysokie noty pożądalności w całym badanym przedziale stężeń). Frakcja F₁ posiadała wąski przedział stężeń, w których jej zapach był pożądalny, natomiast frakcja F3 była niepożądana w badanym zakresie stężeń. Badając wpływ proporcji frakcji F₁ i F₂ w ich mieszaninie na pożądalność zapachu przy dwóch poziomach stężeń zauważono, że dla stężenia 750 ppm pożądalność była wysoka dla wszystkich proporcji frakcji w mieszaninie, natomiast dla 1000 ppm wraz ze wzrostem udziału frakcji F₁ następował wyraźny spadek pożądalności. Konfrontacja danych eksperymentalnych i wartości obliczonych z teoretycznych zależności potwierdziła słuszność hipotezy Tilgnera Milera [9] o nakładaniu się pożądalności substancji składanych w ich mieszaninie.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1977, 03, 3
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    International vs. sensory analysis of odourous substances: possibilities and limitations
    Instrumentalna oraz sensoryczna analiza substancji zapachowych: możliwości i ograniczenia
    Autorzy:
    Miler, K.B.M.
    Barylko-Pikielna, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10283.pdf
    Data publikacji:
    1976
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    Spośród wielu czynników mających wpływ na ogromny rozwój badań nad substancjami odpowiedzialnymi za zapach i smakowitość wymienić należy 2 główne: pierwszy z nich to ogromny rozwój metod instrumentalnych w analityce chemicznej, dokonany w ostatniej dekadzie; drugi to rosnące ciągle zapotrzebowanie na substancje aromatyzujące, które mają za zadanie podnieść jakość i poprawić akceptację przez konsumenta nowych produktów żywnościowych. W badaniach nad substancjami odpowiedzialnymi za zapach i smakowitość wyróżnić można następujące podstawowe problemy: a) przygotowanie próbek w sposób nie wywołujący zmian w substancjach zapachowych ani artefaktów, b) rozdział substancji lotnych i ich chemiczna identyfikacja, c) określenie i identyfikacja zapachu rozdzielonych substancji lotnych, d) określenie zależności pomiędzy stężeniem tych substancji a intensywnością i jakością zapachu, e) określ e nie stopnia pożądalności zapachów. Omówiono kolejno wymienione problemy i podkreślono, że jedynie wymienione ad. a i b można rozwiązać stosując wyłącznie metody instrumentalne. Do rozwiązania całości zagadnienia niezbędne są równoległe badania metodami sensorycznymi, które dopiero od niedawna prowadzone s ą systematycznie przez ośrodki pracujące nad substancjami zapachowymi. Brak jednoznacznej teorii odbierania wrażeń węchowych oraz teoretycznych podstaw zależności pomiędzy bodźcem a wrażeniem utrudnia postęp wiedzy w tej dziedzinie.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1976, 02, 3
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odour intensity and quality of smoke flavourings
    Intensywność i jakość zapachu preparatu dymu wędzarniczego
    Autorzy:
    Barylko-Piekielna, N.
    Wasowska, E.
    Miler, K.
    Pietrzak, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10542.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    Detailed sensory characteristics of liquid-smoke extracts (LSE) was made, focussed mainly on the intensity of odour of LSE and its fractions. Experimental results of detection and difference thresholds were then analysed basing on known relations described by Weber-Fechner law. Additionally, preliminary quality characteristics of LSE odour was presented.
    Scharakteryzowano sensorycznie intensywność i jakość zapachu preparatu dymu wędzarniczego (PDW) i jego trzech frakcji. W ramach oceny intensywności zapachu określono progi wyczuwalności zapachowej i progi różnicy badanych frakcji. Stwierdzono, że frakcja F₁ charakteryzowała się najintensywniejszym zapachem. Jakość zapachu PDW i poszczególnych jego frakcji określono zmodyfikowaną metodą profilową. Przeprowadzono również chromatograficzno-sensoryczną analizę związków zapachowych wchodzących w skład PDW i jego frakcji. Najczystszy zapach wędzonkowy posiadał cały preparat, oraz frakcje F₁ i F₂ w najniższych z ocenianych stężeń (10 i 20 ppm w roztworach wodnych, 250 i 500 ppm w roztworach smakowych). Chromatograficzna-sensoryczna ocena jakości zapachu wykazała różnorodny charakter sensoryczny związków wchodzących w skład PDW i jego frakcji. Wykorzystując dane doświadczalne wykazano, że na podstawie prawa Webera-Fechnera można wyliczyć natężenie wrażenia zapachowego dla dowolnego stężenia PDW lub jego frakcji.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1977, 03, 3
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies