Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "”Różewicz”" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Różewicz. Nekrografie
Autorzy:
Kunz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638929.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Różewicz Tadeusz, nekrografi a, wojna, śmierć, trup
Opis:
Różewicz. Necrographies The article deals with the phenomenon of an insistent and recurring interrelation between the living and the dead in Tadeusz Różewicz’s works. This motif – strictly connected with the generational and individual trauma of war experiences – manifests itself not only in the symbolic forms of memoirs and recollections, but also through the visions of physical, all-too-real presence of profaned, unburied dead bodies, taking revenge on the survivor tormented by ambivalent feelings of guilt and shame. All this leads to the emergence of the spectral ‘un-dead’ in Różewicz’s poetry. The analysis of this phantasmatic fi gure in the complementary – anthropological and poetological – perspectives becomes the main subject of the article.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 1 (15)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusza Różewicza architektonika doświadczenia
Tadeusz Różewicz’s architecture of experience
Autorzy:
Marciniak, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969936.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
The article is devoted to Różewicz’s poetic imagination, and above all to the images associated with the motif of the monument. I also regard the motif of the cathedral and the stone as variants of this central topos. The above motifs serve as interpretative trails in the analysis of the essay What Has Remained of the Unwritten Book About Norwid (as well as of the poem An Evening in Norwid’s Honor) which constitutes its fundamental element. I am especially interested in the commemorative dimension of the „monumental” topics and its connection with Różewicz’s concept of autobiographical poetry.
Źródło:
Wielogłos; 2007, 1, 2; 63-82
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portretowanie Różewicza (Magdalena Grochowska, Różewicz. Rekonstrukcja, t. 1, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2021, ss. 535, 1 nlb.)
Portraying Różewicz (Magdalena Grochowska, Różewicz. Rekonstrukcja, vol. 1, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2021, pp. 535, 1 s.p.)
Autorzy:
Kisiel, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53833162.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 160-166
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do kresu nocy. Tadeusza Różewicza podglądanie śmierci
Autorzy:
Szczukowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638924.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Różewicz Tadeusz, sen, śmierć, mit orficki
Opis:
To the end of the night. Tadeusz Różewicz’s peeping of the death In my article I analyse Tadeusz Różewicz’s poems, which reflect the author’s anxiety concerning the upcoming death. Writing about death, the poet reaches for the motif of night and dream. He writes about the dead visiting him and appeals to the Orphean motifs. I analyse two poetic descriptions in greater detail: *** Przedzierałem się przez ten sen oraz ***wicher dobijał się do okien. The former one is connected with the death of mother. In Różewicz’s poetry the death of mother becomes an obsessive image which foreshadows his own death, a place of experiencing the limit of poetry itself. The latter is an evidence of the old poet’s fear of death. Death in Różewicz’s works is refl ected both as a horizon of life, and of poetry. A poem understood as the “preview of death” is a neverending effort made in the name of life
Źródło:
Wielogłos; 2013, 1 (15)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Różewicz i biedny poeta Stachura. Spotkanie w pół drogi
Tadeusz Różewicz and the “Poor Poet Stachura.” A Meeting Halfway
Autorzy:
Majchrowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53837739.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Edward Stachura
dialog poetów
prehistoria wiersza
Wszystko jest poezja
stachuromania
dialog of poets
pre-history of poems
all is poetry
Opis:
Celem artykułu jest próba zrekonstruowania prehistorii wiersza Tadeusza Różewicza biedny poeta Stachura (2003), którego tematem jest spotkanie obu poetów w bliżej nieokreślonej przeszłości. Rozproszone pre-teksty, dokumenty-zwiastuny, które poprzedzają właściwy proces twórczy, prowadzą badacza do domu pracy twórczej w Krynicy, gdzie zimą 1973 roku (zatem trzydzieści lat wcześniej) mogło dojść do realnego spotkania. Różewicz i Stachura stanowią uosobienia dwóch różnych przejść pokoleniowych, dwóch odmiennych praktyk pisarskich i poetyk, niemniej autor Wszystko jest poezja, wychodząc z całkiem innych doświadczeń, docierał do formuł bliskich autorowi Nic w płaszczu Prospera na zasadzie kontrastu i sobowtórowego dopełnienia. Jest to powracająca w twórczości Różewicza figura konfrontacji z „drugim”, który uobecnia się w pamięci, we śnie, w fantazmacie.
This paper attempts to reconstruct the pre-history of Tadeusz Różewicz’s 2003 poem biedny poeta Stachura, which depicts the meeting of both poets in an unspecified past. Scattered proto-texts, documents-prefigurations that precede the actual creative process, lead the researcher to the sabbatical retreat in Krynica, where in the winter of 1973 (thirty years earlier) the actual meeting could have taken place. Różewicz and Stachura epitomize two different generational experiences, two different writing practices and poetics. Nonetheless, the author of Wszystko jest poezja, though he started from a completely dissimilar point, arrived at forms close to those found in the work of the author of Nic w płaszczu Prospera – through contrast and a kind of doppelgänger complementarity. This is the theme recurring in Różewicz’s work of confronting the “other,” who is embodied through memories, dreams, and phantasms.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 27-41
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Różewicz – autoportret poetycki pisany z pamięci
Autorzy:
Adamska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650379.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
autoportret, autobiografia, twarz, pamięć, lustro, ślad, tożsamość
Opis:
The article, which is inspired by the poem Tadeusz Różewicz homework (always section), raises the question of “poetic self-portrait” and on the basis of expression of the poet, and with reference to the specifics of the forms of personal documents (autobiography, self-portrait), tries features that it could be characterized. Structural axis of the text is the triad of concepts: “face, memory, mirror”, which lies close to the problem of identity, having to work Różewicz great importance.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2015, 12, 2
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kartki” Tadeusza Różewicza
Tadeusz Różewicz’s “Postcards”
Autorzy:
Browarny, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53922496.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
„kartki”
proza polska
autobiografia
warsztat pisarski
“postcards”
Polish prose
autobiography
literary skill
Opis:
Artykuł „Kartki” Tadeusza Różewicza opisuje prozę pisarza z perspektywy „kartek” jako formuły kompozycyjno-warsztatowej, związanej jednak ściśle z jego praktyką autobiograficzną. Autor artykułu śledzi obecność i przemiany „kartek” w utworach fabularnych Tadeusza Różewicza, ale przede wszystkim w jego mniej znanych dziełach: dzienniku, reportażach podróżniczych, szkicach wspomnieniowych i metaliterackich. Celem artykułu nie jest udowodnienie, że „kartki” występują w pisarstwie Różewicza od momentu jego debiutu do okresu dojrzałej twórczości, gdy nawet jej pobieżny przegląd potwierdza tę oczywistość. Autor stara się dowieść, że „kartki” są złożoną i konsekwentnie stosowaną techniką pisarską, która służy między innymi do komponowania utworów i nasycania ich refleksją warsztatową. Są one również narzędziem autokreacji pisarza, medium między jego tekstami i (re)konstruowaną w nich autobiografią, sposobem uobecniania się w nich jego podmiotowości oraz doświadczenia historycznego i egzystencjalnego. 
The article discusses Tadeusz Różewicz’s prose from the perspective of “postcards” as a compositional and skill-training format closely connected with the writer’s autobiographical output. The author of the article traces the presence and transformations of “postcards” in Różewicz’s fiction and, perhaps most importantly, in his lesser-known works: his journal, travel essays, memoir sketches, and metaliterary pieces. The aim of the article is to demonstrate that “postcards” appeared in Różewicz’s writing throughout his career, from his debut until his mature output, with this conclusion confirmed even by a brief overview of the writer’s oeuvre. The author seeks to prove that the “postcards” are a complex and consistently applied writing technique which serves, among others, to compose pieces and imbue them with reflections on writing itself. They are also a tool for the author’s self-creation, an intermediary between his texts and the autobiography (re)constructed therein, a means in which his subjectivity and historical and existential experience become present in his writing.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2021, 18, 2; 259-275
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozmowy „wierszami i o wierszach”
Conversations “in Poems and on Poems”
Autorzy:
Fiut, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53836120.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Czesław Miłosz
Tadeusz Różewicz
socrealizm
dialog poetów
Zwiastowanie
Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym)
Zaćmienie światła
Różewicz
Unde malum
Socialist Realism
dialog of poets
“Zwiastowanie”
“Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym)"
“Zaćmienie światła"
”Różewicz”
Opis:
Przedmiotem refleksji jest dialog, jaki Czesław Miłosz i Tadeusz Różewicz toczą w korespondencji o swoim pisarstwie. Wyraża się on nie tylko w bezpośrednich opiniach oraz ocenach pojedynczych utworów, ale także w nierzadko pierwotnych, później modyfikowanych wersjach zamieszczanych w listach wierszy, co pozwala spojrzeć na relacje obydwu poetów z trochę odmiennej perspektywy. Miłosz, który w dobie socrealizmu pełnił wobec Różewicza funkcję mentora, przeobraża się z czasem w jego wnikliwego czytelnika oraz polemistę. Różewicz wyrasta z roli ucznia, stając się stopniowo równorzędnym partnerem. Obydwaj w przyjaznym, toczonym przez dziesiątki lat korespondencyjnym dialogu uwyraźniają podobieństwa i różnice zarówno swoich światopoglądów, jak i praktyki poetyckiej. Szczególnie ważne są pod tym względem utwory poetyckie: Miłosza – Różewicz oraz Unde malum, Różewicza – Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym) i Zaćmienie światła. Miłosz pozostaje poetą antynomii, Różewicz jawi się jako poeta paradoksu.
The subject of reflection in this paper is the epistolary dialogue between Czesław Miłosz and Tadeusz Różewicz about their writings. It is expressed not only in direct opinions and evaluations of individual works, but also in the preliminary, later modified versions of poems that are found in the letters, all of which allows us to look at the relationship of the two poets from a slightly different perspective. Miłosz, who in the era of Socialist Realism played the role of mentor to Różewicz, over time transforms into his insightful reader and polemicist. Różewicz matures from his role as a student, gradually turning into an equal partner. Both emphasize in their friendly and long-lasting epistolary dialogue the similarities and differences in their worldviews and their poetic practices. Of particular importance in this respect are Miłosz’s poems – “Różewicz” and “Unde malum,” and Różewicz’s – “Myrmekologia (dalszy ciąg bajki o Guciu zaczarowanym)” and “Zaćmienie światła.” While Miłosz remains the poet of antinomy, Różewicz seems to be the poet of paradox.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 124-141
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A pisać, to znaczy przecież żyć?”. O literaturze w cieniu zagłady albo Lem wśród poetów (Leśmian, Różewicz, Baczyński, Lipska)
“To Write Means to Live?” On Literature in the Shadow of Holocaust, or Lem amongst the Poets (Leśmian, Różewicz, Baczyński, Lipska)
Autorzy:
Zięba, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52905453.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Stanisław Lem
zagłada
witalizm
Krzysztof Kamil Baczyński
Tadeusz Różewicz
Bolesław Leśmian
Ewa Lipska
Holocaust
vitalism
Opis:
Artykuł podejmuje próbę opisania poglądów Stanisława Lema na temat istoty poezji, literatury i procesu tworzenia. Proces tej artystycznej autorefleksji odbywa się w cieniu wojennej zagłady oraz w trakcie trwającej przez kilka powojennych dekad konfrontacji czytelniczej z poetami trzech generacji. Kluczowa okazuje się konfrontacja z rówieśnikami (w ramach recenzji poświęconych Baczyńskiemu i Różewiczowi w 1947 i 1948 roku), która pozwala na sformułowanie dwóch alternatywnych modeli literatury i opowiedzenie się po jednej ze stron. Pamięć o doświadczeniu zagłady, a także powojenna lektura poezji Bolesława Leśmiana i Ewy Lipskiej sprawia, że młodzieńcze deklaracje estetyczne ulegają pewnym przemianom. Niezmieniony jednak pozostaje element witalistyczny uwidoczniony już w 1945 roku w liście Lema do Mariana Hemara: „pisać, to znaczy przecież żyć”.
The article undertakes the attempt to describe Stanisław Lem’s views on the topic of the nature of poetry, literature and creative process. The process of this artistic auto-reflexion takes course in the shadow of the Holocaust and amidst the literary confrontation with poets of three generations that took place throughout the first few post-war decades. Crucial proves to be the confrontation with the contemporaries (in the context of reviews dedicated to Baczyński and Rożewicz from 1947 and 1948), which allows us to formulate two alternative models of literature and to declare oneself in favour of one of the sides. The memory of Holocaust, as well as post-war reading of Bolesław Leśmian’s and Ewa Lipska’s poetry results in changes to the juvenile aesthetic declarations. Unchanged however, remains the vitalist element already highlighted in 1945 in the Lem’s letter to Marian Hemar: “to write is to live”.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 4; 437-449
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualna przestrzeń postpamięci. Poetyka sekundarnego świadectwa w nożyku profesora Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Marciniak, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638922.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Różewicz Tadeusz, świadectwo, postpamięć, Holokaust, empatia, fotografia
Opis:
The visual space of postmemory. The poetics of secondary testimony in Tadeusz Różewicz’s nożyk profesora (professor’s little knife) This essay discusses the problem of postmemory and secondary testimony, including their visual and textual manifestations in Tadeusz Różewicz’s late poem nożyk profesora (2001). The essay deals with theoretical background of the concept of postmemory (according to Marianne Hirsch and Dori Laub) in its psychoanalytical and aesthetical aspects. It focuses on the experimental style and composition of Różewicz’s poem which combines visual (3 photographs) and textual (or, more precise, intertextual) means of expression to articulate a multilayered and polyphonic secondary Holocaust testimony.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 1 (15)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreślenie. O rękopisach i warsztacie prozy Tadeusza Różewicza
Scribbling. On Tadeusz Różewicz’s Manuscripts and on His Novelistic Workshop
Autorzy:
Browarny, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53837740.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
archiwum
rękopis
grifonaż
proces twórczy
proza
archive
manuscript
griffonage
creative process
prose
Opis:
Autor artykułu omawia wybrane problemy procesu twórczego w prozie Tadeusza Różewicza. Analizuje korekty, dopiski i formy graficzne w archiwaliach pisarza, przechowywanych w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Na podstawie jego „grafopisów”, które obejmują przede wszystkim rękopiśmienne teksty i grifonaże, śledzi historię przemian takich projektów literackich, jak „próby rekonstrukcji”, niezrealizowane plany powieściowe oraz „kartki z dziennika”. Główne wnioski wynikające z opisu pracy warsztatowej Różewicza dotyczą jego stosunku do własnego dzieła, podmiotowości w tekście oraz planów autobiograficznych.
This paper discusses select problems of the creative process in the prose of Tadeusz Różewicz through the analysis of corrections, notes, and graphic forms found in the writer’s archives that are stored in the National Ossoliński Institute. On the basis of his “graphical writings,” which include mainly handwritten texts and griffonages, the author of this paper traces the history of transformations of such literary projects as “reconstruction attempts,” unrealized novelistic plans and “pages from a journal.” The main conclusions resulting from the description of Różewicz’s workshop concern the writer’s attitude to his own work, subjectivity in the text, and autobiographical plans.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 9-26
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arcimboldo w podróży służbowej. Z korespondencji Tadeusza Różewicza i Ewy Kierskiej. Przyczynek do interpretacji
Arcimboldo on Official Business. From the Correspondence of Tadeusz Różewicz with Ewa Kierska. Prolegomena to Interpretation
Autorzy:
Marszałek, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53834319.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Ewa Kierska
korespondencja
portret
correspondence
portrait
Opis:
Artykuł omawia niektóre wątki pojawiające się w korespondencji pomiędzy Ewą Kierską a Tadeuszem Różewiczem. Uwaga zwrócona jest szczególnie na projekt portretu poety, na fizyczne aspekty obcowania ze sztuką oraz na refleksję o mocy i bezradności słów.
This paper discusses certain motifs present in the correspondence between Ewa Kierska and Tadeusz Różewicz. The focus is particularly on the designs for the poet’s portrait, on the physical aspects of dealing with art, and the reflection on the power and helplessness of words.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 142-159
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twarz Tadeusza Różewicza – warianty tekstu/ budowanie wiersza
“Twarz” by Tadeusz Różewicz – Text Variants/ Constructing a Poem
Autorzy:
Cieślak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53837103.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
liryka polska XX wieku
motyw twarzy
krytyka genetyczna
20th-century Polish lyrical poetry
motif of face
genetic criticism
Opis:
Artykuł jest studium działań tekstotwórczych Tadeusza Różewicza, dokonywanych na karcie rękopiśmiennej, znajdującej się obecnie w archiwum Ossolineum we Wrocławiu, datowanej przez poetę na 13 czerwca 1968 roku. Przedmiotem analizy jest proces budowania wiersza Twarz, który opublikowany został, w nieco zmienionym kształcie, jako Koniec w tomie Regio (1969). Dopiski na marginesach tekstu głównego, obecnego w trzech wersjach, otwierają konteksty, historyczne i osobiste, związane z Zagładą, kampanią antysemicką władz państwowych PRL w marcu 1968 oraz z rewoltą paryską 1968 roku.
This paper is a study of Tadeusz Różewicz’s text-creating activities, as evidenced by a handwritten page (currently held in the Ossolineum archives in Wrocław) dated by the poet June 13, 1968. The subject of the analysis is the process of building the poem “Twarz,” which was published, in a slightly changed form, as “Koniec” in the volume Regio (1969). Notes on the margins of the main text, present in three versions, open up historical and personal contexts related to the Holocaust, the anti-Semitic campaign of the state authorities of the Polish People’s Republic in March 1968, and to the May 68 revolt in Paris.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 83-96
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz rozproszony. O książce Próba rekonstrukcji. Szkice o twórczości Tadeusza Różewiczapod redakcją Tomasza Kunza i Joanny Orskiej
Autorzy:
Łyżwiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638966.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Różewicz Tadeusz, późna twórczość, biografia, śmierć sztuki
Opis:
Dispersed ImageAn attempt at Reconstruction is a summary of the scientific conference dedicated to the late work of Tadeusz Rozewicz. The volume consists of texts on various issues, and their authors often speak different critical languages, what determines both the large diversity of the problems and ways of their description. On the basis of individual sketches it is possible to point to a few key research problems a volume, such as the relationship between biography and output of the poet, the characteristics of his late works, the status of Różewicz’s subject in the text, the idea of the “death of art”, a reflection of the poet over the borders of humanity or relations between his output and biographies and works of other artists. From reading An Attempt to Reconstruction does not arise, however, any coherent picture of Tadeusz Różewicz’s late works. The advantage of this book lies rather in the aspect of inventiveness and substantive value of individual sketches.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 3(25)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stare kobiety w wierszach (O książce Joanny Hobot-Marcinek Stara baba i Goethe. Doświadczenie i transgresja starości [Tadeusz Różewicz, Czesław Miłosz, Jarosław Iwaszkiewicz] )
Autorzy:
Iwasiów, Inga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639246.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
poezja, starość, transgresja, płeć, autobiografia
Opis:
Old women in poemsThe article refers to Joanna Hobot-Marcinek’s monograph Crone and Goethe. The Experience and Transgression of Old Age (Tadeusz Różewicz, Czesław Miłosz, Jarosław Iwaszkiewicz), Krakow, 2012. In her book, the author continues her research on the topos of old age in contemporary poetry. In the background, she refers to the tradition of this theme. The approaches of Różewicz and Miłosz are different, consistent with their overall philosophy and their poetic programs. Miłosz tries to approach old age by presenting images of old women. He uses, among others, the path indicated by Świrszczyńska.  Różewicz more often deconstructs old age, uses the poetics of the grotesque. Paradoxically, while achieved by different means, in both cases a trait of existential drama is present. The monograph also presents the younger generation of poets. The author looks at male and female poets, as the topos of old age is also gender sensitive. In addition to issues of poetics and literary tradition, an important element in Hobot–Marcinek’s considerations is the autobiographical nature of the examined poems.
Źródło:
Wielogłos; 2013, 4(18)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies