Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wanic, M." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Poziom związków fenolowych w glebie po różnych przedplonach oraz ich wpływ na plonowanie kukurydzy
Autorzy:
Hruszka, M.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807025.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 452
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competition for nitrogen between spring wheat and spring barley in the conditions of various NPK fertilization
Konkurencja o azot między pszenicą jarą a jęczmieniem jarym w warunkach zróżnicowanego nawożenia NPK
Autorzy:
Treder, K.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46790.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
In pot experiment, carried out according to the additive pattern on medium soil fertilized with standard and 50% higher dose of NPK, the effect of competitive interactions between spring wheat and spring barley was estimated on nitrogen accumulation in the above-ground mass, with the distinction of stems, leaves, and spikes. Studies included three series, which were carried out in years 2003-2004 in five periods set by the rhythm of development of barley in pure sowing, namely in phases: emergence (BBCH 10-13), tillering (23), straw shooting (32), earing (55), and ripening (87-89). In a mixture, both cereals accumulated less nitrogen in the above-ground mass than in pure sowing starting from the tillering phase until the end of growth. In wheat, the decrease to a similar degree included straws, leaves and spikes, and in barley during earing it was more clearly marked in straws and leaves, and during ripening in spikes. Doses of mineral fertilization with NPK had no effect on nitrogen accumulation by barely and wheat grown in pure and mixed sowing. Competition for nitrogen between cereals started in the tillering phase and grew until the earing phase, after which it decreased slightly. Almost in the entire period of common growth, barley demonstrated to be a stronger competitor than wheat in nitrogen gaining. On bedding richer in NPK, competitive interactions between barely and wheat were more intensive than on poorer one.
W doświadczeniu wazonowym, realizowanym według schematu addytywnego na podłożu gleby średniej nawożonej standardową i podwyższoną o 50% dawką NPK, oceniano wpływ oddziaływań konkurencyjnych między pszenicą jarą a jęczmieniem jarym na akumulację azotu w masie nadziemnej, z wyróżnieniem łodyg, liści i kłosów. Badania obejmowały trzy serie, które zrealizowane zostały w latach 2003-2004 w pięciu okresach, wyznaczonych przez rytm rozwojowy jęczmienia w siewie czystym, tj. w fazach: wschody (BBCH 10-13), krzewienie (23), strzelanie w źdźbło (32), kłoszenie (55) i dojrzewanie (87-89). Wykazano, że w mieszance oba zboża gromadziły w masie nad-ziemnej mniej azotu niż w siewie czystym począwszy od fazy krzewienia do końca wegetacji. U pszenicy zmniejszenie to w podobnym stopniu objęło źdźbła, liście i kłosy, a u jęczmienia w fazie kłoszenia wyraźniej zaznaczyło się w źdźbłach i liściach, zaś w fazie dojrzewania w kłosach. Dawki nawożenia mineralnego NPK nie miały wpływu na akumulację azotu przez jęczmień i pszenicę uprawiane w siewie czystym i mieszanym. Konkurencja o azot między zbożami rozpoczęła się w fazie krzewienia i narastała do fazy kłoszenia, po czym uległa niewielkiemu zmniejszeniu. Prawie w całym okresie wspólnej wegetacji w pozyskiwaniu azotu jęczmień okazał się silniejszym konkurentem od pszenicy. Na obiekcie zasobniejszym w NPK oddziaływanie konkurencyjne jęczmienia na pszenicę było intensywniejsze niż na uboższym.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2011, 10, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie owsa w zaleznosci od stanowiska w plodozmianie
Autorzy:
Nowicki, J
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47233.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
gleby
nasiona
uprawa roslin
chwasty
owies
przedplony
stanowisko w zmianowaniu
plodozmian
zachwaszczenie
crop rotation locality
crop sequence
forecrop
oat
plant cultivation
seed
soil
weed
weed infestation
Opis:
W latach 1990-2000 w ścisłym doświadczeniu polowym na glebie średniej porównywano uprawę owsa po różnych przedplonach w płodozmianach z jego zróżnicowanym udziałem: 25, 50 i 75%, w aspekcie zachwaszczenia łanów i gleby. Wykazano, że wzrost częstotliwości występowania owsa w płodozmianach nie różnicował liczebności, biomasy i składu florystycznego zbiorowisk chwastów. W czteropolówce z 50% udziałem owsa, w której wysiewano go po dwóch kolejnych gatunkach niezbożowych (ziemniaku i koniczynie perskiej) oraz po sobie, nastąpiło skuteczne ograniczenie liczebności chwastów; szczególnie Chenopodium album i Thlaspi arvense. Po 11 latach w warstwie uprawnej gleby stwierdzono wyraźny przyrost nagromadzonych nasion chwastów – największy w płodozmianie, w którym owies zajmował 50% zasiewów (w stanowiskach po ziemniaku i grochu siewnym), najmniejszy – gdy uprawiano go po sobie.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2003, 02, 2; 51-60
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of Italian ryegrass (Lolium multiflorum Lam.) as intercrop with spring barley (Hordeum vulgare L.) on the diversity of weed communities
Wpływ życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) jako wsiewki międzyplonowej na różnorodność zbiorowisk chwastów w jęczmieniu jarym (Hordeum vulgare L.)
Autorzy:
Orzech, K.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27867.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The paper presents results of 3 years of studies (2009– 2011) on the influence of Italian ryegrass on the development of weed communities in spring barley (without chemical weeds control) cultivated after potato, spring wheat and spring barley. The reaction of spring barley to the choice of the forecrop was compared with identical plots with pure stand of that cereal where herbicides were applied for weeds control. Evaluation of infestation with weeds was conducted during barley tillering and before harvest. That evaluation considered the number and composition of weed species. During harvest, the dry mass of weeds was also considered. The results were used for determination of Shannon-Wiener diversity index and species homogeneity coefficient, Simpson’s index of dominance as well as Srensen similarity index. Spring barley weeding was significantly higher in case of cultivating it in mixed stand with Italian ryegrass (without chemical control), than in pure stand (with control). In the plots with mixed crop, lower diversity and homogeneity of weeds’ communities were recorded than in pure stand. Barley in mixed crop sown after spring barley, during both times of evaluation (spring and before harvest), increased the value of the index of dominance according to the number of species the most. As concerns the composition of species, number and biomass, the communities of pure stand and mixed crop with Italian ryegrass on the plot after potato were the most similar.
W pracy przedstawiono 3-letnie (2009–2011) wyniki badań nad wpływem życicy wielokwiatowej na kształtowanie się zbiorowisk chwastów w jęczmieniu jarym (nie odchwaszczanym chemicznie) uprawianym w następstwie po ziemniaku, pszenicy jarej i po sobie. Reakcją jęczmienia na dobór przedplonów porównywano na tle analogicznych stanowisk z siewem czystym tego zboża, w którego łanie do regulacji zachwaszczenia zastosowano herbicydy. Oceną zachwaszczenia przeprowadzono w fazie krzewienia jęczmienia i przed jego zbiorem. Uwzględniała ona liczebność i skład gatunkowy chwastów, a podczas zbioru również ich suchą masę. Wyniki te posłużyły do obliczeń wskaźników różnorodności i równomierności gatunkowej Shannona-Wienera, dominacji Simpsona i współczynnika podobieństwa Sorensena. Zachwaszczenie jęczmienia jarego było istotnie większe w warunkach jego uprawy z wsiewki życicy wielokwiatowej (bez ochrony chemicznej), niż w siewie czystym (z ochrony). Na obiektach z wsiewki odnotowano mniejszą różnorodność i równomierność zbiorowisk chwastów niż w siewie czystym. Jęczmień z wsiewki w obu terminach oceny (wiosną i przed zbiorem) w najwyższym stopniu podwyższył wartość wskażnika dominacji według liczebności gatunków w stanowisku po sobie. Pod względem składu gatunkowego, liczebności i biomasy najbardziej podobne do siebie były zbiorowiska siewu czystego i z wsiewki życicy wielokwiatowej na polu po ziemniaku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of forecrops on gas exchange and selected agronomic characteristics of wheat and spelt
Autorzy:
Wanic, M.
Treder, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14321.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2020, 25, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in spring wheat (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) and persian clover (Trifolium resupinatum L.) biomass under the influence of plant competition and density
Zmiany w biomasie pszenicy jarej (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) i koniczyny perskiej (Trifolium resupinatum L.) pod wpływem konkurencji i zagęszczenia roślin
Autorzy:
Wanic, M.
Mysliwiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26851.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The influence of sowing method and plant density on the biomass of spring wheat and Persian clover was evaluated. In a pot experiment conducted in three series during the years 2010–2012, plants were cultivated as mixed and pure crop at higher (consistent with agronomic recommendations) and lower density, decreased by 20% compared to it. Dry mass accumulation tests for both species were conducted during the following wheat growth stages (BBCH): leaf development (12–14), tillering (21–23), stem elongation (31–32), inflorescence development (54–56), and ripening (87–89). Based on the results obtained, the biomass growth rate for both species in question was also determined. It was shown that the mass of shoots of spring wheat cultivated as mixed crop was lower than that of wheat shoots grown as pure crop during the stem elongation and ripening stages. Mixed sowing limited aboveground accumulation in the heads and grain the most and in the stems the least. During the leaf development and stem elongation stages, the wheat presented a more pronounced response to the presence of clover expressed by biomass decrease in case of the treatment with lower plant density and during ripening in the treatment with recommended plant density. In case of both sowing methods and plant densities, the mass of wheat roots was similar. Biomass accumulation in Persian clover shoots and roots in mixed sowing was lower than in pure crop during the entire growing period. The wheat limited biomass accumulation of Persian clover in inflorescences the strongest and in the roots the least. The spring wheat growth rate in both sowing methods was similar as opposed to Persian clover in the case of which a decrease in the growth rate was observed in the mixed crop during the generative development period.
W doświadczeniu wazonowym, zrealizowanym w trzech seriach w latach 2010–2012 oceniano wpływ sposobu siewu i zagęszczenia roślin na biomasę pędów i korzeni pszenicy jarej i koniczyny perskiej. Rośliny uprawiano w mieszance i siewie czystym w zagęszczeniu większym (zgodnym z zalecaniami agrotechniki) i zmniejszonym w stosunku do niego o 20%. Badania akumulacji suchej masy u obu gatunków przeprowadzano w okresach rozwojowych pszenicy jarej (BBCH): rozwój liści (12–14), krzewienie (21–23), strzelanie w źdźbło (31–32), kłoszenie (54–56) i dojrzewanie (87–89). Na podstawie uzyskanych wyników oznaczono również tempo przyrostu masy obu gatunków pomiędzy badanymi okresami. Wykazano, że masa pędów pszenicy jarej uprawianej w mieszance z koniczyną perską była mniejsza niż w siewie czystym w fazach strzelania w źdźbło i dojrzewania. W pozostałych okresach wegetacji nie wykazywała ona zróżnicowań pod wpływem sposobu siewu. Siew mieszany najbardziej ograniczał akumulację nadziemnej biomasy w kłosach i ziarnie, a najmniej w źdźbłach. W fazie rozwoju liści i strzelania w źdźbło pszenica silniej zareagowała na obecność koniczyny spadkiem biomasy na obiekcie z mniejszym zagęszczeniem roślin, a podczas dojrzewania – z zalecanym. Masa korzeni pszenicy w obu sposobach siewu i zagęszczenia roślin była podobna. W mieszance akumulacja biomasy w pędach i korzeniach koniczyny perskiej była mniejsza niż w siewie czystym w całym okresie wegetacji. Pszenica najbardziej ograniczała jej gromadzenie w kwiatostanach, a najmniej w korzeniach. Tempo wzrostu pszenicy jarej w obu sposobach siewu było podobne, w przeciwieństwie do koniczyny perskiej, u której w mieszance stwierdzono jego zmniejszenie w okresie rozwoju generatywnego zboża. U obu gatunków, różnice w tempie akumulowania biomasy między sposobami siewu nie zależały od zagęszczenia roślin.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie jeczmienia jarego w zaleznosci od doboru przedplonow i czestotliwosci uprawy w plodozmianie
Autorzy:
Wanic, M
Nowicki, J.
Jastrzebska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798255.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
chwasty
przedplony
jeczmien jary
stanowisko w zmianowaniu
plodozmian
zachwaszczenie
Opis:
W wieloletnim doświadczeniu śledzono zachwaszczenie łanu jęczmienia jarego i gleby w płodozmianach z 25, 50 i 75% jego udziałem, w których wysiewano go w stanowiskach po ziemniaku, grochu siewnym, koniczynie perskiej oraz po sobie. Wykazano, iż zarówno w okresie wiosennym jak i pod koniec wegetacji, porównywane przedplony oraz częstotliwość uprawy jęczmienia w płodozmianie nie różnicowały liczebności i składu gatunkowego chwastów. Najkorzystniej zaprezentowała się czteropolówka, w której jęczmień zajmował 50% i gdzie wysiewano go po dwóch przedplonach niezbożowych, tj. ziemniaku i koniczynie perskiej; w porównaniu do pozostałych obiektów chwasta było tu mniej o ponad 20%. Wpływ skracania rotacji płodozmianowych uwidocznił się natomiast we wzroście suchej masy chwastów. Nie wykazano istotnego związku pomiędzy zachwaszczeniem łanów a liczebnością diaspor chwastów zmagazynowanych w warstwie uprawnej gleby.
During a long-term experiment weed infestation of spring barley and weed presence in the soil in crop rotation systems with 25 , 50 and 75% share of that cereal cultivated on plots after potatoes, fodder peas, Persian clover and spring barley were observed. It was shown that during both the spring season and at the end of vegetation the compared forecrop and frequency of barley cultivation in the crop rotation system did not make a difference to the quantity and composition of weed species. The most favorable result was obtained in the four lot rotation system where barley occupied 50% and where it was sown following the two non-cereal forecrop, i.e. potatoes and Persian clover. Comparing to other plots they contained over 20% less weeds. The influence of shortening the crop rotation periods manifested itsey in the increase of the weed dry mass. No significant relations between weeds growth in standing barley and number of weed seeds in the cultivated layer of the soil was demonstrated.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 275-284
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Response of spring wheat to the growth with undersown of persian clover under controlled conditions
Reakcja pszenicy jarej na uprawę z wsiewką koniczyny perskiej w warunkach kontrolowanych
Autorzy:
Mysliwiec, M.
Wanic, M.
Michalska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46925.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
In a pot experiment, carried out in three series in years 2010-2012 at the greenhouse laboratory of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn, the effect of Persian clover undersown and plant density on the morphological characteristics of spring wheat was evaluated. Experimental factors were as follows: I) spring wheat (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) sowing method: pure sowing and with Persian clover (Trifolium resupinatum L.) undersown, II) density of both species in agreement with the recommendations of agrotechnics (called “higher” in the present work) and lowered by 20% (called “lower”). In the pots of 22 cm in diameter, the following plants were sown: in the pots with higher density, 19 spring wheat grains and 12 seeds of Persian clover, and in the pots with lower density, 12 wheat grains and nine clover seeds. Measurements were undertaken at the following developmental stages of wheat (the BBCH scale): leaf development (12-14), tillering (21-23), straw shooting (31-32), earing (54-56), and ripening (87-89). The studied factors were: plant height, root length, number of straws per plant, leaf parameters (area, length, and width), spike parameters (length, grain number, and mass), and grain yield per pot. The studies demonstrated that undersown diversified plant height and straw number in spring wheat. Its roots in the combination with clover were shorter than in pure sowing only during earing. In the presence of undersown, wheat developed fewer leaves (by nearly 10%), shorter spikes (by 10%) with fewer grains (by 15.7%) of lower mass (by 28.6%) and smaller yield (by 29.7%). Sowing method, depending on the developmental stage, differently affected leaf parameters. Plant density had no effect on the scope of the differences between pure and mixed sowings in the morphology of the vegetative above-ground parts and roots of spring wheat. In the pots with higher density, mixed sowing limited spike length and grain number and mass more than in the pots with lower density.
W doświadczeniu wazonowym, zrealizowanym w trzech seriach w latach 2010-2012 w laboratorium szklarniowym UWM w Olsztynie, oceniano wpływ wsiewki koniczyny perskiej (Trifolium resupinatum L.) oraz zagęszczenia roślin na cechy morfologiczne pszenicy jarej (Triticum aestivum ssp. vulgare L.). Czynnikami doświadczenia były: I) sposób siewu pszenicy jarej – siew czysty oraz z wsiewką koniczyny perskiej, II) zagęszczenie obu gatunków – zgodne z zaleceniami agrotechniki (nazywane w pracy „większe”) oraz obniżone w stosunku do niego o 20% („mniejsze”). W wazonach (o średnicy 22 cm) wysiano: na obiekcie z zagęszczeniem większym 19 ziarniaków pszenicy jarej i 12 nasion koniczyny perskiej a z zagęszczeniem mniejszym 12 ziarniaków pszenicy i 9 nasion koniczyny. Pomiary przeprowadzono w fazach rozwojowych pszenicy (BBCH): rozwój liści (12-14), krzewienie (21-23), strzelanie w źdźbło (31-32), kłoszenie (54-56) i dojrzewanie (87-89). Badano: wysokość roślin, długość ich korzeni, liczbę źdźbeł 1 rośliny, parametry liści (powierzchnia, długość, szerokość), kłosa (długość, liczba i masa ziaren) oraz plon ziarna z wazonu. Badania wykazały, że wsiewka nie różnicowała wysokości roślin i liczby źdźbeł pszenicy jarej. Jej korzenie w mieszance z koniczyną były krótsze niż w siewie czystym w fazie kłoszenia. W obecności wsiewki pszenica wykształciła mniej liści (o prawie 10%), krótsze kłosy (o 10 %), słabiej wypełnione ziarnem (o 15,7 %) o mniejszej masie (o 28,6%) i mniejszym plonie (o 29,7%). Różnice między siewem czystym i mieszanym w morfologii wegetatywnych części pszenicy jarej w obu gęstościach siewu były podobne. Na obiekcie z zagęszczeniem większym siew mieszany bardziej ograniczał długość kłosa, liczbę ziaren w kłosie oraz masę ziarna pszenicy jarej niż na obiekcie z zagęszczeniem mniejszym.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2014, 13, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competition for nitrogen between spring barley (Hordeum vulgare L.) and pea (Pisum sativum L. sensu lato) in diversified soil conditions
Konkurencja o azot między jęczmieniem jarym (Hordeum vulgare L.) i grochem siewnym (Pisum sativum L. sensu lato) w zróżnicowanych warunkach glebowych
Autorzy:
Wanic, M.
Michalska, M.
Mysliwiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46854.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
In a pot experiment, carried out in an additive design on light and heavy soils, the effect of interaction between spring barely and pea was evaluated on nitrogen accumulation in different forms of the above-ground matter (stems, leaves, spikes, pods) and roots of both plant species. The experiment included three series, carried out in years 2003-2004 in five periods determined by the developmental stages of spring barley (the BBCH scale): emergence (10-13), tillering (23), stem elongation (32), earing (55), and ripening (87-89). It was demonstrated that the species grown in a mixture accumulated less nitrogen in the above-ground parts and roots than in pure sowing from barley tillering stage to the end of growth. Competition for nitrogen started at the tillering stage, and its intensity increased gradually until the end of the growth period. During tillering, it limited to the greatest extent nitrogen accumulation in the roots of both species, at the straw shooting stage in their above-ground parts, and at the stages of earing and ripening in the roots. With the exception of barley earing stage, pea proved to be a better competitor for nitrogen. Competition was the most intensive on heavy soil.
W doświadczeniu wazonowym, realizowanym według schematu addytywnego na podłożach gleby lekkiej i ciężkiej, oceniano wpływ oddziaływań pomiędzy jęczmieniem jarym i grochem siewnym na akumulację azotu w różnych częściach masy nadziemnej (łodygach, liściach, kłosach, strąkach) i korzeniach obu roślin. Badania obejmowały trzy serie, zrealizowane w latach 2003-2004 w pięciu okresach wyznaczonych przez fazy rozwojowe jęczmienia jarego (BBCH): wschody (10-13), krzewienie (23), strzelanie w źdźbło (32), kłoszenie (55) i dojrzewanie (87-89). Wykazano, że uprawiane w mieszance gatunki gromadziły w masie nadziemnej i korzeniach mniej azotu niż w siewie czystym od fazy krzewienia jęczmienia do końca wegetacji. Konkurencja o azot rozpoczęła się w fazie krzewienia jęczmienia, a jej intensywność sukcesywnie narastała do końca wegetacji. W fazie krzewienia najbardziej ograniczała ona gromadzenie azotu w korzeniach obu gatunków, w fazie strzelania w źdźbło w ich częściach nadziemnych, a w fazach kłoszenia i dojrzewania – w korzeniach. Z wyjątkiem fazy kłoszenia jęczmienia, w pozyskiwaniu azotu groch okazał się silniejszym konkurentem. Konkurencja była intensywniejsza na glebie ciężkiej.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2012, 11, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja mieszanki jęczmienia jarego z owsem na różne przedplony i częstotliwość uprawy w płodozmianie. Cz.II. Masa i jakość resztek pożniwnych
Reaction of spring barley and oats mixture to different forecrops and frequency of cultivation in crop rotation. Part II. Mass and quality of harvest residue
Autorzy:
Wanic, M.
Nowicki, J.
Bielski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46679.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
mieszanki zbozowe
mieszanki miedzygatunkowe
mieszanki jeczmienia jarego z owsem
resztki pozniwne
masa roslinna
sklad chemiczny
przedplony
stanowisko w plodozmianie
Opis:
W doświadczeniu przeprowadzonym na glebie średniej w latach 1998-2000 oznaczano resztki pożniwne jęczmienia jarego i owsa, które uprawiano w 2-składnikowej mieszance i siewach jednogatunkowych. Masę resztek, ich strukturę i skład chemiczny określano po różnych przedplonach w płodozmianach z narastającym udziałem zbóż. W badaniach uwzględniano korzenie zgromadzone w 30-cm warstwie gleby oraz ścierń. Wykazano, że pod względem wielkości pozostawionej masy organicznej i zawartości w niej makroelementów resztki mieszanki prezentowały wartość pośrednią między najwydajniejszym w tym względzie owsem i najmniej efektywnym jęczmieniem. Zarówno w uprawie mieszanej, jak i jednogatunkowej obydwu zbóż stanowiska w płodozmianach nie różnicowały istotnie nagromadzonych w resztkach składników pokarmowych. Najwyższą wartością nawozową odznaczały się resztki mieszanki wysiewanej po ziemniaku, a najniższą – po grochu siewnym oraz w następstwie jej po sobie. Zwiększający się udział w płodozmianie jęczmienia jarego i owsa do 50 i 75% skutkował zubożeniem resztek zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym.
Harvest residue of spring barley and oats cultivated in two-component mixture and in monoculture in an experiment carried out on medium soil during the years 1998-2000 was examined. The mass of residue, their structure and chemical composition were identified after different forecrops in crop rotations with an increasing share of cereals. The study took into account the roots accumulated in 30 cm deep layer of soil and stubble. It was shown that as far as the volume of organic residue and their contents of macroelements were concerned, the residue of the mixture represented the value in between the oats, which was most productive, and the least productive barley. Both in mixture and in monoculture of those cereals, the positions in the crop rotations did not result in significant differences in the contents of nutrients accumulated in the residues. The highest fertilizer value was represented by the mixture residue sown after potato, while the lowest – after pea and when the mixture followed the mixture. The share of spring barley and oats in the crop rotation increasing to 50 and 75% resulted in poorer residue; both the residue volume and the quality.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of forecrops on the yield and quality of common wheat and spelt wheat grain
Autorzy:
Wanic, M.
Denert, M.
Treder, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15210.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2019, 24, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie pszenicy ozimej uprawianej w roznych stanowiskach w plodozmianach
Autorzy:
Buczynski, G
Wanic, M.
Nowicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804121.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
pszenica ozima
chwasty
nastepstwo roslin
plodozmian
monokultury
zachwaszczenie
Opis:
W ścisłym, statycznym doświadczeniu, zrealizowanym w północno-wschodniej Polsce na glebie ciężkiej oceniano wpływ stanowisk w płodozmianach z 25, 50 i 100% udziałem pszenicy na stan jej zachwaszczenia. Wykazano, iż wzrost koncentracji pszenicy z 25 do 50% nie doprowadził w fazie krzewienia do nadmiernego rozprzestrzenienia się chwastów. W monokulturze natomiast ich liczba była o ponad 60% większa. Przed zbiorem zagęszczenie i masa chwastów w płodozmianie z 50% jej udziałem w stanowisku po buraku cukrowym kształtowało się na poziomie obiektu kontrolnego, zaś po pszenicy ozimej osiągnęły wartości odpowiednio o 67 i 82% większe. Uprawa w ciągłej monokulturze skutkowała natomiast około 2-krotnym przyrostem liczebności i biomasy chwastów.
The influence of stands in crop rotation with a 25%, 50% and 100% share of wheat on its weed infestation was estimated in a precise, static experiment conducted on heavy soil in north-eastern Poland. It was demonstrated that the increase of the share of wheat in the crop rotation from 25% to 50% during springtime did not lead to an excessive weed expansion. Beforejhe harvest weed density and biomass in the crop rotation with a 50% share of wheat in the post- sugar beet stand reached the level of the control object, whereas in the post-win- ter wheat stand its value grew by 67% and 82% respectively (in relation to the control object). The weed quantity and biomass doubled in the monoculture.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 49-55
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodiversity of weed communities in common wheat and spelt following various forecrops
Bioróżnorodność zbiorowisk chwastów w pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz w uprawie po różnych przedplonach
Autorzy:
Wanic, M.
Parzonka, M.
Zaluski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28344.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Environmentally-friendly solutions are increasingly often applied in crop cultivation technologies. These include, among others, the return of old crops (e.g., spelt wheat) and crop rotation. Ensuring a proper forecrop is essential, especially in the cultivation of winter wheat, which is susceptible to infestation by weeds. However, there is only sparse information on infestation by weeds in the cultivation of winter spelt. In this study, it was assumed that this crop is invaded by weeds to a lesser extent than wheat, especially after unfavorable forecrops. The study was based on a field experiment conducted in the east part of Poland. The aim was to compare the weed infestation of common wheat and spelt wheat grown after peas, oilseed rape, and after itself. Analyses of weed infestation were conducted in 2014–2016. The weed species composition and population size were determined as well as their dry weight. The following indices were calculated: index of species richness, Simpson’s domination index, Shannon–Wiener index of species diversity, and Pielou’s index of evenness. The weed infestation of spelt wheat was higher than that of common wheat during the tillering stage. It was similar in both species during the heading stage. The lowest weed infestation in both cereals was observed on a field where peas had grown. Growing after oilseed rape and after themselves contributed to an increase in weed infestation. Biomass of weeds in a field of spelt was similar after all forecrops, unlike that in wheat, where more biomass was observed after oilseed rape and wheat. A greater share of Apera spica-venti and Viola arvensis was observed in common wheat and spelt grown after oilseed rape and after themselves. Weed communities in spelt were more diverse than in wheat. The forecrops did not differentiate the species diversity in either crop.
W technologiach uprawy roślin coraz częściej stosuje się rozwiązania przyjazne dla środowiska. Są nimi m. in. powrót do uprawy dawnych roślin (np. pszenicy orkisz), czy też stosowanie rotacji. Zapewnienie odpowiedniego przedplonu jest szczególnie ważne dla pszenicy ozimej, która jest rośliną podatną na zachwaszczenie. Niewiele informacji znajdujemy natomiast na temat za chwaszczenia orkiszu ozimego. W pracy założono, że zboże to w mniejszym stopniu niż pszenica ulegnie inwazji chwastów, zwłaszcza po niekorzystnych dla niego przedplonach. Podstawę badań stanowiło doświadczenie polowe, realizowane w stacji badawczej Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie. Celem badań było porównanie zachwaszczenia pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz uprawianych po przedplonach: grochu siewnym, rzepaku ozimym i po sobie. Analizy zachwaszczenia przeprowadzono w latach 2014–2016 w fazach rozwojowych pszenic: krzewienie (BBCH 22–29) i kłoszenie (BBCH 55–59). Oznaczano skład gatunkowy i liczebność gatunków chwastów, a w fazie kłoszenia także ich suchą masę. Wyliczono też wskaźniki: bogactwa gatunkowego (S), dominacji Simpsona (λ), różnorodności gatunkowej Shannona–Wienera (H') oraz równomierności Pielou (J'). Pszenica orkisz odznaczała się większym zachwaszczeniem od pszenicy zwyczajnej w fazie krzewienia (o prawie 20%). W fazie kłoszenia zachwaszczenie obu pszenic było podobne. W przypadku pszenicy i orkiszu najmniejsze zachwaszczenie stwier dzono w uprawie po grochu. Uprawa po rzepaku ozimym i po sobie prowadziła do wzrostu zagęszczenia chwastów. Biomasa chwastów w łanie orkiszu po wszystkich przedplonach była podobna, w przeciwieństwie do pszenicy, gdzie większą biomasę stwierdzono po rzepaku i pszenicy. W pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz uprawianych po rzepaku ozimym i po sobie odnotowano większy udział Apera spica-ventii Viola arvensis. Zbiorowiska chwastów w orkiszu były bardziej różnorodne niż w pszenicy. Przedplony nie różnicowały bogactwa gatunkowego chwastów w obu zbożach.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencja pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w zróżnicowanych warunkach glebowych. Cz. II. Intensywność oddziaływań konkurencyjnych
Competition between spring barley and field peas under diversified soil conditions. Part II. intensity of competitive interactions
Autorzy:
Michalska, M.
Wanic, M.
Jastrzebska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46999.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
gleby ciezkie
gleby lekkie
groch siewny
jeczmien jary
konkurencja roslin
uprawa roslin
uprawa wspolrzedna
warunki glebowe
wskazniki konkurencji
Opis:
W doświadczeniu wazonowym realizowanym w trzech seriach w latach 2003-2005 na podłożu gleby lekkiej i ciężkiej badano konkurencję pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w pięciu okresach wyznaczonych przez rytm rozwojowy jęczmienia w siewie czystym, tj. w fazach: wschodów (10-13 – według Zadoksa), krzewienia (25), strzelania w źdźbło (32), kłoszenia (55) i dojrzewania (87-91). W oparciu o wydajność suchej masy obu gatunków (części nadziemnej i korzeni) dokonano obliczeń plonów względnych (RY), całkowitego plonu względnego (RYT) i współczynnika konkurencji (CR). Wykazano, że konkurencja pomiędzy jęczmieniem a grochem rozpoczęła się na glebie ciężkiej w fazie wschodów, a na lekkiej – w fazie krzewienia jęczmienia. Jej siła narastała na podłożu gleby ciężkiej do fazy kłoszenia, a na lekkiej – do końca wegetacji. W siedlisku gleby lekkiej jęczmień dominował nad grochem w czasie wschodów, a groch nad jęczmieniem podczas strzelania w źdźbło i kłoszenia. W pozostałych okresach wspólnej wegetacji wzajemne oddziaływania były wyrównane. Na glebie ciężkiej jęczmień uzyskał przewagę nad grochem podczas wschodów i kłoszenia, zaś groch nad jęczmieniem – w fazach krzewienia i strzelania w źdźbło jęczmienia. Podczas dojrzewania oba gatunki oddziaływały na siebie podobnie. Intensywniejsze oddziaływania pomiędzy roślinami stwierdzono na glebie ciężkiej.
During a pot experiment run in three series over 2002-2005 on light and heavy soils, the process of competition between spring barley and field peas was investigated for three periods determined by the development rhythm of barley as a single crop, i.e. during the stages of: seedling growth (Zadoks 10-13), tillering (25), stem elongation (32), heading (55) and ripening (87-91). Dry mass yield of both species (overground parts and roots) was used for computation of relative yields (RY), relative yield total (RYT), and competition ratio (CR). It was found that the competence between barley and peas on light soil began during the stage of seedling growth and on heavy soil during the tillering of barley. Its intensity increased until heading on heavy soil, and until the end of vegetation period on light soil. On light soil barley predominated over peas during seedling growth, and peas predominated over barley during stem elongation and heading. The interactions were balanced in the other periods of joint vegetation. On heavy soil barley predominated over peas during seedling growth and heading, while peas predominated over barley at stages of barley tillering and stem elongation. At the ripening stage both species interacted similarly. More intense interactions between the plants were recorded on heavy soil.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość siewna ziarna jęczmienia jarego i owsa, pozyskiwanego z upraw jednogatunkowych oraz ich mieszanki
Autorzy:
Szagala, A.
Nowicki, J.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47058.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
siew czysty
siew
owies
jeczmien jary
wartosc siewna
ziarno
siew w mieszankach
grain
grain mixture
oat
pure sowing
sowing
sowing value
spring barley
Opis:
Praca zawiera wyniki badań nad wartością siewną ziarna jęczmienia jarego i owsa, uzyskanego w siewach jednogatunkowych i mieszance. Materiał wyjściowy obydwu zbóż pochodził ze ścisłego, statycznego doświadczenia polowego, realizowanego w latach 1996-1998 na glebie średniej (kompleksu żytniego bardzo dobrego). Zakres analiz i oznaczeń obejmował corocznie najważniejsze cechy decydujące o wartości ziarna jako materiału siewnego. Jęczmień korzystniejsze warunki znajdował w mieszance, osiągając wyższe aniżeli w czystym siewie: MTZ, wyrównanie, energię i zdolność kiełkowania, a także wigor oraz zdrowotność. Odmienne wyniki charakteryzowały owies, gdyż większość parametrów ziarna z upraw jednogatunkowych uzyskała wyższe wartości niż ziarna z mieszanki (energia i zdolność kiełkowania, wigor oraz czystość i wilgotność). Korzystniejsze rezultaty w siewie mieszanym odnotowano jedynie w odniesieniu do masy 1000 ziaren, stopnia ich wyrównania i zawartości pośladu.
The paper presents the results of a study on sowing value of spring barley and oats grain obtained from pure crop and mixture. The grain of both cereals originated from a strict static field experiment carried out during the years 1996-1998 on medium soil of a very good rye complex. The scope of analyses and tests conducted annually covered the major features that determine the sowing value of grain. The results obtained indicate that barley found more favourable conditions in a mixture obtaining in that case higher 1000 grain weight values, uniformity, germination energy and capacity as well as vigour and health status than in monoculture. Different results were obtained for oats where in the majority of the parameters examined its grain originating from monoculture showed a significant advantage over that from the mixture applied, in particular, germination energy and capacity, vigour and health status. Similarities to barley, i.e. better results in case of a mixture were recorded only for 1000 grain weight, their uniformity and contents of offal.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 1; 107-118
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies