Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Doświadczenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Wojtyła’s view on Kant’s formalism and Scheler’s material ethics of value, or the ethics of material duty
Wojtyła wobec formalizmu Kanta i materialnej etyki wartości Schelera, czyli etyka powinności materialnej
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31207936.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
moralność
etyka
doświadczenie
powinność moralna
morality
ethics
experience
moral duty
Opis:
The article presents the concept of ethics developed by Karol Wojtyła in his polemic against the ethical systems of Immanuel Kant and Max Scheler. Wojtyła negatively evaluates Scheler’s system as a tool for scientific interpretation of the Christian ethics, and at the same time as a tool for interpreting the experience of morality as such. However, he does not negatively evaluate the phenomenological method itself, which, in his opinion, is an indispensable tool in the analysis of moral facts. Moreover, Wojtyła proposes that this method should be applied even more consistently than Scheler himself did. This is because in his – partly justified – polemic with Kant, Scheler went too far in excluding the normative moment from the experience of morality. Wojtyła argues that the very phenomenological analysis of experience – above all, the judgments of conscience – shows that normativity is given in the originary experience of morality.
Artykuł przedstawia koncepcję etyki opracowaną przez Karola Wojtyłę w jego polemice z systemami etycznymi Immanuela Kanta oraz Maksa Schelera. Wojtyła negatywnie ocenia system Schelera jako narzędzie do naukowej interpretacji etyki chrześcijańskiej, a zarazem jako narzędzie interpretacji doświadczenia moralności jako takiego. Nie ocenia jednak negatywnie samej metody fenomenologicznej, która w jego opinii stanowi niezbędne narzędzie w analizie faktów moralnych. Co więcej, Wojtyła postuluje, aby metodę tę stosować jeszcze bardziej konsekwentnie niż czynił to sam Scheler. W swojej częściowo uzasadnionej polemice z Kantem, Scheler posunął się bowiem zbyt daleko, wykluczając moment normatywny z doświadczenia moralności. Wojtyła stwierdził, że sama fenomenologiczna analiza doświadczenia — przede wszystkim sądów sumienia — pokazuje, że normatywność dana jest w źródłowym doświadczeniu moralności.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 57-70
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Beauty of the Person” According to Karol Wojtyła (Ontology and Experience)
„Piękno osoby” według Karola Wojtyły (ontologia i doświadczenie)
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762677.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
piękno
doświadczenie człowieka
osoba
Wojtyla
beauty
experience of man
person
Opis:
This paper outlines the essential core of Karol Wojtyła’s thought on beauty. By introducing the central category of “beauty of the person”, Wojtyła essentially integrated and ordered therewith all the other meanings of the term. Whatever is beautiful in an adequate sense is also morally good. As far as human beauty is concerned, Wojtyła pointed out that it is differentiated by gender, i.e. female beauty and male beauty, and by “layers,” i.e. external beauty (aesthetic, sensual and bodily beauty) and, more importantly, internal beauty, which constitutes the beauty of a person as a person. Outer beauty allows a person to be noticed, to be discovered, but in love one cannot stop at outer beauty (the temptation to treat the body as a possible object of use). For love is love of the whole person, not only of his or her beautiful body and sexual attractiveness. A specific issue is the analysis of the creation of beautiful things, which at the same time are imprinted in the interior of man and – as long as man does not give in to the egoistic “temptation of self-emptying” – bear witness to his “immortality.”
Niniejszy artykuł kreśli zasadniczy zrąb myśli Karola Wojtyły na temat piękna. Wprowadzając centralną kategorię „piękna osoby”, Wojtyła zasadniczo zintegrował i uporządkował wszystkie inne znaczenia tego terminu. To, co jest piękne w adekwatnym ujęciu, jest i dobre moralnie. Odnośnie do piękna człowieka Wojtyła zwracał uwagę, że różnicuje się ono poprzez płeć – piękność kobieca i piękność męska, a także według „warstw” – piękno zewnętrzne (piękno estetyczne, zmysłowe, ciała) oraz ważniejsze od niego – piękno wewnętrzne, które stanowi o pięknie człowieka jako osoby. Piękno zewnętrze pozwala osobom się zauważyć, poznać, w miłości jednak nie można poprzestać na pięknie zewnętrznym (pokusa potraktowania ciała jako możliwego przedmiotu użycia). Miłość to bowiem miłość całej osoby, nie zaś wyłącznie jej pięknego ciała i seksualnej atrakcyjności. Szczegółowym zagadnieniem jest analiza tworzenia pięknych rzeczy, które zarazem odciskają się we wnętrzu człowieka i – o ile człowiek nie podda się egoistycznej „pokusie samoubóstwienia” – dają świadectwo o jego „nieśmiertelności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 5-22
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzna droga Paola Valoriego
Autorzy:
Mietelski, Tymoteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195228.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Paolo Valori
fenomenology
ontology
ethics
moral experience
fenomenologia
ontologia
etyka
doświadczenie moralne
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie filozoficznej twórczości Paola Valoriego (1919–2003). Był on jednym z najważniejszych przedstawicieli fenomenologii we Włoszech. Analiza jego głównych tekstów pozwala zaprezentować drogę do zainteresowania fenomenologią, zwłaszcza koncepcję fenomenologicznej analizy doświadczenia moralnego. Valori ukazuje specyfikę doświadczenia moralnego, a także postuluje potrzebę ontologii moralnej. Artykuł ukazuje źródła tego przekonania oraz proponowane cechy takiej ontologii.
The aim of the article is to present philosophical works of Paolo Valori (1919–2003) – one of the most significant phenomenologists in Italy. The study of his major works illustrates his path to phenomenology and his phenomenological analysis of moral experience in particular. Valori demonstrates the specificity of moral experience and advocates a need for moral ontology. The article points at the sources of Valori’s conviction and outlines features of such ontology.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 129-148
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The application of the phenomenological method as an element of the analysis of moral experience according to Paolo Valori
Zastosowanie metody fenomenologicznej jako element analizy doświadczenia moralnego według Paolo Valori
Autorzy:
Mietelski, Tymoteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31218023.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Paolo Valori
fenomenologia
ontologia
etyka
doświadczenie moralne
phenomenology
ontology
ethics
moral experience
Opis:
The purpose of this article is to present the application of the phenomenological method as one of the elements of the analysis of moral experience in the view of Paolo Valori (1919–2003). In his approach, such analysis proceeds in four steps. The first is the identification of the background of a moral fact with the help of human sciences; the second step is the phenomenological analysis of moral experience; the third step marks the search for the ontological foundation of the results obtained; in this way, the analysis reaches an end from the philosophical point of view, but it can be continued within moral theology, which is the fourth step of the process.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zastosowania metody fenomenologicznej jako jednego z elementów analizy doświadczenia moralnego w ujęciu Paolo Valoriego (1919–2003). W jego ujęciu analiza taka przebiega w czterech krokach. Pierwszym jest identyfikacja tła faktu moralnego za pomocą nauk humanistycznych; drugim krokiem jest fenomenologiczna analiza doświadczenia moralnego; trzeci krok oznacza poszukiwanie ontologicznego fundamentu uzyskanych wyników; w ten sposób analiza dobiega końca z filozoficznego punktu widzenia, ale może być kontynuowana w ramach teologii moralnej, która jest czwartym etapem procesu.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 62, 2; 67-83
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja ucieleśnionego podmiotu w filozofii Calvina Schraga
Autorzy:
Winiarska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195231.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
embodied subject
existence
experiences
self
narration
discourse
podmiot
ciało
jaźń
doświadczenie
narracja
dyskurs
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję ucieleśnionego podmiotu w ujęciu amerykańskiego filozofa Calvina O. Schraga. Sama kwestia istnienia podmiotu jest w koncepcji filozofa dość skomplikowanym zagadnieniem. Odnosimy czasem wrażenie, jakby jego istnienie – rozpięte między różnymi dyskursami – było dość efemeryczne; takie, że nie można mu w żaden sposób przypisać realnego istnienia. Być może można by mu przypisać istnienie intencjonalne, czyli takie, które jest podtrzymywane na mocy zachodzących aktów świadomości. Na podstawie analiz przeprowadzonych w niniejszym artykule omówiono podstawowe różnice i zależności między takimi elementami, jak: jaźń, Self, podmiot. Amerykański myśliciel stwierdza, że podmiot jest zawsze ucieleśniony, a w akcie działania ujawnia się jego cielesność. Ciało podmiotu jest nie tylko „kostiumem”, ale częścią bycia Ja. Podmiot w ujęciu Schraga jest zawsze tym, który doświadcza i na kanwie tego doświadczenia buduje otaczający go świat.
In this article will be presented the concept of an embodied subject in Calvin O. Schrag thought. The most obscure question in the philosopher’ s concept is how the subject exists. It is truly complicated issue. We get the impression sometimes that it is existence, which is stretched between different discourses, is ephemeral; such that he cannot in any way be assigned real existence. Perhaps he could be attributed an intentional existence, that is, existence which is sustained by the occurring acts of consciousness. In this article, we will try to capture the fundamental differences and relationships between the self, I and the subject. The American thinker considers that the subject is always embodied and in the act of action his corporeality is revealed. The embodiment self is not only “costume” but part of being the I. The subject in Schrag’s understanding is always the one who experiences and builds the world around him on the basis of this experience.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 111-127
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Racjonalność czy rozumność: próba zmiany paradygmatu filozoficznego poznania Boga – myśl Xaviera Zubiriego
Autorzy:
Niziński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426837.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
person
personality
religation
power of the real
experience
osoba
osobowość
religacja
władza rzeczywistości
doświadczenie
Opis:
The majority of the philosophical proves of the existence of God or other philosophicalattempts of talking about Him try to meet standards of rationality only. In this waythey reach mostly a philosophical notion of God which rules out a religious relationshipto Him. Zubiri is trying to present a philosophical way which leads to a notion of God, who can be at the same time a God of philosophy and of religion. But this means overcomingrationality with reasonableness. Reasonable means compatible with human life.
Znaczna część filozoficznych dowodów na istnienie Boga oraz innych prób mówieniao Nim stara się sprostać jedynie kanonom racjonalności, tym samym raczej wykluczadojście do takiego obrazu Boga, który może być Bogiem religii. Zubiri stara się przedstawićtaką filozoficzną drogę do Boga, w wyniku której otrzymany obraz Boga będziejednocześnie Bogiem religii. Wymaga to jednak częściowego odejścia od racjonalnościna rzecz rozumności, gdzie rozumność to zgodność z życiem człowieka.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między wiarą a rozumem. Doświadczenie prawzorcze u Hansa Ursa von Balthasara a Absolutnie Niepojęte u Siemiona Ludwigowicza Franka
Between faith and reason. Primary and fundamental experience by Hans Urs von Balthasar versus Absolutely Inconceivable by Siemion L. Frank
Autorzy:
Koszczka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762653.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Frank
Balthasar
Absolutnie Niepojęte
doświadczenie prawzorcze
prapodstawa
Absolutely Inconceivable
primary and fundamental experience
primordial basis
Opis:
W niniejszym artykule podejmuję próbę odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania dotyczące możliwości doświadczenia Boga. W tym celu zestawiam stanowiska dwóch myślicieli reprezentujących odrębne dyscypliny i tradycje religijno-kulturowe: rosyjskiego filozofa Siemiona L. Franka i szwajcarskiego teologa Hansa Ursa von Balthasara. Ukazuję ograniczenia metodologiczne filozofii, które stają się polem dla teologii. Absolutnie Niepojęte Franka zestawione z doświadczeniem prawzorczym Balthasara otwiera nowe perspektywy dla obu dyscyplin kroczących między wiarą a rozumem. 
In this article, I attempt to answer the most intricate questions concerning the possibility of experiencing God. For this purpose, I am juxtaposing the views of two thinkers representing separate disciplines and religious as well as cultural traditions: the Russian philosopher Siemion L. Frank and the Swiss theologian Hans Urs von Balthasar. I illustrate the methodological limitations of philosophy, which become a field for theology. Absolutely Inconceivable by Siemion L. Frank juxtaposed with Primary and fundamental experience by H. U. von Balthasar open up new perspectives for both disciplines flowing between faith and reason.
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 59, 1; 57-78
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lived experience or a reason? From an ethics debate to contemporary culture
Przeżycie czy racja? Od debaty etycznej do kultury współczesnej
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31212432.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
działanie moralne
racja rozumowa
doświadczenie wartości
Max Scheler
Karol Wojtyła
moral action
rational reason
experience of value
Opis:
Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler is multi-faceted. One of the central issues here is the dispute over the role of a lived experience and a reason in the structure of moral action. What is the starting point for providing an answer to the moral appeal directed at the human person? Is it a lived experience of an axiological quality called ‘value’ or a rational reason in which the value experienced is only one of the elements? Scheler is essentially in favour of the former scenario: the value carries sufficient power to pull the subject into action. And while his efficacy does not completely disappear here, it is fundamentally dominated by the axiological content (and attraction) of the value. Wojtyła takes a critical view of the German philosopher’s position, and states its inadequacy in the formation of mature moral action. A lived experience of a value is important, but it is not enough. The axiological experience moves the person, and contains an extraordinary force motivating one to undertake a specific act. However, without the participation of reason, it can be misguided and even inadequate. A person has to visualise, and to some extent objectivise the lived value for it to become the object of rational evaluation. Wojtyła’s dispute with Scheler is not just a marginal discussion between two European thinkers, within the hermetic philosophical debate of the 20th century. Indeed, it is part of the perennial questions as to what morality is, what role it plays in human life, and to what extent human beings influence the realisation of moral good and evil. The debate can also be a kind of lens affording a better view of the essence of contemporary disputes concerning both morality and culture. The diminishing and marginalisation of reason (especially in the strong, metaphysical version) in various spheres of life is striking. The tension between the culture of feeling and the culture of thinking is discernible and must prompt a debate. Karol Wojtyła shows what shape such a debate could take, and that it could be enriching for the entirety of contemporary culture.
Debata Karola Wojtyły z Maksem Schelerem jest wielowątkowa. Jednak jedną z centralnych kwestii jest spór o rolę przeżycia i racji w strukturze działania moralnego. Co jest punktem wyjścia do dania odpowiedzi na apel moralny skierowany do osoby ludzkiej? Czy jest to przeżycie jakości aksjologicznej zwanej wartością czy racja rozumowa, w której wartość doświadczona jest tylko jednym z elementów? Scheler opowiada się zasadniczo za pierwszym scenariuszem: wartość niesie ze sobą wystarczającą moc pociągania podmiotu do działania. I choć nie znika tu całkowicie jego sprawczość, to jednak jest ona zasadniczo zdominowana przez treść (i atrakcję) aksjologiczną wartości. Wojtyła ocenia krytycznie to stanowisko niemieckiego filozofa i stwierdza jego niewystarczalność w formowaniu dojrzałego działania moralnego. Przeżywanie wartości jest ważne, ale niewystarczające. Doświadczenie aksjologiczne porusza osobę i zawiera w sobie niezwykłą siłę motywującą do podjęcia określonego czynu. Jednak bez udziału rozumu, może być nietrafione, a nawet nieadekwatne. Osoba musi zobrazować sobie, poniekąd zobiektywizować przeżywaną wartość, aby stała się ona przedmiotem oceny racjonalnej. Spór Wojtyły z Schelerem nie jest tylko marginalną dyskusją pomiędzy dwoma myślicielami europejskimi, w obrębie hermetycznej debaty filozoficznej XX stulecia. W istocie wpisuje się on w odwieczne pytania, czym jest moralność, jaką rolę pełni w życiu człowieka i na ile człowiek ma wpływ na realizację dobra i zła moralnego. Debata ta również może być swoistym szkłem kontaktowym, przez które lepiej widać istotę współczesnych sporów, tak w obrębie moralności, jak i kultury. Osłabienie i marginalizacja rozumu (szczególnie w wersji mocnej, metafizycznej) w różnych sferach życia jest uderzająca. Napięcie pomiędzy kulturą odczuwania a kulturą myślenia jest dostrzegalne i musi skłaniać do debaty. Karol Wojtyła pokazuje, jak mógłby wyglądać kształt takiej debaty i że mogłaby ona być ubogacająca dla całej kultury współczesnej.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 139-152
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Красота как «непостижимое» в философии Семена Франка
Autorzy:
Гапоненков, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426817.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Semen Frank
beauty
the theology of beauty
the unknowable
Divinity
aesthetic experience
Siemion L. Frank
piękno
teologia piękna
niepojęte
Bóstwo
doświadczenie estetyczne
Opis:
One of the most intimate feelings caused by the meeting with Divinity encompassesthe phenomenon of Beauty. In the Chapter 8th Holiness of his book entitled The Unknowableas well as in other works, Frank hasn’t just developed another aesthetic theory, he’s figuredout the quintessence of the theology of beauty consisting of the speculations on itsabsolute value, essential inconceivability, reconcilable harmony of the universe, spiritualenlightenment and salvation. Frank states the idea of potential harmony of existence expressedthrough beauty that coexists with current “worldly” discord. Aesthetic reality isunable to grasp the depth of existence, but it reminds us of “primary unity.”
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawisku piękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całejgłębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawiskupiękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całej głębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From experience to a method. The significance of Karol Wojtyła’s habilitation dissertation in the development of his concept of philosophical cognition of man
Od doświadczenia do metody. Znaczenie rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły w rozwoju jego koncepcji filozoficznego poznania człowieka
Autorzy:
Mazur, Piotr Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31211783.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
Max Scheler
etyka chrześcijańska
doświadczenie wewnętrzne
metoda fenomenologiczna
Wojtyła’s habilitation
Scheler and Wojtyła
experience
exeprience in anthropology
phenomenological experience
phenomenological method
Opis:
The purpose of the article is to show the significance of Wojtyła’s habilitation dissertation in the development of his concept of philosophical cognition of man. His assessment of the usefulness of Scheler’s ethical system for Christian ethics occupies an intermediate position between the demand to take into account first-person experience in cognition in his initial phase of practising philosophy and the proposal to use the phenomenological method to analyse this experience, and the transition from experience to a system, contained in “Person and Act”. In his habilitation dissertation, Wojtyła analysed the question of man’s inner experience, emphasising its significance for ethics and anthropology. A proper approach to this experience is possible through the phenomenological method. The analysis of Scheler’s system allowed Wojtyła to conclude that although the use of the phenomenological method is necessary in philosophical cognition, it is not sufficient. This method does not cover everything that experience brings. It should also be applied appropriately so that the essential contents of experience are not overlooked. He showed a concrete manner of application of this method to philosophical cognition, and of the combination of this method with the metaphysical method in “Person and Act”.
Celem artykułu jest pokazanie znaczenia rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły w rozwoju jego koncepcji filozoficznego poznania człowieka. Dokonana przez niego ocena przydatności systemu etycznego Schelera dla etyki chrześcijańskiej zajmuje miejsce pośrednie między postulatem uwzględnienia doświadczenia pierwszoosobowego w poznaniu w początkowej fazie uprawiania przez niego filozofii, a propozycją wykorzystania metody fenomenologicznej do analizy tego doświadczenia i przejścia od doświadczenia do systemu zawartego w „Osobie i czynie”. Wojtyła w swojej rozprawie habilitacyjnej poddał analizie kwestię doświadczenia wewnętrznego człowieka, podkreślając jego znaczenie dla etyki i antropologii. Właściwe ujęcie tego doświadczenia jest możliwe dzięki metodzie fenomenologicznej. Analiza systemu Schelera pozwoliła Wojtyle stwierdzić, że chociaż posłużenie się metodą fenomenologiczną jest konieczne w filozoficznym poznaniu, to zarazem nie jest wystarczające. Metoda ta nie ujmuje wszystkiego, co niesie ze sobą doświadczenie. Powinna być ona także odpowiednio stosowana, aby nie pomijać istotnych treści doświadczenia. Natomiast konkretny sposób zastosowania tej metody do filozoficznego poznania i łączenia tej metody z metodą metafizyczną pokazał w „Osobie i czynie”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 121-137
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie przed doświadczeniem: wiara jako warunek poznania. Wokół myśli Siemiona L. Franka i Abrahama J. Heschela
Autorzy:
Węcławski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426843.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
faith
knowledge
experience
Siemion L. Frank
Abraham J. Heschel
philosophy of religion
philosophy of a man
mystery
trust
hope
existence
wiara
poznanie
doświadczenie
filozofia religii
filozofia człowieka
tajemnica
zaufanie
nadzieja
egzystencja
Opis:
The concepts of Siemion L. Frank and Abraham J. Heschel, despite differences, are convergent as far as Russian and Jewish religious philosophies of nineteenth and twentieth century converge with each other. The goal of the text is to both extract and indicate the differences and similarities, as well as, above all, to try to undertake in their company a reflection upon the question of faith. It turns out as a category both specific and fundamental for the human situation in the world. Being far more than adopting a dogma, it appears to be an insight into inconceivable, yet self-evident reality that establish the experience (Frank), an openness to the reality of the ineffable which is inaccessible to the senses or reason (Heschel). As an inner strength of existence which gives rise to a deeper and fuller cognition, it is connected at the same time with categories relevant to human experience, such as: reason, mystery, darkness and light, hearing and seeing, the past and the future, trust – all of which the article, considering the broader context of philosophical and religious thought, tries to emphasize and describe.
Koncepcje Siemiona L. Franka oraz Abrahama J. Heschela, chociaż różnią się od siebie, wykazują zarazem zasadniczą zbieżność tam, gdzie zbiegają się ze sobą rosyjska i żydowska filozofia religijna XIX i XX wieku. Celem tekstu jest zarówno wydobycie i wskazanie owych różnic i podobieństw, jak i, nade wszystko, podjęcie w ich towarzystwie namysłu nad zagadnieniem wiary. Ukazuje się ona jako kategoria tyleż swoista, co fundamentalna dla refleksji nad sytuacją człowieka w świecie. Będąc daleko więcej niż przyjęciem dogmatu, jawi się raczej fundującym doświadczenie aktem wglądu w niepojętą, lecz samooczywistą realność (Frank), otwarciem na niedostępną zmysłom ani rozumowi rzeczywistość tego, co niewysłowione (Heschel). Jako wewnętrzna siła egzystencji, która daje początek głębszemu i pełniejszemu poznaniu, łączy się zarazem z kategoriami właściwymi dla ludzkiego doświadczenia, takimi jak: rozum, tajemnica,ciemność i światło, słyszenie i widzenie, przeszłość i przyszłość, zawierzenie oraz ufność – które artykuł, uwzględniając szerszy kontekst myśli filozoficznej i religijnej, stara się uwypuklić i opisać.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies