Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "samotność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 144
Tytuł:
Recenzja: Różne oblicza samotności. Konteksty pedagogiczne, K. M. Wasilewska-Ostrowska (red.), Difin S.A., Warszawa, ss. 257.
Autorzy:
Franczyk-Sikorska, Ewelina Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056246.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
pedagogika
samotność
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2021, 28, 1; 189-193
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność młodych ludzi w opinii studentów
Loneliness in Young People as Perceived by Students
Autorzy:
Wrótniak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191506.pdf
Data publikacji:
2021-01-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
samotność młodzieży
samotność studentów
loneliness
loneliness in young people
loneliness of
students
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest poznanie opinii studentów na temat zjawiska samotności wśród młodzieży. PROBLEMY I METODY BADAWCZE: Poruszany w tekście problem zawiera się w pytaniu: jakie opinie na temat samotności młodych ludzi mają badani studenci? Wykorzystana została metoda sondażu diagnostycznego (technika ankiety) oraz analiza i synteza literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: W pierwszej części artykułu przedstawiono teoretyczne rozważania nad problematyką samotności, zaś w części drugiej poddano analizie opinie badanych studentów dotyczące m.in.: rozumienia samotności, przyczyn występowania tego problemu oraz sposobów radzenia sobie z samotnością. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Samotność postrzegana jest najczęściej jako stan nieprzyjemny, uciążliwy stan pustki negatywnie oddziałujący na życie człowieka. Za przyczyny samotności młodzieży uznano: rozwój nowych technologii, dysfunkcje w środowisku rodzinnym oraz specyficzne dyspozycje osobowościowe jednostki. Wśród możliwości radzenia sobie z samotnością badani wskazywali sposoby zarówno korzystne dla rozwoju indywidualnego i społecznego, jak też niekorzystne. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z badań wynika, że samotność odczuwana przez młodych ludzi staje się dziś normą i wymaga od nich podejmowania swoistej gry ukierunkowanej na wypełnienie pustki. W związku z powyższym konieczne jest podejmowanie odpowiedzialnych działań na rzecz profilaktyki samotności młodych ludzi w tłumie. Ważne jest uświadomienie rodzicom znaczenia ich autentycznej obecności przy dzieciach, okazywanie wsparcia dzieciom i budowanie właściwej więzi. Istotne znaczenie w przeciwdziałaniu samotności młodzieży mają oddziaływania i postawy nauczycieli. Ich rolą jest wspieranie rozwoju wychowanków oraz tworzenie klimatu wzajemnej akceptacji i pomocy.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this paper is to recognise students’ views on the phenomenon of loneliness among young people.THE RESEARCH PROBLEMS AND METHODS: The problem addressed in the text is contained in the question: What are the views on loneliness in young people held by the surveyed students?The diagnostic survey method (the questionnaire technique), as well as an analysis and synthesis of the literature on the subject, were used.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part of the paper presents theoretical considerations on the problem of loneliness, while the second part analyses the opinions of the surveyed students concerning, among other things, their understanding of loneliness, the reasons for this problem, and ways of dealing with loneliness.RESEARCH RESULTS: Loneliness is most often perceived as an unpleasant condition, an oppressive state of emptiness, negatively affecting human life. The development of new technologies, dysfunctions in the family environment and specific personality dispositions in the individual, were identified as the causes of loneliness among young people. Among the possibilities for coping with loneliness, the respondents indicated ways beneficial for both individual and social development and unfavourable ones.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The research shows that the loneliness experienced by young people is becoming the norm today, and requires them to take up special stratagems aimed at filling the void. Therefore, it is necessary to take responsible actions to prevent young people’s being “lonely in a crowd.” It is important to make parents aware of the importance of their genuine presence with their offspring, to show support for their children, and to build a proper bond. The influence and attitudes of teachers are important in counteracting the loneliness of young people. Their role is to support the development of their pupils, and creating a climate of mutual acceptance and help.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 52; 93-104
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bycie singlem – współczesna moda, konieczność, czy ucieczka?
Autorzy:
Błasiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198975.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
singiel
samotność
postmodernizm
Opis:
Artykuł stanowi próbę fragmentarycznego opisu zjawiska singli, czyli życia w pojedynkę z wyboru (singiel life) we współczesnej rzeczywistości. W Polsce funkcjonuje ponad pięć milionów singli i skala tego fenomenu rośnie. Zbiorowość singli nie stanowi jednorodnej grupy społecznej z przyczyn prawnych, ekonomicznych oraz różnych powodów życia poza stałym związkiem. Konsekwencje tego zjawiska są rozpatrywane nie tylko w perspektywie indywidualnej – funkcjonowania i rozwoju danego człowieka oraz jego poczucia szczęścia, ale także w kontekście długofalowych skutków społecznych, związanych z obniżeniem znaczenia roli wspólnoty małżeńsko-rodzinnej i kryzysu demograficznego, oraz ekonomicznych, politycznych i religijnych.The article attempts to give a fragmentary account of the phenomenon of singles, i.e. living alone by choice (single life), in contemporary reality. More than 5 million singles function in Poland and the scale of this phenomenon is growing. The community of singles does not constitute a homogenous social group for legal and economic reasons as well as various reasons to live beyond a steady relationship. The consequences of this phenomenon are examined not only in an individual perspective – of functioning and development of a particular person and their sense of happiness, but also in the context of long-term social effects connected with reducing the importance of the role of the marriage-family community and the demographic crisis as well as the economic, political and religious.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2012, 11, 22; 87-105
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Multidisciplinary Perspective of the Existential Loneliness of Older People
Multidyscyplinarna perspektywa egzystencjalnej samotności osób starszych
Autorzy:
Virbalienė, Akvilė
Šiurienė, Aurelija
Bubnys, Remigijus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007645.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
existential loneliness
loneliness
the elderly
samotność egzystencjalna
samotność
osoby starsze
Opis:
Research by psychologists in the late 1990s has shown that older people have significant needs that cannot be met by sychotherapy, social work or other areas of help, as older people face meaning, dignity, religion, love necessity, morality, death and other existential issues (Erichsen, Buessing, 2013). Most often, professionals working with the elderly have noticed a problem of loneliness caused by self-alienation and selfrejection (Moustakas, 2008). These experiences clearly illustrate the phenomenon of existential loneliness in the lives of the elderly. If the problem of existential loneliness is not solved, it causes psychosocial problems that turn into existential anxiety and cause a sense of meaninglessness, which Yalom (1980) identifies as one of the four existential “gifts” next to death, freedom, and isolation. Studies focusing on the loneliness of older people in the European context are rare. However, the existential needs and existential loneliness of the elderly are discussed instead by Edberg & Bolmsjö (2019) and Sjöberg et al. (2019) . The aim of this study is to reveal a multidisciplinary perspective on the existential loneliness of elderly wives. A scientific analysis of the literature was performed. The method of this study was chosen to reveal the phenomenon of existential unity from a multidisciplinary perspective, revealing the holistic, existential nature of loneliness. Existential loneliness is associated with a social problem, the origins of which lie in diminished social skills and individual differences between the individuals. The loneliness of the elderly is closely linked to the value system of society and the spread of solidarity in society. From a sociological point of view, existential loneliness is treated as a multi-faceted construct related to the historical and cultural context of society and is therefore in a constant negative transformation within social groups. From the point of view of psychology, existential loneliness is related to the possibilities of a person’s development, deeper self-knowledge, discovery of creativity, on the other hand, existential loneliness has a negative connotation of sadness, helplessness, grief, meaninglessness, or suffering. In the philosophical-theological perspective of the perception of existential loneliness, two aspects emerge related to loneliness as an inevitable existential part of a person and isolation from oneself. From a Christian point of view, this is equated with the need for religious loneliness, whose task is to discover meaning in loneliness while acknowledging its undeniable spiritual value.
Badania psychologów z końca lat 90. XX wieku wykazały, że osoby starsze mają znaczące potrzeby, które nie mogą być zaspokojone przez psychoterapię, pracę socjalną czy inne obszary pomocy. Seniorzy mierzą się z takimi kwestiami egzystencjalnymi, jak: znaczenie, godność, religia, miłość i konieczność, moralność, śmierć i inne (Erichsen, Büssing, 2013). Pracujący z nimi profesjonaliści dostrzegają najczęściej problem samotności spowodowanej samoalienacją i odrzuceniem siebie (Moustakas, 2008). Doświadczenia te wyraźnie ilustrują zjawisko samotności egzystencjalnej w życiu osób starszych. Jeśli ten problem nie zostanie rozwiązany, powoduje trudności psychospołeczne, które przeradzają się w niepokój egzystencjalny i wywołują poczucie bezsensu. Yalom (1980) identyfikuje to poczucie jako jeden z czterech „darów” egzystencjalnych obok śmierci, wolności i izolacji. Badania koncentrujące się na samotności osób starszych w kontekście europejskim są rzadkie. Potrzeby egzystencjalne i samotność egzystencjalna osób starszych są jednak omawiane przez Edberg i Bolmsjö (2019) oraz Sjöberg i in. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie multidyscyplinarnego spojrzenia na egzystencjalną samotność starszych żon. W niniejszym artykule dokonano naukowej analizy literatury przedmiotu. Metoda badania została wybrana w celu ujawnienia zjawiska egzystencjalnej samotności z perspektywy multidyscyplinarnej i pokazania jej holistycznego, egzystencjalnego charakteru. Samotność egzystencjalna wiąże się z problemem społecznym, którego źródła tkwią w obniżonych kompetencjach społecznych i różnicach indywidualnych między jednostkami. Samotność osób starszych jest ściśle powiązana z systemem wartości społeczeństwa i rozprzestrzenianiem się solidarności w społeczeństwie. Z socjologicznego punktu widzenia samotność egzystencjalna jest traktowana jako konstrukt wieloaspektowy, skorelowany z kontekstem historycznym i kulturowym społeczeństwa, a zatem podlegający ciągłym negatywnym przemianom w obrębie grup społecznych. Z perspektywy psychologicznej samotność egzystencjalna jest związana z możliwościami rozwoju osoby, głębszym samopoznaniem, odkrywaniem kreatywności. Z drugiej strony ma ona negatywną konotację smutku, bezradności, żalu, bezsensu czy cierpienia. W filozoficzno-teologicznym postrzeganiu samotności egzystencjalnej wyłaniają się dwa aspekty związane z ujmowaniem samotności jako nieuniknionej egzystencjalnej części człowieka oraz izolacji od samego siebie. Na płaszczyźnie chrześcijańskiej ten wymiar samotności utożsamia się z potrzebą samotności religijnej, której zadaniem jest odkrycie sensu samotności przy jednoczesnym uznaniu jej niezaprzeczalnej wartości duchowej.
Źródło:
Labor et Educatio; 2021, 9; 43-58
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficznie o samotności
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828657.pdf
Data publikacji:
2020-07-14
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
samotność
człowiek
egzystencja
monoseologia
Opis:
Książka Piotra Domerackiego zatytułowana Rozstaje samotności. Studium filozoficzne, która została opublikowana nakładem Zakładu Wydawniczego NOMOS1, ukazuje – jak głosi jej podtytuł – filozoficzny wymiar fenomenu samotności. Samotność, najczęściej dziś tematyzowana jako problem społeczny lub psychologiczny, jest więc tutaj przedmiotem gruntownej, szeroko zakrojonej refleksji filozoficznej. Praca ta zasługuje na uwagę nie tylko dlatego, że podejmuje zagadnienie stosunkowo rzadko przez naukę eksplorowane, lecz także dlatego, że doskonale wpisuje się w „klimat” naszych czasów, w których samotność – paradoksalnie – coraz częściej staje się problematyczna i uciążliwa. Paradoksalnie, bowiem pomimo rozwoju nowoczesnych technologii, umożliwiających wręcz nieustanne „bycie w kontakcie”, coraz więcej osób odczuwa przeraźliwą samotność. Można nawet odnieść wrażenie, że samotność zdaje się stanowić signum temporis współczesności.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 34, 1; 421-427
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaufanie jest możliwe. O terapii lęku i samotności osób z "syndromem sekty"
Autorzy:
Gajewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199051.pdf
Data publikacji:
2011-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
lęk
samotność
syndrom sekty
psychoterapia
Opis:
W artykule zatytułowanym: „Zaufanie jest możliwe, czyli o tym, jak w terapii oswajać uczucie lęku i samotności osób z syndromem sekty” podjęty został problem psychoterapii osób poddanych psychomanipulacji, z jaką spotykamy się w kontrowersyjnych grupach kultowych.W pierwszej części artykułu omówiony został tzw. syndrom sekty, nazywany przez niektórych autorów syndromem indoktrynacji. Do najważniejszych jego elementów zaliczono: w warstwie moralnej upośledzenie hierarchii wartości. Ujmując problem z psychologicznego punktu widzenia wskazano, że stan ten przejawia się głównie w upośledzeniu zdrowia psychicznego i dysfunkcji relacji interpersonalnych. W artykule zwrócono szczególną uwagę na dwie zmienne, które towarzyszą owemu syndromowi, tj.: poczuciu lęku i doświadczaniu stanów izolacji i osamotnienia.W części zatytułowanej „Oswoić lęk, pokonać samotność i z nadzieją wyjść im naprzeciw” poddano analizie wybrane zagadnienia dotyczące lęku i samotności wskazując na konieczność wychodzenia naprzeciw owym uczuciom, celem ich przezwyciężania.W ostatniej części zatytułowanej: „Terapia – czyli kroczyć z nadzieją w przyszłość” podjęto w sposób pogłębiony zagadnienie psychoterapii wskazując na ewentualne trudności na które może natrafić terapeuta pracujący z osobami charakteryzującymi się wysokim poziomem patologicznego lęku będącego wynikiem przebywania w destrukcyjnym ruchu religijnym.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2011, 10, 19; 73-94
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jean-Paul Sartre’s query about the human condition
Człowiek według Jeana-Paula Sartre’a
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096251.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
człowiek
samotność
absurd
wolność
egzystencjalizm
Opis:
The article aims to depict Jean-Paul Sartre’s concept of the human condition. It presents the main ideas of Sartre’s anthropological reflection (the man as an entity that is absolutely free, lonely, and doomed to experience the absurdity of the status of an ‘in-the-world-being’). Although Sartre’s thoughts have been criticized by the ‘philosophers of dialogue’, his anthropology still seems to express appropriately the complexity of the human condition in the context of everlasting and fundamental queries about the purpose and the sense of individual existence.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 2; 39-52
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolontariat jako aktywna forma adaptacji do starości i strategia radzenia sobie z samotnością
Autorzy:
Sztuka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196690.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
poczucie osamotnienia
starość
aktywność
wolontariat
Opis:
Celem poznawczym niniejszego artykułu jest opis wolontariatu jako aktywnej formy adaptacji do starości i strategii radzenia sobie z samotnością w tym okresie życia człowieka. Celem praktycznym niniejszego opracowania jest natomiast określenie wskazań w projektowaniu systemu wspierania wolontariatu osób starszych. W percepcji ogółu społeczeństwa starość jest bilansem życia, syntezą i wykładnikiem ludzkich uzdolnień i dokonań oraz rozrachunkiem z przeszłością. Często prowadzi do pogorszenia się pozycji w rodzinie oraz środowisku lokalnym, a w związku z tym do zmiany publicznego i prywatnego „ja”. Przede wszystkim jest jednak okresem nagromadzenia się czynników zwiększających ryzyko przeżywania przewlekłych schorzeń, doświadczania śmierci przyjaciół czy współmałżonka oraz samotności i osamotnienia. W perspektywie pedagogicznej osoby starsze mogą i powinny stanowić istotne ogniwo kapitału społecznego. Osiągnięcie tego zadania jest możliwe dzięki wdrażaniu strategii edukacji do aktywnej starości, w których za podstawę adaptacji do tego okresu uznaje się tak zwaną selektywną optymalizację sprawności funkcji psychicznych, fizycznych i społecznych, czyli podtrzymywanie poprzez stymulację tych funkcji, które ulegają stopniowej deterioracji. Przykładem takich w pełni synergicznych działań jest aktywność prospołeczna określona mianem wolontariatu. Na tle dokonanej w artykule analizy literatury oraz dostępnych badań dostrzegać w niej będziemy element systemu wsparcia społecznego oraz optymalną formę adaptacji do starości, która poradzi sobie także z samotnością.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 139-163
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samotność seniorów - kategoria oswojona i nieoswojona. O potrzebie rewitalizacji życia - wartości, odpowiedzialności, kultury…, w perspektywie filmu „Pora umierać”
Seniors’ loneliness – tamed and untamed category. The need of revitalization of life – value, responsibility, culture …, in the perspective of the film "Pora umierać"
Autorzy:
Wilk, Teresa
Rzymełka-Frąckiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544947.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
film
rewitalizacja życia
samotność
seniorzy
sztuka
Opis:
Jednym z wielu obrazów współczesności jest codzienne funkcjonowanie osób starszych. Ta grupa społeczna jawi się często jako osoby o bogatych doświadczeniach, dysponujące czasem wolnym, czy jednak zawsze i w pełni szczęśliwe? Ten pogodny wizerunek trzeba dopełnić trudną sytuacją materialną, dysfunkcjami w sferze zdrowotnej, oraz – czego często nie widać wprost – samotnością, która jest najbardziej dotkliwym doświadczeniem. Niniejszy tekst jest próbą zainteresowania społeczeństwa – młodszych grup wiekowych – przedmiotowym zagadnieniem oraz wskazania potrzeby rewitalizacji życia seniorów, poprzez własną aktywność oraz wieloaspektową edukację, którą winny być objęte także młodsze pokolenia w celu kształtowania świadomości społecznej w danym zakresie. Propozycje praktycznych rozwiązań – aktywności i edukacji oparto zasadniczo na sztuce/filmie, muzyce, postrzegają sztukę nie tylko jako formę dopełnienia działań podejmowanych przez odpowiednie instytucje oraz samych zainteresowanych, ale też jako kierunek myślenia w sposobie myślenia i działań pomocowych.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 2; 273-288
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń samotności w kulturze
Space of solitude in culture
Autorzy:
Kulig, Agnieszka Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138230.pdf
Data publikacji:
2014-04-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
kultura
melancholia
samotność
culture
melancholy
solitude
Opis:
W moim artykule proponuję spojrzenie na zjawisko samotności w kulturze, jako nie tylko możliwość badania doświadczenia intymnego, przeżywanego w liczbie pojedynczej, z odwołaniem do licznych w kulturze opisów tego stanu. Chciałabym raczej zastanowić się, czy mając wiedzę na temat tego doświadczenia, nabywamy kompetencje na temat kultury, w której zaistniała samotność? Wsparciem w opisywaniu przestrzeni samotności w kulturze jest dla mnie dyskurs melancholijny, dla którego naturalnym środowiskiem była przestrzeń samotności oraz konfrontacja z ostatecznością. Dla potrzeb refleksji uruchamiam moją definicję samotności, jako przestrzeni między życiem i śmiercią. Owa przestrzeń daje możliwość jednostce odczuwania energii życia i obecności śmierci. Nawet w takich monetach życia człowieka (młodość), kiedy jednostka nie jest do końca świadoma swojej roli w społeczeństwie, a jest na etapie krystalizacji swojej tożsamości. W tym wypadku samotność, jako przestrzeń między byłaby pewnym stanem zawieszenia, który przygotowuje jednak do aktywnego, samodzielnego życia we wspólnocie. W artykule odwołuję się do postulatu niemieckiego kulturoznawcy Thomasa Macho, aby traktować doświadczenie samotności jako kontekst, sposobność, praktykowania technik kulturowych, oraz do przestrzeni heterotopijnej w ujęciu Michela Foucaulta.
In my article I suggest looking at the phenomenon of solitude in culture not only as an opportunity to study an intimate and individual experience, to which numerous descriptions refer. I would rather consider whether possessing knowledge about this experience we acquire competencies regarding the culture in which this solitude has occurred. The discourse of melancholy, for which the space of solitude and confrontation with the ultimate has been the natural environment, supports me in describing the space of solitude in culture. For the purposes of reflection, I initiate my own definition of solitude as a space between life and death. That space allows the individual to feel the energy of life and the presence of death, even in such moments of human life (youth) when the individual is not fully aware of their role in society, and is in the process of crystallizing their identity. In this case, solitude as a space between would be a state of suspension, which, however, prepares for active, independent life in the community. In this article, I refer to the postulate of the German culture researcher Thomas Macho in order to treat the experience of solitude as a context, an opportunity to practise techniques of culture, as well as to heterotopic space as defined by Michel Foucault.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 37-47
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O strukturze semantycznej języka. Pojęcie SAMOTNOŚĆ
On the Semantic Structure of Language. The Concept of SOLITUDE and LONELINESS
Autorzy:
Sieradzka-Baziur, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196691.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pojęcie
sem
samotność (definicja)
samotność (pojęcie)
concept
solitude and loneliness (definition)
solitude and loneliness (concept)
Opis:
W artykule zostało przedstawione zagadnienie struktury semantycznej języka. Szczegółowo omówiono jeden z jej elementów, a mianowicie pojęcie SAMOTNOŚĆ. Pojęcie jest polisemantyczną strukturą, kształtowaną w trakcie rozwoju języka, którą należy rozpatrywać na tle kontekstów społecznych, kulturowych, psychologicznych, religijnych i innych. Celem artykułu było pokazanie tego, jak współcześnie w języku polskim wyrażane jest pojęcie SAMOTNOŚĆ, poprzez wskazanie, jakie wyrazy, wyrażenia, zwroty, frazy do niego należą, co stanowi jego rdzeń, tworzy jego centrum oraz bliższe i ewentualnie dalsze peryferia. Samotność jest zjawiskiem towarzyszącym ludzkości od jej zarania i doświadczanym stale bądź czasowo przez wielu ludzi, może nawet wszystkich, jest sytuacją fizyczną, społeczną, w jakiej znajduje się dana jednostka, jej rzeczywistością duchową, stanem psychicznym, poczuciem i uczuciem. SAMOTNOŚĆ jest pojęciem, na które składają się następujące trzy kategorie tematyczne (pojęciowe):1. Kontakty społeczne.2. Emocje.3. Liczba i ilość.Tym trzem kategoriom pojęciowym użytkownicy języka przyporządkowują różnorodne znaki językowe, których ilość jest nieograniczona, bo język żyje, rozwija się, zmienia wraz ze swoimi użytkownikami. Samotność jest obecna w życiu każdego człowieka, a jej doświadczanie cechuje swoista ambiwalencja – przez jednych jest znienawidzona, inni jej bardzo pragną i znajdują w niej ukojenie.
The paper is devoted to the issue of the semantic structure of language. It focuses on one aspect of its elements ‒ the concept of SOLITUDE and LONELINESS. Every concept of the structure of a language is a polysemantic structure shaped in the course of language development, which should be considered in the context of various social, cultural, psychological, religious, and other aspects. The purpose of the article is to show how the concept of SOLITUDE and LONELINESS is expressed in contemporary Polish language by indicating which words and phrases belong to it, what is its core, which forms belong to the centre and to its close and possibly further peripherals. Solitude and loneliness are phenomena accompanying mankind since its beginning and experienced permanently or temporarily by many people, perhaps even all; they are connected with the physical and social situations in which an individual is placed; they are the spiritual and mental reality; they are feelings and emotions. SOLITUDE and LONELINESS is a concept which consists of the following three thematic (conceptual) categories:1. Social contacts.2. Emotions.3. The number and quantity.Users assign different language signs, the number of which is unlimited, to these three conceptual categories of language, because languages are alive, growing and changing along with their users. Solitude and loneliness are present in everyone’s life, and their experience is characterized by a peculiar ambivalence – they are hated by some, while others need them very much and find solace in them.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 117-138
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emil jako projekt przebudowy wspólnoty politycznej poprzez wychowanie
Autorzy:
Miksa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706258.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
wychowanie
samotność
wspólnota
natura
gatunek ludzki
Opis:
W niniejszym artykule podejmuję się interpretacji książki Jana Jakuba Rousseau Emil albo edukacja. Pragnę pokazać, że najważniejszą cechą tego tekstu jest zorientowanie na przebudowę wspólnoty politycznej. Choć Rousseau cieszy się zasłużoną sławą mizantropa i jest znany ze względu na gorzką krytykę życia jednostki skazanej na życie w ucywilizowanym społeczeństwie, zaproponowany przez niego model edukacji nie daje podstaw do stawiania tego typu zarzutów. Poprzez edukację jednostki zgodną z nakazami natury wspólnota polityczna ma zostać przebudowana w taki sposób, że stanie się możliwy powrót człowieka do naturalnego porządku. Aby osiągnąć tego rodzaju przemianę, Emil ma być wychowywany w duchu poszanowania gatunku ludzkiego, z którym łączyć go powinno uczucie litości. Ważną częścią jego edukacji jest nauka rozumienia ludzi poprzez edukację historyczną, która jest poznawaniem nie poprzez osobiste doświadczenie, a namysł. W ten sposób Emil ma się nauczyć, jak budować relacje z ludźmi, nie patrząc na nich poprzez pryzmat własnych, partykularnych interesów, a więc w sposób wolny od egoizmu i zdolny do odczuwania litości. Kolejnym elementem edukacji Emila, na który zwracam uwagę, jest przygotowanie do życia poprzez czynienie dobra innym. Ostatnia część mojego artykułu dotyczy życia publicznego. Stawiam pytanie o to, czy lub w jakim stopniu plan wychowania przedstawiony przez Rousseau jest wystarczający lub właściwy ze względu na pożądane przygotowanie do uczestnictwa w życiu publicznym w roli obywatela.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 139-155
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czułam się bardzo samotna w każdym razie… Portrety nauczycielskiej samotności
Autorzy:
Wawrzyniak-Beszterda, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054176.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika
biografia zawodowa
nauczyciel
samotność
szkoła
Opis:
Autorka charakteryzuje biografie zawodowe początkujących nauczycieli. W odwołaniu do przeprowadzonych badań jakościowych omawia różne wymiary doświadczanej przez nauczycieli samotności w radzeniu sobie z wymaganiami zawodu. Wywód ilustruje narracjami nauczycieli.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2020, 2; 358-369
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Magdaleny Kleszcz i Małgorzaty Łączyk: Młodzież licealna wobec wartości, samotności i pasji (Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 2013), ss. 135
Book review: Młodzież licealna wobec wartości, samotności i pasji By Magdalena Kleszcz and Małgorzata Łączyk (Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 2013), pp. 135
Autorzy:
Goede, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138255.pdf
Data publikacji:
2014-04-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
adolescencja
kryzys w wartościowaniu
pasja
samotność
wartość
Źródło:
Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 177-186
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 144

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies