Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zawierzenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Religacja jako przejaw emanacji Boga. Filozofia Xaviera Zubiriego (1898–1983)
    Autorzy:
    Niziński, Rafał S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/426667.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    emanacja
    rzeczywistość
    Ja
    transcendentalność
    absolut
    zawierzenie
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2017, 44; 89-113
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Education and freedom. An essay on Józef Tischner’s pedagogical thought
    Wychowanie a wolność. Próba wglądu w myślenie pedagogiczne Józefa Tischnera
    Autorzy:
    Wrońska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41978407.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    education
    freedom
    totalistic pedagogy
    entrustment
    edukacja
    wolność
    pedagogika totalistyczna
    zawierzenie
    Opis:
    Written from the perspective of philosophical pedagogy, this text is an attempt to understand the pedagogical thought of one of the philosophers of freedom - Józef Tischner. The author takes on the challenge of extracting the meanings and sense present in Tischner’s source texts and statements related to education. It serves two purposes. The first one responds to the needs of pedagogics, which seeks philosophical justifications for undertaken pedagogical activity. The second one is more closely related to the need of philosophy;it involves checking how the pedagogical reflection fits into the philosophical concept of the author of "Thinking by values" and what it brings to it. By specifying the second goal, the author wants to look for the answer to the question:is Tischner's pedagogy a consistent application of his philosophy of freedom, or does it extend this philosophy and supplement it with a pedagogical aspect, invisible from the perspective of the philosophy itself.
    Tekst pisany z perspektywy pedagogiki filozoficznej jest próbą wglądu w myślenie pedagogiczne jednego z filozofów wolności - Józefa Tischnera. Autorka stawia przed sobą zadanie wydobycia i odczytania ze źródłowych tekstów i wypowiedzi Tischnera znaczeń i sensu, jakie nadaje on edukacji. Ma to służyć dwóm celom. Pierwszy z nich odpowiada na zapotrzebowanie pedagogiki, która szuka filozoficznych uzasadnień dla podejmowanej działalności pedagogicznej. Drugi cel ściślej wiąże się z zapotrzebowaniem filozofii; chodzi o sprawdzenie, w jaki sposób refleksja pedagogiczna wkomponowuje się w koncepcję filozoficzną autora „Myślenia według wartości” oraz co do niej wnosi. Uściślając ten drugi cel, Autorka chce szukać odpowiedzi na pytanie: czy pedagogia Tischnera jest konsekwentną aplikacją jego filozofii wolności, czy może tę filozofię poszerza?
    Źródło:
    Filozoficzne Problemy Edukacji; 2019, 2; 49-65
    2545-0948
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Problemy Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retrieving the Mystical Dimension in Ecumenism
    Odnaleźć mistyczny wymiar w ekumenizmie
    Autorzy:
    Berry, John Anthony
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037284.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekumenizm
    mistycyzm
    Ojcowie Kościoła
    modlitwa
    zawierzenie
    gościnność
    ecumenism
    mysticism
    Church Fathers
    prayer
    trust
    hospitality
    Opis:
    Dla adekwatnego obrazu dzisiejszego ekumenizmu należy przyjąć fakt szeroko rozpowszechnionej niepewności. Chociaż kwestie poszukiwania wspólnoty między Kościołami chrześcijańskimi czy też zobowiązania do świadectwa i do sprawiedliwości społecznej są bardziej niż uzasadnione, wołanie o „zwrócenie się do Boga” odbija się mocno w świadectwie proroków (ekumenicznych) dzisiaj, tak jak to było w przeszłości. Podczas gdy proces wchodzenia w duchową wspólnotę z innymi wymaga czasu, aż stanie się ona rzeczywista i widzialna, ekumenizm musi zacząć swą odnowę od Boga. Jest przede wszystkim Bożą wolą, aby „wszyscy byli jedno” (J 17,21). Wszystkie wysiłki podejmowane w ruchu ekumenicznym muszą znajdować swój początek i inspirację jedynie w Bogu. Cel artykułu jest nakreślony umiarkowanie. Chociaż istotne jest rozważanie zagadnień ekumenicznych, równie konieczne jest umiejscowienie wszystkich tych rozważań w świetle Boga jako źródła ekumenizmu. Powinien być to motyw przewodni artykułu. W recepcji, uznaniu i duchowości jest coś więcej. Artykuł przedstawia trzy główne kroki: 1. kontekstualizację poszukiwania jedności chrześcijan w epoce postnowoczesnej, 2. podkreślenie konieczności zależności między ekumenizmem i mistycyzmem chrześcijańskim, 3. uczenie się z kluczowych koncepcji mistycyzmu Ojców Kościoła, 4. zwrócenie ekumenizmu ku modlitwie, zawierzeniu i gościnności.
    In our present times, a search for widespread certainty over a sound understanding of ecumenism must be acknowledged. While questions on the vision for communion among the Christian churches or on the commitment to witness and to social justice are more than justified, the appeal to “turn to God” reverberates strongly throughout the witness of (ecumenical) prophets today as it did in the past. Although a real process of entering into spiritual communion with one another takes time to happen until it becomes real and visible, ecumenism must continually start afresh from God. Ecumenism is above all God’s will that “all may be one” (John 17:21). All human efforts in the ecumenical movement are to find their origin and inspiration from God alone. The aim of this paper is a modest one. It seeks to place all ecumenical discourse in the light of the mystery of God who is the source of communion. In this light, recent discourse on reception, recognition, and spirituality should be grounded in God’s very nature and call to become one in him. This article features four main steps: 1. to contextualise the quest for Christian unity in postmodern times, 2. to emphasise the necessity of a relationship between ecumenism and Christian mysticism, 3. to learn from central concepts of the mysticism of the Church Fathers, and 4. to reconfigure ecumenism on prayer, trust and hospitality.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 137-156
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia modlitw maryjnych Jana Pawła II
    The theology of the Marian prayers of John Paul II
    Autorzy:
    Warzeszak, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092705.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    John Paul II
    Marian prayers
    entrustment
    sanctuaries
    Jan Paweł II
    modlitwy maryjne
    zawierzenie
    sanktuaria
    Opis:
    W artykule dokonano analizy teologii obecnej w kilkudziesięciu modlitwach maryjnych, które Jan Paweł II odmówił w Rzymie, we Włoszech i w różnych sanktuariach maryjnych na świecie w czasie swych pielgrzymek. Autor wskazuje, że zachowała się w nich specyficzna mariologia – z jednej strony bardzo rygorystyczna teologicznie, oparta na podstawach biblijnych i teologicznych, a z drugiej strony zabarwiona miłością, pobożnością, synowskim oddaniem. Przywołane są wszystkie dogmaty mariologiczne, choć najczęściej Boże macierzyństwo oraz macierzyństwo wobec Kościoła. Jest to zatem mariologia dobrze uzasadniona, choć nie abstrakcyjna, odległa od człowieka, lecz taka, która pobudza do działania, do modlitwy, do kontemplacji, do wysiłku moralnego, duszpasterskiego, do miłości synowskiej wobec Matki niebieskiej. Jest to też mariologia niejako uprawiana w kontekście przeżywanych spraw i problemów, a więc niezwykle egzystencjalna, o czym świadczą kierowane do „naszej Matki” prośby o wsparcie w trudnościach życiowych. Zawierzenia, jakich papież dokonywał w poszczególnych sanktuariach czy przed ikonami lub statuami Najświętszej Maryi Panny, miały zapewne na celu także pozostawienie miejscowego ludu pod Jej opieką. Miały też znaczenie wychowawcze, apostolskie: uczyły modlić się do Matki Bożej, wzywać Jej pomocy, zapalać miłość do Niej wśród ludu. Nie potrzeba wykazywać, jaki ta jego postawa miała ogromny wpływ na pobożność maryjną w Kościele powszechnym i w każdym lokalnym, który odwiedzał.
    The author of this article analyzes the theology present in several dozen Marian prayers that John Paul II prayed in Rome, Italy and in various Marian shrines around the world. The author points out that a specific Mariology has been preserved in them; on onehand, very theologically rigorous, based on biblical and theological foundations, and on the other hand, tinged with love, piety and childlike devotion. All Mariological dogmas are recalled, although God’s motherhood and motherhood towards the Church are most frequently invoked. It is therefore a well-founded Mariology, though not abstract, distant from an being, but one that motivates action, prayer, contemplation, moral and pastoral effort, and filial love for the heavenly Mother. It is also Mariology practiced in a way in the context of experienced matters and problems, and therefore extremely existential, as evidenced by the requests addressed to “our Mother” for support in life’s difficulties. The entrustments made by the pope in various shrines or in front of the icons or statues of the Mother of God were undoubtedly intended to leave the local people under the protectionof the Mother of God. They also had educational significance: they taught to pray to Our Lady, to call upon Her help, to ignite among the people love for Her. It is not necessary to show how his Marian attitude had a profound effect on Marian devotion in the universal Church and in every local Church he visited.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 33-79
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość większa niż śmierć w doświadczeniu mistycznym św. siostry Faustyny
    Love Greater than Death in St. Faustina’s Mistical Experience
    Autorzy:
    Chmura, M. Nulla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571144.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    św. siostra Faustyna
    Miłosierdzie Boże
    zawierzenie
    ufność
    śmierć
    saint sister Faustina
    Divine mercy
    entrustment
    trust
    death
    Opis:
    Obchody 80-lecia śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, polskiej świętej, inspirują do pochylenia się nad jej duchową spuścizną, jaką pozostawiła w Dzienniczku, pisanym przez ostatnie cztery lata swego życia. Jawi się nam jako apostołka Bożego miłosierdzia, inspiratorka ruchu apostołów Bożego miłosierdzia, obejmującego wszystkie kontynenty, mistyczka i mistrzyni życia duchowego. Jej doświadczenie Boga miłosierdzia daje nowe spojrzenie także na człowieka w kontekście jego umierania, śmierci i wieczności. Siostra Faustyna pozostaje ciągle wiarygodnym świadkiem, a zarazem niedościgłym wzorem zawierzenia Bogu, który nieustannie pochyla się nad człowiekiem. Jej Dzienniczek to dobra szkoła uwielbienia Boga w jego miłosierdziu i przygotowania się do spotkania z Nim w godzinie śmierci.
    Celebration of the 80th anniversary of the death of saint sister Faustina Kowalska, the Polish saint, inspire us to take a closer look at her spiritual heritage she left in the Diary, written during the last four years of her life. She appears to us as an apostle of the Divine mercy, as the inspirer of the movement of the apostles of Divine mercy, embracing all continents, as the mystic and the master of spiritual life. Her experience of God of mercy gives a new look also to a man in the context of his dying, death and eternity. Sister Faustina is still a reliable witness, and at the same time an unattainable model of entrusting to God, who constantly bends over a man. Her Diary appears as a good school of praising God in His mercy and preparing to meet Him at the hour of death.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 3(52); 29-57
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opatrzność Boża – teologia i doświadczenie duchowe
    Divine Providence – Theology and Spiritual Experience
    Autorzy:
    Pałubska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340035.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Boże działanie
    Boża opieka
    zawierzenie Bogu
    chwała Boga
    Opatrzność
    godność człowieka
    wolność człowieka
    God action
    God's protection
    entrusting oneself to God
    God's glory
    Providence
    man's dignity
    man's freedom
    Opis:
    God reveals Himself to man in a variety of forms. The form that is most available and at the same time most needed by the Creation is His revelation in His careful protection of it. Theologians explain the source of such revelation with His love and His desire for good. Encountering the difficulty connected with reconciling the Divine Providence with the existence of evil in the world scholars explain that God respects the freedom of man, who may refrain from choosing good; and then God may allow the affliction of evil for didactic reasons – the experience of evil should incline the Creation to reject it and to choose good. God's kindness revealed to man makes man entrust himself to God and follow Him in His protective actions as well as publicly worship Him in the Church's liturgical prayer.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 5-22
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja dziecięctwa duchowego ks. Aleksandra Woźnego
    Rev. Aleksander Woźnys Concept of Spiritual Childhood
    Autorzy:
    Mueller, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047870.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    spiritual childhood
    spirit of availability
    diminishing
    the imitation of Jesus
    entrusting himself to the Mother of God
    giving everything to God
    dziecięctwo duchowe
    duch umniejszenia
    dyspozycyjność
    naśladowanie Chrystusa
    zawierzenie Matce Bożej
    oddanie Bogu wszystkiego
    Opis:
    Ks. Aleksander Woźny żył, pracował, tworzył, służył w dużej parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Był bardzo dobrym księdzem, który umarł w opinii świętości. Zaproponował nowy model życia wewnętrznego – dziecięctwo duchowe. Celem artykułu jest przedstawienie dziecięctwa duchowego, jako pewnej koncepcji - propozycję rozwoju życia wewnętrznego dla każdego człowieka wierzącego, dążącego do świętości, do zjednoczenia z Bogiem w miłości, które było przede wszystkim „drogą” samego ks. A. Woźnego. Postawą, która towarzyszyła mu przez całe życie, przenikającą całe jego nauczanie. Dziecięctwo duchowe ukształtowane w nim samym, zostało uwarunkowane całym jego życiem, wieloma faktami, w których zawierają się zasadnicze cechy duchowości oddania Panu Bogu wszystkiego: swojej woli, rozumu (władz duszy), nędzy i grzechów, darów nadprzyrodzonych, zawierzenia mu całego swojego życia, w duchu dyspozycyjności, umniejszania poprzez naśladowanie Jezusa i zawierzenie siebie Matce Bożej, a jednocześnie realizowana przez konkretne środki: modlitwę, życie sakramentalne, ascezę. Biblijną przesłankę duchowości dziecięctwa duchowego stanowią słowa Chrystusa: „Kto nie przyjmuje Królestwa Bożego jak dziecko nie wejdzie do niego” (Mk 10, 15). Jest to zatem postawa świadomości własnej niewystarczalności, przy jednoczesnym otwarciu i zaufaniu oraz zawierzeniu Bogu jako Ojcu, zmierzająca do bezpośredniej komunii z Bogiem w miłości. To zjednoczenie, jako istota i cel życia chrześcijańskiego, ostatecznie zakłada świętość i zjednoczenie z Chrystusem, które może być realizowane na różne sposoby i przejawiać się we wszystkich aspektach życia, zarówno u duchownych jak i świeckich, uwzględniając specyfikę każdego powołania, które sprowadza się do doskonałego upodobnienia się do Chrystusa (2 Kor 3,18) (KK 50). Jest to koncepcja uniwersalna, a więc jedna z możliwości, która wcale nie musi znosić innych dróg, duchowości czy etapów, które prowadzą do doskonałości, do komunii z Bogiem samym. Sekret tkwi w pewnej dobrowolności wyboru tego modelu, którą sam Ks. A. Woźny nazywa najkrótszą i najpewniejszą drogą do Boga.Artykuł zawiera uwarunkowania życia duchowego ks. Aleksandra Woźnego na tle sytuacji społeczno-politycznej w kraju i realiów epoki w której żył, środowiska rodzinnego oraz formacji duchowej. W związku z powyższym, uwzględniono dojrzewanie do kapłaństwa Aleksandra Woźnego, bolesne doświadczenia II wojny światowej oraz posługę duszpasterską jako proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Ks. Woźny kształtował swoją koncepcję dziecięctwa niemal przez całe swoje życie. Jego sposób myślenia i działania został uformowany przez wiele czynników mających wpływ na klimat wiary właściwy epoce, w której przyszło mu żyć. Artykuł zawiera prezentację i ocenę teologiczną koncepcji dziecięctwa duchowego ks. Aleksandra Woźnego. Skoncentrowano się na podstawach duchowości dziecięctwa, które wskazują na Trójjedynego Boga jako źródło duchowości, nakreślając jej podmiotowy wymiar, cnoty teologalne będące fundamentem dziecięctwa duchowego oraz na Kościół jako miejsce tworzenia komunii z Bogiem. Artykuł ukazuje środki i sposoby realizacji dziecięctwa duchowego poprzez modlitwę rozumianą jako dziecięce oddanie się Bogu i życie ascetyczne, podkreśla rolę i znaczenie sakramentów świętych, oraz drogę dziecięctwa jako sposób osobistego dążenia do świętości samego ks. Woźnego.Jest to koncepcja uniwersalna, a więc jedna z możliwości, która wcale nie musi znosić innych dróg, zarówno dla duchownych jak i świeckich. Może być realizowana w różnych powołaniach przez konkretne środki: modlitwę, życie sakramentalne, ascezę, pokorę przez oddanie Bogu swojej woli, rozumu (władz duszy), nędzy i grzechów, darów nadprzyrodzonych, zawierzenia mu całego swojego życia, w duchu dyspozycyjności, umniejszania poprzez naśladowanie Jezusa i zawierzenie siebie Matce Bożej. Sekret tkwi w pewnej dobrowolności wyboru tego modelu, którą sam Ks. A. Woźny nazywa najkrótszą i najpewniejszą drogą do Boga.
    Rev. Aleksander Woźny lived, worked, taught and ministered in a big parish of St. John Cantius Church in Poznań. He was truly a very good priest, who died in the opinion of sainthood. He proposed a new model in the spiritual life - spiritual childhoo d, which he developed when he was a prisoner at the Dachau concentration camp, inspired by "The Story of a Soul" by St. Therese of Lisieux.The purpose of the article is to present  spiritual childhood as a certain concept - a proposal for the development of the inner life for every believer who pursues holiness and union with God in love, which was primarily the "path" of Rev. A. Woźny. This attitude accompanied him throughout his life and permeated his entire teaching. Spiritual  childhood shaped itself in him. It was conditioned throughout his life by many facts, which contain the essential features of a spirituality that offers everything to God: one's will, intellect (the authority of the soul), misery and sin, supernatural gifts, entrusting one's whole life to God, in a spirit of submission, diminishing oneself through the imitation of Jesus and entrusting oneself to the Mother of God. This spiritual way is fulfilled by specific means: prayer, sacramental life, asceticism. The Biblical ground of spiritual childhood is found in the words of Christ: "Truly I tell you, anyone who will not receive the kingdom of God like a little child will never enter it" (Mk 10:15). It is thus an awareness of one's own inadequacy, while simultaneously being open and trusting as well as entrusting to God as Father, seeking direct communion with God in love. This union, as the essence and purpose of the Christian life, eventually implies holiness and union with Christ, which can be realized in different ways and manifests itself in all aspects of life, in both clergy and laity, taking into account the specificities of each calling, which leads to a perfect likeness of Christ (2 Cor. 3, 18) (CC 50).The article describes the conditions of his spiritual life. It indicates the basis of spiritual childhoo d, showing its essential  features  as  well  as  methods  and  means  of  realization. Rev. Woźny shaped his concept of childhood throughout almost all his life. His way of thinking and acting was formed by many factors that affected the climate of his faith during the relevant period in which he lived.  The  article  contains  a  presentation  and  evaluation  of Rev. Aleksander Woźny's theological concept of spiritual childhoo d. It focuses on the basics of spiritual childhoo d, which shows the Triune God as the source  of spirituality, outlining its subjective dimension, which is the foundation of the theological virtues of spiritual childhoo d, and the Church as a place to build communion with God. The article examines the ways and means of realizing  spiritual  childhood through prayer, understood as a childlike devotion to God and the ascetic life. It emphasizes the role and importance of the sacraments, and the path of  childhood as the means of personal holiness in the life of Rev. Woźny.This is a universal concept, one of the possibilities, which need not put aside other ways of spiritual development that through particular stages leads to excellence and communion with God Himself. The secret lies in the voluntary choice of the model, which Rev. A. Woźny himself called the shortest and surest way to  God.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 203-216
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maryjna droga kardynała Stefana Wyszyńskiego
    Autorzy:
    Wyszomirski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669205.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    cardinal Stefan Wyszyński
    mariology
    Marian devotion of cardinal Wyszyński
    total consecration to Mary
    holy slavery
    history of Polish Church
    Mary Mother of the Church
    consecration of the world to Mary Mother of the Church
    kard. Stefan Wyszyński
    mariologia
    maryjność kard. Wyszyńskiego
    całkowite ofiarowanie się Maryi
    święte niewolnictwo
    historia Kościoła polskiego
    Maryja Matka Kościoła
    zawierzenie świata Maryi Matce Kościoła
    Opis:
    Cardinal Stefan Wyszyński played very important role in the modern history of Poland, specially during the time of communist totalitarian regime. He was considered by many people as spiritual leader of Polish nation. It was thanks to him that catholic Church in Poland resisted against the atheistic pressure of the communist governments. The article examines the role of his Marian devotion in these difficult attempts. His relation with Virgin Mary reached the culmination point during his imprisonment, when he made the act of total consecration to Mary, according to the writings of saint Louis-Marie Grignion de Montfort, to save the Church in Poland and spirit of the nation. His pastoral programs which arised as its consequence had the decisive role to maintain the faith in Polish nation and had the influence on the universal Church.
    Kard. Stefan Wyszyński odegrał bardzo ważną rolę we współczesnej historii Polski, a szczególnie w czasie trwania komunizmu. Uważany był przez wielu za duchowego przywódcę narodu. Dzięki niemu Kościół katolicki w Polsce oparł się naciskom ze strony komunistycznego aparatu państwa. Artykuł ten analizuje rolę jego pobożności maryjnej w tych trudnych zmaganiach. Kulminacyjnym momentem na maryjnej drodze kard. Wyszyńskiego było złożenie aktu całkowitego ofiarowania się Maryi w duchu św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, co uczynił podczas swojego uwięzienia w intencji ocalenia Kościoła w Polsce i ducha narodu. Programy duszpasterskie, które powstały jako owoc tego aktu, odegrały decydującą rolę w podtrzymaniu wiary w narodzie polskim oraz wpłynęły na Kościół powszechny.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2015, 34, 1
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies