Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wykroczenia." wg kryterium: Temat


Tytuł:
Efekt transylwański — związek między fazami Księżyca a liczbą zgłoszeń interwencji do Policji
Autorzy:
Dobrowolski, Filip
Gierszewski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45654046.pdf
Data publikacji:
2024-03-14
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
pełnia Księżyca
przestępstwa
wykroczenia
aktywność Policji
interwencje policyjne
Opis:
Efekt transylwański, nazywany inaczej księżycowym, to założenie o istnieniu wpływu Księżyca na zachowanie ludzi. Negatywne zachowania, w tym przestępstwa i wykroczenia, mają nasilać się w czasie określonych faz Księżyca, głównie w czasie pełni. Celem przeprowadzonego badania była weryfikacja istnienia związków pomiędzy fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Badanie przeprowadzone zostało na obszarze powiatu toruńskiego i obejmowało trzy wskaźniki: liczbę interwencji, wypadków i kolizji drogowych oraz zgłoszeń w Krajowej Mapie Zagrożeń Bezpieczeństwa. Dane dotyczyły okresu od 1 grudnia 2016 r. do 30 listopada 2022 r. Dane dotyczące zmiennych zależnych zostały zebrane z Komendy Miejskiej Policji Toruniu oraz Komendy Głównej Policji, natomiast dane o fazach Księżyca pochodziły z obserwatorium astronomicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wyniki analiz statystycznych nie wykazały istnienia związku między fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Przeprowadzono również odrębne obliczenia dla pełni Księżyca, które także nie wykazały tej zależności. Oznacza to, że nie ma potrzeby uwzględniania faz Księżyca w planowaniu służb patrolowych, zarówno w służbie prewencji, jak i ruchu drogowym. Potwierdzono, że fazy Księżyca nie mają wpływu na liczbę zgłoszonych interwencji do Policji.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 228-248
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne tezy najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach karnoskarbowych, dotyczącego obowiązków podatkowych względem tzw. interesu finansowego państwa
The main theses of the latest cases of the Supreme Court on penal fiscal law concerning tax obligations
Autorzy:
Izydorczyk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24987657.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
podatki
interes finansowy państwa
czyny podatkowe
czyny karnoskarbowe
wykroczenia skarbowe
przestępstwa skarbowe
kodeks karny skarbowy
przegląd orzecznictwa
prawo materialne karnoskarbowe
procedura karnoskarbowa
taxes
fiscal penal code
KKS
criminal and fiscal cases
financial interest of the state
courts
the Supreme Court
Opis:
Artykuł prezentuje przegląd najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczącego obowiązków podatkowych wobec tzw. interesu finansowego państwa oraz procedowania w takich sprawach (przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, kodeks karny skarbowy).
Review of the new sentences of the Supreme Court on criminal tax cases; author presents such cases with commentary on law of tax obligations in relation to the so-called financial interest of the state. The review is based on the provisions of the fiscal penal code (KKS of 1999).
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 3; 121-135
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Policja jako zasadniczy oskarżyciel przed sądem w sprawach o wykroczenia — kolizja uprawnień z innymi organami, w tym z prokuratorem
Autorzy:
Błoński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45263309.pdf
Data publikacji:
2023-03-10
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
oskarżyciel publiczny
Policja
udział w sprawie
sąd
wykroczenia
Opis:
Artykuł dotyczy uprawnień Policji jako oskarżyciela publicznego przed sądem w sprawach o wykroczenia. W tekście poddano analizie możliwą kolizję uprawnień Policji jako oskarżyciela publicznego z innymi organami, które w zakresie swego działania, w tym w trakcie prowadzonych czynności wyjaśniających, ujawniły wykroczenia i wystąpiły z wnioskiem o ukaranie. Z artykułu wynika konieczność dokonania interpretacji obowiązujących przepisów w kierunku ich praktycznego zastosowania i ograniczenia spornych przypadków kolizji między różnymi oskarżycielami publicznymi w prawie wykroczeń. W opracowaniu zakwestionowano kierunek wykładni, który utożsamia udział w sprawie z osobistym stawiennictwem oskarżyciela na rozprawie lub posiedzeniu jako niemający oparcia w obowiązujących przepisach oraz pozostający w sprzeczności z wykładnią funkcjonalną. „Udział w sprawie” i „fizyczne stawiennictwo” nie są określeniami synonimicznymi. Termin „stawiennictwo” zawiera się w określeniu „udział w sprawie”, jest jego elementem, ale go w całości nie wypełnia. Udział w sprawie należy interpretować szerzej — jako stawiennictwo, ale też może być realizowany w każdy sposób, z którego wynika chęć realizowania uprawnień oskarżyciela publicznego przez dany organ, np. złożenie pisma informującego o zamiarze udziału w sprawie w charakterze oskarżyciela publicznego, złożenie wniosku formalnego, złożenie wniosku dowodowego czy wniesienie środka zaskarżenia. W związku z tym, że dotychczasowe stanowisko wywołuje trudności w praktycznym stosowaniu prawa, zaproponowano de lege ferenda nowelizację art. 17 § 5 k.p.w. poprzez nadanie mu nowego brzmienia, zgodnie z którym udział w sprawie organu, który złożył wniosek o ukaranie, jest dopuszczalny tylko do chwili wywołania sprawy i wyłącza wówczas Policję od udziału w sprawie.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 148(4); 5-15
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie mandatowe w świetle projektowanych zmian w Kodeksie karnym skarbowym
Administrative penalty proceedings in the light of the proposed changes to the Fiscal Penal Code
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200539.pdf
Data publikacji:
2023-05-24
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie mandatowe
wykroczenia skarbowe
straż gminna
Inspekcja Handlowa
administrative penalty proceedings
fiscal petty offences
Municipal Police
Trade Inspection Authority
Opis:
W niniejszym opracowaniu omówiono założenia projektu ustawy z dnia 13 kwietnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw w zakresie postępowania mandatowego prowadzonego w sprawach o wykroczenia skarbowe. Główny nurt rozważań stanowi przedstawienie projektowanych zmian (finalnie wycofanych), a dotyczących poszerzenia katalogu organów uprawnionych do prowadzenia postępowania mandatowego o straż gminną i Inspekcję Handlową oraz określenia ich właściwości. Ponadto artykuł zawiera prezentację stanowisk, które zostały zgłoszone przez podmioty w ramach prowadzonych konsultacji publicznych nad omawianym projektem. Publikację kończą wnioski, w których Autorka ocenia obecnie obowiązujące uregulowania prawne w zakresie tytułowego zagadnienia.
This study discusses the assumptions of the draft act of April 13, 2022 amending the Act – Fiscal Penal Code and some other acts in the scope of administrative penalty ticket proceedings conducted in cases of fiscal petty offences. The main stream of considerations is the presentation of the proposed changes (finally withdrawn) regarding the extension of the catalogue of bodies authorized to conduct administrative penalty proceedings to include the Municipal Police and the Trade Inspection Authority, and to define their competence. In addition, the article contains a presentation of the positions that were submitted by entities as part of public consultations on the draft in question. The publication ends with conclusions in which the author evaluates the currently applicable legal regulations regarding the title issue.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 2; 63-74
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja i aktualne wyzwania ustawodawstwa w sprawach o wykroczenia
Evolution of legislation in petty offences cases and current challenges
Autorzy:
Liżyńska, Katarzyna
Płońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28782693.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wykroczenie
prawo wykroczeń
postępowanie w sprawach o wykroczenia
petty offences
petty offences law
proceedings in petty offences cases
Opis:
Ewolucja ustawodawstwa w sprawach o wykroczenia trwa nieprzerwanie od 1918 r. Także spór o miejsce prawa wykroczeń w systemie prawnym, sięgający prac kodyfikacyjnych po 1918 r., jawi się dzisiaj jako niezwykle aktualny. Celem artykułu jest ukazanie i analiza kierunków rozwoju prawa wykroczeń oraz eksplikacja obecnych wyzwań tej gałęzi prawa. W doktrynie od wielu lat podnoszona jest potrzeba gruntownej reformy prawa wykroczeń m.in. ze względu na dość archaiczny Kodeks wykroczeń z 1971 r. W opracowaniu wykorzystano metodę historycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Podjęte badanie zostało przeprowadzone na podstawie analizy aktów prawnych w zakresie prawa wykroczeń w ujęciu historycznym oraz ich licznych nowelizacji, a także analizę aktualnych tendencji m.in. w zakresie przekształcania wykroczeń w tzw. delikty administracyjne. Przeprowadzone rozważania prowadzą do wniosku, że prawo wykroczeń jest dynamicznie zmieniającą się gałęzią prawa, która jednak wciąż wymaga kompleksowej i gruntownej reformy. Aktualnie nie ulega wątpliwości, że prawo wykroczeń należy do gałęzi prawa karnego, a sąd jest jedynym organem uprawnionym do wymierzania kar za wykroczenia. Charakter materialnoprawny wykroczeń wymusza poszukiwania najbardziej optymalnego modelu reakcji na wykroczenie. W odpowiedzi na palącą potrzebę reformy prawa wykroczeń wysuwane są m.in. koncepcje orzekania w sprawach o wykroczenia przez organy pozasądowe. Autorki podkreślają, że ewentualne zmiany modelu orzekania w sprawach o wykroczenia stanowią tym bardziej duże wyzwanie, gdyż muszą przy tym zadośćuczynić normie wyrażonej w art. 237 Konstytucji RP, zgodnie z którym organem właściwym do orzekania w sprawach o wykroczenia jest sąd. 
The evolution of legislation in petty offences cases has been going on continuously since 1918. Furthermore, the dispute over the place of petty offence law in the legal system, dating back to the codification works after 1918, seems to be extremely topical today. The aim of this article is to present and analyse the directions in which petty offence law is developing, and to shed light on the current challenges facing this branch of law. The doctrine has for many years emphasized the need for a thorough reform of the petty offences law (e.g. due to the rather archaic Polish Code of Petty Offences of 1971). The authors use the historical-legal and dogmatic-legal methods. The undertaken analyses were conducted based on a historical analysis of legal acts pertaining to petty offences and their numerous amendments, as well as an analysis of current trends (e.g. changing petty offences into the so-called administrative torts). The conducted considerations lead to the conclusion that petty offences law is a dynamically changing branch of law, which, however, still requires a comprehensive and thorough reform. Currently, there is no doubt that petty offences law belongs to the branch of criminal law, and only the court is authorized to impose penalties for petty offences. The material-legal nature of petty offences necessitates searching for the most optimal model of reaction to them. In response to the urgent need of petty offences law reform, proposals for adjudication by non-judicial authorities in petty offences cases are put forward. The authors emphasize that possible changes to the adjudication model in petty offences cases are even more challenging, as they must at the same time satisfy the norm expressed in Article 237 of the Constitution of the Republic of Poland, according to which the court is the competent authority to adjudicate in petty offences cases.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 87-100
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja Kodeksu wykroczeń w zakresie wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji
Amendment to Misdemeanour Code concerning offences against security and order in traffic
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179110.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wykroczenia
czyn zabroniony
społeczna szkodliwość
lekki wypadek komunikacyjny
grzywna
misdemeanour
prohibited act
social harmfulness
light traffic accident
fine
Opis:
Na mocy nowelizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., w sposób bardzo istotny zmieniono wiele przepisów w rozdziale XI Kodeksu wykroczeń, dotyczącym bezpieczeństwa i porządku w komunikacji. Ustawodawca zdecydował się wprowadzić nowe typy czynówzabronionych oraz w sposób znaczący podwyższyć wysokość grzywny za niektóre wykroczenia.Zmiany te mają wręcz rewolucyjny charakter, co wiąże się także z kontrowersjami. Część bowiem z dokonanych zmian budzi wątpliwości ze względu na wyższy stopień represji tychprzepisów, co czyni karalność niektórych wykroczeń nieproporcjonalną w stosunku do analogicznych przestępstw z Kodeksu karnego. Zagadnienie to zostanie przedstawione w dalszejczęści artykułu.
Due to the amendment, which entered into force on January 1, 2022, a number of provisions in Chapter XI of Misdemeanour Code concerning safety and order in communication were significantly changed. The legislator decided to introduce new types of prohibited acts and significantly increased the amount of the fine for certain offenses. These changes are revolutionary, which is also associated with controversy. This is because some of the changes made raise doubts due to the higher degree of their repression, which makes the punishability of certain offenses disproportionate in relation to similar crimes under the Penal Code. This issue will be presented later in the article.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 57-72
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba nadmiernej penalizacji wykroczeń
Попытка чрезмерной криминализации правонарушений
Спроба надмірного покарання за проступки
An attempt to over-penalize minor offences
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090071.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
правопорушення
загальні положення
право на захист
провадження у справах про проступки
правонарушения
генеральные клаузулы
право на защиту
производство по делам о правонарушениях
wykroczenia
kauzule generalne
prawo do obrony
postępowanie w sprawach o wykroczenia
minor offence
infractions
general clauses
right to defence
minor offence proceedings
Opis:
Czyn zabroniony musi być określony w konkretny sposób. „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu” – stanowi Konstytucja RP w art. 42 ust. 2. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest krytyka próby nadmiernej penalizacji czynów zabronionych stypizowanych jako wykroczenia, na podstawie druku sejmowego nr 911 z 2021 r., na tle zmian proponowanych w druku sejmowym nr 866, również z 2021 r. Jak stanowi art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. W myśl nowelizacji wskazanej w drukach sejmowych nr 866 oraz 911 reguła ta będzie złamana.
Заборонена дія має бути визначена в певний спосіб. «Кожна особа, яка підлягає кримінальномупровадженню, має право на захист на всіх стадіях провадження. Він може, зокрема, обрати захисника або,на умовах, визначених Законом, використовувати державного захисника» – йдеться в Конституції Респу-бліки Польща у ст. 42 абзац 2. Ця норма має поширюватися і на правове становище обвинуваченого у про-вадженні у справах про проступки. Метою статті є критика спроб надмірного покарання за забороненідії, кваліфіковані як проступки, на підставі друку Сейму № 911, на тлі змін, запропонованих у друку Сейму№ 866, також від 2021 року. Відповідно до ст. 42 абзац 3 Конституції Польщі: «Кожен вважається невин-ним, доки його вину не буде підтверджено остаточним вироком суду». Відповідно до поправки, зазначеноїв сеймових документах № 866 і 911, це правило буде порушено.
   Уголовное правонарушение должно быть определено конкретным образом. «Каждый, против кого ведется уголовное производство, имеет право на защиту на всех стадиях производства. В частности, он может выбрать себе защитника или, в соответствии с принципами, определенными законом, пользоваться услугами защитника, назначенного судом» – гласит Конституция Республики Польша в статье 42, пункт 2. Эту норму следует отнести и к правовому положению обвиняемого в производстве по делам о правонарушениях. Целью данной статьи является критика попытки чрезмерного наказания за преступные деяния, квалифицируемые как правонарушения, на основе Парламентского документа № 911, на фоне изменений, предложенных в Парламентском документе № 866, также датированном 2021 годом. Как указано в статье 42 пункт 3 Конституции Республики Польша: «Каждый считается невиновным, пока его вина не будет подтверждена вступившим в законную силу приговором суда». Согласно изменениям, указанным в Парламентских документах № 866 и 911, это правило будет нарушено.
Prohibited acts must be defined in concrete terms. “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court” – stipulates Article 42 (2) of the Constitution of the Republic of Poland. This norm should also apply to the legal situation of the accused in proceedings in minor offence cases. The purpose of this article is to criticize attempts to over-penalize the prohibited acts classified as minor offences, based on Sejm (Parliament) Print No. 911, against the background of amendments proposed in Print No. 866, also from the year 2021. Pursuant to Article 42 (3) of the Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the above-described amendment listed in Prints No. 866 and 911, this rule will be violated.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 97-127
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd orzecznictwa w sprawach karnoskarbowych, dotyczący obowiązków podatkowych oraz innych obowiązków względem tzw. interesu finansowego państwa – za rok 2021
Review of jurisprudence in criminal and fiscal cases regarding tax obligations and other obligations in relation to the so-called financial interest of the state (in 2021)
Autorzy:
Izydorczyk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123396.pdf
Data publikacji:
2022-08-16
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
interes finansowy państwa
czyny podatkowe
czyny karnoskarbowe
wykroczenia skarbowe
przestępstwa skarbowe
podatki
Kodeks karny skarbowy
przegląd orzecznictwa
prawo materialne karne skarbowe
procedura karnoskarbowa
taxes
fiscal penal code
KKS
criminal and fiscal cases
financial interest of the state
courts
Opis:
Artykuł prezentuje przegląd orzecznictwa za rok 2021, dotyczący tzw. czynów podatkowych i innych obowiązków wobec tzw. interesu finansowego państwa oraz procedowania w takich sprawach (przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe; Kodeks karny skarbowy). Autor przedstawia wybrane orzeczenia w wyżej wymienionych sprawach.
The article shows a jurisprudence in criminal and fiscal cases regarding tax obligations and other obligations in relation to the so-called financial interest of the state in 2021. The review is based on the provisions of the fiscal penal code (KKS of 1999).
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 3; 205-227
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwość podmiotowa w kontekście przestępstw i wykroczeń zdefiniowanych w ustawie – Prawo lotnicze (art. 9 pkt 1)
Objective jurisdiction in the context of crimes and offenses defined in the Aviation Law Act (art. 9 point 1)
Autorzy:
Wróbel, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158781.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Prawo lotnicze
przestępstwa i wykroczenia
odpowiedzialność karna
właściwość podmiotowa
crimes and offenses
criminal liability
objective (personal) jurisdiction
Aviation Law Act
Opis:
W artykule poruszone zostaje zagadnienie właściwości podmiotowej w kontekście przestępstw i wykroczeń zdefiniowanych w ustawie – Prawo lotnicze, a popełnionych za granicą, którego zrąb określony został tamże w art. 9 pkt 1. Narracja wiedzie przez zagadnienia czynów zabronionych warunkujących karalność, przybierających postać konkretnych przestępstw oraz wykroczeń, kwestie podmiotowe oraz zagadnienia z zakresu strony przedmiotowej. Wyrażony zostaje pogląd, że w analizowanym przypadku ma również generalnie, co do zasady, zastosowanie warunek podwójnej przestępności czynu z art. 111 k.k. (co do przestępstw, a także odpowiednio w drodze analogii – jak się wydaje – do wykroczeń, jeśli chodzi o § 1 i 2 art. 111), oraz że ustawodawca realizuje dyspozycję art. 3 § 2 k.w., który określa, że odpowiedzialność za wykroczenie popełnione za granicą zachodzi tylko wtedy, gdy przepis szczególny taką odpowiedzialność przewiduje (co do wykroczeń).
In the article is raised the issue of objective (personal) jurisdiction in the context of crimes and offenses defined in the Aviation Law Act and committed abroad, the framework of which was defined therein in art. 9 point 1. The narration leads through the issues of prohibited acts – that determine the punishability – taking the form of specific crimes and offenses, issues of the object and issues related to the matter of subjective side. The view was expressed, that in the analyzed question, the condition of double criminality specified in art. 111 Criminal Code does generally – in principle – apply (to the crimes, and appropriately by analogy – it seems – to the offenses when it comes to § 1 and 2 of Art. 111 of the Criminal Code), and that legislator fulfill the disposal of art. 3 § 2 of the Offense Code, which specifies that liability for an offense committed abroad occurs only when a special provision provides such liability (to the offenses).
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (31), 2; 43-60
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjne środki zabezpieczające w Kodeksie karnym skarbowym
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1335898.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
przepadek przedmiotów
zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej
wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska
przestępstwa skarbowe
wykroczenia skarbowe
forfeiture of property
ban on doing business
exercising a particular profession or holding a specific post
fiscal offences
fiscal misdemeanours
Opis:
Artykuł został poświęcony problematyce administracyjnych środków zabezpieczających w Kodeksie karnym skarbowym, czyli przepadkowi przedmiotów oraz zakazowi prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska. W publikacji znalazły się rozważania dotyczące autonomicznych regulacji Kodeksu karnego skarbowego w zakresie ustanowienia katalogu środków zabezpieczających przewidzianych za przestępstwa skarbowe (art. 22 § 3 k.k.s.), jak i wykroczenia skarbowe (art. 47 § 4 k.k.s.) oraz przesłanek szczegółowych przepadku przedmiotu jako środka zabezpieczającego przy przestępstwach skarbowych (art. 43 § 1–2 k.k.s.) i wykroczeniach skarbowych (art. 47 § 4 k.k.s. w zw. z art. 43 § 1 pkt 1, 2, 4 i § 2 k.k.s.), a także przesłanek szczegółowych orzekania zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska (art. 43 § 4 k.k.s.). Ponadto w opracowaniu poruszono kwestie związane z przesłankami ogólnymi oraz czasem orzekania i stosowania administracyjnych środków zabezpieczających, uregulowane w K odeksie karnym, którego przepisy odnoszące się do tej materii zostały recypowane na grunt prawa karnego skarbowego (art. 20 § 2 k.k.s.).
The article is devoted to the issue of administrative preventive measures in Fiscal-Penal Code, i.e. forfeiture of property and ban on doing business, exercising a particular profession or holding a specific post. The article presents thoughts on autonomous regulations of Fiscal Penal Code determining a catalogue of preventive measures in relation to fiscal offences (Article 22 § 3 FPC) and fiscal misdemeanours (Article 47 § 4 FPC), and detailed grounds for the forfeiture of property as a preventive measure in case of fiscal offences (Article 43 §§ 1-2 FPC) and fiscal misdemeanours (Article 47 § 4 FPC conjunction with Article 43 § 1 subsections 1, 2, 4 and § 2 FPC), as well as detailed grounds for ruling a ban on doing business, exercising a particular profession or holding a specific post (Article 43 § 4 FPC). In addition, the article discusses the issues connected with general grounds, adjudication time, and the useof administrative preventive measures regulated in Criminal Code, the provisions of which concerning the above-mentioned matters were adopted to fiscal penal law (Article 20 § 2 FPL).
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 2; 51-64
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika i struktura wykroczeń oraz sposoby reagowania Policji na ujawnione czyny
Autorzy:
Sadło-Nowak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45218893.pdf
Data publikacji:
2021-11-03
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
reakcja na wykroczenia
Policja
mandat karny
wniosek o ukaranie
pouczenie
Opis:
Poczucie bezpieczeństwa obywateli uzależnione jest od działalności podmiotów, których zadaniem jest to bezpieczeństwo obywatelom zapewnić. Obywatel czuje się bezpiecznie, jeśli w jego najbliższym otoczeniu jest bezpiecznie. Te na pozór drobne czyny, jakimi są wykroczenia, mają bardzo duży wpływ na poczucie bezpieczeństwa obywateli, ponieważ to z nimi obywatele maja najczęściej styczność. Dlatego tak ważna jest właściwa działalność Policji w diagnozowaniu wykroczeń, ich ujawnianiu i szybkiej reakcji na nie. Szybka reakcja na wykroczenie daje poczucie, że obywatel nie zostaje z problemem sam, ale i świadomość oraz ostrzeżenie, że każdy, kto popełni wykroczenie, poniesie tego konsekwencje. W artykule przedstawione zostały sposoby reakcji na wykroczenie oraz pokazano na postawie danych statystycznych Komendy Głównej Policji tendencje reakcji na wykroczenia, ich skalę i dynamikę.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 143(3); 308-325
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak nie działać słowami, czyli o penalizowanych aktach mownych w ujęciu prawnym i językoznawczym
How not to Act with Words, or About Criminalised Speech Acts from a Legal and Linguistic Perspective
Autorzy:
Falana-Jafra, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096264.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
crimes
offences
speech acts
jurisprudence
criminal law
przestępstwa
wykroczenia
akty mowy
juryslingwistyka
prawo karne
Opis:
Celem artykułu jest poddanie analizie penalizowanych aktów mownych z perspektywy dwóch metodologii badawczych: prawnokarnej oraz pragmatycznej. Akty tego rodzaju nie zostały dotychczas poddane wnikliwym, zbiorczym badaniom, choć występują relatywnie często zarówno w zasadniczych ustawach polskiego prawa karnego – w Kodeksie karnym oraz w Kodeksie wykroczeń, jak i w ustawach szczegółowych. W artykule skupiono się na przykładach kodeksowych, a podjęte w nim rozważania wpisują się w zakres juryslingwistyki – nauki interdyscyplinarnej łączącej w sobie aspekty nauk prawnych oraz językoznawstwa. Penalizowane na gruncie prawa karnego akty mowne, a więc przestępstwa i wykroczenia, zostały przeanalizowane pod kątem trzech zasadniczych problemów badawczych: ich statusu prawnokarnego, warunków ich fortunności oraz intencji komunikacyjnych ich sprawców. Procedura wyjaśniająca została oparta na próbie uzgodnienia elementów prawnych oraz językoznawczych dla wyjaśnienia istoty penalizowanych aktów mownych oraz wskazania ich charakterystycznych cech. Szczególne znaczenie miało w tym zakresie zestawienie teorii lokucji, illokucji oraz perlokucji z odpowiednimi członami teorii przestępstwa. Autorka podjęła ponadto próbę określenia społecznej rangi penalizowanych aktów mownych jako jednego ze sposobów ludzkiego działania w świecie – działania, od którego ze względu na zagrażające, nierzadko bardzo dotkliwe konsekwencje prawnokarne warto się powstrzymać. 
The aim of the article is to analyse criminalised speech acts from the perspective of two research methodologies: criminal law and pragmatic. Acts of this kind have not yet been subjected to thorough, collective research, although they are relatively frequent both in the basic acts of Polish criminal law – the Penal Code and the Misdemeanour Code – and in specific acts. The article focuses on code examples and the considerations undertaken in it are part of jurisprudence – an interdisciplinary science combining aspects of legal sciences and linguistics. The speech acts penalised on the grounds of criminal law, i.e. offences, have been analysed from the point of view of three fundamental research problems: their criminal law status, the conditions of their fortuity and the communicative intentions of their perpetrators. The explanatory procedure was based on an attempt to reconcile legal and linguistic elements in order to explain the essence of criminalised speech acts and to indicate their characteristic features. The juxtaposition of the theories of locution, illicitation and perlocution with the corresponding elements of the theory of crime was of particular importance in this respect. The author has also attempted to determine the social rank of criminalised speech acts as one of the ways of human action in the world – an action which, due to the threatening, often very severe criminal law consequences, is worth refraining from. 
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2021, 9, 1; 47-59
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participation of the Polish Border Guard in Jurisdictary Fiscal Criminal Proceedings
Udział Straży Granicznej w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096410.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Polish Border Guard
public prosecutor
fiscal misdemeanours
permissions
jurisdictional proceedings
Straż Graniczna
oskarżyciel publiczny
wykroczenia skarbowe
uprawnienia
postępowanie jurysdykcyjne
Opis:
This article is an attempt to approximate the participation of the Polish Border Guard as a non-financial body of preparatory proceedings in fiscal criminal court proceedings. First, the tasks and material property of the Border Guard were presented. Most space was devoted to considerations about the permissions of the Border Guard in jurisdictional proceedings in fiscal criminal proceedings, limiting them to cases of fiscal misdemeanours due to the fact that the Border Guard was granted the status of public prosecutor only in this category of cases. The study also discusses the issue of appeals against the Border Guard and its participation in the appeal hearing. The legal regulations regarding the powers of the Border Guard in court proceedings in cases of fiscal misdemeanours were also assessed, referring them to similar powers granted to financial organs of preparatory proceedings.
Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia udziału Straży Granicznej jako niefinansowego organu postępowania przygotowawczego w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym. W pierwszej kolejności zaprezentowano zadania oraz właściwość rzeczową Straży Granicznej. Najwięcej miejsca poświęcono rozważaniom o uprawnieniach Straży Granicznej w postępowaniu jurysdykcyjnym w procesie karnym skarbowym, ograniczając je do spraw o wykroczenia skarbowe z uwagi na fakt przyznania Straży Granicznej statusu oskarżyciela publicznego jedynie w tej kategorii spraw. W opracowaniu omówiono także problematykę środków zaskarżenia przysługujących Straży Granicznej oraz jej udziału w rozprawie odwoławczej. Oceniono również uregulowania prawne w zakresie uprawnień Straży Granicznej w sądowym postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe, odnosząc je do analogicznych uprawnień przyznanych finansowym organom postępowania przygotowawczego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 557-572
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiar prędkości jako jedno z zadań policjantów pełniących służbę na drodze
Autorzy:
Foryś, Łukasz
Powiązania:
Zeszyty Naukowe SGSP 2021, nr 78, s. 83-101
Współwytwórcy:
Wyższa Szkoła Policji (Szczytno). oth
Data publikacji:
2021
Tematy:
Bezpieczeństwo ruchu drogowego
Ekspertyza (prawo)
Niepewność pomiaru
Policjanci
Pomiary
Prędkościomierze
Prędkość pojazdów
Przestępstwa i wykroczenia drogowe
Zgodność techniczna
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
W artykule omówiono jeden z problemów bezpieczeństwa ruchu drogowego, jakim jest nadmierna prędkość. Przedstawiono przyrządy kontrolno-pomiarowe do pomiaru prędkości wykorzystywane przez policjantów pełniących służbę. Opisano wymagania odnoszące się do przyrządów pomiarowych oraz przybliżono przepisy dotyczące służby na drodze.
Bibliografia, wykaz aktów prawnych na stronach 98-100.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Prawo człowieka chorego psychicznie do obrony w postępowaniu w sprawach o wykroczenia a próba wprowadzenia zasady domniemania winy
The Right of a Mentally Ill Person to Defend Himself in Petty Offence Proceedings and an Attempt to Introduce the Presumption of Guilt Principle
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772863.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postępowanie w sprawach o wykroczenia
osoba niepełnosprawna
petty offence proceedings
disabled person
Opis:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 42 ust. 2 stanowi: „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu”. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest wskazanie braku rzeczywistych gwarancji na realizację prawa do obrony osób mających dysfunkcję organizmu, wyrażonych w art. 21 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (k.p.w.). Prawo to nie jest w pełni realizowane pomimo wskazania wprost w art. 4 k.p.w., że „obwinionemu przysługuje prawo do obrony, w tym do korzystania z pomocy jednego obrońcy, o czym należy go pouczyć”. Artykuł 42 ust. 3 Konstytucji RP stanowi: „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. Zgodnie z opisywaną nowelizacją, reguła ta będzie złamana.
As Article 42(2) of the Polish Constitution provides: “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court.” This provision should be also applied to a legal situation of the accused in the petty offence proceedings. The purpose of this article is to point out the lack of an actual guarantee for persons with dysfunctions, indicated in Article 21 § 1 of the Petty Offences Procedure Code (KPW), to exercise their right to defence. This right is not fully exercised, although KPW Article 4 directly provides that “the accused shall have the right to defence, including the right to a counsel, of which s/he should be instructed.” According to Article 42(3) of the Polish Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the amendments mentioned above, this rule will be violated.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 113-136
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies