Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rozek, W." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Changes in the content of some macronutrients in basil herbage induced by different nitrogen and potassium fertilization rates
Zmiany zawartości niektórych makroelementów w zielu bazylii pod wpływem zróżnicowanego żywienia roślin azotem i potasem
Autorzy:
Nurzynska-Wierdak, R.
Rozek, E.
Borowski, B.
Dzida, K.
Jarosz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14533.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
This experiment, carried out in a greenhouse from February to May in 2008-2010, was designed to determine the effect of an increased rate of nitrogen and potassium on the content of phosphorus, calcium, magnesium, chlorine and sulphur in basil herbage as well as to trace relationships between a basil cultivar and changes in the mineral composition of the herbage as influenced by the applied rates of nutrients. The mineral composition of basil herbage was determined on the basis of an analysis of the growing substrate conducted after the harvest of the experimental plants. Two Polish cultivars of basil, called Kasia and Wala, as well as a green-leaved form popular on the domestic horticultural market, were grown from seedlings in pots (4 dm3) filled with sphagnum peat of the pH between 5.5-6.0. The following amounts of nutrients were applied, expressed in g per 1 dm3 of the growing substrate: 0.2, 0.4, 0.6, 0.9 N in the form of ammonium nitrate; 0.4, 0.8 K in the form of potassium sulphate; 0.4 P as 20% P superphosphate; 0.3 Mg in the form of magnesium sulphate monohydrate, as well as the following micronutrients (in g per 1 dm3 of the growing substrate): 8.0 Fe (EDTA), 5.1 Mn (MnSO4⋅H2O), 13.3 Cu (CuSO4⋅5H2O), 0.74 Zn (ZNSO4⋅7H2O), 1.6 B (H3BO3) and 3.7 Mo ((NH4)6Mo7)24⋅4H2O). The plants were harvested at the beginning of flowering (29 May 2008, 25 May 2009 and 27 May 2010) by cutting off the aerial part of the stem above its lignified parts. The herbage was dried at 70oC, ground and used for chemical analysis. The analysed basil herbage proved to be a good source of phosphorus, calcium, chlorine and sulphur. The increasing rate of nitrogen resulted in an increased concentration of the mineral nutrients determined in the basil herbage. The magnesium concentration in the basil herbage dry matter was not dependent on a cultivar and nitrogen rate, but increased under the influence of the higher amount of potassium applied. On the other hand, the raised amounts of potassium did not modify the concentrations of phosphorus and sulphur in the examined plant material.
Celem doświadczenia przeprowadzonego w okresie od lutego do maja 2008-2010 w szklarni było określenie wpływu zwiększonej dawki azotu oraz potasu na zawartość fosforu, wapnia, magnezu, chloru i siarki w zielu bazylii oraz prześledzenie zależności między odmianą bazylii a zmianami składu mineralnego ziela pod wpływem zastosowanych dawek składników pokarmowych. Analizę składu mineralnego ziela bazylii oparto na analizie podłoża po zbiorze roślin doświadczalnych. Bazylię dwóch polskich odmian Kasia i Wala oraz formy zielonolistnej, popularnej na krajowym rynku ogrodniczym, uprawiano z rozsady w doniczkach (4 dm3), wypełnionych torfem sfagnowym o pH 5,5-6,0. Zastosowano następujące ilości składników pokarmowych (g-dm-3 podłoża): 0,2; 0,4; 0,6; 0,9 N w formie saletry amonowej; 0,4; 0,8 K w postaci siarczanu potasu; 0,4 P w postaci superfosfatu 20% P; 0,3 Mg w formie jednowodnego siarczanu magnezu oraz mikroelementy (mg 1 dm-3 podłoża) 8,0 Fe (EDTA); 5,1 Mn (MnSO4 · H2O]; 13,3 Cu (CuSO4 · 5H2O); 0,74 Zn (ZNSO4 · 7H2O); 1,6 B (H3BO3) i 3,7 Mo ((NH4) 6Mo7) 24 · 4H2O). Zbiór roślin przeprowadzono na początku kwitnienia (29 maja 2008, 25 maja 2009 i 27 maja 2010), ścinając nadziemną część pędu powyżej jej zdrewniałych fragmentów. Ziele wysuszono w temp. 70 st.C, zmielono i przeznaczono do analiz chemicznych. Badane ziele bazylii okazało się dobrym źródłem fosforu, wapnia, chloru i siarki. Wzrastająca dawka azotu powodowała zwiększenie koncentracji badanych składników mineralnych w roślinie. Koncentracja magnezu w suchej masie ziela bazylii nie była uzależniona od odmiany oraz dawki azotu, natomiast zwiększała się pod wpływem wzrastającej ilości potasu. Zwiększona ilość potasu nie modyfikowała udziału fosforu i siarki w badanym materiale roślinnym.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of the influence of iodine and nitrogen fertilization on the effectiveness of iodine biofortification and mineral composition of carrot storage roots
Wstępna ocena wpływu nawożenia jodem i azotem na efektywność biofortyfikacji marchwi w jod oraz na jej skład mineralny
Autorzy:
Smolen, S.
Sady, W.
Rozek, S.
Ledwozyw-Smolen, I.
Strzetelski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15822.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Biofortification of vegetables with iodine can become an alternative method to salt iodization of introducing this element to human diet. Iodine is not an essential nutrient for plants and its effect on plant growth and development has not yet been sufficiently examined. The aim of the study was to assess the influence of soil fertilization with iodine (in the form of I– and IO3 –) and nitrogen (applied as NO3 – and NH4 +) on the effectiveness of iodine biofortification as well as mineral composition of carrot storage roots. Carrot cv. Kazan F1 was cultivated in a field experiment in 2008 and 2009. Different soil fertilization treatments with iodine as well as nitrogen were tested, including: 1 – control without N and I fertilization; 2 – KI fertilization without N application; 3 – KIO3 fertilization without N application; 4 – KI + Ca(NO3)2 fertilization; 5 – KIO3 + Ca(NO3)2 fertilization, 6 – KI + + (NH4)2SO4 fertilization, 7 – KIO3 + (NH4)2SO4 fertilization. Iodine as KI and KIO3 was applied pre-sowing in a dose of 2 kg I ha–1. Nitrogen fertilization in the form of Ca(NO3)2 and (NH4)2SO4 was performed pre-sowing and as top dressing with 100 kg N ha–1. In carrot storage roots, the iodine content as well as P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb concentration were determined by the ICP-OES technique, while nitrogen – using Kjeldahl method. Better results of iodine enrichment in carrot were obtained after introducing this element in the form of KI, especially together with ammonium sulphate. Application of the IO3 – form of iodine significantly improved nitrogen utilization from mineral fertilizers by carrot plants. In storage roots of carrots cultivated without N nutrition, iodine treatment (in both forms: KI and KIO3) contributed to a significant increase in P, K and Ca content as well as a reduction in Fe accumulation. However, it had no influence on the concentration of Mg, S, Cu, Mn, Zn, Mo, Al and Pb in carrot storage roots. Application of KIO3, in comparison to KI, resulted in a significant increase of the K, Fe and Zn content in carrot roots fertilized with Ca(NO3)2. In the case of (NH4)2SO4 as a nitrogen source, KIO3 contributed to significantly higher accumulation of P, K, Mg, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Al and Cd in carrot storage roots when compared to KI.
Warzywa biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym, do jodowania soli, sposobem wprowadzenia tego pierwiastka do diety człowieka. Jod nie jest pierwiastkiem niezbędnym dla roślin. Jego oddziaływanie na rośliny nie zostało dostatecznie zdiagnozowane. Celem badań było określenie wpływu doglebowego nawożenia jodem (w formie I– i IO3 –) i azotem (w formie NO3 – i NH4 +) na efektywność biofortyfikacji jodem oraz na skład mineralny marchwi. Marchew odmiany Kazan F1 uprawiano w doświadczeniu polowym w latach 2008-2009. W badaniach zastosowano zróżnicowane doglebowe nawożenie jodem (I w formie I– lub IO3 –) i azotem (N w formie NO3 – lub NH4 +): 1 – kontrola bez nawożenia N i I, 2 – nawożenie KI bez nawożenia N, 3 – nawożenie KIO3 bez nawożenia N, 4 – nawożenie KI + Ca(NO3)2, 5 – nawożenie KIO3 + Ca(NO3)2, 6 – nawożenie KI + (NH4)2SO4, 7 – nawożenie KIO3 + (NH4)2SO4. Jod w formie KI i KIO3 aplikowano przedsiewnie w dawce 2 kg I ha–1, azot w formie Ca(NO3)2 i (NH4)2SO4 – w dawce po 100 kg N ha–1 przedsiewnie i pogłównie. W marchwi oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb technik¹ ICP-OES; zawartość azotu metodą Kiejdahla. Lepsze efekty wzbogacania marchwi w jod uzyskano po zastosowaniu jodu w formie KI, zwłaszcza gdy stosowano ten związek w połączeniu z siarczanem amonu. Zastosowanie jodu w formie IO3 – istotnie poprawiało efektywność wykorzystania azotu przez rośliny z zastosowanych nawozów mineralnych. W korzeniach spichrzowych roślin nienawożonych azotem zastosowanie jodu (w formie KI i KIO3) powodowało istotne zwiększenie zawartości P, K, Ca oraz zmniejszenie zawartości Fe; natomiast nie miało wpływu na zawartość Mg, S, Cu, Mn, Zn, Mo, Al i Pb. Zastosowanie KIO3, w porównaniu z KI, powodowało istotne zwiększenie zawartości K, Fe i Zn w marchwi nawożonej Ca(NO3)2. W przypadku nawożenia (NH4)2SO4 aplikacja KIO3, w porównaniu z KI, powodowa³a istotne zwiększenie zawartości P, K, Mg, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Al i Cd w marchwi.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of the influence of soil fertilization and foliar nutrition with iodine on the effectiveness of iodine biofortification and mineral composition of carrot
Wstępna ocena wpływu nawożenia i dokarmiania dolistnego jodem na efektywność biofortyfikacji marchwi w jod oraz jej skład mineralny
Autorzy:
Smolen, S.
Rozek, S.
Strzetelski, P.
Ledwozyw-Smolen, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14989.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Vegetables enriched with iodine can become an alternative to iodized salt as a way of introducing this element to human diet. Iodine is not a nutritional element for plants. Its influence on biochemical and physiological processes occurring in plants, including mineral nutrition, has not yet been diagnosed. In the available literature, no information can be found on the comparison of iodine biofortification efficiency of carrot storage roots through soil fertilization and foliar nutrition. The aim of this study was to assess the influence of pre-sowing soil fertilization with iodine (in the form of KI) and foliar application of this element (as KIO3) on the biofortification effectiveness and mineral composition of carrot storage roots. Carrot cv. Kazan F1 was cultivated in a field experiment in 2008 and 2009. The experiment comprised different variants of soil and foliar application of iodine: control (without soil or foliar application of iodine), combinations with pre-sowing soil fertilization with iodine in the dose of 0.5, 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well as foliar nutrition with iodine in the concentration of: 0.0005%, 0.005% and 0.05% repeated four times. In total, using 1,000 dm3 of work solution per 1 ha, the following amounts of iodine were applied to plants in the latter variant: 0.02, 0.2 and 2.0 kg I ha–1, respectively. In carrot storage roots, iodine as well as P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb were analyzed with the ICP-OES technique, whereas nitrogen was determined with Kiejdahl’s method. In all the tested combinations, significant increase in iodine concentration in carrot was observed versus the control (2.1 mg I kg–1 d.w). Storage roots of carrot treated with the highest doses of iodine (through soil and foliar application) contained comparable amounts of this element: 10.2 and 8.6 mg I kg–1 d.w., respectively, which were also the highest quantities relative to the control and the other treatments. Soil fertilization in the dose of 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well as foliar nutrition with 0.0005%, and 0.05% solution of iodine contributed to an increased content of nitrogen in carrot roots. Soil and foliar application of iodine, in relation to the control, resulted in a higher content of Mg, Fe, Al and K as well as a lower S concentration in carrot, except K and S in the combination with soil fertilization of 0.5 kg I ha–1. Diversified influence of the iodine dose, form and application method was observed in reference to concentrations of: P, Ca, Na, B, Cu, Mn, Zn, Cd and Pb in carrot storage roots. Iodine treatments included in the research had no significant influence on the Mo content in carrot.
Warzywa wzbogacane w jod mogą stać się alternatywną, do jodowania soli kuchennej, drogą wprowadzania jodu do diety człowieka. Jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin. Jego oddziaływanie na procesy biochemiczne i fizjologiczne roślin, w tym na funkcjonowanie gospodarki mineralnej, nie zostało zdiagnozowane. W dostępnej literaturze brak jest informacji na temat porównania efektywności biofortyfikacji korzeni spichrzowych marchwi w jod poprzez nawożenie doglebowe i dolistną aplikację tego pierwiastka. Celem badań było określenie wpływu doglebowego przedsiewnego nawożenia jodem (w formie KI) i dolistnej aplikacji tego pierwiastka (w formie KIO3) na efektywność biofortyfikacji w jod oraz skład mineralny korzeni spichrzowych marchwi. Marchew odmiany Kazan F1 uprawiano w latach 2008-2009 w doświadczeniu polowym. W badaniach uwzględniono kombinacje ze zróżnicowanym nawożeniem doglebowym i dokarmianiem dolistnym jodem. Wyróżniono kontrolę (nienawożoną i niedokarmianą dolistnie jodem), kombinacje z przedsiewnym nawożeniem doglebowym jodem w dawkach: 0,5, 1,0 i 2,0 kg I ha–1 oraz 4-krotne dolistne dokarmianie roślin jodem w stężeniach 0,0005%, 0,005% i 0,05% – sumarycznie po zastosowaniu 1000 dm3 cieczy roboczej ha–1 zaaplikowano roślinom odpowiednio: 0,02, 0,2 i 2,0 kg I ha–1. W korzeniach spichrzowych marchwi oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb techniką ICP-OES, a także zawartość azotu metodą Kiejdahla. We wszystkich badanych kombinacjach stwierdzono istotne zwiększenie zawartości jodu w marchwi w porównaniu z kontrolą (2,1 mg I kg–1 s.m.). Korzenie marchwi traktowanej najwyższymi dawkami jodu (doglebowo i dolistnie) zawierały porównywalną, najwyższą zawartość jodu – odpowiednio 10,2 i 8,6 mg I kg–1 s.m. W odniesieniu do kontroli nawożenie doglebowe w dawkach 1 i 2 kg I ha–1 oraz dokarmianie dolistne 0,0005%, i 0,05% wpłynęło na zwiększenie zawartości azotu w marchwi. Dolistna i doglebowa aplikacja jodu, w porównaniu z kontrolą, wpłynęła na zwiększenie zawartości Mg, Fe i Al, a także K oraz obniżenie zawartości S w marchwi – oprócz K i S w kombinacji z nawożeniem 0,5 kg I ha–1. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie dawki, formy i sposobu aplikacji jodu na zawartość P, Ca, Na, B, Cu, Mn, Zn, Cd i Pb w marchwi. Zastosowane zabiegi aplikacji jodu nie miały wpływu na zawartość Mo w marchwi.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of the influence of soil fertilization and foliar nutrition with iodine on the efficiency of iodine biofortification and chemical composition of lettuce
Wstępna ocena wpływu nawożenia i odżywiania dolistnego jodem na efektywność biofortyfikacji sałaty w jod oraz jej skład chemiczny
Autorzy:
Smolen, S.
Rozek, R.
Ledwozyw-Smolen, I.
Strzetelski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15969.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
soil fertilization
foliar nutrition
iodine
iodine biofortification
chemical composition
lettuce
Opis:
According to the World Health Organization, consumption of table salt (being a major carrier of iodine in human diet) should be reduced of 50%. Vegetables biofortified with iodine can become an alternative source of this element for humans. Agronomic recommendations with reference to biofortification have to be developed, including the evaluation of side-effects associated with iodine application to plants. Iodine is not an essential element for plants and hence its effect on crops has not yet been diagnosed. The aim of the study has been to assess the influence of soil fertilization with KI and foliar application of KIO3 on the success of iodine biofortification as well as the mineral composition of lettuce. Lettuce cv. Melodion F1 was cultivated in a field experiment in 2008-2009. Combinations with different soil fertilization and foliar nutrition with iodine were distinguished in the research including: control (without iodine application), three combinations with presowing soil fertilization of iodine (in the form of KI) in doses of 0.5, 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well three combinations with four applications of foliar nutrition with iodine solution (as KIO3) in the concentration of: 0.0005%, 0.005% and 0.05% after using 1000 dm3 of working solution per 1 ha so that the following amounts of iodine were applied: 0.02, 0.2 and 2.0 kg I ha–1, respectively. In lettuce heads, the iodine content as well as the content of: P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb were determined using the ICP-OES technique, while N-total was assayed by Kjeldahl method. In comparison to the control, only foliar nutrition with 0.05% solution of iodine significantly improved accumulation of this element in lettuce. At the same time, a lower level of nitrogen nutrition was observed in plants from this combination. A significant increase in the N-total content was found only in lettuce plants fed with 2.0 kg I ha–1 dose of KI. In reference to the control, both foliar and soil application of iodine contributed to a higher content of K, Mg, Ca, Mn and Cd as well as a decreased level of P, Cu and Zn in lettuce. Doses, forms and application methods of iodine were found to have produced diverse effects on the content of S, Na, B, Fe, Mo, Al and Pb in lettuce plants.
Zgodnie z zaleceniem WHO spożycie soli kuchennej (głównego nośnika jodu w diecie) musi zostać ograniczone o 50%. Warzywa biofortyfikowane w jod mogą stać się głównym źródłem jodu dla człowieka. Zalecenia agrotechniczne dotyczące sposobów biofortyfikacji muszą być opracowane na postawie badań określających uboczne oddziaływanie jodu na rośliny. Wynika to z tego, że jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin, a jego oddziaływanie na rośliny nie zostało dostatecznie zdiagnozowane. Celem badań było określenie wpływu doglebowego nawożenia jodem (w formie KI) i odżywiania dolistnego tym pierwiastkiem (w formie KIO3) na efektywność biofortyfikacji w jod oraz na zawartość składników pokarmowych i balastowych w sałacie. Sałatę odm. Melodion F1 uprawiano w doświadczeniu polowym w latach 2008-2009. W badaniach uwzględniono kombinacje ze zróżnicowanym nawożeniem doglebowym i odżywianiem dolistnym jodem. Wyróżniono kontrolę (nienawożoną i nieodżywianą dolistnie jodem), kombinacje z przedsiewnym nawożeniem doglebowym jodem w dawkach 0,5, 1,0 i 2,0 kg I ha–1 oraz 4-krotne dolistne odżywianie roślin jodem w stężeniach 0,0005%, 0,005% i 0,05% – sumarycznie po zastosowaniu 1000 dm3 cieczy roboczej na 1 ha zaaplikowano roślinom odpowiednio 0,02, 0,2 i 2,0 kg I ha–1. W główkach sałaty oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb techniką ICP-OES oraz zawartość azotu metodą Kiejdahla. W porównaniu z kontrolą, jedynie odżywianie dolistne jodem w stężeniu 0,05% wpłynęło na statystycznie istotne zwiększenie zawartości tego pierwiastka w sałacie. Jednocześnie stwierdzono pogorszenie stopnia odżywienia roślin w azot w tej kombinacji. Istotny wzrost zawartości azotu w sałacie uzyskano wyłącznie w wyniku nawożenia jodem w dawce 2,0 kg I ha–1. W odniesieniu do obiektu kontrolnego, zarówno dolistna, jak i doglebowa aplikacja jodu wpłynęła na zwiększenie zawartości K, Mg, Ca, Mn i Cd oraz na zmniejszenie zawartości P, Cu i Zn w sałacie. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie dawki, formy i sposobu aplikacji jodu na zawartość S, Na, B, Fe, Mo, Al i Pb w sałacie.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies