Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the art of film" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Pamięć filmu. Mnemotechnika muzeów kina
    The Memory of Film: Memorative Art in Cinema Museums
    Autorzy:
    Syska, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31199769.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    film
    muzeum
    pamięć
    wystawa
    archiwum filmowe
    studia nad pamięcią
    museum
    memory
    exhibition
    film archive
    memory studies
    Opis:
    Artykuł proponuje analizę praktyk współczesnego muzealnictwa filmowego, które pozwalają na problematyzowanie pamięci. Założenie badawcze opiera się na przekonaniu, że tak jak współczesne muzealnictwo narracyjne (przyjmujące formę wystaw multimedialnych, interaktywnych, historycznych) staje się coraz bardziej filmowe, cyfrowe i scenograficzne, tak w muzeach kina coraz wyraźniej manifestuje się zwrot ku materii i przywiązanie do fizycznych artefaktów procesów kinematograficznych. Autor odwołuje się do koncepcji między innymi Krzysztofa Pomiana, Aleidy Assmann, Mieke Bal czy Andreasa Huyssena i wprowadza je w taki sposób, by ukazać oryginalne przetworzenia w sytuacji, gdy przedmiotem działań ekspozycyjnych jest film lub jego parateksty. Wraz z postępującą redefinicją filmu jako fenomenu cyfrowego i sieciowego muzea kina stają się istotnym miejscem gromadzenia, badania oraz ekspozycji przeszłych technik filmowych, nośników czy praktyk komunikacyjnych. W analizie zostały wyodrębnione takie transhistoryczne modele muzealnictwa filmowego jak: archiwa, procesy i obiekty.
    The article is an analysis of the practices of contemporary film museology, which allow for the problematization of memory. The research assumption is the belief that just as contemporary narrative museology, implemented as multimedia, interactive, historical exhibitions, is becoming more and more cinematic, digital, and scenographic, cinema museums are increasingly willing to manifest a turn towards matter, emphasizing the physical artifacts of cinematographic processes. The author reflects i.a. on the concepts of Krzysztof Pomian, Aleida Assmann, Mieke Bal, and Andreas Huyssen. They are introduced in such a way as to show their particular process of decontextualization, manifestation of film itself, their post-cinematic transpositions and paratexts. With the progressive redefinition of film as a digital, network, modified phenomenon, cinema museums will play an increasingly important role as places of collecting, researching, and showing film techniques belonging to the past. For this purpose, transhistorical models of film museology have been distinguished: archives, processes, and objects.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2024, 125; 89-112
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój sztuki operatorskiej w latach 60. i w pierwszej połowie lat 70. Europa, USA, Polska
    The Development of the Art of Cinematography in the 1960s and in the First Half of the 1970s. Europe, USA, Poland
    Autorzy:
    Maron, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340626.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    sztuka operatorska
    technologia filmowa
    art of cinematography
    technology of film
    Opis:
    W artykule podjęty został problem wzajemnej zależności rozwoju technologii filmowej i przemian estetycznych w filmie artystycznym w okresie tzw. kina modernistycznego, w latach 60. i w pierwszej połowie lat 70. XX w. W pierwszej części artykułu przedstawiona została rola operatorów francuskich (m.in. Raoul Coutard), angielskich (m.in. Walter Lassally), włoskich (m.in. Carlo di Palma, Vittorio Storaro) i amerykańskich (m.in. Haskel Wexler, Adam Holender) w powstawaniu nowatorskich efektów ekranowych. Druga cześć artykułu dotyczy rozwoju technologii i sztuki operatorskiej w Polsce. Przypomniane zostały m.in. przełomowe dokonania Jerzego Wójcika w zakresie filmu czarno-białego oraz przemiany zachodzące w filmie polskim na przełomie lat 60. i 70., związane z wykorzystaniem przez polskich autorów zdjęć filmowych, zwłaszcza Zygmunta Samosiuka i Witolda Sobocińskiego, artystycznych możliwości taśmy barwnej Kodaka. Połowa lat 70., mimo trudnej sytuacji ekonomicznej polskiej kinematografii, jawi się jako okres nowych tendencji i możliwości filmu polskiego związanych z wysoką świadomością artystyczną polskich operatorów, przyswajaniem przez nich zmian technologicznych, a także z nowymi, neoawangardowymi trendami pojawiającymi się w tym okresie w sztuce polskiej (Warsztat Formy Filmowej).
    The article addresses the problem of the mutual dependence of the development of film technology and aesthetic changes in the artistic film during the so-called modernist cinema, in the 1960s and in the first half of the 1970s. In the first part of the article the role of French (including Raoul Coutard), English (including Walter Lassally), Italian (including Carlo di Palma, Vittorio Storaro) and American cinematographers (including Haskel Wexler, Adam Holender) in the creation of innovative screen effects is presented. The second part of the article deals with the development of technology and the art of cinematography in Poland. We are reminded of, among others, Jerzy Wójcik’s ground breaking achievements in the field of black and white film and the changes taking place in the Polish film at the turn of the 1960s and 1970s, related to the use of artistic possibilities of Kodak colour tape by Polish cinematographers, especially Zygmunt Samosiuk and Witold Sobociński. Mid-1970s, despite the difficult economic situation of Polish cinema, appears as a period of new tendencies and possibilities of Polish film connected with high artistic consciousness of Polish cinematographers, absorption of technological changes, as well as new, neo-avant-garde trends appearing in this period in Polish art (Film Form Workshop).
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 261-273
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka iluzji
    The Art of Illusion
    Autorzy:
    Kempna-Pieniążek, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342074.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Justyna Budzik
    Siegfried Zielinski
    Tom Gunning
    kino współczesne
    edukacja filmowa
    contemporary cinema
    film education
    Opis:
    Recenzowana książka Justyny Budzik Filmowe cuda i sztuczki magiczne. Szkice z archeologii kina (2015) stanowi ciekawy przykład praktycznego zastosowania an-archeologicznej (wariantologicznej) koncepcji badań nad mediami. Zestawiając poglądy Siegfrieda Zielinskiego z koncepcją kinematografu atrakcji Toma Gunninga, autorka recenzowanej publikacji wypracowuje własny zestaw narzędzi badawczych, których operacyjność wykazuje w analizach takich filmów, jak Królewna Śnieżka (2012), Oz Wielki i Potężny (2013), Iluzjonista (2010), Hugo i jego wynalazek (2011), Mechanizm serca (2012), Monster (2005) oraz Babadook (2014). Jednym z walorów książki Budzik jest możliwość wykorzystania jej w edukacji filmowej – zwarte w Appendiksie scenariusze lekcji zostały przygotowane z myślą o upowszechnianiu wiedzy na temat historii kina wśród uczniów w różnym wieku.
    Book review of Justyna Budzik’s Filmowe cuda i sztuczki magiczne. Szkice z archeologii kina [Film Wonders and Magic Tricks. Sketches in Archaeology of Cinema] (2015). The book is an interesting example of practical application of non-archaeological (variant based) concept of research in media studies. The analysis of Siegfried Zielinski’s views together with Tom Gunning’s notion of cinema of attraction lead the author of the book to formulate her own set of research tools, the usefulness of which she presents in the analysis of such films as Mirror, Mirror (2012), Oz the Great and Powerful (2013), The Illusionist (2010), Hugo (2011), Jack et la mecanique du coeur (2012), Monster (2005) and Babadook (2014). One of the qualities of Budzik’s book is that it can be used in film education. The appendix contains lesson plans that can be used to promote the knowledge of film history among students of various ages.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 208-212
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od sztuk widowiskowych do kina atrakcji, czyli o intermedialności triku filmowego
    From Spectacle Art to the Cinema of Attraction, or the Intermedia Character of a Film Trick
    Autorzy:
    Dębski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341684.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino atrakcji
    trik
    teatr
    cinema of attraction
    trick
    theater
    Opis:
    W swym artykule Dębski zwraca uwagę na intermedialne powiązania kinematografu i jego zakorzenienie w XIX-wiecznej sztuce widowisk. Odwołując się do prac Toma Gunninga, André Gaudreaulta czy Martina Loiperdingera, a także opierając się na przykładach niemieckich i wrocławskich (m.in. spektakle Eden-Theater Schenka, przedstawienia Teatru Liebicha, reklamy latarniane Fiedlera), ukazuje szeroki kontekst początków kinematografii. Wskazuje także na pokrewieństwo trików filmowych ze „sztuczkami” znanymi ze starszych mediów (teatr iluzji, latarnia magiczna, teatr mechaniczny) i dekonstruuje mit, jakoby Méliès wynalazł „pierwszy trik filmowy”. Autor podkreśla ponadto bogactwo i różnorodność wczesnego kina atrakcji, dla którego charakterystyczna była „radość eksperymentowania”.
    In his article, Dębski draws attention to the inter-media links of cinematography and its roots in the nineteenth century culture of spectacles. By referencing the work of Tom Gunning, Andre Gaudreault, and Martin Loiperdinger, and analysing German and Wrocław based examples (eg. Schenk’s Eden-Theater spectacles, plays of the Liebich’s theatre, Fiedler’s advertisements of magic lanterns), he shows the broad context of the beginnings of cinematography. He also points to the affinity of film tricks with “tricks” known from the older media (theater illusion, magic lantern, mechanical theater) and deconstructs the myth that Melies invented the “first movie trick”. The author further emphasizes the richness and diversity of the early cinema of attraction, which was characterized by the “joy of experimentation”.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 53-62
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne teorie „adaptation studies”. Rekonesans badań i nowe kierunki rozwoju
    Contemporary Theories in Adaptation Studies: State of the Art and New Directions
    Autorzy:
    Birkholc, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850505.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    adaptacja filmowa
    adaptation studies
    formalizm
    badania kulturowe
    dyskurs
    współczesna literatura polska
    film adaptation
    formalism
    cultural studies
    discourse
    contemporary Polish literature
    Opis:
    W artykule zostają przybliżone argumenty nieomawianej dotychczas szerzej w polskich badaniach debaty metodologicznej toczonej w ramach współczesnych adaptation studies. Autor opisuje trzy tendencje charakterystyczne dla najnowszych teorii adaptacji: metateoretyczne próby przeramowania pojęcia adaptacji, krytykę podejścia typu medium specificity oraz otwieranie się na konteksty kulturowe, społeczne i ekonomiczne. Zdaniem autora jednym z największych wyzwań stojących przed studiami nad adaptacją jest przełamanie obowiązującego w obrębie dyscypliny podziału na badania tekstualne i kontekstualne (na który zwracała uwagę Kamilla Elliott). Kategorią, która może stanowić pomost między ujęciami formalistycznymi a kulturoznawczymi, jest pojęcie dyskursu, które nie było dotąd przedmiotem poważnej debaty w ramach dyscypliny. Posługując się przykładami polskich adaptacji z ostatnich lat, autor wskazuje na możliwe sposoby zastosowania tej kategorii w badaniach porównawczych.
    The article presents the methodological debate in contemporary adaptation studies, which has not been discussed in greater detail in Polish research. The author describes three trends characteristic of the latest adaptation theories: metatheoretical attempts to reframe the notion of adaptation, criticism of medium-specificity approach, opening up to cultural, social and economic contexts. According to the author, one of the greatest challenges that adaptation studies faces is to overcome the discipline’s division into textual and contextual research (which was noticed by Kamilla Elliott). A category that could link formalistic and cultural approaches is, as the author argues, the category of discourse, which has not been the subject of a broader debate within the discipline so far. Referring to the examples of the latest Polish film adaptations, the author indicates possible ways of applying the concept of discourse in comparative studies.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 56-76
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Szkoła berlińska”, czyli postulat filmu jako sztuki albo „tęsknota za ocaleniem opowieści”
    “Berlin School” – Postulate of the Film as an Art, or “The Longing for Saving the Story”
    Autorzy:
    Fiuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341704.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    szkoła berlińska
    Maren Ade
    Christian Petzold
    Berlin school
    Opis:
    Artykuł jest próbą przedstawienia historii i istoty zjawiska artystycznego, które pojawiło się w kinie niemieckim w połowie lat 90., a które niedługo potem krytycy filmowi okrzyknęli mianem „szkoły berlińskiej”. Działający w duchu odnowy niemieckiego filmu autorskiego reżyserzy, wśród których znajdziemy tak znane dziś nazwiska, jak Maren Ade (Toni Erdmann), Valeska Grisebach (Western) czy Christian Petzold (Barbara), nie stworzyli wprawdzie nigdy żadnego sformalizowanego ruchu, jednak ich twórczość pozwala się analizować jako pewna całość oparta na określonym porządku ideologiczno-estetycznym, dotyczącym zarówno samych fabuł, ich formalnej konstrukcji, jak i działań okołofilmowych – produkcji, dystrybucji i recepcji. Charakteryzujące się audiowizualną surowością, narracyjną skromnością i realistyczną wymową utwory „szkoły berlińskiej”, realizowane najpierw jako niszowe produkcje telewizyjne, w pierwszej dekadzie nowego wieku wyróżniane podczas kolejnych edycji festiwalu w Cannes, z czasem stały się częścią europejskiego kina głównego nurtu, trafiając do świadomości szerokiej widowni.
    The article is an attempt to present the history and the essence of the artistic phenomenon that appeared in the German cinema in the mid-1990s, which shortly afterwards the film critics hailed as the “Berlin school”. Acting in the spirit of renewal of the German film, the directors, among whom we find names well known today, such as Maren Ade (Toni Erdmann), Valeska Grisebach (Western) and Christian Petzold (Barbara), never created any formalized movement, but it is possible to analyse their work as a certain whole based on specific ideological and aesthetic order, referring to both the plot itself, their formal structure, and periphery activities - production, distribution and reception. Characterized by audiovisual severity, narrative modesty and realistic pronunciation, the “Berlin School” films, first performed as niche TV productions, in the first decade of the new century honoured during the subsequent Cannes festival editions, have in time become part of the European mainstream cinema, reaching a wide audience.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 52-74
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korzenie i sytuacja polskiej animacji artystycznej pierwszych dekad XXI wieku
    The Roots and the Condition of Polish Artistic Animation in the First Decades of the 21st Century
    Autorzy:
    Zmudziński, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340418.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    polska szkoła animacji
    polska szkoła plakatu
    animacja autorska
    szkolnictwo filmowe
    feminizacja animacji
    Polish school of animation
    Polish school of poster art
    auteur animation
    film education
    feminisation of animation
    Opis:
    Przemiany społeczno-polityczne oraz ekonomiczne zapoczątkowane w 1989 r. spowodowały dotkliwy kryzys w polskim filmie animowanym lat 90. Po okresie zastoju pierwsze dekady nowego wieku przyniosły znaczne ożywienie w polskiej animacji artystycznej. Autor kreśli obraz twórczości w tej dziedzinie, rozpatrując jej osiągnięcia na historycznym tle niepowtarzalnego zjawiska kulturowego, jakim była i jest znana na całym świecie tzw. polska szkoła animacji. Mając świadomość, że nowe pokolenia twórców zarówno kontynuują jej tradycje, jak i wchodzą z nią w polemiczny dyskurs, autor punktuje kluczową dla wartości szkoły rolę cenionej na świecie edukacji filmowej, wskazując równocześnie intensywną feminizację polskiej animacji ostatnich dekad jako jej cechę wyróżniającą.
    The socio-political and economic transformations initiated in 1989 caused a severe crisis in the Polish animated film of the 1990s. After a period of stagnation, the first decades of the new century brought a significant revival of Polish artistic animation. The author presents the works of Polish artistic animation and examines its achievements against the historical background of the “Polish school of animation”, which has always been a world-famous, unique cultural phenomenon. Aware of the fact that new generations of artists both continue this tradition, as well as engage with it polemically, the author emphasizes the role of internationally renowned film education, which is crucial to the transfer of the school’s values. At the same time, he indicates that, in recent decades, a distinctive feature of Polish animation has been its intense feminisation.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 23-37
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Historie kina” JLG. Historia XX wieku, metodologia sztuki i teoria kina
    „Histoire(s) du Cinéma” by JLG: History of the 20th Century, Methodology of Art and Theory of Cinema
    Autorzy:
    Kita, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408606.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jean-Luc Godard
    archeologia kina
    esej filmowy
    archaeology of cinema
    film essay
    Opis:
    Tekst rozpoczyna konstatacja o kryzysie refleksji teoretycznej oraz historycznej odnoszącej się do kina, czy też w ogóle o kryzysie nauk humanistycznych (Roger Odin, Francesco Cassetti, Thomas Elsaesser). W tym kontekście jest interpretowane przedsięwzięcie artystyczne – esej wideo-telewizyjny autorstwa Jean-Luca Godarda Historie kina – potraktowane jako propozycja o charakterze teoretycznym oraz historycznym. Tu autorka podkreśla szczególnie praktykę archeologii kina (nakreśloną przez Ishagpoura) oraz historii XX w. jako wyraźny przejaw budowania refleksji metodologicznej, teoretycznej oraz historycznej. Wyjątkową rolę Kita upatruje w umiejętności reżysera do reorganizacji materiału archiwalnego w duchu pracy anamnezy (Alain Bergala). Godard realizuje bowiem projekt historii opowiadanej tak, by wyłonić z niej obszary refleksji teoretycznej. Jego „esej” to emanacja delikatnej siły sztuki (Céline Scemama) uwarunkowanej technikami montażowymi organizującymi materię obrazową tak, by rekonstruować z niej rys teorii sztuki i historii wieku widzianej obiektywem kinematografu.
    The text begins with an observation on the crisis of theoretical and historical reflection related to the cinema, and on the crisis of the humanities in general (Roger Odin, Francesco Cassetti, Thomas Elsaesser). In this context the artistic undertaking of Jean-Luc Godard’s film essay Histoire(s) du cinema is interpreted in light of its historical and theoretical aspects. Here the author emphasises in particular the practice of archaeology of cinema (outlined by Ishagpour) and the history of the twentieth century as a clear manifestation of building a methodological, theoretical and historical reflection. Kita sees a unique role in the director’s ability to reorganise the archival material in the spirit of the work of anamnesis (Alain Bergala). Godard carries out the project of history told in a manner revealing areas of theoretical reflection. His “essay” is an emanation of the delicate power of art (Celine Scemama) conditioned by montage techniques organising pictorial matter so as to reconstruct an outline of art theory and history of the age as seen through the lens of a cinematograph.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 62-72
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trudna sztuka koprodukcji. O pierwszym powojennym filmie polsko-czechosłowackim „Zadzwońcie do mojej żony” (1958) Jaroslava Macha
    The Difficult Art of Co-Productions: The First Post-War Polish-Czechoslovak Film “What Will My Wife Say To This?” (1958) by Jaroslav Mach
    Autorzy:
    Ciszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341989.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    koprodukcja
    Jaroslav Mach
    kino powojenne
    współpraca polsko-czechosłowacka
    co-production
    postwar cinema
    Polish-Czechoslovak cooperation
    Opis:
    Autorka analizuje polsko-czechosłowacką koprodukcję filmową Zadzwońcie do mojej żony (Co řekne žena, reż. Jaroslav Mach, 1958) w optyce produkcyjno-kulturowej. W artykule zostało zarysowane tło metodologiczne umożliwiające badanie koprodukcji w krajach socjalistycznych; następnie autorka przedstawiła główne uwarunkowania współpracy polsko-czechosłowackiej w latach 1948-1958. Analiza powstawania filmu Zadzwońcie do mojej żony, pierwszej powojennej koprodukcji polsko-czechosłowackiej, ukazuje realizację filmu jako pole ścierania się sprzecznych dążeń i interesów.
    The author looks at the Polish-Czechoslovak co-production What Will My Wife Say to This? (Co řekne žena?, dir. Jaroslav Mach, 1958) through the lens of production and culture. This article presents methodology that enables the study of co-production in the socialist countries. Further the author presents the main determinants of Polish-Czechoslovak cooperation in the years of 1948-1958. The analysis of the making of the film What Will My Wife Say to This?, the first post-war Czechoslovak-Polish co-production, shows the making of a film as a field of clashing of conflicting aspirations and interests.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 162-174
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies