Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fish liver" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Oxidative stress biomarkers in the heart and liver of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) upon disinfection by formalin
Biomarkery stresu oksydacyjnego w sercu i wątrobie pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum) po dezynfekcji z formaliną
Autorzy:
Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84974.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
oxidative stress
biomarker
heart
liver
fish
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
disinfection
formalin
Opis:
To evaluate the effect of formalin disinfection on the oxidative stress biomarkers in the cardiac and hepatic tissue, rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) were assigned into test and control groups. The test group was disinfected by formalin in final concentration 200 mL per m3. Fish were bathed for 20 min, three times, every 3 days. Two days after the last bathing fish were sampled. 2-Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and carbonyl derivatives of protein oxidative destruction, as well as antioxidant defense biomarkers (superoxide dismutase, catalase, glutathione reductase, glutathione peroxidase activity, total antioxidant capacity) were determined. The formaldehyde- exposed animals showed decrease of aldehydic and ketonic derivatives of oxidatively modified proteins and increased superoxide dismutase activity in the hepatic tissue compared to untreated group. In cardiac tissue, TBARS level, aldehydic and ketonic derivatives of oxidatively modified proteins were increased in formalin-exposed trout and down-regulated antioxidant status versus control group. It could be concluded that the disinfection of rainbow trout by formalin not contributed to the hepatic injury and may not be toxic. Toxic effect to cardiac tissue was more considerable.
Celem badań była ocena wpływu dezynfekcji z formaliną na poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego w tkance sercowej i wątrobowej pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Badaną grupę ryb dezynfekowano formaliną w końcowym stężeniu 200 ml/m3. Ryby były kąpane przez 20 minut, trzykrotnie, w trzydniowych odstępach. Dwa dni po trzeciej kąpieli tkanki sercową i wątrobową pobrano do badań biochemicznych. Określono poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego (produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym (TBARS) i karbonylowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek) oraz obrony antyoksydacyjnej (aktywności dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy, reduktazy glutationowej, peroksydazy glutationowej, całkowitej zdolności antyoksydacyjnej). Grupa ryb po dezynfekcji z formaliną wykazała zmniejszenie poziomu aldehydowych i ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek oraz wzrost aktywności dysmutazy ponadtlenkowej w tkance wątrobowej w porównaniu z grupą kontrolną. W tkance sercowej dezynfekowanych ryb zanotowano zwiększenie poziomu TBARS, aldehydowych i ketonowych pochodnych oksydacyjnie zmodyfikowanych białek. Można stwierdzić, że dezynfekcja pstrąga tęczowego nie przyczynia się do uszkodzenia wątroby. Toksyczny wpływ na tkankę sercową był bardziej znaczący.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2017, 21
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Levels of microelements [Cu, Zn, Fe] and macroelements [Mg, Ca] in freshwater fish
Ocena zawartosci mikroelementow [Cu, Zn, Fe] i makroelementow [Mg, Ca] u ryb slodkowodnych
Autorzy:
Brucka-Jastrzebska, E
Kawczuga, D.
Rajkowska, M.
Protasowicki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14947.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
fish
freshwater fish
Cyprinus carpio
common carp
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
macroelement level
microelement level
Siberian sturgeon
Acipenser baeri
blood
liver
kidney
gill
skin
muscle
copper
zinc
iron
magnesium
calcium
Opis:
The paper evaluates the effect of culture conditions and culture site on levels of certain microelements (Zn, Cu, Fe) and macroelements (Mg, Ca) in three species of freshwater fish: rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum), common carp (Cyprinus carpio L.), and Siberian sturgeon (Acipenser baeri Brandt). The study involved 90 individuals of freshwater fish aged from 6 to 12 months. Samples of blood, liver, kidney, gills, skin and muscles were collected from each fish and subjected to chemical assay of Mg, Ca, Zn, Cu, Fe with inductively coupled plasma-atomic emission spectrometry in a JY-24 Jobin Yvon apparatus. The study revealed that culture site had statistically significant impact on levels of the examined elements among the three fish species. Mg content in kidney and skin was significantly higher in carp than in sturgeon. Similar regularities were observed for Ca content in skin and Zn content in kidney. Liver and kidney levels of Fe and Cu were significantly lower in carp than in rainbow trout. Of all the three examined fish species, rainbow trout had the highest skin levels of Ca and Mg, and the highest blood level of Fe. The results indicate that culture site and culture conditions exerted significant influence on levels of macro- and microelements in freshwater fish.
Celem pracy była ocena wpływu warunków i miejsca prowadzenia hodowli na zawartość mikroelementów (Zn, Cu, Fe) i makroelementów (Mg, Ca) w organizmach ryb słodkowodnych. Ocenie poddano trzy wybrane gatunki ryb: pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum), karpia (Cyprinus carpio L.) i jesiotra syberyjskiego (Acipenser baeri Brandt). Badaniu poddano 90 ryb słodkowodnych w okresie od 6. do 12. miesiąca życia. Z każdej ryby do analiz chemicznych pobrano próbki: krwi, wątroby, nerek, skrzeli, skóry i mięśni. Próbki poddano analizie na zawartość Mg, Ca, Zn, Cu, Fe, z użyciem emisyjnej spektrometrii atomowej w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-AES), w aparacie Jobin Yvon typ JY-24. Wykazano, że miejsce hodowli ma statystycznie istotny wpływ na zawartości badanych pierwiastków u poszczególnych gatunków ryb słodkowodnych. Zawartość Mg w nerce i skórze karpi była istotnie wyższa niż u jesiotra. Podobne spostrzeżenia dotyczyły poziomu Ca w skórze i Zn w nerce. W przypadku Fe i Cu obserwowano niższą zawartość w wątrobie i nerkach karpi niż w tych samych narządach u pstrąga. Badania wykazały, że poziom Zn i Cu we wszystkich narządach przebadanych gatunków kształtował się na najniższym poziomie. Spośród badanych gatunków u pstrąga stwierdzono najwyższą zawartość Ca i Mg w skórze, a Fe we krwi. Otrzymane wyniki pozwalają stwierdził, że miejsce i warunki prowadzenia hodowli mają istotny wpływ na zawartość badanych makro- i mikroelementów w organizmach ryb słodkowodnych.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 437-447
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of oral vaccination against Yersinia ruckeri on oxidative stress biomarkers in gills, liver and heart of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum)
Efekty doustnego szczepienia przeciwko Yersinia ruckeri na stężenie markerów stresu oksydacyjnego w skrzelach, wątrobie i sercu pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum)
Autorzy:
Tkachenko, H.
Grudniewska, J.
Pekala, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84972.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
oral vaccination
Yersinia ruckeri
oxidative stress
biomarker
gill
liver
heart
fish
rainbow trout
Oncorhynchus mykiss
Opis:
The aim of this study was to assess the effect of oral vaccination against Yersinia ruckeri based on oxidative stress biomarkers in different tissues of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Vaccine consisted of three Y. ruckeri strains (O1 serotype) that originated from rainbow trout cultured on the different farms, where fish exhibited clinical signs of enteric redmouth disease. Concentrated vaccine was incorporated in the fish food; treatment was delivers three times at one day intervals. One month after immunization, gills, hepatic and cardiac tissues were sampled. The vaccinated trout showed tissue-specific oxidative stress responses in the gills, liver, and heart. The gill tissue was the most sensitive to oxidative damage among the samples. Accumulation of oxidative stress biomarkers in the rainbow trout was tissue-specific with following accumulation: gills > heart > liver. These results suggest that the trout expressed tissue-specific oxidative stress mechanisms due to anti- Yersinia vaccine treatment. There were no statistically significant alterations in the activities of antioxidant defenses instead superoxide dismutase activity in the hepatic and cardiac tissue and glutathione peroxidase activity in the gills of vaccinated trout. Correlative analysis confirmed the role of catalase in the antioxidant defense in vaccinated trout. The oxidative stress biomarkers, i.e. content of oxidative modified proteins in the gills, and liver, and 2-thiobarbituric acid reactive substances level in the gills, and total antioxidant capacity in the liver, were sensitive to vaccination of trout against Y. ruckeri and may potentially be used as biomarkers in evaluating vaccine toxicity in rainbow trout.
Celem pracy było zbadanie wpływu doustnego szczepienia przeciwko Yersinia ruckeri na poziom biomarkerów stresu oksydacyjnego w różnych tkankach pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Szczepionka składała się z trzech szczepów Y. ruckeri (serotyp O1) pochodzących od pstrąga tęczowego z klinicznymi objawami jersiniozy. Inaktywowane antygeny Y. Druckeri wprowadzono do paszy; immunizacja ryb odbywała się trzykrotnie w odstępach jednodniowych. Po upływie pierwszego miesiąca po skończeniu szczepienia do badań biochemicznych pobrano próbki skrzeli, tkanki wątrobowej i sercowej ryb. Szczepione ryby wykazały specyficzne zmiany poziomu markerów stresu oksydacyjnego w skrzelach, wątrobie i sercu. Skrzela okazały się najbardziej wrażliwe na uszkodzenia oksydacyjne wśród badanych tkanek. Akumulacja biomarkerów stresu oksydacyjnego u pstrąga tęczowego charakteryzowała się następującą specyficznością: skrzela > serce > wątroba. Wyniki te sugerują, że mechanizmy stresu oksydacyjnego są specyficzne dla różnych tkanek pstrąga tęczowego w wyniku szczepienia przeciwko jersiniozie. Nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian w aktywności przeciwutleniaczy oprócz dysmutazy ponadtlenkowej w tkance wątroby i serca oraz peroksydazy glutationowej w skrzelach szczepionych ryb. Analiza korelacyjna potwierdziła ważną rolę katalazy w obronie antyoksydacyjnej immunizowanych ryb. Biomarkery stresu oksydacyjnego, tj. zawartość zmodyfikowanych oksydacyjnie białek w skrzelach i wątrobie, poziom produktów reagujących z kwasem 2-tiobarbiturowym w skrzelach oraz całkowita zdolność antyoksydacyjna w wątrobie, są wrażliwe na wpływ szczepienia przeciwko Y. ruckeri i mogą potencjalnie być wykorzystane jako biomarkery w ocenie toksyczności szczepionek w akwakulturze pstrąga tęczowego.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2017, 21
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies