Influence of Italian ryegrass (Lolium multiflorum Lam.) as intercrop with spring barley (Hordeum vulgare L.) on the diversity of weed communities

The paper presents results of 3 years of studies (2009– 2011) on the influence of Italian ryegrass on the development of weed communities in spring barley (without chemical weeds control) cultivated after potato, spring wheat and spring barley. The reaction of spring barley to the choice of the forecrop was compared with identical plots with pure stand of that cereal where herbicides were applied for weeds control. Evaluation of infestation with weeds was conducted during barley tillering and before harvest. That evaluation considered the number and composition of weed species. During harvest, the dry mass of weeds was also considered. The results were used for determination of Shannon-Wiener diversity index and species homogeneity coefficient, Simpson’s index of dominance as well as Srensen similarity index. Spring barley weeding was significantly higher in case of cultivating it in mixed stand with Italian ryegrass (without chemical control), than in pure stand (with control). In the plots with mixed crop, lower diversity and homogeneity of weeds’ communities were recorded than in pure stand. Barley in mixed crop sown after spring barley, during both times of evaluation (spring and before harvest), increased the value of the index of dominance according to the number of species the most. As concerns the composition of species, number and biomass, the communities of pure stand and mixed crop with Italian ryegrass on the plot after potato were the most similar.

W pracy przedstawiono 3-letnie (2009–2011) wyniki badań nad wpływem życicy wielokwiatowej na kształtowanie się zbiorowisk chwastów w jęczmieniu jarym (nie odchwaszczanym chemicznie) uprawianym w następstwie po ziemniaku, pszenicy jarej i po sobie. Reakcją jęczmienia na dobór przedplonów porównywano na tle analogicznych stanowisk z siewem czystym tego zboża, w którego łanie do regulacji zachwaszczenia zastosowano herbicydy. Oceną zachwaszczenia przeprowadzono w fazie krzewienia jęczmienia i przed jego zbiorem. Uwzględniała ona liczebność i skład gatunkowy chwastów, a podczas zbioru również ich suchą masę. Wyniki te posłużyły do obliczeń wskaźników różnorodności i równomierności gatunkowej Shannona-Wienera, dominacji Simpsona i współczynnika podobieństwa Sorensena. Zachwaszczenie jęczmienia jarego było istotnie większe w warunkach jego uprawy z wsiewki życicy wielokwiatowej (bez ochrony chemicznej), niż w siewie czystym (z ochrony). Na obiektach z wsiewki odnotowano mniejszą różnorodność i równomierność zbiorowisk chwastów niż w siewie czystym. Jęczmień z wsiewki w obu terminach oceny (wiosną i przed zbiorem) w najwyższym stopniu podwyższył wartość wskażnika dominacji według liczebności gatunków w stanowisku po sobie. Pod względem składu gatunkowego, liczebności i biomasy najbardziej podobne do siebie były zbiorowiska siewu czystego i z wsiewki życicy wielokwiatowej na polu po ziemniaku.