Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zaburzenia emocjonalne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Disruption of parent - child relationship and emotional and behavioural disorders. A case study
Autorzy:
Zlatkova-Doncheva, Katerina Ivanova
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398109.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie. Wydawnictwo
Tematy:
zaburzenia emocjonalne
zaburzenia zachowania
agresja
lęk
dzieci pozbawione opieki rodzicielskiej
Opis:
Zakłócenie relacji rodzic - dziecko oraz zaburzenia emocjonalne i behawioralne. Studium przypadku Badanie dotyczy niepokoju i agresji u dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i behawioralnymi oraz pozbawionych opieki rodzicielskiej. Przedstawiono studium przypadku dziecka uczestniczącego w interwencji. Dziecko należy do grupy (N = 40) wychowanej poza rodziną i podlegającej czterem strategiom interakcji: głos normalny i język pozytywny, wysoki ton i pozytywny język, normalny ton i negatywny język oraz wysoki ton i negatywny język. Nadzór prowadzono w celu gromadzenia danych przez niezależnego obserwatora na standardowej liście kontrolnej. Wyniki wskazują na silną zależność między lękiem a agresją, a użycie języka negatywnego o wysokim tonie wzmacnia agresywne wrażenia u dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i behawioralnymi. W pracy zarysowano związek między pozbawieniem opieki rodzicielskiej a zaburzeniami emocjonalnymi i behawioralnymi. Zakłócona relacja dziecko - rodzic jest predyktorem możliwych trudności w rozwoju i adaptacji dziecka. Słowa kluczowe: zaburzenia emocjonalne; zaburzenia zachowania; agresja; lęk; dzieci pozbawione opieki rodzicielskiej
Źródło:
Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne; 2020, 6, 1; 19-33
2391-8632
Pojawia się w:
Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywiązanie w okresie niemowlęcym i stres rodzicielski a problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u dzieci w wieku 3 lat
Infant Attachment, Parenting Stress, and Child Emotional and Behavioral Problems at Age 3 Years
Autorzy:
Tharner, Anne
Luijk, Maartje P. C. M.
van IJzendoorn, Marinus H.
Bakermans-Kranenberg, Marian J.
Jaddoe, Vincent W. V.
Hofman, Albert
Verhulst, Frank C.
Tiemeier, Henning
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499015.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
style przywiązania, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia behawioralne, stres rodzicielski, badanie Pokolenie R
attachment classification, emotional problems, behavior problems, parenting stress
Opis:
Cel. Analiza wpływu typu przywiązania w okresie niemowlęcym oraz stresu rodzicielskiego na problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u małych dzieci. Plan badania. Badana próba obejmowała 606 diad niemowlę–matka, które wzięły udział w populacyjnym badaniu kohortowym, przeprowadzonym w Holandii. Przywiązanie (więź dziecko–matka) oceniano przy użyciu procedury sytuacji obcej (Strange Situation), gdy dzieci miały 14 miesięcy. Kiedy dzieci osiągnęły wiek 18 miesięcy, zmierzono poziom stresu rodzicielskiego przy użyciu holenderskiej wersji Skali stresu rodzicielskiego (Parenting Stress Index). Wreszcie, gdy dzieci miały 3 lata, ich matki i ojcowie wypełniali Listę zachowań dziecięcych (Child Behavior Checklist). Wyniki. Przywiązanie w okresie niemowlęcym osłabiało wpływ stresu rodzicielskiego na problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u dzieci. Stres rodzicielski był powiązany z wyższym poziomem zachowań agresywnych i zaburzeń uwagi u dzieci z pozabezpiecznym stylem przywiązania, ale nie u tych z bezpiecznym stylem. Ponadto wyższy poziom stresu rodzicielskiego wiązał się z większą liczbą problematycznych zachowań wycofanych u dzieci z pozabezpiecznym stylem przywiązania, zwłaszcza tych z ambiwalentnym stylem i przywiązaniem zdezorganizowanym. Wnioski. U dzieci z pozabezpiecznym stylem wyższy poziom stresu rodzicielskiego jest powiązany z większą częstością występowania problematycznych zachowań wycofanych (zaburzeń internalizacyjnych) oraz zachowań agresywnych i zaburzeń uwagi (zaburzeń eksternalizacyjnych). Bezpieczny styl przywiązania w okresie niemowlęcym jest buforem osłabiającym wpływ stresu rodzicielskiego na problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u dzieci.
Objective. To examine the role of infant attachment classification and parenting stress for toddler emotional and behavior problems. Design. Participants were 606 infant– mother dyads who took part in a population-based cohort study in the Netherlands. Infant–mother attachment classification was assessed using the Strange Situation Procedure when the children were 14 months old. At 18 months, parenting stress was measured with the Dutch version of the Parenting Stress Index. When the children were 3 years old, both mothers and fathers completed the Child Behavior Checklist. Results. Infant attachment moderated the effect of parenting stress on child emotional and behavior problems. Parenting stress was related to more aggression and attention problem behaviors in insecurely attached children, but not in securely attached children. Moreover, higher parenting stress was associated with more withdrawal problem behaviors in insecurely attached children, in particular in insecure-resistant and in disorganized children. Conclusion. In the presence of an insecure attachment relationship, more parenting stress is related to more (internalizing) withdrawal problem behavior and to more (externalizing) aggression and attention problems. Attachment security in infancy buffers the influence of parenting stress on child emotional and behavior problems.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 3; 40-73
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka i konsekwencje doświadczania przemocy fizycznej wśród młodzieży
Risk factors and consequences of childhood experience of physical violence in adolescents
Autorzy:
Gmitrowicz, Agnieszka
Lewandowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945467.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescent
czynniki ryzyka
emotional disorders
młodzież
ofiara
physical violence
przemoc fizyczna
risk factors
victim
zaburzenia emocjonalne
Opis:
The aim of this study was to assess the prevalence of consequences of experience of physical violence in school-age adolescents and analysis of selected risk factors in victims of physical violence in the study population. Over the school year 2006/2007, we performed an anonymous questionnaire-based study among adolescents attending randomly selected secondary schools in Łódź, Poland (N=1445; thereof 62% were males). The questionnaire included closed questions addressing responders’ family structure, academic performance, legal status, abuse of psychoactive substances, level of self-esteem, emotional disturbances including deliberate self-harm and suicidal ideas. Experience of physical violence was defined according to selected criteria concerning response to severe stress (F43 acc. to ICD-10), i.e. experience of direct mental or other conse-quences for at least one hour. Over 1/5 of adolescents included in the study have experienced physical violence at least once in their life. Institutionalised persons have experienced physical violence most often and those brought up in incomplete families. In the study population, most frequent direct consequences of exposure to physical violence were anger and aggression. As compared with their peers who have not experienced physical violence, adolescents who have had such experiences significantly more often reported feelings of lack of control, anxiety, sadness, truancy, escapes, consumption of alcohol and abuse of psychoactive substances. In this population, elevated risk of experiencing physical violence was associated with outbreaks of anger, male gender and experience of mental violence and deliberate self-harm. Furthermore, a correlation was found between experience of physical violence and pathological phenomena in the responders’ family, e.g. mental disorders, abuse of psychoactive substances, suicidal attempts and deliberate self-harm.
Celem badań była ocena występowania następstw doznania przemocy fizycznej wśród młodzieży szkolnej, a także analiza wybranych czynników ryzyka u ofiar przemocy fizycznej w badanej populacji. W roku szkolnym 2006/2007 przeprowadzono anonimowe badania ankietowe uczniów w wybranych losowo szkołach ponadpodstawowych w Łodzi (N=1445; w tym 62% chłopców). Ankieta zawierała pytania zamknięte nt.: sytuacji rodzinnej, szkolnej, prawnej, używania substancji psychoaktywnych, poziomu zadowolenia z siebie, obecności zaburzeń emocjonalnych, w tym samouszkodzeń i myśli samobójczych. Jako doświadczenie przemocy fizycznej (DPF) przyjęto spełnienie wybranych kryteriów reakcji na ciężki stres (F43 według ICD-10), czyli odczuwanie bezpośrednich następstw psychicznych lub innych przez co najmniej 1 godzinę. Ponad 1/5 badanych uczniów doświadczyła co najmniej raz w życiu przemocy fizycznej. Najczęściej doświadczali jej uczniowie mieszkający w placówkach lub z jednym rodzicem. Bezpośrednimi następstwami doświadczania przemocy fizycznej (DPF) u badanych były najczęściej gniew oraz agresja. Uczniowie, którzy doświadczyli przemocy fizycznej, istotnie częściej w porównaniu z uczniami bez DPF skarżyli się na brak kontroli, lęk, smutek oraz potwierdzali wagarowanie, ucieczki, picie alkoholu, używanie substancji psychoaktywnych (SPA). Wysokie ryzyko PDF dotyczyło przede wszystkim reprezentantów płci męskiej, było powiązane z występowaniem u uczniów wybuchów złości, a następnie z doświadczaniem przez nich przemocy psychicznej oraz dokonywaniem samouszkodzeń. Ponadto stwierdzono związek między DPF a występowaniem zjawisk patologicznych w rodzinie, tj. z zaburzeniami psychicznymi, nadużywaniem SPA, próbami samobójczymi, samouszkodzeniami.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 4; 192-203
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia psychiczne w stwardnieniu rozsianym
Psychiatric disorders in multiple sclerosis
Autorzy:
Florkowski, Antoni
Chmielewski, Henryk
Gałecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058494.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety
cognitive impairment
depressive disorder
emotional disorders
fatigue
multiple sclerosis
depresja
lęk
zaburzenia emocjonalne
zmęczenie
zaburzenia funkcji poznawczych
stwardnienie rozsiane
Opis:
Multiple sclerosis is chronic and progressive disorder of central nervous system, in which different psychiatric diagnosis comorbit in 75% with neurological symptoms. The reasons of depressive disorders are still not precisely known. Psychiatric disorders are often comorbid with neurological disorders and also influence diagnosis and treatment, more often than in other somatic illnesses. It is worth to emphasize that psychic disturbances are a consequence of neurological disorders but can also be primary sign of the disease. Especially emotional disorders and cognitive impairment are characteristic to patients with multiple sclerosis. Emotional, behavioural disorders and cognition dysfunction are often a result of pharmacotherapy of neurological disorders. Psychiatric disorders are often met in patients with autoimmunological disorders, what is more corticosteroid treatment may worsen the symptoms. Depressive disorders, especially serious and moderate episodes, occur twice more frequent than in general population. Following some authors patients suffering from multiple sclerosis and psychiatric disorders present deeper cognitive function impairment, poorer life quality and motor abilities as well as have worse treatment response. Although cognitive functions’ worsening occurs in half number of multiple sclerosis patients, dementia appears in few cases. Psychiatric disorders commonly comorbit with multiple sclerosis have adverse influence on everyday functioning.
Stwardnienie rozsiane jest przewlekle postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego, w którym dolegliwościom i objawom neurologicznym u około 75% pacjentów towarzyszą różne zaburzenia psychiczne. Do chwili obecnej nie ustalono jednoznacznie przyczyn depresji u chorych na stwardnienie rozsiane. Ponieważ zaburzenia psychiczne współistnieją w schorzeniach neurologicznych o wiele częściej niż w innych chorobach somatycznych, dosyć często wywierają wpływ na rozpoznanie i leczenie. Należy także pamiętać, że niektóre zaburzenia psychiczne mogą być powikłaniem schorzeń neurologicznych lub też stanowić objaw pierwotny choroby. Dotyczy to szczególnie zaburzeń emocjonalnych i funkcji poznawczych u chorych na stwardnienie rozsiane. Objawy dotyczące zaburzeń emocjonalnych i zachowania oraz zaburzeń funkcji poznawczych mogą być następstwem prowadzonego leczenia farmakologicznego schorzeń neurologicznych. Objawy psychiczne często występują u chorych na schorzenia autoimmunologiczne, dodatkowo stosowane u tych pacjentów leczenie kortykosteroidami może zaostrzać te objawy. Zaburzenia depresyjne, w tym epizody ciężkie i umiarkowane depresji, występują u chorych na stwardnienie rozsiane dwukrotnie częściej niż w populacji ogólnej. W ocenie niektórych autorów pacjenci ze stwardnieniem rozsianym i współwystępującymi zaburzeniami depresyjnymi wykazują głębsze upośledzenie funkcji poznawczych, prezentują gorszą jakość życia, mają większy stopień niepełnosprawności pod względem ruchowym oraz gorzej reagują na leczenie. Jakkolwiek zaburzenia funkcji poznawczych pojawiają się u połowy pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane, to jednak proces otępienny występuje u nielicznych osób z tym schorzeniem. Występujące dosyć powszechnie w przebiegu stwardnienia rozsianego objawy psychiczne wpływają niekorzystnie na codzienne funkcjonowanie tych chorych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 264-266
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko maltretowane inaczej
Other ways of child abuse
Autorzy:
Mrozek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945716.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
behavioural disorders
child abuse
dysfunctional family
dziecko maltretowane
dziecko zaniedbane
emotional disorders
maltretowanie psychiczne
mental abuse
neglected child
rodzina dysfunkcjonalna
zaburzenia emocjonalne
zaburzenia zachowania
Opis:
Introduction: The article does not tackle the items of physical or sexual abuse. It analyses the impact of those factors, which seemingly should not affect the child’s behaviour. The study involved the children from “ordinary” families, often also the children from “ideal” families, in whom behavioural disorders or disorders of behaviour and emotions were found. The analysis included also the severity of behavioural disorders depending on such factors as: requirements posed to the child, child’s position in the family, parents’ education, impact of families of many generations. Material and method: The study involved ninety one families, who reported with children of both genders, exhibiting behavioural disorders or disorders of behaviour and emotion, aged from three to eighteen years. The diagnosis was made basing on ICD-10 criteria. The patients did not exhibit any symptoms of any other mental disease or somatic disease, which could affect the child’s behaviour. Excluded were also the children from orphanages, due to the lack of the legal guardian’s consent, and the children whose parents did not agree to participate in the questionnaire. The author’s own questionnaire was applied in the study, which was based on questions typically asked during the psychiatric examination. Results: Correlations close to 0.5 were obtained for all examined characteristics. The obtained material indicates that lower severity of disorders of behaviour and emotions is found in children, who have some chores to do, the oldest children, or those brought up in families of many generations, or in families with lower economic status. On the other hand the severity of pathological behaviours is higher in the children of families exhibiting a higher economic status and those whose parents have secondary or higher education. Conclusions: The child’s behaviour is mainly formed by the environment. Giving the child some chores to do reduces pathological behaviours, and the permanent supervision causes its better behaviour. The family’s higher socio-economic status is a factor of a higher risk of the occurrence of the child’s behavioural disorders. The child’s upbringing is a very difficult task to which nobody is prepared professionally. Even if we do not know how to deal with the child in specific situations, we should devote the child our time. Parents’ success in professional field can be paid with a failure in the family.
Wstęp: Artykuł nie podejmuje zagadnień maltretowania fizycznego czy seksualnego, analizuje natomiast wpływ czynników, które pozornie nie powinny mieć wpływu na zachowanie dziecka. Badaniem objęto dzieci ze „zwykłych” rodzin, a często także z rodzin „idealnych”, u których stwierdza się zaburzenia zachowania lub zaburzenia zachowania i emocji. Analizie poddano nasilenia zaburzeń zachowania od takich czynników, jak: wymagania stawiane dziecku, pozycja dziecka w rodzinie, wykształcenie rodziców, wpływ rodziny wielopokoleniowej. Materiał i metoda: W badaniu uczestniczyło 91 rodzin, które zgłaszały się z dziećmi przejawiającymi zaburzenia zachowania lub zaburzenia zachowania i emocji, w wieku od trzech do osiemnastu lat, obu płci. Rozpoznanie stawiano na podstawie kryteriów ICD-10. Pacjenci nie wykazywali jakichkolwiek symptomów innej choroby psychicznej lub choroby somatycznej, które mogły mieć wpływ na zachowanie dziecka. Wyłączono także dzieci z domów dziecka, ze względu na brak zgody opiekuna prawnego, oraz dzieci, których rodzice nie wyrazili zgody na uczestnictwo w ankiecie. W badaniu posługiwano się własnym kwestionariuszem, utworzonym na podstawie typowo zadawanych pytań w trakcie badania psychiatrycznego. Wyniki: Dla wszystkich badanych cech uzyskano korelacje bliskie 0,5. Z uzyskanego materiału wynika, że mniejsze nasilenie zaburzeń zachowania i emocji stwierdza się u dzieci: obarczonych obowiązkami, dzieci najstarszych, wychowywanych w rodzinie wielopokoleniowej, w rodzinach o niższym statusie ekonomicznym. Natomiast większe nasilenie zachowań patologicznych obserwowane jest u dzieci: w rodzinach o wyższym statusie ekonomicznym, rodziców z wykształceniem średnim lub wyższym. Wnioski: Zachowanie dziecka kształtowane jest głównie przez środowisko. Obarczenie dziecka obowiązkami redukuje zachowania patologiczne, zaś stały nadzór przyczynia się do jego lepszego zachowania. Wyższy status społeczno-ekonomiczny rodziny jest czynnikiem wyższego ryzyka wystąpienia zaburzeń zachowania u dziecka. Wychowywanie dziecka jest bardzo trudną pracą, do której wszystkim brakuje profesjonalnego przygotowania. Nawet jeśli nie wiemy, jak postępować z dzieckiem w niektórych sytuacjach, zawsze starajmy się poświęcić mu czas. Sukces rodziców na polu zawodowym, okupiony bywa porażką na polu rodzinnym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 2; 79-86
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hierarchia wartości a zachowania dewiacyjne młodzieży
Value system and the deviant behavior of youth
Autorzy:
Kubicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104971.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
przestępczość młodzieży
zaburzenia w zachowaniu młodzieży
młodzież niedostosowana społecznie
zaburzenia emocjonalne młodzieży
zachowania agresywne
system wartości
hierarchia wartości
youth crime
youth behavior disorders
socially maladjusted youth
emotional disorders of young people
aggressive behavior
deviant behavior of youth
value system
Opis:
Artykuł ma charakter przeglądowy i dotyczy bardzo istotnej z punktu widzenia wychowania zależności pomiędzy wyznawaną przez młodzież hierarchią wartości, a skalą przejawianych przez nią zachowań dewiacyjnych, w tym przestępczych. Przedmiotowa zależność wyprowadzona z rożnych koncepcji teoretycznych, niekoniecznie powstałych na gruncie socjologii dewiacji czy kryminologii (np. teoria uczenia się) jednoznacznie wskazuje, że system wartości u młodzieży przejawiającej zachowania dewiacyjne przedstawia się odmiennie niż o młodzieży, u której proces socjalizacji i wychowania przebiega prawidłowo. Ci pierwsi nastawieni są głównie na realizację indywidualnych potrzeb – często drogą „na skróty”, inaczej oceniają pracę zawodową i uczestnictwo w życiu społecznym. Wysoko cenią tzw. burzliwe życie (częste zmiany, ryzyko, zabawę, humor i chwilowe przyjemności). Skłonne są akceptować wewnętrzne normy własnej (aspołecznej) grupy podobnie postrzegającej otoczenie, natomiast nie włączają w zakres wyznaczników swego postępowania tzw. norm społecznych.
The article is an overview of relationship, which is very important from the point of view of upbringing, between the hierarchy of values preached by youth and the scale of deviant behaviors, including criminal one, that they manifest. The subject dependence, derived from various theoretical concepts, not necessarily based on the sociology of deviation or criminology (e.g. The learning theory), clearly indicates that the system of values of the youth exhibiting deviant behavior is different from the value system of adolescents whose socialization and upbringing is proceeding properly. The first mentioned group is mainly focused on the fruition of individual needs - often taking "shortcuts", they assess professional work and participation in social life differently. They highly value the so-called turbulent life (frequent changes, risks, fun, humor and momentary pleasures). They tend to accept the internal norms of their own (anti-social) group that perceives the environment in a similar way, but do not include the so-called social standards in their behaviors.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2020, XI(4(33)); 251-266
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowania o charakterze destrukcyjnym w okresie średniego dzieciństwa: norma czy patologia?
Autorzy:
Zawadzka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614721.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
emotional competence
parent-child relations
teachers-child relations
disruptive behavior disorders
kompetencje emocjonalne
relacje rodzic – dziecko
relacje nauczyciel – dziecko
destrukcyjne zaburzenia zachowania
Opis:
Preschool children often demonstrate behaviors like obstinacy, defiance, disobedience, loss of temper, that may be treated as troublesome. Nevertheless, distinguishing normal misbehavior from markers of disruptive behavior disorders is very important. Typical for that period of development behavioral problems are transient, but clinical symptoms of disorders are stable and need professional treatment. Poor emotional competence in preschool children is associated with the risk of disruptive behavior disorders. Behavioral dysfunctions are affected by the constellation of many factors both biological and social. Among them, the quality of parent-child and teachers-child relations is underlined. The parenting style or teacher’s reactions charged with negative emotionality, punishment and coercion seem to be especially adverse for the development of preschoolers’ emotional competence. Children may manifest some impairments in social interactions and self-control. The identification of key behavioral markers of preschool conduct disorders and signs predicting the later disruptive behavioral disorders enable early professional interventions.
W okresie średniego dzieciństwa często pojawiają się takie zachowania, jak upór, nieposłuszeństwo, buntowniczość i napady złości, które mogą zostać uznane za problemowe. Ważne jest ustalenie, czy niepokojące problemy są jedynie mocniej zaznaczającymi się, lecz typowymi cechami rozwoju dziecka, przejściowym efektem frustracji związanej z pokonywaniem kryzysów rozwojowych czy też ich przezwyciężenie wymaga specjalistycznej pomocy. Dzieci, u których obserwuje się słabe kompetencje emocjonalne, znajdują się w grupie ryzyka rozwoju klinicznych symptomów zaburzeń zachowania. Wpływ na ich kształtowanie mają zarówno czynniki biologiczne, jak i środowiskowe. Wśród nich podkreślana jest jakość relacji między dziećmi i rodzicami, a także interakcji dziecko – nauczyciel. Szczególnie niekorzystne są oddziaływania nasycone negatywnymi emocjami, oparte na przymusie i karaniu. Prowadzą one do ograniczenia rozwoju kompetencji emocjonalnych dziecka, niezbędnych do prawidłowego regulowania relacji społecznych oraz kontroli własnego działania. Zidentyfikowanie występujących w tym okresie rozwojowym zachowań problemowych, mających wartość prognostyczną dla diagnozy zaburzeń zachowania u dzieci w wieku szkolnym, pozwala na podjęcie właściwych oddziaływań pomocowych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 3
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies