Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "human kultura" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    From the ethology of animals to the human ecology
    Od etologii zwierząt do ekologii człowieka
    Autorzy:
    Łepko, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1062698.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    etologia
    zwierzęta
    ekologia człowieka
    kultura
    człowiek
    ethology
    animals
    human ecology
    culture
    humans
    Opis:
    The title “From the ethology of animals to human ecology” acknowledges both the theories of evolution developed in numerous scientific fields of science, and the academic achievements of Konrad Lorenz and his partners, the development of which are shown through the order of studies they published, from the scope of classical ethology and the row of humanities, to philosophy and human ecology. Lorenz conducted an ethological examination of human culture, thereby uncovering its biological bases, its dynamics, social pathologies and means for overcoming them. Thanks to this Lorenz gained an insight into the character of the crisis of contemporary civilization, described and diagnosed it, presented the causes and proposed a cure. Lorenz recommended mobilizing efforts to create an ecological ethos for those surviving on Earth. Today it isn’t possible to predict the future of Homo sapiens on our planet, however, it is our duty to prepare for our struggle to survive. It is not only about survival but also about the preservation of the human way of life. This is a matter of biological and spiritual survival. Therefore, Lorenz’s ethological humanism takes on the mantle of a new ‘evolutionary humanism’.
    Artykuł Od etologii zwierząt do ekologii człowieka dotyczy silnego wpływu darwinowskiej teorii ewolucji na kulturę europejską z przełomu XIX i XX w. W ślad za tym koncentruje uwagę na  osiągnięciach badawczych Konrada Lorenza i jego współpracowników. Ich rozwój uwidaczniają kolejne opracowania z zakresu humanistycznej relewancji etologii klasycznej, aż po filozofię i ekologię człowieka. Lorenz przeprowadził badanie etologiczne kultury ludzkiej, odkrywając w ten sposób jej biologiczne podstawy, jej dynamikę, społeczne patologie i sposoby ich przezwyciężania. Dzięki temu rozpoznał antropologiczny charakter kryzysu współczesnej cywilizacji, opisał go i zdiagnozował, przedstawił jego przyczyny i zaproponował antidotum. Tym samym stworzył teoretyczne podstawy etosu ekologicznego przetrwania cywilizowanej ludzkości. Choć dziś nie da się przewidzieć przyszłości Homo sapiens na naszej planecie, to jednak mamy obowiązek przygotować się do walki o przetrwanie. Nie chodzi przy tym jedynie o przetrwanie biologiczne, ale o zachowanie ludzkiego stylu życia. Z tej racji etologiczny humanizm Lorenza należy uznać za współczesną odmianę „humanizmu ewolucyjnego”.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 5; 193-202
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religia chrześcijańska a nowa kultura. Trudności w dialogu
    Christian religion and new culture. Difficulties in dialogue
    Autorzy:
    Przybyłowski, Jan Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011179.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    dialogue
    religion
    culture
    human being
    truth
    relations
    media
    dialog
    religia
    kultura
    człowiek
    prawda
    relacje
    Opis:
    Artykuł omawia przyczyny konfliktów w dialogu między religią chrześcijańską i nową kulturą. Główna przyczyna znajduje się w umyśle człowieka, któremu dzisiaj zagraża nacjonalizm, rasizm, religijny fundamentalizm. Między kulturą a religią istnieje nierozerwalny związek, a dialog między nimi jest drogą ku prawdzie, której źródłem jest Bóg. Człowiek tworzy kulturę i korzysta z niej, ale musi być otwarty na pełną łączność z Bogiem w religii. Kultura nie może zastąpić religii, nie daje możliwości zaspokojenia duchowych potrzeb człowieka i nie ukierunkowuje człowieka na cel ostateczny – życie wieczne. Dialog między chrześcijaństwem i nową kulturą, który może wspomagać integralny rozwój człowieka i zrównoważony postęp, wymaga uwzględnienia chrześcijańskiego humanizmu, który respektuje godność osobistą człowieka i jego prawa. Dzięki temu człowiek podbudowuje świadomość własnej wartości i może szukać własnych dróg dojścia do Boga.
    The article discusses the causes of conflict in the dialogue between Christian religion and new culture. The main cause is in the mind of man, who is today threatened nationalism, racism, and religious fundamentalism. There is an inseparable link between culture and religion, and the dialogue between them is the way to truth, of which God is the source. Man creates culture and benefits from it, but must be open to full communion with God in religion. Culture cannot replace religion, it cannot satisfy the spiritual needs of man and in does not direct man towards the ultimate goal of eternal life. Dialogue between Christianity and the new culture, which can promote integral human development and sustainable progress, requires that account be taken of Christian humanism, which respects human dignity and human rights. Thanks to this, man builds awareness of his own values and can look for his own ways to reach God.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 275-291
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Church in the service of Uniting Europe
    Autorzy:
    Kulisz, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369119.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-10
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Europa
    tradycja
    kultura
    człowiek
    sens
    nowa ewangelizacja
    Europe
    tradition
    culture
    human being
    sense
    new evangelisation
    Opis:
    Wiek XIX był czasem wielkich odkryć i wynalazków technicznych, które zmieniły oblicze Europy i wzbogaciły codzienność ludzkiego życia. W głównym nurcie tych przemian odnajdujemy scjentyzm racjonalistyczny odrzucający wartości tradycji, a uznający ludzki rozum za normę wszelkiej prawdy. W XX w. usiłowano wykazać, że w kulturze, w której człowiek usiłuje zrozumieć siebie, wystarczy tylko nauka zapewniająca w miarę wygodne życie. Brak twórczego dialogu chrześcijaństwa z nową kulturą sprawił, że stało się ono zamkniętą twierdzą, co w rzeczywistości oznaczało rozejście się wiary i kultury, a co Paweł VI nazwał dramatem naszych czasów. Czas Ojców Założycieli – twórców „jednoczącej się Europy”, czas II Soboru Watykańskiego, jak też wielkie pontyfikaty papieży – Jana XXIII, Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka – to czas nowego twórczego dialogu Kościoła ze współczesnością, dialogu, w którym Kościół pragnie pomóc Europie odkryć w swej historii żywotne i nierozerwalne powiązanie między niebem i ziemią, aby stała się ona znowu cennym punktem odniesienia dla całej ludzkości.
    The 19th century was a time of great discoveries and technical inventions that changed the face of Europe and enriched the everyday life of humans. In the mainstream of these changes we find rationalist scientism rejecting the values of tradition but recognizing human reason as the norm of all truth. In the 20th century, attempts were made to show that in a culture in which human beings try to understand themselves, all that is needed is a science that provides a reasonably comfortable life. The lack of a creative dialogue between Christianity and the new culture meant that the former became a kind of ”locked fortress”, which in fact meant the growing apart of faith and culture. Paul VI called it the drama of our time. The time of the Founding Fathers – creators of the ”uniting Europe”, the time of the Second Vatican Council, as well as the great pontificate of popes – John XXIII, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis – is a time of a new creative dialogue of the Church with the present, a dialogue in which the Church wants to help Europe discover in its history a vital and inseparable connection between heaven and earth and that it becomes again a valuable reference point for all humanity
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2020, 31, 1; 5-28
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heglowskie źródła ergantropii
    Autorzy:
    Nowicki, Światosław Florian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644028.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Absolut
    Mensch
    Geist
    Werk
    Äuβerung
    Individualität
    Kultur
    Absolute
    human being
    spirit
    work
    exteriorization
    individuality
    culture
    człowiek
    duch
    dzieło
    eksterioryzacja
    indywidualność
    kultura
    Opis:
    Die Hegelsche Philosophie ermöglicht, die Frage vom Dasein des Menschen in den Dingen gründlich als einen der Aspekte der für die neuzeitliche Philosophie fundamentalen Frage des Verhältnisses des Denkens und des Seins aufzufassen. Hegel fasst dieses Verhältnis dynamisch auf, erst als einen Prozess des Hinausgehens der Idee über sich selbst, die Entäußerung, das Übergehen in die Natur und in Dingheit, und dann als Prozess des Aufhebens dieser äußeren Gegenständlichkeit durch die Wandlung derselben in die geistige Welt. Es ist der Mensch, der dieses Aufheben vollbringt. Dies beruht auf der Gestaltung des Natürlichen, Erschaffung der Welt der Kultur als der Welt der Dinge, die eine spezifisch menschliche Welt ist, und auf der höchsten Stufe auf Gestaltung der Gedankenwelt durch Flüssigmachen von erstarrten Begriffen, die der Vorstellung der Welt als Ansammlung von separaten Dingen entsprechen, und sodann auf der Erkenntnis im Allen des absoluten Geistes, dessen der Mensch, als sein wirkliches einzelnes Selbstbewusstsein, ein Moment ist. Die Erganthropie von Andrzej Nowicki konzentriert sich auf eine Phase dieses in der Hegels Philosophie dargestellten Prozesses, nämlich auf das Bilden der objektiven Kulturwelt, wodurch der Mensch sich in Dingen, die seine Werke sind, ein Dasein außer sich selbst gibt. Nach Hegel gelten in der Kulturwelt lediglich Individualitäten, die, ebenso wie ihre Werke, eine Wirkung von Gestaltung, ein Erzeugnis von Kultur, etwas von allgemeiner Bedeutung sind. Der Mensch wird zu solcher Individualität erst dadurch, dass er sich die angetroffene Kulturwelt aneignet und dieselbe in seine eigene Substanz umwandelt. Erst dadurch wird er fähig, seine eigenen Werke zu schaffen, die die angetroffene Kulturwelt bereichern, d.h. die einen allgemeinen Wert haben und die auch für andere Menschen bedeutungsvoll sind. Der gemeinsame Nenner der Erganthropie von Andrzej Nowicki und der Hegels Philosophie ist eine positive, ja sogar enthusiastische Einstellung zur menschlichen Kultur, die von ihnen höher als die Natur gestellt wird.
    Hegelian philosophy enables one to approach thoroughly the issue of the human Dasein as one of the aspects of the question of the relationship of thinking and being, fundamental to modern philosophy. Hegel captures this relation dynamically, first as a process of the idea going beyond itself, its exteriorization and crossing into nature, into what is proper of things, and subsequently as a process of Aufhebung of this external thingness through its transformation into the spiritual world. The human being makes the Aufhebung, which consists in forming of what is natural, in creating the world of culture as a world of things making up the distinctly human world, and on the highest level, in forming the world of thoughts through making solidified notions liquid (the notions which correspond to the Vorstellung of the world as the accumulation of separate things), and subsequently in recognizing in all the absolute spirit whose moment – as its real isolated selfknowledge – is the human being. Andrzej Nowicki’s erganthropy focuses on one of the phases of the process represented in the philosophy of Hegel: notably on the creation of the objective world of culture, owing to which human beings grant themselves an existence outside oneself in the things which are their works. According to Hegel, in the world of culture, of significance are individualities that themselves (just like their works) result from forming, are the product of the culture, something of general meaning. The human being becomes such an individuality only owing to assimilating the received world of culture and processing it into their own substance. Only then does the human being become capable of creating their own works as works enriching the received world of culture –works whose value is general and which are of significance to others. The common denominator of the erganthropy of Andrzej Nowicki and the philosophy of Hegel is their positive, even enthusiastic attitude to human culture which is placed higher than the world of nature.
    Filozofia Heglowska pozwala zagadnienie istnienia człowieka w rzeczach ująć gruntownie jako jeden z aspektów fundamentalnego dla filozofii nowożytnej zagadnienia stosunku myślenia i bytu. Hegel ujmuje ten stosunek dynamicznie, najpierw jako proces wychodzenia idei poza siebie, jej wyzewnętrznianie się, przechodzenie w przyrodę, w sposób istnienia właściwy rzeczom, a następnie jako proces znoszenia tej zewnętrznej przedmiotowości poprzez jej przemianę w świat duchowy. Tego znoszenia dokonuje człowiek, co polega na kształtowaniu tego, co naturalne, na tworzeniu świata kultury jako świata rzeczy stanowiących specyficznie ludzki świat, a na najwyższym poziomie – jako kształtowanie świata myśli poprzez uczynienie płynnymi zakrzepłych pojęć, odpowiadających wyobrażeniu świata jako nagromadzenia odrębnych rzeczy, i rozpoznawanie następnie we wszystkim jednego absolutnego ducha, którego momentem – jako jego rzeczywista jednostkowa samowiedza – jest człowiek. Ergantropia Andrzeja Nowickiego koncentruje się na jednej z faz tego przedstawionego w filozofii Hegla procesu, mianowicie na tworzeniu przedmiotowego świata kultury, dzięki któremu człowiek nadaje sobie istnienie na zewnątrz siebie, w rzeczach będących jego dziełami. Według Hegla w świecie kultury znaczenie mają jedynie indywidualności, które same – podobnie jak ich dzieła – są rezultatem kształtowania, wytworem kultury, czymś o znaczeniu ogólnym. Człowiek staje się taką indywidualnością dopiero dzięki przyswojeniu sobie zastanego świata kultury i przetworzeniu go w swoją własną substancję. Dopiero dzięki temu staje się on zdolny do tworzenia własnych dzieł jako dzieł wzbogacających zastany świat kultury, tzn. takich, których wartość jest ogólna, które mają znaczenie również dla innych. Wspólnym mianownikiem ergantropii Andrzeja Nowickiego i filozofii Hegla jest pozytywny, a nawet entuzjastyczny stosunek do ludzkiej kultury, stawianie jej wyżej od świata przyrody.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2013, 5
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozoficzne konteksty odrodzeniowej myśli humanistycznej
    The philosophical contexts of the humanistic though in the Renaissance
    Autorzy:
    Błaszczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514870.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    humanism
    human
    culture
    the Renaissance
    philosophical anthropology
    humanizm
    człowiek
    kultura
    Odrodzenie
    antropologia filozoficzna
    Opis:
    This article is talking about renaissance humanism philosophical thought as a particular prob-lem, which is prominent in philosophical system of Pico della Mirandola, Niccolò Machiavelli and Michele de Montaigne. It will be not a historical and systematical expound but looking for sense of humanistic though. We will be generally looking about for this concern in the perspective of existential anthropology. Although as an illustration purpose only.
    Źródło:
    Amor Fati; 2016, 2(6); 151-163
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartościowanie człowieka i ludzkiego życia w świecie sztuki. Perspektywa pedagogiki kultury
    Attributing value to humans and human life in the world of art. Culture-based education approach
    Autorzy:
    Żardecki, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/544928.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    pedagogika kultury
    człowiek
    kultura
    sztuka
    wartości
    Opis:
    Celem zawartej w tym artykule analizy sztuki (w ujęciu ponaddziedzinowym) jest ukazanie jej jako fenomenu kultury duchowej, instrumentu kształtowania wartości ludzkich i kategorii interpretacyjnej ludzkiej egzystencji. Przeprowadzone studia miały dać odpowiedź na pytania, jakie doświadczenie życia, jego sensu i wartości przekazuje nam i proponuje sztuka różnych społeczeństw i różnych kultur. Uwzględnione konteksty uwarunkowań kulturowych pozwoliły z jednej strony na umiejscowienie badanej problematyki w rozważaniach prowadzonych przez znawców danej epoki, z drugiej strony – dokonanie własnej interpretacji. Przyjęto kulturowo-edukacyjną orientację teoretyczno-metodologiczną jako znamienną dla aktualnych tendencji łączenia analizy sztuki z analizą kontekstu kulturowego, który pozwala lepiej zrozumieć człowieka i wartości ludzkiego życia. Podsumowując wyniki analiz, trzeba stwierdzić, że nie ma jednego kryterium wartościowania człowieka i ludzkiego życia, jest ich wiele, podobnie jak wiele jest sposobów ujmowania człowieka i jego wychowania.
    The purpose of the analysis provided in the paper (using a transdisciplinary approach) is to present art as a phenomenon stemming from spiritual culture, as an instrument for developing human values and a category for interpreting human existence in different societies and cultures. The study was to answer the question about the experience of life, its meaning and values, conveyed to us and proposed by the art of various societies and different cultures. The context of cultural determinants on the one hand allows to match the examined problem with deliberations of experts in specific epochs, on the other – to provide interpretations of author’s own analyses. In terms of theory and methodology, culture-based education approach was adopted, characteristic for the current trend of combining the analysis of art and its cultural contexts, which gives a better understanding of humans and values prevailing in the human life. To sum up, there is no single criterion for assessing an individual and its human life, there are many, just like there are many ways of recognizing an individual and its behavior.
    Źródło:
    Przegląd Pedagogiczny; 2020, 1; 49-64
    1897-6557
    Pojawia się w:
    Przegląd Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoria kultury w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI – zarys problematyki
    The Theory of Culture as Seen by Joseph Ratzinger - Benedict XVI – An Outline of the Problem
    Autorzy:
    Zdenkowska, Marcelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1872229.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-17
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    culture
    Ratzinger
    Benedykt XVI
    human
    kultura
    człowiek
    Opis:
    W artykule opisano zagadnienie kultury w ujęciu Josepha Ratzingera. Temat ten jak dotąd nie był poruszany w szerszym kontekście, chociaż dorobek naukowy niemieckiego teologa posiada bogate opracowanie (zwłaszcza z perspektywy teologiczno-filozoficznej. Głównym celem artykułu jest wprowadzenie do teorii kultury emerytowanego papieża. Przedstawiono trzy najważniejsze zagadnienia będące rdzeniem jego poglądów, jakimi są człowiek, wspólnota oraz relacja między wiarą a rozumem. Dodatkowo w tekście zaprezentowano krótkie przedstawienie źródła kryzysu kultury, czyli kulturowego relatywizmu, który również silnie oddziałuje na wspomniane trzy kwestie. Artykuł bazuje na analizie najważniejszych dzieł Ratzingera z perspektywy kulturoznawczej: Wiara, prawda, tolerancja – Chrześcijaństwo a religie świata, Wprowadzenie w chrześcijaństwo i Europa Benedykta w kryzysie kultur.
    In this article there was described culture in Joseph Ratiznger’s understanding. This topic has not been dealt with in a wider context so far. The scientific achievements of the German theologian have great scientific description, especially from the theological and philosophical perspective. The main purpose of this article is to introduce the retired pope’s theory of culture. The core of the theory are the three most important subjects: man, community and the relationship between faith and reason. Additionally, the text presents a short characterization of the source of the crisis of culture called by Ratzinger cultural relativism, which also strongly influences in the three mentioned issues. This article is an analysis of Ratzinger’s most important works from a cultural studies perspective: Faith, truth, tolerance – Christianity and world religions, Introduction to Christianity and Europe Benedict in the crisis of cultures.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2021, 49; 209-223
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dissolution and Changes for a New Model of Humanity
    Rozpad i przemiany zmierzające do nowego modelu ludzkości
    Autorzy:
    Garcia, Emilio Sierra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31226822.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Nietzsche
    Marx
    Mensch
    kritisches Denken
    human being
    critical thinking
    Marks
    człowiek
    myślenie krytyczne
    Opis:
     The axiological key to the world today is a result of a dissolution of the Nietzschean version of life and man, and of the Marxist perspective on the world, society, and history. In theory, the man of the twenty-first century would like to believe himself to be the heir to the spirit of the Enlightenment with its equality, fraternity, and freedom. In practice, the human being of our time is immersed in the tyranny of technology, the mastery of consumption and the investment of communication networks as anesthetizers of critical thinking. Drawing on Heidegger’s analysis, Byung-Chul Han and Günther Anders will consider the utopia of social change and different approaches to it. Is change possible? Does it arise from society or from man? Does change necessarily entail progress? Millennials, new family models, media authority, fast food, romance websites speak of a transmutation in terms of the values of the human that deserve to be probed in depth to see what truth they expose about the human being, the world, and history.
    Aksjologiczny klucz do dzisiejszego świata tworzą konsekwencje rozpadu Nietzscheańskiej wersji życia i człowieka oraz Marksowskiego ujęcia świata, społeczeństwa i historii. Teoretycznie człowiek XXI wieku chciałby uważać się za spadkobiercę ducha Oświecenia, z jego równością, braterstwem i wolności. W praktyce człowiek naszych czasów jest uwięziony w tyranii technologii, panowaniu konsumpcji i sieci komunikacyjnej, które znieczulają na krytyczne myślenie. Na podstawie analizy Heideggera, Byung-Chul Han i Günther Anders zastanawiają się nad utopią zmiany społecznej i różnymi podejściami do niej. Czy zmiana jest możliwa? Czy powstaje ona w społeczeństwie, czy w indywiduum? Czy zmiana musi oznaczać postęp? Milenialsi, nowe modele rodziny, autorytet mediów, fast foody, strony internetowe poświęcone romansom mówią o transformacji wartości ludzkich, które wymagają dogłębnego zbadania, by dowiedzieć się, jaką prawdę odsłaniają o człowieku, świecie i historii.
    Der axiologische Schlüssel zur heutigen Welt sind die Folgen des Zerfalls der Nietzscheanischen Version von Leben und Mensch sowie Marx‘ Sicht auf die Welt, Gesellschaft und Geschichte. Theoretisch möchte sich der Mensch des einundzwanzigsten Jahrhunderts als Erbe des Geistes der Aufklärung mit ihrer Gleichheit, Brüderlichkeit und Freiheit betrachten. In der Praxis ist der Mensch unserer Zeit gefangen in der Tyrannei der Technologie, der Herrschaft des Konsums und des Kommunikationsnetzwerks, die ein kritisches Denken abstumpfen. Auf der Grundlage der Analyse von Heidegger reflektieren Byung-Chul Han und Günther Anders die Utopie des gesellschaftlichen Wandels und unterschiedliche Herangehensweisen daran. Ist Veränderung möglich? Entsteht sie in der Gesellschaft oder im Individuum? Muss Veränderung Fortschritt bedeuten? Millennials, neue Modelle der Familie, die Autorität der Medien, Fast Food, die den Liebesaffären gewidmeten Websites zeugen von der Transformation menschlicher Werte, die ein eingehendes Studium erfordern, um herauszufinden, welche Wahrheit sie über den Menschen, die Welt und die Geschichte offenbaren.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2021, 32; 79-95
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Byt ludzki w kontekście współczesnego sporu o rozumienie natury i kultury człowieka
    Human Existence in the Context of Contemporary Dispute about the Understanding of Human Nature and Culture
    Autorzy:
    Sienkiewicz, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956511.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    nature
    culture
    truth
    man
    person
    mystery
    naturalism
    idealism
    personalism
    anthropocentrism
    biological reductionism
    post-modernism
    civilization
    species
    natura
    kultura
    prawda
    człowiek
    osoba
    tajemnica
    naturalizm
    idealizm
    personalizm
    antropocentryzm
    biologiczny redukcjonizm
    postmodernizm
    cywilizacja
    gatunek
    przyroda
    tożsamość
    Opis:
    Modern dispute about the understanding of culture and nature is rich in tradition and dates back to ancient Greek sophists. However, in the modern era we observe a radicalization of positions. This is caused by superficial understanding of both the nature and culture, what matters is the narrow empiricism or extreme idealism. In addition, there is the absence of a human problem in this dispute, which is supported by anthropology practiced today within the framework of specialized and narrow detailed disciplines without the possibility of synthesis. An off er to solve this dispute, having sometimes the nature of the conflict, is a subjective nature of culture, allowing to reconcile man’s relationship with nature and everything that cannot be brought only to this dimension. The best evidence of this solution proves to be a Christian personalism, which does not overlook any of the essential dimensions of human existence. Besides the complex structure of the human being - what best describes the concept of a person – it applies both to the material and the spiritual world, providing thus a foundation in resolving the dispute over the understanding of culture and human nature. The ultimate criterion remains the event of the Incarnation, which is appropriate to claim an objective criterion of reality - “I am the truth” (Jn 14,6), shedding light on the human understanding; his secret and mystery. The value of culture is evaluated from the point of view of the objective truth, which also remains a key reference within the meaning of nature and its relationship to human activity.
    Źródło:
    Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 236-256
    2449-7452
    Pojawia się w:
    Studia Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofowanie w kontekście języka. Refleksje w związku z dociekaniami Anny Wierzbickiej
    Philosophising in the Context of Language. Reflections in Relation with Anna Wierzbicka’s Investigations
    Autorzy:
    Bronk, Andrzej
    Majdański, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015653.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    językoznawstwo
    filozofia
    kultura
    człowiek
    natura ludzka
    język
    umysł
    indefinibilia
    uniwersalia językowe
    linguistics
    philosophy
    culture
    man
    human nature
    language
    mind
    linguistic universals
    Opis:
    The linguistic studies written by Anna Wierzbicka have been an occasion for the remarks on the relationship between linguistics and philosophy and for the question whether linguistic enquiries entitle us to put forward philosophical theses. In particular, whether and to what extent we indeed learn something philosophically significant about the world (of culture) and the nature man and his mind by examining language. Defining here position as interdisciplinary, Wierzbicka draws on the studies of the relationship between language and culture, language and mind (language is a mirror of the mind – Leibniz). She claims that philosophy can be made a reliable science, provided it is based on linguistics, and the results of linguistic analyses can be found at the grounds of philosophical theses. Such philosophical references are A. Wierzbicka's attempts to combine semantics with generativism (Chomsky). Her intention to bring about a holistic description of language through defining elementary expressions (concepts, meanings), the so-called indefinibilia (“primitives”) can also be called philosophical in character. They suffice to define all the remaining expressions, and basic universal syntactic constructs in the form of a grammar of elementary units, i.e. the ways of combining elementary units into greater wholes. We think that Wierzbicka's procedure, her quest after primary elements (of language) are reducing. A. Wierzbicka's main idea, with regard to the relationship between language and mind, may be understood as follows: this is a Janus-faced relationship – one face (empirically accessible) is language, the other one is the mind accessible through investigations on language. Both “faces” (spheres) are somehow functionally “glued together”. In fact, however, Wierzbicka speaks little about the philosophically comprehended nature of man, whereas she speaks much about linguistic varieties and similarities among people. Generally speaking, while she declares herself to be a linguist, she has a philosophical temper and ambitions to generalise, i.e. she conducts linguistic studies with an intention to arrive at philosophical theses (by examining language she wants to obtain knowledge about the world and man). She issues statements which go beyond a purely linguistic knowledge and strictly linguistic data, hence they are not made legitimate by the linguistic material itself. A. Wierzbicka does not explain in more detail her way of understanding philosophy, assuming its intuitive comprehension. From some contexts it can be deduced that she takes it to mean a worldview. Should we call some parts of her reasoning a philosophy, it is then not a realistic philosophy but subject-oriented (first-person philosophising), such that touches upon the problems of the borderline between linguistics and philosophy, more concerned with the axis language-user than language-the world. Simultaneously, it is a non-demarcated and non-autonomic philosophising, exactly within the context of science, for it takes advantage of the results of empirical sciences to pose philosophical theses. The belief that philosophy can be pursued within a linguistic context coincides with the approach of analytical philosophy with its linguistic turn. Despite her declarations to make philosophy more scientific, Wierzbicka's arguments on behalf of the generalised (philosophical) theses are more their illustration and explication than a decisive legitimacy. Her belief that one can find some common, primitive linguistic units (simplicia) in the form of a complete set of independent concepts for all languages of the world seems utopian. It is difficult to do it even in deductive systems, constructed by way of the axiomatic method and with a finite set of initial expressions.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 57-73
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies