Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sienkiewicz" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Interakcja genotypowo-środowiskowa wybranych populacji łubinu andyjskiego (Lupinus mutabilis Sweet)
Autorzy:
Sawicka-Sienkiewicz, E.
Kadlubiec, W.
Wierzcholek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807080.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Łubin andyjski, jeden z najciekawszych gatunków uprawnych rodzaju Lupinus, zgromadzono w różnych europejskich kolekcjach. Wybrano 10 populacji (LM-231, LM-34. LM-27, LM-32, LM-81 - Francja, Lusignan INRA; CM-157, XM-5 i XM-1.39 - Niemcy, Rasttat; PL-20993 - polska kolekcja SHR w Wiatrowie; Potosi - odmiana peruwiańska), których elementy struktury plonu analizowano po wysianiu na polach zdegradowanych przez powódź w 1977 roku. Doświadczenie dwuczynnikowe założono metodą losowanych bloków z 10 populacjami na trzech stanowiskach w 4 powtórzeniach. Stanowisko 1 - 2,8 t CaO·ha⁻¹; stanowisko 2 - 2,8 t CaO·ha⁻¹ + wysiew międzyplonów gorczycy białej; stanowisko 3 - kontrolne. W ramach rekultywacji wykonano na tych stanowiskach talerzowanie + orkę średnią. Nasiona łubinu wysiano punktowo po 55 sztuk na poletko w rozstawie 20xl0cm. Mierzono wysokość głównego pędu i wysokość całej rośliny przy zbiorze. Oceniono: liczbę nasion, liczbę strąków, masę nasion na poletko oraz masę 1000 nasion. Założono hipotezy o zerowych różnicach między populacjami, stanowiskami i braku interakcji populacja x stanowisko. Hipotezy zweryfikowano testem F na poziomie istotności α=0,01 i α=0,05. W przypadku istotnych różnic średnie populacji porównywano wielokrotnym testem Duncana. Przeprowadzone analizy wyników wykazały zróżnicowanie populacji pod względem badanych cech, z wyjątkiem masy tysiąca nasion z poletka. Stwierdzono także istotne różnice między stanowiskami dla większości analizowanych cech. Wysokość pędu głównego i masa tysiąca nasion dały efekty zerowe. Nie stwierdzono istotnej interakcji między populacjami a stanowiskami. Dla łubinu andyjskiego najkorzystniejsze okazało się stanowisko z wapnowaniem i międzyplonem gorczycy białej. Większość cech na tym stanowisku była istotnie wyższa od wartości uzyskanych na pozostałych stanowiskach. Stanowiska kontrolne i z wapnowaniem dały takie same efekty. Badane populacje podobnie reagowały na stanowiska na których zostały wysiane.
Andean lupin, one of the most interesting cultivated species from Lupinus, was collected in different European collections. Selected 10 populations (LM-231, LM-34, LM-27, LM-32, LM-81 - France, Lusignan INRA; CM-157, XM-5 and XM-1.39 - German, Rasttat; PL-20993 Polish Wiatrowo; Potosi - Peruvian variety) were cultivated and studied on the field degraded by flood in 1997. The elements of yield structure were evaluated. The method of two-factor experiment of randomised blocks for ten Andean lupin populations was used in 4 replications on 3 locations. The locations were as follow: first - 2.8 t CaO·ha⁻¹; second - 2.8 t CaO·ha⁻¹ + white mustard intercrop; third - control. All locations were prepared using disk harrowing and ploughing. The seeds were sown at 20x10 cm spacing in amount of 55 seeds per plot. The heights of main stems and whole plants were measured at harvest. Following characters were valuated: number of seeds, number of pods, weight of seeds and weight of 1000 seeds per plot. The hypothese were assumed of null differences among populations, locations and interaction: population x location. The hypothese were verified by F test at significance level α=0.01 i α=0.05. In case of significant differences the mean values of populations were compared by Duncan test. The analysis performed showed population differentiation in respect of studied characters, except of the weight of 1000 seeds per plot. The significant differences between locations were detected for most characters. The main stem height and weight of 1000 seeds gave the null results. No significant differences were found for interaction: population x location. Best results were obtained for Andean lupin in the second location (CaO+white mustard). Most characters studied in that location obtained higher values than on the others. Control location and the second one gave the similar results. The studied populations responded in similar way on the location where they had been sown.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) oraz zawartość związków organicznych w zależności od zróżnicowanego nawożenia fosforowo-potasowego
Autorzy:
Sienkiewicz, S.
Wojnowska, T.
Pilejczyk, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805026.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W pracy zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych w latach 1996-1998 nad wpływem nawożenia fosforem i potasem na plon i zawartość niektórych związków organicznych w rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.). Wykazano, że fosfor i potas stosowane w nawozach podnoszą plon zielonej i suchej masy, a także plon białka ogólnego i tłuszczu surowego. Stwierdzono bardziej korzystne oddziaływanie fosforu niż potasu w kształtowaniu zawartości suchej masy w rutwicy wschodniej. Obydwa te składniki pokarmowe podnosiły koncentrację białka surowego, a nie wykazywały ukierunkowanego wpływu na zawartość tłuszczu surowego i włókna w roślinach rutwicy wschodniej zbieranej na zielonkę.
Paper presents the results of experiments carried out in 1996-1998 to study the effect of phosphorus and potassium fertilization on yielding and concentration of some organic compounds in fodder galega (Galega orientalis Lam.). It was shown that phosphorus and potassium, given as fertilizers, increased yield of fresh and dry matter as well as yield of total protein and crude fat. It was found more profitable effect of phosphorus comparing to potassium on creating concentration of dry matter in fodder galega plants. Both of those nutrients increased concentration of crude protein, but they didn't affect the concentration of crude fat nor crude fiber in fodder galega plants harvested for forage.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zmiennosci cech uzytkowych materialow kolekcyjnych Lupinus mutabilis Sweet
Autorzy:
Sawicka-Sienkiewicz, E
Kadlubiec, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804359.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
struktura plonu
rosliny motylkowe
cechy uzytkowe
Lupinus mutabilis
lubin andyjski
zmiennosc
Opis:
Łubin andyjski (Lupinus mutabilis Sweet) jest jednym z najciekawszych gatunków wśród łubinów uprawnych. Pod względem zawartości białka i tłuszczu w suchej masie nasion nie ustępuje soi. Rozpoczęte kilkanaście lat temu prace mają na celu otrzymanie materiałów przystosowanych do polskich warunków klimatycznych. Dla porównania posiadanej kolekcji w roku 1977 założono dwa doświadczenia. Pierwsze z 16 populacjami o różnym pochodzeniu i drugie z 18 liniami mutacyjnymi. Nasiona wysiano w 3 powtórzeniach metodą kompletnej randomizacji, w rozstawie 20x10 cm (50 nasion na m²) - w pierwszym przypadku wysiano 200, a w drugim 100 nasion na poletko. W obydwu doświadczeniach analizowano następujące cechy: liczbę nasion na poletko, liczbę strąków na poletko, masę nasion (g) na poletko, wysokość pędu głównego (do pierwszego rozgałęzienia), wysokość roślin przy zbiorze (cm) oraz liczbę dni od siewu do kwitnienia. Do oceny badanego materiału przeprowadzona została analiza wariancji. Posiadane populacje i linie pogrupowano stosując wielokrotny test Newmana-Keulsa, a do zbadania związków pomiędzy cechami wykonano analizę korelacji i regresji wielokrotnej. Zaobserwowano znacznie wyższe wartości cech i ich mniejszą zmienność dla populacji w porównaniu z liniami mutacyjnymi. Ciężar nasion w głównej mierze determinuje liczba nasion. Na uwagę zasługuje liczba dni do kwitnienia u linii mutacyjnych. Późniejsze kwitnienie może być przyczyną obniżenia ciężaru nasion.
The Andean lupin (Lupinus mutabilis Sweet) is one of promising cultivated species among others lupins. It is almost equal to soybean in respect of protein and oil content in seed in dry matter. The studies have been undertaken several years ago to obtain the populations better adapted to the Polish climate and soil conditions. Two experiments were arranged to distinguish gathered collection of 16 populations and 18 mutant lines selected. The seeds were sown in 3 replications using completely randomised methods at 20x10cm spacing (50 seeds per m²) - 200 seeds per plot or 100 seeds per plot, respectively. In both cases the same characters were estimated: number of plants per plot, number of seeds per plot, number of pods per plot, seed weight per plot, main stem height, height of plants during harvesting and number of days to flowering. The variance analysis was performed to examine collected material. The populations and lines were grouped using multiple Newman-Keuls-tests and the correlation analysis was used to study the relations of characters. Higher values of investigated traits and lower variability were observed for populations than for the mutant lines. The weight of seeds was mostly determined by the number of seeds. The number of days to flowering in mutant lines was to be pointed out. Delayed flowering time could be responsible for decreasing seed weight.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 451-460
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zmienności gatunków z rodzaju Lupinus pod wzglądem plonowania
Evaluation of species variation of genus lupinus in regard to yielding
Autorzy:
Galek, R.
Sawicka-Sienkiewicz, E.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807530.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była wstępna ocena zmienności pod względem cech struktury plonu gatunków z rodzaju Lupinus pochodzących z kolekcji Washington State University - Regional Plant Itroduction Station oraz zgromadzonych w Katedrze Hodowli Roślin i Nasiennictwa - Akademii Rolniczej we Wrocławiu w warunkach Dolnego Śląska. Materiał stanowiło 15 populacji należących do siedmiu gatunków z sekcji: Albus, Angustifolius, Luteus, Pilosus, Atlanticus. Doświadczenie założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach. Stwierdzono zróżnicowanie analizowanych obiektów pod względem cech struktury plonu. Najkorzystniejszym indeksem płodności charakteryzowały się wszystkie populacje z sekcji Atlanticus (70%), następnie odmiany Graf i Emir L. angustifolius (64%) oraz rośliny L. palaestinus (40%). Pozostałe obiekty zawiązały strąki od 22 do 35% w stosunku do wykształconych kwiatków. Rośliny z sekcji Atlanticus średnio zawiązywały najwięcej strąków na pędzie głównym, bo od 8 do 11. Największą liczbę odgałęzień pierwszego rzędu wytworzyły rośliny L. hispanicus subsp. hispanicus - 8 sztuk oraz odmiany uprawne L. angustifolius 5-6 sztuk. W pozostałych materiałach nie stwierdzono zróżnicowania pod względem tej cechy, a liczba bocznych rozgałęzień wynosiła od 3 do 4 sztuk. Najwyższą masą tysiąca nasion wyróżniły się gatunki z sekcji Pilosus od 794 do 583 g, podczas gdy w sekcji Atlanticus otrzymano dla masy tysiąca nasion wartości od 190 do 297 g. Odmiany uprawne L. angustifolius miały zbliżone wartości średnich dla masy tysiąca nasion (112-133 g). Masa tysiąca nasion dla L. albus odmiany Butan wyniosła 223 g. Uzyskane wyniki pozwoliły na wytypowanie interesujących materiałów do dalszych badań, wytypowanie form rodzicielskich do programu krzyżowań, mającego na celu określenie możliwości uzyskania mieszańców.
The main purpose of the study was preliminary evaluation of variation of wild and cultivated species of genus Lupinus in the Lower Silesia conditions in respect of yield structure. The studied material (originated from the Department of Plant Breeding and Seed Production of the University of Wroclaw and obtained from the collection of Washington State University - Regional Plant Introduction Station) consisted of 15 populations and lines belonging to seven species of the following sections: Albus, Angustifolius, Luteus, Pilosus and Atlanticus. The experiment was established by the random block method in 4 replication. The investigated material differed with regard to the analyzed traits of yield structure. The best index of fertility was obtained in the populations of Atlanticus section (70%) and Graf and Emir cultivar of L. angustifolius (64%) and L. palaestinus (40%). The remaining forms set pods in 22-35% as compared to the normally developed flowers. Plants from Atlanticus section yielded the highest number of pods from the main stem (8-11). The highest number of lateral branches of the 1st order was observed in L. hispanicus subsp. hispanicus (8 branches) and in the cultivars of L. angustifolius (5-6). The other plants differed insignificantly in the number of lateral- branches which ranged up to 3-4. Plants representing Pilosus section (794-583 g) showed the highest weight of 1000 seeds. Atlanticus section was characterized by much smaller 1000 seed weight (190-297 g). The cultivars of L. angustifolius were similar in respect to 1000 seed weight (range 113-133 g). Butan cultivar of L. albus was characterized by 1000 grain weight of 233 g. The obtained results allow to select the interesting lines for further studies and to use the best ones as parental forms for crossing programmes to evaluate the possibility of hybridization.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzenne występowanie fluoru w piaszczystych glebach leśnych Konińskiego Okręgu Przemysłowego
Spatial Occurrence of fluorine in sandy forest soils on Konin industrial district
Autorzy:
Sienkiewicz, A.
Cichocka, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809335.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Treścią pracy jest próba oceny kumulacji dwóch form fluoru (FH, FH20) w przypowierzchniowych poziomach bielicoziemnych gleb leśnych na powierzchniach badawczych w Nadleśnictwach Konin i Koło, zlokalizowanych w różnych odległościach w stosunku do huty aluminium i z uwzględnieniem kierunków wiatrów przeważających w naszym klimacie. Do szczegółowych analiz chemicznych pobrano w 1990 roku średnie próbki glebowe z poziomów ektopróchnicy leśnej (Olfh) i dwóch warstw mineralnych: (0-20 cm i 20-40 cm) w drzewostanach sosnowych I klasy wieku. Przeprowadzone badania nad zawartością oraz przestrzennym rozmieszczeniem poszczególnych form fluoru w omawianych silnie kwaśnych i piaszczystych glebach leśnych, wskazują na ich profilowe i powierzchniowe zróżnicowanie. Spowodowane jest ono częściowo oddziaływaniem emisji przemysłowych z uwagi na usytuowanie powierzchni badawczych w stosunku do huty aluminium w Koninie. Porównywalnie mniejszą zmiennością ilościową w przekroju pionowym gleb cechuje się fluor ogółem. We wszystkich przypadkach na bioakumulację fluoru uwalnianego kwasami, a tym samym i na jego profilowe rozmieszczenie bardzo wyraźnie wpływa leśna ektopróchnica glebowa. Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że wieloletnia emisja związków fluoru w rejonie Konina nie spowodowała, ze względu na kształtowanie się warunków wzrostu i rozwoju leśnych zbiorowisk roślinnych, zwiększenia zawartości fluoru w przypowierzchniowych warstwach gleb. Na powierzchniach badawczych, usytuowanych na kierunkach panujących wiatrów (SW - NE), została jednak utrwalona tendencja wzrostu kumulacji fluoru w porównaniu z obiektami znajdującymi się po stronie nawietrznej (SW, SSE, SE).
The objective of this study was an attempt to assess the accumulation of two fluorine forms (FH, FH20) in near-surface horizons of podzol forest soils on experimental areas of Konin and Koło Forest Divisions, situated at different distances from an aluminium smelter, considering also prevalent wind directions in our climate. In 1990 average soil samples were taken from the forest ectohumus horizons (Olfh) and from two mineral layers (0-20 cm and 20-40 cm) in pine stands of the I-st age class to perform their detailed chemical analyses. Studies on the content and spatial distribution of particular fluorine forms in discussed strongly acid and sandy forest soils indicate their profile and surface diversification. This may be attributed, in part, to the influence of industrial emissions resulting from the positioning of experimental areas in relation to aluminium smelter in Konin. Total fluorine was characterised by comparably smaller quantitative variability within vertical soil profile. In all cases, the forest soil ectohumus was found to affect clearly the bio-accumulation of fluorine released with acids, and consequently on its profile distribution. Obtained results enable to conclude that the long-term emissions of fluorine compounds in Konin region did not increase the fluorine content in near-surface soil layers. This can be attributed to the conditions of growth and development of forest communities. However, on experimental areas situated in directions of prevalent winds (SW - NE) the prevaling trend of fluorine accumulation was strengthened in comparison to areas situated on the windward side (SW, SSE, SE).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 471, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja odmian jeczmienia jarego na kwasny odczyn gleby oraz wapnowanie i nawozenie molibdenem
Autorzy:
Stanislawska-Glubiak, E
Sienkiewicz, U
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807323.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
reakcje roslin
nawozenie molibdenem
gleby kwasne
jeczmien jary
molibden
wapnowanie
Opis:
Wybrano odmiany jęczmienia jarego, które z natury lepiej plonują w warunkach gleby lekkiej i niskiego pH. Badano również wpływ wapnowania i nawożenia Mo na plony i skład chemiczny tych odmian. W kolejnych 3 latach prowadzono ścisłe dwuczynnikowe doświadczenia polowe na glebie lekkiej o odczynie kwaśnym lub bardzo kwaśnym. Stwierdzono, że niektóre odmiany są dobrze dostosowane do warunków gleb zakwaszonych i plonują lepiej, niż pozostałe. Wapnowanie nie wpłynęło na wzrost plonów jęczmienia, a w przypadku jednej odmiany wywołało negatywny efekt. Nawożenie Mo powodowało wzrost plonu tylko w nielicznych przypadkach. Oba zabiegi wpływały na wzrost zawartości Mo w pędach i ziarnie z jednoczesnym obniżeniem koncentracji Mn, przy czym wapnowanie w większym stopniu niż nawożenie Mo.
The study was carried out to find the barley cultivars that can yield satisfactory under light acid soil conditions. The effects of liming and Mo fertilization on yielding and chemical composition of these cultivars were investigated as well. 3-year, two-factorial field experiment on light acid or very acid soil was conducted. It was found that some cultivars were adapted to acid conditions better than the others. Liming didn't increase the yields of barley, and decreased yielding of one cultivar. Mo fertilization-related increase in yielding was observed in a few cases only. Both, liming and Mo fertilizing increased the Mo concentration in shoots and grain at simultaneous decrease of Mn content; the liming impact was stronger than that of Mo fertilizing.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 1; 349-356
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena gatunków z rodzaju Lupinus pod względem faz fenologicznych i wybranych cech morfologicznych
Evaluation of some morphological characters and phenological phases in chosen Lupinus species
Autorzy:
Galek, R.
Sawicka-Sienkiewicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801665.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Łubiny jako grupa wysokobiałkowych roślin uprawnych, ciągle nie są w pełni wykorzystane pomimo wielowiekowej historii uprawy. Trwają prace nad udomowieniem kolejnych dzikich gatunków, które mogą stanowić cenną pulę genową w hodowli łubinów. Celem podjętych badań była ocena faz fenologicznych oraz wybranych cech morfologicznych w warunkach Dolnego Śląska dzikich gatunków z rodzaju Lupinus, otrzymanych z kolekcji Washington State University - Regional Plant Introduction Station oraz będących w posiadaniu Katedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa AR we Wrocławiu. Materiał badawczy stanowiło 11 gatunków dzikich oraz 1 odmiana L. albus i 3 odmiany L. angustifolius. Doświadczenie w 2001 roku założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach w RZD zlokalizowanym na Swojcu. Oceniono takie cechy morfologiczne jak: wysokość pędu głównego (cm), wysokość całej rośliny (cm), liczbę rozgałęzień bocznych I rzędu (sztuki), długość kwiatostanu (cm), liczbę okółków (sztuki), liczbę kwiatków (sztuki). U badanych populacji przeanalizowano przebieg wzrostu i rozwoju. Określono po ilu dniach nastąpiły wschody, pąkowanie, kwitnienie, początek zawiązywania strąków na pędzie głównym oraz dojrzałość żniwna. Stwierdzono istotne zróżnicowanie badanych obiektów pod względem badanych cech morfologicznych i faz fenologicznych. Najkrótszym okresem wegetacji i osiągnięciem pełnej dojrzałości żniwnej z pędu głównego i pędów bocznych charakteryzowały się populacje L. atlanticus (100-108 dni) i odmiana 'Butan' L. albus (110 dni). Długość faz rozwojowych u badanych genotypów była zróżnicowana i wyraźnie uwidocznił się odmienny rytm wzrostu porównywanych form.
Lupines as a group of plants with high protein content are still not fully used in spite of their cultivation over many hundred years. New wild lupine species are being searched, to be subjected to domestication in the regions of moderate climate. Because of many desirable properties, the wild lupine species could be used in breeding of new varieties. The aim of present work was to evaluate, under conditions of Lower Silesia, the phenological phases and morphological characters of wild lupine species, obtained from the Collection of Washington State University - Regional Plant Introduction Station, and those maintained at the Plant Breeding Institute. The analysed material consisted of 11 wild Lupinus species, 1 variety of L. albus and 3 varieties of L. angustifolius. The experiment was conducted in 2001 in a randomised complete block design with four replications. In investigated populations the rates of growth and development were evaluated. The numbers of days to emergence, budding, flowering, beginning of pod formation on main stem, and harvest maturity were determined. Following morphological characters were analysed: height of main stem (cm), plant height (cm), number of branches of I-st order, length of inflorescence (cm), number of whorls, number of florets, 1000 seed weight (g). The populations of wild species differed significantly in respect of analysed phenological phases and morphological characters. Duration of development phases in analysed populations was diversified and distinctly different rhythm of growth in the compared forms was observed. The shortest period of vegetation, and full harvest maturity of main stem and branch stems, showed the plants of L. atlanticus (100-108 days) and variety 'Butan' of L. albus - (110 days).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metody NH4-Depot w nawozeniu roslin warzywnych
Autorzy:
Panak, H
Sienkiewicz, S.
Wojnowska, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808174.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zawartosc azotanow
rzodkiewka
uprawa roslin
salata
plony
metoda NH4-Depot
nawozy azotowe
plonowanie
nawozenie
jakosc
warzywa
Opis:
W doświadczeniu wazonowym z sałatą i rzodkiewką badano wpływ nawożenia azotem na dwóch różnych glebach. Azot stosowano w formie saletry wapniowej (konwencjonalnie) oraz aplikowano w postaci roztworu i w pigułce (siarczan amonu + mocznik z dodatkiem inhibitora nitryfikacji), a także wody amoniakalnej (metodą NH₄-Depot). Sałata na glebie mało zasobnej w azotany (0,33 mg/100g gleby) reagowała na nawożenie saletrą wapniową wysoce istotną zwyżką plonów w porównaniu z nawożeniem amonową formą azotu zastosowaną punktowo (NH₄-Depot) - zawierała jednak największą ilość azotanów. Rzodkiewka uprawiana na glebie zasobniejszej w azotany nie wykazała zróżnicowanej reakcji na formę i sposób stosowania azotu, ale nawożona saletrą wapniową zawierała kilkakrotnie większą ilość azotanów. W glebie nawożonej saletrą wapniową poziom azotanów był nawet stokrotnie większy niż przy nawożeniu siarczanem amonu i mocznikiem z dodatkiem inhibitora nitryfikacji zaaplikowanych punktowo.
A green house experiment was conducted to study the effect of nitrogen on yields of lettuce and radish grown on two different soils. Nitrogen was applied in the form of: (i) calcium nitrate (conventionally), (ii) in the solution and pills of ammonium sulphate + urea with an addition of inhibitor of nitrification (point injection) and (iii) ammonia water (point injection). The lettuce grown on a soil poor in nitrates (0.33 mg/100 g soil) significantly responded with higher yields to calcium nitrate as compared with ammonium nitrate applied with NH₄-Depot; however, it contained the highest quantity of nitrates. The radish grown on a soil richer in nitrates showed no differential reaction to the form and method of application, but fertilized with calcium nitrate it contained many times more nitrates. In the soil fertilized with calcium nitrate the level of nitrates was even 100 times higher as compared with ammonium sulphate and urea supplement with the inhibitor of nitrification (point injection). However, application of NH₄-N resulted in ionic antagonism and the accumulation of Ca and Mg was hindered, particularly in radishes. Using the NH₄-Depot method is from the point of view of environmental protection and quality of produce possible and profitable. On soil poor in available nitrogen there is necessary to use a starting dose of available N.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 429; 249-254
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartosc cynku i miedzi w piaszczystych glebach lesnych po dlugotrwalym okresie stagnowania wod powodziowych
Autorzy:
Sienkiewicz, A
Cichocka, I.
Nowinski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808364.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zawartosc miedzi
gleby lesne
wody powodziowe
cynk
gleby piaszczyste
miedz
zawartosc cynku
Opis:
W pracy określono zawartość oraz profilowe rozmieszczenie cynku i miedzi w piaszczystych glebach leśnych oligotroficznych siedlisk po długotrwałym okresie stagnowania wód powodziowych. Badania przeprowadzono bezpośrednio po ustąpieniu wód zalewowych (1998 i 1999 rok) w nadleśnictwach Góra Śląska i Wołów. Prace terenowo-gleboznawcze wykonano w średniowiekowych (60-70 lat) drzewostanach sosnowych występujących na glebach rdzawych bielicowych, z cechami gleb zalewowoglejowych. Uzyskane wyniki badań wykazały, że zawartość, a także rozmieszczenie profilowe form całkowitych cynku i miedzi oraz form rozpuszczalnych w HC1 (o stężeniu 1 mol·dm⁻³) w glebach charakteryzuje się wyraźną współzależnością z odczynem, zasobnością w próchnicę i kationową pojemnością sorpcyjną środowiska glebowego. W poszczególnych powierzchniowych poziomach genetycznych gleb, poza ektopróchnicą, kumulacja cynku i miedzi nie przekraczała dopuszczalnych wartości granicznych dla tych pierwiastków według kategorii zanieczyszczenia gleb (strefa 0).
The study determined the concentration and profile distribution of zinc and copper in sandy oligotrophic soils of forest sites after periodical stagnation of floodwaters. Investigations were carried out directly after the flood waters subsided (1998 and 1999) in the Góra Śląska and Wołów Forestry Districts. Soils science field works were carried out in medium-aged (60-70 years old) pine stands growing on rusty-podzolic soils with flood-gley features. Obtained research results showed that both, the concentration and the profile distribution of total zinc and copper as well as their forms soluble in HC1 (1 mol·dm⁻³) in soils were characterized by distinct interrelationship with the reaction, humus content and cation sorption capacity of the soil environment. With the exception of ectohumus, the accumulation of zinc and copper in particular surface genetic soil horizons did not exceed acceptable limiting values for these elements in accordance with soil contamination categories (zone 0).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 639-647
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw nawozenia obornikiem i NPK na dynamike wilgotnosci gleby
Autorzy:
Panak, H
Wojnowska, T.
Sienkiewicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806258.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wilgotnosc gleby
nawozy fosforowe
gleboznawstwo
nawozy mineralne
nawozy azotowe
nawozenie
obornik
nawozy organiczne
nawozy potasowe
gleby plowe wlasciwe
Opis:
W latach 1986-1992 przeprowadzono doświadczenie polowe na glebie płowej właściwej wytworzonej z gliny lekkiej nad wpływem nawożenia obornikiem i NPK na dynamikę wilgotności gleby. Nawożenie obornikiem istotnie zwiększało uwilgotnienie gleby zarówno w warstwie ornej jak i w podglebiu w początkowym okresie wegetacji. W fazie intensywnego wzrostu i rozwoju roślin wystąpiło zjawisko odwrotne, tj. istotne zmniejszenie uwilgotnienia gleby. Nawozy mineralne nie miały wyraźnego wpływu na poziom uwilgotnienia gleby w początkowym okresie wegetacji roślin, a w fazie intensywnego ich wzrostu istotnie zmniejszały uwilgotnienie gleby.
A field experiment has been conducted in the years 1986-92 on podzolic soil developed from light loam to study the influence of FYM and NPK fertilization on the soil moisture dynamics. Manuring significantly increased soil moisture both in plough layer and in subsoil, but only during the initial period of vegetation. During the phase of intensive plant growth and upgrowth the reciprocal phenomenon was noted, e.i. significant decrease of soil moisture. Mineral fertilizers had no significant effect on soil moisture during the initial period of plant growth, but in the time of their intensive growth soil moisture was significantly decreased.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 411; 96-100
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wieloletniego nawożenia organicznego-mineralnego na poziom żyzności i produkcyjności gleby
The effect of long-term mineral fertilization and manuring on productivity and fertility levels of the soil
Autorzy:
Sienkiewicz, S.
Panak, H.
Wojnowska, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804258.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W doświadczeniu polowym prowadzonym od roku 1986 określono w trzeciej rotacji zmianowania roślin (lata 1994-1997) zawartość dostępnych dla roślin składników pokarmowych (Р, K, Mg) i plonotwórczy wpływ nawożenia obornikiem i nawozami mineralnymi na uprawiane rośliny. Stwierdzono ponad 2,5 krotny wzrost zasobów przyswajalnego fosforu i potasu oraz dwukrotny magnezu pod wpływem wieloletniego nawożenia obornikiem. Nawozy mineralne działały na poziom zawartości tych pierwiastków w glebie słabiej. Wzrost żyzności gleby w wyniku stosowanego nawożenia spowodował zwyżkę plonów średnio o 73% w serii z obornikiem i o 45% w serii bez obornika.
In field experiment conducted since 1986 the concentration of available nutrients (P, K, Mg) and yield-bearing effects of manuring and mineral fertilization were determined in the third crop rotation (period 1994-1997). Many years of manure application resulted in 2.5-fold increase of available phosphorus and potassium as well as a 2-fold increase in magnesium whereas the influence of mineral fertilization was at a lower extent. The heightened soil fertility resulting from fertilizer application caused the average yield increase by 73% under manure and by 45% without manure.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 467, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawa roli i nawożenie jako czynniki przeciwdziałające spadkowi plonów żyta ozimego w zmianowaniu zbożowym
Tillage and fertilization of soil as factors counteracting the drop of winter rye yields in a cereal crop rotation
Autorzy:
Sienkiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798612.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
В период 1972-1982 гг. на почвах очень слабого ржаного комплекса проводились точные полевые опыты, в которых сравнивали два уровня удобрения NPK: 200 и 300 кг на гектар, две глубины вспащки под картофель: 25 и 35 см и основную обработку поля под озимую рожь с разной глубиной (10 и 20 см). Применяли 4-полевой севооборот: 1. картофель, 2. озимая рожь, 3. озимая рожь, 4. озимая рожь. Лущение проводилось плугом, а предпосевная обработка в вариантах с мелкой обработкой почвы культиватором или почвофрезой. Установлено, что углубление вспашки обнаруживало лишь тенденцию к повышению урожаев зерна, а повышенное на 50% удобрение приводило к существенным прибавкам урожая зерна озимой ржи. Мелкая обработка (до глубины 10 см), особенно на третий год севооборота, вызывала сокращение урожаев зерна. Углубленные вспашки под картофель и типичная обработка почвы под очередные зерновые культуры в сочетании с повышенным удобрением NPK в севообороте не ограничивало полностью снижения урожаев зерна вызываемых посевом несколько раз озимой ржи на одном поле. Снижение урожаев зерна озимой ржи во 2-ом году составляло 18-20%, а в третьем году уже 22-32%.
Exact field experiments, in which two NPK levels: 200 and 300 kg/ha, two ploughing depths: 25 and 35 cm for potatoes and different depths of basic tillage: 10 and 20 cm, for winter rye were compared, were carried out in the period 1972- 1982 on soilsof very weak ryeland complex. The 4. field crop rotation: 1. potatoes, 2. winter rye, 3. winter rye, 4.-winter rye, was applied. Scufflings were carried out with plough and the pre-sowing tillage in treatments of shallow soil ploughings - with cultivator or soil rotovator. It has been found that deeper ploghings showed only tendencies to give yield increments, whereas the fertilization level increased by 50% resulted in significant yield increments of winter rye grain. Shallow tillage (to 10 cm), particularly in the third year, led to a reduction of the grain yields. Deeper ploughings for potatoes and typical soil tillage for successive cereals jointly with increased NPK fertilization level in the crop rotation did not check to a full extent the grain yield drops caused by several-year rye monoculture. Drops of the winter rye grain yields in the 2nd year amounted to 18-20% and in the 3rd year to 22-32%.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1988, 331
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw nawozenia na plon i cechy jakosciowe ziemniaka przeznaczonego na czipsy
Autorzy:
Bogucka, B
Wrobel, E
Sienkiewicz, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800920.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ziemniaki
plony
nawozenie
cechy jakosciowe
chipsy
przetworstwo ziemniaka
odmiany roslin
potato
yield
fertilization
qualitative trait
crisp
potato processing
plant cultivar
Opis:
The effects of different nitrogen fertilization rates (100, 125 kg N·ha⁻¹) on the yield and qualitative characters of one German (Romula) and two Dutch (Lady Claire, Saturna) chip potato cultivars were studied. Field experiment was conducted within 2003-2005 in NE Poland, by using the randomized block and split-plot method, in four replications. The total tuber yield, yield structure, starch content, starch yield, concentration of reducing sugars, suitability of potato tubers for frying, as well as gross and marginal fertilization efficiency, were determined. The growing seasons 2003 and 2005 were classified as dry and warm, whereas the year 2004 was described as wet and warm. The highest total and marketable tuber yields and the highest starch yield were attained in case of the medium-early cultivar Romula. Romula cv. was also characterized by the lowest proportion of small tubers (< 40 mm) and the highest proportion of large tubers (> 60 mm). This cultivar responded to an increase in nitrogen rate by the highest gross productivity. The medium-late Saturna cultivar showed the highest starch content, at highest proportion of small tubers (< 40 mm), lowest proportion of large tubers, and the lowest marketable tuber yield. The early Lady Claire cultivar provided the lowest total tuber yield as well as the lowest yield and content of starch. Both, the concentration of reducing sugars and suitability for frying were satisfactory in all tested potato cultivars. The effect of nitrogen fertilization on total and marketable tuber yield, and starch yield was not confirmed by statistical analysis. Only in 2004 the higher nitrogen rate (125 kg N·ha⁻¹) significantly increased the starch content in tubers.
Określono wpływ zróżnicowanego nawożenia doglebowego, azotowego 100, 125 kg N·ha⁻¹ na plonowanie i cechy jakościowe jednej niemieckiej (Romula) i dwóch holenderskich (Lady Claire, Saturna) odmian ziemniaka na czipsy w latach 2003-2005 w północno-wschodniej Polsce. Doświadczenie polowe założono metodą losowanych bloków i podbloków w czterech powtórzeniach. Zakres badań obejmował plon ogólny bulw i jego strukturę, zawartość i plon skrobi, zawartość glukozy, ocenę przydatności bulw ziemniaka do wysmażania oraz efektywność nawożenia brutto i krańcową. Sezon wegetacyjny 2003 i 2005 roku zakwalifikowano jako suchy i ciepły, natomiast rok 2004 określono z kolei jako mokry i ciepły. Najwyższy plon ogólny i handlowy bulw oraz plon skrobi uzyskano z uprawy średnio wczesnej odmiany Romula. Odmiana Romula wyróżniała się najmniejszym udziałem bulw drobnych < 40 mm i największym udziałem bulw dużych > 60 mm. Odmiana ta zareagowała na wzrost dawki azotu najwyższą produktywnością brutto. Odmianę średnio późną Saturna cechowała najwyższa zawartość skrobi, największy udział bulw drobnych < 40 mm, a zarazem najmniejszy udział bulw dużych oraz najniższy plon handlowy bulw. Z wczesnej odmiany Lady Claire uzyskano najniższy plon ogólny bulw, najniższą zawartość i plon skrobi. Zarówno zawartość glukozy, jak i przydatność do wysmażania u wszystkich odmian ziemniaka była na wymaganym poziomie. Nie udowodniono statystycznie wpływu nawożenia azotowego na plon ogólny i handlowy bulw oraz plon skrobi. Jedynie w 2004 r. wyższe nawożenie azotem 125 kg·ha⁻¹ istotnie zwiększyło zawartość skrobi w bulwach. Nie stwierdzono wpływu zróżnicowanego nawożenia N na barwę czipsów.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 1; 197-208
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika wydzielania Co2 z gleby w zaleznosci od nawozenia obornikiem i NPK oraz uprawianych roslin
Autorzy:
Wojnowska, T
Sienkiewicz, S.
Wojtas, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802681.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
materia organiczna
wydzielanie
gleboznawstwo
nawozy mineralne
dwutlenek wegla
gleby plowe
nawozenie
obornik
nawozy organiczne
mineralizacja
Opis:
W doświadczeniu polowym prowadzonym w latach 1986-92 na terenie RZD Bałcyny określono wpływ nawożenia mineralnego i obornikiem na intensywność wydzielania CO₂, z gleby. Stwierdzono, że w okresie 14 tygodni wegetacji roślin intensywność wydzielania CO₂, w serii z obornikiem zwiększyła się o 18% w porównaniu do serii bez obornika. Najintensywniejsza dyfuzja CO₂, wystąpiła w drugiej połowie czerwca i pierwszej dekadzie lipca, co bardziej uwidoczniło się przy uprawie roślin zbożowych (kukurydzy i jęczmienia jarego) niż roślin okopowych (burak cukrowy). Wpływ temperatury powietrza był dodatni, a jej wzrost o 1 °C powodował przyrost wydzielania o 0.269g CO₂/dobę × m². Najwyższe korelacje dyfuzji CO₂ z opadami stwierdzono w latach suchych.
In 1986-1992 field experiment on the influence of mineral and farmyard manure fertilization on intensivity of CO₂, emanation from soil was carried out at Bałcyny Agricultural Experimental Station. It was noted that in the period 14 weeks of plant vegatation in the serie with FYM intesivity of CO₂, emanation increased about 18% then in serie without FYM. Intensivity of CO₂, emanation was highest in the second half of June and the first decade of July, what was more visible in cereals cultivation (maize and spring barley) then in root crops (sugar beet). The effect of air temperature was positive and their increasing about 1 °C increased CO₂, emanation about 0.269 g/24 hours × m². The highest correlations between CO₂, emanation and precipitation was noted in years with low rainfall.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 411; 101-106
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw podczyszczonej gnojowicy trzody chlewnej na zawartosc i sklad prochnicy w glebie lekkie
Autorzy:
Koc, J
Sienkiewicz, S
Wrobel, Z
Gawronska, H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798310.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
sklad frakcyjny
zwiazki prochniczne
gnojowica trzody chlewnej
sklad ilosciowy
gleboznawstwo
gleby lekkie
gnojowica podczyszczona
nawozenie
nawozy organiczne
Opis:
Po 15 latach stosowania gnojowicy trzody chlewnej, podczyszczonej poprzez składowanie na lagunach, określono zawartość i skład związków próchnicznych w glebie brunatnej kwaśnej wytworzonej z piasku słabogliniastego. Stwierdzono, że intensywne nawożenie gnojowicą podczyszczoną o wąskim stosunku C:N (0.87) i wysokim udziale N-NH₄⁺ w N ogółem (72%) powoduje obniżenie zawartości próchnicy w warstwie ornej (próchnicznej) i zwiększenie ilości związków próchnicznych w poziomie brunatnienia. Gnojowica powodowała zwiększenie zawartości frakcji kwasów huminowych a zmniejszenie zawartości humin w poziomie próchnicznym gleb.
The humus content and composition of humus in acid brown soil developed with weakly loamy sand after 15 years of applying of the cleared pig slurry by the lagoon storage were determined. There was found that intensive fertilization of the cleared pig slurry with the narrow relation of C:N (0.87) and the high participation of N-NH₄ in total-N (72%) decreased humus content in the arable layer and increased humus compounds content in the brown horizon. The slurry increased humus acids content and decreased humins content in the humus horizon.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 409; 250-256
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies