Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "HUMAN RIGHTS" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 411
Tytuł:
Prawa człowieka. Pomiędzy ideologią a polityką
Autorzy:
Sitek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050124.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Human Rights
Human Rights Violation
Human Rights Inflation
Ideologization of Human Rights
Crisis
naruszenia praw człowieka
inflacja praw człowieka
ideologizacja praw człowieka
kryzys
prawa człowieka
Opis:
Prawa człowieka zostały uznane za wartość obowiązującą w całym świecie dopiero po drugiej wojnie światowej. Odtąd zaczęły one wyznaczać kierunek dalszej ewolucji systemów politycznych i prawa międzynarodowego. Są dyscypliną ulokowaną gdzieś między filozofią, w szczególności etyką, różnymi gałęziami prawa a naukami politycznymi. Prawa człowieka, jako jedno ze stosunkowo młodych pojęć w słowniku polityki i społeczeństw, są niepowtarzalną wartością społeczną i polityczną, a także kryterium oceny działalności władz, konstytucji i innych przepisów prawa. W ostatnim czasie stały się również istotnym elementem polityki międzynarodowej i programowym dążeniem rządów. Celem niniejszego opracowania jest analiza kwestii praw człowieka w kontekście ich głębokiego i wielowymiarowego kryzysu, ich naruszeń, upolitycznienia i ideologizacji, gdyż pomimo zebranych, zapisanych i zaakceptowanych przez niemal wszystkie kraje praw ludzkich nadal mają miejsce rażące ich naruszenia, co w bieżącym stuleciu stanowi zaprzeczenie tego, co miało być gwarantem pokoju na świecie, a przede wszystkim staje się zanegowaniem samej Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
Human rights were only recognized as a worldwide value after World War II. From then on, they began to set the direction for the further evolution of political systems and international law. They are a discipline somewhere between philosophy, in particular ethics, various branches of law and political sciences. Human rights, as one of the relatively young terms appearing in the dictionary of politics and societies, are a unique social and political value, as well as a criterion for assessing the activity of authorities, the constitution and other legal provisions. Recently, they have also become an important element of international politics and a program objective for governments. The aim of this study is to analyze human rights issues in the context of their deep and multidimensional crisis, their violations, politicization and ideologization, because despite the collected, written and accepted by almost all countries human rights, gross violations of them still take place, which in this century is a contradiction of this. what was supposed to be a guarantee of peace in the world, and above all, which becomes a negation of the Universal Declaration of Human Rights itself.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 1; 145-159
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geographic information systems (GIS) as a vital tool in human rights work
Autorzy:
Syryt, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191405.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie SILGIS
Tematy:
GIS
human rights
humanitarian law
human rights protection
prawa człowieka
prawo humanitarne
ochrona praw człowieka
Opis:
In the face of various local, regional, and global threats, the protection of human rights develops and increases its importance. National and international legal acts define catalogues of human rights and create institutional and procedural conditions for their protection. However, apart from that, it is also necessary to use other tools that will support activities for the protection of human rights in various dimensions while respecting the law. Undoubtedly, one of such tools can be GIS. The potential of GIS is in providing information and responding to a threat, and locating the place and extent of human rights violations, which allows for an ex-post response. GIS can improve geographic literacy and improve our knowledge of where human rights violations are occurring. It can improve public awareness of human rights by placing them geographically. GIS can also support various projects aimed at the protection of human rights. Due to the topicality of the topic and the increase in phenomena affecting human beings and human rights, especially in the context of military operations, it is reasonable to deepen this issue and indicate the detailed scopes of GIS application in the service of human rights. The analysis will also identify the opportunities and risks associated with this tool in achieving human rights objectives.
Źródło:
GIS Odyssey Journal; 2022, 2, 1; 175--186
2720-2682
Pojawia się w:
GIS Odyssey Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa człowieka a zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie w polskim prawie i praktyce jego stosowania
Human Rights and Detention in Polish Law and Practice
Autorzy:
Bulenda, Teodor
Hołda, Zbigniew
Rzepliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698514.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawa człowieka
zatrzymanie tymczasowe
aresztowanie
prawo polskie
human rights
detention
arrest
polish law
human rights
Opis:
The social and political changes in Poland led to abolition of Realsozialismus which is now being replaced with a democratic country governed by Rechtostaat (Art. 1 of the Constitution) from aspirations after national freedom and respect of human rights in public life. The problem of protection of individual freedom made itself particularly felt here; it is also subject of the present paper which discusses the protection of individual subjectivity in the light or the institutions of arrest and detention awaiting trial. Until quite recently, Poland was one of the many Communist countries where human rights were violated much too often, also on the occasion of arrest and detention awaiting trial. Many factors were conductive to this situation, such as faulty legislation; inadequate socjal consciousness; depreciation of the authorities, law and other norms; prevalence of repressiveness in dealing with social pathologies; and absence of social control of the activity of law enforcement agencies, the police and prison staff in particular. But the weakness of legal protection of individual resulted also from a strong relation of the activities of practically all governemental and social bodies those dealing with prosecution and investigation as well as administration of justice included, to politics. This political nature of functioning of those agencies, resulting monopolistic power of the Communist party, led to a limitation of the independance of the judiciary. The adoption of new political principles of Polish State and election of the new Parliament (on June 4, 1989), together with formaion of the non-Communist Cabinet, created the conditions for a new criminal policy based step by step on European standards. The institutions of arrest and detention awaiting trial well illustrate the pathology of functioning of the agencies of legal order and the direction of changes taking place in criminal policy. They also demonstrate a specific paradox; the Polish people’s great devotion to freedom and the simultaneous unfeeling tramling of that freedom. The two institutions have been discussed from the viewpoint of protection of human rights on both the normative plane and in the practice of the years 1980–1990. Arrest is one of the forms of coercion which consists in a short-term deprivation of liberty. The Polish legal system provides for procedural, preventive and administrative arrest. Each of these types has a separate legal regulation (procedural arrest, the Act of 19 April 1969 – Code of criminal procedure; preventive arrest, the Act of 6 June 1990 on the police and another Act bearing that same date on State Protection Office, together with their executory acts; and administrative arrest, the Act of 28 October 1982 on education to sobriety and control of alcoholism). Moreover, each type of arrest is to serve different aims (procedural arrest, protection of propriety of criminal proceedings; preventive arrest, protectton of order and public safety, human life and health, and property; and administrative arrest, control of alcoholism). Also different are the conditions of arrest, the agencies authorized to apply it, and the period for which a person can be detained. The present authors focus mainly on preventive arrest related to the administrative function of the police as guardian of order. That form was particularly abused and human rights were often violated in the course of its execution. Preventive arrest has recently undergone significant changes both in the normative sphere and in practice. As compared to the former one, its present regulation: 1. defines its legal grounds with greater accuracy; 2. broadens the detainee’s rights; and 3. introduced judicial review. This has contributed to the curbing of arbitrary police activities in this sphere. Duration of arrest is specified in the Constitution (Art. 87) and in the provision of Art. 207 of the code of criminal procedure. It cannot be londer than 48 hours from the moment of detention, and 24 hours in the case of administrative arrest (Art. 40 of the act on education to sobriety and control of alcoholism). Violations of these provisions have so far been frequent. In the case of procedural and preventive arrest, the rights of the detainee are the same. According to the valid provisions, the detainee has the following rights among others: the right to be informed in writing as to the time and reasons of arrest; the right to be advised as to the possibility of complaining to the court against the application of that measure, and to the public prosecutor against the way of its execution: the right to health care. The catalogue of the detainee’s rights is insufficient:  e.g. it does not contain the right, to legal assistance (conseul). What particularly impairs the protection of the detainee’s personal interests is the absence of by-laws concerning the execution of arrest in the police house of detention, as the duplicated set of provisions called ,,By-laws for Detainees”, introduced by an order of the Chief of Civic Militia in 1959, hardly comes up to the standards. The provisions now in force have broadened the range  of legal means of vindication of his rights that are at the detainee’s disposal. Particularly notable here is the  reintroduction of the institution of habeas corpus. Namely, the detainee has been granted the right to complain to the court against arrest (Art. 207 point ”a,, of the Code of criminal procedure) and to the public prosecutor against the way of execution of arrest (Art. 15.7 of the Act on the police). If the arrest has been obviously unjustified, the detainee is due indemnity from the Treasury and monetary compensation of moral  injury (Art. 487 of the Code of criminal procedure); the same concerns the situation where he has suffered damage or injury as a result of an improper execution of arest (Art.Art. 417-419 of the Civil code). Besides, the detainee may approach the court with a claim in virtue of protection of his personal interests (Art.Art. 23 and 24 of the civil code). In the latter half of 1990, arrest was executed in 798 police houses of detention all over the country, that is fewer by a whole 71,7 per cent as compared to 1989. The recent changes have made it possible to abolish the division of houses of detention into categories (of which there used to be three according to the duration of detention). The number of arrests amounted to over 500,000 a year at times (with the peak of 572,220 in 1982 – see Table 1). Starting from 1988, it gradually went down to nearly one-third of its original value which reflects above all the general  liberalization of the police approach towards crime and other deviations. In the period under analysis, the living conditions in the police jails were – and still are primitive and many a time offensive to human dignity. This has been confirmed by the present author’s own study and two surveys of those jails carried out by the National Ombudsperson. An acute problem is the right to apply constraint during and upon detention. It is regulated by provisions of the police Act and an Ordinance of the Council of Ministere of 17 September 1990 which specifies the situations, conditions and ways in which direct coercion can be used by the police. Without questioning the grounds for such coercion, not only the legal conditions  of its application but also the faults or even abuses in this sphere have been pointed out. What the authors find the most severe violation of human dignity are neither humiliating conditions of isolation nor illicit prolongation of detention but first and foremost beating of a person after he has surrendered to the power of enforcement officers. Cases of beating have again started growing in number this year (as has been found by the Helsinki Committee in PoIand and the National Ombudsperson). The activities of the public prosecutor’s office in this sphere have been criticised in the article. The paper also discusses the consequences of the introduction of Art. 209 of the Code of criminal procedure which made it possible to commit to the police jails persons detained awaiting trial (for up to ten days or three months), and even those sentenced to a prison term (of up to six months). This provision has recently been quashed, but the police press for its reintroduction. Until quite recently, the police jails were submitted to no supervision whatever. The public prosecutor’s. office remained passive and carried out but most perfunctory supervision, if any. This situation hardly served the protection of detainees’ rights. It was only improved in 1988 when the police jails were submitted to supervision by the Ombudsperson and later also by Commissions: of Administration and Internal Affairs of the Diet and of the Rule of Law and Human Rigths of the Senate, and by other agencies and institutions. Also pre-trial detention is a serious interference with human rights. It is one of the preventive measures provided for by the Code of criminal procedure, and at the stage of execution – by the Code of execution of penalties and the Ordinance of Minister of Justice of 2 May 1989 – by-laws of execution of detention awaiting trial. The discussed measure can be applied by the court, and before the indictment also by the public prosecutor. The present authors find the latter’s right to apply pre-trial detention contradictory to provisions of international law, the covenants ratified by Poland included (see Art. 9,3 of the International Covenant on Political and Civil Rights). The legal provisions fail to specify the upper limit of duration of pre-trial detention. The amendement of the Code of criminal procedure and the changed policy of application of dotention resulted in a fall in the number of those detained awaiting trial. There were 9,722 such detainees on July 31, 1989 (see Tables 4–5). There was also a radical drop in the number of persons detained for over 12  months: in 1990, as few as 0,03 per cent of those kept at the public prosecutor’s disposal had been detained for at least 12 months. However, an alarming upward tendency in the number of persons detained awaiting trial can be noted lately. Discussing the conditions for optional or obligatory pre-trial detention, the authors criticize some of them as estimative in nature, and thus involving the danger of arbitrary use of this measure. The reasoning has been based on decisions of the Supreme Court which is of particular importance for the effective protection of the detainee’s rights. There have been a lot of faults in the practice of application and execution of pre-trial detention which was frequently used as a means of pressure aimed at forcing a person to plead guilty or to denounce an accomplice. In Poland, the application of pre-trail detention is the domain of the public prosecutor’s office. In the years 1975–1989, prosecutors applied this measure in nine out of every ten cases. The population of houses of detention and other penitentiary institutions shaped differently starting from 1945. A comparison of changes in the numer in the number of convicted persons with those of persons detained awaiting trial shows that the latter population was more stable starting from the 1960’s and never changed as radically in number as that of prisoners. That was the case despite the increased frequency of application of detention in the 1970’s. What contributed to this situation above all was the shortening of preparatory proceedings. In the period under analysis, the total number of persons detained awaiting trial in a given year largely approximated that of prisoners in that same year, and showed the same fluctuations resulting from the aggravated or relaxed criminal policy in the country. The trends here have nothing in common with the actual dynamics of crime as such. The authors assume that the number of persons detained awaiting trial reflects decisions in the sphere of criminal policy rather than the actual changes in crime, the economic situation, or even severe political tensions. What is also characteristic of the practice in this respect is the fact of a faulty application of the discussed measure. In the years 1975–1989, at least every 111th and at most every 71st person previously detained awaiting trial was subsequently found not guilty by the court. In some years, there were over 500 such persons. The authors discuss preventive barriers defined by the Supreme Court which are to ban clearly unjustified detention. As follows from analysis of the practical application of conditions for pre-trial detention, the one most frequently quoted was the alleged considerable social danger of the crime. Repressive conditions prevailed over the purely procedural ones. ln order to find out about the actual dimensions of the problem of pre-trial detention, the authors consulted the data concerning the use of preventive measure not involving isolation in criminal proceedings (such measures being financial and non-financial pledge, police supervision, and safe-conduct; see Table 6). It turned out that in the years 1978-1990, preventive measures other than detention awaiting trial never amounted to more than 43,5 and to less than 18 per cent of all preventive measures applied. After the above-mentioned Art. 209 of the code of execution of penalties has been quashed, detention awaiting trial can only be executed in the houses of detention created and run by the Ministry of Justice (Art.Art. 4 and 83 of the code of execution of ponalties). On December 31, 1990, there were 65 such institutions in Poland. Twenty-seven of them had additional wards for convicted persons, while 48 prisons had special wards for those detained awaiting trial. Thus pre-trial detention could be executed in the total of 114 of the 151 institutions of the Prison Department. The houses of detention had the total capacity of  18,263 beds, while the number of detainees was 16,200; the discussed institutions were therefore populated in 88,7 per cent. The rights of the discussed category of detainees are specified in the Code of execution of penalties and by-laws of execution of pre-trial deteotion awaiting trial. What is particularly worthy of attention is the provision which states that the detainee enjoys rights that should at least equal those of a convicted person, and that the only limitations allowed in this sphere are those indispensable for securing the proper course of criminal proceedings, maintaining order and safety in the institution, and preventing mutual demoralization of detainees (Art. 86 para 1 of the Code of execution of penalties). A person detained awaiting trial has many legal measures at his disposal to protect his own rights in relation to the application and execution of detention. Thus the detainee can lodge a complaint with a supreme agency of the penitentiary  administration (Art. 48 para 4 of the Code of execution of penalties); with the public prosecutor and penitentiary judge (Art.Art. 27–33 and 48 point 5); to the  supreme State agencies, the National Ombudsperson included (Art. 48 point 5); he may apeal against a decision of the administration of the house of detention concerning the actual execution of that measure to the penitentiary court (Art. I4,l of the Code of execution of penaltes); he may also sue the Treasury for damage suffered during detention by guilt of functionaries of the penitentiary administration (Art.Art. 417–l9 of the Civil code); he may claim indemnity for obviously unjustified detention (Art.Art. 487–49l of the Code of criminal  procedure); and he may bring legal action by virtue of infringement of his personal interests (Art.Art. 23–24 of the Civil code). As shown by experience, the persons detained awaiting trial either never resort to some of these means or do that ineffectively. The living conditions of the discussed category of detainees are specified mainly in the by-laws of pre-trial detention. Many faults and shortcomings have  been found here in practice. Some of such faults were so drastic as to make it necessary to close several houses of detention in 1990 to mention just one example (the institutions were either liquidated or designed for repairs). The authors also assume an attitude towards the treatment of some categories of offenders (women, particularly dangerous detainees, persons with mental disorders, HIV carriers), and discuss the treatment of juvenile detainees. Ending the paper, the authors stress the gradual improvement in the treatment of detainees since 1989. It results both from the legislative changes and from a relatively liberal criminal policy. The legal and to some extent also the organizational conditions have been created for implementation of the rule of law. Further changes are necessary, though, including in particular the passing of a new Constitution and penal codes. The drafts of the latter suggest, many new solutions in the sphere of arrest and detention awaiting trial which would make those institutions meet the European standards. What can considered valuable are the trends towards limiting the application of the two measures, specifying the conditions of their application, importantly, extending the guaranties of detainees’ rights.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1992, XVIII; 103-146
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo człowieka niepełnosprawnego do życia w środowisku wolnym od barier transportowych
The Right of a Disabled Person to Live in a Society Free from Transportation Barriers
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38907958.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niepełnosprawność
prawa człowieka
incapable
human rights
Opis:
The right of a disabled person to live in a world which is free from transportation barriers is one of the rights incorporated in the common idea of the right to exist in an environment which is shaped functionally. It is not complex law concerning the comfort of life. This could happen in the case of an able-bodied person who could more easily use public transport or social buildings, for instance. The person, whose physical and mental abilities of functioning in society are dysfunctional, can easily become a victim of legal system where this reality is not necessarily included. In such a situation legal discrimination can even pose danger such a person’s life.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2007, 3, 1; 171-194
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szariat a prawa człowieka w Acehu
Sharia law and human rigts in Aceh
Autorzy:
Bielawski, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236646.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
szariat
Aceh
prawa człowieka
Shariah
human rights
Opis:
The Indonesian province of Aceh is considered to be the „gateway to Mecca”, as first Arab traders arrived there and in a peaceful way convinced Acehnese to adopt Islam as their religion. Many years of civil war and social consequences of tsunami in December 2004 meant that Aceh began to radicalize religiously. Implemented in the early twenty-first century Shariah law initially appeared to be tolerant, liberal version of Islam, but after 2004 it turned out to be completely different. Non-governmental organizations have begun to alarm about increasing cases of human rights violations in Aceh, as a direct consequence of the introduction of Shariah.
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2015, 13; 210-218
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa społeczne w ujęciu Księdza Profesora Franciszka Mazurka
Social Rights as Interpreted by Reverend Professor Franciszek Mazurek
Autorzy:
Bucińska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807763.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
F. J. Mazurek
prawa człowieka
human rights
Opis:
The article deals with Professor Mazurek’s interpretation of social human rights. The article presents the views of Alfred Verdros and Jacques Maritain whose philosophy influenced Professor’s scientific views. Central in his considerations is the dignity of human being, innate and indivisible. It is a universal value hence the laws derived therefrom are also universal and inalienable, creating an integral whole. They are also mutually dependent. The exercise of social rights conditions the use of liberty rights and vice versa. The purpose of proclamation and protection of human rights are not the rights themselves but the protection of human being on account of their dignity, and a guarantee of his/her integral development.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 1; 131-140
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rights of parties to an impartial court in the light of the case law of the European Court of Human Rights
Prawa stron do bezstronnego sądu w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Autorzy:
Kubas, Sabina
Hurova, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1748277.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
prawa człowieka
sąd
orzecznictwo
Europejski Trybunał Praw Człowieka
human rights
court
case law
European Court of Human Rights
Opis:
Prawa człowieka to wolności, środki ochrony oraz świadczenia, których respektowania właśnie jako praw, zgodnie ze współcześnie akceptowanymi wolnościami, wszyscy ludzie powinni móc domagać się od społeczeństwa, w którym żyją (Encyclopedia… 1985: p. 502). Zaufanie społeczne do władzy sądowniczej zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest bezstronność sędziów, rozumiana najogólniej jako niekierowanie się uprzedzeniami wobec stron i uczestników postępowania oraz brak zainteresowania w sprawie. Fundamentalne znaczenie tej wartości w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości sprawia, że prawo określa jej szczegółowe gwarancje, takie jak m.in. zasady wyznaczania składów orzekających, jawność postępowania, obowiązek uzasadnienia rozstrzygnięcia, a także możliwość wyłączenia sędziego od udziału w postępowaniu ze względu na wątpliwości co do jego bezstronności. Celem artykułu jest wskazanie, że zdolność dochodzenia praw jest najważniejszym aspektem praw człowieka. Prawa te to nie tylko szczytne ideały czy aspiracje, lecz także usprawnienia stanowiące podstawę roszczeń. Przeprowadzone w artykule analizy potwierdzają to założenie.
Human rights are freedoms, means of protection and benefits, which, when recognized as rights, in accordance with contemporary freedoms, all people should be able to demand from the society in which they live (Encyclopedia… 1985: p. 502). Public confidence in the judiciary depends on many factors. One of them is judicial impartiality, generally understood as not being guided by prejudices against parties and participants in the proceedings and lack of interest in the case. The fundamental importance of this value in the administration of justice means that the law defines its specific guarantees, such as rules for determining adjudication panels, open proceedings, obligation to justify a decision, as well as the possibility of excluding a judge from participating in proceedings due to doubts as to his impartiality. The aim of the article is to indicate that the ability to assert rights is the most important aspect of human rights. These rights are not only lofty ideals or aspirations, but also the improvements underlying the claims. This is proved by outcomes of the analysis presented in this article.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2020, 4; 51-60
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea godności osoby ludzkiej w XX wieku
Autorzy:
Lewicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941680.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
godność osoby ludzkiej
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
konstytucja
prawa człowieka
human dignity
human rights
constitution
Universal Declaration of Human Rights
Opis:
Artykuł dotyczy zagadnienia godności człowieka, które jest tak mocno akcentowane w czasach współczesnych. Po zakończeniu II wojny światowej nastąpiło odejście od pozytywizmu prawnego, na rzecz prawa naturalnego. Wskazano, że fundamentem, na którym należy budować powojenną rzeczywistość są godność i prawa człowieka. Tylko wrodzona, niezbywalna i nieutracalna godność osoby ludzkiej może być fundamentem wszystkich praw człowieka. Takie przesłanie zawarte jest w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka uchwalonej w 1948 roku. W ślad za dokumentem ONZ-owskim poszły inne organizacje międzynarodowe, a zwłaszcza Unia Europejska, która wskazuje godność osoby jako zasadę naczelną. Podobnie zapisy można odczytać w konstytucjach analizowanych państw: Polski, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Włoskiej. Celem artykułu jest ukazanie w jaki sposób idea godności człowieka zawarta w Powszechnej Deklaracji wywarła wpływ na konstytucje badanych państw i prawodawstwo krajowe.
The article focuses on human dignity, which is so strongly underscored nowadays. After World War II, we witnessed a certain departure from legal positivism, and inclination towards natural law. Hence, it was indicated that dignity and human rights are the fundamentals upon which the after-war reality ought to be founded. Moreover, only the innate and immanent human dignity could be the basis for all human rights. This indication can be found in the Universal Declaration of Human Rights of 1948. Again, this indication of the UN document was followed by numerous international organizations among which the European Union, especially, points to human dignity as the essential. Similar laws and principles can be found in the Constitutions of the discussed here states: Poland, the Federal Republic of Germany, and the Republic of Italy. So, the aim of the article is to show in what way the idea of human dignity, as presented in the Universal Declaration of Human Rights, exerted influence upon the Constitutions of the examined states and their legal systems.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2017, 1; 143-163
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna debata wokół politycznej koncepcji praw człowieka Johna Rawlsa – wybrane argumenty i stanowiska
Contemporary Debate on John Rawls’s Political Concept of Human Rights. Selected Arguments and Positions
Autorzy:
Turlej, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10607872.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
John Rawls
prawa człowieka
polityczna koncepcja praw człowieka
uprawnienia
suwerenność państw
human rights
political concept of human rights
rights
state sovereignty
Opis:
W Prawie ludów – wydanym w Polsce po raz pierwszy 20 lat temu – John Rawls dokonał rozszerzenia swojej teorii sprawiedliwości na grunt stosunków międzynarodowych. Filozof rozwinął koncept prawa ludów, czyli politycznej koncepcji sprawiedliwości, która ma zastosowanie do norm i zasad międzynarodowego prawa i praktyki. W ramach swojej koncepcji J. Rawls zaproponował wizję praw człowieka jako uprawnień, które wyznaczają granice suwerenności państw. W artykule, obok syntetycznego omówienia autorskiej koncepcji praw człowieka J. Rawlsa, przedstawiam jej wybraną krytykę, sformułowaną przez Johna Tasioulasa, Charlesa Beitza, Jamesa Nickela, Allana Buchanana, Marthę Nussbaum oraz Thomasa Poggego. W drugiej części artykułu prezentuję próbę obrony stanowiska Johna Ralwsa, którą zaproponowali David Reidy oraz Samuel Freeman. W zakończeniu dokonuję podsumowania obu linii argumentacyjnych, przedstawiając własne stanowisko.
In The Law of Peoples – published in Poland for the first time twenty years ago – John Rawls extended his theory of justice to the field of international relations. The philosopher developed the concept of the law of peoples, or the political concept of justice that applies to the norms and principles of international law and practice. As part of his concept, Rawls proposed a vision of human rights as rights that define the limits of state sovereignty. In the article, in addition to a synthetic overview of Rawls’s concept of human rights, I present selected critical arguments, formulated by John Tasioulas, Charles Beitz, James Nickel, Allen Buchanan, Martha Nussbaum, and Thomas Pogge. In the second part of the text, I discuss an attempt to defend Rawls’s views, proposed by David Reidy and Samuel Freeman. In conclusion, I summarize both lines of argument, presenting my own position.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2023, 34, 1; 72-86
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjalna ofiara naruszeń praw człowieka na tle systemu ochrony Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
Potential Victim of Human Rights Violations on the Background of the Protection System of the European Convention on Human Rights
Autorzy:
Kuna, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32078041.pdf
Data publikacji:
2024-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Europejski Trybunał Praw Człowieka
prawa człowieka
ofiara
Trybunał Konstytucyjny
Europejska Konwencja Praw Człowieka
potencjalna ofiara
human rights
victim
European Court of Human Rights
European Convention on Human Rights
potenial victim
Opis:
The article’s purpose is to present the concept of a potential victim of violations of the rights and freedoms of the European Convention on Human Rights. A group of complainants is treated as a victim, even though the violation affects society. The qualification of complainants as victims of human rights violations can be treated as the creation of European human rights law. The role of the Court is to apply the so-called ‘push’ and ‘pull’ factors, which cannot only effectively contribute to the implementation of the principles of the ECtHR. The article addresses the problem of the assumptions of the living instrument doctrine and the interpretation of the law currently associated with the active activity of judges (judge-made law). The concept of the potential victim of human rights violations represents an opportunity for the postulated expansion of the catalog of fundamental rights.
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji potencjalnej ofiary naruszeń praw i wolności Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz skutków dopuszczalności tych skarg w perspektywie katalogu praw podstawowych. W pracy scharakteryzowane zostały warunki dopuszczalności skargi, zwłaszcza nadanie statusu ofiary. Coraz częściej wpływają skargi obywateli, którym nadaje się status potencjalnych ofiar naruszeń praw człowieka. Grupa skarżących jest traktowany jako ofiara, mimo że naruszenie dotyczy na przykład całego społeczeństwa. Kwalifikacja skarżących jako ofiary naruszeń praw człowieka może zostać potraktowane jako tworzenie prawa europejskiej ochrony praw człowieka. Rolą Trybunału jest między innymi stosowanie tzw. ‘push’ and ‘pull’ factors, które mogą nie tylko skutecznie przyczyniać się do realizacji zasad funkcjonowania ETPC. W artykule poruszono również problem założeń doktryny living instrument oraz interpretacji prawa wiążącej się obecnie z aktywną działalnością sędziów (judge-made law). Koncepcja potencjalnej ofiary naruszeń praw człowieka to nowa instytucja, stanowiąca szansę na postulowaną rozbudowę katalogu praw podstawowych.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 149-160
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potrzeba wzmocnienia międzynarodowej ochrony praw człowieka trzeciej generacji
The need to strengthen international protection of the third-generation human rights
Autorzy:
Hrynicki, Wojciech M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/890973.pdf
Data publikacji:
2018-10-02
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
prawa człowieka
prawa człowieka trzeciej generacji
potrzeba wzmocnienia ochrony praw człowieka trzeciej generacji
human rights
the third-generation human rights
the need to strengthen protection of the third-generation human rights
Opis:
1. Cel Celem artykułu jest potwierdzenie zasadności wyodrębnienia praw człowieka trzeciej generacji oraz wskazanie na potrzebę działań na gruncie międzynarodowym w celu zapewnienia tych praw o charakterze kolektywnym. Poprzez analizę wybranych praw człowieka trzeciej generacji Autor zwraca uwagę na to, że część praw trzeciej generacji doznaje uszczerbku w praktyce i stąd nieodzowne są zabiegi o charakterze międzynarodowym, które mają na celu wzmocnienie ochrony tych praw. 2. Wprowadzenie Prawa człowieka trzeciej generacji zostały wyodrębnione w latach 70. XX wieku przez francuskiego naukowca czeskiego pochodzenia Karela Vašaka. Charakteryzują się tym, że posiadają charakter kolektywny i w przeciwieństwie do praw pierwszej i drugiej generacji (praw wolnościowych i równościowych) zabezpieczają całe zbiorowości ludzkie. Ochrona praw człowieka trzeciej generacji ma sens wtedy, gdy nadrzędnym celem zabezpieczającym nie jest jednostka, ale grupa ludzi. Stąd też do najistotniejszych praw człowieka trzeciej generacji zalicza się w szczególności prawo do pokoju, demokratycznego państwa prawa, samostanowienia narodów, bezpieczeństwa, czystego środowiska, rozwoju, pomocy humanitarnej, wspólnego dziedzictwa ludzkości. Ważna jest też świadomość, że realizacja praw człowieka pierwszej i drugiej generacji (wolności i równości) związana jest z dostatecznym zagwarantowaniem praw człowieka trzeciej generacji. Niestety prawa człowieka trzeciej generacji bywają współcześnie łamane (poprzez liczne wojny, niemożność stanowienia o sobie przez niektóre narody, brak szerokich międzynarodowych działań na rzecz ochrony środowiska i pielęgnowania wspólnego dziedzictwa ludzkości). Stąd też ważne jest uświadamianie i podejmowanie działań na rzecz ochrony praw człowieka trzeciej generacji. 3. Metodologia Autor wyodrębnia i opisuje prawa człowieka trzeciej generacji, wykorzystując przede wszystkim metodę krytycznej analizy źródeł. Pomocniczo posiłkuje się również metodą dogmatyczno-prawną, analizując teksty aktów prawa międzynarodowego. Dla zobrazowania przypadków nieprzestrzegania praw człowieka trzeciej generacji oraz uzasadnienia podjęcia działań na gruncie międzynarodowym Autor używa również metody analizy poszczególnych przypadków. 4. Wnioski Autor uzasadnia potrzebę wyodrębnienia praw człowieka trzeciej generacji oraz dowodzi, że współcześnie prawa te doznają uszczerbku na wielu płaszczyznach. Wskazuje, że naruszanie praw człowieka trzeciej generacji uzasadnia potrzebę wzmocnienia ich ochrony na gruncie międzynarodowym. Przestrzeganie praw człowieka trzeciej generacji gwarantuje realizację praw wolnościowych i równościowych, to jest praw człowieka pierwszej i drugiej generacji.
1. Purpose The purpose of the article is to confirm the relevance of isolation of the third-generation human rights and to indicate the need for action at international level in order to enforce such rights of a collective nature. Analysing the selected third-generation human rights the author draws attention to the fact that some of the third-generation rights are violated in practice and hence indispensable are measures of an international nature that aim at reinforcement of protection of these rights. 2. Introduction The third-generation human rights were isolated in the 70’s of the XX century by a French scientist of Czech origin Karel Vašak. They are collective in nature and contrary to the first- and second-generation rights (which are related to liberty and equality) serve entire human communities. Protection of the third-generation human rights makes sense if the overall objective of the ensuring is not a human but a group of people. Hence, the most significant third-generation human rights house in particular the right to peace, to democratic state based on the rule of law, to self-determination of nations, to security, to a healthy environment, to development, to humanitarian aid, to participation in human heritage. It is important to realise that enforcement of the first- and second-generation human rights (to liberty and equality) is associated with a sufficient guaranteeing the third-generation human rights. Unfortunately, the third-generation rights are often violated nowadays (by numerous wars, impossibility of self-determination for some nations, lack of broad international environmental protection measures and cherishing the common human heritage). That is why it is vital to create awareness and take actions in favour of protection of the third-generation human rights. 3. Methodology The author isolates and describes the third-generation human rights using primarily the method of critical review of the literature. In the alternative, he deals with the dogmatic-legal method analysing texts of international law. In order to illustrate cases of the third-generation human rights abuses and to give legitimacy to taking action at international level the author also uses the case study method. 4. Conclusions The author justifies the need to isolate the third-generation human rights and proves that contemporarily these rights are prejudiced on many aspects. He indicates that violation of the third-generation human rights legitimizes the need to strengthen their protection at international level. The respect for the third-generation human rights guarantees the exercise of liberties and equality laws, i.e. the first- and second-generation human rights
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2018, 30; 125-153
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human rights: autonomy? Interest or specific needs?
Prawa człowieka: autonomia, interesy lub specyficzne potrzeby?
Autorzy:
Palovičová, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/324695.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
human rights
autonomy
interest
specific needs
function of human rights
prawa człowieka
autonomia
interesy
specyficzne potrzeby
funkcja praw człowieka
Opis:
Any attempt to analyze the human rights discourse is confronted with the complexity of the related terminology. Independent of the wide range of already existing rights, there are numerous efforts aiming to formulate a generally applicable theory of rights. These are supposed to provide an answer on the normative questions like: Who should have rights; what are these rights supposed to consist of; resp., what do we need the rights for? This chapter discusses two currently most sound theories of rights. Although primarily concerned with the function of the human rights, these theories also allow to address the questions listed above.
Jakakolwiek próba analizy dyskursu o prawach człowieka zderza się ze złożonością terminologiczną. Bez względu na szeroki zakres praw istnieją próby stworzenia ogólnej teorii praw, która byłaby odpowiedzią na pytania normatywne: Kto i jakie powinien mieć prawa i dlaczego są one nam potrzebne? W tym artykule skupiono się na analizie dwóch obecnie najbardziej zaawansowanych teorii, które prezentowane są głównie jako teorie o roli praw człowieka, a w rzeczywistości otwierają drogę do udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 110; 159-167
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny islam w Azerbejdżanie – ciągłość czy zmiana w kontekście praw człowieka
Contemporary Islam in Azerbaijan – Continuity or Change in the Context of the Human Rights
Autorzy:
Brataniec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506736.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Islam
human rights
power
islam
prawa człowieka
władza
Opis:
This article describes the complicated relationships between power and religion in the contemporary Azerbaijan. During the Soviet times religious formed an ideological battlefront and their followers were persecuted. Currently, the Republic is declared a secular state. Islam plays only a very limited role in the political sphere and only a small part of the population supports the idea of establishing an “Islamic order”. Among the Muslim majority, religious observance varies and Muslim identity tends to be based more on culture and ethnicity rather than religion. The Muslim population is approximately 85% Shi’a and 15% Sunni differences traditionally have not been defined sharply. Azerbaijan has the second highest Shia population percentage in the world after Iran.
Artykuł przedstawia skomplikowane relacje władzy i religii we współczesnym Azerbejdżanie. W czasach radzieckich religia stanowiła ideologiczny front walki a wyznawcy islamu byli prześladowani. Obecnie, Demokratyczna Republika Azerbejdżanu jest państwem świeckim. Islam odgrywa w sferze politycznej ograniczoną rolę i jedynie mała część obywateli wspiera ideę ustanowienia islamskiego porządku. Wśród muzułmańskiej większości istnieje zróżnicowane postrzeganie miejsca religii w życiu, a muzułmańska tożsamość wywodzi swoje zakorzenienie raczej z kultury i etniczności niż religii. Różnice między szyitami a sunnitami nie są definiowane w sposób radykalny. Azerbejdżan posiada drugą co do wielkości populacje szyitów w świecie po Iranie.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 115-130
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa człowieka w obliczu migracji
Human rights in the face of migrations
Autorzy:
Węcławiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321885.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
prawa człowieka
migracje
kultura
human rights
migrations
culture
Opis:
Dyskusja o prawach człowieka nie ustaje od lat 40. XX wieku. Obecnie problematyka ta podnoszona jest w kontekście migracji, zwłaszcza kryzysu migracyjnego, który od kilku lat dotyka Europę. Świat zachodni, występujący w obronie praw człowieka, wyznaczający ich standardy i strzegący ich, ma problem z zastosowaniem teorii w praktyce. Od strony formalnoprawnej kwestia ta wydaje się załatwiona - na straży praw człowieka stoją odpowiednie organy, sytuację uchodźców regulują określone dokumenty. Tymczasem obserwuje się trudność z konkretyzacją owych przepisów - na drodze stoją tu luki w prawie oraz granice - zarówno fizyczne, jak i mentalne. Ważna jest tu rola kultury występującej jako czynnik dynamiczny, różnicujący i unifikujący w relacji z Innym. Wobec nieustannych fluktuacji współczesnego świata, warto zrezygnować z perspektywy statycznej na rzecz dynamicznego ujęcia praw człowieka.
The debate about the human rights has not stopped since the 40s. At present, this issue is raised in the context of migration, especially the migration crisis, which has been affecting Europe since last few years. The Western world, which stands in the wat of protecting human rights, defining their standards and protecting them, has a problem with applying the theory into practice. On the formal-legal side this issue seems to be setted - human rights are guarded by the institutions, the refugee situation is regulated by specific documents. But there is a difficulty with conceting these regulations - there are gaps in law and borders - both: physical and mental. The role of culture as a dynamic factor, differentiating and unyfying in relations with Others is important. In the face of constant fluctuations in the contemporary world, it is worth to leave the static perspective for a dynamic view of human rights.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 126; 237-249
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem bezpieczeństwa w wybranych polskich konstytucjach
Security problem in selected polish constitutions
Autorzy:
Jurgilewicz, Marcin
Itrich-Drabarek, Jolanta
Misiuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929671.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
bezpieczeństwo
prawa człowieka
constitution
security
human rights
Opis:
Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, zaś podstawą normatywną jej funkcjonowania jest akty prawny najwyższego rzędu - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Ustawa zasadnicza ma najwyższą rangę i moc pośród wszystkich źródeł prawa powszechnie obowiązujących. Prawodawca w ustawie zasadniczej przyznał niektórym normom status zasad konstytucyjnych, które pełnią m.in. funkcję norm programowych stanowiąc jednocześnie podstawę do interpretacji innych przepisów. Wśród zasad konstytucyjnych wyróżniony został obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom. Artykuł w ogólnym zarysie ukazuje problem bezpieczeństwa nie tylko w aktualnie obowiązującej ustawie zasadniczej, ale także w innych, wybranych polskich konstytucjach.
The Republic of Poland is a democratic state ruled by law, and the normative basis of its functioning is legal acts of the highest order – the Constitution of the Republic of Poland of April 2, 1997. The Basic Law has the highest rank and force among all sources of universally binding law. In the constitution, the legislator granted certain norms the status of constitutional principles, which are fulfilled by the function of program norms while being the basis for the interpretation of other regulations. Among the constitutional principles, the obligation to ensure the safety of citizens was distinguished. The article in general presents the problem of security not only in the currently binding constitution, but also in selected other Polish constitutions.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 4 (62); 347-358
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 411

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies