Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "protein" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Investigations on the preparation of granular products
Badania nad otrzymywaniem produktów granulowanych
Autorzy:
Schmandke, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398341.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein coagulation
protein structurate
simulated fish roe
aroma carriers
functional properties of protein raw materials
Opis:
Granular protein products whi.ch can resemble fish roe and which may be used as car.r,iers of flavouring substan,ce for meat and fruit aroma respectiveli, are made by dropping of deaerated protein suspension on hot vegetable oil. The main ingredients are dried bovine blood plasma, dried wheat gluten and egg protein. The influence of these ingriedients of following functional properties were investigated: viscosity of the protein suspension, their ability to form droplets, th,e firmness and sphere-shape of the formed protein bodies. The results show that the production of desirable texture characteristics is possible aind that bovine blood plasma influences greatly the firmness of the protein bodies after a short heating time; vital gluten increases this firmness after a long heat treatment. Blood plasma shows a positive effect on the sphere-shape of the protein bodies and favours the simulating of fish roe.
Produkty białkowe zgranulowane przypominające ikrę rybią, które mogą być użyte jako nośniki substancji aromatycznych do mięsa i aromatu owoców zostały wykonane przez wpuszczanie odpowietrzonej zawiesiny białka do gorącego oleju roślinnego. Głównym składnikiem jest suszona plazma krwi wołowej, suszony gluten i białko jaja. Badano wpływ tych składników na właściwości funkcjonalne, a mianowicie: lepkość zawiesiny białkowej, zdolność jej do tworzenia kropli, twardość i tendencja do utrzymywania kształtu utworzonych tworów białkowych. Wyniki wskazują, że wytwarzanie tekstury o pożądanej charakterystyce jest możliwe i że wołowa plazma krwi wpływa w bardzo dużym stopniu na twardość ciał białkowych po krótkim czasie ogrzewania, a witalny gluten zwiększa twardość po dłuższym okresie ogrzewania. Plazma krwi daje pozytywny efekt odnośnie utrzymywania kształtu ciał białkowych i sprzyja upodobnianiu się do ikry rybiej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1980, 06, 3; 93-99
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some substances present in fungal protein preparations as interfering factors in the determination of protein by the Lowry method
Wpływ wybranych substancji występujących w grzybowych preparatach białkowych na wyniki oznaczeń zawartości białka metodą Lowryego
Autorzy:
Czajkowska, D.
Wiącek-Żychlińska, A.
Jędrychowska, B.
Sawicka-Żukowska, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398775.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein assay
colorimetric method
fungal protein preparation
Opis:
Study was made of the interference with the protein determination using the Lowry procedure, caused by starch, pectin, carboxymethylcellulose and of their enzymie degradation products as well as of other substances contained in the media used for the production of fungal protein preparations. The interfering effect of these substances was investigated prior to and after their pretreatment with 1 M NaOH at 100°C for 10 min. It was found that the investigated substances affect the protein results in a different measure, and that their pretreatment enhances and sometimes reverses the interfering action.
Prześledzono wpływ skrobi, pektyny, celulozy i produktów ich rozkładu enzymatycznego oraz innych związków chemicznych używanych jako składniki podłóż i występujących w grzybowych preparatach białkowych, na wyniki oznaczeń zawartości białka metodą Lowry'ego, zaproponowaną przez Raimbaulta i Alazarda (18) Wpływ wyżej wymienionych substancji określano bez i po wstępnym traktowaniu roztworem 1 M NaOH w temp. 100°C przez 10 min. Stwierdzono, że skrobia i dekstryny (rys. 2), karboksymetyloceluloza i sacharoza (rys. 4) oraz mocznik (rys. 3), nie traktowane wstępnie gorącym roztworem NaOH, w stężeniach do 1% nie wpływają na wyniki oznaczeń zawartości białka metodą Lowry'ego. Większość spośród przebadanych soli mineralnych, w stężeniach powyżej 1%, zaniża w różnym stopniu odczyty ilości białka badaną metodą (rys. 5). Glukoza, galaktoza i maltoza w stężeniach powyżej 0,1% (rys. 4) oraz pektyna i produkty jej enzymatycznego rozkładu w stężeniach wyższych niż odpowiednio 0,45 i 0,3%, nie traktowane wstępnie gorącym roztworem 1 M NaOH, (rys. 3) zawyżają odczyty absorbancji. Wstępne traktowanie roztworem NaOH w temp. 100°C przez 10 min wyżej wymienionych substancji organicznych na ogół potęguje i często zmienia ich wpływ na odczyty zawartości białka w próbce. Na przykład glukoza, galaktoza i maltoza, poddane wstępnemu ogrzewaniu w roztworze NaOH, zawyżają odczyty absorbancji począwszy już od stężenia 0,02% (rys. 4), natomiast mocznik począwszy od tego samego stężenia (0,02%) wyraźnie zaniża wyniki oznaczeń zawartości białka (rys. 3). W związku z dużym rozcieńczaniem próbek przed wykonaniem oznaczenia (od 1000 do 2000 razy) a tym samym znacznym zmniejszaniem się stężenia substancji towarzyszących, mogących wpływać na wyniki analizy, metoda Lowry'ego zaproponowana przez Raimbault a i Alazard a (18) jest przydatna i pozwala uzyskiwać porównywalne wyniki zawartości białka dla większości grzybowych preparatów białkowych. W niektórych jednak przypadkach, na przykład przy stosowaniu podłóż zawierających znaczne ilości słomy i/lub wytłoków jabłkowych oraz wysłoków buraczanych obserwuje się wyraźne zawyżenie wyników oznaczeń białka, co wskazuje na konieczność zmodyfikowania metody (np. uwzględnianie odpowiednich poprawek).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 135-142
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of phosphorylation and succinilation of yeast protein on its enzymatic digestibility and functional properties
Wpływ fosforylacji i sulecynylacji białka drożdżowego na jego strawność enzymatyczną i właściwości funkcjonalne
Autorzy:
Giec, A.
Stasińska, B.
Lampart-Szczapa, E.
Skupin, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399535.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein of the yeast Torula utilis
protein phosphorylation
protein succinilation
functional properties
enzymatic digestibility
Opis:
It was found that succinilation and phosphorylation of protein lead to its greater yield from yeast compared to the traditional alkaline extraction, causing a more effective reduction of nucleic acids content in the final product and a considerable improvement of the functional properties of isolated substances. At the same time phosphorylation caused a smaller reduction of enzymatic digestibility of the protein accompanying all the advantageous effects.
Włączenie białka mikrobiologicznego do żywności wymaga dostosowania jego właściwości fizykochemicznych. W literaturze opisano wiele metod osiągnięcia tego celu dzięki różnym modyfikacją chemicznym. Brak jest analizy porównawczej ich skuteczności oraz wpływu na wartość biologiczną uzyskanych preparatów białkowych. Celem niniejszej pracy było porównanie efektywności zabiegów sulecynylacji i fosforylacji białka drożdżowego z tradycyjną estrakcją alkaliczną po hydrolizie kwa sów nukleinowych. Badania wykazały że proces sulecynylacji oraz fosforylacji zwiększa ekstraktywność białka wskutek przesunięcia punktu izoelektrycznego, co wpływa istotnie na obniżenie zawartości kwasów nukleinowych w produkcie o ok. 60 % i poprawę właściwości funkcjonalnych (tabela). Fosforylacja w znacznie mniejszym topniu obniżyła strawność enzymatyczną preparatu niż sulecynylacja, a dodatkowo z uwagi na swą odwracalność wydaje się być godną polecenia metodą uzyskiwania z homogenatów drożdżowych białka przeznaczonego do żywności.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 1; 63-66
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improving of functional properties of oilseed and legume proteins by structural changes
Poprawa właściwości funkcjonalnych białek nasion roślin oleistych i strączkowych przez zmiany strukturalne
Autorzy:
Schwenke, K.D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399315.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein structure
oilseed globulins
protein modification
functional properties
legume seed globulina
Opis:
The structure modification of the main proteins from oilseeds and legumes by means of alkali- or acid-denaturation and succinylation, respectively, and its influence on the protein functionality is discussed. This kind of modification enables to improve the functional properties with minimal energy input.
Główne białka z nasion roślin oleistych i strączkowych reprezentowane są przez frakcje globulinowe 11S i 7S o bardzo podobnej strukturze oligomerycznej w każdej z tych frakcji. Przez zmianę struktury przestrzennej można osiągnąć poprawę właściwości funkcjonalnych tych białek. Przedyskutowane są podstawowe kierunki modyfikacji struktury: łagodna denaturacja w środowisku kwaśnym lub alkalicznym i sukcylynowanie. Ostatnia z wymienionych metod pozwala na stopniową zmianę struktury białka i jego właściwości funkcjonalnych. Obydwie metody umożliwiają poprawę właściwości funkcjonalnych bez wysokiego nakładu energii.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 1; 15-23
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional effect of carbohydrates in soybean preparations - a model study
Właściwości funkcjonalne węglowodanów preparatów sojowych - badania modelowe
Autorzy:
Barylko-Piekielna, N.
Kwaśniewska, I.
Jacórzyński, B.
Zawadzka, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398352.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
soybean protein
carbohydrate compounds
functional properties of protein preparations
Opis:
The effect of carbohydrate compounds of soybean protein preparations on their functional properties in meat model systems with 20 and 40% of meat protein replaced by soy protein was investigated. The ratio soy protein - carbohydrate compounds in soybean additives was regulated. Significant influence of mixture of soy protein – carbohydrate compounds was observed at a 40% substitution level, but carbohydrates seemed to play a secondary role as a factor influencing the functional properties of soybean protein preparations.
Przeprowadzono badania nad wpływem węglowodanów występujących w sojowych preparatach białkowych na ich funkcjonalność w mięsnych układach modelowych symulujących produkt mięsny. Badania wykonano dla dwóch poziomów substytucji białka mięsa (20 i 40%) białkiem preparatu sojowego (Promine D), przy uwzględnieniu w układach modelowych różnych stosunków-białka sojowego do składników węglowodanowych. Jako źródło węglowodanów, dodawanych łącznie z białkiem sojowym stosowano mieszaninę węglowodanów (50% sacharozy, 25% celulozy, 25% skrobi) lub płatki sojowe, bardziej zbliżające układ doświadczenia do naturalnego. Mięsne układy modelowe z dodatkami białkowo-węglowodanowymi, imitującymi różne preparaty sojo,we oceniano pod względem lepkości i poziomu wycieku wymuszonego, a po poddaniu ich standardowej obróbce termicznej również pod względem konsystencji i ubytków cieplnych. Stwierdzono, że dodatki węglowodanowe stosowane łącznie z białkiem sojowym powodują istotne zmiany właściwości mięsnych układów modelowych (wzrost poziomu wycieku wymuszonego, wzrost ubytków termicznych) tylko przy wyższym poziomie substytucji - 40% białka mięsa. Zastąpienie w doświadczeniu rozpuszczalnego białka sojowego (Promine D) białkiem izoelektrycznym (Promine R) wykazało, że głównym czynnikiem zmian właściwości układów mięsnych jest ilość i stan fizykochemiczny białka sojowego. Natomiast składniki węglowodanowe odgrywają drugorzędną rolę w kształtowaniu właściwości funkcjonalnych preparatów sojowych.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1980, 06, 3; 101-107
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of protein quality and dietary level of iron, zincand copper on the utilization of these elements by growing rats Part I. General development of animals and apparent absorption of iron, zinc and copper
Wpływ jakości białka oraz zawartości żelaza, cynku i miedzi w diecie na ich wykorzystanie przez rosnące szczury. I. Ogólny rozwój zwierząt i absorpcja pozorna żelaza, cynku i miedzi
Autorzy:
Brzozowska, A.
Witkowska, J.
Wronowski, S.
Roszkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402002.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein
iron
zinc
cooper
animals
Opis:
The effect of protein quality and dietary level of Fe, Zn and Cu on feed efficiency ratio and apparent absorption of these elements was studied in growing male Wistar rats during a six-week experiment. When the protein source was the limiting factor for animal growth and metal absorption, diet supplementation with trace elements was of questionable efficiency. The apparent absorption of trace elements depends on both their dietary level and the source of protein. No interactions during intestinal absorption between Fe, Zn and Cu were observed.
Rosnące szczury samce były karmione przez 6 tygodni dietami zawierającymi 20% białka, którego źródłem była kazeina, gluten pszenny lub ich mieszanina (1 : l). Zawartość żelaza, cynku i miedzi była zróżnicowana następująco: 60, 100 lub 300% zaleceń dla szczurów, przy zachowaniu stałego stosunku tych pierwiastków. Stwierdzono, że wykorzystanie diety glutenowej na cele wzrostowe było najniższe i nie zależało od ilości mikroelementów w diecie. Dodatek żelaza, cynku i miedzi do diet kazeinowych i mieszanych spowodował lepsze ich wykorzystanie na cele wzrostowe. Absorpcja pozorna Fe, Zn i Cu (w%) była niższa przy wyższej zawartości tych pierwiastków w diecie, ale ilość zaabsorbowanych pierwiastków większa. Dla każdego z pierwiastków, niezależnie od ich ilości w diecie, stwierdzono najniższą absorpcję z diet glutenowych i najwyższą z diet kazeinowych. Zaabsorbowana ilość żelaza, cynku i miedzi w przeliczeniu na 1 g przyrostu masy ciała była największa na dietach glutenowych. Przy zastosowanych w niniejszej pracy dawkach żelaza, cynku i miedzi nie stwierdzono interakcji między tymi pierwiastkami na etapie absorpcji jelitowej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 1-2; 45-52
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Low molecular weight nitrogen compounds in rapeseed
Niskocząsteczkowe związki azotowe nasion rzepaku
Autorzy:
Leman, H.
Kostyra, H.
Sielawa, B.
Kozłowska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396217.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
rapesed
non-protein nitrogen compounds
Opis:
Non-protein nitrates, nitrate nitrogen, and amide nitrogen compounds in thermally processed and untreated rapeseads were investigated. No significant differences were found in the distribution of these compounds in the various anatomic parts of the seeds. The studied compounds remained stable during thermal treatment. Seed coats contained the largest amounts of non-protein nitrogen and nitrate nitrogen, and their elimination could be one way of improving the nutritional value of rapeseed.
W nasionach rzepaku odmiany podwójnie ulepszonej Jantar i ich częściach anatomicznych mierzono ilość azotu azotanowego, amidowego i niebiałkowego. Określono również wpływ operacji parowania nasion na stabilność i rozmieszczenie niskocząsteczkowych związków azotowych w poszczególnych częściach anatomicznych nasion. Związki wyekstrahowane z nasion rzepaku 80% roztworem alkoholu etylowego badano spektrofotometrycznie, elektroforetycznie i chromatograficznie. Nie stwierdzono jakościowego zróżnicowania pod względem rozmieszczenia niskocząsteczkowych związków azototowych w nasionach rzepaku. Ilość tych związków oraz ich rozmieszczenie w poszczególnych częściach anatomicznych nie zmieniały się również pod wpływem operacji parowania nasion. Związki niebiałkowe, rozpuszczalne w etanolu, charakteryzowały się absorcją światła UV w zakresach długości fal 200-210, 220-250 i 320-330 nm. We frakcji związków niebiałkowych wykryto jeden zasadowy, trzy kwaśne i cztery obojętne związki aminowe. Frakcja związków niebiałkowych zawierała również inne składniki polarne m.in. fluoryzujące w świetle UV.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 1; 31-39
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carotenoids in frozen antarctic krill and in some of its semifinished products
Karotenoidy kryla mrożonego i niektórych jego półfabrykatów
Autorzy:
Protasowicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398546.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
krlll
carotenoids
krill protein concentrates
chitin waste
Opis:
The qualitative and quantitative composition of carotenoids in frozen antarctic krill, in protein concentrates and in chitin waste was investigated. It was found that astaxanthin was the dominant carotenoid in the studied material.
Stosując metody adsorbcyjnej chromatografii kolumnowej i chromatografii cienkowarstwowej scharakteryzowano skład jakościowo-ilościowy karotenoidów kryla mrożonego i niektórych półfabrykatów z kryla, jak koncentrat białkowy suszony metodą walcową i rozpyłową oraz odpady chitynowe z kryla. Stwierdzono, że ogólna zawartość karotenoidów w całym krylu mrożonym wynosiła od 31,147 do 41,581 μg·g⁻¹ i była zróżnicowana w zależności od badanej partii kryla (tab. 1). Spośród badanych części anatomicznych kryla najwięcej karotenoidów zawierały głowotułowia i pancerze zaś najmniej mięśnie (tab. 1). W składzie karotenoidów mrożonego kryla antarktycznego występowała astaksantyna w formie estrowej i wolnej, kantaksantyna oraz niezidentyfikowany karotenoid (tab. 2, 3, 4). Dominującym karotenoidem w mrożonym krylu całym, jak i w poszczególnych jego częściach anatomicznych była astaksantyna, przy czym przeważała jeJ forma estrowa (tab. 2, 5). W koncentratach białkowych z kryla stwierdzono od 107,010 do 148,702 μg·g⁻¹ karotenoidów, a sposób ich suszenia (walcowy, rozpyłowy) nie wpływał w sposób statystycznie istotny na ogólną zawartość tych związków (tab. 6). Odpady chi tyn owe zawierały od 46,572 do 104,776 μg·g⁻¹ karotenoidów (tab. 6). Skład jakościowy karotenoidów był identyczny we wszystkich półfabrykatach i podobny jak w krylu mrożonym (tab. 7). Dodatkowo stwierdzonym karotenoidem okazał się tu astacen, powstający prawdopodobnie podczas procesów technologicznych (tab. 7). Podobnie jak w krylu całym, w półfabrykatach dominowała astaksantyna w formie estrowej. Ogólnie rzecz biorąc, pomimo różnic jak i wahań zawartości karotenoidów w badanych materiałach można je uznać za bogate źródło tych barwników, zasługujące na praktyczne wykorzystanie, co może stanowić dodatkowy element w zagospodarowaniu kryla na cele spożywcze.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 2; 235-245
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection and isolation of filamentous fungi applicable in protein enrichment of carbohydrate raw materials
Próba selekcji i izolacji grzybów strzępkowych przechowywanych w kolekcji IPF przydatnych do wzbogacania surowców węglowodanowych w białko
Autorzy:
Solak, G.
Hornecka, D.
Ilnicka-Olejniczak, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398752.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
filamentous fungi
Asp. oryzae
starch
protein
biosynthesis
Opis:
Among the investigated filamentous fungi of genera Aspergillus Fusarium, Byssochlamys, Penicillium Paelicomyces and Trichoderma, the strain Aspergillus oryzae A. or./6 was the most suitable for the biosynthesis of protein from starch-containing raw materials. Selection afforded four monocultures characterized by protein increase of 3.1-3.8 g/dm³ , and by protein yield (calculated per utilized starch) ranging from 24.7 to 31.1%: medium utilization fluctuated between 74.0-84.9%.
Stwierdzono, że spośród przebadanych grzybów strzępkowych należących do rodzajów: Aspergillus, Fusarium, Byssochlamys, Penicillium, Paecilomyces i Trichoderma najbardziej przydatny do biosyntezy białka z surowców skrobiowych okazał się szczep Aspergillus oryzae oznaczony symbolem A.or./6 (tab. 1). Opracowano szybką metodę selekcji wysokowydajnych szczepów wytwarzających enzymy amylolityczne opierającą się na określeniu stosunku średnicy rozjaśnienia (R) do średnicy kolonii (r) na podłożu Czapek-Doxa z dodatkiem zhydrolizowanej do dekstryn skrobi jako jedynym źródłem węgla oraz płynem Lugola jako wywoływaczem. Otrzymane wyniki zweryfikowano metodami statystycznymi (rys. 2). Dla monokultury A.or./6/9 określono dynamikę biosyntezy białka. i enzymów amylolitycznych stwierdzając, że najwięcej białka uzyskuje się w 72 h hodowli, a najwyższą aktywność w 120 h hodowli (rys. 3). W wyniku przeprowadzonej selekcji szczepu A.or./6 otrzymano 4 monokultury o bezwzględnym przyroście białka wynoszącym 3,22-3,48 g/dm³, wydajność procesu w przeliczeniu na ubytek suchej masy wahała się od 30,85 do 45,71, a w przeliczeniu na skrobię od 23,74 do 25,66% (tab. 3). Następnie sprawdzono przydatność wyselekojonowanych 4 monokultur do wzrostu na podłożu ze śrutą żytnią i stwierdzono, że bezwzględny przyrost białka był większy o ok. 80% niż na pożywce ziemniaczanej, natomiast wydajność białka w przeliczeniu na wprowadzoną skrobię była niższa o ok. 38% niż w przypadku podłoża ziemniaczanego (tab. 4). W tab. 5 i 6 przedstawiono wpływ czasu przechowywania na zdolność do biosyntezy białka badanych 4 monokultur i stwierdzono, że była ona zadowalająca. Po 16 miesiącach przechowywania przyrost białka w 1 dm³ podłoża wahał się w granicach 3,11-3,78 g, a wydajność białka w przeliczeniu na wykorzystaną skrobię 24,74-31,06%.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 3-4; 205-220
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of protein quality and dietary level of iron, zinc and copper on the utilization of these elements by growing rats. II. Iron, zinc and copper content in tissues of experimental animals
Wpływ jakości białka oraz zawartości żelaza , cynku i miedzi w diecie na ich wykorzystanie przez rosnące szczury. II. Zawartość żelaza, cynku i miedzi w tkankach zwierząt
Autorzy:
Brzozowska, A.
Czerwińska, D.
Kiepurski, A.
Sicińska, A.
Roszkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402027.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
tissue iron
tissue copper
tissue zinc
supplements
dietary protein
Opis:
Iron, zinc and copper distribution in rat tissues was studied in dependence on the dietary level of these elements and source of protein. All experimental diets had the same Fe:Zn:Cu ratio and as the amounts of these elements in the diets increased so did the Fe:Zn and Fe:Cu ratios in the liver, spleen and femur. The ratio of iron to other elements in those tissues was higher in animals fed the gluten diets than in animals on casein or casein-glulen diets.
Rosnące szczury samce były karmione przez 6 tygodni dietami zawierającymi 20% białka, którego źródłem była kazeina, gluten pszenny lub ich mieszanina (1:1). Zawartość żelaza, cynku i miedzi była zróżnicowana następująco: 50, 100 lub 300% zaleceń dla szczurów. Mimo stałego stosunku Fc:Zn:Cu w dietach i po absorbcji z przewodu pokarmowego wzrost podaży badanych składników powodował proporcjonalnie większe gromadzenie żelaza w stosunku do cynku i miedzi w wątrobie, śledzionie i kościach, miedzi w stosunku do żelaza w nerkach i cynku w stosunku do miedzi w kościach. Na diecie glutenowej, ograniczającej wzrost zwierząt, gromadzenie żelaza w wątrobie, śledzionie i kościach było proporcjonalnie większe, a w nerkach proporcjonalnie mniejsze niż w diecie kazeinowej, a w szczególności kazeinowo-glutenowej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1991, 17(41), 2; 171-179
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes of phospholipid fraction from krill lipids in a cold stored mixture with cod muscle homogenate
Przemiany frakcji fosfolipidowej kryla przechowywanej w mieszaninie z homogenatem dorszowym
Autorzy:
Bratkowska, I.
Zwierzykowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398455.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein
hydrolysis free fatty acids (FFA)
autoxidation
phospholipids
krill
Opis:
Changes of phospholipids fraction of krill lipids taking place during: its 6-months storage at -5°C in a mixture with cod muscle homogenate were investigated. The observed changes in oxidation degree, free fatty acids content and fatty acids composition reflect only a part of the complex changes taking place in the investigated system because of competing reactions of oxidation and hydrolysis of phospholipids and their internal interaction as well as interaction with proteins, aminoacids and with the products of their degradation.
Zbadano przemiany frakcji fosfolipidowej kryla podczas przechowywania jej w mieszaninie z homogenatem dorszowym. Fosfolipidy kryla otrzymano z lipidów wyekstrahowanych z kryla przy zastosowaniu metody Bligh i Dyera, ekstrakcji chloroformem oraz metody własnej - ekstrakcji mieszaniną octanu etylu i metanolu. Homogenat białkowy pochodził ze świeżo złowionego dorsza. Mieszaninę fosfolipidów -rozpuszczonych w oleju oliwkowym oraz dorsza przechowywano w termostatowanej lodówce w temp. -5°C przez 6 miesięcy. Przeprowadzono analizę prób po określonym czasie składowania oznaczając w nich liczbę Lea, liczbę TBA, liczbę kwasową oraz skład kwasów tłuszczowych. Równolegle analizowano próbki porównawcze stanowiące roztwór fosfolipidów w oleju oliwkowym. Otrzymane wyniki wykazują, że frakcja fosfolipidowa kryla analizowanych próbek charakteryzuje się liczbą Lea utrzymującą się orientacyjnie na tym samym poziomie, niewielkim spadkiem pro, centowej zawartości wysokonienasyconych kwasów tłuszczowych C20:5 i C22:5 po 6 mies. przechowywania oraz liczbą TBA wzrastającą po 5 dniach i spadającą w dalszych próbach. Liczba kwasowa frakcji fosfolipidowej wzrasta w kolejnych próbkach, co świadczy o tym, że w środowisku wodno-białkowym ma miejsce hydroliza fosfolipidów. Ustalono, że na podstawie uzyskanych wyników analitycznych trudno sądzić o przemianach frakcji fosfolipidowej kryla przechowywanej w mieszaninie z homogenatem dorszowym, ponieważ w badanym układzie równolegle z utlenianiem lub hydrolizą fosfolipidów zachodzi ich współdziałanie i produktów ich przemian z białkami, aminokwasami oraz produktami ich przemian. Można również przyjąć, że badany układ wykazuje znamiona pewnej stabilności bowiem nie ulega znaczniejszym przemianom, które mogłyby być stwierdzone zastosowanymi metodami analitycznymi.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 2; 225-233
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chromatographic separation of soluble proteins obtained in alfalfa juice franctionation
Rozdział chromatograficzny rozpuszczalnych białek otrzymanych w procesie frakcjowania soku z lucerny
Autorzy:
Baraniak, B.
Baraniak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399253.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
leaf protein concentrates
polyelectrolyte precipitation
chloroplastic and cytoplasmatic fractions
Opis:
The chloroplastic fraction of green alfalfa juice was separated by centrifugation, heating the juice to 333°K, or application of the polyelectrolytes Magnafloc L T-27 and M-22S. The cytoplasmatic fraction was precipitated by beat (358°K) or acid coagulation (pH = 3.5). The supematants after chloro- and cytoplasmatic fraction separation (chloroplast free juice and whey) were chromatographed on a Sephadex G-100 column.
Zielony sok z lucerny frakcjonowano uzyskując koncentraty chloro- i cytoplazmatyczne. Frakcje chloroplazmatyczne wydzielano z soku przez: odwirowanie soku (12000 g), ogrzewanie do temp. 333°K lub stosowanie flokulantów Magnafloc LT-27 i M-22S. Frakcję cytoplazmatyczną wytrącano przez ogrzewanie soku pozbawionego chloroplastów do temp. 358°K lub jego zakwaszenie do ph = 3,5. Otrzymano przesącze (sok pozbawiony chloroplastów i odciek) rozdzielano chromatograficznie na żelu Sephadex G-100. Przeprowadzone rozdziały wykazały, że pozostające w soku pozbawionym chloroplastów białka składają się z trzech frakcji. Frakcję I stanowią wysokocząsteczkowe białka, których zawartość w stosunku do całkowitej ilości białka wynosi 13-14 % i białka te mogą być wydzielone w postaci koncentratu cytoplazmatycznego.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 2; 225-229
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes of physico-chemical properties of rapeseed proteins during the technological process of protein concentrate production, part I
Zmiany właściwości fizykochemicznych białek rzepaku w procesie technologicznym otrzymywania koncentratu, cz. I
Autorzy:
Kostyra, E.
Kozłowska, H.
Kostyra, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398375.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
repeseed proteins
protein concentrate
proteins complexes
enzymatic hydrolysis
Opis:
Investigations were made of the physical and chemical properties of rapeseed proteins and their changes during the technological process of protein concentrate production. The process of amino acid desamination and decarboxylation takes place during concentrate production. Albumin and globulin fractions form aggregates of the dimer. and trimer type, and aggregates with nucleic acids and polyphenols. The albumin and globulin fractions of the protein concentrate are characterized by different solubility and susceptibility to enzymatic proteolysis than their respective fractions in rapeseed meal.
W pracy badano fizyczne i chemiczne właściwości białek nasion rzepaku podczas technologicznego procesu otrzymywania koncentratu białkowego. Mączkę i koncentrat nasion rzepaku poddano następującym analizom: ekstrakcji metodą Osborna, określeniu składu aminokwasowego, sączeniu molekularnemu na żelu Sephadex G-100 i G-200, określeniu masy cząsteczkowej, elektroforezie na żelu poliakrylamidowym, określeniu rozpuszczalności białek frakcji albumin i globulin w zależności od pH hydrolizie pepsyną i trypsyną. W koncentracie białkowym, w porównaniu z mączką rzepakową, stwierdzono obniżenie się zawartości białek w frakcji albumin i globulin oraz ich wzrost w frakcjach rozpuszczalnych w etanolu i 0,2 M NaOH. We wszystkich frakcjach, za wyjątkiem albumin, stwierdzono mniejszy odzysk aminokwasów w koncentracie niż w śrucie rzepakowej. Największy ubytek aminokwasów zaobserwowano w frakcji globulin koncentratu. Znaczny przyrost zawartości amoniaku i zmniejszenie się zawartości aminokwasów kwaśnych w koncentracie dowodzi o zachodzącej w czasie procesu technologicznego dezaminacji i dekarboksylacji. W wyniku rozdziału frakcji albumin nasion rzepaku i koncentratu na żelu Sephadex G-100 uzyskano frakcje o podobnych objętościach elucji i zakresie mas cząsteczkowych od 10-200 tys. Natomiast w przypadku globulin koncentratu pojawiły się frakcje o odmiennych wartościach objętości elucji. Masy cząsteczkowe tych frakcji zawarte były w granicach od 10-320 tys. W wyniku rozdziałów elektroforetycznych albumin nasion rzepaku rozdzieliły się na cztery frakcje, podczas gdy albuminy koncentratu tylko na trzy. Elektroforetyczne rozdziały globulin nasion rzepaku i koncentratu w obu przypadkach wykazały obecność trzech frakcji. Wyniki te były zgodne z rozdziałami na żelu Sephadex G-200. Albuminy i globuliny nasion rzepaku były lepiej rozpuszczalne niż koncentratu. Albuminy nasion rzepaku najlepiej rozpuszczały się w pH 6,0, a najsłabiej w pH 4,0. Natomiast albuminy koncentratu największą rozpuszczalność wykazywały w pH 3,0, a najmniejszą w pH 2,0 i 4,0. Globuliny nasion rzepaku najlepiej rozpuszczały się w pH 5,0, a najsłabiej w pH 6,0. Natomiast globuliny koncentratu najsłabiej rozpuszczały się w pH 4,0, a najlepiej w pH 5,0. Hydroliza frakcji białkowych nasion rzepaku i koncentratu . za pomocą pepsyny i trypsyny dowiodła istotnych różnic w konformacji badanych frakcji. Fakt ten przejawiał się w uwalnianiu różnych ilości peptydów przez zastosowane enzymy.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 2; 155-168
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scanning electron microscopic picture of the concentration and distribution of protein structures in the seed endosperm of low and high protein varietes of rye (Secale cereale L.)
Badania porównawcze ilości i rozmieszczenia białek w komórkach endospermy ziarniaków nisko- i wysokobiałkowych odmian żyta
Autorzy:
Kubiczek, R.
Luczak, W.
Molski, B.
Moczydłowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399430.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
rye
scanning electron microscopy
endosperm structures
protein structure
Opis:
Comparative studies of subaleurone and inner endosperm cells of dry mature caryopses from 8 low-protein and 7 high-protein varieties of rye, grown in similar conditions of isolated collection, were performed by means of scanning electron microscopy technique. Low protein varieties contained starch granules differentiated in the diameter embedded in the less dense protein matrix of the wide subaluerone region. High protein varieties, besides the larger aleurone cells had in some examples wider subaluerone layer with the dense protein matrix, which was very regular and less packed with starch granules. The inner endosperm cells of high-protein caryopses contained much more dense protein matrix all around the starch granules in contrast to low-protein caryopses, which were tightly packed with starch and had only a thin layer of protein matrix around them. Comparative pronase treatment of low- and high-protein rye caryopses confirmed the above observations. No granular protein bodies in any cells, besides the aleurone ones, could be observed.
Przeprowadzono badania porównawcze ilości i rozmieszczenia składników białkowych komórek warstw podaleuronowych i głębszych warstw endospermy w suchych, dojrzałych ziarniakach 8 niskobiałkowych i 7 wysokobiałkowych odmian żyta (tab.), wyhodowanych w 1974/75 r. w Skierniewicach i 1976/77 r. w Powsinie w identycznych warunkach izolowanej kolekcji zachowawczej z wykorzystaniem skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). W odmianach niskobiałkowych ziarna skrobiowe o zróżnicowanej średnicy były zatopione w grubej warstwie matrycy białkowej w komórkach cienkiej warstwy podaleuronowej (fot. 1, 2, 3). W odmianach wysokobiałkowych, oprócz zdarzających się w wypadku niektórych odmian większych komórek warstwy aleuronowej, warstwa podaleuronowa była lepiej wykształcona z dużą ilością matrycy białkowej i regularnymi i mniej upakowanymi w niej ziarnami skrobi (fot. 4, 5). Również w głębszych warstwach endospermy komórki ziarniaków odmian wysokobiałkowych zawierały więcej matrycy białkowej otaczającej ziarna skrobi w przeciwieństwie do niskobiałkowych, których komórki wypełnione są szczelnie ziarnami skrobi i zawierają niewielkie ilości białek pomiędzy nimi oraz białko cytoplazmatyczne pod ścianami komórek. Porównawcze trawienie pronazą skrawków ziarniaków odmian nisko- i wysokobiałkowych (fot.8) potwierdziło powyższe twierdzenia. Nie zauważono w komórkach innych niż aleuronowe granularnych ciał białkowych w żadnej z badanych odmian żyta.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 2; 185-195
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energy-saving method for obtaining protein from potato juice
Energooszczędna metoda pozyskiwania białka z soku ziemniaczanego
Autorzy:
Boruch, M.
Makowski, J.
Wachowicz, M.
Dubla, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401968.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
potato
potato juice
protein
coagulation
ultrafiltration
energy consumption
Opis:
Protein was isolated from potato juice by acid-thermal coagulation and by ultrafiltration. The purity of the obtained protein preparations and energy consumption in the two methods were compared. It was founed that protein obtained by a concentration of juice by the ultrafiltration method was of higher quality and for its production more than twice less energy was required.
Z soku ziemniaczanego uzyskiwano produkt białkowy metodą kwasowo-termicznej koagulacji oraz metodą membranową z zastosowaniem ultrafiltracji. Udział azotu ogólnego w przeliczeniu na suchą substancję produktu białkowego otrzymanego metodą kwasowo-termiczną wynosił 9,9%, a metodą zatężania membranowego 11,9%. W obu metodach stosowano ten sam sok w ilości 3 dm³ i uzyskano w produkcie białkowym zbliżoną ilość białka surowego tj. po ok. 36 g. Przy założeniu jednakowego stężenia koncentratu białkowego przeznaczonego do suszenia ilości energii zużytej w procesie otrzymania 1 kg produktu białkowego w obu metodach znacznie się różniła; w metodzie kwasowo-termicznej wynosiła 91,6 MJ a w metodzie zatężania membranowego 37,5 MJ. Zastosowanie ultrafiltracji do wydzielania białka z soku zamiast koagulacji kwasowo-termicznej pozwoli uniknąć bardzo energochłonnych i trudnych operacji technologicznych za pomocą urządzeń wyłącznie produkcji krajowej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 3; 253-260
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies