Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wrzodziejące zapalenie jelita" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wpływ czynników społeczno-demograficznych i klinicznych na proces akceptacji choroby wśród pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
    Autorzy:
    Chrobak-Bień, Joanna
    Gawor, Anna
    Paplaczyk, Małgorzata
    Małecka-Panas, Ewa
    Gąsiorowska, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392919.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    akceptacja choroby
    wrzodziejące zapalenie jelita grubego
    Opis:
    Wstęp: Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o nieznanej dotychczas etiologii. Może wystąpić w każdym wieku, jednak szczyt zapadalności przypada na okres między 20. a 40. rokiem życia, następnie po 65. roku życia. Charakteryzuje się naprzemiennie występującymi okresami remisji i zaostrzeń, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Cel: Celem pracy było określenie stopnia akceptacji choroby wśród pacjentów z WZJG w zależności od wybranych zmiennych społeczno-demograficznych i klinicznych. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z potwierdzonym WZJG, leczonych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i pozostających pod opieką specjalistycznej Poradni Gastroenterologicznej przy Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym nr 1 w Łodzi. Badanie przeprowadzono przy użyciu autorskiego kwestionariusza oraz Skali Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale; AIS). Wyniki: W badanej grupie dominowali ludzie młodzi. Średnia wieku wynosiła 38,82 lat. Analiza wyników wykazała obniżony stopień akceptacji choroby wśród pacjentów w fazie jej zaostrzenia. Średni wynik punktowy w skali AIS dla badanej grupy wynosił 29,65, co świadczy o średnim poziomie akceptacji schorzenia. Wnioski: Osoby z wykształceniem wyższym, aktywne zawodowo i leczone zachowawczo w większym stopniu akceptowały swoją chorobę. Nie wykazano wpływu posiadania potomstwa na lepsze przystosowanie się do schorzenia. Faza zaostrzenia oraz konieczność leczenia chirurgicznego miały istotny wpływ na obniżenie poziomu jego akceptacji.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 6; 6-12
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wytworzenia zbiornika jelitowego typu J na życie seksualne pacjentów po proktokolektomii
    Autorzy:
    Kluska, Piotr
    Dzika-Andrysiak, Katarzyna
    Mik, Michał
    Zelga, Piotr
    Włodarczyk, Marcin
    Kujawski, Ryszard
    Dziki, Łukasz
    Dziki, Adam
    Trzciński, Radzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391531.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    jakość życia seksualnego
    proktokolektomia odtwórcza
    rodzinna polipowatość gruczolakowata
    wrzodziejące zapalenie jelita grubego
    Opis:
    Wstęp: Proktokolektomia odtwórcza (RPC-IPAA) jest „złotym standardem” w leczeniu chirurgicznym chorych z: wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, rodzinną polipowatością gruczolakowatą i innymi chorobami jelita grubego wymagającymi kolektomii. Zabieg polega na usunięciu jelita grubego i odbytnicy oraz wytworzeniu zbiornika jelitowego z ostatniej pętli jelita krętego, a następnie zespoleniu zbiornika jelitowego z kanałem odbytu. Jak każda procedura chirurgiczna, tak również ta, niesie za sobą ryzyko powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Wśród późnych powikłań pooperacyjnych wymienia się m.in. zaburzenia funkcji seksualnych. Cel: Celem niniejszego badania jest ocena jakości życia i aktywności seksualnej u pacjentów po RPC-IPAA operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Materiał i metody: Grupę badaną stanowili pacjenci w wieku od 19 do 79 lat, leczeni w naszej Klinice w latach 2010–2019. Badanie zostało przeprowadzone na podstawie ankiety składającej się z 50 pytań dotyczących: stanu społecznego i psychicznego, wywiadu chorobowego i dotychczasowego leczenia oraz jakości życia seksualnego przed i po leczeniu operacyjnym. Skala oceny i jakości życia seksualnego była 5-stopniowa (bardzo niska, niska, średnia, wysoka, bardzo wysoka). W ankiecie wzięło udział 30 osób (21 mężczyzn i 9 kobiet). Najczęstszą przyczynę kwalifikacji RPC-IPAA wśród badanych chorych stanowiło wrzodziejące zapalenie jelita grubego (80%), rzadziej – rodzinna polipowatość gruczolakowata (16,6%) oraz synchroniczny rak jelita grubego (3,3%). U zdecydowanej większości operacja została wykonana powyżej 10 lat trwania choroby, a zbiornik jelitowy w chwili badania funkcjonował powyżej roku. Ponadto oceniano wpływ przyjmowania kortykosteroidów przed zabiegiem oraz wpływ powikłań pooperacyjnych na jakość i aktywność seksualną chorych. Wyniki: Czterdzieści sześć procent pacjentów oceniało aktywność seksualną przed zabiegiem na wysoką lub bardzo wysoką, a 13% na niską lub bardzo niską. Po zabiegu operacyjnym 23% pacjentów oceniło aktywność seksualną na wysoką lub bardzo wysoką, a 36,6% na niską lub bardzo niską (p = 0,07). Zauważono również, że przyjmowanie kortykosteroidów przed leczeniem operacyjnym pogarszało jakość życia seksualnego po zabiegu (p = 0,07 aktywności seksualnej, p = 0,04 dla jakości życia seksualnego). Wśród ankietowanych kobiet żadna nie stosowała sztucznego nawilżania miejsc intymnych w czasie stosunków płciowych. Po zabiegu jedynie 1 osoba zadeklarowała rozpoczęcie stosowania sztucznego nawilżania miejsc intymnych (p = 0,5). Wśród ankietowanych mężczyzn żaden nie korzystał ze środków farmakologicznych wspomagających uzyskać erekcję, natomiast po zabiegu aż 33% ankietowanych zgłosiło konieczność ich stosowania (p = 0,008). Zarejestrowano także inne pooperacyjne zaburzenia funkcji seksualnych, m.in.: dyspareunię (13,3%), zaburzenia czucia sfer intymnych, zaparcia, nietrzymanie stolca, nietrzymanie moczu. Wnioski: Wśród badanych przez nas pacjentów aktywność i jakość życia seksualnego uległy pogorszeniu po zabiegu RPC-IPAA.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 19-24
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyniki zastosowania domowego żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zapalnych jelit – alternatywa dla leczenia operacyjnego chorych wyniszczonych
    Autorzy:
    Turkot, Maryla
    Sobocki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393353.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    domowe żywienie pozajelitowe
    choroby zapalne jelit
    żywienie
    Choroba Leśniewskiego-Crohna
    wrzodziejące zapalenie jelita grubego
    Opis:
    Wstęp: Na całym świecie nieswoiste zapalenia jelit występują coraz częściej i u coraz młodszych osób, u części z tych pacjentów z uwagi na zaawansowanie choroby i wyniszczenie żywienie pozajelitowe jest alternatywą dla leczenia operacyjnego obarczonego na tym etapie dużym ryzykiem. Cel pracy: Celem pracy była ocena wyników zastosowania domowego żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zapalnych jelit, u których leczenie operacyjne wiązało się z wysokim ryzykiem powikłań. Materiały i metody: Przeprowadzono retrospektywną ocenę 46 pacjentów, u których zdecydowano o wprowadzeniu domowego żywienia pozajelitowego zamiast kolejnego leczenia operacyjnego. Kryterium włączenia do badania, było leczenie za pomocą domowego żywienia pozajelitowego, oraz rozpoznanie choroby Leśniewskiego-Crohna, lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Wyniki: Średnia ilość powikłań wymagających hospitalizacji w trakcie obserwacji, przypadających na pacjenta wynosiła 1,76, wartość BMI wzrosła średnio o 4,3 [kg/m2]. Podczas leczenia żywieniowego odsetek osób u których uzyskano całkowite odstawienie leków przeciwzapalnych lub immunosupresyjnych wyniósł 17,4%. W całej badanej grupie średnio u co piątego chorego ostawiono minimum jeden lek immunosupresyjny. Średnio poziom albumin u pacjentów wzrósł o 2,4 g/l, poziom limfocytów spadł o 474 limfocytów/mm3, a poziom leukocytów u osób badanych wzrósł o 747,6/mm3. Samopoczucie w 87% badanych było określane jako dobre, oraz 7,4% chorych było w stanie podjąć pracę. Wnioski: Domowe żywienie pozajelitowe wpływa pozytywnie na stan ogólny pacjentów przed podniesienie wartości BMI, oraz poprawę wyników biochemicznych. Wyniki wskazują na potrzebę rozważenia tej metody jako alternatywy dla leczenia operacyjnego ciężkich postaci chorób zapalnych jelit z dużym ryzykiem operacyjnym, co mogłoby wpłynąć na zmniejszenie częstości występowania powikłań.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 23-28
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawowe objawy i różnicowanie nieswoistych chorób zapalnych jelit
    Basic symptoms and differentiation of inflammatory bowel diseases
    Autorzy:
    Wojtuń, Stanisław
    Gil, Jerzy
    Szwed, Łukasz
    Dyrla, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033264.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Crohn’s disease
    endoscopy
    gastrointestinal diseases
    treatment
    ulcerative colitis
    choroby przewodu pokarmowego
    choroba leśniowskiego-crohna
    wrzodziejące zapalenie jelita
    grubego
    endoskopia
    leczenie
    Opis:
    Ulcerative colitis (colitis ulcerosa, CU) and Crohn’s disease belong to a group of nonspecific inflammatory bowel diseases characterized by chronicity and unknown aetiology. Due to their heterogeneous pathogeneses, their clinical pictures and clinical courses vary. This results in diagnostic difficulties that are encountered despite the availability of a number of specialized tests in contemporary medicine. It is known that a condition necessary to establish a definitive diagnosis is to confirm the presence of a nonspecific inflammatory bowel disease in a histopathological examination, but laboratory tests are helpful in the initial diagnosis and demonstrate the extent and severity of the inflammatory process. C-reactive protein is the indicator of the inflammatory process, and anaemia that occurs in ulcerative colitis is due to both the chronicity of the disease and iron deficiency secondary to blood loss. Laboratory diagnosis is also applicable in the evaluation of parenteral complications concerning the liver, bile ducts, and osteoporosis. Abnormal liver function tests are frequent in inflammatory bowel diseases and may be caused by an ongoing inflammatory process typical of these diseases as well as by the pharmacological treatment implemented. Although new methods, such as computed tomography, magnetic resonance imaging and positron emission tomography, are used in diagnosing gastrointestinal diseases, endoscopy with histopathological analysis of the collected samples still is (and will be for a long time) a primary diagnostic method in the process of diagnosing, monitoring the course of treatment and oncological surveillance.
    Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna należą do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit o przewlekłym przebiegu i nieznanej etiologii. Z uwagi na niejednorodną patogenezę mają zróżnicowany obraz i przebieg kliniczny, co powoduje trudności diagnostyczne pomimo dostępności wielu wielospecjalistycznych badań. Wiadomo, że warunkiem koniecznym ustalenia ostatecznego rozpoznania jest potwierdzenie nieswoistej choroby zapalnej jelit w badaniu endoskopowym i histopatologicznym, niemniej jednak badania laboratoryjne są pomocne we wstępnej diagnostyce i odzwierciedlają zasięg oraz nasilenie procesu zapalnego. Białko C-reaktywne stanowi wykładnik procesu zapalnego, a występująca we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego niedokrwistość jest wynikiem zarówno przewlekłości choroby, jak i niedoboru żelaza wtórnego do utraty krwi. Diagnostyka laboratoryjna ma również zastosowanie w ocenie powikłań pozajelitowych dotyczących wątroby i dróg żółciowych, a także osteoporozy. Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych są częste w chorobach zapalnych jelit i mogą być spowodowane procesem zapalnym typowym dla tych chorób, ale też stosowanym leczeniem farmakologicznym. Chociaż powstają nowe metody wykorzystywane w diagnostyce przewodu pokarmowego, takie jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, pozytronowa tomografia emisyjna, to jednak badanie endoskopowe z oceną histopatologiczną pobranych wycinków jest (i jeszcze długo będzie) podstawową metodą diagnostyczną w rozpoznawaniu, monitorowaniu leczenia oraz nadzorze onkologicznym.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 61-66
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie obrazowania autofluorescencyjnego w diagnostyce chorób jelita grubego ‒ aktualny stan wiedzy
    The usefulness of autofluorescense imaging in the diagnosis of colorectal diseases ‒ current state of knowledge
    Autorzy:
    Strzelczyk, N.
    Kwiatek, S.
    Latos, W.
    Sieroń, A.
    Stanek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/261397.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
    Tematy:
    obrazowanie autofluorescencyjne
    wskaźnik wykrywania gruczolaków
    rak jelita grubego
    wrzodziejące zapalenie jelita grubego
    chłoniak jelita grubego
    autofluorescence imaging
    adenoma detection rate
    colorectal cancer
    colitis ulcerosa
    colorectal lymphoma
    Opis:
    Kolonoskopia światła białego jest złotym standardem w diagnostyce chorób jelita grubego, jednak wciąż poszukiwane są metody, które umożliwią szybsze i bardziej precyzyjne stawianie rozpoznań. Jedną z tych metod jest obrazowanie autofluorescencyjne. Wykorzystuje ono zjawisko wzbudzania przez światło endogennie występujących w tkankach fluoroforów. Tkanki nowotworowe i zmienione zapalnie wykazują odmienną autofluorescencję niż tkanki zdrowe, co pozwala na ich różnicowanie. Istnieje wiele prac wykazujących korzyści z zastosowania autofluorescencji w diagnostyce chorób jelita grubego. Zwiększa ona współczynnik wykrywania polipów, umożliwia ocenę charakteru histopatologicznego zmiany w trakcie kolonoskopii, zwiększa dokładność oceny stopnia nasilenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz ułatwia wykrywanie ognisk neoplazji u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit, a także zwiększa wykrywalność zmian o charakterze chłoniaka. Obrazowanie autofluorescencyjne przyczynia się do szybkiego i precyzyjnego postawienia rozpoznania oraz wcześniejszego włączenia odpowiedniego leczenia.
    White light colonoscopy is the gold standard in the diagnostics of colorectal diseases, however new methods that will allowed faster and more precise diagnosis are still sought. One of these methods is autofluorescence imaging. It uses the phenomenon of light excitation of endogenous fluorophores in tissues. Autofluorescence of normal tissue differs from that characteristic of inflamed or neoplastic tissues, which allows their differentiation. There are many studies showing the benefits of autofluorescence imaging in the diagnosis of colon diseases. It improves polyp detection rate, makes it possible to assess histopathological severity of the lesion during colonoscopy, improves the evaluation of ulcerative colitis severity, facilitates the detection of colorectal neoplasia in patients with inflammatory bowel disease, and improves the detection of lymphoma lesions. Autofluorescence imaging contributes to the fast and precise diagnosis and the early initiation of appropriate treatment.
    Źródło:
    Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2018, 24, 1; 40-48
    1234-5563
    Pojawia się w:
    Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The therapeutic potential of short-chain fatty acids enemas in inflammatory bowel diseases: a systematic review
    Potencjał terapeutyczny krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych podawanych doodbytniczo w nieswoistych chorobach zapalnych jelit: przegląd systematyczny
    Autorzy:
    Kaczmarek, Nina
    Kokot, Marta
    Makarewicz, Aleksandra
    Glapa-Nowak, Aleksandra
    Nowak, Jan K.
    Jamka, Małgorzata
    Walkowiak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/762653.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-21
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
    Tematy:
    choroba Leśniowskiego-Crohna
    nieswoiste choroby zapalne jelit
    krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe
    wrzodziejące zapalenie jelita grubego
    roztwór doodbytniczy
    inflammatory bowel diseases
    Crohn’s disease
    ulcerative colitis
    enema
    short-chain fatty acid
    Opis:
    Sugeruje się, że krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA) mogą redukować nasilenie objawów klinicznych, poprawiać wyniki badania endoskopowego i histopatologicznego u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit (IBD). Jednakże, pomimo obiecujących badań in vitro, wyniki badań przeprowadzonych w modelu zwierzęcym oraz randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) są niejednoznaczne. Celem tego przeglądu systematycznego była ocena skuteczności SCFA podawanych doodbytniczo u pacjentów z IBD. Wyszukiwanie elektroniczne przeprowadzono w następujących bazach danych: PubMed, Scopus, Web of Science i Cochrane. Kryteria włączenia badań oryginalnych do przeglądu systematycznego obejmowały: 1) rodzaj badań: równoległe lub krzyżowe RCT; 2) język: artykuły w języku angielskim; 3) rodzaj interwencji: SCFA podawane doodbytniczo; 4) populacja badana: pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna, niezależnie od płci, wieku, pochodzenia etnicznego, lokalizacji badania i wielkości próby. Jako punkty końcowe przyjęto wpływ podaży SCFA na wskaźnik aktywności choroby (DAI) oraz wyniki badań endoskopowych i histopatologicznych. Do analizy zakwalifikowano 4 badania obejmujące łącznie 187 pacjentów z IBD. W 2 badaniach oceniano wpływ SCFA na DAI, w 4 badaniach – na wyniki badania endoskopowego i histopatologicznego. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupą interwencyjną a grupą kontrolną w zakresie wpływu na jakikolwiek analizowany parametr. W 2 badaniach wykazano istotny spadek DAI po okresie interwencji, zarówno w grupie SCFA, jak i w grupie kontrolnej. Podobnie, w 4 badaniach odnotowano statystycznie istotne różnice między wynikami endoskopowymi przed i po interwencji w grupie SCFA. Jednakże, w 3 badaniach podobny efekt zaobserwowano w grupie kontrolnej. Poza tym, w 3 badaniach nie zaobserwowano wpływu SCFA na wyniki histopatologiczne. Podsumowując, brak jest dowodów na skuteczność SCFA podawanych doodbytniczo u pacjentów z IBD.
    It has been suggested that short-chain fatty acid (SCFA) enemas might improve clinical, endoscopic and histological scores in patients with inflammatory bowel disease. However, despite the promising results of in vitro studies, the findings of animal studies and randomised controlled trials are inconclusive. Therefore, this review aimed to assess the efficacy of SCFA enemas in patients with inflammatory bowel diseases. Electronic searches were performed in PubMed, Scopus, Web of Science and Cochrane databases. Original studies were included in this systematic review if they met the following inclusion criteria: 1) types of studies: parallel or crossover randomised controlled trials; 2) language: articles published in English; 3) types of interventions: SCFA enemas; 4) population: studies conducted in subjects with ulcerative colitis or Crohn’s disease of either gender and any age and without restrictions based on the ethnicity of study participants, location of study or sample size. The outcomes included the effect of SCFA enemas on disease activity index (DAI), endoscopic and histological scores. In total, four studies enrolling 187 patients with inflammatory bowel diseases were included in this systematic review. Two studies assessed the effect of SCFA enemas on DAI. Four studies evaluated the effect of SCFA therapy on the endoscopic score and the histological score. There were no significant differences between the SCFA groups and the control groups regarding the impact on any analysed parameter. Two studies demonstrated a statistically significant decrease in DAI after the intervention period, both in the SCFA groups and the control groups. Similarly, statistically significant differences between pre- and post-intervention endoscopic scores in the SCFA groups were reported in four studies. However, in three studies, a similar effect was demonstrated in the control groups. Besides, in three studies no effect of SCFA enemas on the histological score was observed. In conclusion, there is no evidence for the effectiveness of SCFA enemas in patients with inflammatory bowel diseases.
    Źródło:
    Farmacja Polska; 2020, 76, 5; 297-304
    0014-8261
    2544-8552
    Pojawia się w:
    Farmacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies