Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zapalenie gardła i migdałków podniebiennych" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Angina paciorkowcowa – zasady diagnostyki i leczenia
Streptococcal tonsillopharyngitis – principles of diagnosis and treatment
Autorzy:
Dziekiewicz, Marcin
Radzikowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034223.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Streptococcus pyogenes
penicillin
pharyngitis
streptococcus pyogenes
zapalenie gardła i migdałków podniebiennych
penicylina
Opis:
Tonsillopharyngitis is one of the main causes of medical appointments. In fact, a seemingly simple diagnosis and treatment causes various problems and is the reason of many problems and errors, including antibiotic misuse or overuse. The most frequent aetiological agents of pharyngitis relate to viruses. A carefully taken medical history and physical examination can help distinguish patients in whom bacterial (streptococcal) aetiology should be suspected. However, signs and symptoms themselves do not usually allow the correct diagnosis to be established. A clinical suspicion of bacterial infection must be confirmed microbiologically. The best practice is a throat culture. Rapid tests for the presence of Streptococcus pyogenes antigen are a convenient alternative. They are characterised by high sensitivity and specificity. The first-line treatment in streptococcal tonsillopharyngitis is phenoxymethylpenicillin used for 10 days. Streptococcus pyogenes is uniformly sensitive to this antibiotic. Cefadroxil is reserved for patients with non-immediate hypersensitivity to penicillin and Streptococcus pyogenes carriers. Macrolides, in turn, should be used only if immediate hypersensitivity occurs. In this case, 3–5-day treatment with azithromycin is a convenient alternative to clarithromycin. It is important to use its high, double doses – the standard dose is ineffective. Treatment of streptococcal tonsillopharyngitis with amoxicillin, amoxicillin with clavulanic acid and cefuroxime axetil is considered inappropriate and harmful. These are relatively broad-spectrum antibiotics, but their overuse is conductive to the spread of pneumococci of reduced penicillin sensitivity.
Zapalenie gardła i migdałków podniebiennych jest jedną z częstszych przyczyn wizyt lekarskich. Pozornie prosta diagnostyka i leczenie nastręcza w rzeczywistości wiele problemów i jest przyczyną błędów, w tym nadużywania antybiotyków lub stosowania ich niezgodnie z zaleceniami. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym zapalenia gardła są wirusy. Dokładnie zebrany wywiad i badanie przedmiotowe powinny pomóc wytypować pacjentów, u których trzeba podejrzewać bakteryjną (paciorkowcową) etiologię objawów. Same w sobie są jednak niewystarczające do ustalenia właściwego rozpoznania. Kliniczne podejrzenie zakażenia bakteryjnego należy koniecznie potwierdzić za pomocą badania mikrobiologicznego. Złotym standardem pozostaje posiew wymazu z gardła. Wygodną alternatywę stanowią szybkie testy na obecność antygenu Streptococcus pyogenes. Cechują je wysoka czułość i swoistość. Lekiem pierwszego rzutu w leczeniu paciorkowcowego zapalenia gardła i migdałków podniebiennych jest fenoksymetylopenicylina stosowana przez 10 dni. Wrażliwość szczepów Streptococcus pyogenes na ten antybiotyk jest pełna. Cefadroksyl rezerwuje się dla pacjentów z nienatychmiastową nadwrażliwością na penicylinę oraz nosicieli Streptococcus pyogenes. Z kolei makrolidy powinny być stosowane jedynie w razie wystąpienia nadwrażliwości o typie natychmiastowym. Tutaj wygodną alternatywą dla klarytromycyny jest trwające 3–5 dni leczenie azytromycyną. Bardzo ważną rolę odgrywa stosowanie jej wysokich, podwójnych dawek – dawka standardowa jest nieskuteczna. Za niecelowe i szkodliwe uznaje się leczenie anginy paciorkowcowej amoksycyliną, amoksycyliną z kwasem klawulanowym czy aksetylem cefuroksymu. Są to antybiotyki o relatywnie szerokim spektrum, jednak ich nadmierne wykorzystanie sprzyja rozprzestrzenianiu się szczepów pneumokoków o zmniejszonej wrażliwości na penicyliny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 2; 141-149
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola badań mikrobiologicznych w bakteryjnych zakażeniach górnych dróg oddechowych
Role of the microbiology laboratory tests in diagnosis inflammation of the upper respiratory tract
Autorzy:
Kutera-Chrobok, Katarzyna
Klekotka, Renata
Symela-Kaspera, Joanna
Ślaska-Kaspera, Aleksandra
Dziubdziela, Włodzimierz
Markowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930300.pdf
Data publikacji:
2021-09-07
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
badania mikrobiologiczne
ostre zapalenie ucha środkowego
zapalenie gardła i migdałków podniebiennych
zapalenie zatok obocznych nosa
microbiological diagnosis
acute otitis media
acute pharyngotonsillitis
rhinosinusitis
Opis:
Infections of the upper respiratory tract are one of the main reasons why patients visit their primary care physician. Most of these are viral infections, requiring only symptomatic treatment. In the case of infections of bacterial etiology, apart from thorough medical history and physical examination, microbiological tests play an important role. They allow for the precise identification of the microorganism and determine sensitivity to antibiotics. Avoiding unjustified or wrong antibiotic therapy supports the fight against multi-drug resistant organisms, which are an increasing challenge for modern medicine. One of the most common causes of pharyngitis is Streptococcus pyogenes infection. Despite the possibility of performing rapid antigen detection test, pharyngeal culture remains the gold standard in the diagnosis of bacterial infections in this area. Otitis media is considered by the authors as well as sinusitis. The primary ethiology of the otitis media are viruses following the dysfunction of the Eustachian tube, which causes secondary bacterial infection. The anatomical structure of the middle ear prevents direct collection of material for microbiological examination, except in the case of spontaneous perforation of the tympanic membrane or paracentesis. Sinusitis is mostly viral infection and is diagnosed based on clinical symptoms. In the routine diagnosis of rhinosinusitis, microbiological testing is not recommended, however the authors discuss the principles and indications for extending the diagnostics. The following article argues the most common pathogens responsible for infections in the mouth, throat, middle ear, and paranasal sinuses. The authors pay special attention to the quality of the collected material, protection of the sample and the method of transport to the laboratory. Compliance with the following standards in everyday clinical practice may reduce the percentage of non-diagnostic results and will help in making an accurate diagnosis.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies