Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zapalenie mozgu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Odpornosc na kleszczowe zapalenie mozgu u osob zdrowych zamieszkalych na terenach endemicznych
Autorzy:
Bobrowska, E
Bobrowski, M.
Grzeszczuk, A.
Prokopowicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836539.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
odpornosc czlowieka
kleszczowe zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
parazytologia
choroby odzwierzece
Opis:
Specific IgG antibodies against Tick-Borne Encephalitis Virus (anti-TBEV) at levels exceeding 60 VIEU/ml were detected in almost 14% of forestry workers and in 1.5% of other healthy persons, residents of the endemic area. Mean levels of anti-TBEV were similar in comparable subgroups of men and women, or subgroups of urban and rural residents, however, increased levels of these antibodies were found in elderly persons.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1995, 41, 1; 63-70
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność na kleszczowe zapalenie mózgu u osób zdrowych zamieszkałych na terenach endemicznych
IMMUNITY AGAINST TICK-BORNE ENCEPHALITIS IN HEALTHY RESIDENTS OF ENDEMIC AREAS
Autorzy:
Bobrowska, E.
Bobrowski, M.
Grzeszczuk, A.
Prokopowicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151393.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
odpornosc czlowieka
kleszczowe zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
parazytologia
choroby odzwierzece
Opis:
Specific IgG antibodies against Tick-Borne Encephalitis Virus (anti-TBEV) at levels exceeding 60 VIEU/ml were detected in almost 14% of forestry workers and in 1.5% of other healthy persons, residents of the endemic area. Mean levels of anti-TBEV were similar in comparable subgroups of men and women, or subgroups of urban and rural residents, however, increased levels of these antibodies were found in elderly persons.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1995, 41, 1; 63-70
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena narazenia na zakazenie wirusem kleszczowego zapalenia mozgu osob zawodowo eksponowanych na kontakt z kleszczami
Autorzy:
Cisak, E
Sroka, J.
Zwolinski, J.
Chmielewska-Badora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836275.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zagrozenia zdrowia
choroby wirusowe
wektory wirusow
rolnicy
kleszcze
przenoszenie chorob
parazytologia
kleszczowe zapalenie mozgu
epidemiologia
choroby odzwierzece
lesnicy
Opis:
The paper presents the results of seroepidemiologic studies concerning tick-borne encephalitis (TBE) in 1583 persons (1261 forestry workers and 233 farmers) from the Lublin region (eastern Poland) occupationally exposed to ticks and in 130 healthy blond donors (a control group). The mean percentage of seropositive reactions in forestry workers amounted 19.8% and in farmers 32.0%. Based on 5-year research (1994-1998) conducted in 5 districts of the Lublin region, an existence of endemic foci of TBE was detected in the district of Biała Podlaska. on the areas of Radzyń Podlaski and Parczew, where the percentage of seropositive reactions in forestry workers exceeded 50%. Statistical analysis showed that the frequency of seropositive reactions in forestry workers and farmers was significantly greater compated to control group (p<0.001 and p<0.05, respectively). It indicates that these groups are occupationally exposed to TBE wirus. Totally, in the years 1994-98 nine clinical cases of TBE (acute neuroinfection) in forestry workers and fourteen clinical cases in farmers were confirmed serologically. The effectiveness of specific immunization againstTBE was proved on the brie of 100% seroconversion in 56 earlier seronegative forestry workers. The obtained results proved that forestry workers and farmers in Poland are under increased risk of infection with TBE virus.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1999, 45, 3; 375-380
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena narażenia na zakażenie wirusem kleszczowego zapalenia mózgu osób zawodowo eksponowanych na kontakt z kleszczami
RISK OF TISK-BORNE ENCEPHALITIS (TBE) VIRUS INFECTION AMONG PEOPLE OCCUPATIONALLY EXPOSED TO TICK BITES.
Autorzy:
Cisak, E.
Sroka, J.
Zwoliński, J.
Chmielewska-Badora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148815.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zagrozenia zdrowia
choroby wirusowe
wektory wirusow
rolnicy
kleszcze
przenoszenie chorob
parazytologia
kleszczowe zapalenie mozgu
epidemiologia
choroby odzwierzece
lesnicy
Opis:
The paper presents the results of seroepidemiologic studies concerning tick-borne encephalitis (TBE) in 1583 persons (1261 forestry workers and 233 farmers) from the Lublin region (eastern Poland) occupationally exposed to ticks and in 130 healthy blond donors (a control group). The mean percentage of seropositive reactions in forestry workers amounted 19.8% and in farmers 32.0%. Based on 5-year research (1994-1998) conducted in 5 districts of the Lublin region, an existence of endemic foci of TBE was detected in the district of Biała Podlaska. on the areas of Radzyń Podlaski and Parczew, where the percentage of seropositive reactions in forestry workers exceeded 50%. Statistical analysis showed that the frequency of seropositive reactions in forestry workers and farmers was significantly greater compated to control group (p<0.001 and p<0.05, respectively). It indicates that these groups are occupationally exposed to TBE wirus. Totally, in the years 1994-98 nine clinical cases of TBE (acute neuroinfection) in forestry workers and fourteen clinical cases in farmers were confirmed serologically. The effectiveness of specific immunization againstTBE was proved on the brie of 100% seroconversion in 56 earlier seronegative forestry workers. The obtained results proved that forestry workers and farmers in Poland are under increased risk of infection with TBE virus.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1999, 45, 3; 375-380
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pelzakobojcze ekstrakty roslinne
Autorzy:
Derda, M.
Hadas, E.
Thiem, B.
Sulek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838231.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
olownik latkowaty
Solidago virgaurea
Acanthamoeba
malina moroszka
nawloc pospolita
Rubus chamaemorus
Pueraria lobata
ekstrakty roslinne
pasozyty czlowieka
zwalczanie pasozytow
nawloc waskolistna
czynniki chorobotworcze
parazytologia lekarska
aktywnosc pasozytobojcza
ameby
Solidago graminifolia
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Źródło:
Annals of Parasitology; 2004, 50, 4; 715-721
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełzakobójcze ekstrakty roślinne
Amebicidal plants extracts.
Autorzy:
Derda, M.
Hadaś, E.
Thiem, B.
Sułek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147585.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
olownik latkowaty
Solidago virgaurea
Acanthamoeba
malina moroszka
nawloc pospolita
Rubus chamaemorus
Pueraria lobata
ekstrakty roslinne
pasozyty czlowieka
zwalczanie pasozytow
nawloc waskolistna
czynniki chorobotworcze
parazytologia lekarska
aktywnosc pasozytobojcza
ameby
Solidago graminifolia
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Opis:
The free-living amoebae from genus Acanthamoeba are the causative agents of granulomatous amebic encephalitis (GAE), a chronic progressive disease of the central nervous system; amebic keratitis (AK), a chronic eye infection; amebic pneumitis (AP), a chronic lung infection, and skin infection. Chemotherapy of Acanthamoeba infection is problematic. The majority of infections have been fatal. Only a few cases are reported to have been treated successfully with very highly toxic drugs. The therapy might be succeed, if the diagnosis and therapy is made at very early stage of infection. In our experiments we used the following plant extracts: Solidago virgaurea, Solidago graminifolia, Rubus chamaemorus, Pueraria lobata, and natural plants products as ellagic acid and puerarin. Those therapeutic agents and plants extracts have been tested in vitro for amebicidal or amebostatic activity against pathogenic Acanthamoeba spp. Our results showed that methanol extracts obtained from plants are active against axenic pathogenic Acanthamoeba sp. trophozoites in vitro at concentration below 0.1 mg/ml. Further studies are needed to investigate whether these extracts are also effective in vivo in animal model of infection with Acanthamoeba sp.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2004, 50, 4; 715-721
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pelzaki wolno zyjace jako nosiciele patogenicznych bakterii
Free-living amoebae as vehicles of pathogenic bacteria
Autorzy:
Derda, M
Sulek-Stankiewicz, A.
Hadas, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840392.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zapalenie rogowki
Balamuthia mandrillaris
Sappinia diploidea
zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
Acanthamoeba
bakterie patogenne
ameby
Naegleria
nosiciele
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Opis:
The free-living amoebae are ubiquitous organisms. They are found in humid soil and all water reservoirs, i.e. fresh, sea, freezing and hot water. They mainly feed on bacteria. Pathogenic properties of amoebae and the mechanisms underlying pathological changes induced during human infection have not yet been fully elucidated. They are the causative agents of primary amoebic meningo-encephalitis (PAM), granulomatous amebic encephalitis (GAE), a chronic progressive disease of the central nervous system, amebic keratitis (AK), a chronic eye infection; amebic pneumitis (AP), a chronic lung infection, and skin infection. Only a few isolates are strongly and permanently pathogenic to humans. Some isolates lose their pathogenic properties after one passage. It has been assumed that such "temporary", unstable pathogenic properties of the amoebae may be caused by internal factors carried by them. It is generally known that the free-living amoebae may be naturally infected with pathogenic bacteria, which have the ability to survive for a long time and to proliferate in the amoebae cells. The role of the amoeba in the process of maintaining, propagating and transmitting human pathogens has not been well recognized. It has been suggested that some infections can be acquired by inhaling aerosols containing amoebae cells filled with bacteria. The presence of bacteria inside the free-living amoebae possess a great challenge to organisations responsible for testing and inspecting the quality and cleanliness of surface waters, swimming pools and drinking water intakes.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2006, 52, 1; 1-7
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełzaki wolno żyjące jako nosiciele patogenicznych bakterii
Free-living amoebae as vehicles of pathogenic bacteria
Autorzy:
Derda, M.
Sułek-Stankiewicz, A.
Hadaś, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144083.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
zapalenie rogowki
Balamuthia mandrillaris
Sappinia diploidea
zapalenie opon mozgowych i mozgu
choroby czlowieka
Acanthamoeba
bakterie patogenne
ameby
Naegleria
nosiciele
ziarniniakowe zapalenie mozgu
Opis:
The free-living amoebae are ubiquitous organisms. They are found in humid soil and all water reservoirs, i.e. fresh, sea, freezing and hot water. They mainly feed on bacteria. Pathogenic properties of amoebae and the mechanisms underlying pathological changes induced during human infection have not yet been fully elucidated. They are the causative agents of primary amoebic meningo-encephalitis (PAM), granulomatous amebic encephalitis (GAE), a chronic progressive disease of the central nervous system, amebic keratitis (AK), a chronic eye infection; amebic pneumitis (AP), a chronic lung infection, and skin infection. Only a few isolates are strongly and permanently pathogenic to humans. Some isolates lose their pathogenic properties after one passage. It has been assumed that such "temporary", unstable pathogenic properties of the amoebae may be caused by internal factors carried by them. It is generally known that the free-living amoebae may be naturally infected with pathogenic bacteria, which have the ability to survive for a long time and to proliferate in the amoebae cells. The role of the amoeba in the process of maintaining, propagating and transmitting human pathogens has not been well recognized. It has been suggested that some infections can be acquired by inhaling aerosols containing amoebae cells filled with bacteria. The presence of bacteria inside the free-living amoebae possess a great challenge to organisations responsible for testing and inspecting the quality and cleanliness of surface waters, swimming pools and drinking water intakes.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2006, 52, 1; 1-7
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arbowirusy
Arboviruses
Autorzy:
Liberski, Paweł P.
Sikorska, Beata
Bratosiewicz-Wąsik, Jolanta
Smoleń, Joanna
Wąsik, Tomasz J.
Kruszyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059404.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Japanese B encephalitis
arboviruses
dengue
encephalitides
neuropathology
tick-borne encephalitis
arbowirusy
neuropatologia
zapalenia mózgu
kleszczowe zapalenie mózgu
denga
japońskie zapalenie mózgu B
Opis:
In this review we covered encephalitides and other sequelae of arbovirus infections. A family Flaviviridae along with families Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae and Arenaviridae had been previously classified as Arboviridae (arthropod-borne). In spite of a significant diversity of viruses of the Arboviridae group, the term “arboviruses” is still useful and widely used. Here we covered viruses spread by ticks: tick-borne encephalitis virus, Powassan, Russian spring summer encephalitis virus, Kyasanur forest disease virus, Omsk hemorrhagic fever virus, louping ill and by mosquitos: yellow fever virus, Wesselsbron virus, Ilheus virus, Japanese B encephalitis virus, Murray Valley encephalitis virus, St. Louis encephalitis virus, West Nile virus and Dengue hemorrhagic fever virus as well as a Modoc group. Togaviruses comprise Eastern, Western and Venezuelan equine encephalitis virus while fleboviruses, Rift Valley virus. Coltiviruses comprise Colorado thick fever virus.
W pracy omówiono powikłania ze strony układu nerwowego po zakażeniu arbowirusami. Rodzina Flaviviridae dawniej była zaklasyfikowana, wraz z rodzinami Togaviridae, Bunyaviridae, Reoviridae i Arenaviridae, do grupy zwanej Arboviridae. Grupa ta obejmowała wirusy przenoszone przez stawonogi (arthropod-borne). Pomimo dużego zróżnicowania wirusów należących do grupy Arboviridae określenie „arbowirusy” jest nadal przydatne i często stosowane. Omówiono wirusy przenoszone przez kleszcze: wirusy kleszczowego zapalenia mózgu, Powassan, rosyjskiego wiosenno-letniego zapalenia mózgu, choroby lasu Kyasanur, omskiej gorączki krwotocznej, louping ill („skaczących” owiec) oraz wirusy przenoszone przez komary: grupę żółtej gorączki, wirus Wesselsbron, Ilheus i Rocio, grupę japońskiego zapalenia mózgu, wirus zapalenia mózgu doliny Murray, wirus zapalenia mózgu St. Louis, wirus zachodniego Nilu, wirus gorączki krwotocznej dengi i grupę Modoc. Do omówionych togawirusów należą: wirusy wschodniego, zachodniego i wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu. Do rodzaju Bunyavirus należą: grupa Modoc i wirus gorączki doliny Rift; do koltiwirusów: wirus gorączki kleszczowej Kolorado.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 2; 85-95
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paramyksowirusy
Paramyxoviruses
Autorzy:
Liberski, Paweł P.
Bratosiewicz-Wąsik, Joanna
Sztamska, Beata
Zielińska, Aleksandra
Wąsik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059419.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
measles
mumps
neuropathology
paramyxoviruses
subacute sclerosisng panencephalitis
paramyksowirusy
odra
oeoewinka
podostre stwardniaj¹ce zapalenie mózgu
neuropatologia
Opis:
We review here syndromes caused by viruses belonging to Paramyxoviridae family: mumps causing meningoencephalitis and, rarely, ADEM (acute disseminated encephalomyelitis) and measles. Neurological sequelae in the cause of measles comprise acute disseminated measles encephalitis (ADAM), measles inclusion-body encephalitis (MIBE), subacute sclerosing panencephalitis (SSPE) and post-infectious encephalitis (PIE). The sequence of those encephalitides following measles infection is as follows: acute measles encephalitis comes first, follows by MIBE (1-9 months) and SSPE (3-15 years). The measles encephalitis in the course of HIV infection is a separate phenomenon.
W pracy omawiamy choroby układu nerwowego wywołane przez wirusy z rodziny Paramyxoviridae: świnkę będącą przyczyną zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu u dzieci i, w przebiegu AIDS, ADEM (acute disseminated encephalomyelitis) oraz odrę. Komplikacje neurologiczne w następstwie zakażenia wirusem odry występują pod postacią ostrego rozsianego zapalenia mózgu (ang. acute disseminated measles encephalitis, ADAM), wtrętowego zapalenia mózgu (ang. measles inclusion body encephalitis, MIBE), podostrego stwardniającego zapalenia mózgu (ang. subacute sclerosing panencephalitis, SSPE) oraz przyzakaźnego zapalenia mózgu (ang.post-infectious encephalitis, PIE). Obserwuje się typową sekwencję pojawiania się komplikacji neurologicznych: ostre zapalenie mózgu w przebiegu odry jest zjawiskiem rzadkim, natomiast pleocytoza w płynie mózgowo-rdzeniowym i zmiany w EEG są częste. PIE pojawia się w 7-14 dni po infekcji, MIBE - w 1-9 miesięcy, a SSPE - po upływie trzech, a nawet kilkunastu lat. Na odrębne omówienie zasługuje odrowe zapalenie mózgu w przebiegu AIDS.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 2; 108-114
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział chemokin i ich receptorów w patogenezie stwardnienia rozsianego
Chemokines and their receptors in pathogenesis of multiple sclerosis
Autorzy:
Bielecki, Bartosz
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061556.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autoimmune brain inflammation
cell migration
chemokine receptors
chemokines
multiple sclerosis
receptory chemokinowe
stwardnienie rozsiane
chemokiny
autoimmunizacyjne zapalenie mózgu
migracja komórek
Opis:
Chemokines are relatively recently characterized and growing fast family of low molecular weight cytokines, which stimulate migration of cells in vitro and in vivo. Together with adhesion molecules chemokines are involved in the complex process of migration of leukocytes outside of blood vessels. They also direct their migration within inflamed peripheral tissues. Chemokines are divided into four subfamilies. The main criterion of this division is the localization of pairs of cysteines in the NH2 region. The major chemokine subfamilies are CXC (α) and CC (β) chemokines. In CC subfamily the first cysteines are adjacent, in CXC group they are separated by a single aminoacid. The exemptions are Lymphotactins α and β which posses only one pair of cysteines (C or γ subfamily) and Fractalkine, in which the first cysteines are separated by three aminoacids (CX3C or δ subfamily). Functionally chemokines can be divided into proinflammatory and lymphoid. Chemokines influence their target cells through the specific seven transmembrane domain receptors. They are the important mediators of migration of inflammatory cells to the central nervous system (CNS) during different pathological processes that’s why they became the target of interest in the studies on multiple sclerosis (MS). Analysis of MS brains showed significantly increased expression of chemokines CCL4 and CCL5 at mRNA level. In the cerebrospinal fluid of MS patients during relapse increased level of chemokines CCL5, CXCL9 and CXCL10 was detected. Within chronic active demyelinating plaques in MS brains expression of CCR2, CCR3 and CCR5 was observed in macrophages and microglia.
Chemokiny stanowią stosunkowo niedawno wyodrębnioną i szybko rozrastającą się rodzinę cytokin charakteryzujących się małym ciężarem cząsteczkowym oraz zdolnością stymulowania migracji komórek in vitro oraz in vivo. Chemokiny wspólnie z molekułami adhezyjnymi biorą udział w złożonym procesie przemieszczania się leukocytów poza łożysko naczyniowe. Ukierunkowują one również migrację leukocytów w obrębie tkanek obwodowych, gdzie rozwija się zapalenie. Chemokiny podzielono na cztery grupy. Decydującym kryterium podziału jest położenie względem siebie par cystein w okolicy końca NH2. Dwie największe grupy che-mokin to chemokiny CXC (α) i CC (β). W grupie CC dwie pierwsze następujące po sobie cysteiny pozostają nierozdzielone, podczas gdy w grupie CXC rozdziela je pojedynczy aminokwas. Wyjątkami są limfotaktyny α i β posiadające tylko jedną parę cystein (grupa chemokin C lub γ) oraz fraktalkina, u której dwie pary cystein oddzielają trzy inne aminokwasy (grupa CX3C lub δ). Ze względu na funkcję chemokiny można podzielić na prozapalne oraz limfoidalne. Chemokiny oddziałują na komórki docelowe za pośrednictwem swoistych receptorów charakteryzujących się obecnością siedmiu domen przezbłonowych. Będąc jednym z głównych czynników odpowiedzialnych za migrację komórek zapalnych do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w różnych procesach patologicznych, chemokiny stały się obiektem zainteresowania również w badaniach nad stwardnieniem rozsianym (SM). Analiza mózgów pacjentów z SM wykazała istotny wzrost ekspresji chemokin CCL4 i CCL5 na poziomie mRNA. W płynie mózgowo-rdzeniowym w okresie rzutu choroby stwierdzono podwyższony poziom chemokin CCL5, CXCL9 oraz CXCL10. U chorych z SM w obrębie przewlekłych aktywnych ognisk demielinizacyjnych stwierdzano komórki barwiące się w kierunku receptorów CCR2, CCR3 i CCR5, które odpowiadały morfologią makrofagom i mikroglejowi.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 4; 223-231
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemokiny i ich receptory w doświadczalnym autoimmunizacyjnym zapaleniu OUN
Chemokines and their receptors in experimental autoimmune inflammation in the CNS
Autorzy:
Bielecki, Bartosz
Jatczak, Izabela
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059105.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dooeoewiadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu
stwardnienie rozsiane
chemokiny
receptory chemokinowe
autoimmunizacja
experimental autoimmune brain inflammation
multiple sclerosis
chemokines
chemokine
receptors
autoimmunity
Opis:
Chemokines are a family of small alkaline proteins with molecular weight of 6 to 14 kDa. Depending on physiological activities they can be divided into two groups, homeostatic (constitutive) and inflammatory. Homeoprzemieszczastatic chemokines (e.g., CCL19, CCL21, CCL25, CCL27, CXCL12 and CXCL13) are usually constitutively expressed in the specific microenvironments of lymphoid organs and peripheral tissues. In contrast, inflammatory chemokines (e.g., CCL1, CCL2, CCL11, CCL17 and CCL22) are involved in development of inflammation. Their expression is induced by another inflammatory cytokines such as IL-1β or TNF. Chemokines act on various types of target cells through rhodopsin like G protein-coupled receptors. The main function of chemokines is induction of directed chemotaxis of different types of target cells. Moreover, they regulate inflammatory process and differentiation of immunological cells. Physiologically, chemokines constitutively expressed in the central nervous system (CNS) can initiate multipotential progenitor cells and neurons migration during the development of the brain as well as they can act as a trophic factors for neurons. The close correlation between the expression of chemokines and the influx of inflammatory cells to the CNS during an animal model of multiple sclerosis (MS) – experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE) was observed. The mRNA expression of chemokines CCL2, CCL3, CCL4, CCL5, CCL7 and CXCL10 as well as chemokine receptors CCR2, CCR5, CCR8, CXCR2, CXCR3, CXCR4 andCX3CR1 in the CNS of animals with EAE was increased. These data suggest that chemokines and their receptors may be involved in the pathogenesis of autoimmune neuroinflammation, including MS.
Chemokiny są zasadowymi białkami o małej masie cząsteczkowej, wahającej się w granicach 6-14 kDa. Ze względu na właściwości fizjologiczne chemokiny dzieli się na limfoidalne (konstytutywne lub homeostatyczne) oraz prozapalne (indukowane). Do chemokin limfoidalnych zaliczamy m.in. chemokiny CCL19, CCL21, CCL25, CCL27, CXCL12 i CXCL13, które ulegają konstytutywnej ekspresji w określonych mikrośrodowi-skach narządów limfatycznych oraz tkanek obwodowych. Chemokiny prozapalne, m.in. CCL1, CCL2, CCL11, CCL17 i CCL22, których ekspresja indukowana jest przez inne cytokiny prozapalne, takie jak IL-Ιβ lub TNF, pojawiają się głównie w przebiegu reakcji zapalnej. Chemokiny oddziałują na komórki docelowe poprzez rodopsynopodobne receptory związane z białkiem G. Pierwotną funkcją chemokin jest stymulowanie ukierunkowanej migracji różnych rodzajów komórek. Ponadto cząsteczki te regulują proces zapalenia i różnicowanie komórek immunologicznych. Fizjologicznie chemokiny ulegające konstytutywnej ekspresji w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) mogą pełnić rolę w inicjacji migracji multipotencjalnych komórek progenitorowych i neuronów w trakcie rozwoju mózgu oraz mogą funkcjonować jako czynniki troficzne dla neuronów. Wykazano ścisłą zależność pomiędzy ekspresją chemokin i napływem komórek zapalnych do OUN podczas rozwoju modelu doświadczalnego stwardnienia rozsianego (SM) - doświadczalnego autoim-munizacyjnego zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego (experimental autoimmune encephalomyelitis, EAE). W OUN zwierząt z EAE wykazano podwyższoną ekspresję mRNA kodującego chemokiny CCL2, CCL3, CCL4, CCL5, CCL7 i CXCL10 oraz receptory chemokinowe CCR2, CCR5, CCR8, CXCR2, CXCR3, CXCR4 i CX3CR1. Wyniki te sugerują, że chemokiny i ich receptory mogą odgrywać istotną rolę w rozwoju autoimmunizacyjnego zapalenia w OUN, w tym również i w przebiegu SM.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 1; 16-24
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola limfocytów regulatorowych (Treg) w doświadczalnym autoimmunizacyjnym zapaleniu OUN
The role of regulatory T cells (Tregs) in experimental autoimmune inflammation in the CNS
Autorzy:
Karolak, Magdalena
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058929.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autoimmunity
experimental autoimmune encephalomyelitis
multiple sclerosis
regulatory lymphocytes
limfocyty regulatorowe
stwardnienie rozsiane
autoimmunizacja
Treg
dośewiadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego
Opis:
Regulation of the immune response to foreign antigens may develop at the central or peripheral level of the immune system. One of the crucial players of this process is regulatory T cell (Tregs). There are two hypotheses explaining the mechanism of the interactions between regulatory T cells and effector lymphocytes during the immune response. The first one suggests that Tregs inhibit proliferation of effector cells through the direct contact. It is also suggested that this interaction may be indirect and mediated by cytokines. Regulatory T cells are identified by expression of CD4, CD25 and Foxp3 markers. Our knowledge on the involvement of Tregs in the pathogenesis of multiple sclerosis (MS) and its animal model EAE (experimental autoimmune encephalomyelitis) is still unsufficient. Obtained results suggest that naturally occurring CD4+CD25+ Tregs play an important role in the prevention and/or inhibition of the chronic pathological process in the brain during EAE. It was shown that passive transfer to donor of regulatory T cells may prevent or treat an ongoing EAE. In IL-10 knock-out mice, induced Tregs are not able to ameliorate this disease indicating the crucial role of IL-10 in induction of suppression by regulatory lymphocytes. Tregs are also partially responsible for the beneficial effect of glatiramer in EAE treatment. These observations confirm that regulatory T cells may be potentially used in the therapy of multiple sclerosis and other diseases of similar pathogenesis.
Regulacja odpowiedzi immunologicznej w stosunku do różnego rodzaju antygenów może zachodzić na poziomach centralnym i obwodowym. Biorą w niej udział m.in. limfocyty regulatorowe (Treg). Istnieją dwie teorie wyjaśniające mechanizm działania komórek regulatorowych na komórki efektorowe podczas odpowiedzi immunologicznej. Pierwsza mówi, że aby komórki regulatorowe były w stanie hamować proliferację komórek efektorowych, musi dojść do ich bezpośredniego kontaktu. Obecnie proponuje się także występowanie pośredniego mechanizmu interakcji komórek regulatorowych z komórkami efektorowymi za pośrednictwem mediatorów. Limfocyty regulatorowe wykazują stałą ekspresję markerów CD4, CD25 i Foxp3. Wiedza na temat udziału limfocytów regulatorowych w patogenezie stwardniania rozsianego (SM) i jego modelu doświadczalnego EAE (doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego) jest nadal niedostateczna. Dotychczasowe badania sugerują, że naturalnie występujące limfocyty regulatorowe CD4+CD25+ odgrywają istotną rolę w zapobieganiu i/lub hamowaniu przewlekłego procesu patologicznego zachodzącego w mózgu w czasie EAE. Pasywnie przenoszone do biorcy limfocyty regulatorowe są w stanie zahamować EAE zarówno zastosowane profilaktycznie, jak i leczniczo. U myszy z zablokowanym genem dla IL-10 indukowane limfocyty Treg nie są w stanie zahamować rozwoju tej choroby, co wskazuje na istotną rolę IL-10 w wywoływaniu supresji przez Treg. Limfocyty regulatorowe odpowiadają częściowo za efektywność glatira-meru w hamowaniu EAE. Obserwacje te potwierdzają, że limfocyty regulatorowe mogą być potencjalnie wykorzystywane w terapii stwardnienia rozsianego i innych chorób o podobnej patogenezie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 1; 33-38
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele doświadczalne stwardnienia rozsianego
Experimental models of multiple sclerosis
Autorzy:
Jatczak, Izabela
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058235.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Theiler’s murine encephalomyelitis virus (TMEV)
demyelination
experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE)
experimental models
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego
wirus
theilera
demielinizacja
modele doświadczalne
Opis:
Multiple sclerosis (MS) is a chronic autoimmune disease of the central nervous system (CNS). Aetiology of SM is still unknown. Two pathological processes: inflammation and neurodegeneration are present from the beginning of MS. Autoreactive myelin-specific T cells can mediate the inflammatory response. Final stage of the development of MS is demyelination and axonal damage, which leads to the appearance of neurological symptoms. Several experimental models of MS were developed to get information about the mechanisms of the disease development. Those models include knockout mice (known as myelin mutants), chemically induced inflammation in the CNS, viral and autoimmune models. Knockout animals with blocked gene for myelin basic protein (MBP), mice Rumpshaker and Jimpy without genes for proteolipid protein (PLP), and mice with blocked gene for myelin associated glycoprotein (MAG) have been used to study the mechanisms of demyelination. The use of various toxins such as ethidium bromide or cuprizone also allows the study of the mechanisms of de-/remyelinization in the CNS. Viral models of MS can be induced by Semliki Forest virus and Theiler’s virus. The well-known and widely used experimental model of MS is experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE). None of the mentioned above models perfectly initiate development and course of this disease. However, thanks to them the pathological mechanisms leading to development of MS can be studied.
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest przewlekłą chorobą ośrodkowego układu nerwowego (OUN) o podłożu autoimmunologicznym. Etiologia SM wciąż nie jest poznana. Od początku choroby zachodzą w OUN dwa procesy patologiczne: zapalenie i neurodegeneracja. W reakcji zapalnej pośredniczą autoreaktywne mielinowoswoiste limfocyty T. Końcowym etapem rozwoju SM jest demielinizacja i zniszczenie aksonów, co doprowadza do zaburzeń neurologicznych. Aby zdobyć informacje o mechanizmach rozwoju SM, często wykorzystuje się różne modele doświadczalne tej choroby. Wśród tych modeli należy wymienić myszy knockout (tzw. mutanty mielinowe), chemicznie indukowane w OUN zmiany zapalne i wirusowe oraz modele autoimmunizacyjne. Do zwierząt knockout, umożliwiających poznawanie mechanizmów demielinizacji, zaliczamy m.in. myszy Shiverer pozbawione genów dla białka zasadowego mieliny (MBP), myszy Rumpshaker i Jimpy bez genów dla lipofiliny (PLP) oraz myszy bez glikoproteiny związanej z mieliną (MAG). Użycie różnych toksyn, takich jak kuprizon czy bromek etydyny, również umożliwia badanie mechanizmów powstawania de-/remielinizacji w OUN. Do wirusowych modeli SM zaliczamy modele wywołane wirusem Semliki Forest i wirusem Theilera. Najbardziej znanym i szeroko używanym doświadczalnym modelem zwierzęcym SM jest doświadczalne autoimmunizacyjne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego (EAE). Żaden z wymienionych powyżej modeli nie naśladuje wiernie powstawania i przebiegu tej choroby. Mimo to możemy dzięki nim poznawać mechanizmy regulacji odpowiedzi immunologicznej, które w przyszłości mogą być podstawą do opracowania nowych, skutecznych metod farmakologicznego leczenia SM i innych podobnych chorób.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 231-239
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwardnienie rozsiane u dzieci i młodzieży
Multiple sclerosis in children and adolescents
Autorzy:
Kupczyk, Karolina
Steinborn, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058497.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
McDonald criteria
acute disseminated encephalomyelitis
developmental age
disease modifying therapy
multiple sclerosis
stwardnienie rozsiane
wiek rozwojowy
kryteria mcdonalda
ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia
leczenie immunomodulacyjne
Opis:
Multiple sclerosis (MS) is a rare disease of the central nervous system in the patients at developmental age. The onset of MS occurring in childhood constitutes less than 10% of the cases. The majority of data originating from the publications concerns the clinical course and laboratory investigations. At present not much is known about the sufficient competence in the histopathological findings, immunopathogenesis and genetic factors in the aforementioned age group. The suitable diagnostic criteria for the paediatric MS have not been defined yet, but many attempts have been made. At present McDonald’s criteria are obligatory, but they are less specific and sensitive for the children. To distinguish acute disseminated encephalomyelitis (ADEM) from the first attack of MS is still a challenging problem. In the differential diagnosis of paediatric MS it should be also taken into account: borreliosis, vasculitis, mitochondrial and metabolic disorders. Paediatric MS is associated with a more favourable course compared to adult MS, however, children can become disabled at a younger age. The relapsing-remitting course in paediatric MS concerns about 90% cases. The primary progressive course occurs rarely. The application of immunomodulatory therapies for children have been recommended, but still there is a lack of prospective investigations and long-term observations. Tolerability and efficacy of interferon β and glatiramer acetate appear to be similar to those observed at adults. In this paper we present the individualities of the childhood MS based on the literature available over the past decade. In particular, the authors present the symptoms, diagnostic and therapeutic difficulties of paediatric MS.
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) należy do rzadkich chorób ośrodkowego układu nerwowego w wieku rozwojowym. SM o początku w dzieciństwie stanowi mniej niż 10% przypadków. Najwięcej danych z piśmiennictwa dotyczy przebiegu klinicznego i badań laboratoryjnych. Do tej pory niewiele wiadomo o obrazie histopatologicznym, immunopatogenezie i czynnikach genetycznych w tej grupie wiekowej. Podejmowane są próby stworzenia odpowiednich kryteriów rozpoznania SM wieku rozwojowego. Obecnie obowiązują kryteria McDonalda w modyfikacji Polmana z 2005 roku, jednak w przypadku dzieci są one mniej czułe i specyficzne. Wyzwaniem nadal pozostaje różnicowanie ostrego rozsianego zapalenia mózgu i rdzenia (acute disseminated encephalomyelitis, ADEM) z pierwszym rzutem SM. W diagnostyce różnicowej SM u dzieci należy również uwzględnić neuroboreliozę, zapalenia naczyń, choroby mitochondrialne i metaboliczne. Dziecięce SM jest związane z łagodniejszym przebiegiem w porównaniu z dorosłymi, jednak najmłodsi osiągają niepełnosprawność we wcześniejszym wieku. Przebieg remitująco-rzutowy u dzieci dotyczy około 90% przypadków, a przebieg pierwotnie postępujący występuje znacznie rzadziej niż u dorosłych. U dzieci zaleca się stosowanie leków immunomodulacyjnych, niemniej brak jest badań prospektywnych i obserwacji długoterminowych. Tolerancja i skuteczność interferonów β oraz octanu glatirameru wydają się podobne do obserwowanych u dorosłych. W niniejszym artykule przedstawiono odrębności dziecięcego SM zebrane na podstawie publikacji z ostatniego dziesięciolecia. Autorzy opisują przede wszystkim objawy oraz trudności diagnostyczne i terapeutyczne.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 253-259
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies