Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wychowanie intelektualne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Krytyka irracjonalizmu w Szkole Lwowsko-Warszawskiej i jej pedagogiczny wyraz
Criticism of Irrationalism in the Lvov-Warsaw School and its Educational Expression
Autorzy:
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544368.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
irracjonalizm
religia
ideologia
antyirracjonalizm
nauka
wychowanie intelektualne
Opis:
W filozoficznych sporach toczonych przez uczonych ze Szkoły Lwowsko-Warszawskiej (SL-W) szczególne miejsce zajmowały spory z koncepcjami irracjonalistycznymi. Kazimierz Twardowski i jego uczniowie odrzucali te koncepcje zarówno ze względów filozoficznych, jak i pozafilozoficznych. W artykule przedstawiono źródła europejskiego irracjonalizmu początku XX wieku oraz wybranych filozofów – irracjonalistów, z którymi dyskutowali przedstawiciele SL-W. Omawiając tę dyskusję, wskazano na główne linie argumentacji rozwijanej w SL-W. Krytyka irracjonalizmu ujawniła się również wyraźnie w tekstach pedagogicznych omawianych myślicieli. Tym, co charakteryzowało założenia wychowawcze w SL-W, był nacisk kładziony na ścisłość myślenia i sprawność działania, nie zaś dążenie do wyrobienia w uczniach określonego poglądu na świat. Był to wyraz konsekwentnej postawy intelektualnej tej grupy uczonych, opisywanej niekiedy jako postawa maksymalistyczna co do formy i minimalistyczna co do treści.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2014, 1; 59-73
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania wychowawcze w ujęciu Lucjusza Anneusza Seneki (4 a. Chr. - 65) i w pismach apologetycznych św. Augustyna (354-430)
Educational Recommendations in Lucius Annaeus Seneca (4 BC - 65 AD) and in the Writings of Saint Augustine (354-430 AD)
Autorzy:
Swoboda, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622270.pdf
Data publikacji:
2015-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Seneka
Augustyn
wychowanie religijne
wychowanie moralne
wychowanie intelektualne
cnoty
zbawienie
Seneca
Augustine
religious education
moral education
intellectual education
virtues
salvation
Opis:
The article consists of four parts. The first part presents the educational process evaluated by Seneca and Augustine. Then their opinion about the educational environment is examined. The third part explains the educational aims such as religious, moral and intellectual upbringing developed  in the writings of Seneca and Augustine. At the end the educational methods of both authors are depicted.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 21; 205-239
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako przestrzeń wychowania intelektualnego dzieci w młodszym wieku szkolnym – doniesienia z badań
Family as a space for the intellectual education of a child of early school age – Research reports
Autorzy:
Kochanowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148655.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
wychowanie intelektualne
rodzina
dziecko w młodszym wieku szkolnym
intellectual education
family
child at the early school age
Opis:
Wprowadzenie. Rodzina, pomimo wielu przemian dokonujących się w niej i wokół niej, jest ważną przestrzenią, w której zachodzi proces intelektualnego wychowania dziecka. Od sposobu rozumienia przez rodziców istoty tego wychowania oraz swojej roli w tym procesie zależy jego efektywność w kontekście wyzwań stojących przed człowiekiem we współczesnej wielowymiarowej i dynamicznej rzeczywistości. Cel. Celem artykułu jest ukazanie, na podstawie przeprowadzonych badań jakościowych, różnych sposobów konceptualizacji pojęcia wychowanie intelektualne przez rodziców dzieci w młodszym wieku szkolnym oraz przedstawienie deklarowanych przez nich działań podejmowanych wobec swojego potomstwa w zakresie tego wychowania. Materiały i metody. W artykule zaprezentowano wyniki badań jakościowych osadzonych w paradygmacie interpretatywnym, przeprowadzonych za pomocą metody indywidualnego wywiadu otwartego. Badaniami objęto rodziców dzieci w młodszym wieku szkolnym. Wyniki. Na podstawie analizy materiału badawczego wyodrębniono kilka kategorii odpowiedzi, które ze względu na zakres i treść można usytuować na kontinuum: od przekazywania potomstwu wiedzy i wartości przez rodziców po wdrażanie dzieci do edukacji całożyciowej, stwarzanie możliwości podejmowania działań poznawczych, pielęgnowanie i wzmacnianie naturalnej ciekawości dzieci, zachęcanie ich do prezentowania własnych przekonań oraz inspirowanie do dialogu. Wnioski. W świetle uzyskanych wyników badań zasadne wydaje się zainteresowanie rodziców przez nauczycieli wczesnej edukacji zagadnieniem wychowania intelektualnego dzieci poprzez jego uwzględnienie w programach szeroko rozumianej pedagogizacji.
Introduction. A family, despite numerous changes taking place in it and around it, is an important space in which the process of the intellectual upbringing of a child takes place. The way in which parents understand the essence of intellectual education and its role in this process determines its effectiveness in the context of challenges faced by every human being in the contemporary multidimensional and dynamic space of life. Aim. The aim of the article is to show, based on the conducted qualitative research, various ways of conceptualizing the concept of intellectual education by parents of children of early school age, and to present the actions declared by parents oriented towards their children in the field of intellectual education. Materials and methods. The article presents the results of the qualitative research embedded in the interpretative paradigm, carried out using the individual open interview method. Parents of early school-age children were subject to the research. Results. Based on the analysis of the research material, several categories of answers were distinguished, which, due to the scope and content, can be systematized in a continuum: from the transmission of knowledge and values by parents to introducing children to lifelong education, creating opportunities for cognitive activities, nurturing and strengthening the natural curiosity of children, encouraging them to present their own beliefs and to inspire them to dialogue. Conclusion. In the light of the research results obtained, it seems justified to evoke the parents’ interest in the issue of intellectual education of children by early education teachers by including it in the programs of broadly understood pedagogy.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXVII, (2/2022); 197-209
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja mówcy. Jak wychować człowieka szlachetnego; ideał według M.F. Kwintyliana
The orator’s education. How to educate a noble man; the ideal according to M.F. Quintilian
Autorzy:
Krajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451660.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
człowiek szlachetny
orator-mówca
wychowanie intelektualne
i moralne
szkoła publiczna
nauczyciel
noble man
orator
intellectual and moral education
public school
teacher
Opis:
The aim of the article is to present the main educational assumptions proposed by M.F. Quintylian in shaping new generations of right people and citizens. According to Quintilian, a citizen, who is assigned to the administration and management of government should be a good orator. Apart from comprehensive and complete education he/she should be fluent in the language of Greek and Latin, know the literature, graduate oratorical studies, and above all, should be distinguished by its unimpeachable moral profile. He/she should be the model of right and perfectly moral person. Quintilian postulated that children from an early age shall be ready for this role. Educational process of the future orator consisted of intellectual and moral education, which took place in the traditional educational institutions of the ancient Rome, i.e. in the family and at school. He required from parents the education and righteousness, so that the children in the house did not witness brutal and shameless scenes. He imposed similar requirements on teachers, who above all should be noble and also should have a complete education. His proposals and suggestions has been included in the treatise entitled Institutes of Oratory, which according to him would be, “useful for the right-hinking Roman youth”.
Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń wychowawczych proponowanych przez M.F. Kwintyliana w kształtowaniu nowych pokoleń prawych ludzi i obywateli. Według Kwintyliana obywatel desygnowany do kierowania i zarządzania państwem miał być idealnym mówcą. Poza wszechstronnym i gruntownym wykształ- ceniem powinien biegle posługiwać się językiem greckim i łacińskim, znać dobrze literaturę, ukończyć studia oratorskie, a nade wszystko powinien go wyróżniać nienaganny profil moralny – powinien być wzorem prawego i nienagannie moralnego człowieka. Postulował, by chłopcy od najmłodszych lat byli przygotowywani do tej roli. Na proces wychowawczy przyszłego mówcy składały się więc edukacja intelektualna i moralna, które odbywały się w tradycyjnych instytucjach wychowawczych starożytnego Rzymu, tj. w rodzinie i w szkole. Od rodziców Kwintylian wymagał wykształcenia i prawości, tak aby dzieci w domu nie były świadkami scen brutalnych i bezwstydnych. Podobne wymagania stawiał nauczycielom, którzy najpierw winni wykazywać się szlachetnością, a następnie gruntownym wykształceniem. Swoje propozycje i postulaty zawarł w traktacie pt. Kształcenie mówcy, który, jak sądził, „będzie pożyteczny dla zdrowo myślącej młodzieży rzymskiej”.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 47-57
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza samotności w edukacji. Samotność i odosobnienie wśród zasad wychowania intelektualnego i kształtowania samodzielności poznawczej
Loneliness in Education. Loneliness and Isolation Among the Rules of Intellectual Upbringing and Shaping Cognitive Independence
Autorzy:
Rembierz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196696.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
samotność
odosobnienie
osamotnienie
wychowanie i samowychowanie intelektualne
samodzielność poznawcza
loneliness
isolation
solitude
upbringing
self upbringing
cognitive independence
Opis:
Z wielością odcieni znaczeniowych słowa „samotność”, która występuje również w teorii i praktyce edukacyjnej, musi się liczyć refleksja pedagogiczna, dążąc do rozeznania roli samotności i odosobnienia w wychowaniu i samowychowaniu intelektualnym oraz w kształtowaniu samodzielności poznawczej. Posługiwanie się słowem „samotność” w refleksji pedagogicznej, mającej za zadanie doskonalenie teorii i praktyki edukacyjnej, wymaga porządkujących analiz. Trzeba się rozliczyć z rozpowszechnionymi nieporozumieniami w pojmowaniu samotności, której sens redukuje się do niepożądanego stanu osamotnienia i braku relacji z innymi. Na rozumieniu samotności jedynie jako osamotnienia nie można poprzestać, znając dziedzictwo myśli filozoficznej i pedagogicznej, wydobywającej głębszy i egzystencjalnie doniosły sens samotności. Antropologiczno-aksjologiczne rozumienie samotności jako siły oczyszczającej i wyzwalającej jest odmienne od eksponowania bolesnych doznań i przygnębienia, które współcześnie – co widać w dominujących internetowych treściach – przede wszystkim zespala się z samotnością. Dzięki właściwościom przypisanym samotności stanowi ona akt wyzwalania się z więzów społecznych krępujących niezależność myślenia i samodzielność poznawczą. Doświadczanie takiej samotności – jako odosobnienia wypracowanego dzięki samowychowaniu – pozwala kształtować wolność duchową i autonomię intelektualną. Wyuczoną bezradność w obliczu samotności kształtuje edukacja oparta na skrajnym redukcjonizmie („socjologizmie”), w którym człowieka postrzega się tylko jako wypadkową determinujących go sił przyrodnich i społecznych, a jego formowanie traktuje się jako urabianie elementu społeczeństwa. Przyznanie, iż człowiek posiada prawo do samotności, która przybiera postać odosobnienia, jest możliwe, gdy nie redukuje się go do wypadkowej sił przyrodnich i społecznych. Dzięki tej samotności może się kształtować indywidualny świat wewnętrzny, przeciwstawiający się naporowi sił społecznych. Uznanie faktu, że „człowiek uczy się zawsze sam”, eksponuje rolę wychowania i samowychowania intelektualnego, a także doświadczenia samotności i odosobnienia, które kształtują umiejętność samodzielnego uczenia się i umożliwiają samodzielność poznawczą.
Pedagogical reflection must take into account numerous shades of meaning of the word ‘loneliness’ in both the theory and practice of education if it is to discover the role of loneliness and solitude in intellectual upbringing and self upbringing and in shaping cognitive independence. Using the word ‘loneliness’ in pedagogical reflection aiming at perfecting educational theory and practice requires ordering analyses. It is necessary to deal with common misunderstandings in the perception of loneliness, reduced to undesirable state of solitude and the lack of relations with others. It is not enough to understand loneliness only as solitude, while bearing in mind the heritage of philosophy and pedagogy, which reveal a deeper and existentially vital meaning of loneliness. Anthropological and axiological understanding of loneliness as a purifying and liberating force differs from emphasising painful feelings and dejection, which is contemporary associated with loneliness, as can be seen from comments on the Internet. Thanks to the features attributed to loneliness, it is an act of liberating from social ties constraining independent thinking and cognitive independence. Experiencing such loneliness, understood as solitude arrived at through self upbringing, allows an individual to shape his spiritual freedom and intellectual autonomy. Learned helplessness in the face of loneliness is shaped by education based on extreme reductionism (‘sociologism’) in which a man is perceived only as net force of natural and social forces acting on him, and his shaping is treated as shaping an element of society. Admitting that a man has the right to loneliness in a form of solitude is possible, if he is not reduced to net force of natural and social forces. Thanks to such loneliness, an individual inner world which opposes social forces can be created. Accepting the fact that ‘a person always learns alone’ emphasizes the role of intellectual upbringing and self upbringing as well as experiencing loneliness and solitude, which shape the ability of autonomous learning and lead to cognitive independence.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 55-75
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies