Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wielogłosowość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Is that intertext ‘singing’?! ‘Plultiplied’ multivoicedness in Joyce’s Ulysses and its amplification in Italian (re)translations: A case study
    Autorzy:
    Paulis, Monica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520333.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    James Joyce
    dialogizm
    intertekstualność
    retranslacja
    wielogłosowość
    : James Joyce
    dialogism
    intertextuality
    retranslation
    multivoicedness
    Opis:
    Although Mikhail Bakhtin never used the term intertextuality in any of his writings, the dialogic concept that every utterance echoes other utterances and, analogously, every text also echoes other texts, provided the basis for Kristeva’s (1966) theory of intertextuality and has proved to be of fundamental importance for the study of literature ever since. The presence of intertextual elements in a literary text (such as citations of and allusions to other literary works) always represents a challenge to the translator. In this article we explore different types of intertextuality in James Joyce’s Ulysses. During our analysis, we describe how the source text, the first Italian translation, and no less than six subsequent retranslations interact with one another from a dialogic perspective, in the presence of such elements. Because of the abundance of intertextuality, stylistic and linguistic variety, and multivoicedness, Joyce’s masterpiece is a well-known example of apolyphonic novel. While analyzing dialogic interactions taking place within the “macrotext” constituted by the 36 source text and its Italian (re)translations, we therefore also discuss the effects generated by the way in which intertextuality is rendered in (re)translation. The specific ways in which translations recreate the original’s multivoicedness orient the dialogic experience of the recipients of the (re)translations.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 113-132
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narrative Multivocality and Iconicity in Contemporary Fiction in English
    Wielogłosowość narracyjna i ikoniczność we współczesnej prozie anglojęzycznej
    Autorzy:
    Maziarczyk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933920.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wielogłosowość narracyjna
    ikoniczność
    narracja
    współczesna proza anglojęzyczna
    narrative multivocality
    iconicity
    narration
    contemporary fiction in English
    Opis:
    Celem artykułu jest wykazanie, że wielogłosowe struktury narracyjne występujące we współczesnej prozie anglojęzycznej wykazują cechy struktur ikonicznych, tzn. takich, w których forma znaku odzwierciedla jego znaczenie. W zależności do tego, kto jest adresatem narracji, wyróżnić można trzy podstawowe formy konstrukcji tekstu polifonicznego, w którym na tym samym poziomie diegetycznym występuje więcej niż jeden narrator. W powieściach takich jak Talking It Over Juliana Barnesa czy Small Island Andrei Levy grupa narratorów mówi „obok siebie” i każdy z nich kieruje swą wypowiedź za pośrednictwem przywołanego w tekście adresata narracji do czytelnika. Z kolei w Contre-jour Gabriela Jospipovici i Hopeful Monsters Nicholasa Mosleya pojawiają się pary narratorów zwracających się do siebie nawzajem. Ostatnia z omawianych powieści, Maps Nuruddina Farah, jest przykładem tekstu, w którym wszystkie pozornie różne głosy, używające narracji pierwszo- , drugo-, i trzecioosobowej, należą do tej samej postaci, która jest jednocześnie nadawcą i odbiorcą w akcie komunikacji przedstawionym w tekście. W każdym z omawianych tekstów struktura narracyjna okazuje się być ikonicznym odzwierciedleniem jego głównych motywów, takich jak np. współistnienie wielu wersji tych samych wydarzeń i wynikających z tego skomplikowanych relacji międzyludzkich (Talking It Over), brak komunikacji między matką i córką (Contre-jour) czy też problem rozszczepienia jaźni (Maps).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 169-179
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Une poétique du chaos dans Quand je s’appelle oubli chez Laurent Mauvignier
    Autorzy:
    Vandormael, Thomas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083203.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    pronouncement
    polyphony
    allocutive person
    intersubjectivity
    Foucault
    writing of history
    wypowiedzenie
    wielogłosowość
    formy drugoosobowe
    intersubiektywność
    pisarstwo historyczne
    Opis:
    This study aims to report on how the use of the allocutive person suggested by “Ce que j’appelle oubli”, eighth novel by Laurent Mauvignier, subsume many problematics that preside over the renewal of contemporary fictional forms such as the polyphony of narrative voices, the difficulty of placing an ‘I’ narrator confronted with the writing of society and particularly its minorities, as well as the place of silence within/in the literary text.
    Niniejszy artykuł analizuje użycie przez Laurenta Mauvigniera form drugoosobowych w jego ósmej powieści Ce que j’appelle oubli, stawiając zarazem pytanie o jej reprezentatywność dla obserwowanej obecnie odnowy form literackich, dokonującej się wokół refleksji nad narracją wielogłosową, nad trudnościami z konstrukcją narratora pierwszoosobowego konfrontowanego z wyzwaniem, jakim jest pisanie o społeczeństwie i jego mniejszościach, oraz nad rolą milczenia w tekście literackim.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 3; 429-439
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tradycyjny śpiew wielogłosowy w Polsce w perspektywie etnomuzykologii
    Autorzy:
    Dahlig, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687317.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    multipart singing in Poland
    heterophony
    polyphony
    musical borderland
    Carpathians
    tradycyjna wielogłosowość
    heterofonia
    folklor muzyczny
    pogranicza kulturowe
    Karpaty
    Opis:
    The article presents the history of documentation of multi-part singing in Poland and the state of research on this subject. The multi-part singing as the musical and culture phenomenon is regionally limited and can be recorded in Carpathian Mountains and in the north-eastern borderland where the multi-part singing remains in some parishes the common heritage of Poland and Lithuania till today. There are also numerous  examples of spontaneous heterophony in Polish-Belorussian and Polish-Ukrainian musical traditions, but the singing in parallel thirds prevails, particularly among members of the Orthodox Church. The prerequisite of the multipart singing is a slow tempo, not typical of folk songs in ethnic Poland. The review of sources and living practice allow to discuss three historical layers of multipart singing in Poland: 1) the oldest one – heterophony or diaphony in fifths documented since the 15th century, 2) three-part mixed choir influenced by the church practice since the 18th century (north-eastern part of Poland) and 3) parallel thirds in female groups wherever the school-youth-choirs were introduced and the mixed choir movement e.g. in Silesia since the 19th century. Thus the multi-part singing has become both a sign of regional-ethnic specificity and the result of the cultural development.
    Artykuł prezentuje historię dokumentacji wielogłosu wokalnego w Polsce, jako zjawiska muzycznego i kulturowego oraz aktualny stan rozeznania w praktyce śpiewu wielogłosowego.Jako zjawisko międzykulturowe wielogłos zakorzeniony jest na pograniczach etnicznych w Karpatach i na ziemiach wschodnich, gdzie tradycje polskie stykają się z litewskimi, białoruskimi i ukraińskimi. Obok praktyk spontanicznych – paralelizmów tercjowych, kwintowych, oktawowych oraz heterofonii, jako współrozbrzmiewania wariantów – obserwujemy również wpływ chóralnej wielogłosowości, zwłaszcza na Śląsku. Mniejszości narodowe, także na ziemiach zachodnich i północnych Polski, praktykują wielogłos jako wyróżnik podmiotowości kulturowej. Ponadto wielogłos występuje u repatriantów z Rumunii (Górale Czadeccy) i z byłej Jugosławii. Ogólnie, kierując się chronologią względną, możemy wyróżnić trzy warstwy historyczne śpiewu z elementami wielogłosu: 1) heterofonia i diafonia (w kwintach), poświadczana źródłowo od XV wieku; 2) trzygłos mieszany na pograniczu polsko-litewskim (od XVIII wieku); 3) paralelizmy tercjowe w chórach kobiecych, powszechne do dziś na pograniczach etnicznych. Wielogłosowość ilustruje zarówno głęboko zakorzenioną specyfikę kultury (w odniesieniu do muzyki – wielogłos wiąże się z wolnym tempem śpiewu oraz z samowystarczalnością głosu w liturgii prawosławnej), jak i rozwój powszechnej edukacji muzycznej.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Etnograficzne; 2018, 57
    2450-5544
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Etnograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Musical Works of Father Eustachius Wagner (1714–1782) from Krzeszów in the Light of The Litany in Honour of St. Joseph
    Twórczość muzyczna O. Eustachiusa Wagnera (1714–1782) z Krzeszowa w świetle jego Litanii ku czci św. Józefa
    Autorzy:
    Kutrowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040363.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    o. Eustachius Wagner
    Krzeszów
    litania
    św. Józef
    cystersi
    wielogłosowość
    klasycyzm
    Fr. Eustachius Wagner
    litany
    St. Joseph
    Cistercians
    polyphony
    classicism
    Opis:
    Działalność muzyczna o. Eustachiusa Wagnera, w którą wpisuje się także jego twórczość kompozytorska, ściśle jest związana z ośrodkiem muzyczno-liturgicznym opactwa cystersów w Krzeszowie. Stanowi poprzez to odzwierciedlenie rodzimych trendów w muzyce. Ponadto pod względem stylistycznym nawiązuje do ówczesnej muzyki okresu tzw. wczesnego klasycyzmu, zwanego też okresem przedklasycznym. O. Eustachius Wagner żył w latach 1714–1782. Urodził się w miejscowości Nowy Waliszów niedaleko Bystrzycy Kłodzkiej. Wstąpił do zakonu cystersów w klasztorze krzeszowskim, gdzie spędził większość swojego życia. Zasłynął jako znakomity organista, kantor, dyrygent i kompozytor. Współpracował z wieloma innymi ośrodkami muzycznymi Śląska i Europy. Opracował wielogłosowo – z przeznaczeniem na kapelę muzyczną w Krzeszowie – antyfony Maryjne, litanię do św. Józefa, mszę Requiem i ofertorium na święto Maryjne. Lytaniae ex D de Santco Josepho, napisana między 1730 a 1782 rokiem, została przeznaczona dla kapeli krzeszowskiej na chór czterogłosowy jednorodny, dwoje skrzypiec, dwie trąbki i organy. Litania składa się z pięciu części. Zróżnicowane są one między sobą głównie pod względem tonacji, tempa i obsady. W celu uwypuklenia pewnych elementów tekstu kompozy- tor zastosował różne zabiegi kompozytorskie, z których na szczególne uznanie zasługują figury retoryczne.
    Fr. Eustachius Wagner’s musical activities with his work as a composer is closely related to the musical and liturgical centre of the Cistercian abbey in Krzeszów. Accordingly, the music is inspired by the native trends. Furthermore, in terms of the music style, it refers to the period of the so-called Early Classicism, also called the pre-Classicism period. Fr. Eustachius Wagner lived between 1714–1782. He was born in Nowy Waliszów near Bystrzyca Kłodzka. He joined the Cistercian order in the monastery of Krzeszów, where he spent most of his life. He became famous as an excellent organist, cantor, conductor and composer. He used to collaborate with many other music centres in Silesia and in Europe. He composed polyphonically—for the purpose of the music band in Krzeszów—Marian antiphons, the Litany of Saint Joseph, Requiem Mass, and the offertory for the feast of Our Lady. Lytaniae ex D de Santco Jospeho was written between 1730 and 1782. It was earmarked for the band of Krzeszów on a four-voice choir, two violins, two trumpets and the organ. The litany consists of five parts, which differ among one another, primarily in terms of tone, tempo and arrangements. In order to highlight certain elements of the text, the composer applied various composition techniques, among which rhetorical figures deserve special recognition.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 89-112
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies