Rola specjalnych praw ciągnienia we współczesnym międzynarodowym systemie walutowym

The article analyzes factors determining the use of special drawing rights (SDRs) as a component of official reserve assets in the international monetary system. The author also examines the possibility of an international monetary system reform based on an increased role for SDRs. The analysis shows that the use of SDRs as a component of official reserve assets is insignificant and likely to remain marginal due to several barriers that make it impossible to transform SDRs into international money. The author identifies two main types of barriers to an increased role of SDRs in the monetary system: barriers related to the specific features of these assets, and barriers stemming from developments in the international monetary system, especially an increased international use of the Chinese currency and the continued status of the U. S. dollar as the dominant international currency. With these constraints in mind, the author concludes that the role of SDRs in the international monetary system is unlikely to increase in the future. The author uses research methods including an analysis of statistical data on official reserve assets and on the international use of national currencies, in addition to a comparative analysis and a study of literature on the subject.

Celem artykułu jest analiza czynników kształtujących zakres wykorzystania specjalnych praw ciągnienia (Special Drawing Rights – SDR) jako składnika oficjalnych aktywów rezerwowych oraz ocena możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Analiza przeprowadzona w artykule dowodzi, że zastosowanie SDR jako składnika oficjalnych rezerw walutowych jest znikome i najprawdopodobniej pozostanie marginalne, ze względu na występowanie wielu barier uniemożliwiających uczynienie z nich pieniądza międzynarodowego. Zidentyfikowano dwie grupy barier dla zwiększenia roli SDR w międzynarodowym systemie walutowym: bariery tkwiące w specyfice tych aktywów oraz bariery związane z trendami rozwojowymi międzynarodowego systemu walutowego, z których za najbardziej istotne uznano wzrost znaczenia i międzynarodowego wykorzystania waluty Chin oraz utrzymującą się pozycję dolara amerykańskiego jako dominującej waluty międzynarodowej. W związku z istnieniem tych ograniczeń, w artykule wskazano na brak możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących oficjalnych aktywów rezerwowych i międzynarodowego wykorzystania walut krajowych, a także analizę porównawczą i studium literatury przedmiotu.