Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zol" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Symulacja komputerowa procesu koagulacji zawiesiny ściekowej
Computer simulation of coagulation process of suspended solids
Autorzy:
Smoczyński, L.
Wardzyńska, R.
Załęska-Chróst, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126223.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
symulacja
koagulacja
zol
simulation
coagulation
Opis:
Przedstawiono wyniki badań szybkości koagulacji komputerowo symulowanego układu zawierającego kuliste cząstki zolu i kuliste cząstki koagulantu. Ilościowe proporcje tych dwóch rodzajów cząstek każdorazowo spełniały warunek komputerowo symulowanego „progu koagulacji”, który pozostawał zbliżony do realiów praktycznych np. w oczyszczalni ścieków. Przetestowano wyniki badań kinetycznych w świetle klasycznych równań Smoluchowskiego i Müllera. Wyniki tej grupy badań umożliwiły między innymi negatywną weryfikacji niektórych poglądów i schematów w zakresie teorii koagulacji zolu bidyspersyjnego. Dla wybranych warunków granicznych przeprowadzono wstępne próby modyfikacji wzoru Müllera.
This study investigated the coagulation rate of a computer-simulated system comprising spherical sol particles and spherical coagulant particles. The quantitative proportions of both particle types satisfied the computer-simulated “coagulation threshold” which remained similar to that observed in natural systems, such as wastewater treatment plants. The results of kinetic tests have been tested in view of first-order and second-order reactions as well as classical Smoluchowski and Müller equations. The results noted in this group of tests supported the negative verification of selected methods and concepts in the theory of bidispersive sol coagulation. Attempts were made to modify the Müller equation for selected boundary conditions.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 253-258
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symulacja komputerowa procesu koagulacji
Computer simulation of coagulation process
Autorzy:
Wardzyńska, R.
Smoczyński, L.
Wolicki, R.
Załęska-Chróst, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127296.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
symulacja
koagulacja
zol
simulation
coagulation
sol
Opis:
Przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych przy zastosowaniu komputerowego programu „ZB2” symulującego koagulację zawiesiny zawierającej kuliste cząstki zolu i kuliste cząstki koagulantu. Zaprezentowano charakterystykę opracowanego programu, a następnie opisano wyniki badań wpływu prędkości początkowej zolu oraz rozmiarów cząstki zolu i koagulantu na szybkość procesu koagulacji. Wykazano, iż program „ZB2” pozostaje w zgodności z klasycznymi teoriami ruchu cząstek i destabilizacji układów koloidalnych. Szybkość symulowanego procesu koagulacji, w zakresie opisanym w niniejszej pracy, spełniała równanie kinetyczne II rzędu, a także równanie Smoluchowskiego. Symulowany wzrost prędkości początkowej cząstek zolu zgodnie z oczekiwaniem powodował wzrost szybkości koagulacji. Okazało się także, że większy wpływ na szybkość koagulacji miało zwiększenie średnicy cząstki zolu aniżeli zwiększenie średnicy cząstki koagulantu.
This paper presents some results of the study carried out with using “ZB2” ie a computer program for coagulation simulating of system containing the spherical particles of suspension and spherical particles of coagulant. The description of the program is followed by an analysis of the effect of the initial velocity of sol particles and also the effect of colloidal particle size and coagulant particle size on the rate of the coagulation examined. It was demonstrated that the tested program is consistent with some classical theories of particle motion and destabilization of the colloidal systems. The rate of the simulated coagulation process, within the range described in this study, satisfies both kinetic equations of second-order reactions and the Smoluchowski equation. An increase the initial velocity simulated of the coagulant particle is, according to expectation, followed by the increase the simulated rate of coagulation. It also found that a greater impact on the coagulation rate has the diameter increasing of the sol particles than the diameter increasing in coagulant particles.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 1; 329-333
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Excess and deficiency of coagulant in the coagulation process - computer simulation
Nadmiar i niedomiar koagulantu w procesie koagulacji - symulacja komputerowa
Autorzy:
Wardzyńska, R.
Załęska-Chróst, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125837.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
coagulation
sol
computer simulation
koagulacja
zol
symulacja komputerowa
Opis:
Coagulation is an important process used in water and sewage treatment. Because of its complexity and many factors affecting its speed and efficiency, there is a need for continuous research of a fundamental as well as a utilitarian nature. The kinetics of the coagulation process is still not fully investigated or explained. This is due to the limitations of laboratory experiments, in contrast to computer simulation, which offers practically unlimited experimental possibilities. This paper presents the results of research carried out using a computer program simulating the coagulation of a suspension containing spherical particles of sol and spherical particles of coagulant. The effect of excess and deficiency of coagulant on the formation time of the first flock was identified. The influence of parameters such as the concentration of sol, size of coagulant particles, and the initial velocity of sol and coagulant was analysed. The study revealed that both deficiency and excess of the used coagulant decreased the rate of the coagulation process. It was also found that an increase in the simulated initial velocity of the sol (mixing), as well as the increase in the particle diameter and concentration of the sol increased the speed of sol destabilisation.
Koagulacja jest istotnym procesem stosowanym w oczyszczaniu wody i ścieków. Jest to proces złożony, wiele czynników wpływa na jego szybkość i efektywność. Stąd wynika potrzeba ciągłych badań natury zarówno fundamentalnej, jak i utylitarnej. Kinetyka procesu koagulacji ciągle pozostaje nie do końca zbadana i wyjaśniona. Wynika to z ograniczeń w obszarze laboratoryjnego eksperymentowania, w przeciwieństwie do symulacji komputerowej, która praktycznie stwarza nieograniczone możliwości eksperymentalne. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych przy zastosowaniu programu komputerowego symulującego koagulację zawiesiny zawierającej kuliste cząstki zolu i kuliste cząstki koagulantu. Określono wpływ nadmiaru i niedomiaru koagulantu na szybkość tworzenia pierwszego kłaczka. Badano wpływ takich parametrów, jak stężenie zolu, rozmiar koagulantu, prędkość początkowa koagulantu i zolu. Stwierdzono, że zarówno niedomiar, jak i nadmiar stosowanego koagulantu powodował obniżenie szybkości procesu koagulacji. Stwierdzono także, że wzrost symulowanej prędkości początkowej zolu (mieszanie), wzrost średnicy i stężenia zolu powodował wzrost prędkości destabilizacji zolu.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 2; 563-568
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and properties of TiO2, NiO and ZnO nanoparticles and their possible biomedical application
Autorzy:
Szmajnta, K.
Szindler, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/378921.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:
nanoparticles
sol-gel method
nanocząstki
metoda zol-żel
Opis:
Purpose: The main purpose of this publication is to bring closer method of synthesis and examining basic properties of TiO2, ZnO and NiO nanoparticles (NPs), and investigate their possible biomedical application. Design/methodology/approach: Nanopowders were made with sol-gel method. Surface morphology studies of the obtained materials were made using Zeiss's Supra 35 scanning electron microscope and the structure using S/TEM TITAN 80-300 transmission electron microscope. In order to confirm the chemical composition of observed nanopowders, qualitative tests were performed by means of spectroscopy of scattered X-ray energy using the Energy Dispersive Spectrometer (EDS). The DLS (Dynamic Light Scattering) method was used to analyse the particle size distribution using the AntonPaar Litesizer 500 nanoparticle size analyser. Changes in particle size distribution at elevated temperatures were also observed. The TiO2, ZnO and NiO NPs with spherical shape were successfully produced by sol-gel method. Findings: The diameter of the as prepared nanoparticles does not exceed 25 nm which is confirmed by the TEM analysis. The highest proportion among the agglomerates of the nanoparticles has been shown to show those with a diameter of 80 to 125 nm. The qualitative analysis of EDS confirmed the chemical composition of the material. Practical implications: Nanoparticles (NPs) has been receiving an incrementally increasing interest within biomedical fields researchers. Nanoparticles properties (physical, chemical, mechanical, optical, electrical, magnetic, etc.) are different from the properties of their counterparts with a larger particle size. Originality/value: The nanoparticles were prepared using sol-gel method which allows the particle size to be controlled in a simple way.
Źródło:
Archives of Materials Science and Engineering; 2019, 98, 2; 81-84
1897-2764
Pojawia się w:
Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Computer Simulation of Flocculation and Chemical Coagulation
Symulacja komputerowa procesu flokulacji i koagulacji chemicznej
Autorzy:
Wardzyńska, R.
Smoczyński, L.
Wolicki, R.
Załęska-Chróst, B.
Bukowski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388315.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
koagulacja
flokulacja
symulacja
zol
coagulation
flocculation
simulation
sol
Opis:
In the present study, a computer program was employed to simulate the coagulation of suspended solids. The paper provides a description of the developed simulation program. The reaction order of the coagulation process was determined, and the effect of the initial velocity of sol particles and the size of sol and coagulant particles on the rate of coagulation was investigated. The tested program was found to comply with the classical theories of particle motion and colloidal system destabilization. The rate of the simulated coagulation process satisfied second-order kinetic equations and the Smoluchowski equation. As expected, a simulated increase in the initial velocity of sol particles increased the rate of coagulation. An increase in the sol particle diameter had a more significant effect on the rate of coagulation than an increase in the coagulant particle diameter.
Opisano wyniki badań przeprowadzonych przy zastosowaniu komputerowego programu „ZB2” symulującego koagulację zawiesiny zawierającej kuliste cząstki zolu i kuliste cząstki koagulantu. Przedstawiono charakterystykę opracowanego programu, a następnie opisano wyniki badań wpływu prędkości początkowej zolu oraz rozmiar cząstki zolu i koagulantu na szybkość procesu koagulacji. Wykazano, iż program „ZB2” pozostaje w zgodności z klasycznymi teoriami ruchu cząstek i destabilizacji układów koloidalnych. Szybkość symulowanego procesu koagulacji, w zakresie opisanym w niniejszej pracy, spełniała równanie kinetyczne II rzędu, a także równanie Smoluchowskiego. Symulowany wzrost prędkości początkowej cząstek zolu zgodnie z oczekiwaniem powodował wzrost szybkości koagulacji. Okazało się także, że większy wpływ na szybkość koagulacji miało zwiększenie średnicy cząstki zolu, aniżeli zwiększenie średnicy cząstki koagulantu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 12; 1663-1672
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure optimization of implants materials of the surface layers by sol-gel coating
Autorzy:
Donesz, A.
Krzak-Roś, J.
Kochanowska, I.
Będziński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956590.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
implant
warstwa wierzchnia
zol-żel
surface layer
sol-gel
Opis:
This work presents the synthesis of fluorine- and chlorine-doped silica thin films on stainless steel (316L) prepared by the sol–gel method. Obtained materials were examined: structurally (SEM, roughness measurements), mechanically (four-point bending test) and biologically (in vitro). The results of the tests show that it is a possibility to synthesis by sol-gel method stable, continuous and biocompatible coating for materials used for implants.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 25-28
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 otrzymanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne biomedycznego stopu Panacea P558
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of Panacea P558 biomedical alloy
Autorzy:
Burnat, B.
Błaszczyk, T.
Scholl, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284382.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
korozja
biomateriały
metoda zol-żel
corrosion
biomaterials
sol-gel method
Opis:
Zbadano wpływ temperatury wygrzewania warstw TiO2 uzyskanych metodą zol-żel na właściwości korozyjne bezniklowego stopu biomedycznego Panacea P558. Próbki stopu z naniesioną warstwą TiO2 jak też próbki bez tych warstw były poddane wygrzewaniu w temperaturach 4500 C i 8000 C. Badania korozyjne wykonano w odtlenionym roztworze Tyrode’a w temperaturze ciała ludzkiego 370 C (310K). Stwierdzono polepszenie właściwości korozyjnych stopu przez warstwy wygrzane w temperaturze 4500 C. Stwierdzono również, że wygrzanie tego stopu w temperaturze 8000 C powoduje dużą niestabilność jego właściwości korozyjnych - po pewnym czasie ekspozycji w roztworze korozyjnym próbki bez warstw jak i z warstwami TiO2 skokowo zmieniają swoje właściwości i charakteryzują się gorszymi parametrami korozyjnymi niż wyjściowy stop. Przyczyną pogorszenia właściwości korozyjnych stopu Panacea P558 w temperaturze 8000 C mogą być (1) zmiany w strukturze wewnętrznej tego stopu (segregacja składników stopu) jak też (2) powstające w tej temperaturze węgliki metali będących składnikami stopu.
The influence of heating temperature of TiO2 sol-gel layers on corrosion properties of nickel-free Panacea P558 biomedical alloy was investigated. The samples of alloy both with TiO2 sol-gel layers and without the-se layers were heated at temperature of 4500 C and 8000 C. The investigations were carried out in deoxy-genated Tyrode’s solution at human body temperature of 370 C (310K). It was found that the layers heated at 4500 C improve corrosion features of this alloy. It was also stated that heat treatment of this alloy at 8000 C results in high instability of its corrosion features - after some exposition time in corrosion solution samples both without and with TiO2layers rapidly change their properties and these samples have worse corrosion parameters than initial alloy (without any surface modification). The reason for these worse corrosion features of Panacea P558 alloy heated at 8000 C may be: (1) changes of its microstructure (segregation of alloy components) and (2) alloying elements carbides formed at this temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 61-65
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ chropowatości podłoża na topografię warstw TiO2 i SiO2 nakładanych metodą zol-żel
Influence of substrate roughness on TiO2 and SiO2 coating topography coated by funcional sol-gel derived layers
Autorzy:
Będziński, R.
Filipiak, J.
Pezowicz, C.
Krzak-Roś, J.
Kowalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285966.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
ortopedia
metoda zol-żel
implants
orthopaedics
sol-gel method
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 87-89
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy zastosowań technologii zol-żel w zakresie wytwarzania powłok przeznaczonych na pokrycia implantów
The perspective of sol-gel technology in the development of coatings on medical implants
Autorzy:
Grygier, D.
Dudziński, W.
Rutkowska-Gorczyca, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970897.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
technologia zol-żel
powłoki
implants
sol-gel technology
coatings
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 21-24
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wybranych własności użytkowych warstwy SiO2 naniesionej na powierzchnię stopu Ni-Ti
Evaluation of the useful properties of SiO2 layer coated on Ni-Ti alloy
Autorzy:
Król, A.
Walke, W.
Basiaga, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98836.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
Ni-Ti
zol-żel
SiO2
adhezja
EIS
sol-gel
adhesion
Opis:
W pracy przeprowadzono ocenę własności elektrochemicznych w oparciu o badania impedancyjne stopu Ni-Ti z naniesioną warstwą SiO2. Pomiary przeprowadzono z wykorzystaniem systemu pomiarowego Auto Lab PGSTAT 302N wyposażonego w moduł FRA2. Jako elektrodę odniesienia zastosowano nasyconą elektrodę kalomelową. Elektrodę pomocniczą stanowił drut platynowy. W celu zasymulowania warunków występujących w środowisku rzeczywistym pomiary przeprowadzono w roztworze Tyrode’a w temperaturze T = 37±1oC i pH = 6,8 ±0,2. W celu określenia przyczepności warstwy SiO2 do podłoża metalowego przeprowadzono badania scratch-test. Do tego celu zastosowano platformę otwartą wyposażoną w MicroCombi-Tester firmy CSM. Podsumowując, przeprowadzone badania jednoznacznie wykazały, że warstwa SiO2 jest przydatna dla poprawy biokompatybilności stopu Ni-Ti.
The project included studies about electrochemical properties based on impedance Ni-Ti alloy with an SiO2 layer. The measurements were performed by using Auto Lab PGSTAT 302N system, equipped in FRA module. As a reference electrode, were used saturated chloro – silver electrode. An auxiliary electrode was a platinum wire. To provide and simulate conditions in real environment, measurements were performed in Ringer solution at the temperature of 37 ± 1°C and pH = 6.8 ± 0.2. To define the SiO2 layers adhesion to metal substrate, it was made the scratch – test . We used the CSM’s open platform squipped with MicroCombi – Tester. In conclusion, the studies which were made showed clearly, that the SiO2 layer is useful to improve biocompatibility of Ni-Ti alloy.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2015, 9; 61-66
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizacja lipazy metodą zol-żel
Immobilization of lipase by sol-gel method
Autorzy:
Kmiecik, J.
Wójcik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2070380.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
immobilizacja
lipaza
zol-żel
biokatalizator
TMOS
immobilization
lipase
sol-gel
biocatalyst
Opis:
Badano immobilizację lipazy z Candida rugosa metodą zol-żel. Puła-kowanie enzymu w żelu wykonano używając tetrametoksysilanu i fluorku sodu. Magnetyt dodawano, aby umożliwić separację biokatalizatora. Aktywność lipazy określano spektrofotometrycznie. Stwierdzono, że biokatalizator może być stosowany wielokrotnie w operacjach okresowych. Potwierdzono także długookresową stabilność biokatalizatora podczas przechowywania.
Immobilization of lipase from Candida rugosa by sol-gel method was studied. The gel-entrapped lipase was prepared by using tetramet-hoxysilane and sodium fluoride. Magnetite was added to enable separation of biocatalyst from reaction mixture. Activities of lipase were determined spectrophotometrically. It was found that the biocatalyst can be used many times in batch operations. Long-term storage stability of biocatalyst was also confirmed.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 3; 61-62
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wear and friction behaviour of alumina thin coatings prepared by sol-gel methods
Właściwości tarciowe i zużyciowe powłok tlenku glinu wytwarzanych metodą zol-żel
Autorzy:
Neska-Bakus, P.
Piwoński, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190219.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
tlenek glinu
metoda zol-żel
zużycie
alumina
sol-gel method
wear
Opis:
In this study, alumina coatings were prepared by the sol-gel method using the dip-coating technique. All samples were prepared on silicon wafers Si (100) with the use of aluminium sec-butoxide as a precursor. The surface topographies of alumina coatings were imaged by an atomic force microscope (AFM). Tribological properties were characterised using a microtribometer and an optical microscope. The results show a strong dependence of antiwear and antifrictional properties of alumina coatings on the annealing temperatures. The best performance was exhibited by coatings heated to 1000°C due to the formation of hard alfa-Al2O3.
Badane powłoki tlenku glinu zostały otrzymane w oparciu o metodę zol-żel z wykorzystaniem techniki zanurzeniowej (dip-coating). Na powierzchnie płytek krzemowych nanoszono roztwory prekursora, którym był sec-butoksyglin. Analizę topografii powierzchni wytworzonych powłok tlenku glinu przeprowadzono z wykorzystaniem Mikroskopu Sił Atomowych (AFM). Właściwości tribologiczne zostały scharakteryzowane z użyciem mikrotribometru (T-23) i mikroskopu optycznego. Uzyskane wyniki wskazały istnienie zależności między właściwościami przeciwtarciowymi i przeciwzużyciowymi powłok tlenku glinu a temperaturą wygrzewania próbek. Najlepsze właściwości wykazały powłoki wygrzewane w 1000°C, co spowodowane jest obecnością fazy alfa-Al2O3.
Źródło:
Tribologia; 2011, 1; 117-124
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary characteristic of composite coatings C/HAp produced respectively by RF PACDV and sol-gel methods
Wstępna charakterystyka kompozytowych powłok C/HAp wytworzonych odpowiednio metodami RF PACVD oraz zol-żel
Autorzy:
Gawroński, J.
Pietrzyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351780.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
hydroxyapatite
sol-gel
adhesion
carbon
implant
hydroksyapatyt
zol-żel
przyczepność
węgiel
Opis:
The required high mechanical strength and the reliability of implants on one side and a lack of toxic elements in those materials, on the other side, causes restrictions in use of metal alloys for austenitic steel, alloys of cobalt matrix and even titanium alloys. However, elements harmful to human body structure such as chromium, nickel and vanadium could not have been eliminated so far. An attempt to reduce detrimental effects of above elements on the living organism are surface modifications of materials predicted for implants through the deposition of protective layers. The C/HAp composite coating was prerared by deposition of carbon layer directly on surgical steel with RF PACVD method and manufacturing of hydroxyapatite layer by sol-gel method. It was proved that carbon film significantly increases adhesion of the composite C/HAp coating. It is due to the diffusive character of bonding between carbon layer and metallic substrate not only by adhesion as in the case with hydroxyapatite deposited directly on metal base. Adhesion of both synthesized coatings was determined using nanoindentation technique. X-Ray diffraction was used for phase composition evaluation. Atomic Force Microscope revealed topography of raw, carbon and C/HAp surfaces. Elemental composition of carbon and composite layers was investigated by scanning electron microscope equipped with x-ray energy dispersive spectroscopy detector.
Wymagana wysoka wytrzymałość mechaniczna i niezawodność implantów z jednej strony i nie stosowanie w materiałach pierwiastków toksycznych (alergizujących) z drugiej strony, powoduje ograniczenia w stosowaniu stopów metalicznych, przeznaczonych na implanty, do stali austenitycznej, stopów na osnowie kobaltu i stopów tytanu. Mimo starań, nie udało się jednak z materiałów tych całkowicie wyeliminowac pierwiatków szkodliwych dla organizmu jak choćby chromu, niklu i wanadu. Próbą ograniczenia złego wpływu pierwiastków na żywy organizm są modyfikacje powierzchni materiałów przeznaczonych na implanty poprzez wytwarzanie na nich warstw ochronnych. Kompozytowa powłoka węgiel/hydroxyapatyt została otrzymana przez naniesienie w pierwszej kolejności warstwy węglowej bezpośrednio na stal AISI 316L metodą RF PACVD a następnie warstwy hydroxyapatytu metodą zol-żel. Zostało udowodnione, że warstwa węglowa w sposób znaczący zwiększa adhezje kompozytu C/HAp do zastosowanego podłoża. Jest to wynikiem dyfuzyjnego charakteru połączenia pomiędzy warstwą węglową a podłożem a nie jak w przypadku bezpośredniego naniesienia powłoki HAp na podłoże gdzie połączenie takie ma charakter adhezyjny. Adhezja obu wytworzonych powłok (C, C/HAp) została określona po użyciu nanoindentera F-MY MTS Instruments Nano G-200 metodą scratch test. Analizę składu fazowego podłoża oraz uzyskanej powłoki kompozytowej dokonano metodą dyfrakcji rentgenowskiej. Badania topografii powierzchni z wytworzonymi warstwami węglową oraz węglowo/hydroxyapatytowa przeprowadzono przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) F-my Veeco Multimode z kontrolerem NanoScoper. Chropowatość warstwy wierzchniej określono przy pomocy parametru Ra. Mikroanalizę rentgenowską wykonano przy pomocy przystawki Thermo-Noran zainstalowanej w mikroskopie scaningowym HITACHI S-3000N. Zastosowano technikę analizy liniowej (EDS).
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 2; 569-572
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fluorokarbofunkcyjne silany jako prekursory materiałów silnie hydrofobowych
Fluorocarbofunctional silanes as precursors of strongly hydrophobic materials
Autorzy:
Karasiewicz, J.
Dutkiewicz, A.
Maciejewski, H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/143241.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
fluorofunkcyjne silany
superhydrofobowość
hydrofobizacja
zol-żel
fluorocarbofunctional silanes
superhydrophobicity
hydrophobization
sol-gel
Opis:
W artykule opisano metody modyfikacji powierzchni płytek szklanych w celu wytworzenia powłok o własnościach hydrofobowych i superhydrofobowych. Powierzchnię modyfikowano za pomocą związków o niskiej swobodnej energii powierzchniowej, stosując fluorokarbofunkcyjne silany oraz dodatkowo poprzez modyfikację w zolu krzemionkowym, który zwiększał chropowatość powierzchni. Kąty zwilżania powierzchni były wyznaczane goniometrycznie, a morfologia powierzchni za pomocą mikroskopii sił atomowych.
Methods of modification of glass plates aimed at forming hydrophobic and superhydrophobic coatings have been described in the paper. The surface was modified with the use of compounds of low surface free energy by employing fluorocarbofunctional silanes and by performing an addtional modification with silica sol that increased the surface roughness. Water contact angles were determined goniometrically and the surface morphology by means of atomic force microscopy.
Źródło:
Chemik; 2014, 68, 11; 945-956
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka powłok ceramicznych SiO2 i SiO2-TiO2 otrzymywanych metodą zol-żel
Characteristic of ceramics coatings SiO2 and SiO2-TiO2 by using sol-gel method
Autorzy:
Walczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203929.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
metoda zol-żel
tytan
powłoki ceramiczne
sol-gel method
titanium
ceramics coatings
Opis:
W pracy przedstawiono rezultaty badań powłok SiO2 i SiO2-TiO2 na czystym technicznie tytanie oraz jego stopie Ti6Al4V. Ceramiczne powłoki były nanoszone na tytanowe podłoże metodą zol-żel. Do badania składu i morfologii warstwy ceramicznej użyto mikroskopii skaningowej, analizy chemicznej EDX i profilometru stykowego. Na podstawie przeprowadzonych badań oraz analizy studiów literatury można stwierdzić, że powłoki zol-żel wykazują dobre połączenie z materiałem podłoża, są jednorodne chemicznie i charakteryzują się stosunkowo dużą chropowatością.
The results of a study of SiO2 and SiO2-TiO2 coatings for the creation of a surface layer on commercially-pure Ti or titanium alloy Ti6Al4VELI are presented. The coatings of SiO2 and SiO2-TiO2 on base titanium were deposited using sol-gel method. The surface morphology and chemical compositions of the coatings were studied by using scanning electron microscopy with electron diffraction spectroscopy and profile measurement gauge. It was found that coatings obtained by the sol-gel method are compact, chemically homogeneous and relatively rough.
Źródło:
Postępy Nauki i Techniki; 2011, 9; 80-90
2080-4075
Pojawia się w:
Postępy Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania z wykorzystaniem spektroskopii FTIR żeli i powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2
The FTIR studies of gels and thin films of Al2O3-TiO2-SiO2 systems
Autorzy:
Adamczyk, A.
Długoń, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284944.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
spektroskopia FTIR
metoda zol-żel
biomateriały
FTIR spectroscopy
sol-gel method
biomaterials
Opis:
W pracy zajęto się badaniami próbek monolitycznych oraz powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2, wykorzystując do syntezy metodę zol-żel. Żele były wygrzewane w różnych temperaturach (500oC, 850oC oraz 1100oC) odpowiadających temperaturom wygrzewania cienkich filmów na różnego typu podłożach. Powłoki były nanoszone poprzez zanurzanie próbek, a następnie ich wynurzanie ze stałą prędkością z odpowiedniego zolu. Powłoki glinowo-tytanowo-krzemionkowe nanoszono w ten sposób na podłoża węglowe, ze stali oraz na stop tytanowy. Wszystkie otrzymane próbki badano, wykorzystując spektroskopię FTIR, dyfrakcję rentgenowską XRD oraz mikroskopię elektronową SEM wraz z mikroanalizą rentgenowską EDS. We wszystkich widmach IR można było wyróżnić pasma pochodzące od drgań rozciągających grupy OH (przy około 3432-3672 cm-1) oraz pasma przypisane drganiom zginającym w cząsteczkach H2O (przy 1630 cm-1), co może być wynikiem zastosowania metody zol-żel do syntezy. Intensywność wymienionych pasm maleje w miarę wygrzewania próbek. W widmach IR próbek z układu Al2O3-TiO2-SiO2zaobserwowano dodatkowo obecność pasm pochodzących od drgań połączeń Si-O oraz Al-O.
In this work, samples of Al2O3-TiO2-SiO2system, in the form of bulk ones and thin films were obtained using the sol-gel method. The bulk samples were heated at different temperatures (500oC, 850oC and 1100oC) corresponding to the annealing process of coatings, deposited on different substrates by dipping and pulling out samples from the proper sol with the stable speed. Thin films of Al2O3-TiO2-SiO2system were deposited on carbon, steel and titanium alloy substrates. All bulk samples were studied by the FTIR spectroscopy and the X-ray diffractometry while thin films were also investigated by the electron microscopy together with the EDS method. In all IR spectra measured, the bands assigned to the stretching vibrations of OH groups (at about 3432-3672 cm-1) together with the bending vibrations in H2O molecules (at about 1630 cm-1) are observed, what is connected with the sol-gel synthesis. The intensity of all those bands decreases during an annealing process. In the IR spectra of samples of Al2O3-TiO2-SiO2system the presence of bands assigned to the Si-O bond vibrations and bands due to Al-O bond vibrations are observed.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 88; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
bioaktywność
cytotoksyczność
bioglass
sol-gel method
bioactivity
cytotoxicity
Opis:
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabrication of Mn doped PZT for ceramic-polymer composites
Otrzymywanie PZT domieszkowanego Mn do kompozytów ceramiczno-polimerowych
Autorzy:
Nogas-Ćwikiel, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352908.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
kompozyty ceramiczno-polimerowe
PZT+Mn
zol-żel
ceramic-polymer composites
sol-gel
Opis:
Lead zirconate titanate (PZT) ceramics, with general chemical formula Pb(Zr1-xTix)O3 are used in numerous piezo- and pyroelectric applications. In practice, PZT is rarely used in a chemical pure form. The dielectric, piezoelectric and pyroelectric properties of PZT can be modified by adding dopants to the ABO3-type PZT perovskite structure. Ceramics powders of manganese-doped lead zirconate titanate with composition Pb(Zr0.3Ti0.7)0.97Mn0.03O3 (PMZT) were prepared by the sol-gel method using: lead(II)acetate trihydrate, zirconium(IV)propoxide, titanium(IV)propoxide and manganese(II)acetate tetrahydrate as precursors. The PMZT-PVC composites were fabricated from PMZT and polymer powders by hot-pressing method.
Ceramiczne roztwory stałe cyrkonianu tytanianu ołowiu (PZT) o wzorze ogólnym Pb(Zr1-xTix)O3 znajdują szerokie zastosowanie jako piezo- i piroelektryki. W praktyce czysty PZT jest rzadko używany. Właściwości piezoelektryczne i piroelektryczne PZT modyfikuje się poprzez dodawanie domieszek do struktury typu perowskitu ABO3. Ceramiczne proszki cyrkonianu tytanianu ołowiu domieszkowanego manganem o składzie Pb(Zr0;3Ti0;7)0;97Mn0;03O3 (PMZT) otrzymano metodą zolowo-żelową. Jako prekursorów użyto: octanu ołowiu, propanolanu cyrkonu, propanolanu tytanu i octanu manganu. Kompozyty ceramiczno-polimerowe PMZT-PVC otrzymano z proszku PMZT i proszku polimeru PVC metoda prasowania na gorąco.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 4; 1065-1065
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizacja lipazy w sieci silikażelu
Lipase immobilization in a silics gel matrix
Autorzy:
Jakubiak, J.M.
Wójcik, M.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207743.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
immobilizacja
silikażel
zol-żel
lipaza
TMOS
immobilization
silica gel
sol-gel
lipase
Opis:
Badano proces immobilizacji lipazy z Candida rugosa w sieci silikażelu, otrzymywanego z tetrametoksysilanu na drodze procesu zol-żel. Żelowanie przeprowadzono przy trzech stężeniach fluorku sodu, który pełnił rolę katalizatora procesu. Stwierdzono spowolnienie procesu żelowania ze zmniejszeniem stężenia katalizatora. Wykazano także niewielki wpływ wymiaru ziaren biokatalizatorów na ich aktywność oraz istotny wpływ temperatury na stabilność podczas przechowywania.
The immobilization of lipase from Candida rugosa in a matrix of silica gel obtained from tetramethoxysilane by means of a sol-gel process was investigated. Gelation was effected at three concentrations of sodium fluoride which was used as the process catalyst. It was found that the gelation process was slower for lower concentrations of the catalyst. It also was demonstrated that the grain size of the biocatalysts had a minor effect on their activity while temperature had a significant effect on their stability during storage.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 343-346
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zol-żelowe rusztowania biokompozytowe dla regeneracji tkanki kostnej
Sol-gel derived biocomposite scaffolds for bone tissue regeneration
Autorzy:
Bałtrukiewicz, M.
John, Ł.
Sobota, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284162.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biokompozyt
regeneracja
tkanka kostna
zol-żel
biocomposites
regeneration
bone tissue
sol-gel
Opis:
W ciągu ostatniej dekady nastąpił gwałtowny rozwój inżynierii biomateriałów, inspirowany rosnącym zapotrzebowaniem na materiały zastępujące chory bądź uszkodzony organ oraz stymulujące regenerację tkanek. Tematyka naszych badań, z pogranicza chemii oraz inżynierii materiałowej, dotyczy funkcjonalnych materiałów kompozytowych, należących do III generacji biomateriałów - materiałów bionicznych, które mogą być stosowane jako protezy układu kostnego człowieka. Naszych celem było opracowanie optymalnej metody funkcjonalizowania organiczno-nieorganicznych biomimetycznych materiałów kompozytowych, wcześniej otrzymanych i scharakteryzowanych w naszym zespole. [1] Materiały kompozytowe otrzymano techniką zol-żel, która zapewnia równomierną dystrybucję wprowadzonych substancji w matrycy, a następnie formowano w trójwymiarowe rusztowania (skafoldy, ang. scaffolds) techniką odlewania połączonego z wymywaniem cząstek, z użyciem cukru i węglanu amonu, jako porogenu i czynnika modyfikującego powierzchnię. [1] Trójwymiarowe skafoldy (RYS.1a i b) posiadają morfologię analogiczną do kości gąbczastej – system połączonych, otwartych porów o wielkości 150–300 μm oraz chropowatość w zakresie 0.2–7 μm - cechy te stwarzają możliwość adhezji i proliferacji komórek oraz stwarzają możliwość funkcjonalizowania. Wprowadzanie do matrycy czynników funkcjonalizujących, głównie cząsteczek organicznych, ma na celu wzbogacanie lub zmianę charakteru wyjściowego materiału np. zmianę rozpuszczalności materiału, lub efektywniejsze wiązanie czynników wzrostu czy leków. Najbardziej ciekawe z punktu widzenia medycyny regeneracyjnej są badania nad wprowadzaniem substancji farmakologicznie czynnych do matrycy kompozytowej, co prowadzi do otrzymywania układów o kontrolowanym dostarczaniu leków do miejsca przeznaczenia (DDS–ang. drug delivery system), a trójwymiarowe biomateriały układu kostnego wydają się być doskonałym nośnikiem dla cząsteczek leków. Biokompozyty zostały otrzymane techniką zol-żel z wykorzystaniem komponentów organicznych: poli(metakrylanu 2-hydroksyetylu) (HEMA) i etenylotrietoksysilanu (TEVS). Substraty zostały wybrane ze względu na obecność ugrupowań winylowych, które oprócz polimeryzacji z utworzeniem wiązań C-C, mogą tworzyć połączenia typu cross-linking –(-O-CH2-Si-O-)n, odpowiedzialne są za powstawanie mezoporowatej matrycy kompozytowej. Z kolei, obecność grup alkoksylowych w związku krzemu umożliwia hydrolizę i polikondensację z utworzeniem sieci połączeń –Si-O-Si– oraz grup silanolowych ≡Si-OH. Obecność tych ugrupowań inicjuje wymianę jonów pomiędzy płynem biologicznym a materiałem, co także umożliwi krystalizację związków bogatych w wapń i fosfor na amorficznej powierzchni kompozytu (głównie HAp) (RYS.2). Biorusztowania materiałów kompozytowych zostały także poddane procesowi syntetycznego pokrywania hydroksyapatytem (HAp), reakcja typu „one-pot” przeprowadzona była w nieskomplikowany i efektywny sposób. [4] Obrazy SEM (RYS.3) przedstawiają materiał równomiernie pokryty kryształami o kształcie przypominającym kwiaty („flower like shape”) - określenie to odnosi się do syntetycznego hydroksyapatytu. [3] Obecność grup ≡Si-OH na powierzchni badanych materiałów jest niezbędna dla procesu funkcjonalizowania, ponieważ grupy te oddziałują z cząsteczkami organicznymi, posiadającymi takie grupy funkcyjne jak aminowa czy hydroksylowa (R), tworząc wiązania wodorowe lub słabe oddziaływania (typu π-stacking). Matryca kompozytowa funkcjonalizowana była techniką współkondensacji („one-pot”) oraz sillilowania (RYS.4) z użyciem 3-aminopropylotrimetoksysilanu (APTMS) w atmosferze inertnej. Następnie wprowadzano substancje farmakologicznie czynne należące do grupy Niesteroidowych Leków Przeciwzapalnych (NLPZów) tj. ibuprofen i meloksykam (RYS.5). Wybór tych leków podyktowany był faktem występowania stanów zapalnych w miejscach implementowania protez. Otrzymane skafoldy kompozytowe scharakteryzowane zostały za pomocą rentgenowskiej dyfraktometrii proszkowej (PXRD), Spektroskopii w Podczerwieni (FT-IR), Spektroskopii UV-VIS, Skaningowej Mikroskopii Elektronowej (SEM-EDS) oraz Transmisyjnej Mikroskopii Elektronowej (TEM-EDS).
Over the last decade there has been a rapid development of bio-engineering, inspired by the growing demand for materials to replace damaged parts of the body and stimulate tissue regeneration. Our research, on the border of chemistry and materials science, concerns the development of functional composite materials, belonging to the third generation of biomaterials - bionic materials, that can be used as an artificial human bone. Our research was focused on development an optimal, novel method of functionalization biomimetic organic-inorganic composite materials, previously obtained and characterized in our research team. [1] Materials were synthesized via the sol-gel technique, which allows even distribution of substances introduced into the composite matrix, and then formed as three-dimensional scaffolds using a particulate leaching technique in which sugar and ammonium caronate were used as porogen and factor for surface modyfication. [1]. Three-dimensional scaffolds (FIG.1a and b) possess morphology similar to the cancellous bone – the system of interconnected, open-pore size 150 - 300 μm and a surface roughness of 0.2 - 7 μm – these features provide an opportunity for cell adhesion and proliferation and create a great potential for functionalization process. Introduction of functionalization agents, mainly an organic molecules, enhance or modify the nature of the starting material, such as changing the solubility of material or more efficient binding of growth factors or drugs. The most attractive, from regenerative medicine point of view, are studies on introduction of a pharmacologically active substances into the matrix, which leads to controlled drug delivery systems (DDS) and a three-dimensional skeletal biomaterials provide an excellent carrier for drug molecules. The biocomposites were prepared by combining organic components: 2-hydroxyethylmethacrylate (HEMA) and triethoxyvinylsilane (TEVS) via sol-gel technique. This compounds were chosen because of the presence of vinyl groups, which in addition to C-C bonds, may form a cross-linking connections –(-O-CH2-Si-O-)n, which are responsible for the formation of silica, while presence of alkoxy groups (RO-) in a silicon precursor, allows hydrolysis and polycondensation to form –Si-O-Si– network and silanol ≡Si-OH moieties. Silanols initiate the exchange of ions between the biological fluid and the material, also enabling crystallization of hydroxyapatite (HAp) on the composite surface, which lead to bone growth and an effective recovery of the treated fragment (FIG.2). Biocomposite scaffolds were also coated with synthetic hydroxyapatite (HAp) in the one-pot reaction, carried out in a simple and efficient manner. [4] SEM images (FIG.3) show material that is densely and evenly covered with shape-like flower crystals, which refers to the synthetic hydroxyapatite. [3]. The presence of ≡Si-OH groups on the surface of the materials is essential for the process of functionalization, as these groups interact with organic molecules with functional groups (R), such as amine or hydroxyl, allowing hydrogen bond formation or π-stacking interactions, etc. depending on drug molecule nature. The composite matrix was functionalized via cocondensation and sililation techniques (FIG.4) using 3-aminopropyltrimethoxysilane (APTMS) in the inert atmosphere. Then the pharmacologically active substances were introduced - drugs belonging to the group of NSAIDs - ibuprofen and meloxicam (FIG.5). These drugs were chosen because of occurrence of inflammation after implementing dentures. Obtained materials were characterized by powder X-ray diffraction analysis (PXRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), Ultraviolet–visible spectroscopy (UV-VIS), scanning electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (SEM-EDS) and transmission electron microscopy-energy-dispersive spectroscopy (TEM-EDS).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 46-48
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie sprzęgacza siatkowego do precyzyjnych pomiarów współczynnika załamania
Grating coupler application for precise measurements of refractive index
Autorzy:
Krasiński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153660.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
współczynnik załamania
sprzęgacz siatkowy
zol-żel
refractive index
grating coupler
sol-gel
Opis:
Praca przedstawia zastosowanie wejściowego sprzęgacza siatkowego do wyznaczania współczynnika załamania cieczy. Sprzęgacze siatkowe o stałej 1000linii/mm na światłowodach planarnych SiO2:TiO2otrzymywanych metodą zanurzeniową (zol-żel) wytwarzano poprzez odciskanie reliefu siatki. W pracy przedstawione są wyniki badań eksperymentalnych i wyniki analizy teoretycznej struktury sensorowej.
The paper involves the application of input grating coupler for measurements of refractive index of the liquids. Surface relief grating with 1000 line/mm on planar SiO2:TiO2 waveguides were fabricated by combination of a dip-coating method (sol-gel) with an embossing technique. The paper presents the results of experimental research on the produced grating couplers and the results of theoretical analysis of the sensor structure.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2007, R. 53, nr 9 bis, 9 bis; 277-280
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesizing and characterization of nano-Graphene Oxide-reinforced Hydroxyapatite Coatings on laser treated Ti6Al4V surfaces
Autorzy:
Bulbul, E.
Aksakal, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307020.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
obróbka powierzchni
hydroksyapatyt
zol-żel
surface treatment
hydroxyapatite
nano-graphene oxide
sol-gel
Opis:
Laser-treated Ti6Al4V surfaces were coated by the single-layer hydroxyapatite (HA) and double-layer hydroxyapatite reinforced by the reduced nano-graphene oxide (rGO) using the sol-gel method. The effects of rGO reinforcement at different ratios and sintering temperatures on surface morphology and adhesion strength of the single and double layer coatings (rGO/HA) were analysed. As the initial treatment process, a laser texturing was patterned on the alloy and then, prepared samples were coated. The coated laser-modified HA and HA/rGO-coated Ti6Al4V surfaces were characterized by Raman spectroscopy, X-ray diffraction (XRD), Field Emission Scanning Electron Microscope (FESEM) and the adhesion strength between the coat and substrates were determined by the standard adhesion tests. The conducted analyses indicated that the substitution of rGO into HA matrix revealed a homogeneous morphology and relatively crack-free coatings on the laser-treated Ti substrate surfaces. Adhesion tests showed that, the HA + rGO (1.0 wt. %) biocomposites exhibited a significant increase in adhesion strength compared to untreated surfaces and to the single HA-coated Ti6Al4V substrates.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2017, 19, 4; 171-180
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
cytotoksyczność
aktywność przeciwbakteryjna
bioglass
sol-gel method
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stabilności termicznej proszków ZrO2 modyfikowanych tlenkami MgO oraz Y2O3
Evaluation of thermal stability of ZrO2 powders modified with MgO and Y2O3
Autorzy:
Nakonieczny, D.
Paszenda, Z.
Walke, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285514.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
zol-żel
biomateriały ceramiczne
protetyka stomatologiczna
CAD/CAM
sol-gel
ceramic biomaterials
prosthetic dentistry
Opis:
Celem zrealizowanych badań było uzyskanie proszków ZrO2 zmodyfikowanych tlenkami itru i magnezu, które mogłyby być wykorzystane do przygotowania bloczków ceramicznych - półproduktu w procesie wytwarzania tzw. pełnoceramicznych protez stałych w protetyce stomatologicznej. Uzupełnienia pełnoceramiczne (full-ceramic restorations) w porównaniu do konwencjonalnych protez metalowo-ceramicznych (porcelain fused to metal) nie powodują metalozy oraz nie sprzyjają odkładaniu się płytki nazębnej i kamienia nazębnego. Rosnąca popularność protez pełnoceramicznych jest wynikiem upowszechnienia się technologii CAD/CAM, (wprowadzenie bardzo dokładnych frezarek numerycznych oraz oprogramowania dedykowanego dla gabinetów i laboratoriów stomatologicznych), dzięki której można precyzyjnie odwzorować warunki anatomiczne panujące w jamie ustnej pacjenta oraz wykonać funkcjonale uzupełnia protetyczne. Etapem limitującym dalsze stadia procesu wytwórczego oraz właściwości eksploatacyjne ZrO2 jest synteza proszków ceramicznych. Do przygotowania proszków wykorzystano „klasyczną” mokrą metodę zol-żel. Jako prekursor tlenku cyrkonu zastosowano propanolan cyrkonu. Jako prekursory domieszek tlenkowych wykorzystano heksahydraty azotanu itru oraz magnezu. Przydatność przygotowanych do prac proszków oceniono na podstawie analizy termicznej z wykorzystaniem termograwimetrii (TG). Materiały poddano badaniom ze względu na prawdopodobieństwo wystąpienia w składzie chemicznym sporządzonych próbek termolabilnego w zakresie temperatur spiekania wodorotlenku cyrkonu (Zr(OH)4, temperatura rozkładu 823 K) [1]. Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić nieznaczny, nie związany z dehydratacją ubytek masy próbek, co świadczy o braku obecności wodorotlenku cyrkonu w przygotowanych proszkach.
The aim of presented study was to obtain zirconia powders modified with magnesium and yttrium oxides addition, which could be used for the preparation of the ceramic blocks - an intermediate product for manufacturing of the full ceramic fixed prosthetic restorations in prosthetic dentistry. Full ceramic restorations compared to so called conventional porcelain fused to metal restorations do not cause metallosis and prevent to the accumulation of plaque and tartar. The growing popularity of all-ceramic restorations is the result of spread of CAD / CAM technology, (introduction of high-precision milling machines and dedicated software for dentist and technicians la¬boratories) which allows to precisely reproduce the anatomical conditions prevailing in the patient's mouth and perform functional prosthetic restorations. Limiting step of the further process stages is the synthesis of ceramic powders. For the preparation of the ceramic powders the "classic" wet sol-gel method was used. As the zirconium oxide precursor zirconium isopropoxide was used. As the dopant oxide precursors were used yttrium and magnesium nitrate hexahydrates. Usefulness of prepared powders was characterized by thermogravimetry (TG). Materials were tested due to the likelihood occurrence of zirconium hydroxide in prepared samples chemical composition which is thermolabile in the range of sintering temperatures (Zr(OH)4, decomposition temperature 823 K) [1]. Results of the analysis led to the conclusion of presence of negligible, not associated with dehydration weight loss of the samples which show the absence of zirconium hydroxide in prepared powders.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 120; 8-12
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermal properties of porous sodium polyacrylate/silica nanocomposites
Właściwości termiczne porowatych nanokompozytów poliakrylan sodu/krzemionka
Autorzy:
Korobeinyk, Alina
Yurchenko, Gabriella
Matkovsky, Alexander
Tertykh, Valentin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202781.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
sol-gel process
porous nanocomposites
sodium polyacrylate
proces zol-żel
porowate nanokompozyty
poliakrylan sodu
Opis:
Porous sodium polyacrylate/silica (SPA/SiO2) nanocomposites were obtained in a single-stage sol-gel process involving the acidic hydrolysis of tetramethoxysilane (TMOS) in the presence of SPA. The TMOS/SPA molar ratio ranged from 2:1 to 8:1. The physical and thermal properties of the nanocomposites were characterized by FTIR, SEM, TGA and adsorption analysis (BET, BJH). The mechanical and chemical treatment of the composite after the synthesis increased its specific surface area without significantly changing thermal properties. The process enables pore size control.
Porowate nanokompozyty poliakrylan sodu/krzemionka (SPA/SiO2) otrzymano w jednoetapowym procesie zol-żel polegającym na kwaśnej hydrolizie tetrametoksysilanu (TMOS) w obecności SPA. Stosunek molowy TMOS/SPA wynosił od 2:1 do 8:1. Właściwości fizyczne i termiczne otrzymanych nanokompozytów scharakteryzowano za pomocą FTIR, SEM, TGA i analizy adsorpcyjnej (BET, BJH). Mechaniczna i chemiczna obróbka kompozytu po procesie syntezy zwiększyła jego powierzchnię właściwą bez znaczącej zmiany właściwości termicznych. Proces umożliwia kontrolę wielkości porów.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 2; 106--112
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies