Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wooden architecture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 94
Tytuł:
Nowe życie drewnianych domów dla rękodzielników w Skansenie Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi
The new life of craftsmen houses in Heritage Park of Wooden Architecture in Lodz
Autorzy:
Bachmańska-Słowikowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390037.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
skansen
dom rzemieślniczy
dom tkacza
Łódź
translokacja
wczesno przemysłowa architektura drewniana
open-air museum
heritage park
craftsmen house
one-storey house
translocation
early industrial wooden architecture
Opis:
Skansen Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi został utworzony w Parku im. Władysława Reymonta na tyłach Centralnego Muzeum Włókiennictwa na powierzchni ok. 6 000 m2. Do skansenu przeniesiono osiem XIX wiecznych obiektów drewnianych, w tym: cztery domy dla rękodzielników (Łódź, ul. Mazowiecka 47, Kopernika 42, Wólczańska 68, Żeromskiego 68), jeden dom mieszkalny (Łódź ul. Mazowiecka 61), jedna willa letniskowa (Łódź, Scaleniowa 18), drewniany kościół św. Andrzeja Boboli z Łodzi – Nowosolnej – jedyny XIX wieczny przykład łódzkiej drewnianej architektury sakralnej, wpisany do rejestru zabytków oraz dawną poczekalnię przystanku tramwajowego z Rynku Nowego Miasta w Zgierzu. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie całokształtu procesu, który umożliwił zachowanie dziedzictwa wczesno przemysłowej architektury drewnianej Łodzi, na którą składają się przede wszystkim drewniane domy rękodzielników. Problematyka realizacji projektu utworzenia Skansenu Miejskiej Architektury Drewnianej w Łodzi została ujęta w sposób całościowy przedstawia zarówno cały proces przygotowań do projektu, jak i szczegóły dotyczące jego realizacji. Artykuł przedstawia również sposób adaptacji translokowanych obiektów do nowych funkcji zawierających bogaty program kulturalno-edukacyjny, które sprawiają, że skansen tętni życiem i przyciąga wiele osób.
Museum of Wooden Architecture in Lodz was constructed in the Władysław Reymont Park adjoining from the back side to the Central Museum of Textiles. The open-air museum covers the area of 6 000 m2. Eight 19th century wooden buildings were moved to the open-air museum: four craftsmen houses (Łódź, ul. Mazowiecka 47, Kopernika 42, Wólczańska 68, Żeromskiego 68), one-storey house for workers (Łódź ul. Mazowiecka 61), a summer villa (Łódź, Scaleniowa 18), a wooden church – the unique example of 19th century wooden sacral architecture which is enrolled into the register of monuments and a wooden tram-stop moved from the Marketplace of the city of Zgierz. The purpose of the following article is to present the overall process which enabled to preserve the legacy of the early industrial wooden architecture in Lodz (which mainly consists of wooden craftsmen houses). The problems associated with the realization of this project are described in a comprehensive way including both the project preparation process and the details of its final realization. The article presents also different ways of adopting the relocated objects to their new functions, offering wide educational and cultural programme that makes the museum much alive and attractive for tourists.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 3; 27-44
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical wooden-pillared Kenan Dede Yanik Mosque – restoration proposal
Zabytkowy meczet Kenan Dede Yanık o konstrukcji wspartej na drewnianych kolumnach – propozycja renowacji
Autorzy:
Bademci, Fikret
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312716.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Kenan Dede Yanık Mosque
mosque
wooden pillar
Islamic architecture
restoration
meczet Kenan Dede Yanık
meczet
filar drewniany
architektura islamska
renowacja
Opis:
In addition to their historical value, wooden-pillared mosques are important in terms of their construction technique and use of materials. These buildings document the development of mosque architecture. In wooden-pillared mosques, which are few in number, wood comes to the fore not only as a load-bearing material but also as the material of building elements and decorations. In addition to door and window joinery, the minaret, pulpit, mihrab and lectern are also made of wood in mosques with wooden poles. Located in Konya Province of Turkey, Kenan Dede Yanık Mosque is also a wooden pillared building. The building, which has seen some repairs and restorations in the historical process, was damaged by fire and was rebuilt. This study has been prepared in order to restore the current state of this wooden pillared mosque, which also has historical value after reconstruction. In the study, a literature review about the building was made and the current state of the mosque was documented by photographing. The deterioration of the construction was determined and a restoration proposal was developed.
Drewniane meczety o konstrukcji wspartej na drewnianych kolumnach są ważne nie tylko ze względu na ich wartość historyczną, ale także z powodu rozwiązań materiałowych i zastosowanej techniki budowlanej. Obiekty te dokumentują historyczny rozwój architektury meczetów. W drewnianych meczetach kolumnowych, których zachowało się niewiele, drewno wysuwa się na pierwszy plan nie tylko jako materiał konstrukcyjny, ale także jako materiał elementów i detalu architektonicznego. Oprócz stolarki drzwiowej i okiennej w drewnianych meczetach kolumnowych z tego materiału wykonane są najczęściej również minaret, mihrab i kazalnica/minbar. Znajdujący się w prowincji Konya w Turcji meczet Kenan Dede Yanık jest przykładem drewnianego meczetu kolumnowego. Budynek, który w procesie historycznym doczekał się wielu napraw i renowacji, uległ zniszczeniu w wyniku pożaru i został odbudowany. Niniejsze opracowanie zostało przygotowane w celu przedstawienia tego drewnianego meczetu kolumnowego o znacznej wartości historycznej. W opracowaniu zaprezentowano przegląd literatury przedmiotu na temat obiektu oraz udokumentowano dzisiejszy stan budynku w inwentaryzacji fotograficznej. Określono stopień degradacji meczetu i opracowano propozycję jego renowacji.
Źródło:
Architectus; 2023, 1 (73); 97--104
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
19th-Century Wooden Houses of Craftsmen from Zgierz – Precious Heritage or Troublesome Inheritance?
XIX-wieczne domy drewniane zgierskich rzemieślników – cenne dziedzictwo czy kłopotliwy spadek?
Autorzy:
Barucha, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681861.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Zgierz
XIX-wieczna architektura
drewniane budynki
dziedzictwo
rewitalizacja
19th-century architecture
wooden buildings
heritage
revitalisation
Opis:
W Zgierzu, mieście położonym w centralnej części województwa łódzkiego, znajduje się unikalny zespół urbanistyczny miasta rzemieślniczego, założony od podstaw w pierwszej połowie XIX wieku. Działo się to w wyniku akcji osiedleńczej, którą prowadzono w Królestwie Polskim w celu ożywienia gospodarki nowopowstałego państwa. Sprowadzano głównie sukienników, zarówno pochodzenia polskiego, jak i niemieckiego, przede wszystkim z terenów zaboru pruskiego. Regularny układ miasta o symetrycznie rozplanowanych ulicach, z rynkiem pośrodku na szczycie zbocza doliny rzeki, zabudowany estetyczną i funkcjonalną architekturą późnoklasycystyczną, pozwala na określenie tego ośrodka miastem w stylu biedermeier. Choć w powstającym mieście starano się wznosić budowle z materiałów trwałych, większość z zachowanych do dziś domów wybudowano z drewna. Mimo to, ich dekoracyjna oprawa architektoniczna wciąż jest czytelna w wielu obiektach. Obecnie domy te, dzielone na wiele mieszkań i zamieszkałe przez lokatorów z przydziału, są użytkowane niezgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem i nieodpowiednio do swej rangi. Do tej pory podjęto dwie próby rewitalizacji omawianego obszaru, w wyniku których powołano do życia Park Kulturowy Miasto Tkaczy, wyremontowano siedem domów oraz przywrócono dawny wygląd fragmentom dwóch ulic. Artykuł przedstawia przeszły oraz obecny stan zagospodarowania zabytkowego budownictwa Nowego Miasta, z uwzględnieniem jego społecznego tła, a także podejmuje próbę podsumowania dotychczas podjętych działań rewitalizacyjnych.
Zgierz, a town located in the central part of the Łódź Province, has a unique urban complex in the form of a craftsmen’s town built from scratch in the first half of the 19th century. This was a result of a settlement operation carried out in Congress Poland to boost the economy of the newly created state. The settlers were mostly cloth makers of Polish and German descent, primarily from the territory of the Prussian Partition. Regular arrangement, with symmetrical streets and a market square in the middle, on a high river bank, went hand in hand with aesthetic and functional late classical architecture, which is why this centre can be called a Biedermeier town. Even though durable materials were preferred, most houses that have survived are made of wood, and yet decorative elements can still be seen on many of them. Today, the houses, divided into numerous flats and inhabited by qualifying occupiers, are used contrary to their original purpose and inappropriately for their status. So far, two attempts to revitalise the area in question have been made. In consequence, the Town of Weavers Culture Park was established, seven of the houses were renovated, and fragments of two streets were restored to their former appearance. The paper presents the past and present situation of the historic development of the New Town considering its social context, and attempts to summarise the revitalisation activities performed to date.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2019, 34; 147-170
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy drewnianej architektury sakralnej na Lubelszczyźnie z okresu dwudziestolecia międzywojennego
Problems of Wooden Sacred Architecture in the Lublin Region Coming from the Period Between Two World Wars
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887741.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dwudziestolecie międzywojenne
drewniana architektura sakralna
Bohdan Kelles-Krauze
Tadeusz Witkowski
Franciszek Kopkowicz
interwar period
wooden sacred architecture
Opis:
Architektura drewniana od kilku stuleci jest nieodłącznym elementem polskiego krajobrazu. Szczególną rolę odgrywają w nim kościoły, które powoli znikają z architektonicznego pejzażu. Budowle powstałe w okresie dwudziestolecia międzywojennego stanowią odrębną grupę. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości pojawił się problem wyboru odpowiedniej formy architektonicznej dla nowych świątyń. Zastosowana konstrukcja, układy planistyczne i rozwiązania przestrzenne w połączeniu z preferencjami inwestorów zadecydowały o dominacji tradycyjnych form architektonicznych, odwołujących się do nurtu „swojskiego” i stylów historycznych. Poszukiwania „swojskości”, rozumianej jako nawiązywanie do wzorów przeszłości, przebiegały od popularnego pod koniec XIX wieku stylu zakopiańskiego po typ kościoła charakterystyczny dla ziem górskich, z dominującą wieżą na fasadzie. Przegląd form przedwojennych kościołów drewnianych Lubelszczyzny pozwala uznać je za typowe na tle drewnianej architektury sakralnej, powstającej w omawianym okresie na terenie całego kraju. Na Lubelszczyźnie powstało około czterdziestu drewnianych kościołów, z których blisko połowa już nie istnieje lub przestała pełnić swoją pierwotną funkcję. Do najciekawszych realizacji należą projekty wykonane przez dyplomowanych architektów, związanych z administracją państwową. Bohdan Kelles-Krauze był autorem trzech kościołów drewnianych na Lubelszczyźnie: w Leszkowicach, Kłodnicy Dolnej i Olbięcinie. Tadeusz Witkowski zaprojektował kościół dla dzielnicy Dziesiąta w Lublinie, przeniesiony do Pilaszkowic w latach 80. XX wieku. Interesujący projekt kościoła w Białej Ordynackiej z malowniczymi sobotami i charakterystycznym zakopiańskim dachem, wykonany przez Franciszka Kopkowicza nie doczekał się realizacji. Poważnym problemem jest powolne „umieranie” drewnianych kościołów, powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym, które są stosunkowo młodymi zabytkami. Często zbyt ciasne dla potrzeb parafii, nie wytrzymują konkurencji bardziej okazałych, nowych, murowanych budowli. Nawet wpis obiektu do rejestru zabytków nie zawsze stanowi jego skuteczną ochronę.
Wooden architecture has been a typical element of the Polish landscape for a few centuries. A special role is played by churches that at present are slowly disappearing from the architectural landscape. Ones that were built in the period between the two World Wars are a separate group. After the end of World War I and after Poland regained independence the problem appeared with choosing a proper architectural form for new churches. The structure, planning arrangements, and spatial solutions that were used, combined with the investors’ preferences, decided that traditional architectural forms dominated; they referred to the “familiar” current and historical styles. A search for “familiarity” understood as referring to the patterns from the past, ranged from the Zakopane Style architecture that was popular at the end of the 19th century, to the type of church characteristic of the Polish highlands, with a dominating spire over the façade. A review of the forms of the wooden churches built before the Second World War in the Lublin region allows stating that they are typical against the background of wooden sacred architecture of the whole country. In the Lublin region about forty wooden churches were built; and nearly half of them do not exist at the moment, or they ceased to perform their original function. The most interesting ones include the projects carried out by professional architects, bound up with the state administration. Bohdan Kelles-Krauze was the author of three wooden churches in the region: in Leszkowice, Kłodnica Dolna and Olbiecin. Tadeusz Witkowski designed the church for the Dziesiąta Quarter in Lublin, transferred to Pilaszkowice in the 1980s. An interesting project of a church in Biała Ordynacka with picturesque “sobotas” and a characteristic roof in the Zakopane Style by Franciszek Kopkowicz finally was not carried out. A serious problem is posed by the slow “dying” of wooden churches built in the interwar period that are relatively new monuments of the past. Often they are too small for their parishes and they cannot win a competition with more impressive, new brick or concrete structures. Even if they are entered in the list of vintage buildings, it does not always protect them efficiently.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 111-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monaster Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem
The Holy Trinity Orthodox Monastery at Markowo near Witebsk
Autorzy:
Boberska, Marta
Boberski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24822868.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Markowo
Witebsk
Samuel Lew Ogiński
monaster
cerkiew Św. Trójcy w Markowie
architektura drewniana
ikonostas
malowidła barokowe
Witebsk (Vitebsk)
Orthodox monastery
Orthodox Church of the Holy Trinity at Markowo
wooden architecture
iconostasis
Baroque paintings
Opis:
Artykuł jest monograficznym opracowaniem monasteru Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem. Przedstawia jego dzieje na tle konfliktów religijnych między wyznawcami prawosławia a unitami w XVII i XVIII w., szczególnie żywych w Witebsku, w którym pamięć o zabójstwie abp Jozafata Kuncewicza (1623) czyniła z restytucji prawosławia kwestię bardzo  drażliwą. Fundatorami i dobroczyńcami markowskiego monasteru w XVII w. była rodzina Ogińskich. Zgodnie ze wschodnią tradycją monastyczną, zespół budowli skupionych wokół dziedzińca tworzył niemal samowystarczalne „osobne miasto”. Składały się nań: dwie cerkwie: drewniana Świętej Trójcy (po 1685-1690) o bogatym wyposażeniu i murowana pw. Pokrowy [Opieki Najświętszej Marii Panny] (1754-1755) oraz zabudowania klasztorne. Do monasteru należały jeszcze dwie drewniane cerkwie stojące poza jego murami cmentarna św. Mikołaja i św. Praksedy (obie ok. 1730 r.).
A monograph study on the Orthodox Monastery of the Holy Trinity at Markowo near Witebsk (Vitebsk) is presented. It shows the Monastery’s history as seen against religious conflicts between the followers of the Orthodox and Uniate Churches in the 17th cand 18th centuries, the conflicts particularly vivid in Witebsk where the memory of the assassination of Archbishop Jozafat Kuncewicz (1623) made the restitution of the Orthodox Church a sensitive issue. The Ogiński family were the founders and benefactors of the Markowo Monastery in the 17th century. In harmony with the Eastern monastic tradition, the complex of buildings grouped around a courtyard created an almost self-sufficient ‘separate town’. It was composed of the following: two Orthodox churches: the wooden one of the Holy Trinity (after 1685-1690), richly furnished, and the brick one of the Intercession of the Theotokos (1754-1755), together with monastery buildings. Additionally, two wooden Orthodox churches belonged to the Monastery: the cemetery one of St Nicholas and of St Praxedes (both ca 1730).
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 947-988
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakralna architektura drewniana na terenach przygranicznych Zaolzia
Sacral Wooden Architecture In The Border Areas Of Zaolzie
Autorzy:
Cader, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449336.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Zaolzie
architektura drewniana
budynki sakralne
tożsamość religijna
wooden architecture
sacred buildings
religious identity
Opis:
Zaolzie to specyficzny teren zamieszkiwany przez mniejszość polską. Polacy znaleźli się na obszarze Republiki Czeskiej nie w wyniku migracji, ale z powodu administracyjnego przesunięcia granic. Poddawani przez lata bohemizacji, teraz cieszą się swobodą w posługiwaniu się językiem polskim, kultywowaniem tradycji oraz pielęgnowaniem swojej tożsamości religijnej. Świadectwem przywiązania do polskości oraz katolicyzmu są kościoły, zwłaszcza te z XVIII i XIX wieku, o które Polacy dbają ze szczególną troską.
Zaolzie is a specific area inhabited by the Polish minority. The Poles found themselves in the territory of the Czech Republic, not as a result of migration, but because of the administrative shift of borders. Subjected to years of bohemization, they now enjoy the ease of using Polish language, cultivating tradition and nurturing their religious identity. Testimony of attachment to Polishness and Catholicism are churches, especially those from the eighteenth and nineteenth centuries, for which Poles care with special care.
Źródło:
Polonia Journal; 2018, 7; 11-29
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZNACZENIE OZDOBNEGO DESKOWANIA W PERIODYZACJI DREWNIANEJ ARCHITEKTURY W PAŚMIE OTWOCKIM PROBLEMATYKA BADAWCZA I KONSERWATORSKA0
THE SIGNIFICANCE OF DECORATIVE BOARDING IN THE PERIODISATION OF WOODEN ARCHITECTURE IN THE OTWOCK REGION. RESEARCH AND CONSERVATION
Autorzy:
Cichy, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536621.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
DECORATIVE BOARDING
OTWOCK REGION
WOODEN ARCHITECTURE
budownictwo drewniane
architektura otwocka
styl nadświdrzański
ozdobne deskowanie
ozdobny szalunek
profile elewacyjne
szalówka
linia otwocka
Opis:
The article presents the outcome of an analysis of decorative boarding in buildings originating from 1881-1939, with special attention paid to the applied composition solutions, board patterns and the basic sizes of the boards' cross-section - width and thickness. The author also determined the period of the occurrence of particular solutions and the degree of their popularity. Decorative boarding in architecture from the region on the Swider featured vertical, horizontal and diagonal patterns, as well as mixed arrangements with the boards following assorted directions. The vertical pattern was used rarely, mainly in the nineteenth century. Horizontal and mixed (basic) patterns were encountered in all periods, but a variant of the mixed arrangement with a herringbone or rhomboidal pattern took place only in the 1920s and 1930s. The examined technique resorted to more than ten variants of moulded and moulded-canted boards as well as canted boards. The edges were decorated with simple or halfround moulding, with the former appearing up to about 1910, parallel with the half-round moulding solutions. Subsequently, they were used only sporadically, and were replaced by half-round moulding. Canted boards occurred only in the nineteenth century. Studies of the width and thickness of both types of boards indicate that in the nineteenth century and the early twentieth century their characteristic features included larger cross-sections than in the 1920s and 1930s. The obtained results also demonstrate the usefulness of an analysis of decorative boarding for the process of dating. Owing to the considerable historical and aesthetic assets of the boarding (elevation boarding, the board patterns and widths) this element of wooden architecture certainly deserves to be protected.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 3; 35-58
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bieżanów utracony. O drewnianej architekturze dawnej podkrakowskiej wsi
Bieżanów lost. On the wooden architecture of an old village near Kraków
Autorzy:
Cymborowska-Waluś, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151079.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
architektura drewniana
tradycyjny dom wiejski
rozwój przestrzenny
podkrakowska wieś
wooden architecture
traditional rural home
spatial development
village near Kraków
Opis:
Artykuł podejmuje tematykę gwałtownej zmiany w najnowszych czasach charakteru zabudowy krakowskiego Bieżanowa. Jego bardzo ciekawa struktura przestrzenna, w której tradycyjna drewniana zabudowa wiejska, wykształcona w procesie długotrwałej ewolucji, współegzystowała z realizacjami o charakterze „miejskim”, nie była dotychczas badana. Również intrygujący moment przemiany dawnej wsi w zurbanizowany fragment „Wielkiego Krakowa” nie został uchwycony przez dotychczasowych badaczy. Napływ do Bieżanowa w latach 20. XX wieku ludności o dużym kapitale kulturotwórczym oraz prężne organizacje społeczne działające we wsi od 2. połowy XIX wieku (m.in. chór o renomie przekraczającej granice Galicji, kółko rolnicze, ochotnicza straż pożarna, Klub Sportowy „Bieżanowianka”) wpłynęły na wykształcenie wśród jej mieszkańców znacznej świadomości obywatelskiej. Pokłosiem było powstanie szeregu pamiętników bieżanowian, dokumentujących dzieje wsi. Ich analiza, w powiązaniu z dotychczas niewykorzystanymi źródłami – powszechnie dostępnymi w ramach Miejskiego Systemu Informacji Przestrzennej mapami ortograficznymi Krakowa – pozwoliła na określenie kamieni milowych w najnowszej historii architektonicznej Bieżanowa. Artykuł stawia również pytanie o przyszłość zachowanego dziedzictwa drewnianego dawnej wsi oraz o możliwości jego dalszego przetrwania i form ochrony.
The article deals with the rapid changes that have taken place in recent times in the former village of Bieżanów (now a district of Kraków) and their influence on its development. Its interesting spatial structure – in which traditional wooden village buildings, shaped in the process of their long-term evolution, coexisted alongside ‘urban’ developments – has not yet been studied. Furthermore, the intriguing moment of the former village’s transformation into an urbanized part of ‘Greater Kraków’ has not been recorded by previous scholars. The influx of people who had considerable cultural capital into Bieżanów in the 1920s, as well as the thriving social organizations operating in the village since the second half of the nineteenth century (including a choir whose reputation went beyond the boundaries of Galicia, an agricultural circle, a Voluntary Fire Brigade, the ‘Bieżanowianka’ Sports Club), contributed to the development of a strong civic awareness among its inhabitants. The upshot was the publication of a number of Bieżanowian diaries documenting the history of the village. Analysing these, in conjunction with hitherto unused sources – orthophotographic maps of Kraków available to the public in the Municipal Spatial Information System – has made it possible to identify key milestones in Bieżanow’s recent architectural history. The article also raises the question of the future of the preserved wooden heritage of the former village and the prospects of its further survival and forms of protection.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2023, 1; 27-52
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podziwiać i chronić. Wysiłki konserwatorów, publicystów i artystów na rzecz zachowania architektury wernakularnej Krzemieńca
Admire and protect. The efforts of monument protection officers, publicists and artists to preserve the vernacular architecture of Krzemieniec
Autorzy:
Cyniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927112.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Krzemieniec
budownictwo drewniane
ochrona zabytków
sztuka polska XX wieku
sztetl
wooden architecture
protection of historical monuments, Polish art of the 20th century
shtetl
Opis:
W okresie dwudziestolecia międzywojennego można zaobserwować wzrost zainteresowania architekturą drewnianą Krzemieńca. Stanowiła ona wówczas nie tylko istotny temat poruszany w tekstach wspomnie¬niowych i publicystycznych, ale równocześnie jeden z kluczowych mo¬tywów pojawiających się w malarskich i graficznych przedstawieniach wołyńskiego miasteczka. Zachwytom literatów, publicystów i plastyków towarzyszyła także coraz bardziej pogłębiona refleksja nad kierunkami ochrony drewnianego dziedzictwa. Historyczne centrum Krzemieńca uznano za rezerwat konserwatorski. Na łamach „Życia Krzemienieckie¬go” rozgorzała dyskusja nad postulowanymi metodami i skalą profesjo¬nalnej ochrony konserwatorskiej zabytkowego centrum miejscowości, czego wyrazem są teksty publicystyczne analizowane w niniejszym arty¬kule. Lokalni społecznicy, dostrzegając świadectwa degradacji krzemie¬nieckiego pejzażu architektonicznego, podejmowali próby uwrażliwienia mieszkańców na estetyczne walory tradycyjnej zabudowy. W 1937 r. Krzemieniec odwiedził Generalny Konserwator Zabytków – Wilhelm Ka¬rol Henneberg. Wizyta ta zaowocowała podpisaniem czteropunktowego programu konserwatorskiego zabytkowej dzielnicy miasteczka. Nie po¬przestano jedynie na sformułowaniu urzędowych wytycznych. W okresie międzywojennym – dzięki funduszom publicznym – w miasteczku pro¬wadzono prace konserwatorskie, obejmujące zarówno zabytki architek¬tury monumentalnej, jak i wybrane domy mieszczańskie. Krzemieniecka akcja konserwatorska została w brutalny sposób przerwana we wrześniu 1939 r. W czasie II wojny światowej omawiany zespół architektury drew¬nianej zniknął z powierzchni ziemi. Świadectwem jego istnienia są już tylko międzywojenne fotografie, teksty publicystyczne i prace plastyczne.
During the interwar period there was a growing interest in the wooden architecture of Krzemieniec. At that time, it was not only an important issue discussed in memoirs and journalistic texts, but also one of the key motifs appearing in the paintings and graphic representations of the Volhynia town. The admiration of writers, publicists and artists was also accompanied by a deeper reflection on the directions of protec¬tion of the wooden heritage. The historical centre of Krzemieniec was declared a conservation reserve. In “Życie Krzemienieckie” magazine there was a discussion on the postulated methods and scale of profes¬sional conservation protection of the historic centre of the town, which is reflected in the journalistic texts analysed in this article. Recogniz¬ing the evidence of the degradation of the architectural landscape of Krzemieniec, local community activists made attempts to sensitize the residents to the aesthetic values of traditional architecture. In 1937 Krzemieniec was visited by Wilhelm Karol Henneberg, the General Monuments Inspector. This visit resulted in the signing of a four-point conservation programme for the historic district of the town. It was not confined to the formulation of official guidelines. In the interwar period, on the basis of public funds, monument protection works were carried out in the town, including both monumental architecture and selected burgher houses. The monument protection action in Krzemieniec was brutally interrupted in September 1939. During World War II, the dis¬cussed wooden architecture complex disappeared from the surface of the earth. The only evidence of its existence are interwar photographs, journalistic texts and art works.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2019, 1; 9-34
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drewniana architektura sakralna w województwie podkarpackim. Zasoby, stan oraz problematyka konserwatorska
Autorzy:
Czuba, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217249.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura sakralna
architektura drewniana
województwo podkarpackie
konserwacja
church architecture
wooden architecture
conservation
Opis:
Położone na południowo-wschodnich krańcach współczesnej Rzeczypospolitej woj. podkarpackie, obok swych wybitnych walorów przyrodniczych i krajobrazowych, poszczycić się może wyjątkową liczbą zachowanych zabytków szeroko pojętego budownictwa drewnianego. Choć trudno dziś mówić o dominacji obiektów drewnianych, są one widoczne w krajobrazie niemal każdej miejscowości, szczególnie licznie występując w południowej i wschodniej części województwa.
Located on the south-eastern part of the modern Republic of the province. Subcarpathian, next to its outstanding natural and landscape values, can boast an exceptional number of surviving monuments of the broad wooden buildings. Although it is difficult today to talk about the dominance of wooden objects, they are visible in the landscape of almost every village, especially in large numbers appearing in the southern and eastern parts of the province.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2007, 21; 54-63
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traditional ornaments of Świdermajers’ style windows in the town of Otwock
Autorzy:
Dwornik, Marta
Różańska, Anna
Beer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24072371.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wooden architecture
window
Świdermajer
Otwock
ornaments
architektura drewniana
okno
zdobnictwo
Opis:
The paper provides an analysis of windows in antique Świdermajers’ style wooden buildings, located in Otwock. It has been discovered that many of them have been already replaced with new ones. Attention was paid to the traditional Polish casement window structure with transom and the main part below, additionally divided into smaller areas by wooden horizontal or vertical muntins. Analysis of traditional window carpentry elements such as shutters, window sills, cornices and batten frames was made together with their classification based on different kinds of decorative motifs.
Tradycyjne zdobnictwo okien budynków w stylu świdermajer w miejscowości Otwock. W artykule dokonano analizy okien w zabytkowych budynkach drewnianych utrzymanych w stylu świdermajer, położonych w miejscowości Otwock. Ujawniono, iż wiele z nich zostało już wymienionych na nowe. Zwrócono uwagę na ościeżnicową konstrukcje okien zabytkowych oraz podział pola otworu okiennego na podślemię i nadślemię, dodatkowo rozczłonkowane krzyżowymi lub pionowymi szczeblinami. Przeanalizowane zostały tradycyjne elementy zdobnicze stolarki okiennej takie jak: nadokienniki, podokienniki, ramy okienne i okiennice oraz ich klasyfikacja ze względu na występujące motywy.
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2019, 107; 84--103
1898-5912
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom przy ul. Nowomiejskiej 38 w Liwie jako przykład wernakularnych wartości w drewnianej architekturze Mazowsza : komunikat naukowy
A House on Nowomiejska Street No. 38 in Liw – The Example of Vernacular Values in Timber Architecture of Mazovia : a research note
Autorzy:
Germel, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398189.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
Mazowsze
budownictwo ludowe
architektura wernakularna
architektura drewniana
architektura małomiasteczkowa
Mazovia region
folk buildings
vernacular architecture
wooden architecture
small town architecture
Opis:
Przedstawiono niezwykły pod względem zewnętrznej estetyki przykład zabudowy drewnianej Liwu z XIX i początku XX wieku, mianowicie dom przy ulicy Nowomiejskiej, który uznano za istotną wartość dziedzictwa kulturowego tej wsi. Ukazano proces stopniowych zmian estetyki obiektu. Zwrócono uwagę na nietypowe zjawisko estetyczno-architektoniczne, jakim jest zaistnienie na ścianach tego domu wykonanych przez gospodarza malowideł ze scenami z kreskówek Disneya. Gospodarz domu sporządził jakby osobisty pamiętnik na białych elewacjach budynku, nadając otoczeniu bajkowy wymiar.
An unique example of wooden buildings of Liw from the end of the nineteenth century is described, on the basis of a house at Nowomiejska street. The preserved vernacular wooden house is claimed to be an important cultural asset of the village. The evolution of the object’s aesthetics is also presented, with its history background. For example, an unique “vernacular pop-culture” phenomenon has been recognized; namely, the vernacular architecture of the house has been merged with Disney cartoons paintings, made by the house owner. The landlord made a personal diary on the white walls of the building, giving its environment some fabulous dimension environment.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2015, 7, 2; 5-11
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inventory materials of wooden country houses in Soce village, Narew municipality
Dokumentacja inwentaryzacyjna drewnianych domów wiejskich we wsi Soce w gminie Narew
Autorzy:
Godlewska, Aneta
Ignatowicz, Magdalena
Łapińska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201113.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
country houses
wooden architecture
architectural drawing
cultural values
Białystok region
Podlasie
domy wiejskie
architektura drewniana
rysunek architektoniczny
wartości kulturowe
Białostocczyzna
Opis:
The paper presents material collected during field research and inventory of old village houses from the village of Soce in the municipality of Narew. Its purpose was to collect architectural-ethnographic information about buildings important in terms of cultural values. They were described in the article in order to document the disappearing local heritage and to supplement the research and inventory of documentary resources. Drawings of plans, sections and facades of the buildings and their furnishings were prepared as well.
W pracy zaprezentowano materiał zgromadzony podczas badań terenowych i inwentaryzacji starych domów wiejskich ze wsi Soce w gminie Narew. Celem było zebranie informacji architektoniczno-etnograficznych o budynkach cennych pod względem wartości kulturowych. Opisano je w artykule, aby udokumentować zanikające lokalne dziedzictwo oraz by uzupełnić badania i inwentaryzacyjne zasoby dokumentacyjne. Opracowano rysunki rzutów, przekrojów i elewacji budynków oraz ich wyposażenia.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2022, 14, 4; 21--36
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna architektura drewniana w poszukiwaniu formy swobodnej
Contemporary wooden architecture in search of free form
Autorzy:
Golański, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970345.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
architektura non-standard
architektura drewniana
free-form design
non-standard architecture
wooden architecture
Opis:
Kształtowanie nowoczesnej architektury zgodnej z założeniami zrównoważonego rozwoju wymaga zintegrowanego i synergicznego projektowania zarówno w przypadku noworealizowanych budynków jak i w modernizacji istniejących. Obiekty budowlane powinny wykazywać się nie tylko estetyką, funkcjonalnością i trwałością, lecz również w sposób nieszkodliwy oddziaływać na środowisko, być ekonomicznymi w zużyciu materiałów i energii oraz uwzględniać wszelkie ryzyka z punktu widzenia życia i zdrowia ludzkiego. Drewno, które należy do najstarszych materiałów budowlanych używanych przez człowieka obecne jest w środowisku zabudowanym od początku historii architektury. Modernizm charakteryzował się stopniowym wypieraniem drewna przez inne materiały budowlane: ceramikę, beton i stal. Fizyczne właściwości, łatwość kształtowania i nieskomplikowany proces produkcji w połączeniu z wyjątkowym potencjałem ekologicznym drewna sprawiają, że po okresie względnego regresu konstrukcje drewniane znów stosowane są na dużą skalę. Kreowanie form złożonych w architekturze współczesnej oraz rozwój cyfrowych narzędzi projektowania sprzęgniętych z komputerową technologią obróbki drewna sprawiają, że projektanci uzyskali nowe możliwości kształtowania obiektów architektonicznych. Architektura krzywoliniowa o swobodnej geometrii (free form design) odrzuca kartezjańską geometrię i konwencjonalny język brył euklidesowych. Niniejszy artykuł analizuje obiekty architektoniczne charakteryzujące się formami krzywoliniowymi oraz zastosowaniem drewna jako budowlanego materiału konstrukcyjnego.
Creation of modern architecture in accordance with the precepts of sustainable development requires an integrated and synergistic design for both new-built and refurbished buildings. The buildings should demonstrate not only the aesthetics, functionality and durability but also have harmless impact on the environment, be effective in material and energy consumption and take into account any risk factors from the point of view of human life and health. Wood, one of the oldest construction materials used by man is present in the built environment from the beginning of the history of architecture. Modernism was characterized by the gradual displacement of wood by other building materials: ceramics, concrete and steel. Physical properties, ease of shaping and effortless process of production, combined with the exceptional ecological potential of wood make wooden structures are widespread again after a period of relative contraction. Creating complex forms in the contemporary architecture and the development of digital design tools coupled with computer technology and CNC woodworking give designers new possibilities for shaping architectural forms. Curvilinear architecture (free form design) rejects Cartesian geometry and conventional language of Euclidean shapes. This article analyzes architectural structures characterized by curvilinear forms and the use of wood as a building material of construction.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 4; 159-168
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advances in digital design and fabrication of wooden architecture
Rozwoj cyfrowych metod projektowania i fabrykacji w architekturze drewnianej
Autorzy:
Golański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201107.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
wooden architecture
wooden stereotomy
digital tectonics
CAD/CAM
architektura drewniana
stereotomia drewna
tektonika cyfrowa
Opis:
This paper deals with the possibilities of architectural design of wooden structures in the digital age. The first part of the paper presents the material-based design as a new approach to shaping free-form objects. The problem is that a new geometry requires new materials or a new approach to old, well-known building materials and structures. The lack of suitable materials to build curvilinear free-form surfaces has led to the use of traditional materials in new ways. The second part describes the historical techniques of designing and manufacturing of curvilinear wooden forms. They were compared to digital tectonics as a new methodology in architectural design. Historically, architects and carpenters used the stereotomy method and manufactured non-standard wooden elements (e.g. guitarde dormers and balconies), taking into account the inherent properties of the material. Digital CAD/CAM technologies have radically changed the conceptual approach to architectural and engineering design. Architectural forms created with the use of digital parametric tools are considered in terms of geometry, material properties and means of production. Such well-known buildings as Chesa Futura in St Moritz (Switzerland) and Weltstadthaus in Cologne (Germany) were presented as model examples of digital tectonic design in wooden architecture. In the Discussion, the paper presents the advantages of timber architecture. The new generation of high-performance wood materials offers unique architectural possibilities. The digital era led to the transformation of traditional tectonics into digital tectonics operating in terms of construction logic shaped according to the principles of digital design and fabrication tools. The CAD/CAM system is the basic formula of digital tectonic approach and it unveils inherent properties of wood as a natural material.
Artykuł dotyczy możliwości projektowania architektonicznego konstrukcji drewnianych w epoce cyfrowej. W pierwszej części przedstawiono projektowanie materiałowe jako nowe podejście do kształtowania obiektów o formach swobodnych. Problem polega na tym, że nowa geometria wymaga nowych materiałów lub nowego podejścia do starych, dobrze znanych materiałów i konstrukcji budowlanych. Brak odpowiednich materiałów do budowy krzywoliniowych powierzchni o dowolnym kształcie doprowadził do wykorzystania tradycyjnych materiałów na nowe sposoby. W drugiej części opisano historyczne techniki projektowania i wykonywania krzywoliniowych form drewnianych. Porównano je do cyfrowej tektoniki jako nowej metodologii projektowania architektonicznego. Historycznie architekci i mistrzowie ciesielscy stosowali metodę stereotomii i wykonywali niestandardowe elementy drewniane (np. lukarny i balkony typu guitarde) z uwzględnieniem naturalnych właściwości materiału. Cyfrowe technologie CAD/CAM radykalnie zmieniły podejście koncepcyjne do projektowania architektonicznego i inżynieryjnego. Formy architektoniczne tworzone za pomocą cyfrowych narzędzi parametrycznych rozpatrywane są pod względem geometrii, właściwości materiałowych i środków produkcji. Jako modelowe przykłady cyfrowego projektowania tektonicznego w architekturze drewnianej zaprezentowano znane budynki, takie jak Chesa Futura w St. Moritz w Szwajcarii i Weltstadthaus w Kolonii w Niemczech. W zakończeniu pracy przedstawiono zalety architektury drewnianej. Nowa generacja wysokowydajnych materiałów drewnopochodnych oferuje wyjątkowe możliwości architektoniczne. Era cyfrowa doprowadziła do przekształcenia tradycyjnej tektoniki w tektonikę cyfrową operującą w kategoriach logiki konstrukcyjnej kształtowanej według zasad cyfrowych narzędzi projektowych i wytwórczych. System CAD/CAM jest podstawową formułą cyfrowego podejścia tektonicznego i uwypukla nieodłączne właściwości drewna jako materiału naturalnego.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2022, 14, 4; 37--54
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 94

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies