Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Leszczynski, W" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Stan wdrożenia do prawa polskiego dyrektyw Wspólnot Europejskich dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników
The state of implementation of 10 directives concerning workers safety and health protection
Autorzy:
Leszczyński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180521.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
prawo pracy
bezpieczeństwo pracy
dyrektywy europejskie
labour law
occupational safety
European directives
Opis:
Wraz ze stowarzyszeniem Polski z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi rozpoczął się proces stopniowego dostosowywania prawa polskiego do prawa Wspólnot Europejskich. W artykule przedstawiono stan wdrożenia do prawa krajowego dziesięciu dyrektyw dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, należących do właściwości Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.
Together with Poland’s association with the European Union and its Member States, the process of gradual adaptation of Polish law to the law of the European Communities has started. The state of implementation of 10 directives concerning workers’ safety and health protection that are in the competence of the Ministry of Labour and Social Policy is presented in the article.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2002, 6; 4-8
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of 2-deoxy-d-glucose on alcohol fermentation produced by several strains of industrial yeast
Działanie 2-dezoksy-d-glukozy na fermentację alkoholową prowadzoną przez kilka szczepów drożdży przemysłowych
Autorzy:
Leszczynski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10088.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu 2-dezoksy-D-glukozy, będącej jednym z produktów radiolizy węglowodanów na fermentację. Próby pożywki syntetycznej, zawierające dodatek różnych ilości 2-dezoksy-D-glukozy zaszczepiono czystą kulturą drożdży D₄₃, Ja, XII lub browarniczych dolnej fermentacji. Przebieg fermentacji określano na podstawie ubytków dwutlenku węgla. W przefermentowanej pożywce oznaczano jakościowy skład cukrów, zawartość alkoholu i ilość osadu drożdżowego. 2-dezoksy-D-glukoza powodowała hamowanie fermentacji i obniżenie plonu suchej masy drożdży. Stopień hamującego działania wzrastał w miarę czasu trwania fermentacji. a zależał od dawki dezoksycukru i od rodzaju użytych drożdży. Określono najniższe działające stężenia 2-dezoksyglukozy oraz stężenia, w jakich powoduje ona hamowanie fermentacji w 50% w stosunku do prób kontrolnych. Stwierdzono, że glukoza i fruktoza powstałe wskutek inwersji sacharozy, w próbach z 2-dezoksyglukozą, nie były w pełni zużywane przez drożdże i pozostawały w przefermentowanej pożywce. Dawka 5 g/l 2-dezoksy-D-glukozy w pożywce okazała się toksyczna dla wszystkich użytych szczepów drożdży. Dodanie peptonu w ilości 2 g/l do pożywki zawierającej 5 g/l 2-dezoksyglukozy zapobiegało skutkom jej szkodliwego działania.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1975, 01, 3-4
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skrobia - surowiec przemysłowy, budowa i właściwości
Autorzy:
Leszczynski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803756.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Skrobia jest wielkocząsteczkowym węglowodanem, złożonym z łańcuchów reszt glukozowych. W skład cząsteczki skrobi wchodzą dwie frakcje: liniowa amyloza (o stopniu polimeryzacji rzędu 10²-10³), w której reszty glukozowe połączone są wiązaniami α-1,4 glikozydowymi i rozgałęziona amylopektyna (o stopniu polimeryzacji 10⁶), w której oprócz wiązań α-l,4 występują wiązania α-l,6 glikozydowe w miejscach rozgałęzień. Łańcuchy skrobi przyjmują formę spirali z tendencją do zwijania się w podwójne „helisy” (spirale). Sześć par helis bocznych łańcuchów amylopektyny tworzy struktury krystaliczne o określonej formie, rozmiarach i charakterystycznym widmie rentgenowskim. Skrobia występuje w postaci semikrystalicznych gałeczek o kształtach i rozmiarach charakterystycznych dla danego gatunku rośliny. Stopień krystaliczności gałeczek oraz udział w nich amylozy i amylopektyny jest zróżnicowany w zależności od rodzaju skrobi. Gałeczki skrobi nie rozpuszczają się w zimnej wodzie. W gorącej wodzie kleikują tworząc roztwór koloidalny zwany kleikiem skrobiowym o wysokiej lepkości. Przy odpowiednim stężeniu, po ochłodzeniu kleik żeluje, tworząc sztywną galaretę. W trakcie przechowywania kleików i żeli, zwłaszcza w niskiej temperaturze, skrobia retrograduje, przechodząc z postaci rozpuszczonej w formę nierozpuszczalną, krystaliczną. Skrobia skleikowana ulega hydrolizie pod wpływem działania amylaz. Dzięki temu jest całkowicie trawiona w przewodzie pokarmowym człowieka. Pewne formy skrobi nie są trawione przez organizm człowieka. Taka skrobia (np. surowe gałeczki skrobi ziemniaczanej oraz produkty retrogradacji skrobi) nosi nazwę skrobi opornej. Skrobia ma określone właściwości fizykochemiczne, które mogą ulegać zmianom pod wpływem działania czynników fizycznych, chemicznych i biochemicznych. Pod wpływem działania temperatury, kwasów i zasad oraz enzymów skrobia ulega depolimeryzacji. Dzięki złożonej strukturze gałeczki oraz skomplikowanej budowie chemicznej cząsteczki skrobi może być ona modyfikowana, tworząc wiele produktów o bardzo zróżnicowanych właściwościach, wykorzystywanych w praktyce.
Starch is a large-molecule carbohydrate composed of chains with glucose residues. A starch molecule consists of two fractions: linear amylose (polymerisation degree at order 10²-10³), in which glucose residues are connected by α-1,4 glycosidic linkages and a ramified fraction of amylopectin (polymerisation degree 10⁶), in which α-1,6 glycosidic linkages connecting the chains are present in addition to α-1,4 linkages. Starch chains form a spiral with a tendency to fold into double helixes (spirals). Six couples of lateral helixes of amylopectin chain form crystalline structures of a characteristic form, sizes and X-ray spectrum. Starch occurs in the form of semicrystalline granules, the shape and sizes of which depend on plant species. The degrees of crystallinity of the granules as well as amylose and amylopectin contents vary, depending on the type of starch. Starch granules are insoluble in cold water. In hot water they undergo pasting, forming a colloid solution, which is starch paste of high viscosity. At an appropriate concentration, cooled pastes form stiff gels. During storage, pastes and gels undergo retrogradation, especially at low temperatures, and from soluble form starch changes into insoluble crystalline form Pasted starch can be hydrolysed in the interactions with amylases, therefore, it is completely digested in human alimentary tract. However, some forms of starch cannot be digested in human body, e.g. raw granules of potato starch and products of starch retrogradation. These are referred to as resistant starch. Physico-chemical properties of starch can change under different physical, chemical and biochemical conditions. Temperature, acids, alkali and enzymes cause depolymerization of starch. Due to the complex structure of starch granules and complex chemical structure of the molecule, starch can be modified and a wide variety of products can be obtained, the applications of which are found in many industrial branches.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 500
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Properties of potato starch saturated with ferric salts
Właściwości skrobi ziemniaczanej wysycanej solami żelaza
Autorzy:
Leszczynski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396408.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
starch
ferric salts
iron content
viscosity of starch pastes
enzymatic degradation
Opis:
Starch saturated with ferric salts and containing 7-80 mg Fe/100 g of dry matter was examined. Viscosity of 0.25% pastes produced from starches containing higher than that of the control samples. This starch was characterized by lowered susceptibility to enzymatic degradation carried out with use of α-amylase and glucoamylase.
Skrobię ziemniaczaną wysycano solami żelaza po jej uprzednim przemyciu 1/10 M kwasem solnym lub wodą destylowaną. Do wysycania skrobi- stosowano 1/30, 1/300 i l/3000 M roztwory chlorku lub cytrynianu żelazowego. Następnie próby przemywano wodą destylowaną do zaniku reakcji barwnej na obecność żelaza i suszono w temp. ok. 20°C. Próbami kontrolnymi były próby skrobi nie wysycanej solami żelaza. W otrzymywanych próbach oznaczano zawartość żelaza, lepkość 0,25% kleików skrobiowych, lepkość 7% past skrobiowych mierzoną w zakresie temp. 50->80->20°C oraz podatność skrobi na rozkład enzymatyczny za pomocą α-amylazy i glukoamylazy. stwierdzono, że wraz ze wzrostem stężenia roztworów wysycających wzrastała zawartość żelaza w skrobi dochodząc do 80 mg Fe w 100 g suchej masy (rys. l). W miarę zwiększania stężeń użytych roztworów pH prób wysyconych solami żelaza wzrastało z 3,4 do 4 4 w przypadku skrobi przemytej uprzednio kwasem solnym i obniżało się z 6,0 do 4 5 - w przypadku skrobi przemytej wodą (rys. 2). Stwierdzono dodatnią korelację między pH, badanych prób a lepkością sporządzonych z nich 0,25% kleików. N a lepkość tych kleików decydujący wpływ miało jednak żelazo zawarte w skrobi. W miarę wzrostu zawartości żelaza w skrobi lepkość malała-w przypadku prób przemytych wodą przed wysycaniem ich solami żelaza, a wzrastała w przypadku prób przemytych kwasem solnym (rys. 3). Skrobia przemyta kwasem solnym, a następnie wysycana solami żelaza tworzyła pasty o wyższej lepkości niż nie wysycana (rys. 4 i 5); 7°/o pasty sporządzone ze skrobi wysycanej 1/30 M roztworem chlorku żelazowego wykazywało znacznie wyższą lepkość mierzoną. w zakresie temp. 80 20°C od past kontrolnych (rys. 6). W paście ze skrobi kontrolnej widoczne były pod mikroskopem nieliczne fragmenty gałeczek skrobiowych na tle skleikowanej substancji skrobiowej (fot. 1). Pasta ze skrobi wysyconej żelazem składała się w większości z nierozerwanych woreczków żelowych (fot. 2). Skrobia wysycona żelazem charakteryzowała się obniżoną podatnością na działanie α-amylazy i glukoamylazy (rys. 7). Dodatkowe gotowanie kleików z tej skrobi powiększało efekt działania enzymów, lecz nie doprowadzało do rozkładu skrobi w takim stopniu jak w przypadku prób kontrolnych (tab.).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 21-34
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależność jakości ziemniaka od stosowania w uprawie nawozów i pestycydów
The influence of fertilizer and pesticide use on potato quality
Autorzy:
Leszczynski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802639.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Stosowanie chemicznych środków produkcji w uprawie ziemniaka powoduje zmiany składu chemicznego i cech jakościowych plonu. Zmiany te powstają na skutek bezpośredniego oddziaływania łatwo dostępnych składników nawozów mineralnych oraz pestycydów na metabolizm rośliny ziemniaka. Ich przyczyną są również zmiany w przebiegu procesów glebowych wywołane obecnością w glebie składników nawozowych nie pobranych przez rośliny oraz pozostałości chemicznych środków ochrony roślin. Największe i to na ogół niekorzystne zmiany składu chemicznego bulw ziemniaka wywołuje nawożenie azotem, zwłaszcza w wysokich dawkach. Nawożenie fosforem wykazuje raczej korzystne działanie na jakość plonu. Umiarkowane nawożenie potasem, zwłaszcza na glebach ubogich w ten pierwiastek, również wywiera korzystny wpływ na jakość ziemniaka. Jednakże stosowany w nadmiernych ilościach może powodować niekorzystne zmiany składu chemicznego bulw. Dodatkowe na odpowiednim poziomie wapnowanie oraz nawożenie związkami magnezu i mikroelementami może mieć dodatni wpływ na jakość ziemniaka. Stosowanie pestycydów zapobiega stratom ilościowym i jakościowym powodowanym przez choroby, szkodniki i zachwaszczenie upraw. Jednakże substancje aktywne pestycydów ulegając w roślinie rozkładowi, powodują zaburzenia w jej procesach biochemicznych, czego skutkiem jest często obniżenie jakości plonu. Szereg pestycydów, zwłaszcza fitotoksycznych herbicydów powoduje niekorzystne zmiany jakości bulw ziemniaka i właściwości zawartej w nich skrobi. Intensyfikacja rolnictwa prowadząca do zwyżki plonu wymaga stosowania wysokich dawek nawozów mineralnych oraz częstego wykonywania zabiegów chemicznej ochrony roślin. Prowadzi to w znacznym stopniu do pogorszenia jakości ziemniaka, przy jednoczesnym wzroście całkowitych kosztów produkcji oraz do skażenia środowiska naturalnego.
The use of chemicals in potato production results in changes in chemical composition and quality of potato tubers. The changes are due to the direct impact of easily available components of mineral fertilizers and pesticides on metabolic processes of potato plants. Besides, they are also caused by some processes in the soil resulting from the presence of fertilizer and chemical residues that were not taken by potato plants and remained in the soil. The greatest, generally unfavourable changes in chemical composition of potato tubers result from high nitrogen rates. The effect of phosphorus fertilizer on the yield quality is positive. Moderate potassium rates, especially on soils with low level of this element also showed favourable affect the potato yield. However, an overdosage can change chemical composition of potato tubers unfavourably. Lime and magnesium compounds can improve potato quality provided that the rates are at appropriate levels. Pesticides prevent potatoes from qualitative and quantitative losses resulting from diseases, pest and weed infestation. However, active substances present in pesticides cause disorders in biochemical processes during decomposition in a plant, consequently reducing the quality of the yield. A number of pesticides, especially phytotoxic herbicides can reduce the quality of potato tubers and properties of starch present in the tubers. Intensified farming aimed at increased yields requires high fertilizer rates and frequent chemical treatments, which in turn reduce the quality of potato tubers, and at the same time increase the production costs and environmental pollution.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 489
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of potato starch gelatization temperatures determined by different methods
Porównanie temperatury kleikowania skrobi ziemniaczanej oznaczonej różnymi metodami
Autorzy:
Leszczyński, W.
Golachowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399151.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
gelatinization temperatures
potato starch
Opis:
The temperatures of potato starch gelatinization were compared using four methods of determination i.e. Brabender's viscograph, rotary viscosimeter, microscopic and conducting methods. The results of gelatinization temperatures detennined by the methods mentioned above were different. They showed correlation in each case excluding when the results of the final temperature were obtained using Brabender's viscograph.
Jest wiele metod oznaczania temperatury kleikowania skrobi opartych na obserwacji zmian różnych właściwości gałeczek i zawiesin skrobi zachodzących podczas ogrzewania z wodą. Niektóre metody wymagają stosowania kosztownej aparatury, inne są pracochłonne lub nieobiektywne, co uniemożliwia stosowanie ich w laboratoriach przemysłowych. Celem pracy było porównanie wyników oznaczeń temperatury kleikowania skrobi ziemniaczanej wykonanych czterema prostymi, zobiektywizowanymi metodami. Zastosowano dwie metody wiskozymetryczne przy użyciu wiskografu Brabendera i wiskozymetru rotacyjnego „Rotovisko RV-3" oraz dwie nowo opracowane metody: mikroskopową i przewodnościową. Zobiektywizowana metoda mikroskopowa polega na automatycznym rejestrowaniu zamku dwułomności gałeczek podczas ogrzewania na podstawie zmian natężenia światła spolaryzowanego, przechodzącego przez gałeczki, a metoda przewodnościowa oparta jest na automatycznym rejestrowaniu zmian przewodnictwa elektrycznego zawiesiny skrobi podczas ogrzewania. Na rys. 1 przedstawiono przyjęte sposoby wyznaczania temperatury kleikowania skrobi. Na podstawie obliczeń statystycznych stwierdzono, że wyniki uzyskane stosowanymi metodami różniły się między sobą (tab. 1). Najwyższe wartości temperatury początkowej i końcowej kleikowania otrzymano przy użyciu wiskografu Brabendera (temp. początkowa średnio 64,1°C, temp. końcowa - 90,5°C), a najniższe przy zastosowaniu metody przewodnościowej (temp. początkowa 57,3°C, temp. końcowa 68,7°q. Wyniki oznaczeń temperatury początkowej kleikowania oznaczone stosowanymi metodami były ze sobą skorelowane, a wartości współczynników korelacji wahały się od 0,926 do 0,990. Natomiast wyniki oznaczeń temperatury końcowej kleikowania wykonane przy zastosowaniu wiskografu Brabendera nie były skorelowane z wynikami otrzymanymi przy użyciu pozostałych metod (tab. 2). Opracowane metody - przewodnościowa i mikroscopowa - mogą być stosowane do oznaczeń temperatury kleikowania. Przemawiają za tym wysokie współczynniki korelacji między wynikami otrzymanymi tymi metodami, a metodami wiskozometrycznymi oraz ich dokładność i stosunkowo mała czasochłonność. Metoda przewodnościowa jest bardziej odpowiednia w przypadku badania większych partii skrobi, a mikroskopowa zwłaszcza wówczas, gdy dysponuje się małymi ilościami materiału do analiz.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 2; 123-130
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Method for determination of potato starch reducing properties
Metoda oznaczania właściwości redukcyjnych skrobi ziemniaczanej
Autorzy:
Golachowski, A.
Leszczyński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396403.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
starch
reducing power
reducing end-groups
dissolution in water
Opis:
The method for determination of the starch reducing power after dissolution in water at 121°C and for determination of the quanti ty of reducing end-groups by the Park and Johnson ferricyanide modified method, was elaborated.
Większość metod oznaczania właściwości redukcyjnych skrobi polega na jej rozpuszczeniu w roztworze wodorotlenku i określeniu ilości końcowych grup aldehydowych w łańcuchach skrobiowych jako substancji redukujących. Wyniki redukcyjności skrobi uzyskiwane tymi metodami są na ogół wyższe niż wynikałoby to z masy molowej skrobi oznaczonej metodami fizycznymi. Powodowane jest to procesami częściowej degradacji skrobi i powstawania różnych związków redukujących, zachodzącymi przypuszczalnie podczas wykonywania oznaczenia. Celem pracy było znalezienie warunków oznaczania redukcyjności skrobi zapewniających możliwie małą jej degradację. W opracowanej metodzie skrobię rozpuszczano w wodzie w podwyższonej temperaturze i ciśnieniu, a substancje redukujące oznaczano zmodyfikowaną metodą Parka i Johnsona. Otrzymane wyniki porównywano z rezultatami oznaczeń wykonanych metodą z kwasem 3,5-dwunitrosalicylowym. Wartości redukcyjności skrobi uzyskane przy zastosowaniu opracowanej metody były istotnie niższe od wyników oznaczeń metodą z kwasem dwunitrosalicylowym. Opracowana metoda jest powtarzalna, prosta i szybka w wykonaniu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 125-132
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości tworzywa sporządzonego z polimerów syntetycznych i skrobi acetylowanej
Autorzy:
Zdybel, E.
Leszczynski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795050.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Sporządzano tworzywa zawierające polimery syntetyczne oraz skrobię ziemniaczaną - naturalną, wysokoacetylowaną lub ich mieszaninę. Z mieszaniny polimerów syntetycznych i skrobi wytwarzano folię stosując różne parametry - ekstruzji, prasowania i połączenia tych metod i określano jej właściwości. Stwierdzono, że użycie skrobi wysokoacetylowanej nie wpływało na wzrost rozpuszczalności tworzyw wraz ze zwiększaniem się w nim udziału skrobi, co cechowało tworzywa zawierające inne rodzaje skrobi. Zastosowanie do wyrobu tworzyw skrobi wysokoacetylowanej powodowało obniżenie rozpuszczalności tworzywa oraz jego wytrzymałości i rozciągliwości, w porównaniu do tworzyw z udziałem skrobi naturalnej. Stwierdzono też, że zastosowanie wyższych temperatur prasowania wpływało na zwiększenie podatności tworzyw na działanie wody. Tworzywa odznaczały się zróżnicowanymi właściwościami, w zależności od użytej metody wytwarzania, niezależnie od rodzaju użytej skrobi.
Plastics, which contain synthetic polymers and potato starch - natural, high-acetylated or their mixture, were made. Using different parameters (extrusion, pressing and the connection of these methods), the foil was produced from the mixture of synthetic polymers and starch. The characteristics of the foil are described. It was said that using high-acetylated starch did not affect the growth of plastics solubility when increasing the part of starch, which was characteristic for plastics containing other types of starch. The usage of high-acetylated starch for producing plastic caused a fall in solubility of plastic, its resistance and stretch, in comparison with plastics containing natural starch. It was also noted that using higher temperatures of pressing affected the growth of susceptibility to the action of water. Plastics were characterized by different features, depending on the production methods, irrespective of the starch type.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 500
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci preparatow skrobi ziemniaczanej kleikowanej z dodatkiem zelaza
Autorzy:
Zdybel, E
Leszczynski, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798963.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
skrobia ziemniaczana kleikowana
modyfikacja chemiczna
skrobia ziemniaczana
wlasciwosci fizyczne
kleikowanie skrobi
wysycanie zelazem
modyfikacja fizyczna
gelatinized potato starch
potato starch
chemical modification
physical property
starch pasting
physical modification
Opis:
The properties of preparations of potato starch glueying with various amounts of iron(III) were studied. The methodology of preparing specimens was chosen in order to simultaneous applicaton of both, the chemical and physical factors. Potato starch was glueying by adding adequately 0.1; 1.0; 4.2 g iron per 100 g of starch. Starch saturated with iron citrate was also glueying. Obtained glues were exposed to physical factors: mixing, freezing or both. Afterwards they were dried and crumbled. Following properties of the received preparations were determined: water holding capacity, solubility, viscosity of 1% glues, heat of phase transition and the of fraction resistant to amyloglucosidase and α-amylase activity. Preparations of the starch saturated with iron and next glueying were characterized by higher water holding capacity, solubility and viscosity of 1% gel, whereas the preparations of the starch glueying with addition of iron showed also higher water holding capacity, solubility, but less viscosity of 1% gel in comparison to the preparations obtained from natural glueying starch. Freezing caused lowering of solubility at 80°C and an increase of the heat of phase transition. The starch preparations glueying with addition of 1 and 4.2 g iron‧100 g⁻¹, showed the decreased susceptibility to amylolytic enzymes.
Zbadano właściwości uzyskanych preparatów skrobi kleikowanej z różnym dodatkiem soli żelaza(III). Metodykę sporządzania preparatów dobrano w taki sposób, aby zastosować jednoczesne działanie na skrobię czynników chemicznych i fizycznych. Skrobię ziemniaczaną kleikowano dodając odpowiednio 0,1, 1,0 i 4,2 g żelaza na 100 g skrobi. Kleikowano także skrobię wysycaną cytrynianem żelaza. Uzyskane kleiki poddano działaniu czynników fizycznych - miksowaniu, mrożeniu lub kombinacji tych metod, a następnie suszono i rozdrabniano. W otrzymanych preparatach oznaczano wodochłonność i rozpuszczalność, lepkość 1% kleiku, ciepło przemiany fazowej oraz efekt scukrzenia uzyskany w wyniku działania enzymów amylolitycznych. Preparaty skrobi wysycanej żelazem, następnie kleikowanej, charakteryzowały się wyższą wodochłonnością, rozpuszczalnością i lepkością 1% kleiku, a preparaty skrobi kleikowanej z dodatkiem żelaza charakteryzowały się wyższą rozpuszczalnością i wodochłonnością oraz niższą lepkością 1% kleiku, w stosunku do preparatów skrobi naturalnej kleikowanej. Mrożenie spowodowało obniżenie rozpuszczalności w 80°C oraz wzrost ciepła przemiany fazowej. Preparaty skrobi kleikowanej z dodatkiem 1 g i 4,2 g żelaza na 100 g skrobi, charakteryzowały się obniżoną podatnością na działanie enzymów amylolitycznych.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 639-652
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości dekstryny białej modyfikowanej chemicznie i poddanej ogrzewaniu i działaniu pola mikrofalowego
Autorzy:
Gryszkin, A.
Leszczynski, W.
Zdybel, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809271.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Dekstrynę modyfikowano chemicznie przez estryfikacje mieszaniną diwodorofosforanu sodu i wodorofosforanu sodu, wysycanie jonami żelaza (III) oraz poprzez ogrzewanie z glicyną w 160°C. Uzyskane preparaty modyfikowano fizycznie poprzez działanie pola mikrofalowego w kuchenkach mikrofalowych o mocy 300 W i 750 W, lub prażenie w suszarce laboratoryjnej w temperaturze 160°C. Określano takie cechy sporządzonych modyfikatów dekstryny białej jak: rozpuszczalność sporządzonych preparatów (w temperaturze 30°C), lepkość 20% kleików oraz podatność na działanie enzymów amylolitycznych. Produkty estryfikowania dekstryny białej oraz ogrzewania jej z glicyną odznaczały się obniżoną rozpuszczalnością i lepkością tworzonych roztworów oraz mniejszą podatnością na działanie α-amylazy i glukoamylazy. Wysycanie dekstryny jonami żelaza (III) nie wpływało na jej właściwości. Poddawanie działaniu pola mikrofalowego oraz prażeniu dekstryn nie modyfikowanych chemicznie i dekstryn wysycanych jonami żelaza (III) powodowało podwyższenie ich rozpuszczalności, zmniejszenie lepkości ich roztworów oraz obniżenie podatności na działanie α-amylazy i glukoamylazy. Prażenie dekstryny estryfikowanej i poddanie działaniu pola mikrofalowego o mocy 750 W wywoływało podwyższenie rozpuszczalności oraz obniżenie podatności na działanie α-amylazy i glukoamylazy otrzymanego produktu. Poddawanie dekstryny modyfikowanej glicyną prażeniu i działaniu mikrofal powodowało niewielkie zmniejszenie jej rozpuszczalności oraz lepkości sporządzonych z niej roztworów.
Dextrin was modified chemically by esterification with a mixture of sodium dihydrophosphate and sodium hydrophosphate, saturation with iron ions (III) and heating with glycin at 160°C. The preparations obtained were modified physically in microwave fields of 300 W and 750 W, or by roasting in a laboratory drier at 160°C. The measurements of modified white dextrins included: solubility (at 30°C), viscosity of 20% pastes and susceptibility to amylolytic enzymes. The products of white dextrin esterification and heating with glycin exhibited lower solubility and viscosity of the solutions as well as susceptibility to α-amylase and glucoamylase. Saturation of the dextrin with iron ions (III) did not change its properties. Microwave field and roasting of the dextrins (non-modified chemically) and those saturated with with iron ions (III) increased their solubility, but decreased the viscosity of the solutions and susceptibility to α-amylase and glucoamylase. Roasting of esterified dextrin and microwave field of 750 W increased its solubility, but decreased susceptibility of the product obtained to α-amylase and glucoamylase. Roasting of the dextrin modified with glycin and microwave field slightly reduced the solubility and viscosity of the obtained solutions.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 500
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ niektórych substancji chemicznych na wybrane wlaściwości tworzywa sporządzonego ze skrobi i polimerów syntetycznych
Autorzy:
Boruczkowska, H.
Zieba, T.
Leszczynski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802290.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W pracy określono wpływ mocnych kwasów oraz mocnych zasad, a także popularnych środków chemii gospodarczej na niektóre właściwości tworzywa opakowaniowego uzyskanego ze skrobi oraz polimerów syntetycznych. Tworzywo sporządzono ze skrobi ziemniaczanej, którą łączono z polimerami syntetycznymi kopolimerem etylenu z kwasem akrylowym oraz polietylenem. Z tak uzyskanego tworzywa formowano folię metodą walcowania i prasowania, którą następnie poddano działaniu wybranych substancji chemicznych. Stwierdzono, że agresywne substancje chemiczne jakimi są stężone kwasy oraz zasady powodują niewielki ubytek masy uzyskanego tworzywa. Poddanie go działaniu środków chemii gospodarczej nie powodowało obniżenia jego masy oraz nie obniżało jego właściwości wytrzymałościowych. Wyjątkiem był wybielacz Clorox, który zarówno zmniejszał wytrzymałość tworzywa, jak i powodował obniżenie jego masy.
Effect of strong acids and alkalies and also popular household chemical substances on some package material properties made from starch and synthetic polymers was examined in this work. The material was made from potato starch complexed with synthetic polymers: ethylene-co-acrylic acid and polyethylene. Material prepared in that way was formed into the film by rolling and pressing. Then the film was dip into chosen chemical substances. Aggressive chemical substances like acids and alkalies caused small decrease of the weight of prepared materials. Also household chemical substances did not make any gross changings and mechanical property deterioration except Clorox bleach.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 500
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza krajowych badań naukowych w dziedzinie technologii i chemii skrobii w okresie 1981-85 r.
Autorzy:
Palasinski, M.
Leszczynski, W.
Sroczynski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803798.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
skrobia
modyfikacja skrobi
analiza
badania
technologia
chemia
pszenzyto
ziemniak
susz ziemniaczany
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1989, 383
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawno–międzynarodowe uwarunkowania funkcjonowania wojskowych służb medycznych
International legislative cinditions of the functioning of military medical services
Autorzy:
Leszczyński, W.
Bieńkowski, W.
Borkowski, L.
Buczyński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366121.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
Międzynarodowe Prawo Humanitarne
wojskowe służby medyczne
Konwencje Genewskie
International Humanitarian Low
military medical services
Geneva Conventions
Opis:
Przez wiele stuleci zasady działalności medyków wojskowych nie były ujęte w prawnych ramach traktatów międzynarodowych, a opierały się jedynie na prawie zwyczajowym. W 1864 r. przyjęto tekst pierwszej Konwencji Genewskiej. Ta międzynarodowa umowa zapewniła ochronę prawną ofiarom wojen oraz personelowi medycznemu. Artykuł przedstawia obowiązujące rozwiązania Międzynarodowego Prawa Humanitarnego, dotyczące działalności wojskowych służb medycznych podczas konfliktów zbrojnych.
For many centuries, policies describing the activity of military medics were not included in the legal framework of international treaties but were only based on common law. In 1864 the text of the first Geneva Convention was adopted. This international agreement provided legal protection to victims of war and medical personnel. This article presents current solutions of International Humanitarian Law concerning the activities of military medical services during armed conflicts.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2013, 1(42); 103-122
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of Positioning Functionality in ASG EUPOS for Hydrography and Off-Shore Navigation
Autorzy:
Rogowski, J.
Specht, C.
Weintrit, A.
Leszczyński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/116967.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydział Nawigacyjny
Tematy:
Global Navigation Satellite Systems (GNSS)
geodesy
ASG-EUPOS
Gulf of Gdansk
hydrography
offshore navigation
Positioning Functionality
Opis:
The paper discusses the ASG EUPOS services. There is presented an assessment of the possibility of using this system selected sites in hydrography and off-shore navigation tasks. Presented and analyzed the experiments were carried out in the port of Gdynia and on the Gulf of Gda?sk. The results obtaining in the work confirm the possibility of the position accuracy guaranteed by ASG EUPOS services. The obtained accuracy greatly exceeds the needs and requirements of coastal navigation and underwater mining and exploration of sea bottom.
Źródło:
TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation; 2015, 9, 2; 221-227
2083-6473
2083-6481
Pojawia się w:
TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of gamma irradiation on potato quality and subsequent production of chips
Autorzy:
Leszczynski, W.
Golachowski, A.
Lisinska, G.
Peksa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371741.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
production
sugar
potato quality
starch content
food
potato storage
gamma-irradiation
discolouration
quality
chips
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1992, 01, 3; 61-70
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies