Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zawartość" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Monitoring the changes in total contents of manganese, copper and zinc in soils from long-term stationary experiments
Monitoring zmian całkowitych zawartości manganu, miedzi i cynku w glebach poddawanych długoterminowym doświadczeniom rolniczym
Autorzy:
Škarpa, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126257.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
long-term experiment
total zinc
total manganese
total copper
długoterminowy eksperyment
zawartość cynku
zawartość manganu
zawartość miedzi
Opis:
The objective of the long-term stationary experiment was to discover the effect of the year, production region, soil kind and soil type on total contents of micronutrients (Mn, Cu and Zn) in the soils. In the years 1982 to 1998 the soil was sampled in 7 selected localities. Analyses and extractions determining the total content of metals were carried out by means of mineralization in the HF-H2O2-HNO3 open system. The AAS method was used to determine the contents of the micronutrients. The content of manganese ranged between 296.2 and 978.6; copper between 6.1 and 25.7 and zinc between 29.5 and 99.8 mg·kg–1 of soil. During the experimental period 1982-1998 the total content of Mn and Zn decreased (by 7.9 and 3.6%, respectively), but was not statistically significant (p < 0.05). During the 15 years of the experiment the total amount of copper in the soil increased by 7.0%. In comparison with the potato growing region the contents of all the micronutrients in the sugar-beet growing region were higher. The highest and statistically highly significant difference (p < 0.001) was that of copper (45.6% increase). In terms of the soil kind the lowest contents of Mn and Cu were monitored on light soil. The total content of zinc on light soil and medium-heavy soil was comparable. With an increasing proportion of clay particles in the soil the contents of the micronutrients increased significantly (p < 0.001). In comparison with light soil, in heavy soil the contents of the metals increased; Mn by 38.9; Cu by 48.2 and Zn by 19.4%. The levels of Cu and Zn were also affected by the soil type. The contents of these micronutrients were statistically (p < 0.001) the highest in chernozem (24.6 and 71.1 mg·kg–1 of soil, respectively). The content of Mn was the highest in brown soil (714.3 mg·kg–1 of soil). Graded rates of fertilisers did not have a significant (p < 0.05) effect on the total contents of metals. The differences were more marked in the treatment where liming was not carried out; here we monitored the greatest decrease in the contents of Mn, Cu and Zn, ie by 7.3, 23.8 and 9.4%, respectively, compared with the control.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 453-459
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Total Chromium and Nickel Contents and Soluble Forms of these Metals in Composts
Ogólna zawartość chromu i niklu oraz rozpuszczalnych form tych metali w kompostach
Autorzy:
Czekała, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387966.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osady ściekowe
odpady organiczne
komposty
zawartość chromu
zawartość niklu
sewage sludge
organic wastes
composts
chromium
nickel
Opis:
Composting is one of the methods of household sewage sludge management which ensures obtaining a product of high fertiliser quality, without the risk of soil contamination. Among preconditions is the appropriate chemical composition of the sewage sludge, especially with regard to the content of heavy metals, its stability as well as the proper choice of biodegradable wastes added to the sludge. The studies aimed at determining the impact of various organic substances added to sewage sludge on changes in the total content of chromium and nickel and water soluble forms of these metals in composts. The experiment was carried out on the premises of an open compost plant using the method of compost piles which were made up of sewage sludge supplemented with industrial wastes from hemp or/and straw and wood chips, depending on the adopted experimental design. Composting until the end of the cooling phase lasted 93 days and the remaining 131 days were treated as the maturing phase. A tractor aerator was employed in the trial to spread, chop and aerate the composted material. It was found that the strongest influence on the total content of chromium and nickel in composts was exerted only by the time of composting. In the case of soluble forms, time also exerted the strongest impact, although in the case of chromium compounds, additionally, the type of compost as well as the joint action of these two factors was also important.
Kompostowanie jest jedną z metod utylizacji komunalnych osadów ściekowych, zapewniającą otrzymanie produktu o wysokiej wartości nawozowej, bez ryzyka skażenia gleby. Jednym z warunków spełniającym takie wymogi jest prawidłowy skład chemiczny samych osadów, szczególnie pod kątem zawartości metali ciężkich, jego stabilizacja oraz właściwy dobór odpadów biodegradowalnych dodawanych do osadów. Przeprowadzone badania miały na celu określenie wpływu różnych dodatków organicznych do osadów na zmiany ogólnych zawartości chromu i niklu oraz ich wodnorozpuszczalnych form w kompostach. Doświadczenie przeprowadzono na terenie kompostowani otwartej metodą pryzm, które utworzono z komunalnych osadów ściekowych z dodatkiem przemysłowych odpadów z konopi lub/i słomy oraz zrębów drzewnych, w zależności od schematu badań. Kompostowanie do końca fazy schłodzenia trwało 93 dni i dalsze 131 dni w fazie dojrzewania. W pracy wykorzystano aerator ciągnikowy, który przerzucał, rozdrabniał i napowietrzał kompostowany materiał. Stwierdzono, że czynnikiem w największym stopniu wpływającym istotnie na ogólną zawartość chromu i niklu w kompostach był tylko czas kompostowania. W przypadku rozpuszczalnych form tych metali także czas działał najsilniej, a w odniesieniu do związków chromu dodatkowo rodzaj kompostu i współdziałanie obu czynników.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 4-5; 395-402
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithium content in selected root vegetables against its content in soil
Zawartość litu w wybranych warzywach korzeniowych na tle jego zawartości w glebie
Autorzy:
Rogóż, A.
Wiśniowska-Kielian, B.
Tabak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388583.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
warzywa korzeniowe
gleba
zawartość litu
soil
root vegetables
lithium content
Opis:
In the first half of September 2003, 44 samples of cultivated root vegetables ie carrot, parsley, celery and beetroot at their consumption maturity, were collected from arable lands in the Miechowski county. Samples were gathered from the fields of considerable area (0.5–2.0 ha) vegetable cultivation. The collected plant material was subjected to dry mineralization, ash was dissolved in HNO3 and obtained mineralizat was analysed. Soil samples were taken from the same locations as vegetables, from the depth of 0–25 cm. Basic physicochemical properties of the soil samples were determined by means of methods universally applied in agricultural chemistry. Total lithium content in the soils was determined after mineralization at a temperature of 450 oC, then digestion with a mixture of acids (HClO4 and HNO3) and dissolving in HCl. Content of this element soluble forms was determined after extraction with 0.1 mol·dm–3 HCl solution. The total lithium content in the examined soils varied widely (2.79 to 12.20 mg· kg–1), with a geometric mean of 7.78 mg· kg–1 . The content of the soluble forms of lithium extracted with 0.1 mol · dm–3 HCl solution varied from 0.057 to 0.251 mg · kg–1, with a geometric mean of 0.119 mgLi ·kg–1. It was fund significant correlation between total lithium content and share of floatable fraction and colloidal clay in studied soils, as well as between content of soluble lithium forms and share of colloidal clay in soil. The lithium content in the vegetables varied depending on species and part of the plant. A geometric mean of lithium content in roots varied from 0.206 mgLi· kg–1 (parsley) to 0.365 mgLi· kg–1 (beetroot). Tops of vegetables contained 3–5 times more lithium than their roots. It was stated, that physicochemical properties of studied soils not uniformly affected lithium content in vegetables, what demonstrated values of simple correlation coefficients. Lithium content in roots of all vegetables and tops of beetroot and parsley depended on soluble forms of lithium content in soil.
W pierwszej połowie września 2003 r. na terenie powiatu miechowskiego pobrano 44 próbki warzyw korzeniowych, tj. marchwi, pietruszki, selera oraz buraka czerwonego. Próbki pobierano z pól o znaczącym areale (0,5–2,0 ha) uprawy warzyw z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne. Zebrane próbki warzyw poddano mineralizacji na sucho, popiół roztworzono w HNO3, a uzyskane mineralizaty poddano analizie. Z tych samych miejsc, na których uprawiano warzywa korzeniowe, pobrano próbki glebowe z głębokości 0–25 cm. W próbach glebowych oznaczono podstawowe właściwości fizykochemiczne metodami standardowymi stosowanymi w chemii rolnej. Całkowitą zawartości litu w glebach oznaczono po ich wcześniejszej mineralizacji w temperaturze 450 oC, a następnie wytrawieniu w mieszaninie kwasów (HClO4 i HNO3) i roztworzeniu w HCl. Zawartość rozpuszczalnych form tego pierwiastka oznaczono po ich wyekstrahowaniu roztworem HCl (0,1 mol· dm–3). Całkowita zawartość litu w badanych glebach wahała się w szerokim zakresie (2,79–12,20 mgLi · kg–1), a średnia geometryczna wynosiła 7,78 mgLi· kg–1. Natomiast zawartość rozpuszczalnych form litu wyekstrahowanych HCl o stężeniu 0,1 mol ·dm–3 wahała się od 0,057 do 0,251 mgLi·kg–1 (ze średnią geometryczną 0,119 mgLi ·kg–1). Stwierdzono istotną dodatnią korelacje pomiędzy całkowitą zawartością litu a zawartością części spławianych oraz iłu koloidalnego w badanych glebach, a także pomiędzy zawartością rozpuszczalnych form litu a zawartością iłu koloidalnego. Zawartość litu w zebranych warzywach była zróżnicowania w zależności od gatunku i organu rośliny. Średnia geometryczna zawartość litu w korzeniach wynosiła od 0,206 mgLi · kg–1 (pietruszka) do 0,365 mgLi· kg–1 (burak czerwony). Części nadziemne warzyw zawierały 3–5 razy więcej litu niż korzenie. Wykazano, że właściwości fizykochemiczne badanych gleb w niejednakowym stopniu wpływały na zawartość litu w warzywach, czego dowodzą wartości współczynników korelacji prostej. O zawartość litu w korzeniach wszystkich badanych warzyw oraz naci buraka i pietruszki decydowała zawartość rozpuszczalnych form litu w glebie. Ponadto zawartość litu w korzeniach marchwi oraz korzeniach i naci pietruszki zależała od całkowitej zawartość tego pierwiastka w glebie. Natomiast odczyn gleb nie miał istotnego wpływu na zawartość litu w organach badanych warzyw korzeniowych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 11; 1359-1368
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zróżnicowanego zaopatrzenia gleby w makroskładniki na zawartość manganu w roślinach
Influence of varied supply of soil in macroelements on content of manganese in plants
Autorzy:
Brodowska, M. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126197.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
mangan
zawartość
rzepak
pszenica
jęczmień
manganese
content
rape
wheat
barley
Opis:
W trzyletnich doświadczeniach wazonowych oceniono zakres i kierunek zmian w zawartości manganu w roślinach w warunkach nawożenia siarką i magnezem przy zróżnicowanym stosunku N:P:K. Doświadczenia założono metodą kompletnej randomizacji. Obejmowały one trzy czynniki zmienne zastosowane na trzech poziomach. Roślinami testowymi były jare formy rzepaku, pszenicy i jęczmienia. Uzyskane wyniki badań wskazują, że zastosowane czynniki doświadczalne przyczyniły się do istotnego zróżnicowania zawartości manganu w roślinach testowych. Wyjątek stanowiła słoma pszenicy, w przypadku której nie stwierdzono istotnego wpływu nawożenia magnezem oraz interakcji stosunek N:P:K dawka magnezu na zawartość manganu. Nawożenie siarką wpłynęło na spadek zawartości manganu w roślinach testowych.
In the three-year pot experiment the range and direction of the changes in content of manganese in plants in the conditions of sulphur and magnesium fertilization under varied N:P:K ratio were analysed. The experiments were performed using the complete randomization method. Three variable factors applied on 3 levels were used. Spring forms of rape, wheat and barley were used as test plants. Achieved results indicated that applied experimental factors contributed to a substantial differentiation of content of manganese in test plants. The exception was straw of wheat, for which no considerable effect of the magnesium fertilization and N:P:K ratio dose magnesium interaction on manganese content, was recorded. Sulphur fertilization influenced the decrease of manganese content in plants. Among studies organs of the test plants the highest manganese uptake were recorded in case of straw.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 505-510
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality and Nutritional Value of Silages Made from Grasses Derived from the Farms Located in the Region of Krakow-Czestochowa Jura Part II Content of Macroelements
Jakość i wartość pokarmowa kiszonek sporządzonych z traw pochodzących z gospodarstw położonych na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej Cz II Zawartość makrślementów
Autorzy:
Radkowska, I.
Radkowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389443.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kiszonki
zawartość makroelementów
antagonizm pierwiastków
silages
macroelement content
antagonism of elements
Opis:
This paper presents an estimation of the mineral composition of silages derived from farms specialized in milk production from the region of Krakow-Czestochowa Jura. The samples of silages, four from each farm, were collected for the chemical analysis before grazing. The phosphorus and magnesium content was estimated by the colorimetric, vanadium-molybdenic method, whereas the potassium, sodium and calcium content using flame photometry. Silages from all investigated farms did not reach the optimal P, Ca and Na content, which indicates too low a level of phosphorous fertilization as well as limited liming of grasslands located in the investigated farms. On the other hand, an excessive amount of potassium results from fertilization with liquid manure, leading to the accumulation of this element, which is calcium and magnesium antagonist. Proportions between mineral component content in the examined silages were diversified. Only 42 % of samples had Ca:Mg weight ratio and K: (Ca + Mg) ionic ratio at the optimal level and 33 % of silage trials were characterised with the optimal K:Mg ratio. The other proportions, especially K:Ca and K:Na, were unfavourably too high.
Praca prezentuje ocenę składu mineralnego kiszonek z gospodarstw specjalizujących się w produkcji mleka z terenu Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Przed skarmianiem z kiszonek pobrano próbki (po 4 z każdego gospodarstwa) do analizy chemicznej. Zawartość fosforu i magnezu oznaczono kolorymetrycznie metodą wanadowo-molibdenową, potasu, sodu i wapnia metodą fotometrii płomieniowej. Kiszonki ze wszystkich gospodarstw nie miały optymalnej zawartości P, Ca, Na, wskazuje to na zbyt niskie nawożenie fosforem i ograniczenie wapnowania użytków zielonych w badanych gospodarstwach. Z kolei zbyt wysoka zawartość potasu wskazuje na nawożenie użytków zielonych gnojowicą. W wyniku tego nawożenia następuje kumulacja potasu, który jest antagonistą wapnia i magnezu. Wartość stosunków ilościowych między pierwiastkami w kiszonkach była zróżnicowana. Jedynie stosunek masowy Ca:Mg i jonowy K:(Ca + Mg) w 42 % próbek oraz stosunek masowy K:Mg w 33 % próbek kiszonek miał wartość optymalną. Pozostałe stosunki, szczególnie K:Ca i K:Na odznaczały się niekorzystnymi wartościami - zbyt wysokimi.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 10; 1303-1307
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Foliar Sulphur Fertilization on the Productivity of the Permanent and Alternate Meadow Part II. The Content of Microelements
Wpływ dolistnej aplikacji siarki na produkcyjność łąki trwałej i przemiennej. Cz. II. Zawartość mikroelementów
Autorzy:
Radkowski, A.
Radkowska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388209.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
meadow sward
sulphur fertilization
content
microelements
ruń łąkowa
nawożenie siarką
zawartość
mikroelementy
Opis:
The experiment was established by means of random block sampling in four replicants on the brown acid soil of V quality class. The study was conducted in the years 2006–2008 on an individual farm in Pilica administrative district, in Zawiercie county, in the region of Krakow–Czestochowa Jura, at the altitude of above 320 m. Foliar sulphur fertilization of the sward of the permanent and alternate meadows was the determination factor. After the mineralization the hay samples were subjected to the analysis of Zn, Cu, Fe and Mn by ICP-AES method. The effect of sulphur fertilization on the level of selected elements in the plant samples collected from the permanent and alternate meadow was estimated. The weighted mean content of elements in plants derived from both meadows fluctuated in the range of: 22.81–224.86 mg Zn; 3.82–16.67 mg Cu; 60.90–190.35 mg Fe; 19.58–151.37 mg Mn kg–1 d.m. It was stated that applied fertilization had the most spectacular effect on the zinc content in both meadow types and on the iron content in the case of permanent meadow. In our investigations we observed that the herbs were the richest in microelements. The grasses were characterized with the lowest content of these elements with the exception of the manganese level higher in grasses from the fields non-fertilized with sulphur than in leguminous plants.
Doświadczenie polowe założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach na glebie brunatnej kwaśnej, zaliczonej pod względem bonitacyjnym do klasy V. Doświadczenie prowadzono w latach 2006–2008, w indywidualnym gospodarstwie rolnym położonym w gminie Pilica, powiat zawierciański na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, na wysokości powyżej 320 m n.p.m. Czynnikiem doświadczenia było dolistne nawożenie siarką runi łąki trwałej i przemiennej. Po mineralizacji próbek siana oznaczono zawartość Zn, Cu, Fe i Mn metodą ICP-AES. Oceniano wpływ nawożenia siarką na zawartość wybranych pierwiastków w roślinność łąki trwałej i przemiennej. Średnia ważona zawartości wybranych pierwiastków w roślinności obu łąk wahała się w zakresie: 22,81–224,86 mg Zn; 3,82–16,67 mg Cu; 60,90–190,35 mg Fe; 19,58–151,37 mg Mn kg–1 s.m. Wykazano, że zastosowane nawożenie największy wpływ wywarło na zawartość cynku na obu typach łąki oraz żelaza na łące trwałej. W badaniach własnych stwierdzono, że największą zasobnością w mikroelementy cechowały się zioła. Trawy zawierały najmniej badanych mikroelementów, jedynie manganu miały więcej niż rośliny motylkowate, ale tylko na obiektach nienawożonych siarką.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 12; 1533-1537
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nitrates(V) Content in Potato Tubers Cultivated Under Various Fertilization Systems
Zawartość azotanów(V) w bulwach ziemniaka uprawianego w różnych systemach nawożenia
Autorzy:
Sądej, W.
Namiotko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389146.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nawożenie
bulwy ziemniaka
zawartość azotanów(V)
fertilization
potato tubers
content of nitrates(V)
Opis:
In a static field experiment established on brown soils in 1973, two types of natural fertilizers, farmyard manure (FYM) and liquid manure, mineral fertilizers (NPK) and combined organic and mineral fertilization were applied. Liquid manure was applied in two doses: rate I balanced with FYM and mineral fertilizers in the amount of nitrogen and rate II balanced in the amount of carbon. The experiment ran in two series: with and without liming. During the experiment, a 7-year plants rotation system was carried out. It has been found that each fertilization system contributed to an increase in the amount of nitrate(V) nitrogen in potato tubers. The highest concentration of nitrates(V), exceeding from 2.1-fold (limed soil series) up to 2.3-fold (soil not limed) the permissible amount of these compounds, was determined in potato tubers fertilized with liquid manure in rate II and rate II + PK. Among the fertilizers with which equal amounts of nitrogen were introduced to soil, higher excess of the permissible concentration of nitrates(V) in potato tubers was caused by the application of mineral fertilizers and liquid manure in rate I than FYM. Supplementation of liquid manure with mineral fertilizers PK caused a further increase in the concentration of nitrates, whereas in the case of FYM the effect of PK was opposite. Soil liming differentiated the content of nitrates(V) in potato tubers but the effect of this treatment was ambiguous.
W statycznym doświadczeniu polowym założonym w 1973 r. na glebie brunatnej stosowano dwa rodzaje nawozów naturalnych - obornik i gnojowicę, nawozy mineralne (NPK) oraz łączne nawożenie organiczno-mineralne. Gnojowicę stosowano w dwóch dawkach: I zrównoważonej z obornikiem i nawozami mineralnymi ilością azotu oraz II zrównoważonej z obornikiem ilością węgla organicznego. Doświadczenie przeprowadzono w dwóch seriach - bez wapnowania i z wapnowaniem. W okresie badawczym stosowano 7-letnie zmianowanie roślin. Stwierdzono, że każdy rodzaj nawożenia przyczynił się do wzrostu zawartości azotu azotanowego(V) w bulwach ziemniaka. Największą zawartość azotanów(V), przekraczającą od 2,1 (seria z wapnowaniem) do 2,3 razy (seria bez wapnowania) dopuszczalną ich ilość, zawierały bulwy ziemniaka nawożonego gnojowicą w dawce II oraz dawce II + PK. Spośród nawozów, z którymi wprowadzono do gleby jednakową ilość azotu, większe przekroczenie dopuszczalnej zawartości azotanów(V) w bulwach ziemniaka nastąpiło w wyniku stosowania nawozów mineralnych i gnojowicy w I dawce niż obornika. Uzupełnienie gnojowicy o mineralne nawozy PK powodowało dalszy wzrost zawartości azotanów, natomiast w przypadku obornika ich działanie było odwrotne. Przeprowadzony w doświadczeniu zabieg wapnowania gleby różnicował zawartość azotanów(V) w bulwach ziemniaków, jednak jego działanie nie było jednoznaczne.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 8; 1123-1130
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DC01 steel corrosion resistance in cathodic polarization
Odporność korozyjna stali DC01 w warunkach katodowej polaryzacji
Autorzy:
Pietkun-Greber, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389044.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
hydrogen
hydrogen content
cathode polarization
corrosion resistance
wodór
zawartość wodoru
polaryzacja katodowa
odporność korozyjna
Opis:
The aim of the conducted research was to determine the corrosion resistance of the DC01 steel subjected to the cathodic polarization in variable conditions. The electrochemical measurements help to assess the corrosion resistance of the unhydrogenated steel subjected to the cathodic polarization and were taken using methods including the measurement of the open circuit potential as well as recording the i = f(E) relation in polarization research in a tri-electrode measurement system. The measurement system consisted of a sample cell, AMEL PSW01 System 5000 potentiostat and a computer with “CorrWare” software. Hydrogenated steel was conducted in a 0.1 N water solution of the sulfuric acid with the addition of 2 mg/dm3 of the arsenic trioxide as the penetrator promoter with the current density of 10 mA/cm2 and 20 mA/cm2 in the period of 3 to 24 hours. The content of hydrogen in the steel before and after the electrolytic hydrogenation process had been carried out, was marked using the LECO ONH836 analyser. It has been shown that with the hydrogen content decrease in the samples of the DC01 steel taken into consideration in the research (the amount of hydrogen depends on parameters of hydrogenation – the time and cathode current density), the value of the corrosion potential (Ecorr) decreases. The decrease in the polarization resistance was accompanied only by the simultaneous decrease of the corrosion current density, which results in increased corrosion rate. The higher value of the cathode current density and longer time of hydrogenated, the smaller corrosion resistance of the DC01 steel in a 3% solution of NaCl.
Celem prowadzonych badań było określenie odporności korozyjnej stali DC01 poddanej katodowej polaryzacji w zmiennych warunkach. Elektrochemiczne pomiary służące do oceny odporności korozyjnej stali nienawodorowanej poddanej katodowej polaryzacji przeprowadzono metodami obejmującymi pomiar potencjału obwodu otwartego i zarejestrowania zależności i = f(E) podczas badań polaryzacyjnych w trójelektrodowym układzie pomiarowym. Do pomiarów wykorzystano układ składający się z naczynka pomiarowego, potencjostatu AMEL PSW01 System 5000 oraz komputera z oprogramowaniem „CorrWare”. Wodorowanie stali zrealizowano w wodnym roztworze 0,1 N kwasu siarkowego(VI) z dodatkiem 2 mg/dm3 tlenku arsenu(III) jako promotora wnikania wodoru, przy gęstości prądu 10 mA/cm2 i 20 mA/cm2 w czasie od 3 do 24 godzin. Zawartość wodoru w stali przed oraz po procesie elektrolitycznego nawodorowania oznaczono przy użyciu analizatora LECO ONH836. Wykazano, że wraz ze zwiększaniem się stężenia wodoru w próbkach badanej stali DC01 (ilość wodoru zależy od parametrów wodorowania – czas i gęstość prądu katodowego) wartość potencjału korozyjnego (Ekor) ulegała zmniejszeniu. Spadkowi oporu polaryzacji towarzyszyło jednocześnie zwiększenie gęstości prądu korozyjnego, co skutkowało zwiększeniem szybkości korozji. Im większa wartość gęstości prądu katodowego i dłuższy czas wodorownia, tym odporność stali DC01 na korozję w 3% roztworze NaCl jest mniejsza.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2016, 23, 3; 373-384
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estimation of the Quality and Nutritional Value of Hay from the Selected Individual Farms Located in the Region of Krakow-Czestochowa Jura. Part II. Content of Macroelements
Ocena jakości i wartości pokarmowej siana z wybranych gospodarstw indywidualnych położonych na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Cz. II. Zawartość makroelementów
Autorzy:
Radkowski, A.
Radkowska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389385.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
siano
zawartość makroelementów
antagonizm pierwiastków
hay
content of macroelements
antagonism of elements
Opis:
This paper presents an estimation of the mineral composition of the hay derived from the selected farms specialized in milk production from the region of the Krakow-Czestochowa Jura. The samples of hay, four from each farm, were collected for the chemical analysis before grazing. Phosphorus and magnesium content was determined by the colorimetric vanadium-molybdenic method, whereas potassium, sodium and calcium using flame photometry. The weighted mean content of macroelements in plants fluctuated in the range of: 1.09–2.59 g P; 14.03–24.06 g K; 3.86–6.10 g Ca; 1.71–3.33 g Mg; 0.41–1.14 g Na kg–1 d.m. All samples collected during the experiment were characterized with low phosphorus, calcium and sodium content. The low level of these elements resulted from the low level of phosphorus fertilization and limited liming of the grasslands located in the area of examined farms. Among all elements only the level of potassium content was optimal. Conducted analyses suggest that grasslands located in the investigated farms are fertilized with liquid manure, what leads to accumulation of potassium, which is a calcium and magnesium antagonist.
Praca prezentuje ocenę składu mineralnego siana pochodzącego z gospodarstw z terenu Jury Krakowsko-Częstochowskiej specjalizujących się w produkcji mleka. Przed skarmieniem z siana pobrano próbki, po 4 z każdego gospodarstwa do analizy chemicznej. Zawartość fosforu i magnezu oznaczono kolorymetrycznie metodą wanadowo-molibdenową, potasu, sodu i wapnia metodą fotometrii płomieniowej. Średnia ważona zawartości makroelementów w roślinach wahała się w zakresie: 1,09–2,59 g P; 14,03–24,06 g K; 3,86–6,10 g Ca; 1,71–3,33 g Mg; 0,41–1,14 g Na kg–1 s.m. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono we wszystkich próbkach siana małą zawartość fosforu, wapnia i sodu. Niska zawartość tych pierwiastków w roślinach wskazuje na małe nawożenie fosforem i ograniczenie wapnowania użytków zielonych w badanych gospodarstwach. Jedynie zawartość potasu kształtowała się w granicach optymalnej zawartości. Przeprowadzone analizy wskazują na to, iż w badanych gospodarstwach użytki zielone nawożone są gnojowicą, w wyniku czego następuje kumulacja potasu, który jest antagonistą wapnia i magnezu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 3; 413-417
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of Total Phenolic Compound Content and Antioxidant Properties of Edible Buckwheat Sprouts
Pomiar całkowitej zawartości związków fenolowych oraz właoeciwości antyoksydacyjnych jadalnych kiełków gryki
Autorzy:
Zych-Wężyk, I.
Krzepiłko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387899.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kiełki gryki
całkowita zawartość związków fenolowych
DPPH
ABTS
FRAP
buckwheat sprouts
total phenolic compound content
Opis:
Consumption of buckwheat sprouts is strongly recommended because they have greater nutritional value than buckwheat seeds or products made from them. Sprouts are an excellent source of protein, amino acids, minerals, fibre, rutin and vitamins. Moreover, consumption of buckwheat sprouts is particularly recommended due to their high antioxidant activity and phenolic compound content. The aim of this study was to visually evaluate buckwheat sprouts based on differences in their morphological traits, to measure their total phenolic compound content and to determine total antioxidant capacity. Buckwheat seeds were moistened with distilled water and germinated in Petri dishes lined with filter paper in natural light conditions at 22 oC. Sprouts were collected on days 2–6 of the culture. Ethanol extracts were prepared from the sprouts. Total phenolic compound content was determined by spectrophotometry using Folin-Ciocalteau reagent as described by Pasko et al. Phenolic compound content was expressed in M of gallic acid per 1 g of fresh mass. Three spectrophotometric methods were used to measure the total antioxidant capacity of buckwheat seedling extracts – the method described by Brand-Williams et al based on properties of DPPH, a method using the ABTS radical cation, and the FRAP method. Antioxidant content was expressed in M of trolox per gram of fresh weight. Buckwheat sprouts were found to exhibit substantial antioxidant activity. The study showed that buckwheat sprouts are most suitable for eating on the fifth day of growth, when they have the best properties for consumption and the mean length of the seedling, measured from the root to the cotyledon, is 131.90 mm. The total phenolic compound content in the ethanol extracts of the buckwheat sprouts is highest on the third day – 3.40 M of gallic acid per gram fresh weight. Antioxidant content measured by the various methods first increases, and then after the third day decreases slightly. The maximum TEAC per gram fresh weight was obtained on the third day: 73.56 M of trolox with the ABTS method, 11.47 M of trolox with the DPPH method and 128.99 M of trolox with the FRAP method.
Spożywanie kiełków gryki jest szczególnie polecane, gdyż wykazują lepszą wartość odżywczą niż nasiona gryki czy produkty z nich powstałe. Kiełki są doskonałym źródłem białka, aminokwasów, minerałów, błonnika, rutyny oraz witamin. Ponadto spożywanie kiełków gryki jest polecane ze względu na ich znaczną aktywność antyoksydacyjną oraz zawartość związków fenolowych. Celem prezentowanej pracy była ocena wizualna kiełków gryki na podstawie różnic w cechach morfologicznych, pomiar całkowitej zawartości związków fenolowych oraz pomiar całkowitej zdolności antyoksydacyjnej. Nasiona gryki zwilżone wodą destylowaną kiełkowały na szalkach Petriego wyłożonych bibułą filtracyjną, w naturalnych warunkach oświetlenia, w temperaturze 22 oC. Kiełki gryki zbierano od 2 do 6 dnia hodowli. Przygotowano etanolowe ekstrakty z siewek. Całkowitą zawartość związków fenolowych oznaczano metodą spektrofotometryczną z wykorzystaniem odczynnika Folina-Ciocalteau opisaną przez Paśko i współpr. Zawartość związków fenolowych wyrażono w M kwas galusowego w przeliczeniu na 1 g świeżej masy. Do pomiaru całkowitej zdolności antyoksydacyjnej ekstraktów z siewek zastosowano metodę Brand-Wiliams i współpr. wykorzystującą właściwości DPPH, metodę ABTS oraz metodę FRAP. Zawartość antyoksydantów wyrażano w M troloxu na 1 gram świeżej masy. Kiełki gryki wykazują znaczną aktywność antyoksydacyjną. Z przeprowadzonych badań wynika, że piąty dzień hodowli jest najbardziej odpowiednim dniem do spożycia tych kiełków. Kiełki mają w tym dniu najlepsze właściwości konsumpcyjne a średnia długość siewki mierzona od korzenia do liścieni wynosi 131.90 mm. Całkowita zawartość związków fenolowych w metanolowych ekstraktach z kiełków gryki jest w trzecim dniu największa i wynosi 3.40 M kwasu galusowego w przeliczeniu na gram świeżej masy. Zawartość antyoksydantów mierzona różnymi metodami początkowo rośnie a po trzecim dniu hodowli nieznacznie spada. W trzecim dniu hodowli uzyskano maksymalna wartość w przeliczeniu na świeżą masę, wynosiła ona 73.56 M troloxu w metodzie ABTS, 11.47 M troloxu w metodzie DPPH i 128.99 M troloxu w metodzie FRAP.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 4-5; 441-449
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trace Element Content in Cereal Weeds against the Background of Their Soil Contents. Part 3. Cadmium and Nickiel Contents in Soil and Weeds
Zawartość pierwiastków śladowych w chwastach roślin zbożowych na tle ich zawartości w glebie Cz.3. Zawartość kadmu oraz niklu w glebie i chwastach
Autorzy:
Rogóż, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389042.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
chwasty
gleba
zawartość kadmu i niklu
pHKCl gleby
weeds
soil
cadmium and nickel content
soil pHKCl
Opis:
Thirty soil samples were collected from the 0–25 cm layer of arable land in the Brzeźnica commune in the first decade of June 2007. Samples of weeds commonly occurring in cereal crops, ie cornflower – Centaurea cyanus L., poppy – Papaver rhoeas L., corn chamomile – Anthemis arvensis and thistle – Cirsium arvense (L.) Scop. were collected from the same sites. In both soil and plant material were assessed total contents of cadmium and nickel and their soluble form contents. Significant differences in cadmium and nickel contents, both approximate to total amount and soluble forms determined in 0.1 mol dm–3 HCl solution were observed in the analyzed soils. The contents of soluble cadmium and nickel forms in soil were to the greatest extent dependent on the soil pH. It was revealed that in slightly acid and neutral soils the amount of extracted cadmium and nickel soluble forms was smaller in relation to the quantity of cadmium extracted from very acid soils with pHKCl < 5.5. Cadmium and nickel concentrations in the analyzed weeds from cereal crops ranged widely depending on their contents in soil and soil reaction, species and analyzed plant part. Cadmium content was diminishing with increasing pHKCl value over 5.5, whereas the quantity of nickel accumulated in all analyzed weeds, both in their roots and aboveground parts was diminishing irregularly.
W pierwszej dekadzie czerwca 2007 r. na terenie gminy Brzeźnica pobrano 30 próbek glebowych z gruntów ornych z warstwy 0-20 cm. Z tych samych miejsc pobrano próbki chwastów powszechnie występujących w uprawach roślin zbożowych, tj.: chaber bławatek - Centaurea cyanus L., mak polny - Papaver rhśas L., rumian polny - Anthemis arvensis L. oraz ostrożeń polny - Cirsium arvense (L.) Scop. W zebranym materiale glebowym oznaczano całkowite zawartości kadmu i niklu oraz ich zawartości w formach rozpuszczalnych. W materiale roślinnym oznaczano zawartości kadmu i niklu. Zaobserwowano istotne różnice zbliżonej do całkowitej zawartości kadmu i niklu w badanych glebach, jak również ich w form rozpuszczalnych oznaczonych po ekstrakcji roztworem HCl o stężeniu 0,1 mol dm-3. Zawartość rozpuszczalnych form kadmu i niklu w glebach w największym stopniu zależały od ich odczynu. Wykazano, że w glebach lekko kwaśnych i obojętnych ilość wyekstrahowanych rozpuszczalnych form kadmu i niklu była mniejsza w odniesieniu do ich ilości wyekstrahowanych z gleb bardzo kwaśnych pHKCl < 5,5. Zawartości kadmu oraz niklu w badanych chwastach rosnących w uprawach roślin zbożowych wahały się w szerokim zakresie w zależności od ich zawartości w glebie i odczynu oraz od gatunku i analizowanej części rośliny. Wraz ze wyrostem wartości pHKCl powyżej 5,5 zmniejsza się zawartość kadmu, natomiast ilość akumulowanego niklu we wszystkich analizowanych chwastach, tak w korzeniach, jak i w częściach nadziemnych, zmniejszała się nieregularnie.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 9; 1063-1071
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trace Element Content in Cereal Weeds Against the Background of Their Soil Contents. Part 2. Chromium and Lead Contents in Soil and Weeds
Zawartość pierwiastków śladowych w chwastach roślin zbozowych na tle ich zawartości w glebie Cz. 2. Zawartość chromu oraz ołowiu w glebie i chwastach
Autorzy:
Rogóż, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388031.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
chwasty
zawartość chromu i ołowiu
pHKCl gleby
weeds
chromium and lead concentrations
soil pHKCl
Opis:
The investigations aimed at determining the contents of chromium and lead in weeds occurring in cereal crops, ie cornflower – Centaurea cyanus L., poppy – Papaver rhoeas L., corn chamomile – Anthemis arvensis L. and thistle – Cirsium arvense (L.) Scop. against the background of their soil contents. The soils, from which the materials for analyses were gathered, revealed a considerable diversification in these element contents, both in soluble forms assessed in 0.1 mol dm–3 HCl solution and in approximate to total contents. Total chromium and nickel contents in the studied soils ranged widely (14.44–58.30) mgCr kg–1, at geometric mean 24.72 mgCr kg–1, and from 17.34 mgPb kg–1 to 30.44 mgPb kg–1, at geometric mean 25.53 mgPb kg–1 of soil. Contents of chromium and lead soluble forms fluctuated from 0.11 mgCr kg–1 to 0.39 mgCr kg–1, at geometric mean 0.21 mgCr kg–1, and from 3.88 mgPb kg–1 to 10.11 mgPb kg–1, at geometric mean 7.25 mgPb kg–1 of soil. Chromium and lead contents in the studied weeds ranged widely depending on weed species, analyzed plant part, soil reaction and these elements concentrations in soil. Statistical analysis of the obtained results revealed that physicochemical properties of the analyzed soils not unanimously affected chromium and lead contents in the researched weeds. Lead content was decreasing in the aboveground parts of the analyzed weeds with pHKCl value increasing over 5.5, whereas in roots its contents changed irregularly. No unanimous influence of the soil reaction on chromium accumulation in the studied weeds was observed. In all analyzed weeds much higher contents of the discussed metals were assessed in roots than in the aboveground parts.
Celem badań było określenie zawartości chromu i ołowiu w chwastach występujących w uprawach roślin zbożowych, tj.: chaber bławatek - Centaurea cyanus L., mak polny - Papaver rhśas L., rumian polny - Anthemis arvensis L. oraz ostrożeń polny - Cirsium arvense (L.) Scop. na tle ich zawartości w glebie. Gleby, na których zebrano materiał do badań, cechowały się znacznym zróżnicowaniem pod względem zawartości tych pierwiastków, zarówno w formach rozpuszczalnych oznaczonych w roztworze HCl o stężeniu 0,1 mol dm-3, jak i formach zbliżonych do całkowitych zawartości. Całkowita zawartość chromu i ołowiu w badanych glebach wahała się w szerokim zakresie: dla chromu od 14,44 do 58,30 mgCr kg-1, ze średnią geometryczną 24,72 mgCr kg-1, natomiast dla ołowiu od 17,34 mgPb kg-1 do 30,44 mgPb kg-1, ze średnią geometryczną 25,53 mgPb kg-1. Zawartość chromu i ołowiu w formach rozpuszczalnych wahała się w zakresie: dla chromu od 0,11 mgCr kg-1 do 0,39 mgCr kg-1, ze średnią geometryczną 0,21 mgCr kg-1, natomiast dla ołowiu od 3,88 mgPb kg-1 do 10,11 mgPb kg-1, ze średnią geometryczną 7,25 mgPb kg-1. Zawartość chromu i ołowiu w zebranych chwastach wahała się w szerokim zakresie w zależności od: gatunku chwastu, analizowanej części rośliny, odczynu gleby i zawartości tych pierwiastków w glebie. Analiza statystyczna uzyskanych wyników wykazała, że właściwości fizykochemiczne badanych gleb w niejednakowym stopniu wpływały na zawartość chromu i ołowiu w badanych chwastach. Wraz ze wzrostem wartości pHKCl powyżej 5,5 zawartość ołowiu w częściach nadziemnych badanych chwastów zmniejszała się, natomiast w korzeniach jego zawartość zmieniała się w sposób nieregularny. Nie zaobserwowano jednoznacznego wpływu odczynu gleby na akumulację chromu w badanych chwastach. We wszystkich badanych chwastach stwierdzono znacznie wyższe zawartości badanych metali w korzeniach niż częściach nadziemnych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 6; 563-571
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soil Pollution with Arsenic Versus the Concentration of Magnesium in Plants
Wpływ zanieczyszczenia gleby arsenem na zawartość magnezu w roślinach
Autorzy:
Ciećko, Z.
Najmowicz, T.
Wyszkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388641.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zanieczyszczenie arsenem
substancje neutralizujące
rośliny
zawartość magnezu
arsenic contamination
neutralizing substances
plants, magnesium content
Opis:
A study has been carried out in order to determine the effect of soil pollution with arsenic on the concentration of magnesium in plants. Soils under yellow lupine were contaminated with arsenic at the rates of 10, 20, 30 and 40 mg As kg–1 and those sown with maize, cocksfoot, spring barley and swedes received 25, 50, 75 and 100 mg As kg–1. The following substances were used to neutralize the effect of arsenic on plants: compost, lime, charcoal, loam and natural zeolite in the trials with maize and, additionally, synthetic zeolite in the experiments on cocksfoot and yellow lupine or peat, loam, pinewood bark, dolomite and synthetic zeolite in the trials with spring barley and swedes. The influence of increasing soil pollution with arsenic on the concentration of magnesium in particular organs of the test plants was varied. In general, the content of magnesium in plant parts tended to be positively correlated with the degree of soil contamination with arsenic. It also depended on the plant’s species and organ as well as the type of a neutralizing agent applied. Positive correlation was discovered for the roots and aboveground parts of maize, cocksfoot and yellow lupine as well as grain, straw and roots of spring barley. Changes in the magnesium levels caused by arsenic pollution were larger in the roots than in the aboveground parts of plants, especially in the case of spring barley. A decrease in the magnesium concentration in plant tissues caused by soil contamination with arsenic was noticed only in the roots and aboveground parts of swedes. The neutralizing substances produced the strongest positive effect on the content of magnesium in the aboveground parts of maize and roots of cocksfoot. With regard to the remaining plant species, this effect was much weaker.
Przeprowadzone badania wykonano w celu określenia wpływu zanieczyszczenia gleby arsenem na zawartość magnezu w roślinach. Zanieczyszczenie gleby arsenem w dawkach 10, 20, 30 i 40 mg As kg-1 gleby testowano na łubinie żółtym, a w ilości: 25, 50, 75 i 100 mg As kg-1 gleby na kukurydzy, kupkówce pospolitej, jęczmieniu jarym oraz brukwi pastewnej. Do neutralizacji oddziaływania kadmu na rośliny do gleby dodano: kompost, wapno, węgiel drzewny, ił i zeolit naturalny - w doświadczeniach z kukurydzą, te same materiały i zeolit syntetyczny - w badaniach z kupkówką i łubinem żółtym oraz torf, ił, korę sosnową, dolomit i zeolit syntetyczny w doświadczeniu z jęczmieniem i brukwią. Oddziaływanie wzrastającego zanieczyszczenia gleby arsenem na zawartość magnezu w poszczególnych organach testowanych roślin było zróżnicowane. Zawartość magnezu w roślinach była przeważnie dodatnio skorelowana z poziomem zanieczyszczenia gleby arsenem. Jego zawartość w roślinach zależała ponadto od gatunku rośliny, rozpatrywanego organu, jak również od rodzaju zastosowanej substancji do neutralizacji arsenu. Dodatnią korelację wykazano w odniesieniu do korzeni i części nadziemnych kukurydzy, kupkówki i łubinu żółtego oraz ziarna, słomy i korzeni jęczmienia jarego. Większe zmiany stwierdzono w korzeniach niż częściach nadziemnych roślin, zwłaszcza w przypadku jęczmienia jarego. Jedynie części nadziemne i korzenie brukwi zareagowały spadkiem zawartości magnezu na zanieczyszczenie podłoża arsenem. Zastosowane dodatki neutralizujące najsilniej dodatnio działały na zawartość magnezu w częściach nadziemnych kukurydzy i korzeniach kupkówki. W przypadku pozostałych gatunków roślin ten wpływ był znacznie mniejszy.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1485-1496
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contents of Copper, Nickel and Chromium in the Sediments of Rainwater Reservoirs Situated Along the National Road No. 4
Zawartość miedzi, niklu i chromu w osadach zbiorników wód deszczowych usytuowanych wzdłuż drogi krajowej nr 4
Autorzy:
Niemiec, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Arasimowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388782.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zbiorniki wód deszczowych
osady
zawartość metali
Cu
Ni
Cr
rainwater reservoirs
sediments
metals content
Opis:
The paper aimed at determining heavy metal pollution level of the sediments collected from reservoirs that retain rainwater, localized along the national road No. 4. The sediments were sampled from 11 reservoirs on three dates: in May 2007, in April 2008 and in June 2008 in the Sulkow, Biskupice, Bodzanow and Suchoraba villages, along the ca 10 km section of this road. The sediments were dried in the open air, dry-mineralized and dissolved in a mixture of nitric and chloric acids (3:2, v/v). The contents of copper, chromium and nickel were assessed in the obtained solutions by means of ICP-AES method. Copper contents in the analyzed sediments ranged from 9.29 to 102 mg kg–1, with an average for all samples 34.94 mg Cu kg–1. Chromium contents in the studied sediments comprised in limits 12.6–58.1 mg Cr kg–1, with an average value of 27.7 mg Cr kg–1. Nickel quantities assessed in sediments from rainwater reservoirs were within the range of 7.57–25.62 mg Ni kg–1, with an average value of 13.71 mg kg–1. Changeability (RSD) of the studied metal contents between individual reservoirs fluctuated from 18 to 58 %. The amounts of analyzed elements in the sediments from reservoirs receiving runoffs from the road were much smaller than assessed in similar sediments from various cities worldwide. The investigated sediments do not pose any hazard in view of pollution with copper, chromium or zinc. A regular diminishing of copper content in the sediments was observed with increasing distance from Krakow agglomeration. The closest reservoir is situated in Sulkow, 7 km from the Krakow boundaries, near the boundaries of the Wieliczka town. On the other hand, the reservoir in Suchoraba village is about 17 km far from Krakow. Along this stretch copper content in sediment taken from reservoirs that retain rain water diminished several times, what points at a considerable effect of pollution coming from urban centre on this metal level in the sediments. No such dependence was observed for nickel or chromium.
Celem pracy było określenie poziomu zanieczyszczenia metalami ciężkimi osadów pobranych ze zbiorników zlokalizowanych wzdłuż drogi krajowej nr 4 przyjmujących wody deszczowe. Osady pobrano z 11 zbiorników w trzech terminach: maj 2007 r., kwiecień 2008 r. i czerwiec 2008 r. z miejscowości: Sułków, Biskupice, Bodzanów i Suchoraba na odcinku ok. 10 km. Osady wysuszono na powietrzu i zmineralizowano na sucho i roztworzono w mieszaninie kwasów azotowego(V) i chlorowego(VII) w stosunku objętościowym 3:2. W uzyskanych roztworach oznaczono ogólną zawartość miedzi, chromu oraz niklu metodą ICP-AES. Zawartość miedzi w badanych osadach mieściła się w granicach od 9,29 do 102 mg kg-1. Średnia dla wszystkich próbek wynosiła 34,94 mg kg-1. Stężenie chromu w badanych osadach wahało się w granicach 12,6-58,1 mg Cr kg-1, a średnio wynosiło 27,7 mg kg-1. Ilości niklu oznaczone w osadach ze zbiorników wód opadowych mieściły się w zakresie 7,57-25,62 mg Ni kg-1. Średnia zawartość tego pierwiastka wynosiła 13,71 mg kg-1. Zmienność (RSD) stężeń badanych metali pomiędzy poszczególnymi zbiornikami wahało się w granicach 18-58 %. Ilości badanych pierwiastków w osadach ze zbiorników przyjmujących spływy z drogi były znacznie mniejsze niż stwierdzane w podobnych osadach w innych miastach na świecie. Badane osady nie stanowią zagrożenia ze względu na zawartość miedzi, niklu i chromu. Zaobserwowano regularne zmniejszanie zawartości miedzi w miarę oddalania się od aglomeracji krakowskiej. Zbiornik usytuowany najbliżej Krakowa w Sułkowie oddalony jest o ok. 7 km od rogatek Krakowa i znajduje się przy granicy z miastem Wieliczka, natomiast zbiornik w Suchorabie jest oddalony o ok. 17 km od Krakowa. Na tym odcinku zawartość miedzi w osadach ze zbiorników wód deszczowych zmniejszyła się kilkakrotnie, co wskazuje na znaczny wpływ zanieczyszczeń napływających z ośrodka miejskiego na poziom tego metalu w osadach. W przypadku niklu i chromu nie zaobserwowano takiej zależności.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 1-2; 113-122
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-Effect of Bottom Sediment Addition to the Substratum on Chemical Composition of White Mustard (Sinapis alba L.) Biomass. Part 1. Macroelements Content
Następczy wpływ dodatku osadu dennego do podłoża na skład chemiczny biomasy gorczycy białej (Sinapis alba L.). Cz. 1. Zawartość makroelementów
Autorzy:
Arasimowicz, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Niemiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389187.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osad denny
makroelementy
N
P
K
Ca
Mg
Na
zawartość
bottom sediment
macroelements
content
Opis:
The paper aimed to investigate the effect of bottom sediment supplement to the substratum on chemical composition of cultivated plant biomass considering the optimal macroelements content in plants destined for fodder, as well as an assessment of potential bottom sediment utilization in agriculture. The researched material was the aboveground biomass of white mustard (Sinapis alba L.), cultivated in the third year after the application of bottom sediment dredged from the Roznow Reservoir to very light and very acid soil. The experiment was a continuation of research conducted in 2005 and 2006 on: Italian ryegrass (Lolium multiflorum L.) and maize (Zea mays L.), respectively. The proportion of sediment in the substratum was between 1 and 20 %. Macroelements content in mustard shoot biomass was diversified depending on the share of bottom sediment in the substratum and ranged as follows: 36.8–47.1 g N, 2.25–5.20 g P, 7.52–47.47 g K, 26.25–42.50g Ca, 2.3–4.5 g Mg and 1.11–4.67 g Na per 1 kg of dry mass. Among the analyzed elements the most diversified were content of K (V = 51.85 %) and Na (V = 44.53 %), less diverse were P (V = 23.27 %) and Mg (V = 19.73 %), whereas the least diversity was registered in case of N (V = 6.63 %) and Ca (V = 13.27 %).The highest contents of P, Ca and Mg were observed when the share of the sediment in the substratum amounted to 4 %, whereas mustard biomass accumulated the greatest quantities of N and Na when the sediment share in the substratum was 1 % and 3 %, respectively, while K contents were the highest on the control. Bottom sediment supplements to the substratum caused a decline in N, P and K contents at simultaneous increase in Ca and Mg content in mustard biomass in comparison with plants from the control object. A 7 % sediment supplement of the substratum caused an increase in Na content in mustard biomass, whereas a bigger admixture caused a decrease in this element content in comparison with the control. Obtained mustard shoot biomass on a majority of treatments revealed excessive contents of P, Ca and Mg and either excessive or too low contents of K and Na. Applied bottom sediment led to the soil deacidification, positively affected plant yielding, so it may be used for improvement of light acid soils properties but the simultaneous control of plant chemical composition is necessary.
Celem pracy było zbadanie wpływu dodatku osadu dennego do podłoża na skład chemiczny biomasy uprawianych roślin biorąc pod uwagę optymalne zawartości makrślementów w roślinach przeznaczonych na paszę oraz ocena możliwości rolniczego wykorzystania osadu dennego. Materiał do badań stanowiła nadziemna biomasa gorczycy białej (Sinapis alba L.), uprawianej w trzecim roku po zastosowaniu osadu dennego bagrowanego ze Zbiornika Rożnowskiego do gleby bardzo lekkiej oraz bardzo kwaśnej. Doświadczenie było kontynuacją badań prowadzonych w latach 2005 i 2006, w których roślinami testowymi były kolejno życica wielokwiatowa (Lolium multiflorum L.) i kukurydza (Zea mays L.). Udział osadu w podłożu wynosił od 1 do 20%. Zawartość makrślementów w nadziemnej biomasie gorczycy była zróżnicowana w zależności od udziału osadu dennego w podłożu i mieściły się w zakresach 36,8-47,1 g N, 2,25-5,20 g P, 7,52-47,47 g K, 26,25-42,50 g Ca, 2,3-4,5 g Mg i 1,11-4,67 g Na w 1 kg suchej masy. Spośród badanych pierwiastków najbardziej zróżnicowana była zawartość K (V = 51,85 %) i Na (V = 44,53 %), w znacznie mniejszym stopniu zawartość P (V = 23,27 %) i Mg (V = 19,73 %), a najmniejsze zróżnicowanie zanotowano w przypadku Ca (V = 13,27 %) i N (V = 6,63 %). Największe zawartości P, Ca i Mg zaobserwowano, gdy udział osadu w podłożu wynosił 4 %, a najwięcej N i Na zawierała biomasa gorczycy, gdy udział osadu w podłożu wynosił odpowiednio 1 % i 3 %, a K w roślinach z obiektu kontrolnego. Dodatki osadu dennego do podłoża powodowa ły zmniejszenie zawartości N, P oraz K, jednocześnie następowało zwiększenie zawartości Ca i Mg w biomasie gorczycy w porównaniu z roślinami z obiektu kontrolnego. Dodatek do 7 % osadu do podłoża powodował wzrost zawartości Na w biomasie gorczycy, a większe dodatki wywołały obniżenie zawartości tego pierwiastka w porównaniu z roślinami wyrosłymi w obiekcie kontrolnym. Uzyskana nadziemna biomasa gorczycy z większości obiektów cechowała się nadmierną zawartością P, Ca i Mg oraz nadmierną lub za małą zawartością K i Na. Zastosowany osad denny powodował odkwaszanie gleby, oddziaływał pozytywnie na plonowanie roślin, dlatego można go użyć do poprawy właściwości gleb lekkich kwaśnych, jednocześnie jest konieczna kontrola składu chemicznego roślin.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 9-10; 1175-1184
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies