Nitrates(V) Content in Potato Tubers Cultivated Under Various Fertilization Systems

In a static field experiment established on brown soils in 1973, two types of natural fertilizers, farmyard manure (FYM) and liquid manure, mineral fertilizers (NPK) and combined organic and mineral fertilization were applied. Liquid manure was applied in two doses: rate I balanced with FYM and mineral fertilizers in the amount of nitrogen and rate II balanced in the amount of carbon. The experiment ran in two series: with and without liming. During the experiment, a 7-year plants rotation system was carried out. It has been found that each fertilization system contributed to an increase in the amount of nitrate(V) nitrogen in potato tubers. The highest concentration of nitrates(V), exceeding from 2.1-fold (limed soil series) up to 2.3-fold (soil not limed) the permissible amount of these compounds, was determined in potato tubers fertilized with liquid manure in rate II and rate II + PK. Among the fertilizers with which equal amounts of nitrogen were introduced to soil, higher excess of the permissible concentration of nitrates(V) in potato tubers was caused by the application of mineral fertilizers and liquid manure in rate I than FYM. Supplementation of liquid manure with mineral fertilizers PK caused a further increase in the concentration of nitrates, whereas in the case of FYM the effect of PK was opposite. Soil liming differentiated the content of nitrates(V) in potato tubers but the effect of this treatment was ambiguous.

W statycznym doświadczeniu polowym założonym w 1973 r. na glebie brunatnej stosowano dwa rodzaje nawozów naturalnych - obornik i gnojowicę, nawozy mineralne (NPK) oraz łączne nawożenie organiczno-mineralne. Gnojowicę stosowano w dwóch dawkach: I zrównoważonej z obornikiem i nawozami mineralnymi ilością azotu oraz II zrównoważonej z obornikiem ilością węgla organicznego. Doświadczenie przeprowadzono w dwóch seriach - bez wapnowania i z wapnowaniem. W okresie badawczym stosowano 7-letnie zmianowanie roślin. Stwierdzono, że każdy rodzaj nawożenia przyczynił się do wzrostu zawartości azotu azotanowego(V) w bulwach ziemniaka. Największą zawartość azotanów(V), przekraczającą od 2,1 (seria z wapnowaniem) do 2,3 razy (seria bez wapnowania) dopuszczalną ich ilość, zawierały bulwy ziemniaka nawożonego gnojowicą w dawce II oraz dawce II + PK. Spośród nawozów, z którymi wprowadzono do gleby jednakową ilość azotu, większe przekroczenie dopuszczalnej zawartości azotanów(V) w bulwach ziemniaka nastąpiło w wyniku stosowania nawozów mineralnych i gnojowicy w I dawce niż obornika. Uzupełnienie gnojowicy o mineralne nawozy PK powodowało dalszy wzrost zawartości azotanów, natomiast w przypadku obornika ich działanie było odwrotne. Przeprowadzony w doświadczeniu zabieg wapnowania gleby różnicował zawartość azotanów(V) w bulwach ziemniaków, jednak jego działanie nie było jednoznaczne.