Temat: zawartosc zwiazkow fenolowych - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Koncentracja zwiazkow fenolowych i aktywnosc mikrobiologiczna gleby w zaleznosci od rosliny regenerujacej i stosowanej uprawy
Autorzy:: Lepiarczyk, A
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/806681.pdf
Data publikacji:: 2000
Wydawca:: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:: rosliny regenerujace
uprawa roslin
zawartosc zwiazkow fenolowych
gleby uprawne
aktywnosc mikrobiologiczna
Opis:: W pracy przedstawiono zawartość związków fenolowych i liczebność mikroorganizmów glebowych (bakterii, promieniowców i grzybów) w warstwie ornej gleby spod roślin pastewnych - regenerujących. Pierwszym czynnikiem doświadczenia było porównanie działania - skuteczności 5-ciu gatunków pastewnych (kukurydzy, buraka pastewnego, koniczyny czerwonej, mieszanki strączkowej z międzyplonem rzepaku ozimego, bobiku). Drugim czynnikiem były dwa sposoby uprawy roli: a) tradycyjna, b) tradycyjna, poszerzona o dodatkowy zabieg głęboszowania. Głęboszowanie zdecydowano się wprowadzić ze względu na lokalne niekorzystne warunki glebowe (skłonność do okresowego odgórnego oglejenia). Na podstawie 3-letnich badań (1992-1994) stwierdzono, że koncentracja związków fenolowych w glebie uległa pewnym zróżnicowaniom pod wpływem 5-ciu badanych roślin regenerujących (najwyższa pod bobikiem, najniższa pod burakiem pastewnym), jednakże bez statystycznego ich potwierdzenia. Spośród porównywanych gatunków najwyższą biologiczną aktywność gleby zapewniała uprawa koniczyny czerwonej, pod którą zidentyfikowano najwyższą liczebność bakterii i promieniowców, przy jednoczesnym ograniczeniu występowania grzybów. Wprowadzenie dodatkowego zabiegu głęboszowania spowodowało (w stosunku do uprawy tradycyjnej) z jednej strony istotny wzrost koncentracji związków fenolowych w glebie, z drugiej zaś korzystnie wpłynęło na rozwój i liczebność zasiedlającej ją mikroflory.
Paper described the phenolic compound contents and the number of soil microorganisms (bacteria, actinomycetes and fungi) in arable soil layer under regenerating fodder crops. The first factor of experiment was a comparison of stimulating effect of 5 fodder crops (maize, fodder beet, red clover, legume mixture with winter rape catch crop and faba bean). Two methods of soil tillage, i.e. traditional tillage and ploughing supplemented with subsoil tillage constituted the second factor. The subsoiling was applied because of unfavourable local soil conditions (a tendency to occasional top gleying). On the basis of 3-year investigations (1992-1994) it was found that the phenolic compound concentration in soil diversified under the influence of five studied regenerating crops (the highest differentiation was detected under faba bean, the lowest under fodder beet), however it was not proved statistically. From among compared species red clover ensured the highest soil bioactivity as the greatest numbers of bacteria and actinomycetes were identified at simultaneously reduced number of fungi. In relation to ordinary plough tillage, the additional subsoiling significantly increased soil phenolic compound concentration on one hand, on the other it advantageously influenced the development and quantity of soil microflora.
Źródło:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 470; 191-197
0084-5477
Pojawia się w:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Determination of Total Phenolic Compound Content and Antioxidant Properties of Edible Buckwheat Sprouts
Pomiar całkowitej zawartości związków fenolowych oraz właoeciwości antyoksydacyjnych jadalnych kiełków gryki
Autorzy:: Zych-Wężyk, I.
Krzepiłko, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/387899.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: kiełki gryki
całkowita zawartość związków fenolowych
DPPH
ABTS
FRAP
buckwheat sprouts
total phenolic compound content
Opis:: Consumption of buckwheat sprouts is strongly recommended because they have greater nutritional value than buckwheat seeds or products made from them. Sprouts are an excellent source of protein, amino acids, minerals, fibre, rutin and vitamins. Moreover, consumption of buckwheat sprouts is particularly recommended due to their high antioxidant activity and phenolic compound content. The aim of this study was to visually evaluate buckwheat sprouts based on differences in their morphological traits, to measure their total phenolic compound content and to determine total antioxidant capacity. Buckwheat seeds were moistened with distilled water and germinated in Petri dishes lined with filter paper in natural light conditions at 22 oC. Sprouts were collected on days 2–6 of the culture. Ethanol extracts were prepared from the sprouts. Total phenolic compound content was determined by spectrophotometry using Folin-Ciocalteau reagent as described by Pasko et al. Phenolic compound content was expressed in M of gallic acid per 1 g of fresh mass. Three spectrophotometric methods were used to measure the total antioxidant capacity of buckwheat seedling extracts – the method described by Brand-Williams et al based on properties of DPPH, a method using the ABTS radical cation, and the FRAP method. Antioxidant content was expressed in M of trolox per gram of fresh weight. Buckwheat sprouts were found to exhibit substantial antioxidant activity. The study showed that buckwheat sprouts are most suitable for eating on the fifth day of growth, when they have the best properties for consumption and the mean length of the seedling, measured from the root to the cotyledon, is 131.90 mm. The total phenolic compound content in the ethanol extracts of the buckwheat sprouts is highest on the third day – 3.40 M of gallic acid per gram fresh weight. Antioxidant content measured by the various methods first increases, and then after the third day decreases slightly. The maximum TEAC per gram fresh weight was obtained on the third day: 73.56 M of trolox with the ABTS method, 11.47 M of trolox with the DPPH method and 128.99 M of trolox with the FRAP method.
Spożywanie kiełków gryki jest szczególnie polecane, gdyż wykazują lepszą wartość odżywczą niż nasiona gryki czy produkty z nich powstałe. Kiełki są doskonałym źródłem białka, aminokwasów, minerałów, błonnika, rutyny oraz witamin. Ponadto spożywanie kiełków gryki jest polecane ze względu na ich znaczną aktywność antyoksydacyjną oraz zawartość związków fenolowych. Celem prezentowanej pracy była ocena wizualna kiełków gryki na podstawie różnic w cechach morfologicznych, pomiar całkowitej zawartości związków fenolowych oraz pomiar całkowitej zdolności antyoksydacyjnej. Nasiona gryki zwilżone wodą destylowaną kiełkowały na szalkach Petriego wyłożonych bibułą filtracyjną, w naturalnych warunkach oświetlenia, w temperaturze 22 oC. Kiełki gryki zbierano od 2 do 6 dnia hodowli. Przygotowano etanolowe ekstrakty z siewek. Całkowitą zawartość związków fenolowych oznaczano metodą spektrofotometryczną z wykorzystaniem odczynnika Folina-Ciocalteau opisaną przez Paśko i współpr. Zawartość związków fenolowych wyrażono w M kwas galusowego w przeliczeniu na 1 g świeżej masy. Do pomiaru całkowitej zdolności antyoksydacyjnej ekstraktów z siewek zastosowano metodę Brand-Wiliams i współpr. wykorzystującą właściwości DPPH, metodę ABTS oraz metodę FRAP. Zawartość antyoksydantów wyrażano w M troloxu na 1 gram świeżej masy. Kiełki gryki wykazują znaczną aktywność antyoksydacyjną. Z przeprowadzonych badań wynika, że piąty dzień hodowli jest najbardziej odpowiednim dniem do spożycia tych kiełków. Kiełki mają w tym dniu najlepsze właściwości konsumpcyjne a średnia długość siewki mierzona od korzenia do liścieni wynosi 131.90 mm. Całkowita zawartość związków fenolowych w metanolowych ekstraktach z kiełków gryki jest w trzecim dniu największa i wynosi 3.40 M kwasu galusowego w przeliczeniu na gram świeżej masy. Zawartość antyoksydantów mierzona różnymi metodami początkowo rośnie a po trzecim dniu hodowli nieznacznie spada. W trzecim dniu hodowli uzyskano maksymalna wartość w przeliczeniu na świeżą masę, wynosiła ona 73.56 M troloxu w metodzie ABTS, 11.47 M troloxu w metodzie DPPH i 128.99 M troloxu w metodzie FRAP.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 4-5; 441-449
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Porównanie zawartości związków fenolowych i aktywności antyoksydacyjnej u wybranych gatunków traw z kolekcji Ogrodu Botanicznego KCRZG w Bydgoszczy
Comparative studies on the contents of phenolic compounds and antioxidant activity of selected grass species from the collection of the Botanical Garden of National Centre for Plant Genetic Resources in Bydgoszcz
Autorzy:: Majtkowski, Włodzimierz
Balcerek, Maciej
Majtkowska, Gabriela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2199193.pdf
Data publikacji:: 2016-12-30
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: ogólna zawartość związków fenolowych
aktywność przeciwutleniająca
trawy
total amount of phenolic compounds
antioxidant activity
grasses
Opis:: W pracy przedstawiono wyniki zawartości związków fenolowych oraz aktywności przeciwutleniającej w wybranych gatunkach traw, zgromadzonych w Narodowej Kolekcji Traw, zlokalizowanej w Ogrodzie Botanicznym Krajowego Centrum Roślinnych Zasobów Genowych, Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin — PIB w Bydgoszczy. Badania prowadzono w ramach współpracy z Katedrą i Zakładem Farmakognozji Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Do badań, prowadzonych w latach 2008–2015, wybrano nadziemne części 15 gatunków traw: Andropogon distachyos L., A. gerardi Vitm., A. hallii Hack., A. saccharoides Sw., A. scoparius Michx., Dichanthium caucasicum (Trin.) S.K. Jain & U.R. Deshp., Hierochloë odorata (L.) P. Beauv., H. repens (Host) Simonkai, Melica ciliata L., M. persica Kunth, M. transsilvanica Schur, Miscanthus giganteus J.M. Greef & M. Deuter, M. sacchariflorus (Maxim.) Hack., M. sinensis (Thunb.) Anderss., Spodiopogon sibiricus Trin. Dla 3 gatunków z rodzaju Miscanthus badania wykonano także dla części podziemnych. Przeprowadzona analiza obejmowała spektrofotometryczne oznaczenie zawartości fenoli farmakopealną metodą z zastosowaniem odczynnika Folin-Ciocalteau (FP VI) oraz określenie aktywności przeciw¬utleniających metanolowych wyciągów z wykorzystaniem roztworu rodnika DPPH•. Najwyższą zawartością związków fenolowych, w przeliczeniu na pirogalol, charakteryzował się wyciąg z Spodiopogon sibiricus — 2,74%, a najniższą odnotowano w wyciągu z Hierochloë repens — 0,72%. Najwyższą aktywność przeciwutleniającą wykazywał wyciąg z rizomów Miscanthus giganteus (81,76%), a najniższą zdolność do zmiatania wolnych rodników stwierdzono w wyciągu z Melica persica (12,66%).
The aim of the study was to compare the contents of the active compounds in the extracts obtained from the grasses from the collection of the Botanical Garden of National Centre for Plant Genetic Resources in Bydgoszcz. The study was conducted in cooperation with Pharmacognosy Nicolaus Copernicus University Collegium Medicum in Bydgoszcz. For 15 species (Andropogon distachyos, A. gerardi, A. hallii, A. saccharoides, A. scoparius, Dichanthium caucasicum, Hierochloë odorata, H. repens, Melica ciliata, M. persica, M. transsilvanica, Miscanthus giganteus, M. sacchariflorus, M. sinensis, Spodiopogon sibiricus), the contents of phenols and antioxidant activities were examined, in period 2008-2015. The percentage value of phenols was determined by the colorimetric method of Folin-Ciocalteau described in the Pharmacopoeia Polonica VI. The results are expressed with the use of the pyrogallol. The highest content of phenolic compounds was observed for the herb of Spodiopogon sibiricus (2.74%). Hierochloë repens was characterized by the lowest percentage value of polyphenols (0.72%). The antioxidant activity expressed as the degree of inhibition of DPPH• radical was investigated. The highest value was shown by a methanol extract of rhizoms Miscanthus giganteus (81.76%). The weakest effect was observed in the case of an extract of herb M. persica (12.66% inhibition of radical DPPH•).
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2016, 280; 79-86
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Intensywnosc ciemnienia enzymatycznego a zawartosc zwiazkow fenolowych w roznych czesciach bulw ziemniaka
Autorzy:: Grudzinska, M
Zgorska, K
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/796992.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:: ziemniaki
bulwy
ciemnienie bulw
ciemnienie enzymatyczne
zwiazki fenolowe
zawartosc zwiazkow fenolowych
potato
tuber
tuber darkening
enzymatic browning
phenolic compound
phenolic compound content
Opis:: The experiment determined the relationship between enzymatic darkening and the content of phenolic compounds in different parts of potato tubers. 14 cultivars grown at Plant Breeding and Acclimatization Institute were used in the study. The tubers were divided into 4 parts to be compared (bud-end, stem-end, vascular ring and core tissue). Percentage of phenolic compound content was determined in four parts of tubers as well as darkening of potato pulp after 30, 60, 180 and 240 min. The enzymatic darkening was measured by objective method (Minolta CR-300) and the subjective one. Percentage of phenolic compound contents was the highest in the stem-end (49 mg‧100 g⁻¹ FM). No significant differences were found in phenolic compound contents for particular parts of the tubers. However significant differences in enzymatic darkening were observed in the parts of tubers after 30, 60 and 180 min, as well as the close relationship between phenolic compound contents and enzymatic darkening intensity of particular tuber parts.
W pracy określono zależności między ciemnieniem enzymatycznym a zawartością związków fenolowych w różnych częściach bulw ziemniaka. Badania przeprowadzono na 14 odmianach bulw ziemniaka, które uprawiane były na polu doświadczalnym Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddziału w Jadwisinie. Próby dzielono na cztery części: stolon, wierzchołek, rdzeń zewnętrzny, rdzeń wewnętrzny. W każdej z nich wykonano następujące analizy: zawartość związków fenolowych, zmianę barwy metodą subiektywną, zmianę barwy metodą obiektywną. Barwę poszczególnych części bulw oznaczano w następujących odstępach czasowych: 30 min, 60 min, 180 min, 240 min. Największą zawartość związków fenolowych miała część stolonowa (49 mg‧100 g⁻¹ produktu). Nie stwierdzono istotnych różnic w poziomie zawartości związków fenolowych w poszczególnych częściach bulwy. Wykazano jednakże istotne różnice skłonności do ciemnienia enzymatycznego poszczególnych części bulw po 30, 60 i 180 min oraz wysoką współzależność między zawartością związków fenolowych a brunatnieniem enzymatycznym w poszczególnych partiach bulw.
Źródło:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 585-591
0084-5477
Pojawia się w:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wpływ wieku drzew oraz wieku i lokalizacji igieł w koronie na zawartość związków fenolowych w igłach młodych sosen
Influence of tree age, needle age and location in the crown on the phenolic compounds content in needles of young Scots pines
Autorzy:: Karolewski, P.
Jagodziński, A.
Grzebyta, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/973958.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:: drzewostany sosnowe
sosna zwyczajna
Pinus sylvestris
wiek drzew
zawartosc zwiazkow fenolowych
leśnictwo
drzewa leśne
igły sosny
wiek igieł
warunki świetlne
stand age
needle age
light conditions
phenols
pinus sylvestris
tolerance to biotic factors
Opis:: We studied Scots pine stands differing in age to determine the influence of tree age (6−20−year−old), needle age, and needle location in the crown and on the shoot on total soluble phenolic compounds (TPh) content in needles. These compounds are secondary metabolites, which largely determine the resistance of plants to unfavorable biotic factors such as herbivorous insects and pathogenic fungi. Examining the constitutive resistance of needles (without indications of damage), we found a statistically significant positive effect of needles age (1−3−year) and a negative effect of whorl age on TPh content, but only in older needles. We found that in spite of the large influence of the needle's age, the light conditions have a significant positive influence on the TPh content, as indicated by changes in the level of phenols with whorl age, comparing needles of different ages. The tree's age was important, but only when the cleaning was carried out changing the light conditions of needle growth. Moreover, we revealed that in the oldest needles (3−year), the position on the shoot also has a significant influence on TPh content in the needles. The level of phenols is lower in the needles growing on the bottom part of the shoot, which are shaded by needles growing on the upper side of the shoot.
Źródło:: Sylwan; 2011, 155, 12; 797-807
0039-7660
Pojawia się w:: Sylwan
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "zawartosc zwiazkow fenolowych" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język