Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wyznaczniki odrębności" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Komunikacja międzykulturowa w internecie a lokalne uwarunkowania procesów komunikacji społecznej.
Internet intercultural communication and local conditioning of the process of social communication.
Autorzy:
Popławska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441238.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
wyznaczniki odrębności kulturowej komunikacja międzykulturowa w internecie
zapożyczenia ortograficzne w języku polskim
Cultural distinctiveness markers intercultural communication in the Internet
ortographic borrowings in Polish
Opis:
Artykuł przedstawia specyfikę komunikowania międzykulturowego w internecie w porównaniu do komunikowania w świecie realnym, gdzie markery kulturowe określają materialne, społeczne i symboliczne granice chroniące integralność kultury i wyznaczające dopuszczalny zakres komunikowania poza własną grupą kulturową. Brak materialnych wyznaczników przynależności kulturowej, w połączeniu ze słabszą kontrolą grupy nad procesami komunikowania międzykulturowego w świecie wirtualnym sprawia, że internet jako taki należy traktować jako medium komunikowania międzykulturowego. Dlatego komunikowanie się w internecie można opisać w kategoriach procesu translatorycznego, z udziałem lub bez udziału profesjonalnego tłumacza. Skutkiem wyłączenia tłumacza z tego procesu może być interferencja lub konfuzja wzorów kultury nadawcy i odbiorcy, np. w formie kalki językowej. W nowoczesnych mediach posługujących się słowem pisanym (m.in. w internecie) występuje nowy rodzaj kalek językowych, jakimi są kalki ortograficzne.
This article examines the specificity of intercultural communication taking place in the Internet as opposed to the communication processes ocurring in the real world, in which cultural markers determine material, social and symbolic limits protecting the integrity of a given culture, as well as the accepted spectrum of communication activities performed outside one's cultural group. The lack of material markers of cultural belonging, along with weak control on the part of a group of intercultural communication processes taking place within in, causes that the Internet as such should be treated as a medium of intercultural communication. That is why online communication can be described with the use of categories originally employed to talk about the translation process, with or without the presence of a professional translator. Ruling a translator out from this process may result in interferences or instances of confusing cultural patterns of the sender and the receiver, for instance in the form of linguistic calques. In the contemporary media based on written communication (e.g. the Internet) a new form of calques, this is ortographic calques, has appeared.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2013, 13; 83-96
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Маркеры этнічнай ідэнтычнасці жыхароў Віленшчыны (па матэрыялах палявых этнаграфічных экспедыцый пачатку ХХІ ст.)
Markery tożsamości etnicznej mieszkańców Wileńszczyzny (na materiale etnograficznych wypraw terenowych z początku XXI wieku)
Autorzy:
Vnukovich, Yury
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222761.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
ethnicity
identity
markers of distinctiveness
Belarusian-Lithuanian borderland
Vilnius region
etniczność
tożsamość
wyznaczniki odrębności
pogranicze białorusko-litewskie
Wileńszczyzna
этнічнасць
ідэнтычнасць
маркеры адрознасці
беларуска-літоўскае памежжа
Віленшчына
Opis:
The article presents an analysis of ways to articulate one's and another's ethnic identity of the inhabitants of Vilnius region on the basis of linguistic, territorial and religious markers of distinctiveness. The research is based on the ethnographic fieldwork materials collected in 2007-2011. Language is the most significant marker of ethnic identity in the Belarusian-Lithuanian borderland, where it is difficult to find other contrasting cultural differences between Lithuanians, Poles and Belarusians. For example, in Vilnius region Lithuanians are most often identified by local Slavic-speaking residents on the basis of this feature. However, in the case of people who speak a regional variant of the Belarusian language in Vilnius region, we are dealing with an ethnic anomaly or liminal category – often referred to as locals (“people from here”). Residents who consider themselves Poles call their language simple (prostaya mova). For them, it is no longer a direct marker of ethnicity. In this case, other determinants become markers of identity. First of all, it is the territory of origin and religion that situationally signal the ethnic boundaries between Lithuanians, Poles and Belarusians of Vilnius region.
W artykule przedstawiona jest analiza sposobów na artykułowanie swojej i cudzej tożsamości etnicznej mieszkańców Wileńszczyzny na podstawie językowych, terytorialnych i religijnych wyznaczników odrębności. Badanie opiera się na etnograficznych materiałach terenowych zebranych na początku XXI wieku. Język jest najważniejszym markerem tożsamości etnicznej na pograniczu białorusko-litewskim, gdzie ciężko jest odnaleźć inne kontrastujące odrębności kulturowe między Litwinami, Polakami i Białorusinami. Na przykład Litwini są najczęściej identyfikowani przez lokalnych mieszkańców słowiańskojęzycznych na podstawie akurat tej cechy. Natomiast w przypadku osób posługujących się regionalną odmianą języka białoruskiego na Wileńszczyźnie mamy do czynienia z anomalią etniczną lub kategorią liminalną, często określaną jako tutejsi. Mieszkańcy, którzy uważają się za Polaków, nazywają swój język prostym. Dla nich nie jest on już bezpośrednim wyznacznikiem przynależności etnicznej. W tym przypadku inne wyznaczniki stają się markerami tożsamości. Przede wszystkim jest to terytorium pochodzenia i religia, które sytuacyjnie sygnalizują etniczne granice między Litwinami, Polakami i Białorusinami Wileńszczyzny.
У артыкуле разглядаецца, як жыхары Віленшчыны артыкулююць сваю і чужую этнічную ідэнтычнасць, выкарыстоўваючы моўныя, тэрытарыяльныя і рэлігійныя маркеры адметнасці. Даследаванне выканана на падставе палявых этнаграфічных матэрыялаў, сабраных у пачатку ХХІ ст. Мова з’яўляецца найважнейшым маркерам этнічнай ідэнтычнасці на беларуска-літоўскім памежжы, дзе мы не знаходзім іншых кантрасных культурных адрозненняў паміж літоўцамі, палякамі і беларусамі. Напрыклад, літоўцы часцей за ўсё ідэнтыфікуюцца мясцовымі славянамоўнымі жыхарамі паводле гэтай прыкметы. Аднак у выпадку з носьбітамі рэгіянальнага варыянта беларускай мовы на Віленшчыне мы сутыкаемся з этнічнай анамаліяй або лімінальнай катэгорыяй, якая нярэдка вызначаецца як тутэйшыя. Сваю мову мясцовыя жыхары, якія лічаць сябе палякамі, называюць простай і для іх яна ўжо не з’яўляецца прамым індыкатарам этнічнай прыналежнасці. У гэтым выпадку маркіруючае значэнне набываюць іншыя прыкметы ідэнтычнасці – найперш тэрыторыя паходжання і рэлігія, якія сітуацыйна сігналізуюць пра этнічныя межы паміж літоўцамі, палякамі і беларусамі Віленшчыны.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 65-87
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies