Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wojtyła" wg kryterium: Temat


Tytuł:
“Beauty of the Person” According to Karol Wojtyła (Ontology and Experience)
„Piękno osoby” według Karola Wojtyły (ontologia i doświadczenie)
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762677.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
piękno
doświadczenie człowieka
osoba
Wojtyla
beauty
experience of man
person
Opis:
This paper outlines the essential core of Karol Wojtyła’s thought on beauty. By introducing the central category of “beauty of the person”, Wojtyła essentially integrated and ordered therewith all the other meanings of the term. Whatever is beautiful in an adequate sense is also morally good. As far as human beauty is concerned, Wojtyła pointed out that it is differentiated by gender, i.e. female beauty and male beauty, and by “layers,” i.e. external beauty (aesthetic, sensual and bodily beauty) and, more importantly, internal beauty, which constitutes the beauty of a person as a person. Outer beauty allows a person to be noticed, to be discovered, but in love one cannot stop at outer beauty (the temptation to treat the body as a possible object of use). For love is love of the whole person, not only of his or her beautiful body and sexual attractiveness. A specific issue is the analysis of the creation of beautiful things, which at the same time are imprinted in the interior of man and – as long as man does not give in to the egoistic “temptation of self-emptying” – bear witness to his “immortality.”
Niniejszy artykuł kreśli zasadniczy zrąb myśli Karola Wojtyły na temat piękna. Wprowadzając centralną kategorię „piękna osoby”, Wojtyła zasadniczo zintegrował i uporządkował wszystkie inne znaczenia tego terminu. To, co jest piękne w adekwatnym ujęciu, jest i dobre moralnie. Odnośnie do piękna człowieka Wojtyła zwracał uwagę, że różnicuje się ono poprzez płeć – piękność kobieca i piękność męska, a także według „warstw” – piękno zewnętrzne (piękno estetyczne, zmysłowe, ciała) oraz ważniejsze od niego – piękno wewnętrzne, które stanowi o pięknie człowieka jako osoby. Piękno zewnętrze pozwala osobom się zauważyć, poznać, w miłości jednak nie można poprzestać na pięknie zewnętrznym (pokusa potraktowania ciała jako możliwego przedmiotu użycia). Miłość to bowiem miłość całej osoby, nie zaś wyłącznie jej pięknego ciała i seksualnej atrakcyjności. Szczegółowym zagadnieniem jest analiza tworzenia pięknych rzeczy, które zarazem odciskają się we wnętrzu człowieka i – o ile człowiek nie podda się egoistycznej „pokusie samoubóstwienia” – dają świadectwo o jego „nieśmiertelności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 5-22
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From experience to a method. The significance of Karol Wojtyła’s habilitation dissertation in the development of his concept of philosophical cognition of man
Od doświadczenia do metody. Znaczenie rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły w rozwoju jego koncepcji filozoficznego poznania człowieka
Autorzy:
Mazur, Piotr Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31211783.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
Max Scheler
etyka chrześcijańska
doświadczenie wewnętrzne
metoda fenomenologiczna
Wojtyła’s habilitation
Scheler and Wojtyła
experience
exeprience in anthropology
phenomenological experience
phenomenological method
Opis:
The purpose of the article is to show the significance of Wojtyła’s habilitation dissertation in the development of his concept of philosophical cognition of man. His assessment of the usefulness of Scheler’s ethical system for Christian ethics occupies an intermediate position between the demand to take into account first-person experience in cognition in his initial phase of practising philosophy and the proposal to use the phenomenological method to analyse this experience, and the transition from experience to a system, contained in “Person and Act”. In his habilitation dissertation, Wojtyła analysed the question of man’s inner experience, emphasising its significance for ethics and anthropology. A proper approach to this experience is possible through the phenomenological method. The analysis of Scheler’s system allowed Wojtyła to conclude that although the use of the phenomenological method is necessary in philosophical cognition, it is not sufficient. This method does not cover everything that experience brings. It should also be applied appropriately so that the essential contents of experience are not overlooked. He showed a concrete manner of application of this method to philosophical cognition, and of the combination of this method with the metaphysical method in “Person and Act”.
Celem artykułu jest pokazanie znaczenia rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły w rozwoju jego koncepcji filozoficznego poznania człowieka. Dokonana przez niego ocena przydatności systemu etycznego Schelera dla etyki chrześcijańskiej zajmuje miejsce pośrednie między postulatem uwzględnienia doświadczenia pierwszoosobowego w poznaniu w początkowej fazie uprawiania przez niego filozofii, a propozycją wykorzystania metody fenomenologicznej do analizy tego doświadczenia i przejścia od doświadczenia do systemu zawartego w „Osobie i czynie”. Wojtyła w swojej rozprawie habilitacyjnej poddał analizie kwestię doświadczenia wewnętrznego człowieka, podkreślając jego znaczenie dla etyki i antropologii. Właściwe ujęcie tego doświadczenia jest możliwe dzięki metodzie fenomenologicznej. Analiza systemu Schelera pozwoliła Wojtyle stwierdzić, że chociaż posłużenie się metodą fenomenologiczną jest konieczne w filozoficznym poznaniu, to zarazem nie jest wystarczające. Metoda ta nie ujmuje wszystkiego, co niesie ze sobą doświadczenie. Powinna być ona także odpowiednio stosowana, aby nie pomijać istotnych treści doświadczenia. Natomiast konkretny sposób zastosowania tej metody do filozoficznego poznania i łączenia tej metody z metodą metafizyczną pokazał w „Osobie i czynie”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 121-137
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcendencja osoby ludzkiej w refleksji filozoficznej kardynała Karola Wojtyły
The transcendence of the human person in the philosophical reflection of cardinal Karol Wojtyla
Autorzy:
Sroczyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571305.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
transcendencja
osoba ludzka
fenomenologia
kardynał Karol Wojtyła
transcendence
the human person
phenomenology
cardinal Karol Wojtyla
Opis:
In the article the concept of the transcendence of the human person worked out by cardinal Karol Wojtyla is presented. The supremacy of human activity over activity of other beings is expressed in it. It manifests itself, according to Karol Wojtyla, in performing free, spiritual cognitive and appetitive acts. The description of transcendence accentuates the phenomenology of the human act as a cognitive and volitional act. The ultimate internal rationality of the person’s transcendence is, according to Wojtyla, their spirituality.
Artykuł przedstawia koncepcje transcendencji osoby wypracowaną przez Karola Wojtyłę. Wyraża się w niej wyższość ludzkiego działania nad aktywnością innych istot. Według Wojtyły przejawia się ona w spełnianiu wolnych duchowych aktów poznawczych i pożądawczych. Opis transcendencji akcentuje fenomenologię czynu ludzkiego jako czynu poznawczego i wolitywnego. Ostateczną, wewnętrzną racją transcendencji osoby według Wojtyły jest jej duchowość.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 87-101
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of man-person dynamism in Karol Wojtyła’s adequate anthropology
Autorzy:
Pala, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195245.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
dynamism
person
suppositum
fieri
Opis:
The issue of dynamism plays an important role in Karol Wojtyła’s philosophical anthropology. His study takes into account the context of the philosophy of being and the philosophy of consciousness. He emphasizes the importance of experiencing one’s own subjectivity in the course of dynamism. The purpose of the article is to present the structure of human dynamism proposed by Wojtyła. It contains three types of dynamism: dynamism of suppositum, dynamism in a human being (when something happens to him) and dynamism of human action. The first is in the metaphysical field, two more in the phenomenological field. This structure also contains the fieri factor understood as directing the dynamism to the subject.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 54; 7-27
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kardynał Karol Wojtyła wobec alumnów Wyższego Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie
Cardinal Karol Wojtyła towards the Alumni of the Major Seminary in Krakow
Autorzy:
Mieczkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28903938.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kard. Karol Wojtyła
formacja
alumni
krakowskie seminarium duchowne
Card. Karol Wojtyła
formation
Major Seminary in Krakow
Opis:
Artykuł przedstawia relacje między alumnami seminarium duchownego w Krakowie a kard. Karolem Wojtyłą. Źródłami są pisane przez alumnów kroniki seminaryjne oraz kleryckie czasopismo „Novum Tempus Liberum”. W swoich homiliach i konferencjach kierowanych do alumnów ks. kardynał najczęściej posługiwał się obrazem rodziny, dlatego często przybywał do seminarium. Starł się także poznać swoich przyszłych kapłanów poprzez indywidualne rozmowy i wspólne spotkania (opłatek, imieniny). Dzięki temu wytwarzała się szczególna więź biskupa i przyszłych kapłanów. Po jego wyborze na papieża wiele zwyczajów, które on wprowadził pozostały w formacji kapłańskiej na kolejne lata.
The article presents the relationship between the alumni of the seminary in Krakow and Cardinal Karol Wojtyła. Sources are seminary chronicles written by the alumni and the clerical journal “Novum Tempus Liberum”. In his homilies and conferences addressed to the alumni, Cardinal most often used the image of the family, so often came to the seminary. He also tried to get to know his future priests through individual conversations and joint meetings for (Christmas Vigil, name day). Thanks to this, a special bond of the bishop and future priests was created. After his election as pope, many of the customs he introduced remained for the following years.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 59-79
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od bierzmowania w życiu i posłudze pasterskiej Karola Wojtyły do „bierzmowania dziejów” Jana Pawła II
Autorzy:
Dobrzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669655.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła, John Paul II, the Holy Spirit, confirmation
Karol Wojtyła, Jan Paweł II, Duch Święty, bierzmowanie
Opis:
The article shows the work of the Holy Spirit in the lives of Christians and in the apostolic mission of the Church. It underlines the role of prayer to the Holy Spirit in Karol Wojtyła’s life as well as his apostolic commitment associated with receiving the sacrament of Confirmation. During his pastoral ministry as the Bishop of Krakow he gave special attention to explain the doctrine of this sacrament; putting out its significance for individuals and parish communities. Cardinal Wojtyła, as the head of Commission for the Lay Apostolate in the Polish Episcopate, proposed some specific reforms in the pastoral programs to increase the significance of Confirmation for the apostolic engagement of young people. He was convinced that different forms of renewal of Confirmation were needed in the pastoral life of the Church. During his visit in Poland in 1979 and 1991, John Paul II proposed a rite of renewal in the historical context, emphasizing the role of the Holy Spirit in contemporary history and the need to be open to his work in ours lives.
Artykuł ukazuje działanie Ducha Świętego w życiu chrześcijan i w apostolskiej misji Kościoła. Przypomina o roli modlitwy do Ducha Świętego w życiu Karola Wojtyły oraz jego zaangażowanie duszpasterskie związane z udzielaniem sakramentu bierzmowania. Pełniąc posługę biskupa krakowskiego, kładł on nacisk na wyjaśnienie teologii bierzmowania i jego znaczenia w życiu chrześcijanina i wspólnoty Kościoła. Jako przewodniczący Komisji Apostolstwa Świeckich, działającej w ramach Konferencji Episkopatu Polski, zaproponował przeprowadzenie zmian w programie pastoralnym, mających na celu większe podkreślenie znaczenia bierzmowania dla apostolstwa młodych. Podczas papieskich wizyt w Polsce w 1979 i 1991 roku Jan Paweł II dokonał odnowy sakramentu bierzmowania w wymiarze eklezjalnym, narodowym i historycznym, zwracając tym samym uwagę na działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w historii.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2014, 46
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Validity of Karol Wojtyła’s Philosophy Today
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195210.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
project of philosophy
human person
Opis:
The article deals with the problem of the importance of Karol Wojtyła’s philosophy. He is shown as a thinker interested in the achievements of many philosophers throughout history, like Aristotle, St. Augustin, Thomas Aquinas, Immanuel Kant or Max Scheler. However, he is also presented as someone who undertook his own way of philosophizing focused on the human person. Therefore the article underlines Wojtyła’s dialogue with other philosophers at the time when he was developing his own philosophical standpoint. Moreover, his philosophy is shown as a discipline associated with real problems rather than with meta-philosophical ones. The article also discusses Wojtyła’s philosophy of the human person and how it can deal with anti-personalist tendencies in contemporary philosophy. Finally, the author considers some difficulties associated with the philosophy of Wojtyła and how it should be developed in the future.
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 75-85
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Etyka” a „moralność” – analiza zmiany terminów w maszynopisach pracy habilitacyjnej Karola Wojtyły
“Ethics” versus “morality” – an analysis of the change of terms in the typescripts of Karol Wojtyla’s habilitation thesis
Autorzy:
Petryszak, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762685.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
habilitacja
moralność
etyka
terminologia filozoficzna
materiały archiwalne
Karol Wojtyla
habilitation
morality
ethics
philosophical terminology
archival materials
Opis:
Prezentowany artykuł ma na celu przybliżenie zmiany terminologicznej („etyka” – „moralność”) w archiwalnych wersjach pracy habilitacyjnej Karola Wojtyły. Poza samym zestawieniem i wskazaniem zasady podziału terminologicznego, jaką expressis verbis podaje Wojtyła, zaprezentowano pogłębioną analizę tychże zmian, której efekty wskazują na znacznie większe zróżnicowanie semantyczne i definicyjne obu terminów niż wynikałoby to z informacji pochodzącej od samego Wojtyły. Tekst ma charakter pionierski i przedstawiona w nim propozycja podziału zmian ma za zadanie wstępne naszkicowanie kierunku dalszych badań i w żadnym wypadku nie rości sobie prawa do wyłączności lub ostateczności.
The article presented here is aimed at introducing the terminological change (“ethics” – “morality”) in the archival versions of Karol Wojtyla’s habilitation thesis. In addition to the mere juxtaposition and indication of the principle of the terminological division as given expressis verbis by Wojtyla, an in-depth analysis of these changes is presented, the results of which indicate a much bigger semantic and definitional differentiation of the two terms than would be apparent from the information from Wojtyla himself. The text is of a pioneering nature, and the proposal presented herein for the division of changes is intended as a preliminary sketch of the direction of further research and in no way claims exclusivity or finality.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 105-132
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education for Responsible Freedom in the Teaching of Karol Wojtyła – John Paul II
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551954.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
responsible freedom
education
Karol Wojtyła – John Paul II
Opis:
The purpose of this article is an attempt to show, based on selected excerpts from the works of Karol Wojtyła – John Paul II, the specificity of education oriented towards discovering the truth about a man as a worthy, free and responsible being, in need of upbringing. The performed analyses make it possible to see in responsible freedom, the axiological category and the basic attributes of human existence in its relation to the essence of education, the mature humanity of a person and the present day. They indicate the unquestionable value of the message of Karol Wojtyła -John Paul II, in this regard.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2024, 14, 1; 75-88
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura dynamizmu człowieka-osoby w antropologii adekwatnej Karola Wojtyły
Autorzy:
Pala, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426687.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
dynamism
, person
suppositum
fieri
dynamizm
osoba
Opis:
The issue of dynamism plays an important role in Karol Wojtyła’s philosophical anthropology. His study takes into account the context of the philosophy of being and the philosophy of consciousness. He emphasizes the importance of experiencing one’s own subjectivity in the course of dynamism.The purpose of the article is to present the structure of human dynamism proposed by Wojtyła. It contains three types of dynamism: dynamism of suppositum, dynamism in a human being (when something happens to him) and dynamism of human action. The first is in the metaphysical field, two more in the phenomenological field. This structure also contains the fieri factor understood as directing the dynamism to the subject.
Zagadnienie dynamizmu zajmuje ważne miejsce w antropologii filozoficznej Karola Wojtyły. Jego badania uwzględniają kontekst filozofii bytu oraz filozofii świadomości. Akcentuje znaczenie przeżycia własnej podmiotowości w trakcie dynamizmu.Celem artykułu jest przedstawienie zaproponowanej przez niego struktury ludzkiego dynamizmu. Zawiera ona trzy rodzaje dynamizmu: dynamizm suppositum, dynamizm uczynnień oraz dynamizm czynu. Pierwszy ujmowany jest w polu metafizycznym, dwa kolejne w polu fenomenologicznym. W ramach tej struktury ukazano także rolę, jaką pełni fieri, oznaczające skierowanie dynamizmu na swój podmiot.
Źródło:
Logos i Ethos; 2018, 47, 1
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne uzasadnienie skutecznej komunikacji
Personalistic fundaments of effective communication.
Autorzy:
Bednarska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953088.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
osoba
komunikowanie
personalizm
Karol Wojtyła
person
communication
personalism
Opis:
The article contains analysis of human ability of communication. The fundament of my reflexion about communication is philosophy of person. Only communication focused on the person have a chance to be authentic and effective (without any mental barriers or obstacles to communication). This is the main conclusion of this article.
W moim artykule poddałam analizie zdolność człowieka do komunikowania się. Uczyniłam to z personalistycznego punktu widzenia. W ramach swoich refleksji proponuję tezę, że tylko komunikowanie w perspektywie osoby będzie komunikowaniem autentycznym bez psychologicznych przeszkód czy komunikacyjnych barier.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 1(12); 121-130
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Culture of the Person” and “Culture of Works” According to Karol Wojtyła
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195105.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
culture
human act
morality
kultura
czyn
moralność
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia zasadnicze rysy filozoficznej koncepcji kultury Karola Wojtyły. Szczególnie zaś zmierza do podkreślenia rozróżnienia na „kulturę osoby” (culture of the person) i „kulturę dzieł” (culture of works), które wydaje się być fundamentalne dla całej antropologii i etyki filozofa z Wadowic.Z jednej strony desygnatami kultury są dzieła i wytwory człowieka, z drugiej – wartość samego człowieka-osoby, jego życie wewnętrzne, to, kim jest jako człowiek. To drugie znaczenie jest, jak podkreślał Wojtyła, najbardziej wewnętrznym i głębokim wymiarem kultury, gdyż wyraża się w moralności. Sama umiejętność wytwarzania określonych przedmiotów czy wywoływania określonych skutków, np. dzieło sztuki czy urządzenie techniczne, nie przesądza o „kulturze” jej twórcy. Rozstrzygające jest działanie zgodnie z kryterium dobra i zła moralnego, które kształtuje osobowość twórcy, to kim jest on „jako człowiek”, nie zaś wyłącznie „jako inżynier czy kompozytor”.
This article presents basic features of the philosophical concept of culture in the thought of Karol Wojtyła. In particular, it aims to highlight the distinction between the “culture of the person” and “culture of works,” which seems to be fundamental for the whole anthropology and ethics of the philosopher from Wadowice.On one hand, the designators of culture are the works and creations of man, on the other hand, the value of man himself as a person, his inner life, and who he is as a man. As Wojtyła emphasized, the latter is the most internal and profound dimension of culture because it is expressed in morality. The very ability to produce certain objects or produce certain effects, e.g. a work of art or a technical device, does not determine the “culture” of its creator. The decisive factor is acting according to the criterion of moral good and evil, which shapes the personality of the creator, who he is “as a person,” and not only “as an engineer or a composer.”
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 87-100
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła reads and interprets Max Scheler
Karol Wojtyła czyta i interpretuje Maxa Schelera
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31207429.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
Scheler
etyka
metoda fenomenologiczna
ethics
phenomenological method
Opis:
The present article addresses Karol Wojtyła’s “encounter” with Max Scheler’s thought, expressed mainly in his work Der Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik (Formalism in Ethics and Non-Formal Ethics of Values). Three stages can be clearly distinguished: (1) first inspirations, which came about in particular as a result of contact with Rev. Ignacy Różycki, Jacek Woroniecki OP, and Roman Ingarden; (2) the duration of work on the habilitation thesis, which was based on Scheler’s above-mentioned work; and (3) further application of the philosophical findings. Wojtyła concluded that Scheler’s ethical system was unfit for scientific interpretation of Christian ethics. The reason was that the German philosopher focused almost exclusively on the emotional sphere and did not discern the person’s causal sphere. In a case like this a person is incapable of realizing values, and can only feel them, as a passive subject. However, inasmuch as Christian ethics is based on the thesis whereby man is the agent of the ethical good and evil of his own acts, perfecting himself through ethically positive values, and devaluing himself through negative ones, Scheler’s concept is absolutely unacceptable to Wojtyła. Still, Wojtyła discerned an eminently positive aspect in Scheler’s approach, namely, the very method of the phenomenological analysis of ethical facts on the phenomenal and experiential levels. Moreover, by attempting a certain integration of classical metaphysics with phenomenological analysis, Wojtyła – in a peculiar and creative way – developed his own philosophical position.
Niniejszy artykuł porusza temat „spotkania” Karola Wojtyły z myślą Maksa Schelera, wyrażoną głównie w jego pracy „Der Formalismus in der Ethik und die Materiale Wertethik” (Formalizm w etyce i niematerialna etyka wartości). Można wyraźnie wyróżnić trzy etapy: (1) pierwsze inspiracje, które pojawiły się przede wszystkim dzięki spotkaniu z ks. Ignacym Różyckim, Jackiem Woronieckim OP i Romanem Ingardenem; (2) okres pracy nad rozprawą habilitacyjną, opartą na powyższej pracy Schelera; i (3) dalszą aplikację wypracowanych wniosków filozoficznych. Wojtyła doszedł do wniosku, że etyczny system Schelera nie nadaje się do naukowej interpretacji etyki chrześcijańskiej. Powodem było to, że niemiecki filozof skupiał się niemal wyłącznie na sferze emocjonalnej i nie dostrzegał sfery sprawczej osoby. W takim przypadku osoba nie jest zdolna do realizacji wartości, a jedynie może je odczuwać jako bierny podmiot. Gdyż w kontekście etyki chrześcijańskiej opierającej się na tezie, według której człowiek jest sprawcą dobra i zła etycznego swoich własnych czynów, doskonaląc się poprzez wartości etycznie pozytywne i deprecjonując się poprzez negatywne, koncepcja Schelera jest absolutnie nieakceptowalna dla Wojtyły. Niemniej jednak, Wojtyła dostrzegł wyjątkowo pozytywny aspekt w podejściu Schelera, mianowicie samą metodę fenomenologicznej analizy faktów etycznych na płaszczyźnie zjawiskowej i doświadczalnej. Ponadto, poprzez próbę pewnej integracji klasycznej metafizyki z analizą fenomenologiczną, Wojtyła — w swoisty i twórczy sposób — rozwijał swoje własne stanowisko filozoficzne.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 41-56
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Bedeutung des Willens und die Erfahrung des Sollens bei Immanuel Kant und Karol Wojtyła
The importance of free will and the experience of duty in the thinking of Karol Wojtyła and Immanuel Kant
Autorzy:
Waleszczuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427005.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Freedom
Kant
Wojtyła
person
will
self-determination
duty
Act
Opis:
By the ignorance of the motives of the critical philosophy Kant’s, many interpreters see his aim not in the rescue, but in the destruction of metaphysics. Kant’s practical philosophy is often misunderstood, as long as the expositors deny the unconditional validity of the moral law, “the only factum of pure reason”. The article tries to point out the similarities (the importance of free will and the experience of duty) in the thinking of Karol Wojtyła and Immanuel Kant. The moral experience, the demand of duty of the categorical imperative (Kant), personalistic standard (Wojtyła), shows the importance of self-determination/will decision towards the human act. Although Wojtyła admits in his work „person and act“, that just the Kant studies have helped to emphasize the will as a self determining factor of the person and the primacy of the will to the feelings, there is no lack of interpreters who like to overemphasize the great influences of Thomism and phenomenology (such as Max Scheler) on the thinking of the Krakow philosopher. Many interpreters ignore the cantian approach without comment. The goal of the article is therefore at least begin to fill this glaring omission. Wojtyła’s and Kant’s thinking is determined by the question of the freedom of the people. In the practical affirmation of the possibility of free actions – in the deed – the morality and dignity of human, which points to the unconditional – God – immortality of man – is revealed. Also Wojtyła, in the sense of Kant, stresses that the mind itself and with its own power is unable to reach the deity and man must engage on the uncertainty and the abyss of faith, when he leaves the island of pure reason. For Wojtyła, the ability to free, responsible, self-determining act is a sign of the inviolability of personal dignity and for Kant (similar to Augustine and Thomas) a determination of each person to the realization of the highest good. The two thinkers see the people in the light of the experience of duty – commandment of love – that can materialize only through action and deed. For Kant, implicitly for Wojtyła also the deference to God is done explicitly by the act.
Źródło:
Logos i Ethos; 2014, 1(36); 129-150
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relation between Consciousness and Emotions in the Thought of Karol Wojtyła
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668143.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
consciousness
emotions
emotionalization of consciousness
self-knowledge
language
Opis:
This article presents Karol Wojtyła’s thinking on consciousness and its possible distortion called the ‘emotionalization of consciousness’. In consciousness two functions can be distinguished, namely a receptive function and an experiencing/interiorizing function. When the emotionalization of this dual structure takes place, consciousness is weakened in registering emotional facts (in their cognitive aspect) as well as in their proper experiencing (i.e. in referring them to the interiority of the subject). Wojtyła concentrates on self-knowledge as a power, which can contribute to limiting or eliminating the emotionalization of consciousness. However, he does not mention how to strengthen self-knowledge and make it more adequate for the job. Hence, in the paper, the author underlines the role of understanding and command of language, which can make self-knowledge a more efficient tool.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2015, 5, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies