Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wyprawa" wg kryterium: Temat


Tytuł:
"Jestem z wami sercem i myślami". O sposobach komunikowania empatii w dyskursie (studium przypadku)
My heart and thoughts are with you. Communicating Empathy in Discourse (a Case Study)
Autorzy:
Falkowska, Marta Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192767.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
empathy
empathy hierarchy
point of view
objectification
Nanga Parbat expedition 2018
empatia
hierarchia empatii
punkt widzenia
obiektyfikacja
wyprawa na Nanga Parbat 2018
Opis:
Artykuł stanowi kolejną część studium językoznawczego poświęconego pojęciu ‘empatia’ i wykładnikom tego pojęcia we współczesnej polszczyźnie (Falkowska 2012, 2017, 2018). Analizie poddaję korpus polskich tekstów medialnych dotyczących zakończonej tragicznie wyprawy na Nangę Parbat (styczeń 2018 r.). Uwzględniam wybrane komentarze internautów, w tym użytkowników mediów społecznościowych. Termin „empatia” rozumiem tu jako zjawisko identyfikowania się nadawcy tekstu z którymś z uczestników opisywanej sytuacji (zob. Kuno 1987: 206). Głównym celem analizy jest stwierdzenie, jakich środków językowych używa nadawca wyrażając to, że utożsamia się z którymś z uczestników opisywanej sytuacji. Metodologicznie praca sytuuje się w obrębie krytycznej kognitywnej analizy dyskursu (Hart 2014), wykorzystującej Langackerowski model gramatyki kognitywnej (Langacker 1987, [2008] 2009), w szczególności terminy „empatia”, „hierarchia empatii” i „punkt widzenia”.
The article is a part of a more extensive linguistic project exploring the concept of ‘empathy’ and its exponents in the present-day Polish (Falkowska 2012, 2017, 2018). The analysis is based on a corpus compiled out of Polish media texts concerning the tragic Nanga Parbat expedition (January 2018). Selected Internet posts and social media comments have also been included. My focus is on empathy understood along the lines set by Kuno (1987), i.e. the speaker’s identification with one of the scene’s participants. The paper aims at depicting the linguistic means that are applied in order to communicate the speaker’s empathy towards a scene participant. The study employs Langacker’s Cognitive Grammar model (1987, 2009) and the cognitive discourse analysis framework (Hart 2014), with special reference to the notions of empathy, empathy hierarchy and point of view.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2019, 4, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 r. Zarys szlaku bojowego w wojnie polsko-bolszewickiej
3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in 1920. Outline of the Battle Route in the Polish-Bolshevik War
Третья Железная стрелковая дивизия армии Украинской Народной Республики в 1920 году. Очерк боевого пути в польско-большевистской войне
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916296.pdf
Data publikacji:
2020-11-11
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka
wojna polsko-bolszewicka
wyprawa kijowska
Armia Czynna
Galicja
3rd Iron Rifle Division
Polish-Bolshevik war
Kiev expedition
Ukrainian People’s Army
Galicia
3-я Стрелковая дивизия
Польско-большевистская война
Киевская операция
Армия УНР
Галиция
Opis:
Tematem artykułu jest szlak bojowy 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w ostatnim roku wojny polsko-bolszewickiej. Wspomniana formacja była najsilniejszą i najliczniejszą w ukraińskich siłach zbrojnych w 1920 r. Dowodził nią Ołeksander Udowyczenko, słynny i bardzo utalentowany oficer. Należy dodać, że 3 Żelazna Dywizja Strzelecka została początkowo sformowana u boku Wojska Polskiego jako 2 Dywizja Strzelecka, ale z uwagi na obecność w jej szeregach wielu weteranów 3 Dywizji Żelaznej z 1919 r., którą również dowodził Udowyczenko, zdecydowano się na zmianę nazwy formacji. 3 Żelazna Dywizja Strzelecka wzięła aktywny udział w wyprawie kijowskiej wiosną 1920 r. Walczyła wtedy na południowym odcinku frontu w rejonie Mohylewa Podolskiego. Później, latem 1920 r., brała udział w obronie Galicji Wschodniej przed Armią Czerwoną. Odniosła tam szereg sukcesów w walce z bolszewikami, m.in. pod Sidorowem i Horodenką. Następnie uczestniczyła w dalszych działaniach bojowych na Podolu. Po 18 października 1920 r. Armia URL musiała kontynuować walkę samodzielnie z uwagi na podpisanie zawieszenia broni pomiędzy Polską a Rosją bolszewicką. Prowadzone do drugiej połowy listopada 1920 r. działania wojenne zakończyły się porażką Ukraińców, których siły zbrojne wycofały się na terytorium państwa polskiego, gdzie zostały internowane. W tej grupie znaleźli się również żołnierze 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej.
The subject of the article is the battle route of the 3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in the last year of the Polish-Soviet war. This formation was the strongest and most numerous in the Ukrainian armed forces in 1920. It was commanded by Oleksandr Udovychenko, a famous and very talented officer. It should be noted that the 3rd Iron Rifle Division was initially formed at the Polish Army as the 2nd Rifle Division, but due to the presence of many veterans of the 3rd Iron Division of 1919 in its ranks, which was also commanded by Udovychenko, it was decided to rename the formation. The 3rd Iron Rifle Division took an active part in the Kiev expedition in the spring of 1920. It fought on the southern section of the front in the Mohyliv-Podilskyi area. Later, in the summer of 1920, it took part in the defense of Eastern Galicia against the Red Army. It succeeded in several fights against the Bolsheviks there, among others at Sydoriv and Horodenka. Then it participated in further combat activities in Podolia. After 18 October 1920, the Ukrainian People’s Republic Army had to continue fighting on its own due to the signing of a ceasefire between Poland and Soviet Russia. The warfare conducted until the second half of November 1920 ended in defeat for the Ukrainians, whose armed forces withdrew to the Polish territory, where they were interned. In this group there were also soldiers of the 3rd Iron Rifle Division.
Предметом статьи является боевой путь 3-й стрелковой дивизии Украинской Народной Республики в последний год польско-большевистской войны. Данное подразделение было самым сильным и многочисленным в украинских вооруженных силах в 1920 году. Командовал им Олександр Удовиченко, известный и очень талантливый офицер. Следует добавить, что 3-я железная стрелковая дивизия изначально была сформирована при польской армии как 2-я стрелковая дивизия, но из-за присутствия в ней многих ветеранов 3-й железной дивизии с 1919 года, которой также руководил Удовиченко, было решено изменить название подразделения. Весной 1920 года 3-я стрелковая дивизия принимала активное участие в Киевской операции. В то время она воевала на южном участке фронта в районе Могилева-Подольского. Позже, летом 1920 года, она участвовала в обороне Восточной Галиции от Красной Армии. Там она добилась ряда успехов в борьбе с большевиками, в т.ч. под Сидоровым и Городенкой. После этого дивизия участвовала в дальнейших боевых действиях на Подолье. После 18 октября 1920 года Армия УНР была вынуждена продолжать борьбу самостоятельно из-за подписания соглашения о прекращении огня между Польшей и большевистской Россией. Боевые действия, которые велись до второй половины ноября 1920 г., закончились поражением украинцев, вооруженные силы которых отошли на территорию Польского государства, где и были интернированы. В их число входили также солдаты 3-й Железной стрелковой дивизии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 3 (273); 120-162
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brawurowe zagony motorowe
Autorzy:
Tarczyński, Jan (1953- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2020, nr 2, s. 60-65
Data publikacji:
2020
Tematy:
1 Dywizja Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Wyprawa Kijowska (1920)
Wojska pancerne i zmechanizowane
Bitwy lądowe
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł opisuje udział wojsk pancerno-motorowych w wyprawie kijowskiej 1920 roku. Omówiono rajd na Żytomierz i zagon na Kowel. Artykuł przytacza fragmenty wspomnień, analizuje organizację jednostki oraz uzbrojenie i wyposażenie. Przedstawiono wpływ manewru na sytuację na froncie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Datacja pierwszej misji Pawła w Koryncie
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178464.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Paweł w Koryncie
druga wyprawa misyjna
prokonsul Gallio
wypędzenie Żydów z Rzymu
St Paul in Corinth
the second mission
proconsul Gallio
expulsion of Jews from Rome
Opis:
The author of the article tries to determine the years of St Paul’s first mission to Corinth. In order to do this he presents a review of the state of research from which it follows that 50- 51 AD is the most often mentioned year. However, there are opinions that the Apostle came to Corinth for the first time at the beginning of the forties. The difference in the opinions results from the two premises on which the above datings are based: the time of Gallio’s proconsulate and expulsion of Jews from Rome at the time of Claudius. Analysing the above historical facts the author comes to the conclusion that the year of expulsion of Jews from Rome (41 or 49) is not unequivocally determined, and hence dating St Paul’s first mission to Corinth as the beginning of the forties is doubtful. The time of Gallio’s proconsulate in the years 51-52 should be considered a sure base for the chronology of St Paul. Since he came to Corinth more than a year before Gallio took office, his first mission to that town would last from February/March 50 to August/September 51. Defining the Apostle’s stay in Corinth also allows pointing to the moment of the beginning of his journey that brought him to the capital of Achaia. Evangelising the previous centres took Paul at least two years, so he set off from Antioch no later than spring 48; however, it is more probable that it happened a year earlier.
Źródło:
The Biblical Annals; 2002, 49, 1; 93-110
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Szwedzi przegrali bitwę pod Połtawą? Natura przeciwko armii szwedzkiej w kampaniach 1708 i 1709 roku
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042524.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Karol XII
wielka wojna północna
kampanie 1708 i 1709 roku
wyprawa na Moskwę
bitwa pod Połtawą
pogoda i warunki naturalne
Charles XII
Great Northern War
campaigns of 1708 and 1709
expedition to Moscow
battle of Poltava
weather and natural conditions
Opis:
W artykule przedstawiono przebieg działań podejmowanych przez armię szwedzką w latach 1708–1709. Obie kampanie skierowane były przeciwko Rosji, a celem strategicznym nakreślonym przez władcę Szwecji – Karola XII było zajęcie Moskwy. W ostatecznym rozrachunku, u schyłku 1708 r. wojska szwedzkie znalazły się jednak nie na przedpolu stolicy carów, a na Ukrainie Zadnieprzańskiej. W roku następnym Szwedzi stoczyli bitwę pod Połtawą, która zakończyła się ich klęską. Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się stało? Omawiając drogę Karola XII na połtawskie pole bitwy, zwraca uwagę przede wszystkim na czynniki naturalne i obiektywne (pogoda, ukształtowanie powierzchni, przeszkody naturalne itd.), na które król Szwecji nie miał żadnego wpływu. Zdaniem autora to właśnie te czynniki w dużym stopniu wpłynęły na to, że szwedzka armia stanęła do walki pod Połtawą znacznie osłabiona i z niewielkimi szansami na zwycięstwo.
The article presents the course of actions undertaken by the Swedish army in the years 1708 and 1709. Both campaigns were directed against Russia, and the strategic goal outlined by the ruler of Sweden – Charles XII was to seize Moscow. At the end of 1708, however, the Swedish army was not in the foreground of the tsar’s capital, but in Ukraine, on the left bank of Dnepr. The following year the Swedes fought the battle of Poltava, which ended with their defeat. The author tries to answer the question, why did this happen? When discussing the path of Charles XII to the Poltava battlefield, he pays attention primarily to natural and objective factors (weather, surface shape, natural obstacles etc.) on which the King of Sweden had no influence. In the author’s opinion, these was this factors that largely influenced the fact that the Swedish army stood to the battle of Poltava significantly weakened and with a very little chance to win.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 1; 81-102
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies