Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "materiality" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sound Art: materialność dźwięku
Sound Art: Materiality of Sound
Autorzy:
Sitko, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467538.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
materialność
dźwięk
sound art
performatyka
materiality
sound
performance studies
Opis:
Sound art is a term used to classify works which incorporate sound as the main artistic means of communication with the audience. If we look at the presence of sound in art from a historical viewpoint, our attention can be drawn by Cabaret Voltaire and the performances of Dadaist on its stage. Sound became also an element of performances, and constituted an integral part of many of them. However, it only accompanied the artworks and was not an independent object of art. The text focuses on materiality which is an integral part of Sergei Tcherepin’s sound artworks. In his artworks, a material object and sound constitute a specific unity.
Sound art to pojęcie określające prace, w których dźwięk jest dominującym środkiem artystycznym. Z historycznego punktu widzenia, naszą uwagę może przyciągnąć Cabaret Voltaire i występy dadaistów na jego scenie. Dźwięk stał się też elementem performansów i stanowił integralną część wielu z nich. Jednakże stanowił element „towarzyszący”, a nie był samodzielnym „obiektem” sztuki. Artykuł skupia się na materialnym elemencie towarzyszącym pracom Sergeia Tcherepina, amerykańskiego artysty, którego twórczość zaliczana jest do sound art. W jego pracach materialny obiekt i dźwięk stanowią swoistą jedność.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2016, 33
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uważność jako społeczna powinność. Humanistyka publiczna Richarda Sennetta i Tima Ingolda
Mindfulness as a social duty. Public humanities by Richard Sennett and Tim Ingold
Autorzy:
Matysek-Imielińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857045.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
uważność
materialność
praktyka
tim ingold
richard sennett
mindfulness
materiality
practice
Opis:
This article places the category of mindfulness in the field of public humanities and social sciences, moving beyond its therapeutic-meditative and individualistic discourse. Searching for different conceptualisations of mindfulness, the author explores reflection focused on people’s political nature rather than their subjectivity as individuals. The thus placed mindfulness allows us to, firstly, make a claim for sociological imagination (Mills), and secondly, oppose to humanities being pushed to esoteric peripheries and having their scientific value questioned. To analyse mindfulness as our duty towards the world, the author refers to Richard Sennett’s sociology and Tim Ingold’s anti-hylomorphic project. Both concepts promote focus on the material and processual character of the world to enable us to live in it ethically and ecologically. Mindfulness is understood here as striving for the coordination of mind and body, theory and practice, conceptual (non-material) work and physical labour. It is about focusing on cooperation and respecting inequality. In this sense it may be perceived as an element of sophisticated work and a mechanism that prevents alienation.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 66-78
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religijne i duchowe ambicje literatury polskiej. Wybrane przykłady
Religious and spiritual ambitions of Polish literature. Selected examples
Autorzy:
Jocz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546206.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
religia
duchowość
materialność
literatura
gnostycyzm
religion
spirituality
materiality
literature
Gnosticism
Opis:
Spiritual, metaphysical and religious quests seem to be one of the most important aims of writing and literature. At the same time, literature created by outstanding individuals is naturally predestined to arouse quest and desires. The fundamental aim of this article is to explain, on the basis of the works of Jerzy Hulewicz, the ways in which literary creativity is able/not able to face the metaphysical emptiness mentioned by Jürgen Habermas.
Omawiając fenomen twórczości Tadeusza Micińskiego (1873-1918), Jan Stur (1895-1923) napisał: „Zrozumieli wieszcze rzecz najważniejszą: należy powiedzieć ludowi, by czynił w ten a ten sposób dla dobra ojczyzny. Spyta lud: czemu mamy dla ojczyzny cierpieć i ofiarować dobytek nasz i wygodę naszą? A wonczas – materjalizm nie wystarczy.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2018, 1/267
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synestezyjna poetyka lektury i przekładu: Barthes – Nabokov – Robinson
The Synaesthetic Poetics of Reading and Translation: Barthes – Nabokov – Robinson
Autorzy:
Kozłowska, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364957.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pleasure
the pleasure of the text
synesthesia
poetics of reading
Douglas Robinson
materiality of the language
materiality of translation
translation poetics
ideasthesis
materiality
Roland Barthes
translation
Vladimir Nabokov
przyjemność
materialność języka
poetyka lektury
poetyka przekładu
ideastezja
materialność
synestezja
przekład
Przyjemność tekstu
materialność przekładu
Opis:
Opisując przyjemności oraz rozkosze czytania i pisania, Roland Barthes żongluje wielomodalnymi metaforami sensualnymi, angażując oraz splatając zmysły w synestezyjnym uścisku: słowa smakują, dotykają, przyprawiają o mdłości, rumienią się, podniecają. Tekst jest ciałem i czytanie jest cielesne. Doskonałym exemplum tak pojmowanej synestetycznej wrażliwości tekstu jest intersensualna proza Vladimira Nabokova. W krytyce oraz praktyce przekładu Nabokova, podobnie jak w translatologicznej koncepcji Douglasa Robinsona (The Somatics of Translation), to właśnie synestetycznie odczuwana materialność języka staje się kluczowym kryterium doboru leksykalnych oraz syntaktycznych środków w tłumaczeniu. W obu przypadkach synestezja okazuje się zasadą językowego instynktu tłumacza. Synestezja ukazuje się jako strategia językowej przyjemności, stanowiącej somatyczny impuls obcowania z tekstem. Barthes, Nabokov oraz Robinson wskazują na synestezyjne odczuwanie języka jako źródło translatorskiej intuicji, czytelniczej wrażliwości oraz tekstualnej przyjemności, pojmowanej jako integralna składowa doświadczeniowego wymiaru lektury oraz przekładu.
In describing the delightful pleasures of reading and writing, Roland Barthes juggles multi-modal sensual metaphors, engaging and entangling the senses in a synaesthetic embrace: words have flavour, a texture, making us giddy, blush and aroused. A text is a body and reading a sensual experience: Barthes’ tactile, kinetic “gush of words*” becomes the basis for thinking, talking and taking action within language. Synaesthetic “patina of consonants, lustful vowels”, “(...) materiality, sensuality of breathing, rasping, softness of lips” becomes the foundation of readers’ and writers’ delight arising out of texts.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 14; 54-61
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Critical Variants of Materiality. Polish Literary Criticism from Post-structuralism to New Materialisms
Krytyczne odmiany materialności. Polska krytyka literacka od postrukturalizmu do nowych materializmów
Autorzy:
Trzeciak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312259.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
materiality
postructuralism
posthumanism
new materialism
review
materialność
postrukturalizm
posthumanizm
nowy materializm
recenzja
Opis:
Artykuł jest przeglądem znaczeń, jakie pojęciu „materialności” nadawała (od lat 90.) i nadaje krytyka literacka. Znaczenia te, jak staram się pokazać, uzależnione są od wpływów kilku zasadniczych tendencji filozoficznych: postrukturalizmu, krytycznych teorii społecznych i posthumanizmu, co znacząco wpływa na krytycznoliterackie użycia pojęcia „materialność”. W artykule analizuję konkretne przykłady tych użyć, zaczerpnięte przede wszystkim z krytycznoliterackich wypowiedzi o najnowszej polskiej prozie, by ukazać, jak „materialność” wpływa na typ komentarzy krytycznych, w tym zwłaszcza na możliwości i ograniczenia recenzji.
The paper reviews the meanings attached to the notion of “materiality” by literary criticism since 1990s. These meanings depend on several essential philosophical tendencies: poststructuralism, critical social theories, and posthumanism, which has a significant influence on critical-literary conceptualizations of “materiality”. The paper analyzes specific examples, mostly from critical-literary texts about contemporary Polish prose in order to show how “materiality” affects different types of critical commentary, including especially the possibilities and limitations of review.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 28-29; 170-183 (eng); 170-183 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tracing linguistic changes on shop signs in Malaysia: a diachronic examination of George Town, Penang
Badanie zmian językowych na szyldach sklepów w Malezji: studium diachroniczne w George Town w stanie Penang
Autorzy:
Ben Said, Selim
Wai See Ong, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475597.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
krajobraz językowy
George Town
historia
geosemiotyka
materialność
Linguistic landscape
history
geosemiotics
materiality
Opis:
Według Pavlenki (2010) badania krajobrazu językowego (KJ ) nie mogą być w pełni zrozumiałe bez znajomości przeszłości. Rozwinięciem tej idei jest traktowanie badań KJ jako procesu diachronicznego. W artykule analizujemy KJ George Town (obiekt z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO ) w stanie Penang w Malezji, gdzie istnieje wiele świadectw dokumentujących zmiany zachodzące w czasie. Za wyjątkową cechę George Town należy uznać mieszankę języków pojawiającą się na szyldach sklepów, wśród nich znajdują się egzemplarze pochodzące jeszcze z końca XVIII wieku. W celu zrozumienia zmian społecznych i historycznych, jakie zachodziły w George Town, zebrano dane z wielu źródeł, były to m.in. opowieści właścicieli sklepów, informacje z obiektów historycznych (np. kartek pocztowych i książek) i broszury dostępne w centrum historycznym. Do analizy, kategoryzowania i interpretowania szyldów zastosowano podejście geosemiotyczne. Z badań szyldów i ich treści wynika, że stare szyldy z okresu brytyjskiej kolonizacji były wykonane z drewna a napisy były w większości pisane po chińsku i angielsku. Po uzyskaniu niepodległości przez Malezję zaczęto używać metalu i niestandardowej odmiany języka malajskiego. W roku 1975 zmieniono kilka malajskich zwrotów i właściciele sklepów zaczęli używać standardowego malajskiego. Współczesne szyldy są kolorowe, multimodalne i w większości z tworzyw sztucznych. Najnowocześniejsze z nich także świecą w nocy. Diachroniczne badanie KJ skłania autorów do refleksji, w jaki sposób globalizacja i postęp technologiczny wpływają na treść i wygląd szyldów sklepowych w George Town.
According to Pavlenko (2010), linguistic landscape (LL ) studies cannot be fully understood without considering the past. Consistent with this idea is conceptualising LL research as a diachronic process. In this study, we explore the LL of George Town (UNESCO World Heritage Site), Penang in Malaysia, which is filled with evidence of historical changes from the past until its current state. A unique characteristic of George Town is its blend of different languages, which are displayed on shop signs and can be traced back to the late 18th century. To understand the social and historical changes that have taken place in George Town, data was gathered from several resources, including personal narratives by shop owners and historical artefacts such as postcards, books, and brochures obtained from the heritage centre. A geosemiotic approach is adopted to categorise, analyse, and interpret the subsequent collection of shop signs. In terms of the materiality of signs and their linguistic content, the findings reveal that old shop signs from the British colonial period were engraved on wooden boards and mostly written in Chinese or English. After Malaysia gained independence, metal signboards and non-standard Malay were used. In 1975, several Malay terms were changed, and shop owners started using Modern Standard Malay on signs. Currently, shop signs are more multi-modal, colourful, and most likely made of polycarbonate. More recent signs also light up at night. Through a diachronic examination of the LL , we reflect on how phenomena such as globalisation and technological innovation are having an impact on the nature of George Town’s shop signs, and the materiality of these signs.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2019, 33; 209-230
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Word in the World: Seamus Heaney and the Search for Palpable Language
Autorzy:
Pietrzak, Wit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076402.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Seamus Heaney
contemporary Irish poetry
language
materiality
współczesna poezja irlandzka
języka
materialność
Opis:
The essay investigates the notion of palpable language in Seamus Heaney’s poetry. It is here argued that Heaney’s particular imaginative strength lies in his ability to fuse the words and the world, whether it is the place that is being evoked, the animal or the material reality. The focus is here laid on Heaney’s celebrated poems of place names (Dinnseanchas) but also on his less critically appreciated lyrics that seek to unite the word with animals and, finally, on the few poems that envision what might be termed an incarnated language. As a result, Heaney’s life-long ideal, whereby “what survives translation [is] true,” is shown to develop towards a language that could become, as nearly as possible, a tangible presence in our experience of the world.
Niniejszy esej bada pojęcie języka namacalnego w poezji Seamusa Heaneya. Postulowane jest tu twierdzenie, że szczególna siła wyobraźni poety leży w umiejętności złączenia słów i świata, czy to jako miejsce ewokowane w wierszu, czy jako zwierzę, czy też wreszcie jako fragment rzeczywistości materialnej. Uwaga zostaje tu poświęcona szeroko komentowanym wierszom poświęconym nazwom miejscowości (tradycyjne irlandzkie Dinnseanchas), lecz również mniej przyswojonym lirykom, które szukają możliwości splecenia słów ze zwierzętami. Wreszcie analizie zostaje poddanych tych kilka wierszy, które można by określić mianem języka wcielonego. W efekcie, ideał, który od zawsze bliski był Heaneyowi – że „to, co przetrwa w przekładzie jest prawdą” – ukazany zostaje jako próba stworzenia języka będącego tak bardzo, jak to tylko możliwe namacalną obecnością w naszym doświadczeniu rzeczywistości.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 1; 34-44
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biografia i materialność. O "Śladach nieobecności" Anny Marchewki
Biography and Materiality. On Anna Marchewka’s "Ślady nieobecności"
Autorzy:
Romanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1377243.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
subjectivity
self-reflexive writing
somatopoetics
materiality
biographical writing
podmiotowość
autotematyzm
somatopoetyka
materialność
biografistyka
Opis:
Autor artykułu podejmuje problematykę materialności w książce Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg autorstwa Anny Marchewki. Poprzez analizę doświadczenia materialnego, przestrzennego, roli fotograficznych ekfraz ukazuje oryginalność biograficznej praktyki Marchewki. Ów nowatorski sposób uprawiania biografistyki cechuje się szczególnym zaakcentowaniem fizycznego, cielesnego wymiaru doświadczenia biografa, wskazując na inny rodzaj epistemologii - ucieleśnionej, angażującej nie tylko emocje i umysł, lecz także ciało.
The article concerns problems of materiality in Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg [Traces of Absence. In Search for Irena Szelburg] by Anna Marchewka. The author of the article reveals originality of Marchewka's biographical practice interpreting records of material experience, spatial experience and photographic ekphrasis. The main feature of this new mode of biographical writing is the stress on physical, somatic aspect of biographer's experience, which indicates different kind of epistemology - embodied, engaging body as much as mind and emotions.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 193-205
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza formą i treścią. W stronę materialności
Beyond Form and Content: Towards Materiality
Autorzy:
Sikora, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311692.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
antropologia filmu
Lucien Castaing-Taylor
Véréna Paravel
materialność
postantropocentryzm
anthropology of film
materiality
postanthropocentrism
Opis:
Artykuł przedstawia rozważania na temat Leviathana (2012), filmu zrealizowanego przez Luciena Castaing-Taylora i Vérénę Paravel, antropologów współtworzących Sensory Ethnography Lab (Uniwersytet Harvarda). Autor proponuje, by traktować film jako antropologię nowej generacji, zrywającą z tradycyjnym Geertzowskim „opisem gęstym”, nastawieniem antropocentrycznym i reprezentacją dominującą w myśleniu zachodnim. Kładzie nacisk na materialność/materiały, zmysłowość, procesualność, a także nierozróżnialność aktorów ludzkich i pozaludzkich. Ważnymi dla prowadzonego wywodu autorami stają się Gilles Deleuze i Félix Guattari oraz Tim Ingold. Zdanie tego ostatniego (Zaangażowanie w świat wiąże się z odczuwaniem go, a nie zamieszkiwaniem w świecie sensu) mogłoby być szczególnym wprowadzeniem do analizowanego filmu. 
The article offers a reflection on Leviathan (2012), a film made by Lucien Castaing-Taylor and Véréna Paravel, anthropologists associated with the Sensory Ethnography Lab (Harvard University). The author proposes to regard the film as a new type of anthropology, breaking with the traditional Geertzian “thick description” and anthropocentric perspective, but also with the philosophy of representation dominant in the Western world. It emphasizes the importance of materiality/materials, sensuality, processuality, but also the indistinguishability of human and non-human actors. The argument draws on the concepts of Gilles Deleuze and Félix Guattari, as well as Tim Ingold. Perhaps the latter’s sentence (To engage with things is to sense the world, not to inhabit a world of sense) could be a kind of introduction to the film.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 21-34
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzenno-materialny krajobraz obozu koncentracyjnego
The Spatial and Material Landscape of a Concentration Camp
Autorzy:
Posłuszny, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371746.pdf
Data publikacji:
2020-02-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
przestrzeń
instytucja totalna
krajobraz
materialność
obóz koncentracyjny
space
materiality
landscape
concentration camp
total institution
Opis:
W prezentowanym artykule podejmuję problem konstrukcji instytucji totalnej, analizując jej aspekt przestrzenno-materialny. Przedmiotem analizy jest obóz koncentracyjny na Majdanku (KL Lublin), natomiast teoretyczną skrzynkę narzędziową stanowi podejście biograficzne użyte do analizy przestrzeni oraz materialności. Artykuł składa się z trzech głównych komponentów. Rozpoczyna go rekonstrukcja metodologii badań, w której wyjaśniam teoretyczne podłoże pracy i dwa warianty sposobu badania biografii – przestrzeni i rzeczy – oraz określam ramy materiału badawczego i sposób jego interpretacji. Następnie przechodzę do problemu przestrzenno-materialnej historii obozów i konstrukcji Majdanka, rozpoczynając od analizy historii i wzorów organizacji przestrzennej obozów koncentracyjnych, poprzez refleksję nad ich symbolicznym aspektem, po ostatnią część, ujmującą obóz w kategoriach ekologicznych.
This article focuses on the problem of construction of a total institution by means of analyzing its spatial and material aspects. The subject of the analysis is the concentration camp at Majdanek (KL Lublin), while the biographical approach serves as a theoretical toolbox. The article consists of three main components. It begins with the reconstruction of the research methodology, where I explain the theoretical basis of the work as well as two variants of the way of examining biographies, namely space and items. Here I also define the framework of the research data and the way of interpreting it. Then, I proceed to addressing the problem of the space and the material structure of the concentration camp in Majdanek, which I do by considering the history and spatial organization of concentration camps, their symbolic dimension, and the ecological pattern.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2020, 16, 1; 120-142
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od emocjonalnej do relacyjnej historii wiedzy: pojęcia, zwroty, kierunki
From Emotional to Relational History of Knowledge
Autorzy:
Sobolewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148835.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
emotions
the history of emotions
materiality
laboratory
humanities
Emocje
historia emocji
materialność
laboratorium
humanistyka
Opis:
Artykuł stanowi wprowadzenie do emocjonalnej historii wiedzy, która w ostatnich latach rozwinęła się we Francji w antropologii, socjologii i historii nauki. Autorka podejmuje refleksję nad opublikowaną w 2019 roku pracą Françoise Waquet Une histoire émotionnelle du savoir. XVIIe-XXIe siècle (Emocjonalna historia wiedzy. XVII–XXI wiek) i analizuje ją w szerokim kontekście interdyscyplinarnej refleksji nad historią wiedzy oraz nauki. Celem artykułu jest wskazanie na najważniejsze rozpoznania Waquet i zestawienie ich z innymi propozycjami pojawiającymi się w obszarze historii nauki.
The article is an introduction to the emotional history of knowledge that in recent years has been developed within French anthropology, sociology, and the history of science. The author reflects on Françoise Waquet’s work entitled Une histoire émotionnelle du savoir. XVIIe-XXIe siècle (The emotional history of knowledge. XVII–XXI century) published in 2019, and analyzes it in a broad context of the interdisciplinary reflection on the history of knowledge and science. The aim of this article is to reflect on Waquet’s most important arguments and to contrast them with other propositions emerging in the field of the history of science.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 19-29
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruiny, wszędzie ruiny: Czarnobyl i archeologiczny wymiar dziedzictwa niedawnej przeszłości
Ruins, Ruins Everywhere: Chernobyl and an Archaeological Value of Heritage of the Recent Past
Autorzy:
Kobiałka, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681935.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Czarnobyl
archeologia współczesności
dziedzictwo
ruiny
materialność
pamięć
Chernobyl
contemporary archaeology
heritage
ruins
materiality
memory
Opis:
For many centuries, scientists, philosophers, artists and others have been fascinated with ruins. However, this fascination usually focused upon ancient and medieval relics. Indeed, it can be metaphorically said that archaeology was built upon ruins. Nonetheless, the archaeological analyses of ruins, their functions, meanings, uses and re-uses over the next centuries had been very selective. In short, modern ruins have been out of closer archaeological attention. It seems as if modern ruins were deprived of social, cultural, and archaeological dimensions. However, this changed during the first decade of the 21st century when archaeologists started to pay attention to the modern ruins. The so-called archaeology of (modern) ruins is one of the most interesting, provocative, and subversive fields of the contemporary archaeological discourses. The starting point of this paper is that there is no “ontological difference” between the Greek, the Roman and the Soviet ruins. All of them can and should be part of archaeological thinking. A two-step approach is applied here. First, the archaeological value of ruins in Chernobyl is discussed. A documentary entitled Czarnobyl – Wstęp Wzbroniony (2015) (Eng. Chernobyl – No Entry) is reviewed to highlight the processes of transformation of the unimaginable nuclear catastrophe into valuable heritage of the recent past. It is argued that Chernobyl can be seen as “Pompeii of our times”. Second, the review of Czarnobyl – Wstęp Wzbroniony is used as a pretext to shortly present different categories of modern ruins that one can encounter in contemporary Poland. Many of them are related with the Soviet occupation in Poland between 1945 and 1993. The point that I try to back up in this paper is that these Soviet ruins are also part of the archaeological heritage of the recent past. Accordingly, this paper is a call for a closer archaeological interest in the ruins of the recent past in general.  
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2017, 32; 365-384
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę intensyfikacji doświadczenia obrazu. Analiza monochromatycznych prac Rafała Bujnowskiego z lat 2012- 2016
Towards an Intensification of the Perception of Paintings: A Study of Rafał Bujnowski’s 2012-2016 Monochrome Works
Autorzy:
Obiedzińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787942.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rafał Bujnowski
monochromatyzm
materialność
czerń
doświadczenie obrazu
widzenie
powolność
monochromatism
materiality
black
painting perception
seeing
slowness
Opis:
Celem artykułu jest analiza, dotychczas niebadanych, monochromatycznych obrazów Rafała Bujnowskiego z lat 2012-2016. Koncentrując się na pracach z serii „Nokturn (Graboszyce)”, „Nokturn”, „Pejzaż w szarości” oraz „Maj 2066. Tonda”, autorka interpretuje je w kontekście doświadczenia obrazu oraz transformacji sposobów widzenia odbiorcy poprzez świadome zabiegi artysty. Artykuł prezentuje najnowszą twórczość Bujnowskiego jako zakorzenioną w historii sztuki – rozpostartą pomiędzy romantyczną poetyką nokturnu a ideą końca obrazu. Korzystanie z konwencji obrazowych nie służy jednak powtórzeniu, lecz ich reinterpretacji: stawianiu pytań o materialność dzieła, granice wizualności czy relację widza wobec płótna. Artykuł wskazuje na różne sposoby intensyfikacji doświadczenia obrazu oraz wzmacniania kontaktu odbiorców z dziełem. Zagadnienia te pozwoliły ukazać monochromatyczne obrazy jako złożony obszar znaczeń jak również środek służący badaniu teraźniejszości: przestrzeni, prędkości, czasu.
The aim of this study is to analyse the hitherto unresearched monochrome paintings of Rafał Bujnowski from 2012-2016. Focusing on works from the series “Nokturn (Graboszyce)”, “Nokturn”, “Pejzaż w szarości” and “Maj 2066. Tonda”, I interpret them in the context of the perception of paintings, and the painter’s conscious transformation of the viewer’s way of seeing. This article presents Bujnowski’s recent works as rooted in the history of art – covering that space between the romantic nocturne tradition and the idea of the end of painting. The use of painting conventions is not based on repetition, but rather on reinterpretation: asking questions about the materiality of the work of art, its visual limits or the viewer’s relationship with the canvas. I point out different ways of intensifying the experience of paintings and the strengthening of the audience’s contact with a particular work. These aspects allow me to present the monochrome paintings as a complex space of meanings, and as a tool for investigating the present: space, speed and time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 347-377
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kufer pełen wspomnień: (auto)biograficzne podejście do dziedzictwa
A Trunk Full of Memories: an (Auto)Biographical Approach to Heritage
Autorzy:
Kobiałka, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681997.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
archeologia nas samych
dziedzictwo
materialność
pamięć
rzeczy
the archaeology of us
heritage
materiality
memory
things
Opis:
This paper analyses the so-called biography of a thing as a way of thinking about the value and meaning of heritage. A certain, almost 100 years old, trunk is used as a case study to present how heritage is constituted trough relations between people, things, and places. Indeed, heritage is a kind of relation between humans and non-humans. To back up this thesis, this article offers a five-step approach. First, the starting point is Michael Shanks’ thesis that “we are all archaeologists now”. The British archaeologist – it can be said – argues for broadening the archaeological discourse and to look archaeologically at the world we all live in. From this point of view, a Neolithic pot sherd and a contemporary thing such as a trunk, for example, represent the same category of an archaeological artefact. Through their materiality, they both might be objects of an archaeological scrutiny. Second, I shortly discuss the archaeological research on the recent past. Archaeology is a practice anchored here and now. One of the archaeological perspectives that analyses the relics of the recent past is the approach where archaeologists study their own heritage i.e. the histories of their own families. This is the perspective developed further in this paper. Third, it is argued that the theoretical concept known as biography of a thing, can be useful in the context of the archaeology of the recent past. It is the concept that takes into account the past and present of each artefact, landscape or practice. This approach allows for studying both the social and the material memories which are crucial apropos of the archaeological research on the recent past. Here, archaeologists take into account things as well as people’s memories about them. Fourth, an analysis of a trunk which the author found in the grandmother’s basement is used as a case study to present the potential of the archaeological research on the recent past. Some episodes of the biography of a trunk are highlighted to claim that heritage is constituted through different kinds of relations between many agents, both humans and non-humans. And the last point, the trunk is a good example that shows the limitations of archaeological thinking about heritage through the lens of its preservation and management. Indeed, the crucial conclusion of this article is that, sometimes, the less preservation and management of (archaeological) heritage the better for heritage itself. In other words, destruction and decay of heritage are the very part of its biography.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2017, 32; 191-213
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inventing local rhetorics: Towards a topographic critical praxis
Retoryki lokalne: Propozycja topograficznej praktyki krytyczne
Autorzy:
Pietrucci, Pamela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232068.pdf
Data publikacji:
2022-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
local rhetorics
space
materiality
fieldwork
in-situ methodologies
retoryka lokalna
przestrzeń
materialność
praca w terenie
metodologie terenowe
Opis:
This essay offers a pluralized conception of local rhetorics. The local has traditionally been conceived as the backdrop or flat surface where rhetoric/discourse is situated, or at best as a contextual dimension of rhetorical situations. The history of usage of this term – evoking a fix and inert connotation that often indicates a bounded locality or site – has contributed to its neglect as a tool for rhetorical theory, while its actual use in rhetorical praxis has proliferated in conjunction to the turn to field and site-based methodologies and practices. By drawing on fieldwork about the rhetoricity of a post-disaster locality to ground my theoretical reflections, here I offer a conceptualization of local rhetorics via multiple ontologies and ecological theories. Finally, throughout the essay, I suggest a rhetorical-topographic approach as a methodological orientation to integrate existing theoretical and methodological pathways for exploring the multiple rhetoricity of the local.
Niniejszy esej proponuje przyjęcie pluralistycznej koncepcji „lokalnych retoryk”. Tradycyjne ujęcia lokalności zwykle poprzestają na traktowaniu jej jako płaskiej przestrzeni lub tła sytuacyjnego dla retoryki lub dyskursu, a w najlepszym przypadku jako wymiaru kontekstu wpisanego w model sytuacji retorycznej. Historia użycia terminu „lokalny” – z jego konotacją stałości, nieruchomości, dookreślenia przestrzennego – przyczyniła się do zaniedbania rozważań teoretycznych z jego użyciem w badaniach retorycznych. A tymczasem użycie „lokalności” w praktyce retorycznej rozwinęło się zgodnie ze zwrotem ku metodologiom terenowym. Opierając się na pracach terenowych na temat retoryczności miejsc katastrof w celu zapoczątkowania refleksji teoretycznej, niniejsze studium proponuje konceptualizację retoryk lokalnych, która jest konstytuowana przez wiele ontologii i teorii retorycznych. W eseju omawia się podejście retoryczno-topograficzne jako orientację metodologiczną, która może integrować istniejące teoretyczne i metodologiczne ścieżki dociekań na temat wielowymiarowej retoryczności tego, co lokalne.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 4; 4-28
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies