Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zaburzenia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rola zaburzen w regeneracji lasu
The role of disturbances in forest regeneration
Autorzy:
Dobrowolska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46143.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
lesnictwo
ekosystemy lesne
regeneracja
zaburzenia
zaburzenia naturalne
zaburzenia antropogeniczne
Źródło:
Leśne Prace Badawcze; 2010, 71, 4; 391-405
1732-9442
2082-8926
Pojawia się w:
Leśne Prace Badawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka zaburzeń połykania u osób z zaburzeniami głosu
Autorzy:
Krasnodębska, Paulina
Szkiełkowska, Agata
Jarzyńska-Bućko, Agnieszka
Włodarczyk, Elżbieta
Miaśkiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397507.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysfagia
dysfonia
zaburzenia głosu
zaburzenia połykania
Opis:
Wstęp: Współwystępowanie zaburzeń połykania z dolegliwościami ze strony głosu jest tematem rzadko podejmowanym w literaturze. Szczególną uwagę zwraca się na aspekt czynnościowej dysfunkcji w obrębie mięśni gardła i krtani. C el: Celem niniejszej pracy była analiza przypadków pacjentów z dysfonią pod kątem współwystępowania dysfunkcji procesu połykania. Materiał i metoda: Materiał pracy stanowiło 515 pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń głosu w roku 2018. Chorzy, których wywiad wskazywał na dolegliwości związane z połykaniem, zostali poddani dodatkowej diagnostyce w kierunku dysfagii (FEES, rozszerzone badanie logopedyczne, SEMG). Wyniki: 11,8% osób wymagających leczenia z powodu zaburzeń głosu zgłaszało współwystępowanie problemów z połykaniem. Na podstawie przeprowadzonych badań dysfagię rozpoznano u 9,3%. Odsetek osób ze stwierdzoną dysfunkcją połykania różnił się w zależności od rodzaju choroby zasadniczej i był najwyższy w grupie z zaburzeniami neurologicznymi. Analiza korelacji pomiędzy nasileniem dysfagii (zgodnie z ocenionym stopniem, wynikami DHI, EAT-10) a nasileniem stopnia niepełnosprawności głosowej VHI pokazała: słabą korelację pomiędzy VHI i EAT-10 (p = 0,1) oraz istotne statystycznie korelacje pomiędzy: VHI a RSI u osób z rozpoznaną chorobą neurologiczną; VHI a DHI u osób z dysfonią hiperfunkcjonalną; VHI a BMI i EAT-10 u osób z przewlekłym zapaleniem krtani. Ponadto uzyskano istotne statystycznie korelacje pomiędzy stopniem nasilenia dysfagii a EAT-10 i DHI (p < 0,05). Badanie logopedyczne przeprowadzone u pacjentów wskazało na współistniejący problem występowania nienormatywnego wzorca połykania. Badanie elektromiograficzne wykazało największe średnie różnice pomiędzy stronami w zapisie średniej i maksymalnej amplitudy z mm. żwaczy. Wnioski: Opieka nad pacjentami z zaburzeniami głosu musi mieć charakter interdyscyplinarny. Wywiad w kierunku zaburzeń połykania u tych osób powinien stanowić dopełnienie wywiadu odnoszącego się do zaburzeń głosu. Zaburzenia połykania występujące u osób z dysfonią mają różny charakter w zależności od przyczyny zaburzeń głosu, a ich współwystępowanie dotyczy średnio 9,3% pacjentów. Współwystępowanie czynnościowych zaburzeń połykania u osób z zaburzeniami głosu wymaga oddzielnego protokołu diagnostycznego. Procedura logopedyczna w interdyscyplinarnej opiece nad osobami z zaburzeniami czynnościowymi połykania powinna być elementem obowiązkowym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 17-22
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia snu w autyzmie
Sleep disorders in autism
Autorzy:
Pałka-Szafraniec, Katarzyna
Gmitrowicz, Agnieszka
Makowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942375.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ASD
autyzm
melatonina
zaburzenia snu
zaburzenia zachowania
Opis:
Autism spectrum disorder is among the most prevalent neurodevelopmental disorders and represent both a diagnostic and therapeutic challenge. Since symptoms of autism spectrum disorder appear early in childhood, there is a need for appropriate paediatrician training. Studies reveal the multifactorial aetiology of the disorders, which hinders the identification of a definite cause of autism and, consequently, the development of appropriate treatment modality. Growing attention is currently given to studies of conditions co-occurring with autism spectrum disorder, including attention deficit hyperactivity disorder, eating disorders, tics, epilepsy, aggression and self-aggression or sleep disorders. It is estimated that circadian rhythm abnormalities (primarily insomnia, night terrors, nightmares, early waking and excessive daytime somnolence) affect 50–80% of children with autism spectrum disorder. The group of patients with autism spectrum disorder shows a higher prevalence of difficulties with concentration, an impaired intellectual capacity and problems with effective therapy of epileptic seizures. Studies point to the multifactorial aetiology of sleep structure abnormalities including neurotransmitter dysfunction and imbalance of hormones (mainly melatonin and cortisol), gastrointestinal disorders or inadequate sleep hygiene habits. Following the introduction of treatment of circadian rhythm abnormalities a lower prevalence of behavioural disorders, aggression and self-aggression, together with an improvement in memory and concentration, have been noted. Also, promising results have been obtained in studies involving psychoeducation and training of parents in the development of good bedtime routines. Inquiring about the presence of sleep disturbances in patients is always necessary during diagnostic appointments. The prevalence of the problem in the population of children and adolescents with autism spectrum disorder – and its impact on daily functioning – clearly indicate the need to establish appropriate non-pharmacological and pharmacological approaches in the course of further research.
Zaburzenia ze spektrum autyzmu należą do najczęściej występujących zaburzeń neurorozwojowych i stanowią wyzwanie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Objawy obserwowane są od wczesnego dzieciństwa, co przekłada się na konieczność właściwego szkolenia lekarzy pediatrów. Badania ujawniają wieloczynnikową etiologię zaburzeń, co utrudnia poszukiwania jednoznacznej przyczyny autyzmu, a w konsekwencji – opracowanie odpowiedniego leczenia. Coraz więcej uwagi poświęca się badaniom zaburzeń towarzyszących, takich jak zespół nadpobudliwości ruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, zaburzenia odżywiania, tiki, padaczka, agresja i autoagresja czy zaburzenia snu. Szacuje się, że problem zaburzeń rytmów okołodobowych (mowa tu głównie o bezsenności, lękach nocnych, koszmarach sennych, wczesnym wybudzaniu i wzmożonej senności w ciągu dnia) dotyczy 50–80% dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W tej grupie pacjentów częściej obserwuje się trudności z koncentracją, obniżoną sprawność intelektualną, zaburzenia zachowania, a także problemy z efektywną terapią napadów padaczkowych. Badania wskazują na wieloczynnikową etiologię nieprawidłowości w strukturze snu, obejmującą zaburzenia funkcjonowania neurotransmiterów i gospodarki hormonalnej, przede wszystkim melatoniny i kortyzolu, zaburzenia pracy przewodu pokarmowego czy nieprawidłowe nawyki związane z higieną snu. Wśród pacjentów, u których wdrożono terapię zaburzeń rytmów okołodobowych, odnotowano redukcję zaburzeń zachowania, agresji i autoagresji oraz poprawę pamięci i koncentracji. Obiecujące wyniki uzyskano w badaniach, w których przeprowadzono psychoedukację i szkolenie rodziców w celu wdrożenia dobrych nawyków dotyczących przygotowań do snu. W trakcie wizyt diagnostycznych należy ustalić, czy u pacjenta występują nieprawidłowości związane ze snem. Rozpowszechnienie omawianego problemu w populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz jego wpływ na codzienne funkcjonowanie jednoznacznie wskazują na konieczność ustalenia właściwych form oddziaływań – zarówno pozafarmakologicznych, jak i farmakologicznych – w toku dalszych badań.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 4; 413-417
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza ADHD – pomoc czy przeszkoda?
ADHD diagnosis – a help or an obstacle?
Autorzy:
Gawęda, Agnieszka
Nowak, Marta
Janas-Kozik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945270.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zaburzenia emocji
Opis:
The authors of this paper discuss the importance of the diagnosis of attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) in an effective treatment as well as social functioning of children diagnosed with ADHD, stressing at the same time the meaning of a processual psychiatric and psychological diagnosis. This publication is an attempt to relate to numerous controversies around the ADHD diagnosis – to what extend it is a reliable identification which explains the problems of young patients and which enables the patient to receive adequate help. Or, whether it may serve as a dispensation from responsibility of the parents who cannot cope with the bringing-up tasks, or “a label” which restricts the understanding of a young patient and limits his or her development as well as further functioning in the world. The authors emphasise the meaning of a comprehensive observation of a child during hospitalisation at a psychiatric ward for children and adolescents, which becomes indispensable when the clinical picture, despite a long diagnostic process within an outpatient clinic, still remains unclear or when, despite all the undertaken steps, the symptoms are increasing. The purpose of the clinical observation is to verify the diagnosis on the basis of a twenty-four-hour observation which in turn may invaluably contribute to the understanding of the meaning and context of a child’s behaviour. The article presents cases of three children: Kuba, Weronika and Maciej who are treated at the Developmental Age Psychiatry and Psychotherapy Ward of the Paediatric Centre in Sosnowiec, Poland. The diagnosis of the children has been gradually evolving from ADHD towards a more complex understanding of their problems – taking into account their family background as well as the individual dynamics of their emotional problems.
Autorki podejmują temat znaczenia rozpoznawania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) dla skutecznego leczenia oraz społecznego funkcjonowania dzieci z tak postawioną diagnozą, podkreślając tym samym znaczenie procesualnej diagnozy psychiatrycznej i psychologicznej. Publikacja ta ma być próbą odniesienia się do licznych kontrowersji wokół diagnozy ADHD. Czy jest ona rzetelnym rozpoznaniem tłumaczącym problematykę młodego pacjenta i umożliwiającym mu otrzymanie adekwatnej pomocy, czy też „etykietą” zawężającą rozumienie młodego pacjenta i ograniczającą jego rozwój oraz dalsze funkcjonowanie w świecie, zwalniającą z odpowiedzialności niewydolnych wychowawczo rodziców? Autorki podkreślają znaczenie całościowej obserwacji dziecka na całodobowym oddziale psychiatrii dla dzieci i młodzieży, która staje się niezbędna, gdy obraz kliniczny pomimo długiego procesu diagnostycznego w ramach ambulatorium nadal nie jest jasny lub kiedy pomimo podjętych oddziaływań objawy nasilają się. Obserwacja w warunkach klinicznych ma na celu weryfikację diagnozy w oparciu o całodobową obserwację, która może wnieść nieoceniony wkład w rozumienie znaczenia i kontekstu zachowań dziecka. W artykule przedstawione zostały przypadki trójki dzieci: Kuby, Weroniki i Macieja leczonych na Oddziale Psychiatrii i Psychoterapii Wieku Rozwojowego w sosnowieckim Centrum Pediatrii, których diagnoza stopniowo ewoluowała od ADHD w kierunku bardziej złożonego rozumienia ich przypadłości – z uwzględnieniem tła rodzinnego oraz indywidualnej dynamiki ich problemów emocjonalnych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 115-119
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe kierunki rozwoju badań posturografii
New directions in development of posturographic tests
Autorzy:
Janc, Magdalena
Zamysłowska-Szmytke, Ewa
Śliwińska-Kowalska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033379.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
zaburzenia równowagi
Opis:
The research on both static and dynamic posturography has demonstrated its low usefulness in diagnostics of vestibular dysfunction. The presented review of literature data concerns the studies in which the head movements were introduced to standard posturography protocol to sensitize the test for vestibular abnormalities. The analysis included papers indexed in PubMed and Web of Science databases. All papers concerned dynamic posturography testing. In the publications chosen for analysis tests were carried out with eyes closed on stable and mobile surfaces. The results of the literature analysis indicate the usefulness of SOT-5 test with head movements at 15°/s as a screening test for the differentiation of subjects with and without vestibular damage. Moreover, posturography with head movements seems to be useful for monitoring vestibular compensation and rehabilitation progress. New directions in posturography development should include studies on static posturography with head movements as well as more and more popular mobile posturography, in which tensometric platform is replaced by sensors placed on a patient on lumbar level for direct measuring of postural reactions.
Badania posturografii, zarówno statycznej, jak i dynamicznej, wykazują stosunkowo małą przydatność w diagnostyce uszkodzeń przedsionkowych. Prezentowany przegląd danych literaturowych dotyczy prób uwrażliwienia badań posturograficznych poprzez włączenie ruchów głowy do standardowego protokołu badania posturografii. Analizie zostały poddane artykuły dotyczące tej tematyki umieszczone w bazach PubMed oraz Web of Science. Wszystkie prace dotyczą posturografii dynamicznej (Sensory Organization Test, SOT). Do badań wybrano artykuły obejmujące próby wykonywane przy zamkniętych oczach na stabilnym i ruchomym podłożu. Wyniki badań wskazują na przydatność testu SOT-5 z ruchami głowy z prędkością 15°/s, jako testu przesiewowego dla różnicowania osób z i bez uszkodzeń przedsionkowych. Ponadto, wykazano przydatność posturografii z ruchami głowy dla monitorowania kompensacji uszkodzeń błędnika i postępów rehabilitacji. Nowe kierunki rozwoju posturografii obejmują badania nad bardziej rozpowszechnioną posturografią statyczną oraz posturografią mobilną, w której zamiast płyty tensometrycznej zastosowano czujniki umieszczone na pacjencie, mierzące bezpośrednio korekcje reakcji posturalnych.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2017, 16, 4; 150-155
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiek jako wskaźnik prognostyczny w pourazowych uszkodzeniach mózgu manifestujących się deficytami pamięci epizodycznej oraz funkcji wykonawczych w okresie dzieciństwa i adolescencji
Age as aprognostic factor in episodic memory and executive impairment following traumatic brain injury in children and adolescents
Autorzy:
Konieczna, Seweryna
Sitek, Emilia J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029039.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
uraz czaszkowo-mózgowy
zaburzenia funkcji wykonawczych
zaburzenia pamięci
Opis:
Both episodic memory and executive deficits are considered common and clinically significant consequences of traumatic brain injury. The paper reviews the current literature on memory and executive impairment in children and adolescents after traumatic brain injury so as to determine if children who sustained trauma at younger age are more or less vulnerable to persistent deficits in these domains. Apart from the significance of age at injury, the paper addresses a few methodological issues pertaining to the reviewed studies. The most popular methods used to assess episodic memory and executive function in children and adolescents are discussed in terms of their scope and limitations. Studies on the long-term cognitive sequelae of traumatic brain injury in children are scarce, and the scope of episodic memory and executive function assessment seems insufficient to fully understand the pattern of deficits. The profile of cognitive deficits and their trajectory over time is much less understood in children and adolescents than in the adult population after traumatic brain injury. Adolescents are often included in adult groups, which does not contribute to the understanding of deficits in this patient cohort. It seems that early brain injury is associated with poorer long-term prognosis. However, long-term prospective and comprehensive studies on memory and executive dysfunction due to traumatic brain injury in children and adolescents would be needed to fully understand the trajectory of deficits and the importance of the relationship between the time of injury and critical periods in the cognitive development.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2018, 18, 2; 79-84
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko nieporadne czy dyspraktyczne? Diagnoza i działania terapeutyczne. Studium przypadku
Autorzy:
Cygan, Barbara Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992722.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
dyspraksja
zaburzenia integracji sensorycznej
zaburzenia planowania motorycznego.
planowanie motoryczne
Opis:
Problem zaburzeń integracji sensorycznej w tym dyspraksji i związanych z nią zaburzeń planowania motorycznego jest bardzo często obserwowany w praktyce pedagogicznej. Nauczyciele i rodzice często nie potrafią wskazać przyczyn zachowania dziecka. Są to bowiem dzieci nieporadne, chaotyczne, sprawiające wrażenie zagubionych w sytuacji zadaniowej. Borykają się też z różnymi problemami szkolnymi między innymi takimi jak: brzydkie pismo, trudnościami w opanowaniu geometrii, odtwarzaniu ułożonych wzorów, w wykonywaniu ćwiczeń czy układów ruchowych. Należy podkreślić, że dzieci te są w normie intelektualnej.Cel badań: Celem przeprowadzonych badań było ukazanie, że terapia Metodą integracji sensorycznej dzieci z zaburzeniami przetwarzania bodźców sensorycznych a przede wszystkim planowania motorycznego, przynosi efekty.Metoda badań: Metodą wiodącą w badaniach była metoda indywidualnego przypadku. Posłużono się w niej techniką obserwacji bezpośredniej, indywidualnej, uczestniczącej. Materiał diagnostyczny uzupełniono wykorzystując technikę wywiadu z rodzicami dziecka. Zastosowano również technikę analizy treściowej dokumentów pisanych.Wyniki: U badanego dziecka nastąpiła poprawa w zakresie funkcjonowania planowania motorycznego, wzrosła samoocena, poprawiło się zachowanie w szkole.Wnioski: Wskazano na postępy poczynione przez chłopca. Stąd można przyjąć, że wskazana metoda jest przydatna w terapii zaburzeń przetwarzania bodźców sensorycznych w tym zaburzeń planowania motorycznego.
Sensory integration disorders, including dyspraxia and related motor planning disorders, are often observed in the pedagogical practice. Teachers and parents are usually unable to pinpoint the reasons for the children's behavior. The children are clumsy and chaotic and they are giving the impression of being lost in a task situation. They also have school problems, such as: difficulty with handwriting and drawing, difficulty using tools such as scissors, rulers, difficulty learning new motor skills, concentration and attention problems. It should be emphasized that these children are in the intellectual norm.Objective: The effects of ASI treatment on functioning the children with sensory processing disorders was examined.Method: The researcher used a qualitative approach based on the case study method, participant observation and interview with parents.Results: Improvement in motor planning was found. The subject's self-esteem increased as well. The results show an improvement in social functioning.Conclusion: Changes in the child's functioning and progress in development indicate the effectiveness of the ASI (Ayers Sensory Integration) therapy.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2021, 40, 2; 53-66
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależności między agresją a zaburzonymi postawami wobec odżywiania u kobiet z anoreksją typu przeczyszczającego i z bulimią
Autorzy:
Pawłowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551929.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
agresja
zaburzenia odżywiania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 217-219
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środowiskowe narażenie na metylortęć – jako czynnik ryzyka zaburzeń neurorozwojowych
Environmental exposure to methylmercury – as a risk factor for neurodevelopmental disorders
Autorzy:
Langauer-Lewowicka, Henryka
Pawlas, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035344.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"metylortęć – neurorozwojowe zaburzenia"
Opis:
Human exposure to methylmercury (MeHg) has long been known to produce disorders in various organ systems. The aim of this paper is to present current information about the risk of neurodevelopmental disorders due to pre- and post-natal exposure to MeHg via consumption of fish or marine mammals. Special attention is paid to long-term consequences of prenatal exposure on child development in communities with chronic highlevel dietary exposure to MeHg. This exposure is significantly associated with motor disorders, attention deficit, and mental retardation. Despite extensive research, the threshold dose for MeHg neurotoxic effect is still unclear, particularly when it comes to subtle effects on neurodevelopmental disorders. There are some economic consequences of prenatal MeHg exposure. A reduction of this exposure will bring large-scale social benefits to Europe, mainly to southern countries.
Powszechnie wiadomo iż narażenie na metylortęć (MeHg) wywołuje uszkodzenie wielu narządów. Prezentowany artykuł poglądowy przedstawia aktualne informacje, dotyczące ryzyka wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych, wywołanych pre- i postnatalnym kontaktem z MeHg poprzez spożywanie ryb i ssaków morskich. Szczególną uwagę poświęcono dzieciom z rejonów, w których owoce morza stanowią podstawę diety. U osób któ- rych dieta zawiera takie produkty, dochodzi do zaburzeń funkcji ruchowych, deficytów uwagi, upośledzenia rozwoju umysłowego. Mimo szeroko prowadzonych badań, nie ustalono dotąd progowej dawki neurotoksycznej dla MeHg. Redukcja zagrożenia może przynieść znaczne korzyści Europie, zwłaszcza jej południowym krajom, gdzie w codziennym jadłospisie ryby stanowią znaczącą pozycję.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2017, 20, 4; 45-50
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności językowe i komunikacyjne w zaburzeniach psychotycznych i zaburzeniach nastroju – przegląd badań
Language and communication difficulties in psychotic disorders and mood disorders – review of studies
Autorzy:
Żurner-Szymańska, Natalia
Pawełczyk, Agnieszka
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942710.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
communication disorders
language disorders
mood disorders
psychotic disorders
right cerebral hemisphere
prawa półkula mózgu
zaburzenia językowe
zaburzenia komunikacji
zaburzenia nastroju
zaburzenia psychotyczne
Opis:
The article is a review of literature on language and communication difficulties in the course of psychotic disorders and mood disorders. Disorders related to non-linguistic aspects of statements, i.e. understanding of discourse, humour, irony, metaphors, as well as prosodic aspects of statements are described. Language problems are caused by improper functioning of the right cerebral hemisphere. In the course of psychotic disorders the most severe difficulties refer to generation and maintenance of the discourse and prosodic aspects of statements. Furthermore, problems with integration of information, related to understanding of jokes and sarcasm, are observed. Non-linguistic nature of statements is not consistent with the uttered contents, which causes communication disorders with the environment. In patients with schizophrenia the dynamics of communication changes depends on the duration of the disease as well as applied pharmacotherapy. Besides, differences are observed between schizophrenic women and men in their capabilities to read emotions. In the course of mood disorders the language and communication deficits are more discreet and seldom observed. The most extensively described language problems are disturbances in emotional prosody which significantly affects the correct perception of verbally communicated information. In addition, difficulties with understanding of metaphors and grasping of jokes and irony are described, besides a disturbed capability within understanding of discourse was found. The study compared also communication dysfunctions in the course of psychotic disorders and mood disorders. Similarly as in psychotic disorders, in mood disorders the language difficulties occur within understanding of discourse as well as the capabilities to grasp the jokes, irony and sarcasm.
Artykuł stanowi przegląd literatury na temat trudności językowych i komunikacyjnych w przebiegu zaburzeń psychotycznych i zaburzeń nastroju. Opisano zaburzenia dotyczące pozalingwistycznych aspektów wypowiedzi, tzn. rozumienia dyskursu, humoru, ironii, metafor, a także prozodycznych aspektów wypowiedzi. Występujące problemy językowe spowodowane są nieprawidłowym funkcjonowaniem prawej półkuli mózgu. W przebiegu zaburzeń psychotycznych najbardziej nasilone trudności dotyczą generowania i utrzymania dyskursu oraz prozodycznych aspektów wypowiedzi. Ponadto obserwowane są problemy z integracją informacji, dotyczące rozumienia żartu i sarkazmu. Pozajęzykowy charakter wypowiedzi nie jest spójny z wypowiadaną treścią, co powoduje zakłócenia komunikacji z otoczeniem. U chorych na schizofrenię dynamika zmian komunikacyjnych zależy od czasu trwania choroby, a także stosowanej farmakoterapii. Obserwowane są także różnice między chorymi na schizofrenię kobietami a mężczyznami w zdolności odczytywania emocji. W przebiegu zaburzeń nastroju deficyty językowe i komunikacyjne są bardziej dyskretne i obserwowane rzadziej. Najszerzej opisywanym problemem językowym są zakłócenia prozodii emocjonalnej, która znacząco wpływa na prawidłowy odbiór informacji przekazywanej werbalnie. Ponadto opisywane są trudności z rozumieniem metafor oraz uchwyceniem żartu i ironii, stwierdzono też zakłóconą zdolność w zakresie rozumienia dyskursu. W pracy porównano również dysfunkcje komunikacyjne w przebiegu zaburzeń psychotycznych i zaburzeń nastroju. Podobnie jak w zaburzeniach psychotycznych, w zaburzeniach nastroju trudności językowe występują w zakresie rozumienia dyskursu, a także umiejętności uchwycenia żartu, ironii oraz sarkazmu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 191-196
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależności między cechami narcystycznymi a zaburzonymi postawami wobec odżywiania u kobiet z anoreksją typu przeczyszczającego i z bulimią
Autorzy:
Pawłowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551691.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
narcyzm
zaburzenia odżywiania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 220-222
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualny stan badań nad zaburzeniami psychicznymi u wspinaczy wysokogórskich
Current state of knowledge regarding mental disorders in mountaineers
Autorzy:
Sołtysik, Mariusz
Flakus, Maria
Lubecka, Bogumiła
Pudlo, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942136.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zaburzenia funkcji poznawczych
Opis:
Publications on mountaineering and alpinism underline the impact of numerous stress and interfering factors connected with high altitudes. Among different psychopathological syndromes they cause, acute mountain sickness has been relatively best described. Its complications, particularly high-altitude cerebral edema and high-altitude pulmonary edema, may become life-threatening. In the course of acute mountain sickness, various psychopathological symptoms may be observed, among which cognitive and psychotic symptoms have been described in most detail, both in scientific and popular literature. Recently, the significance of anxiety symptoms and sleep disorders has also been indicated. The latter are characteristic for both acute and chronic forms of mountain sickness, which affects indigenous and migrant populations for a long time inhabiting high altitude areas. There are also indications for the existence of distinctive impairments of the central nervous system as a result of long-term exposure to high-altitude mountain environment. The syndrome has been termed high-altitude cerebral asthenia. Its axial symptoms can be divided into intellectual, emotional and impulsive function impairments. The existing studies have provided evidence for distinguishing three forms of highland asthenia: characteropathic, encephalopathic and neuroplegic. This paper discusses the psychopathological picture of chronic mountain sickness and high-altitude cerebral asthenia, based on the current state of research concerning the cognitive functioning of mountaineers.
W literaturze dotyczącej wspinaczki wysokogórskiej i alpinizmu podkreśla się wpływ licznych czynników stresowych i zakłócających związanych z dużymi wysokościami. Spośród różnych zespołów psychopatologicznych spowodowanych tymi czynnikami stosunkowo najlepiej opisana wydaje się ostra choroba górska. Jej powikłania – w postaci wysokościowego obrzęku mózgu i obrzęku płuc – mogą w skrajnych przypadkach prowadzić do zagrożenia życia. W przebiegu ostrej choroby górskiej obserwuje sie różnorodne objawy psychopatologiczne, spośród których najszerszego opisu (w literaturze zarówno naukowej, jak i popularnej) doczekały się zaburzenia poznawcze i psychotyczne. W ostatnich latach wskazuje się także na znaczenie objawów lękowych i zaburzeń snu, przy czym te ostatnie występują i w ostrej, i w chronicznej postaci choroby górskiej; druga z wymienionych postaci jest charakterystyczna dla ludności autochtonicznej i ludności napływowej, która przez dłuższy czas zamieszkuje tereny wysokogórskie. Istnieją też przesłanki przemawiające za istnieniem szczególnych form uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego będących skutkiem długotrwałego oddziaływania urazowych czynników środowiska wysokogórskiego. Zespół ten określony został mianem astenii wysokogórskiej. Do objawów osiowych należą zaburzenia funkcji intelektualnych, emocjonalnych i popędowych. Dotychczasowe badania dają podstawę do wyróżnienia trzech postaci astenii wysokogórskiej: charakteropatycznej, encefalopatycznej i neuroplegicznej. Autorzy przedstawiają obrazy psychopatologiczne ostrej choroby górskiej i astenii wysokogórskiej oraz aktualny stan badań nad funkcjonowaniem poznawczym wspinaczy.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 200-207
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jednostronne zaburzenia rozwojowe nerwu przedsionkowo-ślimakowego i przewodu słuchowego wewnętrznego – opis przypadku
Autorzy:
Kaźmierczak, Henryk
Kaźmierczak, Wojciech
Pawlak-Osińska, Katarzyna
Osiński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399746.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zaburzenia rozwojowe nerwu przedsionkowo-ślimakowego
zaburzenia rozwojowe przewodu słuchowego wewnętrznego
Opis:
Opis przypadku pacjentki z nietypowym jednostronnym zaburzeniem rozwojowym nerwu przedsionkowo-ślimakowego i przewodu słuchowego wewnętrznego oraz związane z tym problemy diagnostyczne.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 59-64
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies