Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "samotność" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Samotność młodych ludzi w opinii studentów
Loneliness in Young People as Perceived by Students
Autorzy:
Wrótniak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191506.pdf
Data publikacji:
2021-01-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
samotność młodzieży
samotność studentów
loneliness
loneliness in young people
loneliness of
students
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest poznanie opinii studentów na temat zjawiska samotności wśród młodzieży. PROBLEMY I METODY BADAWCZE: Poruszany w tekście problem zawiera się w pytaniu: jakie opinie na temat samotności młodych ludzi mają badani studenci? Wykorzystana została metoda sondażu diagnostycznego (technika ankiety) oraz analiza i synteza literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: W pierwszej części artykułu przedstawiono teoretyczne rozważania nad problematyką samotności, zaś w części drugiej poddano analizie opinie badanych studentów dotyczące m.in.: rozumienia samotności, przyczyn występowania tego problemu oraz sposobów radzenia sobie z samotnością. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Samotność postrzegana jest najczęściej jako stan nieprzyjemny, uciążliwy stan pustki negatywnie oddziałujący na życie człowieka. Za przyczyny samotności młodzieży uznano: rozwój nowych technologii, dysfunkcje w środowisku rodzinnym oraz specyficzne dyspozycje osobowościowe jednostki. Wśród możliwości radzenia sobie z samotnością badani wskazywali sposoby zarówno korzystne dla rozwoju indywidualnego i społecznego, jak też niekorzystne. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z badań wynika, że samotność odczuwana przez młodych ludzi staje się dziś normą i wymaga od nich podejmowania swoistej gry ukierunkowanej na wypełnienie pustki. W związku z powyższym konieczne jest podejmowanie odpowiedzialnych działań na rzecz profilaktyki samotności młodych ludzi w tłumie. Ważne jest uświadomienie rodzicom znaczenia ich autentycznej obecności przy dzieciach, okazywanie wsparcia dzieciom i budowanie właściwej więzi. Istotne znaczenie w przeciwdziałaniu samotności młodzieży mają oddziaływania i postawy nauczycieli. Ich rolą jest wspieranie rozwoju wychowanków oraz tworzenie klimatu wzajemnej akceptacji i pomocy.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this paper is to recognise students’ views on the phenomenon of loneliness among young people.THE RESEARCH PROBLEMS AND METHODS: The problem addressed in the text is contained in the question: What are the views on loneliness in young people held by the surveyed students?The diagnostic survey method (the questionnaire technique), as well as an analysis and synthesis of the literature on the subject, were used.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part of the paper presents theoretical considerations on the problem of loneliness, while the second part analyses the opinions of the surveyed students concerning, among other things, their understanding of loneliness, the reasons for this problem, and ways of dealing with loneliness.RESEARCH RESULTS: Loneliness is most often perceived as an unpleasant condition, an oppressive state of emptiness, negatively affecting human life. The development of new technologies, dysfunctions in the family environment and specific personality dispositions in the individual, were identified as the causes of loneliness among young people. Among the possibilities for coping with loneliness, the respondents indicated ways beneficial for both individual and social development and unfavourable ones.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The research shows that the loneliness experienced by young people is becoming the norm today, and requires them to take up special stratagems aimed at filling the void. Therefore, it is necessary to take responsible actions to prevent young people’s being “lonely in a crowd.” It is important to make parents aware of the importance of their genuine presence with their offspring, to show support for their children, and to build a proper bond. The influence and attitudes of teachers are important in counteracting the loneliness of young people. Their role is to support the development of their pupils, and creating a climate of mutual acceptance and help.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 52; 93-104
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność twórcy. Wychowawczy i antywychowawczy aspekt samotności
Creator’s Solitude. The Educational and Anti-Educational Aspects of Solitude
Autorzy:
Wójcik, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196698.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność pierwotna
samotność wtórna
Hoene-Wroński
Kierkegaard
antropologia samotności
pedagogika samotności
samotność twórcy
primary solitude
secondary solitude
kierkegaard
the anthropology of solitude
the pedagogy of solitude
creator's solitude
Opis:
Duże znaczenie w praktyce pedagogicznej ma umiejętne wykorzystanie doświadczenia samotności i pokazanie zmagań, jakie w obszarze relacji ze światem i z samym sobą mieli wielcy twórcy. W artykule tej pokazuję tę pracę nad własną samotnością i niezrozumieniem przez innych na przykładzie wybranych fragmentów biografii wielkiego polskiego uczonego Józefa Marii Hoene-Wrońskiego. Narzędziem stosowanym w tych badaniach jest odpowiednio ujęta antropologia samotności na podstawie analizy wybranych fragmentów z Księgi Rodzaju, wiersza J. Kaczmarskiego Pusty raj oraz doświadczenia samotności S. Kierkegaarda. Wyszczególniam pierwotną i wtórną samotność i pokazuję ich miejsce w procesie wychowania.
Making good use of the experience of solitude and revealing struggle which great creators faced within the relations with the world and with themselves play an important role in pedagogical practice. The following paper shows this work on one’s own solitude and lack of understanding on the example of the selected fragments of a biography of an eminent Polish scholar Józef Maria Hoene-Wroński. The tool used in this research is an appropriately expressed anthropology of solitude based on the analysis of the selected fragments of the Book of Genesis, J. Kaczmarski’s poem “Pusty raj” (“Empty Paradise”) and the experience of solitude by S. Kierkegaard. Primary and secondary solitude is distinguished and their place in the process of education is shown.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 37-53
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O strukturze semantycznej języka. Pojęcie SAMOTNOŚĆ
On the Semantic Structure of Language. The Concept of SOLITUDE and LONELINESS
Autorzy:
Sieradzka-Baziur, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196691.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pojęcie
sem
samotność (definicja)
samotność (pojęcie)
concept
solitude and loneliness (definition)
solitude and loneliness (concept)
Opis:
W artykule zostało przedstawione zagadnienie struktury semantycznej języka. Szczegółowo omówiono jeden z jej elementów, a mianowicie pojęcie SAMOTNOŚĆ. Pojęcie jest polisemantyczną strukturą, kształtowaną w trakcie rozwoju języka, którą należy rozpatrywać na tle kontekstów społecznych, kulturowych, psychologicznych, religijnych i innych. Celem artykułu było pokazanie tego, jak współcześnie w języku polskim wyrażane jest pojęcie SAMOTNOŚĆ, poprzez wskazanie, jakie wyrazy, wyrażenia, zwroty, frazy do niego należą, co stanowi jego rdzeń, tworzy jego centrum oraz bliższe i ewentualnie dalsze peryferia. Samotność jest zjawiskiem towarzyszącym ludzkości od jej zarania i doświadczanym stale bądź czasowo przez wielu ludzi, może nawet wszystkich, jest sytuacją fizyczną, społeczną, w jakiej znajduje się dana jednostka, jej rzeczywistością duchową, stanem psychicznym, poczuciem i uczuciem. SAMOTNOŚĆ jest pojęciem, na które składają się następujące trzy kategorie tematyczne (pojęciowe):1. Kontakty społeczne.2. Emocje.3. Liczba i ilość.Tym trzem kategoriom pojęciowym użytkownicy języka przyporządkowują różnorodne znaki językowe, których ilość jest nieograniczona, bo język żyje, rozwija się, zmienia wraz ze swoimi użytkownikami. Samotność jest obecna w życiu każdego człowieka, a jej doświadczanie cechuje swoista ambiwalencja – przez jednych jest znienawidzona, inni jej bardzo pragną i znajdują w niej ukojenie.
The paper is devoted to the issue of the semantic structure of language. It focuses on one aspect of its elements ‒ the concept of SOLITUDE and LONELINESS. Every concept of the structure of a language is a polysemantic structure shaped in the course of language development, which should be considered in the context of various social, cultural, psychological, religious, and other aspects. The purpose of the article is to show how the concept of SOLITUDE and LONELINESS is expressed in contemporary Polish language by indicating which words and phrases belong to it, what is its core, which forms belong to the centre and to its close and possibly further peripherals. Solitude and loneliness are phenomena accompanying mankind since its beginning and experienced permanently or temporarily by many people, perhaps even all; they are connected with the physical and social situations in which an individual is placed; they are the spiritual and mental reality; they are feelings and emotions. SOLITUDE and LONELINESS is a concept which consists of the following three thematic (conceptual) categories:1. Social contacts.2. Emotions.3. The number and quantity.Users assign different language signs, the number of which is unlimited, to these three conceptual categories of language, because languages are alive, growing and changing along with their users. Solitude and loneliness are present in everyone’s life, and their experience is characterized by a peculiar ambivalence – they are hated by some, while others need them very much and find solace in them.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 117-138
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bycie singlem – współczesna moda, konieczność, czy ucieczka?
Autorzy:
Błasiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198975.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
singiel
samotność
postmodernizm
Opis:
Artykuł stanowi próbę fragmentarycznego opisu zjawiska singli, czyli życia w pojedynkę z wyboru (singiel life) we współczesnej rzeczywistości. W Polsce funkcjonuje ponad pięć milionów singli i skala tego fenomenu rośnie. Zbiorowość singli nie stanowi jednorodnej grupy społecznej z przyczyn prawnych, ekonomicznych oraz różnych powodów życia poza stałym związkiem. Konsekwencje tego zjawiska są rozpatrywane nie tylko w perspektywie indywidualnej – funkcjonowania i rozwoju danego człowieka oraz jego poczucia szczęścia, ale także w kontekście długofalowych skutków społecznych, związanych z obniżeniem znaczenia roli wspólnoty małżeńsko-rodzinnej i kryzysu demograficznego, oraz ekonomicznych, politycznych i religijnych.The article attempts to give a fragmentary account of the phenomenon of singles, i.e. living alone by choice (single life), in contemporary reality. More than 5 million singles function in Poland and the scale of this phenomenon is growing. The community of singles does not constitute a homogenous social group for legal and economic reasons as well as various reasons to live beyond a steady relationship. The consequences of this phenomenon are examined not only in an individual perspective – of functioning and development of a particular person and their sense of happiness, but also in the context of long-term social effects connected with reducing the importance of the role of the marriage-family community and the demographic crisis as well as the economic, political and religious.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2012, 11, 22; 87-105
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Loneliness, Creativity and a Sense of Human Life in the 3rd Millennium
Samotność, kreatywność i poczucie sensu życia człowieka w trzecim tysiącleciu
Autorzy:
Balogová, Beáta
Lačný, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196685.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
kreatywność
sens życia
stres
loneliness
solitude
creativity
sense of life
stress
Opis:
Artykuł porusza problematykę samotności w pozytywnym kontekście życia społecznego człowieka współczesnej doby. Równocześnie jest refeksją nad sensownością egzystencji, analizując przeżywanie trudnych życiowych stytuacji, których skutkiem jest posttraumatyczny stres. Przeżycie tego stresu dostarcza jednostce wyższej jakości życia, z wyższą miarą wytrzymałości. Tym samym jej życie otrzymuje nową postać znaczenia codziennej egzystencji, nabiera sensu. Jednakże przezwyciężanie życiowych doświadczeń, poziom zdolności w pokonywaniu trudności wymaga różnorodnej kreatywności.
The contribution accentuates the issue of loneliness and solitude in a positive social context of a person’s life in the post-modern era. It is also a reflection of the meaningfulness of existence through experiencing difficult life situations, resulting in post-traumatic stress. The experience of related stress offers to an individual a higher quality of life with greater resilience. Thus, his life becomes revamped to a meaningful being, obtaining a new sense. However, overcoming difficult life situations as well as coping with them requires manifold creativity.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 17-35
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaufanie jest możliwe. O terapii lęku i samotności osób z "syndromem sekty"
Autorzy:
Gajewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199051.pdf
Data publikacji:
2011-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
lęk
samotność
syndrom sekty
psychoterapia
Opis:
W artykule zatytułowanym: „Zaufanie jest możliwe, czyli o tym, jak w terapii oswajać uczucie lęku i samotności osób z syndromem sekty” podjęty został problem psychoterapii osób poddanych psychomanipulacji, z jaką spotykamy się w kontrowersyjnych grupach kultowych.W pierwszej części artykułu omówiony został tzw. syndrom sekty, nazywany przez niektórych autorów syndromem indoktrynacji. Do najważniejszych jego elementów zaliczono: w warstwie moralnej upośledzenie hierarchii wartości. Ujmując problem z psychologicznego punktu widzenia wskazano, że stan ten przejawia się głównie w upośledzeniu zdrowia psychicznego i dysfunkcji relacji interpersonalnych. W artykule zwrócono szczególną uwagę na dwie zmienne, które towarzyszą owemu syndromowi, tj.: poczuciu lęku i doświadczaniu stanów izolacji i osamotnienia.W części zatytułowanej „Oswoić lęk, pokonać samotność i z nadzieją wyjść im naprzeciw” poddano analizie wybrane zagadnienia dotyczące lęku i samotności wskazując na konieczność wychodzenia naprzeciw owym uczuciom, celem ich przezwyciężania.W ostatniej części zatytułowanej: „Terapia – czyli kroczyć z nadzieją w przyszłość” podjęto w sposób pogłębiony zagadnienie psychoterapii wskazując na ewentualne trudności na które może natrafić terapeuta pracujący z osobami charakteryzującymi się wysokim poziomem patologicznego lęku będącego wynikiem przebywania w destrukcyjnym ruchu religijnym.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2011, 10, 19; 73-94
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność potrzebna i niepotrzebna. Perspektywa faktu, rozwoju i relacji na przykładzie studium tekstów Janusza Korczaka
Necessary and needless loneliness. The perspective of fact, development and relation - a case study of texts by Janusz Korczak
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196770.pdf
Data publikacji:
2020-07-21
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
wychowanie
dzieci
rozwój
relacja
Korczak
loneliness
education
children
development
relation
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie doświadczenia samotności jako potrzeby człowieka, która na kolejnych etapach jego życia (dzieciństwa, adolescencji) pełni określone funkcje rozwojowe i egzystencjalne. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem przedstawiony został w pytaniu o to, jak prezentuje się i jaką pełni funkcję doświadczenie samotności na kolejnych etapach życia człowieka, biorąc pod uwagę trzy sposoby jego występowania: jako faktu, jako zmiennej rozwoju ontogenetycznego oraz efektu relacji inter i intrapersonalnych. Autorka podejmuje się rekonstrukcji rozwojowego i egzystencjalnego sensu i bezsensu doświadczenia samotności (aspekt fenomenologiczny) w kontekście jego interpretacji przedstawionej w esejach Janusza Korczaka (aspekt hermeneutyczny). PROCES WYWODU: Wprowadzenie w przyjęte kategorie interpretacyjne oraz strukturę pytań badawczych w następujących perspektywach: filozoficznej, psychologicznej i pedagogicznej oraz kontinuum dwóch aporii aksjologicznych: sensu i bezsensu. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zaprezentowane analizy treści tekstów: Samotność dziecka, Samotność młodości zawierają zarazem jakościowe wyniki ich opracowywania. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Samotność jest doświadczana zarówno jako obiektywnie istniejąca prawidłowość ludzkiej egzystencji, jak i jako relacyjny stan przeżywania. Świadomość sensu i bezsensu konsekwencji doświadczania samotności w rozwoju i egzystencji człowieka pozwala wychowawcy dostrzegać ją, interpretować oraz działać z większą korzyścią dla sił witalnych i poczucia sensu życia wychowanków.
On the basis of two essays by Janusz Korczak, the author performs an analysis of the phenomenon of human loneliness, as an experience that is both necessary and needless for his existence. As a “necessary” experience, it is combined with the objective fact of the separateness of the existence of each human being, as well as, the objective process of remaining “one-to-one” with self, both towards other persons, and world phenomena. Also during the moments, when he involves himself in relations with them. The experience is difficult and requires learning to exist with it during the entire lifetime. Particularly, at the beginnings, interaction of children and youth with adults is the most crucial, as they latter may aid them in learning to cope with the inevitability of loneliness on the one side, and with the subjective potential of dealing with it and using is a development determining asset. However, in reality it often occurs, that natural loneliness is strengthened by the inept building of relations, and, in this case, assume a form of destructive loneliness. One, that does not foster creativity. The author refers to this type of loneliness as needless.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 50; 77-91
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolontariat jako aktywna forma adaptacji do starości i strategia radzenia sobie z samotnością
Autorzy:
Sztuka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196690.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
poczucie osamotnienia
starość
aktywność
wolontariat
Opis:
Celem poznawczym niniejszego artykułu jest opis wolontariatu jako aktywnej formy adaptacji do starości i strategii radzenia sobie z samotnością w tym okresie życia człowieka. Celem praktycznym niniejszego opracowania jest natomiast określenie wskazań w projektowaniu systemu wspierania wolontariatu osób starszych. W percepcji ogółu społeczeństwa starość jest bilansem życia, syntezą i wykładnikiem ludzkich uzdolnień i dokonań oraz rozrachunkiem z przeszłością. Często prowadzi do pogorszenia się pozycji w rodzinie oraz środowisku lokalnym, a w związku z tym do zmiany publicznego i prywatnego „ja”. Przede wszystkim jest jednak okresem nagromadzenia się czynników zwiększających ryzyko przeżywania przewlekłych schorzeń, doświadczania śmierci przyjaciół czy współmałżonka oraz samotności i osamotnienia. W perspektywie pedagogicznej osoby starsze mogą i powinny stanowić istotne ogniwo kapitału społecznego. Osiągnięcie tego zadania jest możliwe dzięki wdrażaniu strategii edukacji do aktywnej starości, w których za podstawę adaptacji do tego okresu uznaje się tak zwaną selektywną optymalizację sprawności funkcji psychicznych, fizycznych i społecznych, czyli podtrzymywanie poprzez stymulację tych funkcji, które ulegają stopniowej deterioracji. Przykładem takich w pełni synergicznych działań jest aktywność prospołeczna określona mianem wolontariatu. Na tle dokonanej w artykule analizy literatury oraz dostępnych badań dostrzegać w niej będziemy element systemu wsparcia społecznego oraz optymalną formę adaptacji do starości, która poradzi sobie także z samotnością.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 139-163
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza samotności w edukacji. Samotność i odosobnienie wśród zasad wychowania intelektualnego i kształtowania samodzielności poznawczej
Loneliness in Education. Loneliness and Isolation Among the Rules of Intellectual Upbringing and Shaping Cognitive Independence
Autorzy:
Rembierz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196696.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
osamotnienie
wychowanie i samowychowanie intelektualne
samodzielność poznawcza
loneliness
isolation
solitude
upbringing
self upbringing
cognitive independence
Opis:
Z wielością odcieni znaczeniowych słowa „samotność”, która występuje również w teorii i praktyce edukacyjnej, musi się liczyć refleksja pedagogiczna, dążąc do rozeznania roli samotności i odosobnienia w wychowaniu i samowychowaniu intelektualnym oraz w kształtowaniu samodzielności poznawczej. Posługiwanie się słowem „samotność” w refleksji pedagogicznej, mającej za zadanie doskonalenie teorii i praktyki edukacyjnej, wymaga porządkujących analiz. Trzeba się rozliczyć z rozpowszechnionymi nieporozumieniami w pojmowaniu samotności, której sens redukuje się do niepożądanego stanu osamotnienia i braku relacji z innymi. Na rozumieniu samotności jedynie jako osamotnienia nie można poprzestać, znając dziedzictwo myśli filozoficznej i pedagogicznej, wydobywającej głębszy i egzystencjalnie doniosły sens samotności. Antropologiczno-aksjologiczne rozumienie samotności jako siły oczyszczającej i wyzwalającej jest odmienne od eksponowania bolesnych doznań i przygnębienia, które współcześnie – co widać w dominujących internetowych treściach – przede wszystkim zespala się z samotnością. Dzięki właściwościom przypisanym samotności stanowi ona akt wyzwalania się z więzów społecznych krępujących niezależność myślenia i samodzielność poznawczą. Doświadczanie takiej samotności – jako odosobnienia wypracowanego dzięki samowychowaniu – pozwala kształtować wolność duchową i autonomię intelektualną. Wyuczoną bezradność w obliczu samotności kształtuje edukacja oparta na skrajnym redukcjonizmie („socjologizmie”), w którym człowieka postrzega się tylko jako wypadkową determinujących go sił przyrodnich i społecznych, a jego formowanie traktuje się jako urabianie elementu społeczeństwa. Przyznanie, iż człowiek posiada prawo do samotności, która przybiera postać odosobnienia, jest możliwe, gdy nie redukuje się go do wypadkowej sił przyrodnich i społecznych. Dzięki tej samotności może się kształtować indywidualny świat wewnętrzny, przeciwstawiający się naporowi sił społecznych. Uznanie faktu, że „człowiek uczy się zawsze sam”, eksponuje rolę wychowania i samowychowania intelektualnego, a także doświadczenia samotności i odosobnienia, które kształtują umiejętność samodzielnego uczenia się i umożliwiają samodzielność poznawczą.
Pedagogical reflection must take into account numerous shades of meaning of the word ‘loneliness’ in both the theory and practice of education if it is to discover the role of loneliness and solitude in intellectual upbringing and self upbringing and in shaping cognitive independence. Using the word ‘loneliness’ in pedagogical reflection aiming at perfecting educational theory and practice requires ordering analyses. It is necessary to deal with common misunderstandings in the perception of loneliness, reduced to undesirable state of solitude and the lack of relations with others. It is not enough to understand loneliness only as solitude, while bearing in mind the heritage of philosophy and pedagogy, which reveal a deeper and existentially vital meaning of loneliness. Anthropological and axiological understanding of loneliness as a purifying and liberating force differs from emphasising painful feelings and dejection, which is contemporary associated with loneliness, as can be seen from comments on the Internet. Thanks to the features attributed to loneliness, it is an act of liberating from social ties constraining independent thinking and cognitive independence. Experiencing such loneliness, understood as solitude arrived at through self upbringing, allows an individual to shape his spiritual freedom and intellectual autonomy. Learned helplessness in the face of loneliness is shaped by education based on extreme reductionism (‘sociologism’) in which a man is perceived only as net force of natural and social forces acting on him, and his shaping is treated as shaping an element of society. Admitting that a man has the right to loneliness in a form of solitude is possible, if he is not reduced to net force of natural and social forces. Thanks to such loneliness, an individual inner world which opposes social forces can be created. Accepting the fact that ‘a person always learns alone’ emphasizes the role of intellectual upbringing and self upbringing as well as experiencing loneliness and solitude, which shape the ability of autonomous learning and lead to cognitive independence.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 55-75
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Condemned to Loneliness – Elderly People in Penitentiary Isolation and the Determinants of their Social Re-adaptation
Skazani na samotność – izolacja starszych osób po opuszczeniu zakładu karnego i wyznaczniki ich społecznej readaptacji
Autorzy:
Kusztal, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196689.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
poczucie samotności
społeczna readaptacja
społeczna resocjalizacja
skazańcy
loneliness
a sense of loneliness
social re?adaptation
social rehabilitation
convicted offenders
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu opisanie jednego z wyznaczników społecznej readaptacji więźniów w podeszłym wieku. Istnieje niewiele badań poświęconych wyznacznikom społecznej readaptacji tej grupy wiekowej, a jednym z najbardziej zaniedbanych obszarów jest poczucie osamotnienia postrzegane jako bariera utrudniająca pozytywną readaptację. Starsi ludzie doświadczają podwójnej stygmatyzacji: związanej z wielkim i ze wszystkimi tego psychologicznymi, społecznymi i zdrowotnymi konsekwencjami oraz z faktem, że są byłymi więźniami. Poczucie samotności i osamotnienia skutecznie utrudnia readaptację i reintegrację na wolności. Niestety, opracowania naukowe i teorie dotyczące społecznej resocjalizacji koncentrują się głównie na młodych ludziach. Czasy współczesne, charakteryzujące się indywidualizmem i anonimowością, nie sprzyjają starszym osobom. Zjawisko samotności i jej konsekwencje dla ludzi w tej grupie wiekowej (której liczebność stale wzrasta w społecznościach naszego kręgu kulturowego i cywilizacyjnego) wydają się być istotnym problemem badawczym wymagającym wielopłaszczyznowj analizy.
The purpose of the article is to describe one of the determinants of social re-adaptation of a special category of prisoners, namely elderly people. Since very few studies devoted to the determinants of their social re-adaptation have been published, one of the most neglected areas of research is a sense of loneliness perceived as a barrier obstructing positive re-adaptation. Elderly people experience double stigma: of age and related psychological, social and health constraints and of an ex-deviant – a person leaving a place of isolation. A sense of loneliness and of solitude to a great extent hampers re-adaptation and reintegration in an open environment. Unfortunately, the analyses constituting a part of scientific research as well as theories of social rehabilitation focus mainly on youth. Modern times, along with their characteristic individualism and anonymity are not favourable to old people. The issue of loneliness and its consequences for the lives of people in this age group (whose population in all societies within our cultural and civilization area continuously grows) seems to be a vital research problem requiring multi-dimensional analyses.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 165-179
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie do dojrzałości ludzkiej – warunkiem owocnego przeżywania samotności osób duchownych i konsekrowanych
Education for Human Maturity – the Condition of Fruitful Experiencing Solitude by Priests and Consecrated People
Autorzy:
Studenski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196692.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
celibat
samotność
wspólnota
duchowni
życie konsekrowane
dojrzałość ludzka
dojrzałość emocjonalna
celibacy
solitude
community
priests
consecrated life
human maturity
emotional maturity
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych celów wychowania przygotowującego do dojrzałego przeżywania życia samotnego (życia w celibacie) osób duchownych i konsekrowanych. Autor dokonuje rozróżnienia pomiędzy „samotnością”, określającą pewien stan życia, a „osamotnieniem” – będącym zespołem negatywnych odczuć, które mogą – ale nie muszą – być związane z życiem samotnym. W opracowaniu omówiono najistotniejszy cel wychowania do samotności, jakim jest kształtowanie dojrzałości ludzkiej, przy czym szczególną uwagę poświęcono rozwijaniu dojrzałości emocjonalnej kandydatów do życia w celibacie i osób realizujących taki ideał, co jest szczególnie istotne w kontekście potrzeby rozwijania przez nich ojcostwa duchowego. Zwrócono uwagę na potrzebę świadomości duchownych dotyczącej znaczenia i sensu życia samotnego. Poruszono też problem związku pomiędzy samotnością i życiem wspólnotowym oraz omówiono zadania wychowawcze związane z dojrzałym uczestnictwem osób samotnych w relacjach z innymi.
The aim of the article is to present the most important goals of education that prepares for experiencing solitary lives (in celibacy) by priests and consecrated men in a mature way. The author emphasizes the distinction between “solitude” characteristic for adopting a certain way of life and “loneliness” – a set of negative feelings which can be, but not necessarily so, relevant to a lonely life. The most crucial goal of education for solitude that relies on shaping human maturity has been analysed in the study. At the same time, a special attention has been drawn to the development of emotional maturity among the candidates for living in celibacy and people pursuing such ideal. This aspect seems to be crucial in view of the need to develop their spiritual fatherhood. The article also focuses on the need of consciousness of a real sense and meaning of solitary life among priests. Such issues as the problem of connection between solitude and community life and the educational tasks related to mature participation of solitary people in relations with others have been discussed in the study as well.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 93-115
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies