Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wlasciwosci przeciwutleniajace" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ocena właściwości przeciwutleniających ekstraktów z pędów różnych drzew iglastych
The possibility of utilizing the shoots of various coniferous trees as a raw material for functional food production
Autorzy:
Dziedziński, Marcin
Kobus-Cisowska, Joanna
Stuper-Szablewska, Kinga
Baranowska, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216479.pdf
Data publikacji:
2023-06-20
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
drzewa iglaste
pędy
składniki bioaktywne
właściwości przeciwutleniające
conifers
shoots
bioactive components
antioxidant properties
Opis:
Drzewa iglaste od dawna stosowane są jako źródło związków o potencjale terapeutycznym, prozdorowotnym, a także jako surowce zawierające charakterystyczne substancje zapachowe i smakowe. Obecnie jednak, poza korą, różne części drzew iglastych nie znajdują zastosowania w wielu gałęziach przemysłu. Pędy są prawie nieobecne jako składnik żywności oraz kosmetyków i innych produktów prozdrowotnych, pomimo ich szerokiej dostępności, niskiej ceny i możliwości ekologicznego ich pozyskania. Celem pracy była ewaluacja ekstraktów wodnych z utrwalonych przez liofilizację pędów wybranych drzew iglastych tj. świerk pospolity (PA), modrzew europejski (LD), daglezja zielona (PM) i jałowiec pospolity (JC) jako źródła związków bioaktywnych i aktywności przeciwutleniającej. Przeprowadzone analizy wykazały, że wszystkie z badanych ekstraktów cechowały się zawartością związków bioaktywnych o aktywności przeciwutleniającej. Największą zawartością badanych związków fenolowych cechował się ekstrakt PA (19750 µg/g s.m), następnie JC (12139 µg/g s.m), LD (11553 µg/g s.m), a najniższą PM (10489 µg/g s.m), z kolei w badaniu ogólnej zawartości fenoli, najwyższy wynik uzyskały ekstrakty LD i PA, aczkolwiek mimo niższej zawartości badanych składników bioaktywnych, największą zdolnością do hamowania wolnych rodników DPPH cechowały się ekstrakty JC i PM.
Coniferous trees have long been used as a source of compounds with therapeutic and health-promoting potential, as well as raw materials containing characteristic aroma and flavor substances. Today, however, except for the bark, various parts of coniferous trees are not used in many industries. Shoots are almost absent as an ingredient in food as well as cosmetics and other health-promoting products, despite their wide availability, low price and the possibility of obtaining them organically. The aim of this study was to evaluate aqueous extracts from freeze-fixed shoots of selected conifers, i.e. european spruce (PA), european larch (LD), douglas fir (PM) and common juniper (JC), as a source of bioactive compounds and antioxidant activity. The analysis showed that all of the tested extracts were characterized by the content of bioactive compounds with antioxidant activity. The PA extract had the highest content of tested phenolic acids (19750 µg/g d.w), followed by JC (12139 µg/g d.w), LD (11553 µg/g d.w), and the lowest PM (10489 µg/g d.w), while in terms of total flavonoid content, LD and PA extracts had the highest result, although despite the lower content of tested bioactive components, JC and PM extracts had the highest ability to inhibit DPPH free radicals.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2023, 111, 1; 31-40
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of the content of selected bioactive compounds in infusions of different teas®
Porównanie zawartości wybranych składników bioaktywnych w naparach herbat®
Autorzy:
Waszkiewicz-Robak, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1522379.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
tea
bioactive substances
polyphenolic compounds
caffeine
tannins
antioxidant properties
herbata
substancje bioaktywne
związki polifenolowe
kofeina
garbniki
właściwości przeciwutleniające
Opis:
The purpose of this paper is to compare the content of total extracts, caffeine, tannins and total polyphenolic compounds in infusions of different teas from the same region of cultivation. The antioxidant properties of the infusions prepared from these teas have also been determined. The research material consisted of Chinese leaf teas purchased in a chain of hypermarket stores in Warsaw. They included: green tea, a mixture of green and white tea and black tea. It has been indicated that the type of tea has a significant impact on the content of polyphenols, tannins and caffeine, and the brewing time significantly changes the content of tannins in the infusions. The extract content in tea infusions depends to a large extent on the concentration of the prepared infusions and is the reflection of their strength. For all teas tested, the antioxidant activity of infusions depended on the content of polyphenolic compounds and was significantly higher for green tea infusions and green tea blends.
Celem artykułu jest porównanie zawartości substancji wyciągowych ogółem, kofeiny, garbników oraz związków polifenolowych ogółem w naparach różnych herbat pochodzących z tego samego rejonu upraw. Oznaczono również właściwości przeciwutleniające naparów sporządzonych z tych herbat. Materiał badawczy stanowiły chińskie herbaty liściaste zakupione w sieci hipermarketów w Warszawie. Były to: herbata zielona, mieszanka herbat zielonej z białą oraz herbata czarna. Wykazano, że rodzaj herbaty ma istotny wpływ na zawartość związków polifenolowych, garbników i kofeiny, a czas parzenia istotnie zmienia zawartość garbników w naparach. Zawartość substancji wyciągowych w naparach herbat zależy istotnie od stężenia przygotowanych naparów i jest odzwierciedleniem ich mocy. Dla wszystkich badanych herbat aktywność przeciwutleniająca naparów zależała od zawartości związków polifenolowych i była istotnie wyższa dla naparów z herbaty zielonej i mieszanki herbaty zielonej z białą.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2021, 1; 63-71
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompleksy peptydów z jonami Cu2+ jako mimetyki dysmutazy ponadtlenkowej
Peptides complexes with Cu2+ ions as mimetics of superoxide dismutase
Autorzy:
Pieniężna, Aleksandra
Kotynia, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1409838.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
dysmutaza ponadtlenkowa
związki kompleksowe miedzi
właściwości przeciwutleniające
peptydy
reszta histydylowa
superoxide dismutase
copper complexes
antioxidant properties
peptides
histidyl residue
Opis:
Disturbances in the balance between the rates of reactive oxygen species formation and the ability of cells to neutralize them are often cause dysfunction in the human body. Therefore the research on natural antioxidant systems protecting cells against destruction is very important. One of such system acting in human organism is superoxide dismutase (SOD), which is responsible for degradation of the superoxide radical anion into molecular oxygen and hydrogen peroxide. The SOD was discovered in the 40s of the twentieth century, and since then there has been a lot of research on it. Currently, these studies mainly concern searching compounds that may mimic the enzymatic activity of this protein. Groups of these compounds include, for example, peptides, salens, metalloporphyrins or vitamin derivatives. For the proper functioning of the CuZnSOD enzyme necessary is the active center containing metal ions (Rys.2). They mainly coordinate to the nitrogens of the imidazole histidine residues. Due to the fact that peptides may have many histidyl residues in their structure, they could rather than others coordinate with metal ions and they are promising compounds in studies on CuZnSOD mimetics. Therefore we will consider peptide complexes with copper(II) and zinc(II) ions as potential mimetics of superoxide dismutase. In presented review article we have focused on the differences in the coordination manner of divalent copper ions by linear, cyclic and branched peptides. As well as the possibility of creating hetero- and homo-dinuclear complexes are discussed. Moreover we have compared the ability of these complexes to decomposition the superoxide radical with activity of native enzyme.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2020, 74, 11-12; 735-759
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie wybranych parametrów mikrobiologicznych i biochemicznych napojów kombucha
Comparison of selected microbiological and biochemical parameters of kombucha drinks
Autorzy:
Modrzejewska, K.
Boguslawska-Was, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129640.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
kombucha
fermentacja
kultura SCOBY
właściwości przeciwutleniające
Opis:
Celem niniejszej pracy było określenie poziomu wybranych mikroorganizmów, porównanie zawarto- ści polifenoli i antocyjanów oraz zdolności przeciwutleniającej napojów kombucha dostępnych w handlu detalicznym z napojem wytworzonym doświadczalnie metodą tradycyjną. Badania objęły 12 napojów komercyjnych oraz jeden uzyskany doświadczalnie, którego bazą była zielona herbata z 10-procentowym dodatkiem sacharozy. W badanych produktach oznaczono: liczbę bakterii Acetobacter sp., Gluconobacter sp., LAB i drożdży, pH, ogólną zawartość antocyjanów, ogólną zawartość polifenoli oraz aktywność przeciwutleniającą. Aktywność przeciwdrobnoustrojową napojów kombucha oceniono metodą dyfuzyjną, z zastosowaniem kolumienek, w stosunku do szczepów wzorcowych: Escherichia coli ATCC 35218, Listeria monocytogenes serotyp 1/2a (KMSiFŻC), Yersinia entercolitica (PCM 1919), Salmonella enteri- tidis (ATCC 130764), Bacillus cereus (PCM 2019), Enterococcus faecalis (ATTC 29212), Staphylococcus aureus (ATTC 25923), Saccharomyces cerevisiae (ŁOCK 14), Candida albicans (KMSiFŻC). Stwierdzo- no, że napoje deklarowane jako pasteryzowane (K7 - K12) były pozbawione mikroorganizmów z analizo- wanych grup. W pozostałych produktach komercyjnych dominującym mikroorganizmem były bakterie Acetobacter sp., których liczba zawierała się w przedziale 6 × 10 6 ÷ 1,1 × 10 7 jtk/ml. W napoju doświad- czalnym wykazano drożdże w ilości 6,5 × 10 5 jtk/ml. Odczyn pH produktów był charakterystyczny i nie przekraczał 4,3. Zawartość antocyjanów we wszystkich napojach pochodzących z handlu wahała się mię- dzy 0,2 ÷ 0,3 mg/dl, natomiast w próbie doświadczalnej było ich ponad dwa razy więcej. Zawartość poli- fenoli oraz zdolność przeciwutleniająca prób były zróżnicowane i nie stwierdzono ich korelacji z pocho- dzeniem produktu. Głównym czynnikiem warunkującym zdolność napojów kombucha do inhibicji bakterii potencjalnie chorobotwórczych dla człowieka jest obecność kwasów organicznych. Żaden z bada- nych napojów nie wykazywał antagonizmu w stosunku do testowanych drożdży.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 4; 39 - 51
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości przeciwutleniające oraz zawawrtośc kapsaicynoidów w wybranych przyprawach z dodatkiem ostrej papryki, dostępnych na polskim rynku
Antoxidant properties and the content of capsaicinoids in selected spices with the addition of hot chilli pepper (Capsium sp.) available on Polish market
Autorzy:
Wozniak, M.
Siudem, P.
Paradowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129662.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
papryka ostra
polifenole
kapsaicyna
kapsaicynoidy
właściwości przeciwutleniające
SHU
Opis:
Przyprawy stanowią istotny składnik diety. Ostra papryka jest powszechnie używana jako przyprawa kuchenna. Korzyści z jej stosowania wiążą się nie tylko z walorami smakowymi, ale także z pozytywnym wpływem prozdrowotnym. Jest to związane ze związkami polifenolowymi oraz innymi związkami o właściwościach przeciwutleniających zawartymi w owocach ostrej papryki, na przykład z kapsaicyną. Celem pracy było określenie zawartości związków polifenolowych, w tym flawonoidów, kapsaicynoidów oraz właściwości przeciwutleniających i zdolności redukowania jonów żelaza w przyprawach zawierają- cych paprykę ostrą, dostępnych na polskim rynku. Z 7 różnych przypraw oznaczonych przez producentów jako „papryka ostra”, „chili” lub „pieprz cayenne” oraz z papryki jalapeño z uprawy w warunkach domo- wych przygotowano ekstrakty wodno-etanolowe. Oznaczono w nich całkowitą zawartość związków poli- fenolowych (metodą Folina-Ciocalteu’a) oraz flawonoidów. Wykonano również testy przeciwutleniające FRAP i DPPH• oraz oznaczono spektrofotometrycznie zawartość kapsaicynoidów w przeliczeniu na kap- saicynę. Przyprawy dostępne na polskim rynku nie różniły się między sobą znacząco pod względem wła- ściwości przeciwutleniających, jednak znacznie odbiegały od uzyskanej i wysuszonej w warunkach do- mowych papryki jalapeño, która wyróżniała się największą zawartością kapsaicyny oraz najwyższymi wartościami aktywności przeciwutleniającej. Prawdopodobnie miały na to wpływ parametry suszenia i przechowywania papryki. Ponadto przyprawy wytwarzane przemysłowo mogą zawierać dodatek innych substancji, które zwiększają objętość produktu, a jednocześnie obniżają jakość końcowego wyrobu. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że przyprawy zawierające ostrą paprykę mogą być dobrym źródłem związków przeciwutleniających w diecie.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 4; 64 - 77
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki polifenolowe w żywieniu trzody chlewnej
Polyphenolic compounds in swine nutrition
Autorzy:
Mirowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21990242.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
trzoda chlewna
stres oksydacyjny
żywienie zwierząt
związki polifenolowe
właściwości przeciwutleniające
nutrition
polyphenolic compound
oxidative stress
swine
Opis:
Livestock animals are often exposed to various stress factors that stimulate oxidative processes in the tissues. Oxidative stress can cause cellular damage and often lead to the organs dysfunctions. Dietary antioxidants supplementation is helpful in the prevention of such disorders. Polyphenolic compounds belong to biologically active substances with anti-oxidative properties. Moreover, some polyphenols modulate immune functions and lipid metabolism. The aim of this paper was to present the aspects connected with polyphenolic compounds in swine nutrition.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 03
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody in-vivo badania właściwości antyoksydacyjnych związków kompleksowych
In-vivo methods for testing of the antioxidant properties of complex compounds
Autorzy:
Malinowski, Jacek
Drzeżdżon, Joanna
Chmurzyński, Lech
Jacewicz, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972295.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
właściwości przeciwutleniające
rodniki
metody in vivo
antioxidant properties
radicals
in vivo methods
Opis:
This article describes the in-vivo methods of studying the antioxidant properties of complex compounds. The reduced glutathione (GSH) method, which uses the reactivity of the reduced form of GSH with free radicals, is among the described methods. Further the in-vivo methods are based on the use of antioxidant enzymes such as glutathione peroxidase, glutathione S-transferase, superoxide dismutase, catalase. These types of enzymes occur naturally in the human body and they are responsible for the inactivation of free radicals, e. g. superoxide dismutase catalyzes the reaction of disproportionation of superoxide anion radical to water and oxygen. The next in-vivo methods described in this article use y-glutamyl transpeptidase and glutathione reductase, which are components of the antioxidant mechanism occurring in an organism. The last method described in this work relates to the lipid peroxidation, which is determined by the concentration of dimalonic aldehyde.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2019, 73, 7-8; 523-538
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena aktywności przeciwutleniającej miodów pitnych dwójniak i zmiany tej aktywności w wyniku przechowywania
Assessing antioxidant activity of selected meads 1 : 1 and changes therein during storage
Autorzy:
Plust, D.
Marciniak, E.
Czerniejewska-Surma, B.
Surma, O.
Zapletal, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827224.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
napoje alkoholowe
miod pitny
miod pitny dwojniak
wlasciwosci przeciwutleniajace
aktywnosc przeciwutleniajaca
pojemnosc przeciwutleniajaca
zmiany aktywnosci
polifenole
zawartosc polifenoli
przechowywanie chlodnicze
Opis:
Miody pitne to wyroby alkoholowe powstające w wyniku fermentacji brzeczki miodowej. Surowce do produkcji miodów pitnych (miód, przyprawy korzenne, soki owocowe) są bogatym źródłem związków charakteryzujących się dobrymi właściwościami przeciwutleniającymi. Właściwości te oznaczano w wodnych roztworach miodów pitnych bezpośrednio po otwarciu butelek oraz po 7 i 180 dniach przechowywania. W badaniach wykazano, że miody pitne (1 : 1) wyróżniały się dobrymi, ale zróżnicowanymi właściwościami przeciwutleniającymi. Dwójniaki z dodatkiem soków owocowych i/lub niepoddane procesowi sycenia odznaczały się wyższą aktywnością przeciwutleniającą (TEAC) na poziomie 1,08 ÷ 2,36 mM TE/l w porównaniu z miodami syconym i/lub bez dodatków 0,51 ÷ 0,73 mM TE/l. Właściwości redukujące (FRAP) mieściły się w zakresie 1,28 ÷ 3,07 mM TE/l. Zaobserwowano istotne obniżenie wartości tego parametru podczas przechowywania. W pracy wykazano także, że zastosowanie dodatkowych składników przez producenta może spowodować prawie trzykrotny wzrost zawartości polifenoli ogółem (miód pitny lipowy bez dodatków – 122,6 mg kwasu galusowego/l; miód z wyciągiem z kory dębu, ziół i przypraw – 348,2 mg kw. galusowego/l). Stwierdzono, że zarówno krótkotrwałe, jak i długotrwałe przechowywanie miodów pitnych w większości przypadków nie wpłynęło znacząco na ich zdolności przeciwutleniające, jednak miało istotny wpływ na zdolności redukujące oraz zawartość polifenoli ogółem.
Meads are alcoholic products made by fermenting honey wort. Raw materials used to produce meads (honey, spices, fruit juices) are a rich source of compounds characterised by good antioxidant properties. Those compounds were determined in the aquous solutions of mead; the analyses were performed immediately after opening the bottles and after 7 and 180 days of storage. The analyses proved that the good and varied antioxidant properties featured the (1:1) meads. The (1:1) meads with fruit juices added and those subjected and/or not subjected to a satiation process were characterised by a higher antioxidant activity (TEAC) at a level of 1.08 ÷ 2.36 mM TE/l compared to the saturated meads and/or without additives at a level of 0.51 ÷ 0.73 mM TE/l. The reducing properties (FRAP) were within the range between 1.28 and 3.07 mM TE/l. A significant decrease in this parameter was found during storage. The analyses also confirmed that adding other ingredients by the producer might cause the content of total polyphenols to increase almost three times (the linden mead without additives: 122.6 mg of gallic acid/l; the honey with the extract from the oak bark, herbs, and spices added: 348.2 mg of galic acid/1). Furthermore, it was reported that, in most cases, both the short- and long-term storage of meads did not significantly affect their antioxidant capabilities; however, it significant impacted the reducing capabilities and the content of total polyphenol.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku pierzgi na zawartość wybranych związków polifenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą miodu
Effect of bee bread additive on content of phenolic compounds and antioxidant activity of honey
Autorzy:
Socha, R.
Habryka, C.
Juszczak, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825663.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
produkty pszczele
pierzga
miod
miod wielokwiatowy
zwiazki polifenolowe
polifenole
flawonoidy
wlasciwosci przeciwutleniajace
aktywnosc przeciwutleniajaca
wlasciwosci przeciwrodnikowe
aktywnosc przeciwrodnikowa
wzbogacanie zywnosci
analiza zywnosci
zywnosc prozdrowotna
wlasciwosci prozdrowotne
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu wzbogacania miodu wielokwiatowego pierzgą na zawartość wybranych związków fenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą. Materiał doświadczalny stanowiły miody wielokwiatowe oraz miody wzbogacane pierzgą pochodzące z trzech pasiek zlokalizowanych w południowej Polsce. W próbkach oznaczono całkowitą zawartość polifenoli oraz flawonoidów, całkowitą aktywność przeciwutleniającą, przeciwrodnikową w reakcji z DPPH˙ oraz zdolność redukcyjną metodą FRAP. Zawartość wybranych kwasów fenolowych oraz flawonoidów oznaczono metodą HPLC. Miody wielokwiatowe zawierały 41,66 ÷ 55,54 mg GAE/100 g związków fenolowych oraz 7,49 ÷ 13,05 mg QE/100 g flawonoidów. Wzbogacanie miodu pierzgą istotnie zwiększyło zawartość polifenoli i flawonoidów zależnie od pochodzenia próbki. Maksymalna zawartość związków fenolowych w miodach wzbogaconych pierzgą wynosiła 138,15 mg GAE/100 g, natomiast flawonoidów – 48,31 mg QE/100 g. Odnotowano również istotny wzrost zawartości poszczególnych kwasów fenolowych i flawonoidów w próbkach wzbogaconych pierzgą. Wśród oznaczonych kwasów fenolowych dominujący był kwas galusowy, którego maksymalna zawartość wynosiła 36,09 mg/100 g, a wśród flawonoidów – kemferol (maksymalnie 4,0 mg/100 g). We wszystkich przypadkach dodatek pierzgi do miodu istotnie wpłynął na wzrost jego aktywności przeciwutleniającej i przeciwrodnikowej oraz zdolności redukcyjnej. Aktywność przeciwrodnikowa wzrosła z poziomu 5,65 ÷ 17,71 % w miodach wielokwiatowych do 51,39 ÷ 82,17 % w miodach wzbogaconych. Zdolność redukcyjna wzrosła natomiast z poziomu 1,64 ÷ 6,99 μM Fe(II)/100 g do 11,96 ÷ 27,60 μM Fe(II)/100 g w przypadku miodów wzbogacanych pierzgą. Zaobserwowano istotną korelację liniową pomiędzy zawartością polifenoli ogółem a całkowitą aktywnością przeciwutleniającą i zdolnością redukcyjną.
The objective of the study was to assess the effect of enriching multifloral honey with bee bread on the content of phenolic compounds and antioxidant activity. The research material consisted of multifloral honey and honey enriched with bee bread; the honey was derived from three apiaries located in southern Poland. In the samples, the following was determined: total contents of polyphenol and flavonoids, total antioxidant activity, antiradical activity in the reaction with DPPH•, and reducing power by a FRAP method. The contents of some selected phenolic acids and flavonoids were determined by HPLC. The multifloral honey contains 41.66 ÷ 55.54 mg GAE/100 g of phenolic compounds and 7.49 ÷ 13.05 mg QE/100 g of flavonoids. Enriching the honey with bee bread caused the contents of polyphenols and flavonoids to increase depending on the origin of the sample. In the honey enriched by bee bread, the maximum content of phenolic compounds was 138.15 mg GAE/100 g and that of flavonoids 48.31 mg QE/100 g. Also, a significant increase was reported in the content of individual phenolic acids and flavonoids in the bee bread enriched honey samples. Of all the phenolic acids identified, gallic acid was predominant; its maximum content was 36.09 mg/100 g; of all the flavonoids: kaempferol; its maximum content was 4.00 mg/100 g. In all the cases, enriching honey with bee bread significantly impacted the increase in its antioxidant activity, antiradical activity, and reducing power. The antiradical activity increased from a level of 5.65 ÷ 17.71 % in the multifloral honey to 51.39 ÷ 82.17 % in the enriched honeys. However, the reducing power increased from a level of 1.64 ÷ 6.99 μM Fe(II)/100 g in the multifloral honeys to 11.96 ÷ 27.60 μM Fe(II)/100 g in honey enriched with bee bread. Significant linear correlations between the total phenolic content and the total antioxidant activity and reducing power were reported.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność i stabilność termiczna diastazy występującej w podkarpackich miodach odmianowych
Activity and thermal stability of diastase present in honey from Podkarpacie region
Autorzy:
Wesolowska, M.
Dzugan, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828446.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod
miod lipowy
miod spadziowy
miod wielokwiatowy
miod rzepakowy
miody odmianowe
pozytki pszczele
enzymy
stabilnosc termiczna
aktywnosc enzymatyczna
wlasciwosci przeciwutleniajace
produkty spozywcze
Opis:
Celem pracy było porównanie aktywności diastazy w miodach odmianowych, a także ocena stabilności termicznej enzymu podczas rozpuszczania i długotrwałego przechowywania miodu. Materiał do badań stanowiło 25 miodów odmianowych pozyskanych z pasiek działających na terenie Podkarpacia, w tym wielokwiatowy, nawłociowy, rzepakowy, lipowy i spadziowy. Liczbę diastazową (DN) określono w miodach świeżych, długotrwale przechowywanych i poddanych ogrzewaniu za pomocą testu Phadebas Honey Diastase test. Najwyższą aktywność α-amylazy stwierdzono w miodach nawłociowych i lipowych (odpowiednio: 32,65 i 31,47 DN), a najniższą – w miodach rzepakowych (15,32 DN), przy czym wszystkie badane próbki spełniały limit określony w obowiązujących przepisach. Miody ciemne charakteryzowały się wyższą aktywnością diastazy, współczynnik korelacji Pearsona (r) pomiędzy barwą (mierzoną w jednostkach absorbancji przy λ = 450 nm) a liczbą diastazową miodu wyniósł 0,75. Podczas przechowywania próbek miodu w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 miesiące obserwowano obniżenie aktywności diastazy o 17 ÷ 42 % w zależności od odmiany. Aktywność diastazy malała ze wzrostem temperatury rozpuszczalnika użytego do rozcieńczania miodu, przy czym enzym był stabilny w zakresie 20 ÷ 40 ºC, a po przekroczeniu temp. 60 ºC stwierdzono drastyczną inhibicję jego aktywności. Ponadto roztwór miodu przechowywany w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 h nie tracił aktywności enzymatycznej. Wykazano, że stosowanie miodu do słodzenia ciepłych (poniżej 60 ºC) napojów nie powoduje całkowitej dezaktywacji diastazy.
The objective of the research study was to compare the activity of diastase in varietal honey as well as to evaluate the thermal stability of the enzyme during dissolving and long-term storing honey. The study material consisted of 25 varietal honeys from apiaries located in the Podkarpacie region including multifloral, goldenrod, rape, tilia, and honeydew honeys. The diastase number (DN) was determined using a Phadebas Honey Diastase test in fresh, long-term stored and heated honeys. The highest activity of α-amylase was found for the goldenrod and tilia honeys (32.65 and 31.47 DN, respectively), the lowest for the rapeseed honey (15.32 DN) All the tested samples met the limits as specified in the regulations in force. The dark honeys were characterized by a higher diastatic number than the light honeys, and the Pearson’s correlation coefficient between the colour (measured as an absorbance unit with λ = 450 nm) and the diastase number was 0.751. While storing the honey samples at a temperature of 20 ± 2 ºC for a period of 24 months, a 17 to 42 % decrease in the diastase activity was reported depending on the variety. The diastase activity decreased with the increasing temperature of solvent used to diluted the honey, whereas the enzyme remained stable in the temperature range between 20 and 40 ºC. As soon as the temperature of 60 ºC was exceeded, a drastic inhibition of the enzyme activity was reported. In addition, the honey solution, stored at 20 ± 2 ºC for 24 hours, did not lose enzymatic activity. It was proved that the honey used to sweeten warm (below 60 ºC) beverages did not completely deactivate the diastase.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka owoców pigwowca japońskiego oraz ich zastosowanie w przemyśle spożywczym
Profile of japanese quince fruit and its application in food industry
Autorzy:
Antoniewska, A.
Rutkowska, J.
Adamska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825734.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
pigwowiec japonski
wlasciwosci przeciwutleniajace
sklad chemiczny
przemysl spozywczy
owoce
nasiona
zwiazki polifenolowe
Chaenomeles japonica
wlasciwosci prozdrowotne
antioxidant property
chemical composition
food industry
fruit
seed
polyphenolic compound
healthy property
Opis:
Celem pracy było usystematyzowanie aktualnej wiedzy dotyczącej charakterystyki, składu chemicznego i aktywności biologicznej owoców pigwowca japońskiego (Chaenomeles japonica) oraz przydatności technologicznej owoców i nasion. Wyniki wielu badań potwierdzają właściwości prozdrowotne owoców i ekstraktu Chaenomeles japonica. Owoce pigwowca zawierają związki polifenolowe – flawan-3-ole (katechinę, epikatechinęa, oligomery procyjanidyn). Głównymi związkami fenolowymi w owocach są proantocyjanidyny wykazujące potencjalne właściwości przeciwnowotworowe. Owoce pigwowca zawierają dużo kwasów organicznych, błonnika, pektyn oraz witaminy C. Należą one do grupy owoców o małej zawartości cukrów prostych oraz o dobrych proporcjach fruktozy i glukozy. Owoce pigwowca mogą być wykorzystywane jako naturalny składnik zakwaszający. Ze względu na niskie pH (2,4 ÷ 2,9) nie nadają się do bezpośredniego spożycia. Szczególne cechy sensoryczne owoców warunkują ich szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym jako surowca do produkcji soków, dżemów, przecierów i owoców kandyzowanych. Ponadto są one stosowane jako dodatek do herbat, jogurtów, lemoniad, lodów, twarogu czy wyrobów cukierniczych w celu polepszenia ich właściwości sensorycznych. Z powodzeniem są wykorzystywane jako składnik przetworów wieloskładnikowych, nadając produktom atrakcyjny i oryginalny smak oraz aromat. Wartościowym surowcem odpadowym powstającym w procesie przetwarzania owoców pigwowca japońskiego są nasiona, które mogą być wykorzystywane do pozyskiwania oleju technologią tłoczenia na zimno. Olej z nasion pigwowca charakteryzuje się małą zawartością pierwotnych i wtórnych produktów utleniania oraz składem porównywalnym ze składem powszechnie stosowanych olejów roślinnych.
The objective of the research study was to systematize the current knowledge on the profile, chemical composition, and biological activity of Japanese quince (Chaenomeles japonica) fruit as well as on the technological application of fruit and seeds. The results of many studies also confirm therapeutic properties of Chaenomeles japonica fruit and extracts. The fruit of Japanese quince contains polyphenolic compounds: flavan-3-ols (catechin, epicatechin, and procyanidin oligomers). The major phenolic compounds in fruit, proanthocyanidins, show potential anticancer properties. The quince fruit has a high amount of organic acids, dietary fibre, pectins, and vitamin C. It belongs to the group of fruits with a low content of monosaccharides and the glucose and fructose proportion therein is good. The quince fruit can be used as a natural acidifying component. Owing to its low pH (2.4 ÷ 2.9) value, it is not suitable for direct consumption. The unique sensory qualities of this fruit cause that it has a wide scope of applications in the food industry, i.e. in producing juices, jams, purees and candied fruits. Moreover, it is added to teas, yogurts, lemonades, ice cream, cottage cheese, and confectionery products in order to improve sensory properties thereof. It is successfully applied as a component of compound food preserves since it gives them an attractive original taste and flavour. The seeds of the Japanese quince fruit are a valuable waste material obtained while processing the fruit; they can be utilized to produce a cold-pressed oil. The Chaenomeles japonica seed oil is characterized by a low content of primary and secondary oxidation products and its composition is comparable to the commonly used oils.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena właściwości przeciwutleniających napojów fermentowanych typu perry
Autorzy:
Witt, Paulina
Śmiechowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584648.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
właściwości przeciwutleniające
polifenole
perry
rodnik DPPH·
Opis:
Surowcem do produkcji perry jest przefermentowany sok z gruszek, zwany moszczem gruszkowym. Celem niniejszej pracy było oznaczenie i porównanie potencjału antyoksydacyjnego jako całkowitej zawartości polifenoli oraz aktywności antyutleniającej w próbkach napojów fermentowanych typu perry dostępnych na rynku Trójmiasta. W ramach prowadzonych badań metodą spektrofotometryczną oznaczono ogólną zawartość polifenoli z zastosowaniem odczynnika Folina-Ciocalteu’a oraz aktywność przeciwrodnikową z wykorzystaniem rodnika DPPH·. Uzyskane wyniki wskazują na zróżnicowane właściwości perry dostępnych na polskim rynku pod względem zawartości polifenoli ogółem (140,44÷351,62 mg/l) oraz zdolności do wymiatania wolnych rodników. Napoje imitujące perry zawierają znacznie niższe wartości polifenoli ogółem średnio 133,71 mg/l w stosunku do średniego wyniku perry 225,50 mg/l. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że właściwości przeciwutleniające napojów fermentowanych typu perry są słabsze w porównaniu z właściwościami cydrów i win.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 494; 219-226
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zawartości składników bioaktywnych i właściwości przeciwutleniających proszków wyprodukowanych metodą liofilizacji z wybranych surowców roślinnych
Assessing contents of bioactive constituents and antioxidant properties of powders produced from selected plant materials by freeze-drying method
Autorzy:
Sadowska, A.
Dybkowska, E.
Rakowska, R.
Hallmann, E.
Swiderski, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826371.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
liofilizacja
aktywnosc przeciwutleniajaca
wlasciwosci przeciwutleniajace
surowce roslinne
witamina C
polifenole
karotenoidy
zywnosc funkcjonalna
suplementy diety
Opis:
Celem pracy była ocena zawartości witaminy C, polifenoli i karotenoidów oraz określenie aktywności przeciwutleniającej proszków wyprodukowanych w warunkach przemysłowych z wybranych surowców roślinnych w procesie liofilizacji, a następnie poddanych mikronizacji. Zbadano 12 proszków: owocowych, warzywnych, z pokrzywy i trawy jęczmiennej, cieszących się coraz większym zainteresowaniem konsumentów. Zawartość witaminy C, frakcji polifenoli i karotenoidów w proszkach oznaczono metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej HPLC, aktywność przeciwutleniającą – metodą spektrofotometryczną z zastosowaniem syntetycznego kationorodnika ABTS˙⁺. W zależności od rodzaju badanych surowców roślinnych wytworzone proszki charakteryzowały się zróżnicowaną, dość dużą zawartością badanych substancji bioaktywnych oraz aktywnością przeciwutleniającą. Najwięcej witaminy C zawierały proszki z owoców rokitnika i z jarmużu (odpowiednio: 333 i 348 mg/100 g) oraz proszki z mieszanki czerwonych owoców i warzyw (średnio 486 mg/100 g). Największą zawartością polifenoli ogółem oraz najwyższą aktywnością przeciwutleniającą charakteryzowały się proszki z aronii i borówki czernicy. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że otrzymane proszki, w zależności od ich rodzaju, mogą być wykorzystywane do produkcji żywności funkcjonalnej, żywności specjalnego przeznaczenia żywieniowego i suplementów diety nie tylko ze względu na swoje walory sensoryczne, ale także z uwagi na zawartość cennych składników: naturalnej witaminy C, polifenoli i karotenoidów.
The objective of the research study was to assess the contents of vitamin C, polyphenols, and carotenoids, and to determine the antioxidant properties of industrially produced powders from selected plant materials using a freeze-drying method followed by micronisation. Twelve powders were analyzed: fruit & vegetable powders, nettle powder and barley grass powder; all of them enjoy a growing consumer interest. The contents of vitamin C, various polyphenol fractions, and carotenoids were determined by a highperformance liquid chromatography (HPLC) and the antioxidant properties by a spectrophotometric method using synthetic ABTS˙⁺ cation radicals. Depending on the type of plant materials analyzed, the powders produced were characterized by a diversified, rather high content of bioactive substances tested and by the antioxidant activity. The highest content of vitamin C was found in powders from sea buckthorn and kale fruits (333 and 348 mg / 100 g, respectively) and in powders from a mixture of red fruits and vegetables (486 mg / 100 g). The chokeberry and blueberry powders were characterized by the highest content of total polyphenols and the highest antioxidant activity. Based on the research results obtained, it was found that, depending on the nature of the powders produced, they can be applied to make functional food, food for particular nutritional uses, and dietary supplements; those powders can be applied not only for their sensory qualities but, also, because they contain valuable constituents: natural vitamin C, polyphenols, and carotenoids.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of zinc dialkyldithiophosphate and phenol antioxidant on the efficiency of unsaturated antiwear additives
Wpływ dialkiloditiofosforanu cynku (ZDDP) oraz przeciwutleniacza fenolowego na efektywność nienasyconych dodatków przeciwzużyciowych
Autorzy:
Molenda, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188622.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
antiwear additives
antioxidants
boundary lubrication chemistry
tribological properties
additive interactions
dodatki przeciwzużyciowe
dodatki przeciwutleniające
chemia smarowania granicznego
właściwości tribologiczne
interakcje dodatków
Opis:
The aim of the work was to determine the influence of antioxidants, i.e. 2,6-ditertbuthylphenole (DBF) and zinc dialkyldithiophosphate (ZDDP) on the antiwear (AW) activity of the model lubricant, containing 1% w/w 3-allyloxy-1,2 propandiol in n-hexadecane (C16). The results have shown no negative impact of phenol antioxidant on the overall antiwear efficiency of the unsaturated additive. The other type of antioxidant (ZDDP) not only maintained the initial AW properties of the additive but also enhanced its final efficiency by 80% in comparison to the n-hexadecane containing 1% AW additive. The deposited wear products were examined by SEM/EDS and other spectral techniques, i.e. XPS, FTIR, and SIMS, which allowed the investigation of their chemical structure and the phenomena of boundary lubrication. The observed antiwear effect is associated with the establishment of the boundary layers of both organic and inorganic products formed on the lubricant-surface interface. No inhibition of oxidative processes revealed by AW additive indicates complex tribochemical conversions of a nature that is different from typical radical mechanisms.
Celem pracy było określenie wpływu przeciwutleniaczy, tj. 2,6-di-tert-butylofenolu (DBF) oraz dialkiloditiofosforanu cynku (ZDDP) na aktywność przeciwzużyciową modelowej kompozycji smarowej zawierającej 1% masowy 3-alliloksy-1,2 propanodiolu (AW) w n-heksadekanie (C16). Uzyskane wyniki wskazują, iż nie występuje negatywne oddziaływanie przeciwutleniacza fenolowego na skuteczność przeciwzużyciową dodatku nienasyconego. Innego typu antyoksydant (ZDDP) również nie hamuje efektywnego działania dodatku AW, a wręcz obserwuje się efekt synergizmu przeciwzużyciowego, powodujący obniżenie zużycia testowanego węzła o 80% w porównaniu ze zużyciem skojarzenia smarowanego tylko n heksadekanem z 1% dodatku AW. Deponowane produkty tarcia zbadano za pomocą SEM/EDS i innych metod spektralnych, tj. XPS, FTIR oraz SIMS, co pozwoliło na określenie struktury chemicznej produktów tarcia, a w konsekwencji na wnioskowanie o przebiegających procesach chemicznych podczas smarowania granicznego. Obserwowany efekt przeciwzużyciowy związany jest z tworzeniem warstw granicznych z produktów zarówno organicznych, jak i nieorganicznych powstających na granicy faz środek smarowy–warstwa wierzchnia. Brak inhibitowania procesów oksydacyjnych dodatku AW przez antyutleniacze wskazuje na przebieg złożonych procesów tribochemicznych według innych mechanizmów niż typowe przemiany rodnikowe.
Źródło:
Tribologia; 2017, 275, 5; 47-55
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ udziału nasion wybranych roślin oleistych na jakość chleba pszenżytniego
Effect of selected oil-bearing plant seeds contained in triticale bread on its quality
Autorzy:
Kaszuba, J.
Pycia, K.
Wisniewski, R.
Jaworska, G.
Kuzniar, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826577.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
pszenzyto
rosliny oleiste
dynia
len
slonecznik
nasiona
polifenole
chleb
jakosc pieczywa
wypiek pieczywa
wyroby piekarnicze
przetwory zbozowe
wlasciwosci fizykochemiczne
wartosc odzywcza
wlasciwosci przeciwutleniajace
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu udziału nasion roślin oleistych w mieszance z mąką pszenżytnią na jakość otrzymanego z niej chleba. Udział nasion dyni, lnu oraz słonecznika w mieszance wypiekowej wyniósł 10 % w stosunku do masy mąki. Pieczywo uzyskano metodą bezpośrednią z dodatkiem drożdży. Obliczono wydajność ciasta, upiek, stratę wypiekową całkowitą i wydajność pieczywa. Oznaczono objętość chleba i oceniono jego miękisz, w tym porowatość, barwę w systemie CIE L*a*b* oraz teksturę. Ponadto oznaczono zawartość podstawowych składników odżywczych (białka ogólnego, tłuszczu surowego, skrobi, błonnika surowego oraz związków mineralnych w postaci popiołu całkowitego). Określono także właściwości przeciwutleniające (metodą ABTS˙⁺, DPPH˙ oraz FRAP) chleba i ogólną zawartość związków polifenolowych. Stwierdzono, że udział nasion roślin oleistych w chlebie wpłynął na jego właściwości fizykochemiczne i wartość odżywczą. Wykazano wzrost wydajności ciasta oraz pieczywa, a także zmniejszenie upieku w porównaniu z pieczywem pszenżytnim bez dodatku nasion. Najmniejszą objętością charakteryzował się chleb pszenżytni z udziałem nasion słonecznika, a równocześnie wyróżniał się on najlepszą porowatością miękiszu. Ponadto stwierdzono, że obecność nasion roślin oleistych w układach doświadczalnych wpłynęła na wzrost wartości odżywczej, właściwości przeciwutleniających oraz ogólnej zawartości związków polifenolowych.
The objective of the research study was to assess the effect of oil-bearing plant seeds contained in the flour blend with triticale flour on the quality of breads made thereof. The content of pumpkin, flax, and sunflower seeds in the flour blend was 10 % per weight of the flour. Breads were made using a straight dough method with yeast added. The following was calculated: yield of dough, oven loss, total baking loss, and yield of bread. The volume of the breads produced was measured and the porosity of their crumb, colour (CIE L* a* b*), and texture were assessed. In addition, the content of basic nutrients (total protein, crude fat, starch, crude fibre, and mineral compounds in the form of total ash) was determined. Antioxidant properties (using ABTS˙⁺, DPPH˙, and FRAP methods) were determined as was the content of total poliphenols. It was found that the content of oil-bearing plant seeds in bread had an effect on its physicochemical properties and nutritional value. An increase was reported in the yield of dough and bread as well as a decrease in the value of oven loss compared to the bread without seeds added. The triticale bread with sunflower seeds added was characterized by the smallest volume and, at the same time, it was distinguished by the best porosity of its crumb. Moreover, it was found that the presence of oil-bearing plant seeds in the experimental material caused the nutritional value, antioxidant properties, and content of total poliphenols to increase.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies