Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rezerwy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Provisions for Future Liabilities and Effective Corporate Income Tax Rate
Rezerwy na zobowiązania a efektywna stopa podatku dochodowego od przedsiębiorstw
Autorzy:
Leszczyłowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576042.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
podatek dochodowy
EATR
efektywna stopa podatku
rezerwy
rachun- kowość podatkowa
corporate income tax
provisions
tax accounting
Opis:
Przedmiotem artykułu jest kwantyfikacja wpływu, jaki różnice przejściowe, występujące na gruncie przepisów rachunkowych i podatkowych, wywierają na podatkowe obciążenia przedsiębiorstw. Celem artykułu jest zbadanie, jakie skutki dla wielookresowej, efektywnej przeciętnej stopy podatku dochodowego (EATR) ma przyspieszone odliczanie niektórych kosztów poprzez tworzenie rezerw na przyszłe zobowiązania. W badaniu uwzględniono rezerwy na świadczenia emerytalne i inne rezerwy. Zastosowano dynamiczny miernik obciążeń podatkowy typu backward-looking, oparty na danych historycznych i odnoszący się do przepływów pieniężnych. Badane przedsiębiorstwa zostały podzielone na kilka podgrup w zależności od ich wielkości oraz wartości przepływów pieniężnych. W obecnej sytuacji i w odniesieniu do firm charakteryzujących się dodatnimi przepływami, najwyższe obciążenie w wysokości 33% jest ponoszone przez średnie podmioty. Dla małych i dużych jednostek kształtuje się ono na poziomie, odpowiednio, 24% i 25%. Odmienna sytuacja występuje w grupie przedsiębiorstw z ujemnymi przepływami: ich obciążenia są, ogólnie biorąc, wyraźnie wyższe. EATR wynosi 60% dla wszystkich podmiotów oraz 38%, 45% i 51% odpowiednio dla jednostek średnich, małych i dużych. W przypadku zmiany podatkowego traktowania rezerw na zobowiązania obserwuje się delikatne obniżenie efektywnej przeciętnej stopy podatkowej. Efekty czasowe w opodatkowaniu przyczyniają się do zmniejszenia EATR od ok. 1 pkt proc. (małe przedsiębiorstwa z dodatnimi przepływami) do 4 pkt proc. (małe firmy z ujemnymi oraz średnie jednostki z dodatnimi przepływami). Zmiany obciążeń podatkowych są statystycznie istotne.
The paper quantifies the impact of timing differences that emerge in the case of discrepancies between accounting and tax rules on the corporate tax burden. The objective of the paper is to investigate the effect of the accelerated deductibility of company expenses via provisions for future liabilities on the multi-period effective average corporate tax rate (EATR). In the investigation, pension provisions and so-called “other provisions” are taken into account and a multi-period backward-looking measure of the tax burden based on corporate cash flows is developed. The investigated companies are divided into several subgroups according to their size and multi-period cash flow. Under the current tax law, the highest tax burden among companies with positive cash flows is observed for medium-sized firms, at 33%. For small and large enterprises, the burden takes values of 24% and 25% respectively. A different situation is observed among firms with negative cash flows: in general, the EATRs are noticeably higher in this case. Under the current tax law, the average effective tax rates are 60% for all firms and 38%, 45% and 51% for medium-sized, small and large corporations respectively.If changes are made to the ways provisions for future payments are treated under tax regulations, a slight reduction may be observed in the multi-period average effective tax burden. In general, the timing effects of the deductibility of provisions lead to an average change in the effective tax rate from –1 percentage point (in the case of small companies with positive cash flows) to –4 percentage points (in the case of small entities with negative cash flows and medium-sized entities with positive cash flows). Although the differences in the median tax burden may seem to be slight, they are statistically significant.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2016, 283, 3; 57-72
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy internacjonalizacji waluty Chin
Prospects for the Internationalization of the Chinese Currency
Autorzy:
Skopiec, Dominik A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/574199.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
waluta międzynarodowa
kurs walutowy
rezerwy walutowe
rynek finansowy
international currency
exchange rate
foreign exchange reserves
financial market
Opis:
The article examines the prospects for the international use of the Chinese yuan, a currency otherwise known as the renminbi. The author looks at whether or not the yuan stands a chance of becoming an international currency and identifies the key barriers to the process. Skopiec highlights the criteria of national currency internationalization and evaluates their fulfillment in the case of China. The study also discusses the costs and benefits of currency internationalization and their role in determining China’s strategy to turn the yuan into an international currency. The methods applied by the author include a literature study and an analysis of China’s macroeconomic variables as well as statistical data on the international use of the yuan. The author argues that the yuan cannot be classified as an international currency at the moment because its use is limited in terms of the different functions of international money. Moreover, China does not meet several crucial currency internationalization criteria, Skopiec notes, in particular those related to the free flow of capital, the scope of currency convertibility, the type of exchange rate system, and the level of financial market development. The author concludes that the yuan is currently viewed as a potential international currency and one that is poised to become a key currency in the long run provided China carries out a string of reforms. These include the adoption of a new growth model (based on an increased share of consumption and services in GDP), financial system development (through interest rate liberalization and abandonment of restrictions that excessively curb the freedom of financial market operations) and the introduction of a more flexible exchange rate regime.
Celem artykułu jest analiza międzynarodowego wykorzystania renminbi oraz szans i barier zyskania przez tę walutę statusu waluty międzynarodowej. W artykule przedstawiono warunki internacjonalizacji waluty krajowej i przeanalizowano stopień spełnienia poszczególnych kryteriów przez Chiny. Wskazano także na korzyści i koszty internacjonalizacji, które determinują strategię Chin realizowaną w tym procesie. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących zmiennych makroekonomicznych charakteryzujących gospodarkę Chin oraz danych odnoszących się do skali i obszarów międzynarodowego zastosowania renminbi, a także analizę literatury przedmiotu. Autor dowodzi, że traktowanie renminbi jako waluty międzynarodowej jest obecnie nieuzasadnione ze względu na relatywnie niewielkie zastosowanie chińskiego pieniądza w poszczególnych funkcjach waluty międzynarodowej oraz brak spełnienia przez Chiny szeregu kryteriów internacjonalizacji waluty krajowej, w szczególności dotyczących swobody przepływów kapitału i zakresu wymienialności waluty, charakteru systemu kursu walutowego oraz poziomu rozwoju rynku finansowego. W związku z tym renminbi uznano za potencjalną walutę międzynarodową, która ma szansę zyskać status waluty kluczowej w długim okresie po przeprowadzeniu niezbędnych reform przez Państwo Środka. Reformy te obejmują w szczególności zmianę modelu wzrostu gospodarczego (zwiększenie roli konsumpcji i usług w tworzeniu PKB), wspieranie rozwoju systemu finansowego (liberalizacja stóp procentowych i zniesienie restrykcji nadmiernie ograniczających swobodę funkcjonowania rynku finansowego), a także uelastycznienie reżimu kursowego.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2014, 269, 1; 5-31
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola specjalnych praw ciągnienia we współczesnym międzynarodowym systemie walutowym
The Role of Special Drawing Rights in the International Monetary System
Autorzy:
Skopiec, Dominik A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/574096.pdf
Data publikacji:
2015-10-31
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
waluta międzynarodowa
międzynarodowy system walutowy
rezerwy walutowe
rynek finansowy
international currency
international monetary system
foreign exchange reserves
financial market
Opis:
The article analyzes factors determining the use of special drawing rights (SDRs) as a component of official reserve assets in the international monetary system. The author also examines the possibility of an international monetary system reform based on an increased role for SDRs. The analysis shows that the use of SDRs as a component of official reserve assets is insignificant and likely to remain marginal due to several barriers that make it impossible to transform SDRs into international money. The author identifies two main types of barriers to an increased role of SDRs in the monetary system: barriers related to the specific features of these assets, and barriers stemming from developments in the international monetary system, especially an increased international use of the Chinese currency and the continued status of the U. S. dollar as the dominant international currency. With these constraints in mind, the author concludes that the role of SDRs in the international monetary system is unlikely to increase in the future. The author uses research methods including an analysis of statistical data on official reserve assets and on the international use of national currencies, in addition to a comparative analysis and a study of literature on the subject.
Celem artykułu jest analiza czynników kształtujących zakres wykorzystania specjalnych praw ciągnienia (Special Drawing Rights – SDR) jako składnika oficjalnych aktywów rezerwowych oraz ocena możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Analiza przeprowadzona w artykule dowodzi, że zastosowanie SDR jako składnika oficjalnych rezerw walutowych jest znikome i najprawdopodobniej pozostanie marginalne, ze względu na występowanie wielu barier uniemożliwiających uczynienie z nich pieniądza międzynarodowego. Zidentyfikowano dwie grupy barier dla zwiększenia roli SDR w międzynarodowym systemie walutowym: bariery tkwiące w specyfice tych aktywów oraz bariery związane z trendami rozwojowymi międzynarodowego systemu walutowego, z których za najbardziej istotne uznano wzrost znaczenia i międzynarodowego wykorzystania waluty Chin oraz utrzymującą się pozycję dolara amerykańskiego jako dominującej waluty międzynarodowej. W związku z istnieniem tych ograniczeń, w artykule wskazano na brak możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących oficjalnych aktywów rezerwowych i międzynarodowego wykorzystania walut krajowych, a także analizę porównawczą i studium literatury przedmiotu.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2015, 279, 5; 89-118
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie akumulacji rezerw dewizowych na wzrost gospodarczy w krajach na średnim poziomie rozwoju
Foreign Exchange Reserve Accumulation and Economic Growth in Middle‑Income Countries
Autorzy:
Dąbrowski, Marek A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/575006.pdf
Data publikacji:
2014-10-31
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
rezerwy dewizowe
konwergencja i wzrost gospodarczy
gospodarki wschodzące
merkantylizm
foreign exchange reserves
convergence and economic growth
emerging market economies
mercantilism
Opis:
The paper examines whether foreign exchange reserve accumulation contributes to economic convergence and growth processes in what are known as middle‑income countries. The author’s analysis is divided into two research tasks with respect to the relationship between reserve accumulation, on the one hand, and processes of convergence and economic growth, on the other. The first task is to offer a credible explanation of this relationship. The second task is to provide stronger empirical evidence on the nature of the relationship extending beyond the results of simple correlation and regression analyses. There are four main channels through which reserve accumulation impacts per capita GDP growth, according to Dąbrowski: the Keynesian channel of investment stimulation, the international competitiveness channel (related to the revived Bretton Woods system hypothesis), the saving and investment channel (linked with the presence of financial constraints), and a channel alleviating the adverse effect of institutional weaknesses and market failures on economic growth. The author finds that, first, reserve accumulation has a strong and significant effect on convergence and economic growth regardless of the measure used in the analysis. Second, the relationship between reserves and per capita GDP growth is stronger in the sample with high- and middle‑income countries than in the sample covering all the countries, Dąbrowski says. Third, the effect of reserve accumulation on economic growth is not only through the direct international competitiveness channel but also through other channels, the author concludes.
Celem artykułu jest zbadanie, czy akumulacja rezerw dewizowych była czynnikiem sprzyjającym procesom konwergencji i wzrostu gospodarczego w gospodarkach wschodzących. Realizację tego badania podzielono na dwa zadania badawcze: sformułowanie wiarygodnego wytłumaczenia relacji zachodzącej między akumulacją rezerw a konwergencją i wzrostem gospodarczym oraz przedstawienie mocniejszych dowodów empirycznych niż te oparte na prostej analizie korelacji i regresji. Zidentyfikowano cztery główne kanały oddziaływania akumulacji rezerw na wzrost PKB per capita: Keynesowski kanał pobudzania inwestycji, kanał podtrzymywania konkurencyjności międzynarodowej (związany z hipotezą o rekonstrukcji systemu z Bretton Woods), kanał oszczędnościowo‑inwestycyjny (związany z ograniczonym dostępem do funduszy pożyczkowych) i kanał łagodzenia niekorzystnego wpływu słabości instytucjonalnych i niesprawności rynku na wzrost gospodarczy. Empiryczna analiza relacji między rezerwami dewizowymi a wzrostem PKB per capita pozwoliła sformułować trzy wnioski. Po pierwsze, akumulacja rezerw sprzyjała procesom konwergencji i wzrostu gospodarczego, niezależnie od przyjętego w analizie miernika rezerw. Po drugie, stwierdzono, że relacja ta była silniejsza w grupie krajów na wysokim i średnim poziomie rozwoju niż w grupie obejmującej wszystkie kraje. Po trzecie, ustalono, że akumulacja rezerw oddziaływała na wzrost gospodarczy nie tylko bezpośrednio przez podtrzymywanie konkurencyjności międzynarodowej, ale także innymi kanałami.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2014, 273, 5; 81-111
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poziom rezerw walutowych a koszty zarządzania nadpłynnością w polskim systemie bankowym
Foreign Exchange Reserves and the Costs of Managing Excessive Liquidity in Poland’s Banking System
Autorzy:
Pronobis, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576057.pdf
Data publikacji:
2016-04-30
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
polityka pieniężna
bank centralny
rezerwy walutowe
zadłużenie zagraniczne
operacje płynnościowe
monetary policy
central bank
currency reserves
foreign debt
liquidity operations
Opis:
The aim of the paper is to assess the operations of the National Bank of Poland (NBP) in terms of their financial effects. The purpose is to calculate the financial costs and revenues resulting from day-to-day operations conducted by the Polish central bank and to indentify measures to make monetary policy less expensive. The research shows that profits from investing Polish currency reserves are smaller than the average costs of servicing foreign debt. Poland’s official reserve assets have strongly increased and exceeded a safe level in recent years. Excessive foreign reserves imply higher financial costs for monetary policy, mainly because of the need to absorb surplus liquidity from the banking sector. The conclusion is that the Polish central bank and Finance Ministry should modify and better coordinate their day-to-day operations. Poland’s currency reserves should be reduced by 30% to pay back a portion of the country’s foreign debt. That would help eliminate surplus liquidity in the banking sector without threatening the economy’s external balance or reducing the efficiency of monetary policy in achieving its final targets. As a result, the financial effectiveness of the central bank’s operations would improve.
Celem artykułu jest ocena działań operacyjnych NBP pod względem kosztów i przychodów finansowych, jakie one generują. Analiza ma charakter nietypowy, ponieważ nie dąży do oceny polityki banku centralnego w zakresie osiągania nadrzędnych celów (stabilność cen). Zamiarem autora jest raczej oszacowanie salda finansowego operacji podejmowanych przez NBP oraz identyfikacja ewentualnych rozwiązań ukierunkowanych na zmniejszenie kosztu prowadzenia polityki pieniężnej w Polsce. Artykuł ma głównie charakter empiryczny. Autor charakteryzuje proces prowadzenia polityki pieniężnej NBP na poziomie operacyjnym oraz identyfikuje i oszacowuje koszty i przychody finansowe związane z jej prowadzeniem, zarówno z punktu widzenia samego banku centralnego, jak i szeroko rozumianej sfery finansów publicznych. Wyniki analizy wskazują, że stopa zwrotu z lokowania rezerw walutowych w Polsce jest niższa niż średnie koszty obsługi zadłużenia zagranicznego Skarbu Państwa. Ponadto rezerwy walutowe NBP zanotowały w ostatnich latach wzrost, przekraczając poziomy uznawane powszechnie za bezpieczne. Nadmiar rezerw generuje koszty finansowe, głównie ze względu na konieczność absorpcji nadpłynności z krajowego systemu bankowego. Wnioskiem z analizy jest sugerowana modyfikacja bieżących działań NBP i Ministerstwa Finansów oraz ich lepsza koordynacja. Krokiem we właściwym kierunku byłoby uszczuplenie stanu rezerw dewizowych o 30% w celu spłaty części zadłużenia zagranicznego, a zarazem likwidacja nadpłynności w systemie bankowym. Nie zagrażałoby to równowadze płatniczej kraju oraz nie ograniczałoby skuteczności polityki pieniężnej w osiąganiu jej nadrzędnych celów. Rezultatem byłaby natomiast poprawa efektywności finansowej działań operacyjnych NBP.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2016, 282, 2; 77-90
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość danych o rezerwach dewizowych a kryzysy finansowe w gospodarkach wschodzących
The Quality of Data on Foreign Exchange Reserves and Its Impact on Financial Crises in Emerging Market Economies
Autorzy:
Dąbrowski, Marek A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/574247.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
rezerwy dewizowe
płynność w walutach obcych
kryzysy finansowe
gospodarki wschodzące
foreign exchange reserves
foreign currency liquidity
financial crisis
emerging market economy
Opis:
The paper examines the definition of foreign exchange reserves and related concepts. It also investigates to what extent the transparency and completeness of foreign exchange reserve data affected the course of financial crises in emerging market economies in the 1990 s. The author looks at how the practice of reserve data dissemination changed in the wake of these crises. Three case studies of crises in Mexico, Thailand and South Korea show that conventional measures of foreign exchange reserves provide a partial and sometimes misleading picture of economic conditions, Dąbrowski says. According to the author, this enables decision makers to postpone costly decisions and contributes to the risk of sudden reactions on financial markets. Financial crises have induced emerging market economies to substantially accumulate foreign exchange reserves and rearrange their policies on macroeconomic data dissemination by bringing them in line with IMF guidelines, the author argues. Under these guidelines, monetary authorities are required to publish data on gross reserves and on pre-determined and contingent net drains on foreign currency assets. This ensures a comprehensive picture of foreign currency liquidity and resilience to external shocks, Dąbrowski concludes.
Artykuł ma na celu przedstawienie zakresu znaczeniowego rezerw dewizowych i pojęć pokrewnych oraz zbadanie, w jakim stopniu jawność, przejrzystość i kompletność danych o rezerwach wpływały na przebieg kryzysów finansowych w gospodarkach wschodzących w latach 90. XX w., a także jak pod wpływem kryzysów zmieniła się praktyka informowania o rezerwach. Studia przypadków (kryzysy w Meksyku, Tajlandii i Korei) ujawniły, że konwencjonalne miary rezerw dewizowych dają niepełny, a niekiedy wręcz mylący obraz stanu gospodarki. Pozwala to władzom odkładać w czasie kosztowne decyzje i rodzi ryzyko gwałtownych reakcji uczestników rynków finansowych. Kryzysy finansowe skłoniły władze monetarne gospodarek wschodzących do zwiększonej akumulacji rezerw dewizowych oraz do upowszechniania danych makroekonomicznych zgodnie z opracowanymi przez MFW wytycznymi. Zgodnie z nimi władze monetarne ujawniają nie tylko rezerwy brutto, ale także przewidywane i warunkowe obciążenia aktywów rezerwowych, co pozwala uzyskać kompleksowy obraz płynności w walutach obcych i odporności na wstrząsy zewnętrzne.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2015, 277, 3; 49-78
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ doświadczeń Banku Japonii na politykę pieniężną Systemu Rezerwy Federalnej w latach 2007-2011
The Implications of the Bank of Japan’s Experience for the Federal Reserve’s Monetary Policy During the 2007-2011 Crisis
Autorzy:
Janus, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/575354.pdf
Data publikacji:
2013-02-28
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
polityka pieniężna
bankowość centralna
kryzys finansowy i gospodarczy
System Rezerwy Federalnej USA
Bank Japonii
monetary policy
central banking
financial and economic crisis
Federal Reserve
Bank of Japan
Opis:
The article discusses and evaluates the implications of the lessons learned from the Bank of Japan’s anti-deflationary policies by the Federal Reserve for the conduct and effectiveness of the monetary policy measures adopted in the United States during the 2007-2011 crisis. The analysis aims at identifying the features of American monetary policy influenced by the Bank of Japan’s actions, both those that proved successful and those that turned out to be inefficient in fighting stagnation in Japan. The author sets out to determine whether and to what extent these lessons increased the Fed’s effectiveness in restoring financial and macroeconomic stability during the crisis. The study identifies the decisions made by the Bank of Japan which led to its sluggish response to the economic contraction that began in the early 1990s, in particular its gradual reaction to financial market developments. The next part of the article discusses the evolution of the Fed’s monetary policy during the crisis. The analysis, based on existing research, makes it possible to assert that unconventional measures were more effective in the U.S. than in Japan. Moreover, the author concludes that the learning process between the Bank of Japan and the Fed was multidimensional and covered mostly the pace, scope and sequencing of the nonstandard tools. The learning process was reflected by the different intensity of measures undertaken by the Fed, the author says. He lists four areas that were particularly strongly influenced by the Japanese lessons: a) structural change in monetary policy before deflationary expectations were built in, b) aggressive cuts in interest rates in the first stage of the crisis, c) a recourse to unconventional measures as soon as the zero lower bound was hit, d) an increased role of financial stability in the Fed’s decisions. Overall, however, the Bank of Japan’s experience had virtually no effect on the Fed’s institutional setup, the author says; it only influenced the Federal Reserve’s operational framework.
Celem artykułu jest ocena wpływu doświadczeń Banku Japonii z lat 1991-2006 na sposób prowadzenia i skuteczność polityki pieniężnej Systemu Rezerwy Federalnej USA (SRF) w latach 2007-2011. Przeprowadzona analiza nie ma charakteru czysto porównawczego, a jej zasadniczą intencją jest wskazanie tych składowych polityki pieniężnej SRF, które stanowiły odzwierciedlenie wniosków z pozytywnych i negatywnych lekcji japońskich. Artykuł stanowi także próbę odpowiedzi na pytanie, czy i w jakim stopniu doświadczenia te okazały się przydatne dla zwiększenia skuteczności działań SRF w kryzysie. Szczególną uwagę zwrócono na identyfikację decyzji Banku Japonii, które odpowiadały za niższą od oczekiwanej skuteczność polityki pieniężnej w warunkach stagnacji i deflacji, w szczególności „nadmierny gradualizm”, czyli podjęcie ekspansji monetarnej zbyt późno i w zbyt ograniczonym stopniu. Dokonano także systematyzacji i opisu zmian w sposobie prowadzenia polityki pieniężnej w USA po 2007 r. Podjęty problem został przeanalizowany w świetle literatury przedmiotu, w której powszechnie dowodzi się większą skuteczność antykryzysowej polityki pieniężnej SRF. W toku analizy ustalono, że proces „uczenia się” SRF na doświadczeniach Banku Japonii miał charakter wielowymiarowy i manifestował się z odmiennym natężeniem w poszczególnych składowych polityki pieniężnej SRF. Stwierdzono, że wykorzystanie przez SRF doświadczeń Banku Japonii uwidoczniło się w największym stopniu w czterech obszarach: a) przekonaniu o konieczności strukturalnych zmian w sposobie prowadzenia polityki pieniężnej w warunkach zagrożenia deflacyjnego, b) zastosowaniu „agresywnych” obniżek stóp procentowych oraz wdrożeniu polityki bilansowej przed wystąpieniem zjawisk deflacyjnych, c) wykorzystaniu niekonwencjonalnych instrumentów polityki pieniężnej, jako alternatywy w warunkach zerowej granicy nominalnych stóp procentowych, d) przykładaniu wzmożonej uwagi do stabilności systemu finansowego i wypełniania funkcji pożyczkodawcy ostatniej instancji. Lekcje japońskie w znikomym stopniu przyczyniły się jednak do funkcjonowania SRF na poziomie instytucjonalnym, wpływając niemal wyłącznie na zmiany w zastosowanych w USA narzędziach polityki pieniężnej i sposobie ich wdrożenia.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2013, 261, 1-2; 71-90
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies