Autor: Baraniak, B - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Chromatographic separation of soluble proteins obtained in alfalfa juice franctionation
Rozdział chromatograficzny rozpuszczalnych białek otrzymanych w procesie frakcjowania soku z lucerny
Autorzy:: Baraniak, B.
Baraniak, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399253.pdf
Data publikacji:: 1988
Wydawca:: Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:: leaf protein concentrates
polyelectrolyte precipitation
chloroplastic and cytoplasmatic fractions
Opis:: The chloroplastic fraction of green alfalfa juice was separated by centrifugation, heating the juice to 333°K, or application of the polyelectrolytes Magnafloc L T-27 and M-22S. The cytoplasmatic fraction was precipitated by beat (358°K) or acid coagulation (pH = 3.5). The supematants after chloro- and cytoplasmatic fraction separation (chloroplast free juice and whey) were chromatographed on a Sephadex G-100 column.
Zielony sok z lucerny frakcjonowano uzyskując koncentraty chloro- i cytoplazmatyczne. Frakcje chloroplazmatyczne wydzielano z soku przez: odwirowanie soku (12000 g), ogrzewanie do temp. 333°K lub stosowanie flokulantów Magnafloc LT-27 i M-22S. Frakcję cytoplazmatyczną wytrącano przez ogrzewanie soku pozbawionego chloroplastów do temp. 358°K lub jego zakwaszenie do ph = 3,5. Otrzymano przesącze (sok pozbawiony chloroplastów i odciek) rozdzielano chromatograficznie na żelu Sephadex G-100. Przeprowadzone rozdziały wykazały, że pozostające w soku pozbawionym chloroplastów białka składają się z trzech frakcji. Frakcję I stanowią wysokocząsteczkowe białka, których zawartość w stosunku do całkowitej ilości białka wynosi 13-14 % i białka te mogą być wydzielone w postaci koncentratu cytoplazmatycznego.
Źródło:: Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 2; 225-229
0137-1495
Pojawia się w:: Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Use of selected metal ions for the separation of peptides isolated from thermally processed string beans
Wykorzystanie wybranych jonow metali w procesie rozdzialu peptydow izolowanych z fasoli szparagowej poddanej obrobce termicznej
Autorzy:: Karas, M
Baraniak, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15240.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: metal ion
separation
peptide
isolation
string bean
thermal process
affinity chromatography
Opis:: Recent years have witnessed growing interest in research on the structure and properties of proteins and peptides as physiologically active dietary components. The above has spurred a new interest in the isolation of animal, plant and microbiological peptides and investigation of their biological activity. The isolation and separation of protein and peptide mixture is not an easy procedure. Immobilised Metal Ion Affinity Chromatography (IMAC) is increasingly often used in this process. Affinity chromatography relies on the specific interactions between amino acids, their reactive groups in peptides and metal ions. The objective of this study was to determine whether copper and nickel ions can be used for the separation of peptides isolated from string beans than had been blanched and heated in a microwave oven. In this study, peptides extracted with 1% trichloroacetic acid (TCA) from string beans that had been blanched and heated in a microwave oven, were separated by chromatography on columns with copper and nickel ions immobilised through iminodiacetic acid (IDA). Peptide concentrations of the separated fractions were determined. Peptides found in string beans had similar affinity for metal ions in the Cu > Ni sequence, with selectivity in the Ni > Cu sequence. Microwave heating of string beans decreases the peptide content of extracts isolated with 1% TCA. The resulting changes are dependent on the duration of the process and the type of heating medium. Affinity chromatography with the use of metal ions immobilized to iminodiacetic acid (IDA)-Sephadex G-25 may be successfully used for the separation of peptides isolated from string beans.
W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie badaniem struktury oraz właściwości białek i peptydów jako fizjologicznie aktywnych składników diety. W związku z powyższym wzrosło zainteresowanie izolowaniem i badaniem biologicznie aktywnych peptydów pochodzenia zwierzęcego, roślinnego oraz mikrobiologicznego. W skomplikowanym procesie rozdziału i izolowania mieszanin białek i peptydów coraz szersze zastosowanie znalazła chromatografia powinowactwa na unieruchomionych jonach metali – IMAC (Immobilized Metal Ion Affinity Chromatography). Chromatografia powinowactwa wykorzystuje specyficzne oddziaływania między aminokwasami oraz ich reaktywnymi ugrupowaniami w peptydach a jonami metali. Celem pracy było zbadanie przydatności jonów miedzi i niklu w procesie rozdziału peptydów izolowanych z fasoli szparagowej poddanej blanszowaniu i ogrzewaniu mikrofalami. Fasolę szparagową poddano odpowiedniej obróbce cieplnej (blanszowanie i ogrzewanie w kuchence mikrofalowej), a z uzyskanego surowca ekstrahowano peptydy 1% kwasem trójchlorooctowym (TCA) Następnie przeprowadzono rozdział chromatograficzny na kolumnach z unieruchomionymi jonami niklu i miedzi poprzez kwas iminodioctowy (IDA). W otrzymanych frakcjach oznaczono zawartość peptydów. Peptydy obecne w fasoli szparagowej charakteryzowały się zbliżonym powinowactwem do jonów metali, co przebiegało w kolejności Cu > Ni, natomiast selektywność układała się w kolejności Ni > Cu. Ogrzewanie fasoli szparagowej obniża poziom peptydów w ekstraktach izolowanych 1% TCA. Zmiany uzależnione są od czasu trwania procesu i rodzaju zastosowanego czynnika grzewczego. Metoda chromatografii powinowactwa z wykorzystaniem unieruchomionych jonów metali na schelatowanym kwasem iminodioctowym (IDA) żelu Sephadex G-25 może być z powodzeniem stosowana do rozdziału peptydów izolowanych z fasoli szparagowej.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 2; 291-300
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Effect of selected divalent cations on protein mobilization in lentil (Lens culinaris) sprouts
Wpływ wybranych jonów dwuwartościowych na mobilizację białek w kiełkach soczewicy jadalnej (Lens culinaris)
Autorzy:: Swieca, M.
Baraniak, B.
Gawlik-Dziki, U.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15387.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: The influence of calcium and magnesium on protein mobilization and non-protein nitrogen content in cotyledons of germinated lentil was studied. Elicitation of metabolism in sprouts modifies the rate of protein mobilization and causes a subsequent increase in the non-protein nitrogen fraction in lentil cotyledons. Application of MgCl 2 proved to be the most beneficial, leading to the highest yield of non-protein nitrogen in cotyledons from 6-days-old lentil sprouts. Regardless of the type of elicitor, a decrease in the activity of proteolytic enzymes was observed in cotyledons from 3- and 4-day-old lentil sprouts. A significant correlation was found in sprouts elicited with MgCl 2 between the non-protein nitrogen content and activities of endo- and aminopeptidases. The information provided by this study allows us to design conditions for lentil sprouting which will result in an enhanced level of potentially bioaccessible non-protein nitrogen (free amino acids and peptides).
Źródło:: Journal of Elementology; 2014, 19, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Antiradical properties of extracts from roots, leaves and fruits of six Rumex L. species
Autorzy:: Wegiera, M.
Grabarczyk, P.
Baraniak, B.
Smolarz, H.D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19601.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: antiradical property
plant extract
root
leaf
fruit
Rumex
tannin
antioxidant activity
Opis:: We used the DPPH method to assess in vitro the antiradical activity of extracts from the roots, leaves and fruits of six Rumex L. (dock) species. Data from preliminary screening indicated that all the tested extracts showed antioxidant properties. The degree of antiradical activity depended upon the plant part. Fruit extracts from R. hydrolapathum Huds., R. obtusifolius L. and R. confertus Willd. showed stronger antiradical properties than the other tested material. We also determined tannin content levels in the extracts and their correlation with antioxidant activity.
Źródło:: Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2011, 53, 1
0001-5296
Pojawia się w:: Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: The influence of selected biological products on limitation of the development of Sclerotinia sclerotiorum sclerotia
Wpływ wybranych produktów biologicznych na ograniczanie rozwoju sklerocjów Sclerotinia Sclerotiorum
Autorzy:: Jajor, E.
Korbas, M.
Horoszkiewicz-Janka, J.
Danielewicz, J.
Baraniak, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/336562.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:: biological methods
plant protection
effective microorganisms
sclerotinia stem rot
rapeseed
sclerotia
metody biologiczne
ochrona roślin
efektywne mikroorganizmy
zgnilizna twardzikowa
rzepak
sklerocja
Opis:: The aim of the study was to assess the influence of biological products on the decomposition of Sclerotinia sclerotiorum sclerotia in a laboratory environment. The following products were used in the experiment: EM Naturalnie Aktywny, EM Bio and Contans WG. The experiment was conducted in Petri dishes with tissue paper (medium quality filters) or technical sand, which were used as substrates. In each case Sclerotinia sclerotiorum sclerotia were placed on a substrate and their decomposition was observed for 5 weeks. The biological preparations used in the experiment decomposed Sclerotinia sclerotiorum sclerotia very effectively. The product containing hyperparasitic Coniothyrium minitans fungi completely destroyed the spore forms of the pathogen. The results of the experiment assessing the usefulness of preparations containing effective microorganisms for limiting the content of sclerotia in soil need to be confirmed in the natural environment.
Celem badań była ocena wpływu produktów biologicznych na rozkład sklerocjów grzyba Sclerotinia sclerotiorum w warunkach laboratoryjnych. W doświadczeniu wykorzystano 3 produkty, tj. EM Naturalnie Aktywny, EM Bio oraz Contans WG. Doświadczenie prowadzono na szalkach, w których znajdowała się bibuła (sączki jakościowe średnie) lub piasek techniczny. Każdorazowo na podłoże wykładano sklerocja S. sclerotiorum i obserwowano przez 5 tygodni ich rozpad. Zastosowane w doświadczeniu biologiczne preparaty wykazały wysoką skuteczność w procesie rozkładu sklerocjów S. sclerotiorum. Środek zawierający nadpasożytniczy grzyb Coniothyrium minitans spowodował całkowite zniszczenie form przetrwalnikowych badanego patogena. Uzyskane wyniki dotyczące zastosowania preparatów zawierających efektywne mikroorganizmy w ograniczaniu obecności sklerocjów w glebie wymagają potwierdzenia w warunkach naturalnych.
Źródło:: Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2018, 63, 2; 92-96
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:: Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Influence of salidroside, a neuroactive compound of Rhodiola rosea L., on alcohol tolerance development in rats
Wpływ salidrozydu, neuroaktywnego związku Rhodiola rosea L. na rozwój tolerancji alkoholu u szczurów
Autorzy:: Szulc, M.
Mularczyk, P.
Kujawski, R.
Gryszczynska, A.
Kaminska, E.
Geppert, B.
Baraniak, J.
Kania- Dobrowolska, M.
Ozarowski, M.
Krajewska-Patan, A.
Mikolajczak, P.L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/71476.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:: salidroside
neuroactive substance
Rhodiola rosea
alcohol tolerance
development
rat
Opis:: In recent years, the search for potential neuroprotective properties of salidroside and its ability to influence the activity of nervous system become the subject of intense studies of many research groups. None of these studies, however, include an attempt to determine the effect of salidroside on the course of alcohol tolerance in vivo. The aim of this study was to investigate the ability of salidroside to inhibit the development of alcohol tolerance in rats, determining whether the effect of its action may occur in a dose-dependent manner, reducing both metabolic and central tolerance without affecting body temperature in control rats. Male Wistar rats were injected daily with ethanol at a dose of 3 g/kg for 9 consecutive days to produce ethanol tolerance. Salidroside in two doses (4.5 mg/kg and 45 mg/kg b.w.) or vehiculum was administered orally. On the 1st, 3rd, 5th and 8th day a hypothermic effect of ethanol was measured, while the loss of righting reflex procedure was performed on the 2nd, 4th, 6th and 7th day. On the 9th day rats were treated with salidroside, sacrificed 1 h after ethanol injections and blood was collected for blood-ethanol concentration measurement. Salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to hypothermic and sedative effects of ethanol, whereas insignificant elevation of blood-ethanol concentration was observed. The dose of 4.5 mg/kg b.w. had minimal effect, only small inhibition of tolerance to hypothermic action was observed. Salidroside affected neither body mass growth nor body temperature in non-alcoholic (control) rats.Results of the study indicate that salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to the hypothermic effect of ethanol. Observed inhibition of tolerance to the sedative effect of ethanol seems to be associated with salidroside influence on the central nervous system. A comprehensive explanation of the abovementioned observations requires further pharmacological and pharmacodynamic studies.
W ostatnich latach poszukiwanie potencjalnych właściwości neuroprotekcyjnych salidrozydu i jego zdolności do wpływania na aktywność układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań wielu grup naukowców. Żadne z tych badań nie obejmowało jednak próby określenia działania tego związku na przebieg tolerancji alkoholowej in vivo. Celem doświadczenia była ocena zdolności salidrozydu do hamowania rozwoju tolerancji na alkohol u szczurów oraz ustalenie czy efekt jego działania może wystąpić w sposób zależny od dawki, czy może znosić tolerancję metaboliczną i centralną bez wpływu na temperaturę ciała u zwierząt. Samcom szczurów szczepu Wistar codziennie podawano etanol w dawce 3 g/kg m.c. i.p. przez 9 kolejnych dni w celu uzyskania tolerancji jego obecności. Salidrozyd w dwóch dawkach (4,5 mg/kg i 45 mg/ kg m.c.) lub vehiculum podawano i.g. W kolejnych dniach mierzono hipotermiczny efekt działania etanolu oraz utratę odruchu utrzymania postawy ciała. Ostatniego dnia po dekapitacji zwierząt pobrano krew w celu pomiaru stężenia we krwi etanolu. Salidrozyd w dawce 45 mg/kg hamował rozwój tolerancji objawiający się hipotermią i uspokajającym działaniem etanolu, podczas gdy obserwowano nieznaczne zwiększenie stężenia etanolu we krwi. Dawka 4,5 mg/kg m.c. wykazała minimalny efekt, obserwowano jedynie niewielkie zahamowanie tolerancji na działanie hipotermiczne. Salidrozyd nie wpływał ani na przyrost masy ciała ani na temperaturę ciała u szczurów nie otrzymujących alkoholu (kontrolnych). W badanym układzie doświadczalnym z wykorzystaniem eksperymentalnego modelu tolerancji potwierdzono hamujący wpływ salidrozydu w dawce 45 mg/kg m.c. na rozwój tego procesu. Hamowanie tolerancji działania sedacyjnego etanolu wydaje się być związane z wpływem salidrozydu na ośrodkowy układ nerwowy. Kompleksowe wyjaśnienie powyższych obserwacji wymaga dalszych badań farmakologicznych i farmakodynamicznych.
Źródło:: Herba Polonica; 2018, 64, 1
0018-0599
Pojawia się w:: Herba Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Comparison of antioxidant activities of fractionated extracts from seedlings and herb of Chelidonium majus L. using DPPH, ABTS and FRAP methods
Porównanie działania antyoksydacyjnego frakcjonowanych wyciągów z siewek i ziela Chelidonium majus L. przy użyciu metod DPPH, ABTS i FRAP
Autorzy:: Ozarowski, M.
Kujawski, R.
Mikolajczak, P.
Gryszczynska, A.
Pietrowiak, A.
Bialas, W.
Baraniak, J.
Gorska-Paukszta, M.
Buchwald, W.
Kedzia, B.
Krajewska-Patan, A.
Seremak-Mrozikiewicz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/72746.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:: Introduction: Our study is a part of a trend of studies on the antioxidative properties of Chelidonium majus extracts or their fractions suggesting that antioxidant activities may depend on total flavonoid and/or alkaloid contents. Objective: This study focused on the examination of antioxidative activities of full water extract, non-protein fraction and protein fraction of the extract from aerial parts of mature plants and young seedlings. Methods: Total flavonoid and alkaloid contents were evaluated by spectrometric methods. Quantitative determination of chelidonine, coptisine, sanquinarine, berberine was made by HPLCUV. The antioxidative activities were evaluated using (1) 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), (2) 2,2’-azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) radical scavenging and (3) ferric reducing antioxidant power (FRAP) methods. Results: All concentrations of herb extracts exhibited higher antioxidant capacities than extract from seedlings. Two antioxidant tests (DPPH, FRAP) showed that full water extract from herb had the highest antioxidant activity, while its non-protein fraction and protein fraction showed lower antioxidant activity. It was found that the full water extract from herb contained the highest concentrations of flavonoids and alkaloids when compared with other samples. Conclusion: Our findings suggest that chelidonine and coptisine especially could be responsible for the observed changes in the extract antioxidant activity, because these alkaloids were determined in the highest concentration in full water extract from herb. It cannot be also excluded that the observed variables values between extracts and their fractions from herb or from seedlings may also be the result of interactions between flavonoids and other chemical compounds.
Wstęp: Nasze badania, będąc częścią trendu badawczego skupiającego się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów i ich frakcji z Chelidonium majus wskazują, że działanie przeciwutleniające może być zależne od całkowitej zawartości flawonoidów i/lub alkaloidów. Cel: W badaniu skupiono się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów z ziela dojrzałych roślin oraz siewek Ch. majus (pełny ekstrakt wodny, jego frakcja bezbiałkowa i frakcja białkowa). Metody: Całkowita zawartość flawonoidów oraz alkaloidów była oznaczana metodami spektrofotometrycznymi. Ilościową zawartość chelidoniny, koptyzyny, sanquinaryny, berberyny określono metodą HPLC-UV. Aktywność antyoksydacyjną oceniano przy użyciu (1) wolnego rodnika DPPH (2,2-difenylo-1-pikrylohydrazyl), (2) ABTS (kwas 2,2’–azynobis-(3-etylobenzotiazolino-6-sulfonowy)) oraz metodą (3) oznaczania zdolności redukowania jonów żelaza (FRAP). Wyniki: Wszystkie stężenia ekstraktów z ziela wykazywały większą pojemność antyoksydacyjną w porównaniu z ekstraktami z siewek. W dwóch testach antyoksydacyjnych (DPPH, FRAP) wykazano, że pełny ekstrakt wodny z ziela wywierał największą aktywność antyoksydacyjną, natomiast frakcje białkowa i bezbiałkowa tego ekstraktu wykazywały niższą aktywność. Pełny ekstrakt wodny z ziela zawierał najwyższe stężenie flawonoidów i alkaloidów w porównaniu z innymi analizowanymi próbkami. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że szczególnie chelidonina i koptyzyna mogą być odpowiedzialne za obserwowane zmiany w aktywności antyoksydacyjnej z uwagi na to, że te alkaloidy oznaczono w największym stężeniu w pełnym ekstrakcie wodnym z ziela. Nie można również wykluczyć, że obserwowane różnice w wartościach badanych zmiennych pomiędzy ekstraktami z ziela Ch. majus i otrzymanymi z siewek mogą wynikać z zachodzenia interakcji flawonoidów z innymi związkami chemicznymi.
Źródło:: Herba Polonica; 2016, 62, 4
0018-0599
Pojawia się w:: Herba Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Baraniak, B" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język