Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zimotrwałość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Przydatność badań mrozoodporności w przewidywaniu zimotrwałości odmian pszenicy ozimej
    Usefulness of frost resistance assessments for prediction of winter hardiness of winter wheat cultivars
    Autorzy:
    Witkowski, Edward
    Witkowska, Krystyna
    Woźna-Pawlak, Urszula
    Rubrycki, Krzysztof
    Matysik, Przemysław
    Bogacka, Maria
    Bielerzewska, Helena
    Konieczny, Marcin
    Łagodzka-Gola, Małgorzata
    Drzazga, Tadeusz
    Śmiałowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198485.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    pszenica ozima
    mrozoodporność
    zimotrwałość
    winter wheat
    frost resistance
    winter hardiness
    Opis:
    Celem badań było porównanie wyników oceny mrozoodporności i zimotrwałości 426 rodów i odmian pszenicy ozimej badanych w latach 2010–2012. Stwierdzono wysoce istotną korelację pomiędzy wynikami ocen obu metod wynoszącą w 2010 roku, r = 0,683, w 2011 roku, r=0,561, a w 2012 roku r=0,614. Ważnymi czynnikami w ocenie mrozoodporności i zimotrwałości okazały sie warunki środowiska, które należy uwzględnić w trakcie prowadzenia badań oraz podczas analizy otrzymanych wyników.
    The purpose of the study was to compare the results of the evaluation of frost resistance and winter hardiness of 426 winter wheat varieties tested in the years 2010–2012. A highly significant correlation was found between the results of both methods of evaluations in 2010, r = 0,683, in 2011, r = 0,561, and in 2012 r = 0,614. Important factors in the evaluation of frost resistance and winter hardiness have proven to be environmental conditions, which should be taken into account in the preparation, and conducting the evaluations as well as during analysis of the obtained results.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 268; 15-21
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek białek zapasowych z zimotrwałością u wybranych mieszańców pszenicy ozimej
    Relationship between wheat storage proteins and winter hardiness in chosen hybrids of winter wheat
    Autorzy:
    Witkowska, Krystyna
    Witkowski, Edward
    Śmiałowski, Tadeusz
    Waga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198492.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    elektroforeza
    markery biochemiczne
    pszenica ozima
    zimotrwałość
    electrophoresis
    bichemical markers
    winter wheat
    winter hardiness
    Opis:
    Celem badań było poszukiwanie związków pomiędzy markerami biochemicznymi a stopniem przezimowania u 2 grup pszenic ozimych: 19 wieloliniowych genotypów (90 linii F5) pochodzących z 6 kombinacji mieszańcowych pszenicy zwyczajnej (T. aestivum ssp. vulgare) oraz trzech par genotypów wytworzonych z mieszańca orkiszu (odmiany Oberkummer Rotkorn (Triticum aestivum spelta L.) i rodu LAD 480 (T. aestivum ssp. vulgare). Materiał poddano analizom elektro¬foretycznym. W pierwszej grupie badanego materiału stwierdzono silne zróżnicowanie pod względem zimotrwałości wahające się od 4 do 9 stopni (w skali 9°). Uzyskane wyniki sugerują, że kombinacja podjednostek HMW glutenin [Glu A1(Null), Glu B1(7+9), Glu D1 (5+10)] jest powiązana z podwyższoną zimotrwałością pszenicy ozimej. Zimotrwałość drugiej grupy mieszańców oddalonych była niższa i wahała się od 1 do 5 stopnia. Markerami wysokiej zimotrwałości u tej grupy mieszańców okazał się blok białek gluteninowych z podjednostką HMW warunkowanych przez locus Glu A1 z podjednostką „2”i locus Glu D1 z podjednostką „5+10/2+12” oraz blok białek gliadynowych z podjednostkami zawierającymi markery białkowe linii z null allelem w locus Gli B2.
    The aim of these studies was to find out whether polymorphic wheat storage proteins (gliadins and HMW glutenins) and winter hardiness are interrelated. Two sets of winter wheats were analyzed. In the first set 19 groups of hybrid genotypes (90 lines in total) of F5 generation from cross combinations between common wheat (Triticum aestivum ssp. vulgare) cultivars and strains were analyzed. The second set comprised four pairs of hybrid genotypes originating from crossing between spelt (Triticum aestivum ssp. spelta, cv. Obercummer Rotkorn) and common wheat breeding strain LAD 480. Gliadins and HMW glutenins extracted from individual kernels of analyzed hybrid genotypes were separated using electrophoretic techniques: A-PAGE and SDS-PAGE. The obtained results suggested close relationships between HMW glutenin subunits: Glu A1-1, Glu B1-7+9/6+8, Glu D1-5+10 and gliadin null alleles localized on the chromosome 6B (locus Gli B2) and winter hardiness of winter wheat.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 268; 23-34
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania zwiazku potrzeb jaryzacyjnych z zimotrwaloscia roslin rzepaku ozimego o zmodyfikowanych cechach jakosciowych
    Autorzy:
    Wawrzyniak, M
    Ogrodowczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/834253.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    zimotrwalosc
    hodowla roslin
    jarowizacja
    plony
    rzepak ozimy
    winter hardiness
    plant breeding
    vernalization
    yield
    winter rape
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2003, 24, 2; 383-393
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Określenie czynników decydujących o zimowaniu pszenicy ozimej i pszenżyta ozimego w warunkach polskich
    Identification of factors determining winter wheat and winter triticale overwintering under Polish winter conditions
    Autorzy:
    Rapacz, Marcin
    Jurczyk, Barbara
    Sasal, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199465.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    fluorescencja chlorofilu
    mrozoodporność
    rozhartowywanie
    zimotrwałość
    zmiany klimatyczne
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2019, 286; 27-30
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zimotrwalosc gatunkow rodzaju Aegilops i Triticum aestivum L. w warunkach klimatycznych Polski wschodniej
    Autorzy:
    Prazak, R
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/798535.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    zimotrwalosc
    Triticum aestivum
    rosliny uprawne
    Aegilops
    zboza
    Polska Wschodnia
    kozieniec
    pszenica zwyczajna
    Opis:
    W latach 1989-1998 w Instytucie Nauk Rolniczych w Zamościu przeprowadzono polową ocenę zimotrwałości 19 gatunków z rodzaju Aegilops oraz trzech odmian pszenicy ozimej - Begra, Gama i Kamila. Miarą zimotrwałości był procent roślin żywych na wiosnę. Z ocenianych gatunków Aegilops najwyższą zimotrwałością odznaczały się: Ae. cylindrica, Ae. triuncialis, Ae. triaristata 6 x, Ae. ovata, Ae. squarrosa (67,61-76,48%), natomiast najniższą Ae. longissima, Ae. variabilis (peregrina) i Ae. variabilis (21,80-41,02%). Pozostałe gatunki Aegilops oraz pszenice Begra i Kamila charakteryzowały się pośrednią zimotrwałością.
    In 1989-1998 in Institute of Agricultural Sciences in Zamość, 19 Aegilops species and three winter wheat cultivars - Begra, Gama, Kamila were investigated for winterhardiness under field conditions. The measure of winterhardiness was the percentage of alive plants in spring. The highest winterhardiness showed: Ae. cylindrica, Ae. triuncialis, Ae. triaristata 6 x, Ae. ovata, Ae. squarrosa and Gama wheat cultivars (67.61-76.48%) while Ae. longissima, Ae. variabilis (peregrina), Ae. variabilis the lowest (21.80-41.02%). The remaining Aegilops species and wheat Begra nad Kamila cultivars were characterized by intermediate reaction.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 445-450
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zimotrwałość Lolium perenne w runi pastwiskowej i łąkowej na glebie torfowo-murszowej
    Winterhardiness of Lolium perenne in pasture and meadow swards on peat-muck soil
    Autorzy:
    Kulik, M.
    Baryla, R.
    Lipinska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46930.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    zycica trwala
    Lolium perenne
    zimotrwalosc
    run lakowa
    run pastwiskowa
    gleby torfowo-murszowe
    odmiany roslin
    odmiany krajowe
    odmiany holenderskie
    Opis:
    Celem pracy była ocena zimotrwałości Lolium perenne L. w runi pastwiskowej i łąkowej na glebie torfowo-murszowej. Badania przeprowadzono w latach 1996- 2000 w dwóch równoległych doświadczeniach. Badaniami objęto pięć polskich odmian, jeden polski ród oraz trzy holenderskie odmiany Lolium perenne L. w 11 mieszankach. Odmiany Lolium perenne L. stanowiły w testowanych mieszankach 35%, pozostałą część (65%): Dactylis glomerata L., Phleum pratense L. i Trifolium repens L. oraz dodatkowo w mieszankach łąkowych – Trifolium pratense L. Skład gatunkowy runi określano na podstawie analizy botaniczno-wagowej. Zimotrwałość Lolium perenne była ograniczana przez niekorzystne warunki termiczne podczas zim, zwłaszcza w warunkach użytkowania kośnego, jednak w trakcie sezonu wegetacyjnego następowała szybka regeneracja. Średni udział Lolium perenne L. w runi pastwiskowej wahał się w granicach 45,6-57,8%, a w runi łąkowej – 24,2-45%. Uzyskane wyniki potwierdzają dużą przydatność pastwiskową większości badanych odmian życicy trwałej na gleby torfowo-murszowe Polski wschodniej i niektórych odmian także na użytkowanie kośne.
    The aim of this paper was to evaluate winterhardiness of different cultivars of Lolium perenne L. in pasture and meadow swards on peat-muck soil. The studies were carried out over 1996-2000 in two parallel experiments. Five Polish cultivars, one Polish line and three Dutch cultivars of Lolium perenne L. were involved in eleven mixtures. The cultivars of Lolium perenne L. constituted 35% of the mixtures tested and the other 65% was made up by Dactylis glomerata L., Phleum pratense L. and Trifolium repens L.; also additionally in meadow mixtures – by Trifolium pratense L. The sward species composition was determined by the botanical-and-gravimetric analysis. Winterhardiness of Lolium perenne was limited by unfavorable thermal conditions during winters, especially when used for hay production, however over the vegetation period it was followed by a fast regeneration. Mean share of Lolium perenne L. in pasture sward ranged from 45.6 to 57.8% and in meadow sward – from 24.2 to 45%. The results obtained confirm a high meadow applicability of most of the perennial ryegrass cultivars investigated on peat-muck soils of Eastern Poland and of some cultivars also to be used for hay production.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Identyfikacja genów związanych z ekspresją zimotrwałości i tolerancji suszy u form introgresywnych Lolium multiflorum/Festuca arundinacea
    Identification of genes associated with winter-hardiness and drought tolerance in the introgression forms of Lolium multiflorum/Festuca arundinacea
    Autorzy:
    Kosmala, Arkadiusz
    Augustyniak, Adam
    Perlikowski, Dawid
    Pawłowicz, Izabela
    Zwierzykowski, Włodzimierz
    Płażek, Agnieszka
    Paszkowski, Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199550.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    cor14b
    mrozoodporność
    odporność na choroby
    odporność na suszę
    trawy
    Wcor80
    zimotrwałość
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2019, 286; 379-382
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekty uprawy cykorii korzeniowej na nasiona metoda bezwysadkowa w roznych terminach siewu na tle przebiegu pogody
    Autorzy:
    Jendrzejczak, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797867.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    warunki agrometeorologiczne
    zimotrwalosc
    terminy siewu
    wzrost roslin
    nasiona
    uprawa roslin
    siew
    plony
    uprawa bezwysadkowa
    uprawa na nasiona
    cykoria korzeniowa
    Opis:
    W trzyletnim doświadczeniu polowym badano wpływ 3 terminów siewu (25-28. VIII, 10-11. VIII i 25-27. VIII) na wzrost, przezimowanie oraz plony nasion cykorii korzeniowej uprawianej metodą bezwysadkową. W warunkach regionu środkowo-zachodniego Polski pozyskiwanie nasion cykorii tym sposobem okazało się możliwe, szczególnie w latach o dostatecznej liczbie opadów i dokonywaniu wysiewu najpóźniej do końca I dekady sierpnia.
    In a field experiment the effect of three dates of sowing (July 25-28, August 10-11 and August 25-27) on the growth, over-wintering and seed yield of chicory cultivated by plantingless method was studied. Production of chicory seeds by plantingless method in the middle-west part of Poland was possible, especially in the years of sufficient rainfall and when chicory was sown at the latest at the end of the first decade of August.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1994, 414; 193-198
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcja pszenicy ozimej na termin i gęstość siewu
    Response of winter wheat to the date and density of sowing
    Autorzy:
    Dubis, B
    Budzynski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46932.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    struktura plonu
    zimotrwalosc
    terminy siewu
    uprawa roslin
    siew
    pszenica ozima
    plony
    warunki meteorologiczne
    gestosc siewu
    meteorological condition
    plant cultivation
    sowing
    sowing density
    sowing term
    winter wheat
    yield
    yield structure
    winter hardiness
    Opis:
    Zbadano i opisano plonowanie pszenicy ozimej w łanie o zróżnicowanym zagęszczeniu roślin, uprawianej w warunkach wczesnego i o 2 tygodnie późniejszego terminu siewu. Wykazano, że zwartość kłosów pszenicy ozimej gwarantującą plon ziarna na poziomie 72,9 dt z ha można uzyskać już przy wysiewie 240 kiełkujących ziarniaków na m2. W latach o dobrych warunkach wilgotnościowych wiosną nawet siewy rzadkie (120 i 240 ziaren na m2) – poprzez dobrą krzewistość produktywną – zapewniają duże plony ziarna. W warunkach posusznych wiosną korzystniejsze dla plonu są siewy gęste (480, 600 ziarniaków). Siew wykonany 24 września zapewniał najwyższe plony. Przyspieszenie terminu o 10-14 dni wpływało na zwiększenie zwartości kłosów w łanie i liczby ziaren w kłosie, sprzyjało obniżce masy 1000 ziarniaków i silniejszemu porażeniu roślin przez Septoria nodorum Berk., czego efektem była obniżka plonu.
    Yields of winter wheat were determined and described in the canopy of different plant density sown at early date and the date 2-weeks delayed as compared to the recommended one. It was shown that the density of winter wheat ears which would guarantee the grain yield of 72.9 dt per hectare can be obtained already by sowing 240 germinating grains per 1 m2. In the years of good humidity in spring, even sparse sowing density (120 and 240 grains · m-2), due to good productive tillering, ensures high grain yields. Under semi-drought in spring a higher sowing density (480 or 600 grains · m-2) is more favorable to the yield. When sowing took place on the 24th of September the highest yield was achieved. 10-14 day earlier sowing date increased the number of ears in the canopy and the number of grain per ear, however it helped a decrease in 1000 grain weight and resulted in a greater plant infection with Septoria nodorum Berk., which resulted in a decreased yield.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2006, 05, 2; 15-24
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw uproszczenia uprawy roli i sposobu regulacji zachwaszczenia na plonowanie i koszcz produkcji rzepaku ozimego. I.Zimotrwalosc, zachawszczenie i plonowanie rzepaku
    Autorzy:
    Budzynski, W
    Jankowski, K.
    Szczebiot, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/834315.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    zimotrwalosc
    uprawa uproszczona
    uprawa roli
    uprawa roslin
    plony
    koszty produkcji
    rzepak ozimy
    zachwaszczenie
    winter hardiness
    simplified tillage
    soil cultivation
    plant cultivation
    yield
    production cost
    winter rape
    weed infestation
    Źródło:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2000, 21, 2; 487-502
    1233-8273
    Pojawia się w:
    Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zimotrwalosc roznych form lucerny w zaleznosci od zawartosci weglowodanow w szyjce korzeniowej
    Autorzy:
    Broda, Z
    Dyba, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/75739.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Łąkarskie
    Tematy:
    zawartosc weglowodanow
    zimotrwalosc
    weglowodany
    lucerna
    szyjka korzeniowa
    Źródło:
    Łąkarstwo w Polsce; 2001, 04; 37-41
    1506-5162
    Pojawia się w:
    Łąkarstwo w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw dawki oraz sposobu nawozenia azotem i potasem na zimotrwalosc pora
    Autorzy:
    Biesiada, A
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805335.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie poglowne
    nawozenie doglebowe
    zimotrwalosc
    por
    nawozenie przedwegetacyjne
    metody nawozenia
    produkcja roslinna
    dawki nawozowe
    nawozenie dolistne
    nawozenie azotem
    nawozenie potasem
    warzywa
    Opis:
    W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 1988 - 1991 w Stacji Doświadczalnej w Piastowie oceniano wpływ dawki, sposobu oraz terminu nawożenia N i K na plonowanie i zimowanie w polu pora odmiany Wiła. Azot stosowano doglebowo przedwegetacyjnie (200 kg N/ha) lub dzielono na dawkę przedwegetacyjną i 1 - 3 dawki pogłównie (100 + 50; 100 + 2 x 50; 100 + 3 x 50 kg N/ha). W kolejnych dwóch obiektach nawożenie przedwegetacyjne w ilości 100 kg N/ha uzupełniano dokarmianiem dolistnym w ilości 25 i 50 kg N/ha w formie 4 oprysków. Na połowie poletek w doświadczeniu rośliny dodatkowo nawożono dolistnie potasem w ilości 25 kg K/ha, w postaci 2 oprysków wykonanych w pierwszej połowie września. Wyniki doświadczenia wykazały, że optymalną metodą nawożenia doglebowego azotem było zastosowanie 100 kg N/ha przedwegetacyjnie i 100 kg N/ha pogłównie. Podobnej wysokości plon pora dało nawożenie doglebowe dawką 100 kg N/ha uzupełnione dolistnie dawką 25 kg N/ha. Dolistne nawożenie roślin potasem przyczyniło się do wzrostu plonu pora zbieranego w październiku i w kwietniu po przezimowaniu. W roślinach pora zimujących w polu wzrastała zawartość azotu ogólnego i potasu, zaś poziom azotanów był nieco niższy w porównaniu do zanotowanego w okresie jesieni.
    In field experiment conducted in 1988 - 1991 at Piastów Experimental Station there was studied the effects of the rate, method and time of N and K aplication on the yield and overwintering of leek Wila cv. the nitrogen was supplied to soil an single dose (200 kg N/ha) before transplanting or in splited application with 1 - 3 topdressings (100 + 50; 100 +2 x 50; 100 + 3 x 50 kg N/ha). In two other treatments the preplant fertilization with 100 kg N/ha was followed by foliar nitrogen nutrition in the amounts of 25 and 50 kg N/ha, divided into 4 doses. On half of the experimental plots the supplemental foliar fertilization with potassium was used in total amount of 25 kg K/ha in two sprays conducted in early September. Results of the experiment showed that the most favourable method of N fetilization was the splitted application: 100 kg N/ha as a preplant dose and 100 kg N/ha as topdressing. Similar results were obtained in the treatment with 100 kg N/ha as a preplant dose and 25 kg N/ha as foliar nutrition applied in 4 sprayings. Supplementary foliar fertilization with K increased the yield of leek harvested in October and in April after overwintering. Total N and K concentrations increased in leek plants after overwintering, while the nitrates content was slightly lower in comparison to that obtained in autumn period.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 191-199
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego
    Economic value of winter pea breeding lines (Pisum sativum L.) in the conditions of Kujawy-Pomerania region
    Autorzy:
    Andrzejewska, J.
    Marciniak, J.
    Skinder, Z.
    Skotnicka, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47278.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    groch siewny
    Pisum sativum
    rody hodowlane
    groch ozimy
    rody hodowlane francuskie
    uprawa na zielonke
    miedzyplony ozime
    uprawa na nasiona
    zimotrwalosc
    wyka ozima
    plony
    zielona masa
    region kujawsko-pomorski
    garden pea
    breeding strain
    winter pea
    plant cultivation
    winter catch crop
    seed crop
    winter hardiness
    winter vetch
    yield
    green mass
    Kujawy region
    Pomeranian region
    Opis:
    W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18oC. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha-1. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.
    Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18oC. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha-1. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies