Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wheat crop" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 52
Tytuł:
Fauna and importance of thrips [Thysanoptera] for rye and winter wheat in Poland. Part I. Fauna of Thysanoptera on rye and winter wheat in Poland
Autorzy:
Zawirska, I
Walkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65383.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
species composition
fauna
rye
Polska
thrips
Thysanoptera
wheat crop
winter wheat
important species
rye crop
Opis:
On the basis of sweep netting samples and young plant and spike samples, the species composition and the incidence of thrips (Thysanoptera) on rye and winter wheat in different regions of Poland have been determined. A list of 49 Thysanoptera species found on these cereal crops and an overview of 11 species referred to "cereal thrips" have been given. The undertaken studies have showed that Haplothrips aculeatus Fab. was dominant on both rye and winter wheat crops.
W latach 1981, 1983-1991 przeprowadzono badania nad występowaniem przylżeńców (Thysanoptera) na uprawach żyta i pszenicy ozimej w różnych rejonach Polski. Na podstawie 280 prób z żyta oraz 310 prób z pszenicy ozimej, zebranych w 36 powiatach należących do 15 województw, ustalono skład gatunkowy wciornastków znalezionych na tych zbożach. W sumie zgromadzono 40 161 osobników dorosłych i larw Thysanoptera należących do 49 gatunków. Wśród nich wyodrębniono grupę „wciornastków zbożowych” obejmującą 11 gatunków: Anaphothrips obscurus (Müller), Aptinothrips rufus (Haliday), Aptinothrips stylifer Trybom, Chirothrips manicatus Haliday, Frankliniella tenuicornis (Uzel), Haplothrips aculeatus (Fabricius), Haplothrips tritici Kurdjumov, Limothrips cerealium Haliday, Limothrips denticornis (Haliday), Stenothrips graminum Uzel i Thrips angusticeps Uzel. Stanowiły one ponad 95% wszystkich zgromadzonych osobników Thysanoptera. Na życie dominowały na terenie Polski dwa gatunki, a mianowicie: Haplothrips aculeatus Fab. (65,2% wszystkich znalezionych na tym zbożu „wciornastków zbożowych”) oraz Limothrips denticornis Hal., stanowiący 27,6% wszystkich osobników. Z pozostałych gatunków „wciornastków zbożowych” liczniej na życie występował Chirothrips manicatus Hal. (2,8% osobników). Na pszenicy ozimej najliczniejszym gatunkiem był Haplothrips aculeatus Fab., który stanowił 48% wszystkich „wciornastków zbożowych”. Na terenie południowo-wschodniej Polski dominował Haplothrips tritici Kurdj., a procentowy udział H. aculeatus spadł do 29%. Wśród innych gatunków zbożowych znalezionych na pszenicy najliczniej wystąpiły: Limothrips denticornis (11,4%) i Frankliniella tenuicornis (5,4%). Pozostałe gatunki „wciornastków zbożowych” wystąpiły na życie i pszenicy ozimej nielicznie, że można je potraktować jako element przypadkowy na tych uprawach.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plant parasitic nematodes in the soil and roots of winter wheat grown in crop rotation and long-term monoculture
Autorzy:
Zaton, K.K.
Skwiercz, A.T.
Adamiak, E.
Szelagowska, P.
Hury, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66002.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant parasite
parasitic nematode
nematode
pathogenic fungi
cereal virus
soil
root
wheat
winter wheat
crop rotation
long-term monoculture
Opis:
The species structure of plant parasitic nematode populations from the rhizosphere of winter wheat grown with crop rotation or in 48-year-old monoculture was analyzed and compared. Dominating species: Bitylenchus dubius, Merlinius microdorus, Paratylenchus neglectus and Heterodera avenae, in monoculture plots, had higher populations than in crop rotation plots. Heterodera avenae eggs and larvae were infected by pathogenic fungi in 68% of the monoculture crops (vs. 65–66% of the cysts from crop rotation), 12–20% of Paratylenchus sp. specimens were colonized by bacteria, mainly by Bacillus penetrans. This study shows nematological changes occurring in long-term wheat breeding, thus providing additional information necessary to fight dangerous viral vectors of the examined cereal.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2018, 58, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The after-effect of long-term reduced tillage systems on the biodiversity of weeds in spring crops
Następczy wpływ wieloletnich uproszczeń w uprawie roli na bioróżnorodność chwastów w zbożach jarych
Autorzy:
Wozniak, A.
Haliniarz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26964.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
biodiversity
weed
plant species
spring crop
spring wheat
durum wheat
oat
plough tillage
ploughless tillage
herbicide treatment
weed number
species composition
long-term tillage system
Triticum aestivum
Triticum durum
Avena sativa
weed infestation
Opis:
A strictly controlled field experiment on traditional and reduced tillage systems as well as herbicide treatment was conducted at the Agricultural Experimental Station of Uhrusk in the years 2007-2011. In the last year of the experiment, the effect of different tillage systems on the level of weed infestation and biodiversity of weeds was determined in all the plots for the crop of common spring wheat Triticum aestivum L., spring durum wheat Triticum durum Desf., and oat Avena sativa L. at two growth stages: tillering (23/24 on BBCH scale) and dough stage (83/85). A higher number and higher air-dry weight of weeds were determined at tillering than at the dough stage. Long-term reduced tillage increased the number of weeds per 1m2 at the tillering stage, contrary to herbicide treatment. At the dough stage, a higher number of weeds was observed in the herbicide treatment and reduced tillage plots compared to traditional tillage. The air-dry weight of weeds at the tillering and dough stages of cereals was significantly higher in the case of herbicide treatment than under the traditional and reduced tillage systems. Weed communities in spring wheat, durum wheat and oat included mostly annual weeds. A higher number of weed species was determined in the plot with long-term herbicide treatment than in the plots with reduced and traditional tillage systems.
Ścisłe doświadczenie polowe z tradycyjną uprawą roli, uproszczoną i herbicydową prowadzono w latach 2007-2011 w Gospodarstwie Doświadczalnym Uhrusk. W ostatnim roku badań we wszystkich obiektach doświadczenia określono wpływ zróżnicowanej uprawy roli na stan zachwaszczenia i bioróżnorodność chwastów w łanie pszenicy zwyczajnej jarej Triticum aestivum L., pszenicy twardej jarej Triticum durum Desf., i owsa siewnego Avena sativa L. w dwóch fazach rozwojowych: krzewienia (23/24 w skali BBCH) i dojrzałości woskowej (83/85). Wykazano większą liczbę i powietrznie suchą masę chwastów w fazie krzewienia zbóż niż w fazie dojrzałości woskowej. Wieloletnia bezorkowa uprawa roli zwiększała w fazie krzewienia zbóż liczbę chwastów na 1 m2 w stosunku do uprawy herbicydowej. W fazie dojrzałości woskowej więcej chwastów wystąpiło w stanowisku po uprawie herbicydowej i bezorkowej niż płużnej. Powietrznie sucha masa chwastów w fazie krzewienia i dojrzałości woskowej zbóż była istotnie większa w warunkach uprawy herbicydowej niż płużnej i bezorkowej. Zbiorowisko chwastów w pszenicy jarej, pszenicy twardej i owsie siewnym stanowiły głównie chwasty krótkotrwałe. Więcej gatunków chwastów stwierdzono na stanowisku po wieloletniej uprawie herbicydowej niż płużnej i bezorkowej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of herbicides on Chenopodium album L. phenology in fodder beet, spring wheat and faba bean crops
Wplyw herbicydow na fenologie komosy bialej w zasiewach buraka pastewnego, pszenicy jarej i bobiku
Autorzy:
Wesolowski, M
Harasim, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27052.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
phenology
herbicide
wheat
faba bean
spring wheat
Chenopodium album
goosefoot
crop
fodder beet
Opis:
The objective of the study was to determine the time of occurrence of the emergence, budding, fruiting and seed shedding stages, as well as the degree of advancement of the white goosefoot fruiting and diaspores shedding stages in fodder beet, spring wheat and faba bean crops under mechanical and chemical weed control. Phenological observations were conducted in the years 2000-2002 at 10-day intervals, starting from the day of crop sowing on alluvial soil made of light loam. Chemically weed controlled objects were treated with herbicides: fodder beet - le- nacil 80%; spring wheat - MCPA 30% + dicamba 4%; faba bean - linuron 50%. It was proven that the times of occurrence and the scale of the studied phenological stages of white goosefoot depended on the crop species, the in-crop weed control method and the pattem of weather conditions in the study years. White goose- foot had the most favourable conditions of growth in the fodder beet crop. The herbicides in the fodder beet and faba bean crops delayed the emergence and the time of occurrence of successive white goosefoot growth stages. These agents also decreased the degree of diaspores shedding by the weed species studied. The most white goosefoot specimens shed fruits on the mechanically weed controlled plots. The diaspores dissemination was promoted by a warm and moist growing season.
Celem badań było określenie terminu pojawu fazy wschodów, pąkowania, owocowania i osypywania nasion, a także stopnia zaawansowania faz owocowania i osypywania diaspor komosy białej w zasiewach buraka pastewnego, pszenicy jarej i bobiku, odchwaszczanych mechanicznie i chemicznie. Obserwacje fenologiczne prowadzono w latach 2000-2002 w odstępach 10-dniowych, począwszy od dnia siewu roślin uprawnych, na madzie właściwej wytworzonej z glin lekkich. Obiekty odchwaszczane chemicznie pielęgnowano herbicydami: burak pastewny - lenacyl 80%; pszenica jara - MCPA 30% + dicamba 4%; bobik - linuron 50%. Dowiedziono, że terminy pojawu i wielkość badanych faz fenologicznych komosy białej zależały od gatunku rośliny uprawnej, sposobu odchwaszczania zasiewów oraz układu warunków pogodowych w latach badań. Najkorzystniejsze warunki rozwoju znajdowała komosa biała w uprawie buraka pastewnego. Herbicydy w uprawie buraka pastewnego i bobiku opóźniały wschody i termin pojawienia się kolejnych faz rozwojowych komosy białej. Środki te zmniejszały również stopień osypywania diaspor przez badany gatunek chwastu. Najwięcej egzemplarzy komosy białej osypywało owoce na poletkach odchwaszczanych mechanicznie. Disseminacji diaspor sprzyjał ciepły i wilgotny sezon wegetacyjny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ gęstości oraz terminu siewu na elementy struktury plonu i plon odmian pszenicy ozimej w warunkach gleby lekkiej
Influence of seeding density and seeding date on the characters of yield structure components and the yield of winter wheat cultivars on light soil
Autorzy:
Weber, R.
Biskupski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46997.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
gestosc siewu
gleby lekkie
odmiany roslin
plonowanie
pszenica ozima
struktura plonu
terminy siewu
uprawa roslin
crop structure
light soil
plant cultivar
plant cultivation
sowing density
sowing term
winter wheat
yielding
Opis:
Celem pracy była analiza wpływu wybranych komponentów plonu na plon odmian pszenicy ozimej w zależności od terminu i gęstości siewu. Badania przeprowadzono w latach 2004-2006 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Jelczu-Laskowicach na glebie kompleksu żytniego dobrego. Analizowano następujące czynniki: I – terminy siewu pszenicy ozimej: 14-16 września, 1-3 października, 15-17 października; II – dwie gęstości siewu: l1 – 300 ziaren·m-2; l2 – 450 ziaren·m-2 oraz czynnik III – odmiany pszenicy ozimej: Finezja, Rywalka, Kobiera, Satyna, Bogatka i Zawisza. Siewy wczesne i w optymalnym terminie wpłynęły na wyższe plony odmian pszenicy ozimej w porównaniu z siewami wykonanymi w terminie opóźnionym o dwa tygodnie. Zmniejszona gęstość siewu w terminie przyśpieszonym o dwa tygodnie w stosunku do terminu optymalnego stymulowała wzrost plonów niektórych odmian pszenicy ozimej. Wyższe plony odmiany Kobiera i Satyna uwarunkowane były zwiększoną liczbą kłosów na jednostce powierzchni oraz masą i liczbą ziaren z kłosa.
The research aimed at the analysis of the influence of selected yield characters on the yield of winter wheat cultivars depending on the seeding date and density. Experiments were carried out over 2004-2006 at the Agricultural Experiment Station, the Institute of Soil Science and Plant Cultivation, Jelcz-Laskowice, on good rye complex soil. The following factors were analyzed: factor I – dates of winter wheat seeding: September 14-16, October 1-3, October 15-17; factor II – two seeding densities: l1 – 300 grains·m-2, l2 – 450 grains·m-2; factor III – winter wheat cultivars: Finezja, Rywalka, Kobiera, Satyna, Bogatka and Zawisza. Early seeding and at optimal dates resulted in higher yields of winter wheat cultivars as compared with seedlings sown at the date delayed by two weeks. A decreased seeding density at the date two weeks earlier as compared with the optimal date can enhance yields in some winter wheat cultivars. Higher yields in Kobiera and Satyna depended on an increased number of heads per area unit and the weight and number of grains per head.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wysokości ścierniska przedplonu i sposobu uprawy roli na plonowanie kilku odmian pszenicy ozimej
The effect of forecrop stubble height and soil tillage system on yielding of some winter wheat cultivars
Autorzy:
Weber, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/238669.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
system uprawy
odmiana
pszenica ozima
pozostałości pożniwne
soil tillage system
winter wheat
cultivar
crop residues
Opis:
Celem pracy była analiza plonowania wybranych odmian pszenicy ozimej w warunkach zróżnicowanej wysokości ścierniska i różnych systemów uprawy roli. Badania przeprowadzono w latach 2008-2010 na glebie kompleksu żytniego dobrego. Doświadczenie trzyczynnikowe założono w układzie split-split-plot. Czynnikiem I był sposób zbioru przedplonu pszenicy: a) niskie ściernisko (10 cm), b) wysokie ściernisko (40 cm). W ramach czynnika II rozlosowano systemy uprawy roli: a) siew bezpośredni, b) uprawa bezpłużna, c) uprawa konwencjonalna - płużna. Czynnikim III były odmiany pszenicy ozimej: a) Mewa, b) Rapsodia, c) Legenda. Stosując bezpłużne systemy po przedplonach zbożowych, uzyskuje się mniejsze plony pszenicy niż w warunkach konwencjonalnej uprawy. Pozostawiając wysokie ściernisko i prawidłowo dobierając odmianę, można jednak osiągnąć większe lub porównywalne plony tego gatunku. Niezależnie od systemu uprawy roli i wysokości ścierniska, liczba kłosów na jednostce powierzchni jest decydującym elementem, wpływającym na wielkość plonu pszenicy ozimej.
The study analysed yielding of selected winter wheat cultivars under conditions of differentiated stubble height and various soil tillage systems. Investigations conducted within years 2008-2010, were localized on good rye soil complex. Experiment in split-split-plot design included three experimental factors. Factor I - harvest technique of wheat forecrop: a) low (10 cm) stubble, b) high (40 cm) stubble. Factor II dealt with various soil tillage systems: a) direct sowing, b) simplified (ploughless) tillage, c) conventional tillage (ploughing). Within factor III the wheat cultivars: a) Mewa, b) Rapsodia, c) Legenda, were evaluated. At the use of ploughless tillage after cereal forecrops, decreased wheat yields were obtained, as compared with conventional tillage. However, at high stubble stand and properly matched wheat cultivar, it was possible to achieve comparable, or even higher yields of winter wheat. Irrespective of soil tillage system and height of stubble, the number of ears per area unit was a main component affecting the yield of winter wheat.
Źródło:
Problemy Inżynierii Rolniczej; 2011, R. 19, nr 1, 1; 31-39
1231-0093
Pojawia się w:
Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nitrogen content and uptake by spring wheat and undersown Persian clover depending on plant density
Autorzy:
Wanic, M.
Mysliwiec, M.
Orzech, K.
Michalska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1189783.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
nitrogen content
nitrogen uptake
wheat
spring wheat
undersowing
Persian clover
plant density
cover crop
Opis:
In 2010-2012, a pot experiment was conducted in order to assess the impact of a sowing method and density of spring wheat and Persian clover on their uptake and content of nitrogen in different parts of the plants. The plants were grown in the following variants: a mixture, pure sowing, higher density (recommended in agricultural practice) and density reduced by 20%. Observations were performed in the following wheat development growth stages (BBCH): leaf development (12-14), tillering (21-23), stem elongation (31-32), inflorescence emergence (54-56) and ripening (87-89). The experiment included determinations of dry matter in different parts of plants (aerial organs, roots) and of the nitrogen content in dry matter. Based on the results, the total nitrogen content was determined in both species. The data were also used to calculate nitrogen translocation from the wheat vegetative mass to grain, and to calculate selected competition indicators. It was demonstrated that - regardless of the density of plants - the nitrogen uptake by spring wheat and Persian clover in the mixed sowing was lower than in the pure sowing treatment. Mixed sowing caused a more limited nitrogen uptake by the aerial parts of both species than by their roots. No impact was demonstrated of the plant density on the nitrogen uptake by different parts of spring wheat. Persian clover in pots with the lower sowing density absorbed less nitrogen than in pots with the recommended density. Nitrogen translocation from the vegetative parts to the grain of spring wheat between the inflorescence emergence and ripening stages was more effective in the mixture than in the pure sown plants. In mixed sowing, after nitrogen uptake, wheat proved to be a stronger competitor than Persian clover during the whole plant growing period.
Źródło:
Journal of Elementology; 2016, 21, 1; 231-246
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nitrogen content and uptake by spring wheat and undersown Persian clover depending on plant density
Autorzy:
Wanic, M.
Mysliwiec, M.
Orzech, K.
Michalska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14801.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
nitrogen content
nitrogen uptake
wheat
spring wheat
undersowing
Persian clover
plant density
cover crop
Opis:
In 2010-2012, a pot experiment was conducted in order to assess the impact of a sowing method and density of spring wheat and Persian clover on their uptake and content of nitrogen in different parts of the plants. The plants were grown in the following variants: a mixture, pure sowing, higher density (recommended in agricultural practice) and density reduced by 20%. Observations were performed in the following wheat development growth stages (BBCH): leaf development (12-14), tillering (21-23), stem elongation (31-32), inflorescence emergence (54-56) and ripening (87-89). The experiment included determinations of dry matter in different parts of plants (aerial organs, roots) and of the nitrogen content in dry matter. Based on the results, the total nitrogen content was determined in both species. The data were also used to calculate nitrogen translocation from the wheat vegetative mass to grain, and to calculate selected competition indicators. It was demonstrated that - regardless of the density of plants - the nitrogen uptake by spring wheat and Persian clover in the mixed sowing was lower than in the pure sowing treatment. Mixed sowing caused a more limited nitrogen uptake by the aerial parts of both species than by their roots. No impact was demonstrated of the plant density on the nitrogen uptake by different parts of spring wheat. Persian clover in pots with the lower sowing density absorbed less nitrogen than in pots with the recommended density. Nitrogen translocation from the vegetative parts to the grain of spring wheat between the inflorescence emergence and ripening stages was more effective in the mixture than in the pure sown plants. In mixed sowing, after nitrogen uptake, wheat proved to be a stronger competitor than Persian clover during the whole plant growing period.
Źródło:
Journal of Elementology; 2016, 21, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tan spot epiphytosis in winter wheat and triticale crop - comparative studies
Epifitoza brunatnej plamistosci lisci w uprawie pszenicy i pszenzyta - badania porownawcze
Autorzy:
Wakulinski, W
Zamorski, C.
Schollenberger, M.
Nowicki, B.
Kachlicki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27194.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Pyrenophora tritici-repentis
plant disease
plant breeding
tan spot
wheat
triticale
cereal
crop
leaf spot disease
winter wheat
epiphytosis
winter triticale
Opis:
Development of tan spot epiphytosis in wheat and triticale has been investigated during three years of cropping seasons 1998-2001. The infection level of plants was scored in four stages of cereals development at the end of tillering (GS 29), shooting (GS 35-37), heading (GS 55-59) and milk maturity (GS 73-77). The monitoring performed on population of 327 wheat and 352 triticale genotypes indicated that the both cereals can be heavy infected by P. tritici-repentis, although the reaction of these hosts differed significantly. On triticale developed small, minute black spots usually without typical for wheat yellow halo. Moreover, the progress of tan spot of triticale over time was less rapid and disease intensity lower in the all plant growth stages during three years of studies.
Badano rozwój epifitozy brunatnej plamistości liści w uprawie pszenicy i pszenżyta w okresie trzech sezonów wegetacyjnych obejmujących okres 1998-2001. Stopień porażenia roślin oceniano stosując pięciostopniową skalę i przeprowadzano w fazach: krzewienia, strzelania w źdźbło, kłoszenia i dojrzałości mlecznej zbóż. Wykonany monitoring obejmujący populację 327 genotypów pszenicy i 352 pszenżyta wskazał, że obydwa gatunki mogą ulegać silnemu porażeniu. Stwierdzono, że porażenie pszenżyta we wszystkich fazach rozwojowych trzech kolejnych sezonów wegetacyjnych było istotnie niższe niż pszenicy a przebieg epifitozy mniej gwałtowny. Poza istotnymi różnicami o charakterze ilościowym na pszenżycie w początkowych fazach rozwoju choroby reagowało tworząc bardzo drobne nekrozy bez typowego dla pszenicy halo.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drivers of Cereal Production Efficiency Improvement in Kazakhstan – the Case of the Kostanay Region
Autorzy:
Uteulin, Valentin
Zhientaev, Sansyzbay
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202149.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
cereal production
food security
crop yield
food insecurity
cereal crop
wheat
Opis:
The COVID-19 outbreak has seriously affected the global food security at a time when it was significantly compromised by the effects of climate change and armed conflicts. The impact of the pandemic and quarantine restrictions imposed in response to the deadly virus brought humanity face-to-face with a new threat – that of food insecurity – which contributed to a high social demand for state-of-the-art methods of improving the cereal production efficiency. The aim of the study is to develop and implement a methodological approach to enhancing the cereal production efficiency. The methodology of the study relies on time series that made it possible to determine the main trends in regional cereal production and make projections. Application of the suggested approach in the Kostanay region revealed that this region was among the key cereal producers in the country. In 2019, the region was affected by extreme weather, which caused a sharp decline in cereal production. The present study, however, projects large opportunities for cereal production growth in the region and a significant increase in cereal production in the future. In addition, the paper suggests the following action plan to improve efficiency of the cereal production sector in the Kostanay region: streamlining of state support arrangements for cereal producers; development of affordable crop insurance products; systemic steps to increase cereal yields; development of logistic infrastructure; comprehensive monitoring of cereal production to develop a system of rapid response to changes in the external environment.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2022, 23, 10; 1--10
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of barley- and wheat-specific forms of Wheat dwarf virus in their vector Psammotettix alienus by duplex PCR assay
Autorzy:
Trzmiel, K.
Klejdysz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66781.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
wheat dwarf virus
virus
cereal crop
detection
barley
Psammotettix alienus
Hemiptera
Auchenorrhyncha
Cicadellidae
leafhopper
duplex polymerase chain reaction
Opis:
Wheat dwarf virus (WDV) has been one of the most common viruses on cereal crops in Poland in the last years. This single stranded DNA virus is transmitted by the leafhopper spec, Psammotettix alienus (Dahlb.) in a persistent manner. It induces yellowing and streaking of leaves, dwarfing or even death of infected plants. The presence of barley- and wheat-specific forms of WDV (WDV-B and WDV-W) and their vector were previously reported in the country, however the literature data did not include any information on the infectivity of the vector in Poland. A duplex polymerase chain reaction (PCR) procedure was developed and optimized for simultaneous detection and differentiation of both forms in the vector. Two sets of primers amplify 734 bp and 483 bp specific fragments for WDV-W and WDV-B, respectively. The results were verified by a sequencing method. The studies were carried out on insect samples collected in autumn from four different locations in Greater Poland. The results confirmed the presence of WDV-W in the tested samples. They also suggested the concomitant of both forms of the virus in the vector. Additional studies to determine virus-vector relationships should be undertaken.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2018, 58, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of zinc and copper soil contamination on the transpiration intensity and stomal index of winter crop wheat seedlings
Wplyw zanieczyszczenia gleby cynkiem i miedzia na intensywnosc transpiracji oraz indeks szparkowy siewek pszenicy ozimej
Autorzy:
Stolarska, A
Wrobel, J.
Wozniak, A.
Marska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13981.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
winter crop
wheat
seedling
transpiration intensity
zinc
stoma index
copper
winter wheat
soil contamination
Opis:
In the study, the physiological response of wheat plants to the effect of metal salts was examined by measuring gaseous exchange transpiration parameters, such as transpiration intensity, stomatal conductivity and stomata count per 1 mm2 of the leaf under- and upperside. The study was carried out using the gley soil [black earth] of granulometric composition of loam collected from the plough-humus horizon of 0-10 cm depth. The soil was contaminated with different pollutant doses, i.e. 0 (control), 0.05, 0.5, 5 and 50 mmol·kg-1. Each combination was seeded with 10 wheat grains. Two-factor analysis of variance was used, with the type of applied salt (ZnSO4 and CuSO4) being the first factor and its dose the second one. The significance of factors was examined with Tukey's test (p<0.05). A delayed germination of seeds was observed in relation to the control in soil samples contaminated with 5 mmol·kg-1 (both salts). The seedlings examined showed large differentiation in their response to Zn and Cu; in the case of CuSO4, transpiration was much lower than under the effect of ZnSO4. The transpiration intensity was the lowest after application of copper salts in a concentration of 5 and 50 mmol-kg1, whereas the highest one was observed in zinc concentration of 5 mmol·kg-1. The soil contamination with a dose of 0.05 and 50 mmol·kg-1 resulted in a significant decrease of stomatal conductivity in relation to the control. The examined heavy metals significantly affected the stomatal count only on the leaf underside, where it increased at the highest concentration of heavy metals, i.e. 50 mmol·kg-1.
Reakcję fizjologiczną roślin pszenicy na działanie soli metali badano mierząc parametry wymiany gazowej, takie jak: intensywność transpiracji, przewodność szparkowa oraz liczba aparatów szparkowych na 1 mm2 dolnej i górnej epidermy blaszki liściowej. Badania przeprowadzono z użyciem czarnej gleby o składzie granulometrycznym gliny, pobranej z poziomu orno-próchniczego z głębokości 0-10 cm. Glebę zanieczyszczono różnymi dawkami polutantów: 0 - kontrola; 0,05; 0,5; 5; 50 mmol·kg-1. Do wszystkich wariantów wysiano po 10 nasion pszenicy. Zastosowano dwuczynnikową analizę wariancji: pierwszym czynnikiem był rodzaj zastosowanej soli (ZnSO4, CuSO4), a drugim dawka. Istotność czynników testowano testem Tukeya na poziomie 0,05. Zaobserwowano opóźnione kiełkowanie nasion w stosunku do kontroli w glebie zanieczyszczonej dwoma rodzajami soli w ilości 5 mmol·kg-1. Stwierdzono, że badane rośliny różnie reagowały na zastosowany metal. W przypadku soli miedzi transpiracja roślin była znacznie mniejsza niż w przypadku soli cynku. Intensywność transpiracji była najmniejsza po zastosowaniu soli miedzi w stężeniu 5 i 50 mmol·kg1, natomiast największe natężenie transpiracji wykazano po zastosowaniu soli cynku w stężeniu 5 mmol·kg-1. Zanieczyszczenie gleby dawką 0,05 i 50 mmol-kg-1 spowodowało znaczne zmniejszenie przewodności szparkowej w stosunku do kontroli. Badane metale ciężkie wpłynęły istotnie na liczbę aparatów szparkowych jedynie na dolnej epidermie blaszki liściowej, gdzie ich liczba zwiększyła się po zastosowaniu dawki 50 mmol·kg-1 metali ciężkich.
Źródło:
Journal of Elementology; 2007, 12, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie, stan odżywienia oraz efektywność wykorzystania składników nawozowych przez dawne i współczesne odmiany pszenicy ozimej w ekologicznym systemie produkcji roślinnej
Evaluation of yielding, nutrient status and efficiency of nutrient uptake by selected modern and old winter wheat cultivars in organic crop production system
Autorzy:
Stalenga, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334777.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
plonowanie
odżywienie
składniki nawozowe
pszenica ozima
odmiana
uprawa ekologiczna
yielding
winter wheat
organic production
crop
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była ocena plonowania, stanu odżywienia podstawowymi makroelementami oraz efektywność wykorzystania składników nawozowych (NPK) przez dawne i współczesne odmiany pszenicy ozimej uprawiane w ekologicznym systemie produkcji roślinnej. Do przeprowadzenia badań wykorzystano doświadczenie polowe założone w 1994 r. w Stacji Doświadczalnej IUNG w Osinach, którego celem jest porównywanie różnych systemów produkcji roślinnej. Badania prowadzono w latach 2005-2007 na polu pszenicy ozimej w systemie ekologicznym. W doświadczeniu testowano sześć współczesnych odmian pszenicy ozimej (Kobra, Roma, Korweta, Sukces, Zyta, Mewa), trzy dawne odmiany: Ostkę Kazimierska Kujawianka Więcławicka i Wysokolitewka Sztywnosłoma, a także odmianą Schwabenkorn ozimej formy pszenicy orkisz. Największe i najbardziej stabilne plony spośród testowanych odmian pszenicy ozimej średnio w całym okresie badań uzyskiwała odmiana Żyta - 4,36 t/ha oraz Roma i Sukces - 4,05 t/ha. Odmiany współczesne pszenicy ozimej uzyskały plony średnio o około 1,5 t/ha większe, niż tzw. odmiany dawne. Uzyskane wyniki badań wskazują, iż odmianami pszenicy ozimej bardziej przydatnymi do uprawy w rolnictwie ekologicznym są jakościowe odmiany Żyta i Sukces, a także oścista odmiana Mewa. Dawne odmiany pszenicy ozime mają ograniczoną przydatność do uprawy w rolnictwie ekologicznym ze względu na wyraźnie niższą wydajność oraz większe porażenie aparatu asymilacyjnego przez patogeny grzybowe. Istotnym kryterium oceny przydatności odmian do systemu ekologicznego wydaje się być zdolność do efektywnego pobrania składników nawozowych z gleby oraz ich skuteczna redystrybucja do części generatywnych.
Evaluation of yielding, nutrient status and efficiency of nutrient uptake by selected modern and old winter wheat cultivars in organic crop production system was the aim of the research. The research was based on a special field experiment established in 1994 at the Experimental Station in Osiny on a grey-brown podzolic soil in which different crop production systems (organic, integrated and conventional) are compared. The research was conducted in 2005-2007 on the field of winter wheat in the organic system. Six different cultivars of common winter wheat (Mewa, Roma, Kobra, Sukces, Zyta and Korwetta) and one cultivar of spelt winter wheat (Schwabenkorn) were compared. Moreover 3 old cultivars of winter wheat were taken into account: Wysokolitewka Sztywnosłoma, Kujawianka Więcławicka, Ostka Kazimierska. The largest and the most stable grain yields of winter wheat were noted for modern cultivars. Among them Zyta (4.36 t/ha), Sukces and Roma (4.05 t/ha) gave the largest yields. Old winter wheat cultivars yielded on the level of about 1,5 t less in comparison to modern ones. The results of the research showed that modern, quality cultivars Zyta and Sukces, as well as husky cultivar Mewa are better adapted for organic farming than old ones. Old cultivars are worse adapted, because they give smaller yields and their leaves are more infested by fungal pathogens. An important criteria of cultivar seleetion for organic farming should be firstly high resistance on fungal pathogens and secondly ability to effective uptake of nutrients and their distribution to generative parts of plant.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2009, 54, 4; 106-119
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środowiskowe i produkcyjne skutki przyorywania słomy – wyniki wieloletniego doświadczenia polowego
Environmental and production effects of straw incorporation – results of a long-term field experiment
Autorzy:
Smagacz, Janusz
Kopiński, Jerzy
Martyniuk, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216495.pdf
Data publikacji:
2022-11-04
Wydawca:
Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
Tematy:
słoma
przyorywanie
próchnica
zmianowanie roślin
pszenica ozima
pszenżyto ozime
rzepak
plony
właściwości gleby
straw
incorporation
soil organic matter
crop rotation
winter wheat
winter triticale
rape
yields
soil properties
Opis:
Celem badań przedstawionych w niniejszym opracowaniu było poznanie długofalowych skutków środowiskowych i produkcyjnych różnej częstotliwości przyorywania słomy w zmianowaniu ozimin: rzepak-pszenica-pszenżyto. W wyniku wieloletniego (21 lat) nieprzyorywania słomy żadnej z roślin uprawianych w wymienionym zmianowaniu, zawartość w glebie próchnicy spadła z początkowej wartości 14,6 g∙kg-1 s.m. do 14,4 g∙kg1s.m. gleby, natomiast przyorywanie słomy jednej rośliny w zmianowaniu, czyli rzepaku, spowodowało zwiększenie zawartości próchnicy w badanej glebie do 15,0 g∙kg-1 s.m. gleby. Pozostawianie i przyorywanie słomy dwóch roślin w zmianowaniu, tj. rzepaku i pszenicy, przyczyniło się do jeszcze większego wzbogacenia gleby w próchnicę, a przyorywanie słomy wszystkich 3 gatunków roślin skutkowało największym przyrostem zawartości (do 16,2 g∙kg-1 s.m.) tego składnika w glebie. W przeprowadzonych badaniach nie stosowano wapnowania gleby i w efekcie jej odczyn we wszystkich obiektach doświadczalnych obniżył się z początkowej wartości pH 6,2 do pH 5,0 - 5,1, najprawdopodobniej na skutek wieloletniego stosowania nawozów mineralnych, a zwłaszcza stosunkowo wysokich dawek N pod rzepak. W porównaniu do wartości wyjściowych, zawartość przyswajalnego potasu (K2O) w glebie zwiększyła się, natomiast zmniejszyła się zawartość przyswajalnego fosforu (P2O5) i magnezu (Mg), zapewne w wyniku obniżenia się odczynu gleby. W omawianym doświadczeniu stosowanie słomy nie dało wyraźnych efektów nawozowych w postaci istotnych przyrostów plonów (w stosunku do obiektu bez słomy) ziarna badanych zbóż, tylko w przypadku rzepaku stwierdzono lepsze plonowanie tej rośliny wraz ze wzrostem częstotliwości przyorywania słomy w zmianowaniu. Uzyskane wyniki wskazują, że w trosce o dobry stan gleb, rolnicy prowadzący gospodarstwa bezinwentarzowe i stosujący uproszczone płodozmiany zbożowe, powinni przyorywać słomę co najmniej jednej rośliny, a najlepiej dwóch, bowiem prowadzi to do nagromadzania się w glebie próchnicy, która ma duży wpływ na biologiczne, chemiczne i fizyczne właściwości gleb.
The aim of this study was to analyze long-term environmental and production effects of the frequency of straw incorporation into the soil in the rotation of winter crops: rape-wheat-triticale. After 21 years of crop rotation with straw removal the SOM level in the soil decreased to 14.4 g∙kg-1 soil DM, compared to that in 1997 (14.6 g∙kg-1). However, when straw of one crop (rape) per rotation was incorporated the content of SOM increased to 15.0 g∙kg-1 soil DM, and to 15.6 and 16.0 g∙kg-1 when straw of two and three crops, respectively, was ploughed in. Straw retention had also a beneficial effect on the content of labile fractions of SOM (hot water extractable C and N). In this study no soil liming was applied which resulted in soil pH decrease from the initial pH 6.2 to pH 5.0-5.1 at the end of the experiment. In comparison to the initial values, the soil contained more available K2O and lower amounts of P2O5 and Mg, probably due to soil acidification. Grain yields and yield components of wheat and triticale were not significantly affected by straw incorporation, but in the case of rape seed yields increased with more frequent straw incorporation. The presented results indicate, that farmers practicing non-livestock farming or simplified cereal rotations in the care of soil quality should retain on the field and plough in straw of at least one crop, or preferably two crops per rotation, as it results in the accumulation soil organic matter and thus in the improvement of biological, chemical and physical soil properties.
Źródło:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego; 2022, 108, 2; 32-43
1232-3578
2719-8901
Pojawia się w:
Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Share of anthropophytes in the crop sequence: winter wheat - maize - spring wheat depending on tillage system
Udział antropofitów w następstwie roślin: pszenica ozima, kukurydza, pszenica jara w zależności od sposobu uprawy roli
Autorzy:
Sekutowski, T.R.
Smagacz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27002.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
anthropophyte
crop sequence
winter wheat
maize
spring wheat
wheat
tillage system
Opis:
An experiment, conducted over the period 2008–2010, evaluated the effect of tillage system on the occurrence and species composition of anthropophytes in winter wheat, maize and spring wheat. Regardless of crop plant and tillage system, anthropophytes (73.9%), represented by archaeophytes and kenophytes, were the main component of the flora in the crops studied, whereas apophytes accounted for the remaining 26.1%. Most archaeophytes (13 species) were found in the spring wheat crop under no-tillage, while their lowest number (6 species) occurred in the spring wheat crop under conventional tillage. The only kenophyte, Conyza canadensis, was found to occur in the spring wheat and maize crops in the no-tillage system. The following taxa were dominant species among archeophytes: Geranium pusillum, Anthemis arvensis, and Viola arvensis (regardless of tillage system and crop plant), Anthemis arvensis (in spring wheat – conventional tillage), Echinochloa crus-galli and Setaria glauca (in maize – reduced tillage and no-tillage), Chenopodium album (in maize – no-tillage) as well as Apera spica-venti, Anthemis arvensis and Papaver rhoeas (in winter wheat – no-tillage).
W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 2008–2010 oceniano wpływ systemu uprawy roli na występowanie oraz skład gatunkowy antropofitów w pszenicy ozimej, kukurydzy i pszenicy jarej. Niezależnie od rośliny uprawnej oraz zastosowanego systemu uprawy roli, główny składnik flory w badanych roślinach uprawnych stanowiły antropofity (73,9%), reprezentowane przez archeofity i kenofity, natomiast pozostałe 26,1% przypadało na apofity. Najwięcej archeofitów stwierdzono w uprawie zerowej w łanie pszenicy jarej (13 gatunków), a najmniej w uprawie tradycyjnej w łanie pszenicy ozimej (6 gatunków). Jedyny stwierdzony kenofit – Conyza canadensis, występował tylko w uprawie zerowej w łanie pszenicy jarej oraz kukurydzy. W obrębie archeofitów gatunkami dominującymi były następujące taksony: Geranium pusillum, Anthemis arvensis i Viola arvensis (niezależnie od sposobu uprawy roli i rośliny uprawnej), Anthemis arvensis (w pszenicy jarej – uprawa tradycyjna), Echinochloa crus-galli i Setaria glauca (w kukurydzy – uprawa uproszczona i zerowa), Chenopodium album (w kukurydzy – uprawa zerowa) oraz Apera spica-venti, Anthemis arvensis i Papaver rhoeas (w pszenicy ozimej – uprawa zerowa).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 52

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies