Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wykroczenia." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 127
Tytuł:
Wykroczenia na tle seksualnym w listach św. Hieronima
The problem of sexual offences, as a result of the mystery of iniquity present in the world, in the light of st. Jerome’s letters
Autorzy:
Gburek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613648.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hieronim
wykroczenia
Jerome
offences
Opis:
The author of the article: „The problem of sexual offences, as a result of the mystery of iniquity present in the world, in the light of St. Jerome’s letters”, shows paradox of human existence, in which men, as a real being, continually escapes into the world of dreams and utopia; as a social being, adores in himself anarchistic behaviors; moral and religious values are precious for him, however by the whole of his existence opposes them; he speaks about the ideals of truth, justice and love, but in practice uses false in the wide sense of this word, without difference of time in which he lives and systems under which he exists.
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 563-578
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność Prezydenta za wykroczenia
The problem of jurisdiction under presidental offences
Autorzy:
Dąbrowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942284.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wykroczenia
Prezydent
immunitet
offences
President
immunity
Opis:
W artykule poruszono problematykę dotyczącą zakresu odpowiedzialności Prezydenta RP za wykroczenia i ewentualnej jurysdykcji nad nimi. Dostrzegając brak wyraźnej regulacji tych zagadnień, autor wskazuje, iż – w związku z zakazem domniemywania immunitetów – zakres odpowiedzialności Prezydenta RP za wykroczenia musi być tożsamy jak w przypadku innych obywateli. Z uwagi jednak na szerokie niebezpieczeństwa nierozerwalnie związane z realizacją tej formy odpowiedzialności, proponuje objęcie jurysdykcji nad nimi przez Trybunał Stanu. Dla przyjęcia takiego stanowiska autora skłaniają zarówno treści obowiązującego porządku prawnego, jak również liczne argumenty natury funkcjonalnej i językowej. W konsekwencji zarysowuje on tezę, iż „przestępstwo” w rozumieniu art. 145 ust. 1 Konstytucji stanowi w istocie nazwę dla szeroko rozumianej odpowiedzialności karnej.
The article discusses the scope of legal responsibility on the part of The President of the Republic of Poland. The lack of precise legal regulations concerning the matter in question leads to the following conclusion: taking into consideration the present prohibition of implicit immunity the President of the Republic of Poland ought to share the same realm of legal responsibility as do other Polish citizens. Yet, due to the apparent dangers inherent in the execution of the legal responsibility the author proposes for the jurisdiction in question to be under the supervision of the State Tribunal. The author’s argument is founded on the present legal order as well as in numerous functional and language oriented factors. As a consequence, the author claims “the offense” as defined in the 145th article of the Constitution is in reality a general notion for criminal responsibility.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 1 (35); 109-121
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forest monitoring systems as an instrument offenses and offenses against the environment
Systemy monitoringu obszarów leśnych jako instrument przeciwdziałania wykroczeniom i przestępstwom przeciwko środowisku
Autorzy:
Zagajewski, A.
Łagutko, T.
Zagajewska, K.
Likus, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/409991.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
STE GROUP
Tematy:
przestępstwa
wykroczenia
środowisko
monitoring
forest areas
offense
against
Opis:
The article surveillance issues in the context of efforts to reduce the number of offenses against the environment carried out in forest in the Lubuskie provincy area. It presents the legal aspects concerning the definition of crimes and offenses against the environment. At the same time provides information on the capabilities and the applicability of forest monitoring and the legal situation of this type of technology.
Artykuł podejmuje problematykę monitoringu w aspekcie dążenia do zmniejszenia liczby przestępstw i wykroczeń przeciwko środowisku dokonywanych na obszarach leśnych województwa lubuskiego. Ukazuje on aspekty prawne dotyczące definicji przestępstw i wykroczeń przeciwko środowisku. Jednocześnie przedstawia informacje dotyczące możliwości i zasadności zastosowania monitoringu w lasach województwa lubuskiego oraz stan prawny dotyczący stresowania tego typu technologii.
Źródło:
Management Systems in Production Engineering; 2012, 4 (8); 25-28
2299-0461
Pojawia się w:
Management Systems in Production Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Policja jako zasadniczy oskarżyciel przed sądem w sprawach o wykroczenia — kolizja uprawnień z innymi organami, w tym z prokuratorem
Autorzy:
Błoński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45263309.pdf
Data publikacji:
2023-03-10
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
oskarżyciel publiczny
Policja
udział w sprawie
sąd
wykroczenia
Opis:
Artykuł dotyczy uprawnień Policji jako oskarżyciela publicznego przed sądem w sprawach o wykroczenia. W tekście poddano analizie możliwą kolizję uprawnień Policji jako oskarżyciela publicznego z innymi organami, które w zakresie swego działania, w tym w trakcie prowadzonych czynności wyjaśniających, ujawniły wykroczenia i wystąpiły z wnioskiem o ukaranie. Z artykułu wynika konieczność dokonania interpretacji obowiązujących przepisów w kierunku ich praktycznego zastosowania i ograniczenia spornych przypadków kolizji między różnymi oskarżycielami publicznymi w prawie wykroczeń. W opracowaniu zakwestionowano kierunek wykładni, który utożsamia udział w sprawie z osobistym stawiennictwem oskarżyciela na rozprawie lub posiedzeniu jako niemający oparcia w obowiązujących przepisach oraz pozostający w sprzeczności z wykładnią funkcjonalną. „Udział w sprawie” i „fizyczne stawiennictwo” nie są określeniami synonimicznymi. Termin „stawiennictwo” zawiera się w określeniu „udział w sprawie”, jest jego elementem, ale go w całości nie wypełnia. Udział w sprawie należy interpretować szerzej — jako stawiennictwo, ale też może być realizowany w każdy sposób, z którego wynika chęć realizowania uprawnień oskarżyciela publicznego przez dany organ, np. złożenie pisma informującego o zamiarze udziału w sprawie w charakterze oskarżyciela publicznego, złożenie wniosku formalnego, złożenie wniosku dowodowego czy wniesienie środka zaskarżenia. W związku z tym, że dotychczasowe stanowisko wywołuje trudności w praktycznym stosowaniu prawa, zaproponowano de lege ferenda nowelizację art. 17 § 5 k.p.w. poprzez nadanie mu nowego brzmienia, zgodnie z którym udział w sprawie organu, który złożył wniosek o ukaranie, jest dopuszczalny tylko do chwili wywołania sprawy i wyłącza wówczas Policję od udziału w sprawie.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 148(4); 5-15
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekt transylwański — związek między fazami Księżyca a liczbą zgłoszeń interwencji do Policji
Autorzy:
Dobrowolski, Filip
Gierszewski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45654046.pdf
Data publikacji:
2024-03-14
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
pełnia Księżyca
przestępstwa
wykroczenia
aktywność Policji
interwencje policyjne
Opis:
Efekt transylwański, nazywany inaczej księżycowym, to założenie o istnieniu wpływu Księżyca na zachowanie ludzi. Negatywne zachowania, w tym przestępstwa i wykroczenia, mają nasilać się w czasie określonych faz Księżyca, głównie w czasie pełni. Celem przeprowadzonego badania była weryfikacja istnienia związków pomiędzy fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Badanie przeprowadzone zostało na obszarze powiatu toruńskiego i obejmowało trzy wskaźniki: liczbę interwencji, wypadków i kolizji drogowych oraz zgłoszeń w Krajowej Mapie Zagrożeń Bezpieczeństwa. Dane dotyczyły okresu od 1 grudnia 2016 r. do 30 listopada 2022 r. Dane dotyczące zmiennych zależnych zostały zebrane z Komendy Miejskiej Policji Toruniu oraz Komendy Głównej Policji, natomiast dane o fazach Księżyca pochodziły z obserwatorium astronomicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wyniki analiz statystycznych nie wykazały istnienia związku między fazami Księżyca a liczbą wezwań i interwencji Policji. Przeprowadzono również odrębne obliczenia dla pełni Księżyca, które także nie wykazały tej zależności. Oznacza to, że nie ma potrzeby uwzględniania faz Księżyca w planowaniu służb patrolowych, zarówno w służbie prewencji, jak i ruchu drogowym. Potwierdzono, że fazy Księżyca nie mają wpływu na liczbę zgłoszonych interwencji do Policji.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 228-248
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A penal ticket for common and fiscal misdemeanours in Polish law and this punishment quashed by court after the amendments of 2013 and 2015
MANDAT KARNY ZA WYKROCZENIA POWSZECHNE I SKARBOWE W PRAWIE POLSKIM ORAZ UCHYLANIE TAKIEGO MANDATU PRZEZ SĄD PO NOWELIZACJACH Z 2013 I 2015 R.
Autorzy:
Grzegorczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391035.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wykroczenia
wykroczenia skarbowe
mandat
mandat karny skarbowy
uchylenie mandatu
misdemeanours
fiscal misdemeanours
ticket
penal ticket
fiscal penal ticket
quashing of a ticket
Opis:
The paper presents the current Polish ticketing proceedings for misdemeanours in the field of common misdemeanour law and fiscal penal law. Misdemeanours are not a category of crimes in Poland but separate offences carrying punishment regulated by statute and also subject to adjudication by courts. At the same time, as they can be punished by fines, and ruling imprisonment or limitation of liberty is only possible in accordance with the common misdemeanour law, there is a possibility of imposing a fine in a non-judicial mode by penal ticket and fiscal penal ticket issuing bodies, based on different prerequisites and in different amounts. A ticket becomes valid when a perpetrator signs its receipt or settles it, but he/she can then apply to court for quashing it for different reasons defined by law. Over the last decade, many important changes have been introduced to the ticketing proceedings in both discussed regulations and the paper presents the current picture of the mode of ticketing and quashing of such tickets by courts.
W opracowaniu zaprezentowano funkcjonujące w prawie polskim postępowanie mandatowe za wykroczenia ze sfery powszechnego prawa wykroczeń i prawa karnego skarbowego. Wykroczenia nie są w Polsce kategorią przestępstw, lecz odrębnymi czynami zagrożonymi przez ustawę pod groźbą kary, ale podległymi obecnie także orzecznictwu sądów. Jednoczenie, ponieważ grozi za nie grzywna i tylko w powszechnym prawie wykroczeń możliwe jest też orzeczenie tu także kary aresztu lub ograniczenia wolności, przewiduje się możliwość nakładania grzywny pozasądowo przez organy ścigania na drodze mandatu karnego i karnego skarbowego, ale w oparciu o różne przesłanki i w zróżnicowanych rozmiarach. Mandat taki staje się prawomocny z chwilą jego przyjęcia lub zapłacenia, ale można następnie wystąpić do sądu o jego uchylenie z określonych przez prawo powodów. W ostatniej dekadzie doszło jednak do istotnych zmian postępowania mandatowego w obu tych regulacjach, a opracowanie to przedstawia aktualny obraz trybu mandatowego i uchylania przez sąd takich mandatów
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 181-203
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika i struktura wykroczeń oraz sposoby reagowania Policji na ujawnione czyny
Autorzy:
Sadło-Nowak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45218893.pdf
Data publikacji:
2021-11-03
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
reakcja na wykroczenia
Policja
mandat karny
wniosek o ukaranie
pouczenie
Opis:
Poczucie bezpieczeństwa obywateli uzależnione jest od działalności podmiotów, których zadaniem jest to bezpieczeństwo obywatelom zapewnić. Obywatel czuje się bezpiecznie, jeśli w jego najbliższym otoczeniu jest bezpiecznie. Te na pozór drobne czyny, jakimi są wykroczenia, mają bardzo duży wpływ na poczucie bezpieczeństwa obywateli, ponieważ to z nimi obywatele maja najczęściej styczność. Dlatego tak ważna jest właściwa działalność Policji w diagnozowaniu wykroczeń, ich ujawnianiu i szybkiej reakcji na nie. Szybka reakcja na wykroczenie daje poczucie, że obywatel nie zostaje z problemem sam, ale i świadomość oraz ostrzeżenie, że każdy, kto popełni wykroczenie, poniesie tego konsekwencje. W artykule przedstawione zostały sposoby reakcji na wykroczenie oraz pokazano na postawie danych statystycznych Komendy Głównej Policji tendencje reakcji na wykroczenia, ich skalę i dynamikę.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 143(3); 308-325
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedmiot ochrony środowiska w odpowiedzialności za wykroczenia
The subject of environmental protection in liability for offences
Autorzy:
Mikowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469248.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uczelnia Jana Wyżykowskiego
Tematy:
ochrona środowiska
odpowiedzialność za wykroczenia
Nature conservation
liability for offences
Opis:
W artykule przedstawiona została syntetyczna analiza podstawowych założeń ochrony środowiska dotyczących regulacji związanych z odpowiedzialnością wykroczeniową. Autor przedstawia podstawowe wyróżnienie klasyfikowania przedmiotu ochrony, zarówno w Kodeksie wykroczeń, jak i regulacjach pozakodeksowych. Sygnalizuje problem uzupełniającej ochrony prawnokarnej w stosunku do podstawowych założeń ochronnych z zakresu prawa administracyjnego. W artykule dokonano analizy obowiązującego stanu prawnego dotyczącego instrumentów ochrony środowiska, które posłużyły do zaakcentowania potrzeby ochrony poprzez wskazanie, wyjaśnienie, a w niektórych przypadkach także redefiniowanie podstawowych założeń związanych z przedmiotem ochrony środowiska.
The article presents a synthetic analysis of principles of nature conservation in regulations related to liability for offences. The author presents the basic distinction of classiffcation of the protected object both in the code of violations and in the regulations that are out of its scope. He signals a problem with the supplementary criminal law protection of the conservation with assumptions from the point of view of the scope of administrative law. In the article an analysis was done of the current legal state on concerning the instruments of nature conservation that were used to to emphasize the need for protection through indicating, explaining and in some instances redefining of basic assumptions related to the subject of nature conservation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych; 2015, 8; 207-222
2082-7547
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne kierunki polityki karnej realizowanej przez kolegia do spraw wykroczeń w latach 1972–1989
The Main Directions of Penal Policy Pursued by Transgession Boards in the Years 1972–1989
Autorzy:
Szumski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698530.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
polityka karna
środki karne
wykroczenia
penal policy
penal measures
contraventions
Opis:
The paper characterizes the evolution of penal policy with respect to per peetrators of transgressions, pursued in Poland by elected agencies attacbed to the state administration and called “transgression boards”. In the years 1972–1989, their decisions were supervised by the Minister of Internal Affairs. Most of the discussion, based on statistical materials, concerns changes in the structure and dynamics of penal measures applied by the boards. The measures have been defined as all legal reactions applicable upon the finding the perpetrator’s guilt. The present paper does not deal with all of those measures, though: for lack of statistical data, tukets imposed by the penal prosecution agencies and the possible reactions on part of those agencies if they renounce moving the case to the board for punishment according to the principle of  expediency of prosecution could not be discussed. Penal policy has been characterized against the background of amendments introduced in the period under analysis and of instructions issued by the Minister of Internal Affairs that shape the boards’ decisions. After 1982, such instructions usually aimed at aggravating repression. The statutory catalogue of penal measures contained in the transgressions code is relatively extensive. The most severe measure is detention which amounts to deprivation of liberty for up to 3 months. As stated in the code, it should be applied in exceptional cases only. In the first decade of validity of the code, detention was imposed in l–l.5 % of all decisions which meant the deprivation of liberty of 9,00–10,000 persons. It is therefore doubtful whether detention was indeed treated as an exceptional measure by practicians. In the next years, it was imposed much less often. The penalty of suspended detention played any role in the practice of transgression boards. As shown by studies, those who applied law  treated suspended detention as a separate penal measure to replace other measures not involving deprivation of liberty rather than a way of limiting the use of immediaste detention. Also disappointed were the  expectations related to another new measure, formally more severe than fine, that is limitation of liberty which was to “educate through work”. According to the legislators’ assumptions, that penalty was to  be the main alternative to detention; in practice, it was imposed rather often  (about 5% of all measures applied) but served mainly as a substitute for fine. The basic measure applied to perpetrators of transgressions was fine, imposed on 90% of cases of those punished by the boards. According to provisions of the Transgressions Code, though, a substitute penalty of detention can be imposed in the case of justified doubts as to the possibility of execution of fine. For this reason, it was found advisable in the present analysis to treat this form of fine as a measure different in quality from fine imposed without a substitute penalty which could in no case lead to imprisonment. Also research findings encouraged the treatment of these two kinds of fine as separate penal measures: the substitute penalty was treated in practice as a specific method of aggravating repression, and imposed in defiance with provisions of the Code. Owing to this approach it could be evidenced that the proportion of fines combined with the threat of deprivation of liberty (another measures designed as exceptional) went up rapidly in mid-1910s to become stabilized at about 20% of all decisions of the  transgression boards. The abuse of that measure, also designed as exceptional, was accompanied mainly by less frequent fines without a substitute penalty. At the same time, the proportion of the two most lenient measures, that is admonition and renouncement of inflicting punishment, went down regularly and amounted to a mere 2% of decisions despite the broad applications of those measures contained in the Code. This reflects the practicians’ tendency to use the aggravating legal solutions much more often than those which mitigate penalty; this led to increased repressiveness of penal policy. Beside the above-mentioned reactions, the Transgressions Code provides for a number of measures called additional penalties which are to accompany the principal ones. They can also be applied as self-standing measures in specific situations. Yet the agencies that apply law never availed themselves of this latter possibility. Instead, additional penalties were lavishly imposed (particularly the witholrawal it driving licence and the penalty of making the sentence publicly known) which led to accumulation of repressions suffered by the punished person. This is why the serious growth in the number of additional penalties, after the legal changes introduced in mid-l980s and instructions issued by the Minister of Internal Affairs in particular, was still another proof of the aggravation of penal policy with respect to perpertrators of transgressions. Characteristically, the Polish Transgressions Code combines the application of some of the non-custodical measures with the threat of deprivation of liberty in the case of failure in the execution of those measures. This concerns the above-mentioned fine but also, in definite conditions, the limitation of liberty and suspended detention. In practice, the threat of imprisonment was used very often, the total proportion of the three above measures becoming stabilized, after an initial growth, at about 20–25% of decisions which mainly resulted from excessive imposition of fines with a substitute penalty of detention. Most importantly, though, that threat was realized with respect to every fifth or sixth person in that group. As a result, the average of 20–25 thousand persons a year were imprisoned despite the fact that a measure not involving deprivation of liberty had originally been applied to them. A paradoxical situation arose where persons sentenced to the principal penalty of detention constituted a small percentage of those imprisoned by force of decisions of the transgression boards, while most served a substitute penalty due to a failure in the execution of the previously applied non-custodial measure. Still another expression of the growing repressiveness of penal policy was the greater and greater involved in the most frequently imposed penalty of fines in both of its forms: due to amendments of the Transgressions Code, the amound of fine went up a quicker pace than the average wages in socialized economy during most of the 1980s. A statutory solution concerning transgression that was most vehemently critized by the doctrine was the most limited judicial supervision over  decisions of the transgression boards. The appel instance were boards of  the second instance; only decisions imposing detention and limitation of liberty could be appealed against to the court. Thus judicial supervision concerned neither the substitute penalties which involved deprivation of liberty nor the most acute ban on driving motor vehicles. Meanwhile as shown by experimental findings, 6–15% of persons punished by the boards were acquitted by the court to which they complained, and a non-isolation measure was  substituted for deprivation of  liberty in over one-third of the cases. This shows that courts saw decisions of the boards not only as essentially defective but also as excessively repressive. This latter conclusion is rather symptomatic the fact considered that penal policy pursued by courts with respect to offenders was sewere, too. What has also to be stressed when characterizing the decisions in cases of transgressions is the frequent use of the statutory possibility of deciding in expedited proceedings and proceedings  by writ of payment. From the viewpoint of rational penal policy, that tendency deserves to be criticized as protection of the defendant’s basic processual guaranties suffers statutory limitation in those modes of procedure, and the speed and simplification of proceedings affect the individualization of punishment. Also of importance was the fact that the frequent decisions in expedited proceedings served as a specific form of aggravation of represion since – as shown by research findings – the penalties imposed in that mode were more severe than in the ordinary proceedings. Analysis of the evolution of decisions of the transgression boards has led to the conclusion that throughout the period under analysis, penal policy was regularly aggravated which was largely influenced by punitive instructions of the Minister of Internal Affairs. The only periods of mitigation of penalties were  the years 1981 and 1989: this resulted mainly from social conflicts and public opinion pressure on reduction of repressiveness of the penal system. For this reason, the 1989 amendment of the Transgression Code, forced by systemic changes, which deprived the Minister of Internal Affairs of his original control over decisions of the transgression boards and submitted all of those decisions to judical review brings the hope for liberalization and rationalization of penal policy in cases of transgressions.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1993, XIX; 107-131
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo człowieka chorego psychicznie do obrony w postępowaniu w sprawach o wykroczenia a próba wprowadzenia zasady domniemania winy
The Right of a Mentally Ill Person to Defend Himself in Petty Offence Proceedings and an Attempt to Introduce the Presumption of Guilt Principle
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772863.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postępowanie w sprawach o wykroczenia
osoba niepełnosprawna
petty offence proceedings
disabled person
Opis:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 42 ust. 2 stanowi: „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu”. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest wskazanie braku rzeczywistych gwarancji na realizację prawa do obrony osób mających dysfunkcję organizmu, wyrażonych w art. 21 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (k.p.w.). Prawo to nie jest w pełni realizowane pomimo wskazania wprost w art. 4 k.p.w., że „obwinionemu przysługuje prawo do obrony, w tym do korzystania z pomocy jednego obrońcy, o czym należy go pouczyć”. Artykuł 42 ust. 3 Konstytucji RP stanowi: „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. Zgodnie z opisywaną nowelizacją, reguła ta będzie złamana.
As Article 42(2) of the Polish Constitution provides: “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court.” This provision should be also applied to a legal situation of the accused in the petty offence proceedings. The purpose of this article is to point out the lack of an actual guarantee for persons with dysfunctions, indicated in Article 21 § 1 of the Petty Offences Procedure Code (KPW), to exercise their right to defence. This right is not fully exercised, although KPW Article 4 directly provides that “the accused shall have the right to defence, including the right to a counsel, of which s/he should be instructed.” According to Article 42(3) of the Polish Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the amendments mentioned above, this rule will be violated.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 113-136
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka karna w sprawach o wykroczenia w początkach lat dziewięćdziesiątych
Penal Policy in Cases of Transgressions in the Early Nineties
Autorzy:
Szumski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699084.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
polityka karna
wykroczenia
1990-1994
dane statystyczne
penal policy
transgressions
statistical data
Opis:
  The paper describes and appraises the policy of prosecution and punishment in cases of transgressions in the years 1990‒1994, i.e. after the systemic transformations in Poland. It is a continuation of a study of penal policy carried out while the former Code of Transgressions was still in force; the aim now is to draw a comparison between the old and new tendencies in the practice of prosecution and punishment. The comparison, however, encounters specific difficulties. The first reason for this is that a full judicial control over decisions of transgression boards was introduced and the boards were submitted to the Ministry of Justice supervision. The second reason is that the statistical data gathered now by that department are much scantier as compared to those formerly gathered by the Ministry of Internal Affairs while the transgression boards were still subordinated to it. In the seventies, a systematic aggravation of the penal policy took place. Admittedly, that policy was then temporarily mitigated with the birth of Solidarity; yet after the imposition of martial law in 1982, followed by the passing of the 1985 act, penal policy once again grew repressive, this time much more so. Then, at the close of the past decade, as a result of social pressure, penal policy was quite distinctly liberalized. To show the transformations of that policy in the nineties, it has usually been compared to the tendencies found in both a “repressive” year of 1987 and a “liberal” one of 1988. As follows from analysis of the prosecution policy measured by the number of motions for punishment submitted to transgression boards, the number of such motions was greatly reduced in the years 1990-1994 as compared to preceding decades. The fact considered that recorded crime went up distinctly in that period, as probably did also the number of petty infringements of the law – that is, transgressions – this reduction can be interpreted as a limitation of the scope of prosecution with respect to such acts. On the one hand, this resulted from a lowered activity of the police, on the other hand – from the force’s aim towards improving their image in society. A similar trend could be found in the case of police orders the number of which was also reduced. Characteristically, the average fine imposed by police order amounted to not even a half of the statutory upper limit. This notwithstanding, a draft amendment of the code of transgressions was published in the Spring of 1994 which suggested that the limit be raised tenfold; the draft also provided for an identical raise in the upper limit of fine as a main penalty, This solution was sharply criticized by the present author as its actual implanentation would result in a general aggravation of economic repression. The structure of transgressions for which the boards imposed punishment in the nineties underwent a rather significant change: the number of persons brought before the boards for traffic transgressions went up considerably (to about 70%) while that of persons guilty of disturbance of public order went down. This latter trend should be seen as advantageous since the formerly mass-scale prosecution of perpetrators of such acts, most of them alcohol dependent, was generally considered futile. Also liberalized was the structure of penal measures imposed on all perpetrators of transgressions. Admittedly, fine remained the prevalent response (about 95% of decisions); yet the proportion of the strictest measures (arrest and limitation of liberty) went down distinctly, and that of the most lenient ones (reprimand and renouncement of inflicting punishment) went up. The fact considered that the penalty of arrest was limited to the minimum and imposed chiefly on persons guilty of the acts that are to be classified as offenses under the draft of the Penal Code, the proposed preservation of that penalty in the future Code of Transgressions cannot be praised. This same conclusion is also true for conditional suspention the execution of arrest which is nearly a dead institution in practice. As clearly follows from statistical data used in the present analysis, changes in the structure of penal measures imposed reflected a mitigation of penal policy. Instead, no data are gathered as to the severity load of those measures. This situation is bound to provoke criticism, chiefly because of the lack of data on the amounts of fines. Fines being the most frequently imposed measures, their amounts constitute the basic index of punitiveness of the boards’ decisions. The fact considered that the statutory amount of fine was last raised in 1992 while nominal wages showed a regular upwards trend, the conclusion is justified that we in fact dealt with what was perhaps an unintended mitigation of the actual severity of economic repression. As follows from the principles of rational penal policy, the provions legal in force have to be to be amended. Due, however, to pauperization of society, the raise in the maximum statutory fine cannot be as drastic as suggested in the above-mentioned draft amendment of 1994. This might well lead to revival of the once pursued practice of using fines as an instrument of adding to the budget. The statistical data under analysis also provide no information on the imposition of additional penal measures, the sole exception being prohibition of operating motor driven vehicles. All that can be observed is a very serious growth in the proportion of this latter penalty which was due to a mass prosecution of perpetrators of petty traffic offenses. Characteristically, though, the incidence of imposition of this measure on such persons (those additionally guilty of drunken driving included) has been on a regular decrease. Also astonishing is the fact that despite the introduction of judicial review of the boards’ decisions (which had been postulated for many decades by the scientific circles), no statistical data are gathered showing the extent to which penal policy pursued by those boards is actually corrected by courts. Admittedly, it follows from the findings of the solo relevant research project conducted in the nineties that today as in the past, courts usually tend to reduce the penalties imposed by transgression boards (the penalty of prohibition of operating motor driven vehicles in particular). What remains unknown, though, is both the general number of persons who demand that their cases be examined by courts and the actual decisions of those courts. Although penal policy in cases of transgressions grew slightly more severe in 1990‒1994, its present liberalization as compared to the two preceding decades is generally seen as favorable. What probably accounts for this liberalization is the exclusion of transgression boards from under the supervision of Ministry of Internal Affairs and the resulting deprivation of the head of that particular Ministry of the right to issue instructions as to the sentencing policy which invariably increased its punitiveness. Thus an instrument of pressure was abolished which limited the discretion of members of transgression boards. This shows that respect for the independence of those appointed to apply tbe law may result in a reduction of repressiveness even with no legislative changes in the system of penal measures. This is not to say, though, that – still  based on rigorous provisions as it is – the system does not require a possibly prompt amendment.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1995, XXI; 135-152
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawcy wykroczeń o zakłócenie spokoju publicznego w stanie nietrzeźwym
Intoxicated Individuals Responsible for Breaches of the Peace
Autorzy:
Łojko, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699222.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
spokój pibliczny
sprawca wykroczenia
nadużycie alkoholu
public peace
malfeasant
abuse of alcohol
Opis:
This work discusses the results of investigations conducted by the Polish Academy of Sciences Department of Criminology, concentrating contraventions (petty misdemeanours) committed in Warsaw by “disturbance of public peace or by giving rise in a state of intoxication to indignation in a public place or place of work”. Such contraventions were covered by Art. 27 of the 1954 Act on Fighting Alcoholism, which provides for three months of imprisonment or a fine of 4,500 zlotys. As from 1972, the new Contravention Code makes the following provisions for such offences (Art. 51). Para. 1. Whoever disturbs peace, public order or night rest with shouting, noise, alarm signals or other disorder or gives rise to public indignation is liable to two months imprisonment, a fine up to 3,000 zlotys, or a reprimand. Para. 2. If the act designated in para. 1 is of the nature of hooliganism or if the offender committed it while intoxicated he is liable to three months imprisonment, to limitation of personal freedom, or to a fine (up to 5,000 zlotys). The average number of those annually convicted in Poland of disturbing the peace while intoxicated amounted between 1970-1972 to ca. 167,930, and between 1965-1967 to ca. 122,900. The average annual number of individuals convicted in Warsaw between 1970-1972 amounted to ca. 14,730, and between 1965 and 1967 ‒ to 11,800. Investigations were conducted in 5 out of 7 Penal Administrative Commissions (bodies of citizens empowered to deal with contraventions), under the auspices of the Boards of People’s Councils and involved some 900 men, convicted in 1967 of the contraventions indicated above. Data concerning all of them were collected from official records of convictions and prison terms up to the end of 1972. A random sample of 300 (out of those 900) were investigated as regards further sentences passed by Penal Administrative Commissions during the years 1967-1972 for new cases of breach of the peace while intoxicated, information as to time spent in detoxication centre (where drunks are held until sober), and police records of arrest in public places in a state of intoxication of those investigated. Data obtained concerning the number of cases tried by Penal Administrative Commissions cannot be considered as complete. The age of individuals who committed relevant offences in 1967 was as follows: 17-20 ‒ 10.8%    (96),            35-39 ‒ 14.6%            (127), 21-24 ‒ 11.2%  (100),             40-44 ‒ 10.3%           (90), 25-29 ‒ 17.8%  (158),             45-49 ‒ 6.5%  (58), 30-34 ‒ 19.5%  (175),            50 and over ‒ 9.3% (83).             Note that the group from 40 years old and above is more numerous (26%) than the group aged 17-24 (22%). The average age of those investigated in 1967 was 33 years, the median ‒ 32 years. The average age of those investigated in 1972 was 38 and the median ‒ 37. During the five years between 1967 and 1972 out of the 300 men of the random sample, 59% were only once charged with disturbing public order while intoxicated, 17% ‒ twice, 9% ‒ 3 times and 16% ‒ 4 times or more. But taking into account additional information about detainments in detoxication centre, arrests by the police in public places while intoxicated, and also criminal records, it appears that during the cource of five years only 20% of those investigated, who were only once charged before a Penal Administrative Commission for disturbing public order, did not, while intoxicated, get into such trouble as involved police intervention. Note that 34% of those tried once by the Penal Administrative Commission has been convicted by the court, and as many as 71% of those tried at least twice. Conviction by regular courts of those investigated will be discussed briefly at the end of this summary. Taking into account, in addition to, arraignments before a Penal Administrative Commission, only detainment in detoxication centre and arrest by the police for being intoxicated, the situation is as follows: ‒ among those arraigned before a Penal Administrative Commission only once for disturbing public order, arising out of intoxication, further cases of police intervention on grounds of insobriety were recorded during the course of five years as concerning 53%; ‒ among those twice convicted by a Penal Administrative Commission, police intervention more than twice was recorded as regards 81% of those investigated; ‒ among those convicted three times by a Penal Administrative Commission, police intervention more often than three times was recorded as regards 96%, and among those convicted four times and more by Penal Administrative Commission, there were none with less than 5 cases of police intervention. Police intervention at least as many as six times was depending on the number of convictions for contravention due to intoxication (1, 2, 3 and 4 and more convictions by the Penal Administrative Commission) as follows: 12% ‒44% ‒69% and 92%. Police intervention at least as many as ten times necessitated by intoxication ‒ 5% ‒ 10% ‒ 19% and 50%. 4l% kept altogether out of a detoxication centre during the fiveyear period, 20% were there once, 9% ‒ twice, 15% ‒3-4 times and 15% ‒ 5 times or more. Among those investigated who kept altogether out of a detoxication centre was a significantly larger percentage of people with only one case of arraignment before a Penal Administrative Commission. Among those appearing on the records of detoxication centre there were also some who had in addition been arrested by the police for intoxication (without having been sent to detoxication centres). Note that, together with the increase in the number of convictions by a Penal Administrative Commission, there is also a marked growth in the percentage of those conveyed to detoxication centre ‒ from 50% to 73%. Taking into account data on offenders tried by courts from the time they were 17 years old till 1972, when their average age amounted to 37 years, it was found, that 50% of those who disturbed public order while intoxicated, had not yet been convicted by courts, 19% had been convicted once, 19% ‒ 2-3 times and 12% ‒ at least 4 times, There is a significant difference between those not convicted and those convicted by a court, depending on the number of their arraignment in a Penal Administrative Commission. While 75% of those investigated who had not been convicted by a court had been tried by a Penal Administrative Commission only once, this applied only to 40% of those who had been convicted by a court; only 5% of those not convicted and 27% of those convicted by a court had been arraigned before a Penal Administrative Commission 4 times or more. Together with the number of triars by penal Administrative Commission there is a decrease also in the percentage of persons not convicted by a court, while the percentage of individuals convicted once increases from 16 to 24, of those convicted 2-3 times ‒ from 13 to 28 and of those convicted 4 times and more ‒ from 5 to 27. Examination of the age at which those investigated were first convicted by a court, revealed that in the group of those convicted 1-3 times by a court, 25%  had been sentenced for the first time at the age of 17-20 years, 25% at the age of 21-24. Of those convicted 4 times or more, 38% had been sentenced for the first time when 17-20 years old and 26% at the age of 21-24. Thus, there were more recidivists with multiple convictions among those arraigned for the first time when still under 21. As many as 38% of those convicted less than 4 times and 19% of those convicted 4 times or more were arraigned for the first time after the age of 30. Note that only 18% of delinquents between 17 and 20 had been charged in the Juvenile Court while under 17. Although as regards the group of recidivists convicted 4 times and more it was found that there had been convictions at an earlier age than was the case with those convicted 1-3 times, nevertheless this initiation was markedly later than was the case with the typical multiple recidivists who were previously investigated by the Polish Academy of Sciences Department of Criminology. Among those recidivists as many as 67% had been previously convicted when under 21; among those who disturbed public order while intoxicated and were convicted by court, the corresponding percentage is 37%. The structure of offences of the individuals investigated, is highly characteristic of people who systematically consume alcohol to excess. Among the offences for which those investigated were convicted by courts less than 4 times, only 24% were qualified as offences against property, while as many as 46% were offences involving aggression (as a rule physical aggression) ‒ with a predominance of minor assaults without causing any bodily harm and slight bodily injuries or assaults on policemen, as a rule committed under the influence of alcohol. Even among offences of which were convicted recidivists who had already previously been sentenced at least four times, not more than 33% stole, while as many as 51% committed offences involving aggression (of the kind of those already referred to). Offences against the person committed by all those investigated were usually (80%) minor assaults and slight bodily injuries; not more than 13% lead to serious crimes of this type. In analysing data on offences committed by those investigated it should be borne in mind that 52.5% of the total of those responsible for breaches of the peace while under the influence of alcohol had not been previously convicted by a court and approximately 20% have been convicted only once.   *   The research here discussed, covering a five-year period after a hearing in 1967 before a Penal Adrninistrative Commission and serving as a starting point for further studies, revealed trends of some practical importance: ‒ together with the growing number of trials of breach of the peace while under the influence of alcohol, there is an increase in the numer of individuals investigated who were brought to detoxication centres, in the frequency of such occasions, and in other interventions by the police; moreover records show a growing percentage of those convicted by courts and of recidivists, convicted four times or more; – the percentage of individuals investigated who have to be taken to the detoxication centres shows an increase from 50% in the case of those only once arraigned before a Penal Administrative Commission to 71% with the case of those arraigned twice, and 73% of those charged at least three times in the Commission; – as from the second trial of an individual before a Penal Administrative Commission an intensified deterioration is to be observed in behaviour as a result of excessive consumption of alcohol; this justifies classifying such individuals as excessive drinkers, in many cases already on the verge of alcoholism or even already alcoholics.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 51-69
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady odpowiedzialności lekarzy
Autorzy:
Aleksandrowicz, Włodzimierz.
Powiązania:
Skalpel 2004, nr 3 →
Data publikacji:
2004
Tematy:
Medycyna prawo
Lekarze prawo
Odpowiedzialność prawna
Odpowiedzialność karna
Odpowiedzialność cywilna
Odpowiedzialność za wykroczenia
Opis:
Cz. 1:; Ignorantia iuris nocet; nr 3; s. 28-30.
Cz. 2:; [Odpowiedzialność zawodowa]; nr 4; s. 11.
Cz. 3:; [Odpowiedzialność za wykroczenia]; nr 5; s. 19-20.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Szara strefa dyscypliny : z dyscypliną jest nadal źle
Autorzy:
Mitek, Tadeusz ( -2012).
Komorowski, Bronisław (1952- ).
Michałowski, Ryszard.
Tarczyński, Marek (1938-2023).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2001, nr 29, s. 17-18
Data publikacji:
2001
Tematy:
Oficerowie społeczno-wychowawczy Polska
Wychowanie wojskowe Polska
Wykroczenia dyscyplinarne wojsko Polska
Dyscyplina wojskowa
Opis:
Rys., fot.; Zawiera wypowiedzi Ryszarda Michałowskiego, Marka Tarczyńskiego, Bronisława Komorowskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wnioski wynikające z badań
Autorzy:
Batawia, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699226.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
sprawca przestępstwa
sprawca wykroczenia
nadużycie alkoholu
perpetrator of an offence
malfeasant
abuse of alcohol
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 108-127
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak nie działać słowami, czyli o penalizowanych aktach mownych w ujęciu prawnym i językoznawczym
How not to Act with Words, or About Criminalised Speech Acts from a Legal and Linguistic Perspective
Autorzy:
Falana-Jafra, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096264.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
crimes
offences
speech acts
jurisprudence
criminal law
przestępstwa
wykroczenia
akty mowy
juryslingwistyka
prawo karne
Opis:
Celem artykułu jest poddanie analizie penalizowanych aktów mownych z perspektywy dwóch metodologii badawczych: prawnokarnej oraz pragmatycznej. Akty tego rodzaju nie zostały dotychczas poddane wnikliwym, zbiorczym badaniom, choć występują relatywnie często zarówno w zasadniczych ustawach polskiego prawa karnego – w Kodeksie karnym oraz w Kodeksie wykroczeń, jak i w ustawach szczegółowych. W artykule skupiono się na przykładach kodeksowych, a podjęte w nim rozważania wpisują się w zakres juryslingwistyki – nauki interdyscyplinarnej łączącej w sobie aspekty nauk prawnych oraz językoznawstwa. Penalizowane na gruncie prawa karnego akty mowne, a więc przestępstwa i wykroczenia, zostały przeanalizowane pod kątem trzech zasadniczych problemów badawczych: ich statusu prawnokarnego, warunków ich fortunności oraz intencji komunikacyjnych ich sprawców. Procedura wyjaśniająca została oparta na próbie uzgodnienia elementów prawnych oraz językoznawczych dla wyjaśnienia istoty penalizowanych aktów mownych oraz wskazania ich charakterystycznych cech. Szczególne znaczenie miało w tym zakresie zestawienie teorii lokucji, illokucji oraz perlokucji z odpowiednimi członami teorii przestępstwa. Autorka podjęła ponadto próbę określenia społecznej rangi penalizowanych aktów mownych jako jednego ze sposobów ludzkiego działania w świecie – działania, od którego ze względu na zagrażające, nierzadko bardzo dotkliwe konsekwencje prawnokarne warto się powstrzymać. 
The aim of the article is to analyse criminalised speech acts from the perspective of two research methodologies: criminal law and pragmatic. Acts of this kind have not yet been subjected to thorough, collective research, although they are relatively frequent both in the basic acts of Polish criminal law – the Penal Code and the Misdemeanour Code – and in specific acts. The article focuses on code examples and the considerations undertaken in it are part of jurisprudence – an interdisciplinary science combining aspects of legal sciences and linguistics. The speech acts penalised on the grounds of criminal law, i.e. offences, have been analysed from the point of view of three fundamental research problems: their criminal law status, the conditions of their fortuity and the communicative intentions of their perpetrators. The explanatory procedure was based on an attempt to reconcile legal and linguistic elements in order to explain the essence of criminalised speech acts and to indicate their characteristic features. The juxtaposition of the theories of locution, illicitation and perlocution with the corresponding elements of the theory of crime was of particular importance in this respect. The author has also attempted to determine the social rank of criminalised speech acts as one of the ways of human action in the world – an action which, due to the threatening, often very severe criminal law consequences, is worth refraining from. 
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2021, 9, 1; 47-59
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawcy przestępstw i wykroczeń systematycznie nadużywający alkoholu
Excessive Drinkers and Alkoholics Convicted of Offences and Contraventions
Autorzy:
Szelhaus, Stanisław
Łojko, Elżbieta
Batawia, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962245.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
sprawca przestępstwa
sprawca wykroczenia
nadużycie alkoholu
perpetrator of an offence
malfeasant
abuse of alcohol
Opis:
The printed elaborations, in this part of the Archives, contain the re sults of research conducted by the Department of Criminology, Institute of Legal Sciences, Polish Academy of Sciences  anfddeal with three categories of people: ‒ 564 offenders were qualified as having committed acts of hooliganism in Warsaw, in 1964, in an inebriate state, acts combined with physical aggression on people unknown to the offender; further delinquency of these offenders is checked during the course of eight years; ‒ approximately 900 who were in 1967 charged with “disturbance of  public peace or indecent behaviour in a public place,, (Art. 27, decree on fighting alcoholism); out of a random sample of 300 delinquents charged with these offences, information was obtained regarding their further appearances in court  (Penal Administrative Commission) for the period of five years (till the end of  1972), arrests by the police while intoxicated and court convictions; ‒ 500 men and 250 women, listed in detoxication centres at least three times (women twice), during the period of over 5 and a half years till the second half of 1970, about whom information was gathered, regarding also other arrests by the police while intoxicated, ending up in the detoxication centre, as well as information about their court convictions; with part of  the cases information was obtained about the follow-up period of the investigated during the years 1971-1973. The above-mentioned three categories were taken into account, because research was to embrace only those offenders who while committing the offence were intoxicated. These examinations were to reveal the dimensions of heavy drinking and of their delinquency. Research conducted by the Department of Criminology so far which took into account alcoholism, dealt with people, mainly from among young adult and adult recidivists marked by serious social degradation. Efforts were made to find out whether and since when they were drinking alcohol to excess and to what extent they were alcoholics. Taken into account was the category of recidivists, revealing symptoms of alcoholism. This research concentrated on various individuals where one actually could expect the possibilities of frequent or systematic heavy drinking, but in regard to whom no information was available regarding the frequency of deviations in the behaviour of the investigated under the influence of alcohol, as well as data about their delinquency, neither its intensification nor the type of offences committed. Despite the fact that it was impossible in the studies presented here to conduct individual psychological and medical examinations, or environmental research, nevertheless the collected large amounts of material seem to enable us to get an idea about the phenomenon of a large scope and social significance. Together with the increase in excessive drinking of alcohol in many countries there also emerges the category of people having conflicts with the penal code while intoxicated and of people charged with disturbance of public peace. There are relatively few studies of this large population, committing as a rule minor offences. Initiating such research the Department of Criminology, Institute of Legal Sciences, Polish Academy of Sciences intended above all to find out how often various categories of persons, committing typical offences connected with drunkenness, are “problem drinkers” with intensified symptoms of deviations in behaviour and how many of them have already to be considered alcoholics. Such findings can be most significant when planning campaigns, aimed at revealing at an early stage cases requiring the interference of institutions set up to fight alcoholism, in order to prevent in such a way the spreading of certain offences and crimes.
Publikacja posiada następującą strukturę: Wstęp I. Stanisław Szelhaus: Sprawcy przestępstw o charakterze chuligańskim II. Elżbieta Łojko: Sprawcy wykroczeń o zakłocenie spokoju publicznego w stanie nietrzeźwym III. Stanisław Batawia: Osoby niejednokrotnie przebywające w izbie wytrzeźwień IV. Stanisław Batawia: Wnioski wynikające z badań
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 15-123
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szara strefa dyscypliny : z dyscypliną jest nadal źle
Autorzy:
Mitek, Tadeusz ( -2012).
Komorowski, Bronisław (1952- ).
Michałowski, Ryszard.
Tarczyński, Marek (1938-2023).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2001, nr 29, s. 17-18
Data publikacji:
2001
Tematy:
Oficerowie społeczno-wychowawczy Polska
Wychowanie wojskowe Polska
Wykroczenia dyscyplinarne wojsko Polska
Dyscyplina wojskowa
Opis:
Rys., fot.; Zawiera wypowiedzi Ryszarda Michałowskiego, Marka Tarczyńskiego, Bronisława Komorowskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Porównanie kar za wykroczenia drogowe w Polsce i w Niemczech
Comparison of penalties for traffic offenses in Poland and Germany
Autorzy:
Jaśkiewicz, M.
Jurecki, R.
Stokłosa, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/310224.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
kary za wykroczenia drogowe
kara finansowa
punkty karne
penalties for traffic offenses
penalty points
financial penalties
Opis:
W pracy przedstawione zostaną kary za wykroczenia drogowe w Polsce i w Niemczech. Pokazano wybrane zestawienie kar za takie same wykroczenia drogowe w obu krajach. Przedstawiono zarówno kary finansowe jak również kary w postaci punktów karnych.
There are presented in the paper the penalties for traffic offenses in Poland and Germany. The selected breakdown of penalties for the same traffic offenses in both countries is shown in this paper. There are presented financial penalties as well as penalties in the form of penalty points.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2014, 15, 5; 66-68
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział policji w postępowaniu przygotowawczym w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337386.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Policja
uprawnienia
postępowanie przygotowawcze
przestępstwa skarbowe
wykroczenia skarbowe
Police
powers
investigation
fiscal crimes
fiscal petty offences
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia udziału Policji jako niefinansowego organu postępowania przygotowawczego w postępowaniu przygotowawczym w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, ujawnione w zakresie jej właściwości rzeczowej. Publikacja składa się z dwóch obszarów tematycznych. Pierwszy stanowią rozważania dotyczące zadań i właściwości rzeczowej Policji oraz zakresu i sposobu wykonywania uprawnień Policji w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, ze szczególnym uwzględnieniem dokonywania przez nią czynności operacyjno-rozpoznawczych i stosowania kontroli operacyjnej. Drugi obszar tematyczny został poświęcony uprawnieniom Policji w postępowaniu przygotowawczym wraz z ich podziałem na te przysługujące jej zarówno w sprawach o przestępstwa skarbowe, jak i w sprawach o wykroczenia skarbowe. Artykuł kończą wnioski.
This article attempts to acquaint the reader with the activities of the Police as a non-financial investigative organ in fiscal criminal cases falling within the Police’s area of competence determined by the subject matter. The composition of this contribution reflects two topics. The first concerns the tasks of the Police, its competence determined by the subject matter, and the scope and manner of exercising its powers in fiscal criminal cases, with special emphasis placed on operational-exploratory activities and operational control (surveillance). The other topic focuses on the powers of the Police in the investigation, with differences related to fiscal criminal offences and fiscal petty offences. The article is summarised with conclusions.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 100-118
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres znaczeniowy porządku publicznego
Scope of the meaning of public order
Autorzy:
Hejduk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403700.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
bezpieczeństwo
bezpieczeństwo publiczne
porządek publiczny
prawo
administracja
wykroczenia
security
public safety
public order
law
administration
offenses
Opis:
„Bezpieczeństwo publiczne” i „porządek publiczny” to pojęcia często podnoszone przez teoretyków z zakresu prawa, administracji i bezpieczeństwa. Pojęcia te występują w różnych kontekstach, często razem. W związku z tym, że są to pojęcia rozdzielne, wyjaśniane wielorako, w niniejszym artykule podjęto próbę wyjaśnienia pojęcia „porządek publiczny”. Proces identyfikacyjny rozpoczęto od przedstawienia aspektów leksykalnych poprzez prezentację wybranych poglądów teoretyków z zakresu prawa, administracji i bezpieczeństwa. Całość opracowania zamyka zakończenie, w którym zaprezentowano własną interpretację znaczenia „porządku publicznego”.
Public security and public order are concepts often raised by theorists in law, administration and security. These two concepts often occur together in different contexts. In view of the fact that they constitute two separate concepts, which can be explained in many different ways, this paper attempts to clarify the concept of ‘public order’. The identification process began with the presentation of lexical aspects through the presentation of selected views of theorists in the fields of law, administration and security. The whole study concludes with the author’s own interpretation of the concept of ‘public order’.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 1, 34; 111-119
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bataliony karne i oddziały zaporowe Armii Czerwonej
Zagradotriady i sztrafbaty Krasnoj Armii
Autorzy:
Dajnes, Vladimir Ottovič (1947- ).
Współwytwórcy:
Jędrusik, Ryszard. Tłumaczenie
Dom Wydawniczy Bellona (1997-2007). pbl
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Warszawa : Bellona
Tematy:
Oddalenie samowolne żołnierzy zapobieganie i zwalczanie ZSRR
Wykroczenia dyscyplinarne
II wojna światowa (1939-1945)
Wojsko
Opis:
Bibliogr. s. 293-301.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Ewolucja i aktualne wyzwania ustawodawstwa w sprawach o wykroczenia
Evolution of legislation in petty offences cases and current challenges
Autorzy:
Liżyńska, Katarzyna
Płońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28782693.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wykroczenie
prawo wykroczeń
postępowanie w sprawach o wykroczenia
petty offences
petty offences law
proceedings in petty offences cases
Opis:
Ewolucja ustawodawstwa w sprawach o wykroczenia trwa nieprzerwanie od 1918 r. Także spór o miejsce prawa wykroczeń w systemie prawnym, sięgający prac kodyfikacyjnych po 1918 r., jawi się dzisiaj jako niezwykle aktualny. Celem artykułu jest ukazanie i analiza kierunków rozwoju prawa wykroczeń oraz eksplikacja obecnych wyzwań tej gałęzi prawa. W doktrynie od wielu lat podnoszona jest potrzeba gruntownej reformy prawa wykroczeń m.in. ze względu na dość archaiczny Kodeks wykroczeń z 1971 r. W opracowaniu wykorzystano metodę historycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Podjęte badanie zostało przeprowadzone na podstawie analizy aktów prawnych w zakresie prawa wykroczeń w ujęciu historycznym oraz ich licznych nowelizacji, a także analizę aktualnych tendencji m.in. w zakresie przekształcania wykroczeń w tzw. delikty administracyjne. Przeprowadzone rozważania prowadzą do wniosku, że prawo wykroczeń jest dynamicznie zmieniającą się gałęzią prawa, która jednak wciąż wymaga kompleksowej i gruntownej reformy. Aktualnie nie ulega wątpliwości, że prawo wykroczeń należy do gałęzi prawa karnego, a sąd jest jedynym organem uprawnionym do wymierzania kar za wykroczenia. Charakter materialnoprawny wykroczeń wymusza poszukiwania najbardziej optymalnego modelu reakcji na wykroczenie. W odpowiedzi na palącą potrzebę reformy prawa wykroczeń wysuwane są m.in. koncepcje orzekania w sprawach o wykroczenia przez organy pozasądowe. Autorki podkreślają, że ewentualne zmiany modelu orzekania w sprawach o wykroczenia stanowią tym bardziej duże wyzwanie, gdyż muszą przy tym zadośćuczynić normie wyrażonej w art. 237 Konstytucji RP, zgodnie z którym organem właściwym do orzekania w sprawach o wykroczenia jest sąd. 
The evolution of legislation in petty offences cases has been going on continuously since 1918. Furthermore, the dispute over the place of petty offence law in the legal system, dating back to the codification works after 1918, seems to be extremely topical today. The aim of this article is to present and analyse the directions in which petty offence law is developing, and to shed light on the current challenges facing this branch of law. The doctrine has for many years emphasized the need for a thorough reform of the petty offences law (e.g. due to the rather archaic Polish Code of Petty Offences of 1971). The authors use the historical-legal and dogmatic-legal methods. The undertaken analyses were conducted based on a historical analysis of legal acts pertaining to petty offences and their numerous amendments, as well as an analysis of current trends (e.g. changing petty offences into the so-called administrative torts). The conducted considerations lead to the conclusion that petty offences law is a dynamically changing branch of law, which, however, still requires a comprehensive and thorough reform. Currently, there is no doubt that petty offences law belongs to the branch of criminal law, and only the court is authorized to impose penalties for petty offences. The material-legal nature of petty offences necessitates searching for the most optimal model of reaction to them. In response to the urgent need of petty offences law reform, proposals for adjudication by non-judicial authorities in petty offences cases are put forward. The authors emphasize that possible changes to the adjudication model in petty offences cases are even more challenging, as they must at the same time satisfy the norm expressed in Article 237 of the Constitution of the Republic of Poland, according to which the court is the competent authority to adjudicate in petty offences cases.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 87-100
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo czy wykroczenie? O dylematach polskiego ustawodawcy w toku prac nad kodeksem karnym z 1969 r. — wybrane zagadnienia
Crime or Misdemeanor? On the Dilemmas of the Polish Legislator during the Work on the Criminal Code of 1969 — Selected Issues
Verbrechen oder Ordnungswidrigkeit? Zu den Dilemmata des polnischen Gesetzgebers bei der Arbeit am Strafgesetzbuch von 1969 — ausgewählte Themen
Autorzy:
Szczygieł, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129221.pdf
Data publikacji:
2021-12-07
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Strafrecht
Ordnungswidrigkeiten
Volksrepublik Polen
criminal law
misdemeanors
the Polish People’s Republic
prawo karne
wykroczenia
Polska Rzeczypospolita Ludowa
Opis:
W artykule ukazano przebieg dyskusji nad projektem kodeksu karnego PRL z 1969 roku, w kontekście prawa wykroczeń. Analizie zostały poddane dwa zagadnienia. Pierwsze, czyli wpływ materialnego elementu czynu zabronionego (społecznego niebezpieczeństwa) na kwestię rozgraniczenia wykroczeń od przestępstw. Drugie, czyli problem zakwalifikowania prowadzenia pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego. Przeprowadzone rozważania dowiodły, że z rozgraniczeniem przestępstwa od wykroczenia wiązały się nie tyle problemy teoretyczne, co przede wszystkim ideologiczno-polityczne. W przypadku bowiem znikomego społecznego-niebezpieczeństwa czynu zabronionego w rozumieniu kodeksu karnego została przewidziana możliwości poniesienia odpowiedzialności przed innym organem, w tym za wykroczenie. Mechanizm ten był zgodny z ideologicznym podejściem do rzekomego zanikania -„obumierania”- przestępczości w państwie ludowym w miarę postępu rewolucji socjalistycznej. Z kolei, zagadnienie kierowania pojazdem pod wpływem alkoholu lub środka odurzającego, zostało potraktowane jako wykroczenie, tylko i wyłączenie z obawy o statystykę skazań, a nie ze względu na jego niską szkodliwość (niebezpieczeństwo).
Der Artikel stellt den Verlauf der Diskussion über das Projekt des Strafgesetzbuches der Volksrepublik Polen von 1969 im Kontext des Ordnungswidrigkeitenrechts dar. Es wurden zwei Fragen analysiert. Die erste war der Einfluss des materiellen Elements einer verbotenen Handlung (soziale Gefährlichkeit) auf die Frage der Abgrenzung der Ordnungswidrigkeit vom Verbrechen. Das zweite Problem war die Einstufung des Führens eines Kraftfahrzeugs im Straßenverkehr unter dem Einfluss von Alkohol oder einem anderen Rauschmittel.Die durchgeführten Überlegungen haben gezeigt, dass die Unterscheidung zwischen einer Ordnungswidrigkeit und einem Verbrechen weniger mit theoretischen, als vielmehr mit ideologisch-politischen Problemen zu tun hatte. Denn für den Fall einer geringfügigen Gefährdung der Gesellschaft durch eine verbotene Handlung im Sinne des Strafgesetzbuches war die Möglichkeit einer Haftung vor einer anderen Behörde vorgesehen, darunter für eine Ordnungswidrigkeit. Dieser Mechanismus entsprach dem ideologischen Ansatz des angeblichen Verschwindens — „Aussterbens“ — der Kriminalität im Volksstaat im Zuge der sozialistischen Revolution. Im Gegensatz dazu wurde das Fahren unter Alkohol- oder Rauschmitteleinfluss nur aus Sorge um die Verurteilungsstatistiken als Ordnungswidrigkeit behandelt und nicht wegen seiner geringen Schädlichkeit (Gefährlichkeit).
The article examines the course of the debate on the draft criminal code of the Polish People’s Republic of 1969 in the context of the law on misdemeanors. Two issues have been analyzed. The first is the influence of the material element of the prohibited act (social danger) on the distinction between misdemeanors and crimes. The second is the problem of qualifying the act of driving a motor vehicle in land traffic under the influence of alcohol or other intoxicants. The analysis has shown that the distinction between crime and misdemeanor was associated not so much with theoretical concerns, but primarily with ideological and political ones. In the case of a negligible social danger of a prohibited act in the sense stipulated by the Criminal Code, the legislator provided the possibility of the offender being held liable before another authority, including for a misdemeanor. This mechanism was consistent with the ideological approach to the alleged disappearance — or the “withering away” — of crime in the people’s state as the socialist revolution progressed. On the other hand, the issue of driving a vehicle under the influence of alcohol or another intoxicant was treated as a misdemeanor exclusively due to the need to keep the statistics of convictions down, and not because of this act’s low harmfulness (danger).
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2021, 14; 65-78
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział policji w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1336615.pdf
Data publikacji:
2021-05-25
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Policja
oskarżyciel publiczny
wykroczenia skarbowe
uprawnienia
postę-powanie jurysdykcyjne
Police
public prosecutor
fiscal misdemeanours
entitlements
jurisdictional pro-ceeding
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia udziału Policji jako niefinansowego organu postępowania przygotowawczego w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym. Kluczową część opracowania poświęcono rozważaniom o uprawnieniach Policji w postępowaniu jurysdykcyjnym w procesie karnym skarbowym, ograniczając je do spraw o wykroczenia skarbowe z uwagi na fakt przyznania Policji statusu oskarżyciela publicznego jedynie w tej kategorii spraw. W publikacji omówiono także problematykę środków zaskarżenia przysługujących Policji oraz jej udziału w rozprawie odwoławczej. artykuł zawiera ponadto charakterystykę innych czynności w postępowaniu karnym skarbowym do których uprawniona jest Policja. Publikację kończą wnioski.
The article is an attempt to explain the participation of the Police, as a non-fiscal body involved in a preparatory proceeding, in the jurisdictional fiscal-penal proceeding. the main part of the paper is devoted to the entitlements of the Police in a jurisdictional proceeding in the fiscal-penal procedure that are limited to cases concerning fiscal misdemeanours because of granting the Police the status of a public prosecutor in this category of cases. the article also discusses the issue of prosecution measures that the Police have and their participation in an appellate proceeding. in addition, the article discusses the characteristics of other activities in a fiscal-penal proceeding that the Police can carry out. The paper ends with conclusions.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 1; 139-152
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja Kodeksu wykroczeń w zakresie wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji
Amendment to Misdemeanour Code concerning offences against security and order in traffic
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179110.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wykroczenia
czyn zabroniony
społeczna szkodliwość
lekki wypadek komunikacyjny
grzywna
misdemeanour
prohibited act
social harmfulness
light traffic accident
fine
Opis:
Na mocy nowelizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., w sposób bardzo istotny zmieniono wiele przepisów w rozdziale XI Kodeksu wykroczeń, dotyczącym bezpieczeństwa i porządku w komunikacji. Ustawodawca zdecydował się wprowadzić nowe typy czynówzabronionych oraz w sposób znaczący podwyższyć wysokość grzywny za niektóre wykroczenia.Zmiany te mają wręcz rewolucyjny charakter, co wiąże się także z kontrowersjami. Część bowiem z dokonanych zmian budzi wątpliwości ze względu na wyższy stopień represji tychprzepisów, co czyni karalność niektórych wykroczeń nieproporcjonalną w stosunku do analogicznych przestępstw z Kodeksu karnego. Zagadnienie to zostanie przedstawione w dalszejczęści artykułu.
Due to the amendment, which entered into force on January 1, 2022, a number of provisions in Chapter XI of Misdemeanour Code concerning safety and order in communication were significantly changed. The legislator decided to introduce new types of prohibited acts and significantly increased the amount of the fine for certain offenses. These changes are revolutionary, which is also associated with controversy. This is because some of the changes made raise doubts due to the higher degree of their repression, which makes the punishability of certain offenses disproportionate in relation to similar crimes under the Penal Code. This issue will be presented later in the article.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 57-72
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie mandatowe w świetle projektowanych zmian w Kodeksie karnym skarbowym
Administrative penalty proceedings in the light of the proposed changes to the Fiscal Penal Code
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200539.pdf
Data publikacji:
2023-05-24
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie mandatowe
wykroczenia skarbowe
straż gminna
Inspekcja Handlowa
administrative penalty proceedings
fiscal petty offences
Municipal Police
Trade Inspection Authority
Opis:
W niniejszym opracowaniu omówiono założenia projektu ustawy z dnia 13 kwietnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw w zakresie postępowania mandatowego prowadzonego w sprawach o wykroczenia skarbowe. Główny nurt rozważań stanowi przedstawienie projektowanych zmian (finalnie wycofanych), a dotyczących poszerzenia katalogu organów uprawnionych do prowadzenia postępowania mandatowego o straż gminną i Inspekcję Handlową oraz określenia ich właściwości. Ponadto artykuł zawiera prezentację stanowisk, które zostały zgłoszone przez podmioty w ramach prowadzonych konsultacji publicznych nad omawianym projektem. Publikację kończą wnioski, w których Autorka ocenia obecnie obowiązujące uregulowania prawne w zakresie tytułowego zagadnienia.
This study discusses the assumptions of the draft act of April 13, 2022 amending the Act – Fiscal Penal Code and some other acts in the scope of administrative penalty ticket proceedings conducted in cases of fiscal petty offences. The main stream of considerations is the presentation of the proposed changes (finally withdrawn) regarding the extension of the catalogue of bodies authorized to conduct administrative penalty proceedings to include the Municipal Police and the Trade Inspection Authority, and to define their competence. In addition, the article contains a presentation of the positions that were submitted by entities as part of public consultations on the draft in question. The publication ends with conclusions in which the author evaluates the currently applicable legal regulations regarding the title issue.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 2; 63-74
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zasady postępowania w sprawach o wykroczenia w ramach czynności prowadzonych przez inspektora pracy
The selected procedure in cases of offences within the framework of the activities carried out by the labour inspector
Autorzy:
Potocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443329.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Inspektor Pracy
zasady
wykroczenia
postępowanie kontrolne
prawda materialna
Work Supervisor
rules infractions
the investigation
the truth of the material
Opis:
Opracowanie ma na celu poddanie analizie działań Inspektora Pracy w trakcie prowadzonej przez niego procedury kontrolnej oraz w trakcie postępowania w sprawach o  wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Badania ogniskują wokół założeń zachowania na opisywanych etapach konstytucyjnych zasad postępowania mającego na celu wymierzenie sankcji. Innowacyjność analizy polega na rozciągnięciu jej na działania wykonywane przez Inspektora Pracy określone w ustawie o  Państwowej Inspekcji Pracy. Autor prezentuje podejście zarówno teoretyczne, jak i praktyczne przejawy postępowania zasad zachowania się stron w procesie karnym oraz w procesie o  wykroczenia na płaszczyźnie stricte niekarnistycznej. Udowadnia istnienie tej zależności, jednocześnie podając jej przykłady.
The work is aimed to review the activities of the Inspector of Labour during the course of his inspection procedure and proceedings in cases of oqense against the rights of the employee. Research focuses on labor inspector’s work and rules of criminal procedure during and additional procedural rules occurring at the stage of control. Innovation is the study of rules of criminal procedure on the basis of inspections conducted by the Labour Inspector. The author presents a theoretical and practical approach. The author examines the the manifestations of the behavior of the parties in a criminal trial and in the process of oqenses under strictly not a criminal. Proves the existence of this relationship at the same time giving her examples.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/1; 251-264
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participation of the Polish Border Guard in Jurisdictary Fiscal Criminal Proceedings
Udział Straży Granicznej w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym
Autorzy:
Tużnik, Marta Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096410.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Polish Border Guard
public prosecutor
fiscal misdemeanours
permissions
jurisdictional proceedings
Straż Graniczna
oskarżyciel publiczny
wykroczenia skarbowe
uprawnienia
postępowanie jurysdykcyjne
Opis:
This article is an attempt to approximate the participation of the Polish Border Guard as a non-financial body of preparatory proceedings in fiscal criminal court proceedings. First, the tasks and material property of the Border Guard were presented. Most space was devoted to considerations about the permissions of the Border Guard in jurisdictional proceedings in fiscal criminal proceedings, limiting them to cases of fiscal misdemeanours due to the fact that the Border Guard was granted the status of public prosecutor only in this category of cases. The study also discusses the issue of appeals against the Border Guard and its participation in the appeal hearing. The legal regulations regarding the powers of the Border Guard in court proceedings in cases of fiscal misdemeanours were also assessed, referring them to similar powers granted to financial organs of preparatory proceedings.
Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia udziału Straży Granicznej jako niefinansowego organu postępowania przygotowawczego w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym. W pierwszej kolejności zaprezentowano zadania oraz właściwość rzeczową Straży Granicznej. Najwięcej miejsca poświęcono rozważaniom o uprawnieniach Straży Granicznej w postępowaniu jurysdykcyjnym w procesie karnym skarbowym, ograniczając je do spraw o wykroczenia skarbowe z uwagi na fakt przyznania Straży Granicznej statusu oskarżyciela publicznego jedynie w tej kategorii spraw. W opracowaniu omówiono także problematykę środków zaskarżenia przysługujących Straży Granicznej oraz jej udziału w rozprawie odwoławczej. Oceniono również uregulowania prawne w zakresie uprawnień Straży Granicznej w sądowym postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe, odnosząc je do analogicznych uprawnień przyznanych finansowym organom postępowania przygotowawczego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 557-572
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statutory limits to penalty for misdemeanours against the provisions of the act on employment promotion and labour market institutions
Autorzy:
Kowalski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364008.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
misdemeanour
out-of-code misdemeanours
penal sanction
employment
promotion
Labour Fund
wykroczenie
wykroczenia pozakodeksowe
sankcja karna
promocja zatrudnienia
Fundusz Pracy
Opis:
The study contains an analysis of statutory limits to the penalty of a fine for misdemeanours classified in the Act on employment promotion and labour market institutions. The characteristic feature of those sanctions is their exceptional severity. The author points out that as a result of the amendments to the provisions of the Act on employment promotion and labour market institutions introduced by the acts passed in 2017, there is an excessive aggravation of penalties for the discussed misdemeanours, and in case of two of them, the maximum limit to the statutory penalty was determined at a higher level than for some crimes. Apart from the extremely high limits to most penalties classified in AEPLMI, subject of criticism are also too narrowly established limits to some penal sanctions as well as the lack of coherence of some of them with the regulations pertaining to misdemeanours against employees’ rights and misdemeanours consisting in failing to pay contributions to other types of social insurance than the Labour Fund.
Niniejsze opracowanie poświęcono wybranym zagadnieniom z zakresu prawno-empirycznej problematyki warunków legalności przerywania ciąży. Podejmując stosowne w tym zakresie analizy, w pierwszej kolejności odwołano się do obowiązującego w Polsce ustawodawstwa, zezwalającego na przeprowadzenie zabiegów przerywania ciąży z przyczyn o charakterze medycznym, teratologicznym oraz kryminalnym. Wobec przygotowanych propozycji nowelizacyjnych (w tym zakresie nawiązano do projektów z 2013 r. i 2016 r.), zmierzających do zmiany wspomnianych regulacji, w dalszej części artykułu starano się naświetlić prezentowane wówczas poglądy polskiego społeczeństwa na temat obowiązujących w rodzimym ustawodawstwie przesłanek dopuszczalnej aborcji oraz projektowanych zmian prawnych. Analiza badań sondażowych pozwoliła zauważyć, że obecny kształt tzw. prawa aborcyjnego stanowi w istocie przykład rozwiązania ogólnie aprobowanego społecznie, co w konsekwencji oznaczałoby, iż uzasadnianie konieczności jego „drastycznego” przemodelowania „wolą opinii publicznej” pozostawałoby mało przekonujące, a wręcz świadczące o pewnego rodzaju nadużyciu.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 53-69
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwość podmiotowa w kontekście przestępstw i wykroczeń zdefiniowanych w ustawie – Prawo lotnicze (art. 9 pkt 1)
Objective jurisdiction in the context of crimes and offenses defined in the Aviation Law Act (art. 9 point 1)
Autorzy:
Wróbel, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158781.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Prawo lotnicze
przestępstwa i wykroczenia
odpowiedzialność karna
właściwość podmiotowa
crimes and offenses
criminal liability
objective (personal) jurisdiction
Aviation Law Act
Opis:
W artykule poruszone zostaje zagadnienie właściwości podmiotowej w kontekście przestępstw i wykroczeń zdefiniowanych w ustawie – Prawo lotnicze, a popełnionych za granicą, którego zrąb określony został tamże w art. 9 pkt 1. Narracja wiedzie przez zagadnienia czynów zabronionych warunkujących karalność, przybierających postać konkretnych przestępstw oraz wykroczeń, kwestie podmiotowe oraz zagadnienia z zakresu strony przedmiotowej. Wyrażony zostaje pogląd, że w analizowanym przypadku ma również generalnie, co do zasady, zastosowanie warunek podwójnej przestępności czynu z art. 111 k.k. (co do przestępstw, a także odpowiednio w drodze analogii – jak się wydaje – do wykroczeń, jeśli chodzi o § 1 i 2 art. 111), oraz że ustawodawca realizuje dyspozycję art. 3 § 2 k.w., który określa, że odpowiedzialność za wykroczenie popełnione za granicą zachodzi tylko wtedy, gdy przepis szczególny taką odpowiedzialność przewiduje (co do wykroczeń).
In the article is raised the issue of objective (personal) jurisdiction in the context of crimes and offenses defined in the Aviation Law Act and committed abroad, the framework of which was defined therein in art. 9 point 1. The narration leads through the issues of prohibited acts – that determine the punishability – taking the form of specific crimes and offenses, issues of the object and issues related to the matter of subjective side. The view was expressed, that in the analyzed question, the condition of double criminality specified in art. 111 Criminal Code does generally – in principle – apply (to the crimes, and appropriately by analogy – it seems – to the offenses when it comes to § 1 and 2 of Art. 111 of the Criminal Code), and that legislator fulfill the disposal of art. 3 § 2 of the Offense Code, which specifies that liability for an offense committed abroad occurs only when a special provision provides such liability (to the offenses).
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (31), 2; 43-60
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba nadmiernej penalizacji wykroczeń
Попытка чрезмерной криминализации правонарушений
Спроба надмірного покарання за проступки
An attempt to over-penalize minor offences
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090071.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
правопорушення
загальні положення
право на захист
провадження у справах про проступки
правонарушения
генеральные клаузулы
право на защиту
производство по делам о правонарушениях
wykroczenia
kauzule generalne
prawo do obrony
postępowanie w sprawach o wykroczenia
minor offence
infractions
general clauses
right to defence
minor offence proceedings
Opis:
Czyn zabroniony musi być określony w konkretny sposób. „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu” – stanowi Konstytucja RP w art. 42 ust. 2. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest krytyka próby nadmiernej penalizacji czynów zabronionych stypizowanych jako wykroczenia, na podstawie druku sejmowego nr 911 z 2021 r., na tle zmian proponowanych w druku sejmowym nr 866, również z 2021 r. Jak stanowi art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. W myśl nowelizacji wskazanej w drukach sejmowych nr 866 oraz 911 reguła ta będzie złamana.
Заборонена дія має бути визначена в певний спосіб. «Кожна особа, яка підлягає кримінальномупровадженню, має право на захист на всіх стадіях провадження. Він може, зокрема, обрати захисника або,на умовах, визначених Законом, використовувати державного захисника» – йдеться в Конституції Респу-бліки Польща у ст. 42 абзац 2. Ця норма має поширюватися і на правове становище обвинуваченого у про-вадженні у справах про проступки. Метою статті є критика спроб надмірного покарання за забороненідії, кваліфіковані як проступки, на підставі друку Сейму № 911, на тлі змін, запропонованих у друку Сейму№ 866, також від 2021 року. Відповідно до ст. 42 абзац 3 Конституції Польщі: «Кожен вважається невин-ним, доки його вину не буде підтверджено остаточним вироком суду». Відповідно до поправки, зазначеноїв сеймових документах № 866 і 911, це правило буде порушено.
   Уголовное правонарушение должно быть определено конкретным образом. «Каждый, против кого ведется уголовное производство, имеет право на защиту на всех стадиях производства. В частности, он может выбрать себе защитника или, в соответствии с принципами, определенными законом, пользоваться услугами защитника, назначенного судом» – гласит Конституция Республики Польша в статье 42, пункт 2. Эту норму следует отнести и к правовому положению обвиняемого в производстве по делам о правонарушениях. Целью данной статьи является критика попытки чрезмерного наказания за преступные деяния, квалифицируемые как правонарушения, на основе Парламентского документа № 911, на фоне изменений, предложенных в Парламентском документе № 866, также датированном 2021 годом. Как указано в статье 42 пункт 3 Конституции Республики Польша: «Каждый считается невиновным, пока его вина не будет подтверждена вступившим в законную силу приговором суда». Согласно изменениям, указанным в Парламентских документах № 866 и 911, это правило будет нарушено.
Prohibited acts must be defined in concrete terms. “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court” – stipulates Article 42 (2) of the Constitution of the Republic of Poland. This norm should also apply to the legal situation of the accused in proceedings in minor offence cases. The purpose of this article is to criticize attempts to over-penalize the prohibited acts classified as minor offences, based on Sejm (Parliament) Print No. 911, against the background of amendments proposed in Print No. 866, also from the year 2021. Pursuant to Article 42 (3) of the Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the above-described amendment listed in Prints No. 866 and 911, this rule will be violated.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 97-127
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja w zakresie kary ograniczenia wolności w systemie polskiego prawa karnego
The Evolution of the Penalty of Restriction of Liberty Under the Polish Legal System
Autorzy:
Michałek, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844577.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
z˙ołnierze
wykroczenia
projekt zmian Kodeksu karnego
kara ograniczenia wolności
restriction of freedom
soldiers
offences
the bill regarding changes to Penal
Code
Opis:
The present article deals with the development of restriction of freedom under the Polish legal system. Its original formulation is presented as well as the changes has undergone, and finally its present form. This penalty was introduced into the Polish legal order by the act passed on 14 May 1969 (Penal Code). Further, it features as a sanction for offences in the Petty Offences Code (20 May 1971) and in the Fiscal Penal Act passed on 26 October 1971 – as a sanction for financial offences. The penalty of restriction of freedom in its current form was enacted on 10 September 1999 (Fiscal Penal Code). The presented article outlines the many distinctions between this kind of sanction under the Fiscal Penal Code and the one under the Criminal Code. Moreover, differences regarding this penalty in relation to soldiers are discussed. New prospects concerning restriction of freedom are presented in the light of planned changes to Penal Code Changes drafted by the Criminal Law Codification Commission on 9 November 2013.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 4; 25-47
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 127

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies