Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pielegniarki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Factors affecting Polish nurses’ willingness to recommend the hospital as a place of care
Czynniki wpływające na gotowość polskich pielęgniarek do rekomendowania szpitala jako miejsca opieki
Autorzy:
Kózka, Maria
Brzostek, Tomasz
Cisek, Maria
Brzyski, Piotr
Przewoźniak, Lucyna
Gabryś, Teresa
Ogarek, Maria
Gajda, Krzysztof
Ksykiewicz-Dorota, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164271.pdf
Data publikacji:
2016-08-10
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
bezpieczeństwo
pielęgniarki
praca
środowisko
szpital
depersonalizacja
safety
nurses
work
environment
hospital
depersonalisation
Opis:
Background Nurses constitute the major professional group offering constant hospital patients’ care. Willingness to recommend their hospital reflects confidence in the offered care, satisfaction and identification with the work place. The aim of the present study has been to investigate which elements of hospital environment and nurse personal related factors predict recommendation of the hospital as a place of care by employed nurses. Material and Methods Cross-sectional, correlation study was, based on 1723 self-reported, anonymous questionnaires of nurses working in 30 acute hospitals. Data was analyzed using the logistic regression model, with general estimation equations. Results About 25% of nurses were unwilling to recommend their hospital as the place of care. The odds ratio (OR) of the lack of willingness to recommend the hospital was related to assessment of patients’ safety (OR = 0.28, 95% confidence interval (CI): 0.18–0.46, p = 0.00), decrease in the quality of patient care during the preceding year (OR = 0.62, 95% CI: 0.41–0.93, p = 0.02), overall work conditions (OR = 0.35, 95% CI: 0.22–0.57, p = 0.00), weak cooperation between nurses and physicians (OR = 0.37, 95% CI: 0.25–0.54, p = 0.00), poor work schedule flexibility (OR = 0.74, 95% CI: 0.55– 0.99, p = 0.04) and educational opportunities (OR = 0.71, 95% CI: 0.54–0.95, p = 0.02) and the level of nurses depersonalization (OR = 1.78, 95% CI: 1.18–1.68, p = 0.00). Conclusions The hospital manager should consider strategies which improve patients’ safety and the staff working conditions. Thanks to that they will also achieve better and more competitive image of the hospital in the local community. Med Pr 2016;67(4):447–454
Wstęp Pielęgniarki są znaczącą grupą zawodową personelu szpitalnego, która obejmuje pacjentów stałą opieką. Gotowość pielęgniarek do polecenia szpitala, w którym pracują, jako miejsca opieki odzwierciedla ich zaufanie do oferowanej w nim opieki, satysfakcję z pracy i identyfikację z miejscem pracy. Celem badania było określenie, które czynniki środowiska pracy i związane z nimi czynniki zawodowe i/lub osobiste sprawiają, że pielęgniarki rekomendują szpital jako miejsce opieki. Materiał i metody Przekrojowe badania korelacyjne bazowały na anonimowych ankietach uzyskanych od 1723 pielęgniarek pracujących w 30 polskich szpitalach. Dane analizowano przy użyciu modelu regresji logistycznej szacowanego za pomocą uogólnionych równań estymujących. Wyniki Około 25% pielęgniarek nie poleciłoby swojego szpitala jako miejsca opieki. Wynikało to z negatywnej oceny bezpieczeństwa pacjenta (iloraz szans (odds ratio – OR) = 0,28; 95-procentowy przedział ufności (confidence interval – CI): 0,18–0,46; p = 0,00), pogorszenia jakości opieki w roku poprzedzającym badanie (OR = 0,62; 95% CI: 0,41–0,93; p = 0,02), niezadowalających warunków pracy (OR = 0,35; 95% CI: 0,22–0,57; p = 0,00), niezadowalającej współpracy lekarzy z pielęgniarkami (OR = 0,37; 95% CI: 0,25–0,54; p = 0,00), mało elastycznego czasu pracy (OR = 0,74; 95% CI: 0,55–0,99; p = 0,04), ograniczonych możliwości dokształcania się (OR = 0,71; 95% CI: 0,54–0,95; p = 0,02) i wysokiego poziomu depersonalizacji badanych (OR = 1,78; 95% CI: 1,18–1,68; p = 0,00). Wnioski Zarządzający szpitalami powinni wdrożyć strategie, które poprawią bezpieczeństwo pacjentów i warunki pracy personelu. Pozwoli to również stworzyć lepszy i bardziej konkurencyjny wizerunek szpitala w społeczności lokalnej. Med. Pr. 2016;67(4):447–454
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 447-454
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca w nocy a zdrowie pielęgniarek i położnych – przegląd literatury
Night work and health of nurses and midviwes – A review
Autorzy:
Burdelak, Weronika
Pepłońska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166777.pdf
Data publikacji:
2014-11-03
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pielęgniarki
położne
praca w nocy
zdrowie
choroba
nurses
midwives
night shift work
Health
disease
Opis:
Praca w nocy prawdopodobnie odgrywa rolę w etiologii chorób przewlekłych poprzez zaburzenie rytmu okołodobowego, obniżenie syntezy melatoniny i niedobory snu. Celem naszej pracy był przegląd badań epidemiologicznych dotyczących związku między pracą w nocy a występowaniem wybranych patologii u pielęgniarek i położnych. Przeglądu dokonano na podstawie publikacji zawartych w bazie Medline, opublikowanych do czerwca 2012 r. Podstawę przeglądu stanowiły artykuły naukowe opisujące wyniki badań przekrojowych (prawie 2/3 wszystkich prac) oraz badań kohortowych (prospektywnych). Zidentyfikowałyśmy ogółem 26 prac oryginalnych, w tym 5 badań epidemiologicznych dotyczących chorób/zaburzeń czynnościowych układu pokarmowego, 3 - zespołu metabolicznego, 2 - cukrzycy typu 2, 9 - chorób układu krążenia i czynników ryzyka chorób układu krążenia, 5 - otyłości/nadwagi, 2 - zaburzeń miesiączkowania i 3 - zaburzeń przebiegu ciąży. Z przeprowadzonej analizy piśmiennictwa wynika, że praca pielęgniarek i położnych na zmianach nocnych, w systemie rotacyjnym, najsilniej łączy się ze wzrostem ryzyka otyłości i nadwagi. W każdym z przeanalizowanych przez nas 5 badań dotyczących tego zagadnienia obserwowano omawianą zależność (potwierdzoną istotnością statystyczną wyników), także po uwzględnieniu czynników zakłócających. Sugestywne są także wyniki dotyczące cukrzycy typu 2 i zaburzeń cyklu menstruacyjnego. Dane epidemiologiczne dotyczące pozostałych, omawianych w pracy zaburzeń lub patologii wydają się mniej pewne - podawane wyniki są niespójne lub liczba danych jest zbyt mała, aby można było formułować zdecydowane wnioski. Wskazane jest prowadzenie dalszych badań epidemiologicznych pielęgniarek i położnych pracujących w nocy, w szczególności obserwacji prospektywnych, które pozwolą ustalić, czy potencjalny związek pracy w nocy z omówionymi problemami zdrowotnymi ma charakter przyczynowo-skutkowy. Med. Pr. 2013;64(3):397–418
Night shift work has been thought to play a role in the etiology of chronic diseases through a disruption of the circadian rhythm, decreased synthesis of melatonin and sleep deprivation. Our aim was to review the epidemiological studies on the association between night shift work and some pathologies in nurses and midwives. We reviewed publications available in the MEDLINE database and published before June 2012, describing the cross-sectional (almost two thirds of all papers) and cohort studies. In total, we identified 26 original papers, including 5 epidemiological studies addressing diseases or disorders of the digestive system, 3 - metabolic syndrome, 2 - diabetes type 2, 9 - cardiovascular diseases and CVD risk factors, 5 - obesity/overweight, 2 - menstrual disorders and 3 - poor pregnancy outcomes. The analysis of the literature indicates that night shift work of nurses and midwives is most strongly associated with a higher risk of obesity/overweight. In each of the five studies, which we identified this association was observed (confirmed by the statistical significance of the results), also after adjustment for confounders. The results for diabetes type 2 and disorders of the menstrual cycle are also suggestive. Epidemiological data on the other disorders or pathologies discussed in this article seem to be less certain - their results are inconsistent or their number is too small to draw definite conclusions. Further epidemiological studies of nurses and midwives working on night shifts and prospective observations in particular are recommended to find out whether potential association between the night work and discussed health issues is causal. Med Pr 2013;64(3):397–418
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 3; 397-418
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assesment of psychosocial work conditions of nurses at selected hospital wards
Ocena psychospołecznych warunków pracy pielęgniarek na wybranych oddziałach szpitalnych
Autorzy:
Rotter, Iwona
Kemicer-Chmielewska, Ewa
Lipa, Paweł
Kotwas, Artur
Jurczak, Anna
Laszczyńska, Maria
Karakiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166246.pdf
Data publikacji:
2014-10-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pielęgniarki
psychospołeczne warunki pracy
oddziały szpitalne
system pracy
nurses
psychosocial work conditions
hospital wards
work system
Opis:
Background: Good organisation of work, clear division of responsibilities, support from superiors are factors that positively influence the satisfaction of the profession. The purpose of the work was the assessment of psychosocial working conditions of nurses. Material and Methods: The research included 388 nurses working at surgical wards, medical treatment wards, and psychiatric wards. The research method was a diagnostic survey carried out by means of a questionnaire called Psychosocial Work Conditions. The obtained results were statistically analysed. Results: Nearly a half of the nurses considers the requirements at work as moderate, and 36.66% as high. Nurses from medical treatment wards indicate the highest level of requirements. Nurses working at psychiatric wards and in a shift system significantly more often feel the requirements relating to overload and resulting from a conflict of roles. Nurses working in the profession for more than 10 years considerably more often describe the level of behavioural control as high in comparison to those working for a shorter time. Regardless of the character of a ward, nurses most often (44.33%) assess the support from co-workers as average, and 1/5 considered this as low. Conclusions: The results indicate the correctness of introducing psychosocial training for professionally active nurses. Med Pr 2014;65(2):173–179
Wstęp: Dobra organizacja pracy, jasny podział obowiązków, wsparcie ze strony przełożonych to czynniki, które pozytywnie wpływają na satysfakcję z wykonywanego zawodu. Celem niniejszej pracy była ocena psychospołecznych warunków pracy pielęgniarek. Materiał i metody: Badaniem objęto 388 pielęgniarek pracujących na oddziałach zabiegowych, zachowawczych i psychiatrycznych. Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny przeprowadzony z wykorzystaniem kwestionariusza Psychospołeczne Warunki Pracy. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: Blisko połowa pielęgniarek uważa wymagania stawiane w pracy za przeciętne, a 36,66% za wysokie. Na najwyższy poziom wymagań wskazują pielęgniarki z oddziałów zachowawczych. Pielęgniarki pracujące na oddziałach psychiatrycznych oraz w trybie zmianowym istotnie bardziej odczuwają obciążenie pracą wynikające z przeciążenia i konfliktu ról. Pielęgniarki pracujące w zawodzie ponad 10 lat istotnie częściej określają poziom kontroli behawioralnej jako za wysoki w stosunku do osób pracujących krócej. Bez względu na rodzaj oddziału pielęgniarki oceniają najczęściej wsparcie ze strony współpracowników jako przeciętne (44,33%), a 1/5 uznała je za niskie. Wnioski: Uzyskane wyniki badań wskazują na konieczność rozważenia, czy nie jest zasadne wprowadzenie szkoleń psychospołecznych dla czynnych zawodowo pielęgniarek. Med. Pr. 2014;65(2):173–179
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 2; 173-179
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekreacyjna aktywność fizyczna i dolegliwości mięśniowo-szkieletowe pielęgniarek
Physical recreational activity and musculoskeletal disorders in nurses
Autorzy:
Mynarski, Władysław
Grabara, Małgorzata
Nawrocka, Agnieszka
Niestrój-Jaworska, Maria
Wołkowycka, Bożena
Cholewa, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166247.pdf
Data publikacji:
2014-10-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
aktywność fizyczna
dolegliwości bólowe
IPAQ w wersji długiej
pielęgniarki
physical activity
pain
IPAQ long version
nurses
Opis:
Wstęp: Środowisko medyczne dostrzega rolę aktywności fizycznej (AF) w profilaktyce i leczeniu chorób cywilizacyjnych. Mimo jednak bogatej i dobrze udokumentowanej wiedzy o zdrowotnych aspektach AF pilną potrzebą jest diagnoza i ocena poziomu AF w różnych grupach społecznych i zawodowych. Głównym celem pracy jest wstępna ocena domniemanego związku rekreacyjnej aktywności fizycznej z występowaniem typowych dolegliwości mięśniowo-szkieletowych u pielęgniarek. Materiał i metody: Badaniami objęto 93 pielęgniarki w wieku 41,4±7,31 lat, o wysokości ciała - 164,4±7,04 cm i masie ciała - 64,5±10,8 kg. Do oceny dolegliwości bólowych w różnych częściach narządu ruchu wykorzystano kwestionariusz „Nordic Musculoskeletal Questionnaire" (NMQ). Do oceny poziomu aktywności fizycznej zastosowano Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej w wersji długiej (IPAQ long). Do określenia zróżnicowania międzygrupowego ze względu na występowanie dolegliwości bólowych oraz poziom aktywności fizycznej zastosowano test U Manna-Whitneya oraz Kruskala-Wallisa. W ocenie znaczenia poszczególnych czynników potencjalnie wpływających na występowanie dolegliwości mięśniowo-szkieletowych zastosowano analizę regresji logistycznej jednowymiarowej. Wyniki: Ponad 70% badanych zgłaszało dolegliwości mięśniowo-szkieletowe. Najczęściej dotyczyły one dolnego odcinka kręgosłupa. U kobiet podejmujących co najmniej umiarkowaną aktywność fizyczną (moderate to vigorous physical activity - MVPA) dolegliwości mięśniowo-szkieletowe występowały rzadziej. Wnioski: Prawdopodobnie rekreacyjna aktywność fizyczna o prozdrowotnych parametrach może stanowić skuteczną formę profilaktyki dolegliwości mięśniowo-szkieletowych, zwłaszcza u pielęgniarek. Hipoteza ta wymaga jednak weryfikacji w toku eksperymentalnych badań z wykorzystaniem m.in. obiektywnych narzędzi oceny aktywności fizycznej. Med. Pr. 2014;65(2):181–188
Background: The role of physical activity (PA) in the prevention and treatment of civilization diseases has been recognized by the medical society. Despite extensive knowledge and well-documented evidence of health aspects of PA, the identification and assessment of the PA level in various social and professional groups are still needed. The main goal of this research was to work out a preliminary assessment of possible relationship between recreational physical activity and reduced common musculoskeletal disorders in nurses. Material and Methods: The study included 93 nurses, aged 41.4±7.31, with body height of 164.4±7.04 and body weight of 64.5±10.8. The Nordic Musculoskeletal Questionnaire (NMQ) was applied to assess pain and the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) (long version) to assess the level of physical activity. The intergroup differences, due to the occurrence of pain and physical activity levels, were determined using the Mann Whitney test and the Kruskal Wallis test. To evaluate the significance of individual factors potentially influencing the onset of musculoskeletal pains, the Chi² test for independence was performed. Results: Over 70% of the examined nurses reported musculoskeletal complaints, mostly related with lower back pain. Taking up recreational activity, of at least moderate to vigorous physical activity (MVPA), reduces the risk of musculoskeletal disorders. Conclusion: It is most likely that recreational physical activity at appropriate parameters may prevent musculoskeletal disorders, especially in nurses with long work experience. However, this hypothesis needs to be verified by experimental studies with use of objective tools for the assessment of physical activity. Med Pr 2014;65(2):181–188
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 2; 181-188
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perfekcjonizm, wybrane cechy demograficzne i zawodowe jako predyktory wypalenia zawodowego u pielęgniarek pracujących na bloku operacyjnym
Perfectionism, selected demographic and job characteristics as predictors of burnout in operating suite nurses
Autorzy:
Włodarczyk, Dorota
Obacz, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166315.pdf
Data publikacji:
2014-11-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
perfekcjonizm adaptacyjny
perfekcjonizm dezadaptacyjny
wypalenie zawodowe
pielęgniarki
blok operacyjny
adaptive perfectionism
maladaptive perfectionism
burnout
nurses
operating suite
Opis:
Wprowadzenie: Celem badań było sprawdzenie, czy predyspozycja osobowościowa określana jako perfekcjonizm jest predyktorem wypalenia zawodowego u pielęgniarek narażonych na szczególny rodzaj stresu, jakim jest praca na bloku operacyjnym, i czy efekt ten istnieje, kiedy kontrolowany jest wpływ wybranych czynników demograficznych i zawodowych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 100 osób (w tym 93 kobiety) pracujących w zawodzie pielęgniarskim (średnia wieku: 38,67 lat). Przeważały osoby zatrudnione w placówkach publicznych (68%), pracujące w większości w systemie dyżurowym (62%) na stanowiskach pielęgniarek operacyjnych (75%) i anestezjologicznych (25%). Do pomiaru perfekcjonizmu zastosowano kwestionariusz Perfekcjonizmu Adaptacyjnego i Dezadaptacyjnego (PAD) autorstwa Szczuckiej, a do oceny wypalenia zawodowego - Oldenburską Skalę Wypalenia (Oldenburg Burnout Inventory - OLBI) opracowaną przez Demerouti i wsp. Kontrolowano wpływ wybranych cech demograficznych i zawodowych. Wyniki: Przeprowadzone analizy regresji hierarchicznej potwierdziły, że po uwzględnieniu wpływu wybranych czynników demograficznych i zawodowych perfekcjonizm dezadaptacyjny był istotnym predyktorem braku zaangażowania i wyczerpania, natomiast perfekcjonizm adaptacyjny wiązał się z wyższym zaangażowaniem w pracę. Istotne znaczenie miały także: wykształcenie, liczba miejsc pracy, dyżurowy system pracy oraz stan cywilny respondentów. Wnioski: Badanie pozwoliło na potwierdzenie niekorzystnej roli perfekcjonizmu dezadaptacyjnego w kształtowaniu wypalenia zawodowego w tej grupie badanej, jednak hipoteza o ochronnym działaniu perfekcjonizmu adaptacyjnego potwierdzona została tylko częściowo, w odniesieniu do braku zaangażowania. Wyniki badań zwracają uwagę na bardzo istotne, w tym również niebezpieczne z punktu widzenia wypalenia, zjawiska zaistniałe w badanej grupie zawodowej. Wskazują na konieczność kontynuowania badań w tym zakresie. Med. Pr. 2013;64(6):761–773
Background: The study was aimed at verifying the predictive power of perfectionism for professional burnout among nurses exposed to distress resulting from work in an operating suite and testing whether this effect exists after controlling for selected demographic and job characteristics. Material and Methods: The study group consisted of 100 nurses (93 women; mean age: 38.67 years). The majority in the group worked in public facilities (68%), in duty system (62%), as operating (75%) or anesthesiology (25%) nurses. To test perfectionism The Polish Adaptive and Maladaptive Perfectionism Questionnaire (AMPQ) (Perfekcjonizm Adaptacyjny i Dezadaptacyjny - PAD), developed by Szczucka, was used. To examine burnout the Oldenburg Burnout Inventory (OLBI) by Demerouti et al. was adopted. The effects of selected demographic and job characteristics were controlled. Results: The results of hierarchical regression analyses revealed that after controlling for selected demographic and job characteristics maladaptive perfectionism was a significant predictor of disengagement and exhaustion whereas adaptive perfectionism predicted a better work engagement. Significant predictors were also: education, number of workplaces, duty system and marital status. Conclusions: The study allowed to confirm the hypothesis on a harmful role of maladaptive perfectionism in shaping burnout among operating suite nurses. The hypothesis on protective function of adaptive perfectionism was confirmed only partially, with regard to disengagement. The results of the study also highlighted some risk factors of burnout which may exist in this occupational group. This confirms the need to continue research in this area. Med Pr 2013;64(6):761–773
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 6; 761-773
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prestiż wybranych zawodów medycznych w opinii reprezentantów tych zawodów
Prestige of selected medical professions in the opinion of representatives of these professions
Autorzy:
Janus, Edyta
Filar-Mierzwa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162767.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pielęgniarki
lekarze
psychoterapeuci
fizjoterapeuci
terapeuci zajęciowi
prestiż zawodu
nurses
physicians
psychotherapists
physiotherapists
occupational therapists
prestige of the profession
Opis:
Wstęp Celem artykułu jest przedstawienie opinii osób wykonujących zawody medyczne na temat prestiżu tych zawodów. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 346 aktywnych zawodowo lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, psychoterapeutów i terapeutów zajęciowych. Narzędziem badawczym był kwestionariusz przygotowany przez autorki badania. Badani byli zatrudnieni w placówkach publicznych (szpitalach, przychodniach, ośrodkach rehabilitacji) w Krakowie i Katowicach. Dobór próby miał charakter celowy. Wyniki Zawód lekarza uzyskał najwyższe noty, zawód terapeuty zajęciowego – najniższe. Lekarze i fizjoterapeuci najczęściej wskazywali społeczny szacunek do zawodu jako czynnik wpływający na prestiż wykonywanej przez siebie profesji, a pielęgniarki, psychoterapeuci i terapeuci zajęciowi podkreślali znaczenie wykształcenia. Ocena prestiżu zawodów medycznych w porównaniu z innymi zawodami była tym niższa, im dłuży był staż pracy. Wnioski Zawód lekarza zajmował główną pozycję w hierarchii samooceny prestiżu badanych zawodów medycznych. Lekarze zauważali ogólną tendencję dotyczącą oceny prestiżu ich zawodu w szerszym kontekście – pozycja zawodu słabnie na rzecz innych zawodów użyteczności publicznej, mimo że lekarze nadal zajmują istotne miejsce w rankingach prestiżu. W zakresie samooceny prestiżu wykonywanego zawodu w perspektywie 10-letniej negatywne oceny przeważały tylko wśród lekarzy i pielęgniarek. W przypadku innych profesji oceny były pozytywne. Med. Pr. 2019;70(5):587–595
Background The aim of this article is to present the prestige of selected medical professions in the opinion of people practicing these professions. Material and Methods The study was conducted by means of the survey technique. The research tool was an original questionnaire prepared by the authors of the study, which was carried out on a sample of 346 professionally active physicians, nurses, physiotherapists, psychotherapists, and occupational therapists. Those people were employed in public institutions (hospitals, outpatient clinics, rehabilitation centers) located in Kraków and Katowice. The selection of the sample was deliberate. Results The profession of a physician received the highest score of prestige, while the lowest one was achieved by the profession of an occupational therapist. As factors influencing the prestige of a given profession, physicians and physiotherapists most often indicated social respect for the profession, while nurses, psychotherapists, and occupational therapists emphasized the importance of education. The level of prestige of medical professions, as compared with other professions, decreased with seniority. Conclusions The profession of a physician occupies the leading position in the hierarchy of the self-assessed prestige of medical professions. Physicians notice a general tendency to assess the prestige of their profession in a broader context – the position of this profession is weakening in favor of other public utility jobs, despite the fact that physicians still occupy an important place in the rankings of prestige including all professions. A negative self-assessment of the prestige of the occupation performed over the period of ten years prevail only in the case of physicians and nurses. Med Pr. 2019;70(5):587–95
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 587-595
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura czasu pracy pielęgniarek pediatrycznych na oddziałach szpitalnych o różnym poziomie referencyjnym
Working time structure of pediatric nurses in hospital wards representing different referential levels
Autorzy:
Smoleń, Ewa
Ksykiewicz-Dorota, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164213.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
dzieci
pielęgniarki
pediatria
czas pracy
zarządzanie
profesjonalizm opieki pielęgniarskiej
children
nurses
pediatrics
working time
management
professionalism in nursing care
Opis:
Wstęp Czas pracy to nieodnawialny i ważny element w zarządzaniu organizacją. Znajomość czynności wykonywanych podczas pracy przez pracowników może ułatwić wprowadzenie zmian w strukturze czasu pracy. Jest to istotne, ponieważ efektywne wykorzystanie czasu pracy zwiększa jakość opieki i zapobiega marnotrawstwu, a także zapewnia optymalne zagospodarowanie potencjału pracowników, w tym pielęgniarek. Celem badań było określenie struktury czasu pracy pielęgniarek pediatrycznych na oddziałach szpitalnych 2 poziomów referencyjnych. Materiał i metody Badania prowadzono na 2 oddziałach (2. i 3. poziom referencyjny) w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie. Metodą badań było mierzenie czasu pracy, a technikami – obserwacja ciągła i migawkowa. W badaniach posłużono się standaryzowanymi narzędziami badawczymi. Przeprowadzono 8 obserwacji ciągłych i 2333 obserwacji migawkowych. Wyniki W strukturze czasu pracy pielęgniarek pediatrycznych przeważały czynności związane z pielęgnacją pośrednią (52,2%). Pielęgnacja bezpośrednia zajmowała 28,7% czasu pracy. Najmniej czasu pielęgniarki przeznaczały na koordynowanie i organizowanie – 8%. Odsetek czasu związany z czynnościami pozasłużbowymi i przerwami w pracy stanowił 11,1%. W pielęgnacji bezpośredniej przeważały czynności związane z diagnozowaniem (9%) i leczeniem (11,7%). W pielęgnacji pośredniej 24,6% stanowiły czynności dotyczące dokumentowania czynności związanych z pielęgnacją bezpośrednią. Wnioski Pielęgniarki pediatryczne przeznaczają za mało czasu na pielęgnację bezpośrednią. W strukturze czasu pracy pielęgniarek dominują czynności związane z dokumentowaniem czynności związanych z pielęgnacją bezpośrednią, przygotowaniem do pielęgnacji bezpośredniej oraz leczeniem i diagnozowaniem. Med. Pr. 2017;68(1):95–103
Background Working time is a non-renewable and important element in the management of an organization. The implementation of changes in the structure of working time may be facilitated by the insight into activities undertaken by employees during work. Such an approach plays an important role since the effective use of time improves the quality of care, prevents timewasting and optimizes the use of the full potential of employees, including nurses. The objective of the study was to determine the structure of working time of pediatric nurses in hospital wards of 2 referential levels. Material and Methods The study was conducted in 2 wards (2nd and 3rd levels of reference) in the Regional Specialist Children’s Hospital in Olsztyn. The research method involved the measurement of working time, as well as continuous and snap-shot observation techniques. Standardized research instruments were used in the study; 8 continuous observations and 2333 snap-shot observations were carried out. Results In the structure of working time of pediatric nurses indirect nursing-related activities predominated (52.2%). Direct nursing made 28.7% of the working time. The nurses devoted the smallest amount of time to coordination and organization – 8%. The percentage of time associated with non-duty activities and breaks at work was 11.1%. In direct nursing activities associated with diagnosing (9%) and treatment (11.7%) prevailed. In indirect nursing activities pertaining to documentation of activities related to direct nursing made 24.6%. Conclusions Pediatric nurses devote insufficient amount of time to direct nursing. Activities associated with documentation of activities related to direct nursing, preparation for direct nursing, as well as treatment and diagnosing predominate in the working time structure of nurses. Med Pr 2017;68(1):95–103
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 1; 95-103
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptacja Kwestionariusza warunków efektywności pracy II w grupie polskich pielęgniarek i położnych
Adaptation of the Conditions For Work Effectiveness Questionnaire II amongst Polish nurses and midwives
Autorzy:
Orłowska, Agnieszka
Łaguna, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162503.pdf
Data publikacji:
2018-10-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
upodmiotowienie strukturalne
CWEQ II
pielęgniarki
położne
satysfakcja z pracy
konfirmacyjna analiza czynnikowa
structural empowerment
nurses
midwives
job satisfaction
confirmatory factor analysis
Opis:
Wstęp Artykuł prezentuje polską adaptację Kwestionariusza warunków efektywności pracy II (Conditions for Work Effectiveness Questionnaire II – CWEQ II) opracowanego przez Laschinger i współpracowników. Kwestionariusz warunków efektywności pracy II służy do pomiaru upodmiotowienia strukturalnego (structural empowerment) i ma szerokie zastosowanie w badaniach grupy zawodowej pielęgniarek i położnych. Upodmiotowienie strukturalne to zdolność do mobilizacji dostępnych możliwości, informacji, zasobów i wsparcia w organizacji. Polega ono na tworzeniu warunków sprzyjających indywidualnemu rozwojowi pielęgniarek oraz udostępniających procesy decyzyjne. Celem badania było sprawdzenie właściwości psychometrycznych polskiej wersji CWEQ II oraz weryfikacja struktury czynnikowej upodmiotowienia strukturalnego w warunkach polskich. Materiał i metody W badaniach wzięło udział 279 osób zatrudnionych na stanowisku pielęgniarki lub położnej w szpitalach i przychodniach. Treść pozycji została przetłumaczona z oryginalnej anglojęzycznej wersji przy zastosowaniu metody translacji zwrotnej. Wyniki Konformacyjna analiza czynnikowa potwierdziła, że najlepiej dopasowany do danych jest 6-czynnikowy model upodmiotowienia strukturalnego. Skale narzędzia wykazują wysoką zgodność wewnętrzną, a także zadowalającą trafność teoretyczną oraz kryterialną. Wnioski W ramach prac nad polską adaptacją uzyskano narzędzie o zadowalających właściwościach psychometrycznych, które nadaje się do określania poziomu upodmiotowienia doświadczanego przez pielęgniarki i położne. Med. Pr. 2018;69(5):547–560
Background The article presents the Polish adaptation of the Conditions for Work Effectiveness Questionnaire II (CWEQ II), developed by Laschinger et al. The Conditions for Work Effectiveness Questionnaire II measures structural empowerment and is widely used in the research conducted among nurses and midwives. Structural empowerment is the ability to mobilize all available opportunities, information, resources and support in an organization. It refers to creating conditions which allow for individual development and provide access to decision-making processes. The aim of the study was to test psychometric properties of the Polish version of the CWEQ II and to verify the factor structure of structural empowerment in the Polish sample. Material and Methods The participants were 279 nurses and midwives employed in hospitals and clinics. Items were translated from the original English version using the back-translation method. Results The confirmatory factor analysis confirmed the best fit of the 6-factor model. The scales exhibit high internal consistency and satisfactory validity. Conclusions In effect of the study, the Polish adaptation of the tool has been obtained, which shows satisfactory psychometric properties, suitable for evaluation of the level of empowerment in the case of nurses and midwives. Med Pr 2018;69(5):547–560
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 5; 547-560
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ mokrego środowiska pracy na wybrane parametry bariery naskórkowej (TEWL i zawartość wody w naskórku) oraz lepkosprężystość skóry u pielęgniarek
Impact of wet work on epidermal barrier (TEWL and stratum corneum hydration) and skin viscoelasticity in nurses
Autorzy:
Kieć-Świerczyńska, Marta
Chomiczewska-Skóra, Dorota
Świerczyńska-Machura, Dominika
Kręcisz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166134.pdf
Data publikacji:
2015-01-16
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pielęgniarki
mokre środowisko pracy
przeznaskórkowa utrata wody
zawartość wody w naskórku
nurses
wet work
transepidermal water loss (TEWL)
stratum corneum hydration
Opis:
Wstęp: Pielęgniarki narażone są na rozwój wyprysku rąk z powodu zawodowej ekspozycji na różne czynniki drażniące, w tym mokre środowisko pracy. Celem badania była ocena wpływu mokrego środowiska pracy na wybrane parametry bariery naskórkowej – przeznaskórkową utratę wody (transepidemal water loss – TEWL) i zawartość wody w naskórku – oraz lepkosprężystość skóry u pielęgniarek. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 90 pielęgniarek zatrudnionych na oddziałach szpitalnych. Pomiary zostały przeprowadzone w obrębie powierzchni grzbietowej ręki dominującej, przy użyciu urządzenia Cutometer MPA 580, wyposażonego w sondy Tewameter TM 300 i Corneometer CM 825 (prod. Courage&Khazaka, Niemcy). Wszystkie badania odbyły się na terenie szpitali. Podobne badania przeprowadzono w grupie porównawczej osób nienarażonych na czynniki drażniące. Wyniki: W badanej grupie pielęgniarek średnia wartość TEWL wynosiła 15,5 g/godz./m² i była wyższa niż w grupie porównawczej (12,99 g/godz./m²). Po odrzuceniu skrajnych wyników różnica między grupami okazała się istotna statystycznie (p < 0,05). Średnia zawartość wody w naskórku była niższa w grupie pielęgniarek (37,915) w zestawieniu z grupą porównawczą (40,05), jednak nie była to różnica znacząca statystycznie. Również wyniki pomiaru lepkosprężystości wskazywały na brak istotnych różnic między badanymi grupami. Wykazano słabą zależność parametrów lepkosprężystości od wieku badanych. Wnioski: Wyniki przeprowadzonej instrumentalnej oceny cech biofizycznych skóry wskazują, że praca w mokrym środowisku w umiarkowanym stopniu wywiera negatywny wpływ na stan skóry. Wyższy w porównaniu z grupą porównawczą wskaźnik TEWL i niższa zawartość wody w naskórku u pracowników narażonych na czynniki drażniące odzwierciedla niekorzystne oddziaływanie tych czynników na funkcjonowanie bariery naskórkowej. Med. Pr. 2014;65(5):609–619
Background: Nurses are prone to develop hand eczema due to occupational exposure to irritants, including wet work. The aim of the study was to evaluate the impact of wet work on selected skin properties, reflecting epidermal barrier function – transepidermal water loss (TEWL) and stratum corneum hydration – and additionally skin viscoelasticity, in nurses. Material and Methods: Study subjects included 90 nurses employed in hospital wards. Measurements were carried out within the dorsal aspect of the dominant hand, using a Cutometer MPA 580 equipped with Tewameter TM 300 and Corneometer CM 825 (Courage&Khazaka, Germany) probes. Examinations took place on hospital premises. Similar measurements were performed in the control group of females non-exposed to irritants. Results: In the examined group of nurses, mean TEWL was 15.5 g/h/m² and was higher than in the control group (12.99 g/h/m²). After rejecting the extreme results, the difference between the groups proved to be statistically significant (p < 0.05). The mean value of stratum corneum hydration was lower in the examined group (37.915) compared with the control group (40.05), but the difference was not statistically significant. Also results of viscoelasticity assessment showed no significant differences between studied groups. Conclusions: The results of the assessment of skin biophysical properties show that wet work exerts a moderately adverse impact on skin condition. A higher TEWL value and a lower stratum corneum hydration in workers exposed to irritants reflect an adverse impact of these factors on the epidermal barrier function. Med Pr 2014;65(5):609–619
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 5; 609-619
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura czynnikowa i wstępna walidacja Kwestionariusza upodmiotowienia psychologicznego wśród polskich pielęgniarek i położnych oraz Kwestionariusza upodmiotowienia psychologicznego dla pacjentów
Factorial structure and preliminary validation of the Psychological Empowerment Instrument among Polish nurses and midwives and the Psychological Empowerment Instrument for Patients
Autorzy:
Orłowska, Agnieszka
Łaguna, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085666.pdf
Data publikacji:
2020-09-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
upodmiotowienie psychologiczne
Kwestionariusz upodmiotowienia psychologicznego
pielęgniarki
pacjenci
satysfakcja
konfirmacyjna analiza czynnikowa
psychological empowerment
Psychological Empowerment Instrument
nurses
patients
satisfaction
confirmatory factor analysis
Opis:
WstępArtykuł prezentuje weryfikację struktury czynnikowej oraz wstępną walidację 2 narzędzi: Kwestionariusza upodmiotowienia psychologicznego wśród polskich pielęgniarek i położnych opracowanego przez Spreitzer oraz Kwestionariusza upodmiotowienia psychologicznego dla pacjentów opracowanego przez Schutza i wsp. na podstawie koncepcji Spreitzer. W koncepcji tej upodmiotowienie psychologiczne oznacza wewnętrzną motywację pracownika do kształtowania przekonania o znaczeniu własnej roli w organizacji. Analogicznie upodmiotowienie psychologiczne pacjenta to wewnętrzna motywacja, w której wyniku kształtuje on przekonania o znaczeniu roli pełnionej przez siebie w procesie leczenia. Celem badania były weryfikacje właściwości psychometrycznych polskich wersji kwestionariuszy oraz 4-czynnikowej struktury upodmiotowienia psychologicznego w próbach polskich pielęgniarek i pacjentów.Materiał i metodyBadania przeprowadzono na 29 oddziałach szpitalnych w 15 polskich szpitalach. Wzięło w nich udział 309 osób zatrudnionych na stanowisku pielęgniarki lub położnej w szpitalu oraz 305 pełnoletnich pacjentów. Treść pozycji została przetłumaczona z języka angielskiego przy zastosowaniu metody translacji zwrotnej.WynikiKonfirmacyjna analiza czynnikowa wykazała akceptowalne dopasowanie do danych 3-czynnikowego modelu upodmiotowienia psychologicznego (bez skali Nadawania osobistego znaczenia wykonywanej pracy) w próbie polskich pielęgniarek i położnych oraz modelu 4-czynnikowego w próbie polskich pacjentów. Skale obu narzędzi wykazują wysoką rzetelność. Wstępnie oszacowano także trafność kryterialną skal obu narzędzi.WnioskiPolskie wersje obu narzędzi wykazują zadowalające właściwości psychometryczne. Mogą być stosowane w badaniach pielęgniarek i położnych oraz w badaniach pacjentów.
BackgroundThe article presents the verification of the factor structure and preliminary validation of the following 2 measures: the Psychological Empowerment Instrument among Polish nurses and midwives, developed by Spreitzer, and the Psychological Empowerment Instrument for Patients developed by Schulz et al. based on Spreitzer’s conception. By that theoretical conception, psychological empowerment is an intrinsic motivation manifested in an individual’s orientation to his or her work role. Similarly, the patient’s psychological empowerment is an intrinsic motivation manifested in an individual’s orientation to his or her treatment process. The aim of the study was to test the psychometric properties of the Polish versions of both measures, and to verify the 4-factor structure of psychological empowerment in the samples of Polish nurses and patients.Material and MethodsThe study was conducted at 29 hospital wards of 15 Polish hospitals. The participants included 309 nurses or midwives employed in these hospitals, and 305 adult patients. Items were translated from the original English version using the back-translation method.ResultsThe confirmatory factor analysis showed the acceptable fit of the 3-factor model (without the Meaning) among Polish nurses and midwives, and the 4-factor model among Polish patients. The scales of both measures exhibit high reliability. Preliminary evidence for their criterion validity was also provided.ConclusionsThe Polish versions of both measures show satisfactory psychometric properties, being suitable for the evaluation of the levels of empowerment in nurses, midwives and patients.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 5; 551-568
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of chosen determinants of the positive practice environments (PPE) at Polish nursing wards
Ewaluacja wybranych determinantów pozytywnego środowiska pracy na oddziałach szpitalnych w Polsce
Autorzy:
Kilańska, Dorota
Gorzkowicz, Bożena
Sienkiewicz, Zofia
Lewandowska, Małgorzata
Dominiak, Iwona
Bielecki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164419.pdf
Data publikacji:
2016-02-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pielęgniarki
miejsce pracy
medycyna pracy
środowisko pracy
satysfakcja z pracy
bezpieczeństwo pacjenta
nurses
workplace
occupational health
occupational environment
job satisfaction
patients’ safety
Opis:
Background At many Polish hospitals, insufficient attention is given to positive work environment. In many cases nurses, similarly to the representatives of other professional groups, are not provided with facilities or tools to perform their professional tasks in safe conditions. The aspects of recruitment and retention of employees are often ignored. The aim of this study has been to assess the chosen determinants of work environment of nurses in Poland using the concept of the Positive Practice Environments (PPE). Material and Methods The survey was carried out from 2008 to 2011 among 1049 nursing students of 3 randomly selected public medical universities that provided nursing education at the graduate level of the Master of Science. All the people qualified for the study group were practising nurses or midwives. The Polish Nursing Association coordinated the project, obtained the tool, translated it and adjusted it to the Polish conditions. The areas covered in the survey were: a place of employment, selected physical and social elements influencing the work conditions, and biographical information. Results Access to as many as 8 factors identified as attributes of friendly environments was found unsatisfactory by over 50% of the nurses. For the purpose of objective assessment, the results were compared with the results obtained in the group of nurses in England. Conclusions The majority of the surveyed nurses were not satisfied with their work environments. Polish nurse managers should ensure that aspects of recognized attributes of friendly, positive practice environments for nurses are established to support nurses’ satisfaction as a pre-condition for patients’ safety. Med Pr 2016;67(1):11–19
Wstęp W wielu polskich szpitalach mało uwagi poświęca się budowaniu pozytywnego środowiska pracy. Podobnie jak w przypadku innych zawodów w Polsce w miejscu pracy pielęgniarki często brakuje podstawowego wyposażenia, urządzeń i narzędzi niezbędnych do bezpiecznego wykonywania obowiązków zawodowych. Ponadto często nie są przestrzegane standardy przeprowadzania rekrutacji i utrzymania pracowników. Celem niniejszego badania była ocena środowiska pracy pielęgniarek w Polsce z wykorzystaniem koncepcji pozytywnego środowiska pracy (positive practice environments – PPE) i porównanie wyników z uzyskanymi w Wielkiej Brytanii w 2005 r. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w latach 2008–2011 wśród 1049 studentów pielęgniarstwa 3 losowo wybranych publicznych uczelni medycznych, realizujących edukację pielęgniarek na poziomie studiów magisterskich. Wszystkie osoby zakwalifikowane do grupy badanej praktykowały jako pielęgniarki i/lub położne. Koordynatorem projektu było Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie, które dostosowało kwestionariusz do polskich warunków po uzyskaniu prawa do jego przetłumaczenia. Do analizy włączono wyniki oceny środowiska pracy pielęgniarek i satysfakcji z niego w Polsce i Wielkiej Brytanii. Wyniki Jako niezadowalający dla ponad 50% pielęgniarek zidentyfikowano dostęp do 8 udogodnień w miejscu pracy, określanych jako atrybuty pozytywnego środowiska pracy. Wnioski Większość badanych pielęgniarek nie była zadowolona z warunków środowiska pracy. Pielęgniarki-menadżerki powinny organizować pozytywne warunki pracy określone w PPE, ponieważ są one warunkiem satysfakcji pielęgniarek z pracy i zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Med. Pr. 2016;67(1):11–19
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 1; 11-19
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podwójna praktyka pielęgniarek w Polsce na tle aktualnych zasobów kadrowych
Dual practice of nurses in Poland against the current staff resources
Autorzy:
Malinowska-Lipień, Iwona
Gabryś, Teresa
Kózka, Maria
Gniadek, Agnieszka
Wadas, Tadeusz
Ozga, Edyta
Brzostek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082634.pdf
Data publikacji:
2021-04-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
pielęgniarki
opieka zdrowotna
zasoby kadrowe
podwójna praktyka pielęgniarek
podwójne zatrudnienie
wielozadaniowość
nurses
health care
staff resources
nurses’ dual practice
dual employment
holding multiple jobs
Opis:
Wstęp: Zatrudnienie pracowników sektora opieki zdrowotnej równolegle w 2 miejscach pracy (tzw. podwójna praktyka) jest powszechnym zjawiskiem niemal we wszystkich krajach. W Polsce możliwość zatrudnienia w ≥2 miejscach pracy pojawiła się wraz ze zmianami polityczno-społecznymi i reformą sytemu opieki zdrowotnej. Mimo że problem ten podlega licznym badaniom, w Polsce nadal nie jest znana skala tego zjawiska, motywy i potencjalne skutki mogące mieć wpływ zarówno na pracowników, jak i na cały system opieki zdrowotnej. Materiał i metody: Badaną grupę stanowiło 1023 pielęgniarek zatrudnionych w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej na terenie województwa małopolskiego. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz (ankieta). W opracowaniu statystycznym wykorzystano nieparametryczny test U Manna-Whitneya oraz test niezależności χ2. Dla wszystkich analiz przyjęto maksymalny dopuszczalny błąd I rodzaju α = 0,05, za statystycznie istotne uznano p ≤ 0,05. Wyniki: Staż pracy badanych pielęgniarek/pielęgniarzy wynosił 1–43 lat, średnio – 23 lata (SD = 11,1). Osoby >40 r.ż. stanowiły 77,5% (N = 793) grupy badanej, w tym 38,2% (N = 391) było między 41 a 50 r.ż. oraz 39,3% (N = 402) to osoby >50 r.ż. Spośród badanych 44,0% (N = 450) pracowało w 2 miejscach pracy, w tym 93,5% na stanowisku pielęgniarki, realizując ponad 160 godz. w miesiącu (39%). Decydującym powodem podjęcia dodatkowego zatrudnienia (93,3% badanych) były względy materialne. Wnioski: Względy finansowe są głównym powodem, dla których prawie połowa badanych pielęgniarek podejmuje dodatkowe zatrudnienie w wymiarze dwukrotnie przekraczającym obciążenie zawodowe. Badania sugerują potrzebę weryfikacji Centralnego Rejestru Pielęgniarek i Położnych (CRPiP) w celu wskazania liczby podwójnych etatów i osób pracujących w zawodzie pielęgniarek nie tylko w południowym regionie Polski, ale i całego kraju. Wyniki obrazują potrzebę prowadzenia dalszych badań dotyczących przyczyn i konsekwencji podwójnego zatrudnienia zarówno dla pielęgniarek, jak i wpływu tego zjawiska na jakość opieki i bezpieczeństwo pacjentów.
Background: Employment of health care workers simultaneously in 2 workplaces (the so called dual practice) is a common phenomenon in almost every country. In Poland, a possibility of employment in 2 or more workplaces arose with the socio-political changes and the reform of the health care system. In Poland, the scale of the phenomenon, as well as its motifs and potential effects influencing both employees and the whole health care system, are still not known despite numerous studies being conducted to that end. Material and Methods: The study group consisted of 1023 nurses (males and females) employed in public and non-public health care facilities in the territory of the Lesser Poland Voivodeship. The research tool was the authors’ poll questionnaire. In the statistical elaboration, the non-parametric Mann-Whitney U test and the χ2 independence test were used. For all the analyses, the maximum permissible error of type I, α = 0.05, was accepted, and p ≤ 0.05 was recognized as statistically significant. Results: Work experience of the nurses studied ranged 1–43 years, on average it was 23.1 years (SD = 11.1). Persons aged >40 years accounted for 77.5% (N = 793), out of whom 38.2% (N = 391) were aged 41–years and 39.3% (N = 402) >50 years. In the study group, 450 (44%) people were employed in 2 workplaces, out of whom 93.5% in the nurse position, working >160 h/month (39%). A decisive reason to take up an additional job (93.3% of the study group) were financial matters. Conclusions: Financial matters are the main reason for which almost half of the studied nurses undertake additional employment, in the scope twice as high as the work load. Research suggests the need to verify the Central Registry of Nurses and Midwives in order to precisely estimate the number of dual practice positions and the number of persons employed as nurses not only in the south of Poland but also in whole country. The results point to the necessity of further research concerning both the reasons for and consequences of dual practice for nurses, and the impact of this phenomenon on the quality of care and patient safety.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 2; 113-121
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Empatia a stres: mediujący wpływ strategii pracy emocjonalnej na przykładzie pielęgniarek zabiegowych
Empathy and stress: the mediating impact of the emotional labor strategies on the example of surgical nurses
Autorzy:
Załuski, Maciej
Jagielski, Paweł
Makara-Studzińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085614.pdf
Data publikacji:
2020-07-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
syndrom wypalenia zawodowego
inteligencja emocjonalna
regulacja emocji
empatia
analiza regresji
pielęgniarki
occupational burnout syndrome
emotional intelligence
emotional regulation
empathy
regression analysis
nursing staff
Opis:
WstępPielęgniarka, wykonując pracę emocjonalną, dostraja własne emocje do oczekiwań pacjenta. Stosowane wówczas strategie samoregulacji osłabiają jej siły psychiczne i przyczyniają się do powstawania różnych objawów zespołu wypalenia zawodowego (occupational burnout syndrome – OBS). Znane są także dodatnie związki łączące wybrane strategie pracy emocjonalnej ze wzrostem zaangażowania w wykonywaną pracę zawodową. Zasobem ochronnym są umiejętności empatyzowania z pacjentem. Empatia pozwala pielęgniarce dzielić się emocjami z pacjentem, zachowując postawę neutralnego obserwatora, sprzyja podejmowaniu działań służących redukcji bólu i cierpienia oraz pomaga budować relację obustronnego zaufania i współpracy. Celem niniejszych badań było sprawdzenie modelu teoretycznego, który zakładał mediującą rolę strategii pracy emocjonalnej w związku między empatią a OBS.Materiał i metodyPróba liczyła 84 pielęgniarki zabiegowe zatrudnione w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. Wykorzystano model badania przekrojowego z użyciem metod kwestionariuszowych. W badaniu zastosowano Kwestionariusz wypalenia zawodowego Link (Link Burnout Questionnaire) w adaptacji Jaworowskiej do pomiaru OBS, Skróconą skalę ilorazu empatii (Empathy Quotient – short) w adaptacji Jankowiak-Siudy do pomiaru empatii oraz Skalę płytkiej i głębokiej pracy emocjonalnej (Deep Acting and Surface Acting Scale) w adaptacji Finogenow do pomiaru pracy emocjonalnej. Do analizy wykorzystano oprogramowanie IBM SPSS Statistics 24 z makrem PROCESS v. 3.4 Hayesa.WynikiBadanie potwierdziło występowanie ujemnej korelacji między poziomem empatii a nasileniem objawów OBS. Stosowanie powierzchniowych strategii regulacji podczas wykonywania pracy emocjonalnej osłabiało ochronny wpływ empatii na wypalenie. Wykorzystanie strategii głębokiego przetwarzania emocji podtrzymywało wspomniany związek.Wnioski Elastyczne korzystanie z umiejętności samoregulacji emocji przez pracowników medycznych pogłębia osobowy kontakt z pacjentem oraz mediuje między poziomem empatii a nasileniem OBS.
BackgroundThe nurse, when performing emotional labor at work, tunes her own emotions to the patient’s expectations. The self-regulation strategies which are then used weaken her mental strength and contribute to various symptoms of occupational burnout syndrome (OBS). In addition, certain positive relationships have been found between selected emotional labor strategies and increased work engagement. The skills of empathizing with the patient are the nurse’s protective resource. Empathy allows to share emotions with the patient while maintaining the attitude of a neutral observer. It also helps to take actions to reduce pain and suffering, and to build a relationship of mutual trust and cooperation. The purpose of the present study, conducted in a group of surgical nurses in January‒March 2019, was to analyze a theoretical model which assumed the mediating role of emotional labor strategies in the relationship between empathy and OBS.Material and MethodsThe sample consisted of 84 surgical nurses employed at the University Hospital in Kraków. A cross-sectional design was used with the application of a questionnaire method. In the study, the Polish version of the Link Burnout Questionnaire by Jaworowska was used, together with the Empathy Quotient – short by Jankowiak-Siuda and the Deep Acting and Surface Acting Scale by Finogenow. For the statistical analysis, the IMB SPSS Statistics 24 with Hayes PROCESS version 3.4 was employed.ResultsA negative correlation between the level of empathy and the severity of OBS symptoms was confirmed in the study. The use of the surface regulation strategies of emotional labor weakened the protective effect of empathy on burnout. The use of deep action processing strategies of emotional labor supported this relationship.ConclusionsThe flexible use of emotional self-regulation strategies by the medical staff deepens their personal contact with the patient, and mediates in the level of empathy and the severity of OBS symptoms.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 4; 461-471
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzór zachowania A jako predyktor wypalenia i satysfakcji zawodowej u pielęgniarek/pielęgniarzy pracujących na oddziałach intensywnej terapii
Type A behaviour as a predictor of burnout and job satisfaction in intensive care units nurses
Autorzy:
Włodarczyk, Dorota
Pawliszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165407.pdf
Data publikacji:
2015-06-08
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
satysfakcja z pracy
Wzór zachowania A
wypalenie zawodowe
oddział intensywnej terapii
pielęgniarki
pielęgniarze
job satisfaction
type A behaviour
professional burnout
intensive care unit
nurses
Opis:
Wstęp Praca na oddziale intensywnej terapii (OIT) należy do jednej z najtrudniejszych i najcięższych w praktyce pielęgniarskiej. Wymaga nie tylko rozległej wiedzy i profesjonalnych umiejętności, ale także określonych predyspozycji osobowościowo-temperamentalnych. Celem pracy było sprawdzenie, czy wzór zachowania A (WZA) jest predyktorem wypalenia i satysfakcji zawodowej pielęgniarek/pielęgniarzy pracujących na OIT oraz czy efekt ten utrzymuje się po kontroli wybranych czynników demograficznych i zawodowych. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 99 osób (77 kobiet) w wieku 24–58 lat (średnia (mean – M) = 32,33; odchylenie standardowe (standard deviation – SD) = 8,81), pracujących na OIT. Zastosowane następujące narzędzia: do pomiaru WZA – Kwestionariusz Samopoznania BWZ Wrześniewskiego, wypalenia zawodowego – Oldenburską Skalą Wypalenia OLBI opracowaną przez Demerouti i wsp., satysfakcji z pracy – Skalą Satysfakcji z Pracy Zalewskiej. Wyniki Hierarchiczna analiza regresji wykazała, że po kontroli uwzględnionych czynników demograficznych i zawodowych tendencja do agresywności była predyktorem większego wyczerpania i braku zaangażowania oraz mniejszej satysfakcji z pracy. Potrzeba osiągnięć i potrzeba dominacji wiązały się odpowiednio z większą satysfakcją i mniejszym wyczerpaniem. Istotne znaczenia dla funkcjonowania zawodowego miały także dyżurowy system pracy, miejsce zamieszkania i płeć. Wnioski Badanie potwierdziło predyktywną wartość wszystkich 3 treściowych elementów WZA dla wypalenia i satysfakcji zawodowej pielęgniarek/pielęgniarzy OIT. Wyniki wskazują także zasadność dalszych badań rozpatrujących WZA w kontekście dopasowania do pracy na OIT. Med. Pr. 2015;66(2):213–224
Introduction Working at intensive care unit (ICU) is one of the most difficult and taxing nursing specialties. It demands not only extensive knowledge and professional skills but also specific personality-temperamental dispositions. The aim of the study was to verify if type A behavior (TAB) is a predictor of burnout and job satisfaction in ICU nurses and if this effect still exists after controlling for selected demographic and job characteristics. Material and Methods The study group consisted of 99 nurses (77 women), aged 24–58 (mean (M) = 32.33; standard deviation (SD) = 8.81) working at ICU. The following tools were used: to measure TAB – Type A Behavior Survey BWZ by Wrzesniewski; job burnout – the Oldenburg Burnout Inventory OLBI by Demerouti et al.; and job satisfaction – the Job Satisfaction Scale by Zalewska. Results The results of hierarchical regression analyses showed that after controlling for selected demographic and job characteristics, tendency for aggression was a predictor of higher exhaustion, disengagement and lower job satisfaction. Achievement striving and tendency to dominate were related to higher job satisfaction and lower exhaustion, respectively. Significant predictors of professional functioning were also: duty work system, place of living and gender. Conclusions The results of the study confirmed that all 3 content features of TAB were significant predictors of job functioning of ICU nurses. They also indicate that considering TAB in the context of individual adjustment to the environment of the job at ICU would be a valuable direction for future research. Med Pr 2015;66(2):213–224
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 2; 213-224
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane cechy osobowości pielęgniarek a elastyczność w radzeniu sobie ze stresem – moderacyjna rola wieku i stażu pracy
Selected personality traits of nurses and flexibility in coping with stress – a moderating role of age and seniority
Autorzy:
Janicka, Martyna J.
Basińska, Małgorzata A.
Sołtys, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085622.pdf
Data publikacji:
2020-07-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
cechy osobowości
stres
pielęgniarki
staż pracy
radzenie sobie ze stresem
elastyczność w radzeniu sobie
personality traits
stress
nurses
seniority
coping with stress
flexibility in coping
Opis:
WstępW wynikach wielu badań wskazuje się, że zawód pielęgniarki obciążony jest zwiększonym ryzykiem doświadczania stresu oraz wypalenia zawodowego. Efektywne radzenie sobie ze stresem może zarówno chronić przed wypaleniem, jak i wpływać na jakość sprawowanej nad pacjentem opieki. Na efektywność mają wpływ m.in. cechy osobowości. W badaniu postanowiono sprawdzić, czy empatia, impulsywność i skłonność do ryzyka pełnią rolę predykcyjną dla elastyczności w radzeniu sobie ze stresem.Materiał i metodyZastosowano Kwestionariusz impulsywności IVE Eysencka i Eysenck w polskiej adaptacji Jaworowskiej oraz Kwestionariusz Elastyczności w radzeniu sobie ze stresem Basińskiej i wsp. Oba narzędzia charakteryzowały się zadowalającymi parametrami statystycznymi. Badani wypełniali także ankietę osobową. Analizowano wyniki uzyskane od 137 pielęgniarek.WynikiSkłonność do ryzyka korelowała istotnie statystycznie z elastycznością w radzeniu sobie ze stresem oraz wszystkimi jej wymiarami (repertuarem strategii, zmiennością strategii oraz refleksyjnością) na poziomie niskim. Nie wykazano podobnych zależności dla empatii oraz impulsywności. W predykcyjnej ocenie roli wybranych cech osobowości dla elastyczności w radzeniu sobie ze stresem tylko skłonność do ryzyka była istotnym predyktorem. Choć model okazał się istotny statystycznie, pozwalał wyjaśnić zmienność elastyczności tylko w 7%.WnioskiWystępowała niska istotna statystycznie zależność między skłonnością do ryzyka u pielęgniarek a ich elastycznością w radzeniu sobie ze stresem. Empatia i impulsywność nie pełniły roli predykcyjnej.
BackgroundThe results of numerous studies indicate that the nurse profession is burdened with an increased risk of feeling stressed and experiencing professional burnout. Effective coping with stress can protect against professional burnout as well as impact on patient care. These effects may be influenced, e.g., by personality traits. By the study, the authors decided to check whether personality traits such as empathy, impulsiveness and venturesomeness would play a predictive role for flexibility in coping with stress.Material and MethodsBy the study, the authors analyzed the results obtained from 137 nurses. The following research tools were used: the Impulsiveness-Venturesomeness-Empathy Questionnaire by Eysenck and Eysenck, in the Polish adaptation by Aleksandra Jaworowska, and the Flexibility in Coping with Stress Questionnaire (FCSQ-14) by Małgorzata Basińska et al. Both tools were characterized by satisfactory statistical properties. By addition, the respondents completed a personal survey which allowed collecting basic personal data.ResultsVenturesomeness positively correlated with flexibility in coping with stress and all its dimensions (strategy repertoire, strategy variability and reflexivity) at the low level. Similar dependencies for empathy and impulsiveness were not shown. Similarly, in assessing the predictive role of selected personality traits for flexibility in coping with stress, only venturesomeness turned out to be an important predictor. Although the model turned out to be statistically significant, it allowed explaining the variability of flexibility only in 7%.ConclusionsThere was a low statistically significant relationship between the nurses’ venturesomeness and their flexibility in coping with stress. Empathy and impulsiveness did not play a predictive role for flexibility in coping with stress.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 4; 451-459
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies