Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wersyfikacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Gry (dy)wersyfikacyjne, czyli o praktykowaniu poetyki w dydaktyce uniwersyteckiej
    (Di)versification games, i.e. on practicing poetics at the university level
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1109619.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    versification
    poetics
    literary theory
    interpretation
    wersyfikacja
    poetyka
    teoria literatury
    interpretacja
    Opis:
    Artykuł omawia miejsce i zadania poetyki w uniwersyteckim kształceniu polonistycznym, która wprowadza studentów w podstawy teorii literatury oraz przygotowuje do praktykowania sztuki interpretacji. Szczególną uwagę autorka poświęca roli wersyfikacji w edukacji filologicznej, podkreślając jej strukturalistyczne tradycje oraz dążenie do semantyzacji i antropologizacji wersologicznych chwytów. Dzięki badaniom form wierszowych możliwe jest pożądane zbliżenie teorii do literatury, które pociąga za sobą sfunkcjonalizowanie wyborów wersyfikacyjnych w konkretnym, historycznie i społecznie określonym kontekście, tym samym włączając wersologię w przestrzeń współczesnej refleksji humanistycznej. Konieczne jest także dowartościowanie tej problematyki w kształceniu akademickim i jej dywersyfikacja poprzez przywoływanie również na przedmiotach historycznoliterackich.
    The article discusses poetics’ significant place and role in the university literary didactics – it is a subject which introduces students into rudiments of literary theory and prepares them to practice the art of interpretation. The author focuses on the role of versification in philological education and underlines its structuralist tradition and tendency towards semantization and antropologization versificational devices. Researching verse enables desirable closeness of literature and theory which results in functionalizing versificational choices in concrete, historically and socially definite context – in this aspect versification becomes an object of modern humanistic thought. The author proclaims the necessity of enhancing the status of this problematics in academic training as well as its diversification through discussing versology also within historic-literary curricula.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2016, 4; 97-108
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ruch i znaczenie (w) przerzutni
    Motion and meaning in enjambment
    Autorzy:
    Mastalski, Arkadiusz Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25132832.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    enjambment
    motion
    meaning
    versification
    verse
    przerzutnia
    ruch
    znaczenie
    wersyfikacja
    wiersz
    Opis:
    Praca przedstawia konceptualizację zmian funkcjonalnych, jakie kształtowały się w rozwoju zjawiska formy wierszowej oraz nieodłącznie z nią związanej wierszowej przerzutni. Poprzez podział na przerzutnie kinetyczne i semantyczne pokazuje przechodzenie od form bardziej archaicznych, związanych z wierszową synafią w postaci niezgodności porządku składniowego i wierszowego, do form późniejszych, posiadających samodzielne właściwości znakowe i motywację artystyczną wynikającą z semantyzacji ruchu.
    The paper presents the conceptualization of the functional changes that have shaped the development of the verse-form phenomenon and, as well, the poetic enjambment inseparably related to it. By dividing the forms of poetic discontinuity into kinetic and semantic enjambments, it shows the transition from earlier, more archaic forms of incompatibility of the syntactic and verse orders, related to the verse synaphy (over-verse continuity), to subsequent forms of poetic overflow with inherent, independent sign properties and artistic motivation founded on the semantization of the poetic movement called semantic enjambment.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 180-205
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przerzutnia i wersyfikacja (na marginesie prac Giorgia Agambena i Adama Kulawika)
    Enjambment and versification (a side note to works by Giorgio Agamben and Adam Kulawik)
    Autorzy:
    Mastalski, Arkadiusz Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954099.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    versification
    verse
    enjambment
    Adam Kulawik
    Giorgio Agamben
    wersyfikacja
    wiersz
    przerzutnia
    Opis:
    Tekst omawia dwie dwudziestowieczne koncepcje teoretycznoliterackie z zakresu szeroko rozumianej wersologii będące pionierskim wyrazem formowania się nowego sposobu myślenia o wersyfikacji opartego nie na studiowaniu metryki, lecz na uznaniu istotnej roli, jaką we współczesnych tekstach poetyckich pełni niezgodność członowania składniowego i wierszowego określana mianem przerzutni. Przyglądając się roli przerzutni w koncepcjach Giorgia Agambena i Adama Kulawika, odnosi się zarazem do przemian, jakie zaszły w myśleniu o tym zjawisku prozodycznym na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci, czyli do tego, jak zmienił się wiersz, odchodząc od prymatu metru i ekwiwalencji na rzecz kompozycji nienumerycznej (tzw. wolnej).
    The paper discusses two twentieth-century theoretical-literary concepts regarding broadly understood versology, pioneering expressions of new way of thinking of versification based on enjambment (i.e., the continuation of a sentence without a pause beyond the end of a line, couplet, or stanza) rather than on meter. By investigating the role of enjambment according to Giorgio Agamben and Adam Kulawik, the paper refers to transformations that have taken place in perceiving this prosodic phenomenon over the past decades, i.e., how verse has changed by transitioning to non-numerical (so-called free) composition from meter and equivalence.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2021, 25; 26-41
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaki misterium w liryku Zbigniewa Herberta pt. U wrót doliny
    The signs of mystery play in the lyric At the Gate of the Valley by Zbigniew Herbert
    Autorzy:
    Urban, Piotr Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390994.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Z. Herbert
    poezja
    dramat
    teatr
    średniowieczny dramat religijny
    wersyfikacja
    dialog sceniczny
    dramatis personae
    Opis:
    A superior aim of the article was to prove that Zbigniew Herbert’s lyrical works in an unusually clear way gravitate towards drama and theatre. To prove this, the author of the thesis revealed the relationship between the, coming from the volume Hermes, Dog and the Star, lyric At the Gate of the Valley and a mystery play which should be understood not only as a medieval variant of religious drama but also more widely that is in terms of outlook or as an anthropological, historiosophic or metaphoric category. The author of the article showed that for the mystery character of the work speaks not only the subject taken from the Bible or non-Aristotelian action but also sacred character of space-time and, above all, martyrological plot of the lyrical text, showing the suffering of individual characters of the poem as a mirror reflection of the torment of the Saviour. He also noticed that at the beginning of the lyric Herbert used verse which under certain conditions may resemble medieval ways of versification, also typical of dramatic mystery forms and he tried to prove that the author of The Report from a Besieged City, composing his mini drama, used also a film way of watching the stage and the events happening on it. Setting about revealing the relationships between the above-mentioned lyric and a mystery play, the author of the article first showed these signs which indicate the dramatic and theatrical provenance of the poem. He proved that the lyrical subject resigned from the direct characterization of the depicted world and let speak specific stage characters using different forms of dialogue. He showed that the author constructed the statements of individual characters in such a way as to overload them with the surplus of information, typical of stage dialogues. He also proved that the events that the reader follows from the position of the spectator, take place in a specific scenery and the dramatis personae not only have clear psychological construction but they also, as it is proper for the show, use a variety of visual and acoustic signs concerning both the performer and the space. The author of the article deeply hopes that with his thesis he will contribute to enriching traditional analysis of Zbigniew Herbert’s lyrics with such ways of reading that let notice dramatic and theatrical character of his poems.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2011, 15; 185-197
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rym w XVII-wiecznych kolędach Jana Żabczyca
    Rhyme in Jan Żabczyc’s Seventeenth-Century Carols
    Autorzy:
    Galilej, Cecylia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944751.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jan Żabczyc
    rym
    wersyfikacja
    funkcja wierszotwórcza
    funkcja instrumentacyjna
    kolęda
    rhyme
    versification
    verse-making function
    instrumentative function
    carol
    Opis:
    This paper analyses rhyme from the grammatical and lexical point of view in one of the most popular collection of carols in Polish literature, i.e. the early Baroque Symfonije anielskie (Angelic Symphonies, 1630) by Jan Żabczyc. It is an attempt to define the cycle under study with regard to its versification as a traditionally piece of Renaissance or its innovative approach. The material has been submitted to a many-faceted analysis with regard to its form of rhyme (its connection with accent, area of sonority, degree of accuracy), set of rhyme in the verse, inflectional structure, word formation, syntactic and lexical aspect of rhyme, grammatical and non-grammatical character of rhyme. The rhymes in the Symfonije are decidedly traditional: feminine, accurate, one and a half syllabic, and paroxytonic. Żabczyc in this regard is faithful to Renaissance and its principles as formulated by Jan Kochanowski, a fact testified by the application of the principle of accuracy, respective selection of parts of speech in the position of rhymes, concern about the vowel final sound of rhymes, simplicity and moderation of rhyme understood as the lack of expressions- embellishments, and semantic transparency. The rhyme shaped in this manner fulfils several important functions: verse-making (it makes up the verse structure of carols), instrumentative (it builds a harmonic phonic form of a cant), semantic (it reflects the main thematic circles of the whole collection, therefore it harmonizes with the general expression of the cycle). Our comparison between Żabczyc and the type of assonances in other sixteenth- and seventeenth--century poets indicates that with regard to the range of rhyming structures the writer refers, as it has already been mentioned, to the tradition of Renaissance. Kochanowski’s writing was his literary model, but he also reaches to new Baroque elements (he was the first in the history of literature who relied so broadly on pastoral motives, constructed the masculine rhyme that was unknown before his times and in Baroque, and borrowed Kochanowski’s surrounding rhyming). The rhyme-making manoeuvres betray a general refinement of the writer, his knowledge and imitation of traditional patterns, but also show the fledgling new literary solutions that functioned then.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 6; 131-158
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Conceptual Framework of Verse Theory and its Influence on the Characterization of Polish Medieval Versification
    Ramy pojęciowe teorii wiersza i ich wpływ na charakterystykę polskiej wersyfikacji średniowiecznej
    Autorzy:
    Mastalski, Arkadiusz Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012250.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    wersyfikacja średniowieczna
    teoria wiersza
    ramy pojęciowa
    poezja polska
    interpretacja
    medieval versification
    verse theory
    conceptual framework
    Polish poetry
    interpretation
    Opis:
    The paper attempts to analyze the epistemological background (conceptual frameworks) to significant contemporary Polish verse theories, and to show their impact on the characterization of the oldest (medieval) Polish poetry. The author holds the opinion that Polish medieval verse is difficult to define, because there are only a few original sources available and we are far removed from the epoch in which they were created; thus this is a conceptual construct resulting not so much from the interpretation of the texts as from pre-interpretative research assumptions (open and hidden) that determine the cognitive judgments of the theoreticians.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.1; 51-64
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Крымскiя санеты» Адама Мiцкевiча i вянок санетаў «Святая студня» Яна Чыквiна: версiфiкацыя, iнтэртэкстуальнасць
    “Sonety Krymskie” by Adam Mickiewicz and the crown of sonnets “święta studnia” (sviataya studnia) by Jan Czykwin: versification, intertextuality
    „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza a wieniec sonetów „Święta studnia” Jana Czykwina: wersyfikacja, intertekstualność
    Autorzy:
    Minskiewicz, Serż
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117203.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    sonnet
    crown of sonnets
    versification
    intertextuality
    hero
    author
    literary process
    sonet
    wieniec sonetów
    wersyfikacja
    intertekstualność
    bohater liryczny
    autor
    proces literacki
    Opis:
    The article explores an intertextual discourse of “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz in Russian and Belarusian literature, its development in the Belarusian literature (20th-21st centuries). Themes, images, subjects that occur in “Sonety krymskie” by A. Mickiewicz have been found in separate works of Belarusian authors – Y. Kupala, M. Bagdanovich, A. Kulyashov, U. Karatkevich, A. Khodanovich. The analysis of different levels of connection between crown of sonnets “Święta studnia” by Jan Czykwin and “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz shows that a hero of the crown of sonnets – undoubtedly a person with a rich inner world – verifies his worldview and life experience, his individual cognitive space with ideals, moral guidelines, that appear in A. Mickiewicz’s works and biography.
    W artykule omówiono powstanie dyskursu intertekstualnego „Sonetów krymskich” Adama Mickiewicza w literaturze rosyjskiej i białoruskiej, oraz jego rozwój w literaturze białoruskiej (XX–XXI w.). Motywy, obrazy, tematy podobne do tych występujących w „Sonetach krymskich” można odnaleźć w odrębnych pracach białoruskich autorów: J. Kupały, M. Bagdanovicha, A. Kulashova, U. Karatkievicha, A. Chadanovicha. Podczas analizy różnych poziomów zbieżności między sonetami „Święta studnia” («Sviataya studnia») Jana Czykwina a „Sonetami krymskimi” Adama Mickiewicza wskazano jak liryczny bohater sonetów – niewątpliwie osoba z bogatym światem wewnętrznym – weryfikuje swój światopogląd i doświadczenie życiowe, swoją indywidualną przestrzeń poznawczą z ideałami i wskazówkami moralnymi zawartymi w pracach i faktach biograficznych Adama Mickiewicza.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2018; 173-186
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lapsus calami, czyli „radość czytania” Barańczaka
    Lapsus calami: or, the Joy of reading Barańczak
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391589.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Stanisław Barańczak
    Wisława Szymborska
    20th-century Polish poetry
    engaged poetry
    poetical conceit
    versification
    polska poezja XX wieku
    poezja zaangażowana
    koncept poetycki
    wersyfikacja
    Opis:
    The article presents and interpretation of a Stanisław Barańczak’s poem Łono przyrody [The Bosom of Nature], seldom discussed by specialists. This seemingly simple poem from the volume Ja wiem, że to niesłuszne [I Know It’s Not Right] (1977) elaborates on the common idiomatic phrase ‘the bosom of nature’ and proves to be a masterful and intricate artistic declaration of existential and political disobedience. The “I” of Barańczak’s poem is something of a lapsus of Nature and History, standing in opposition to the mindless existence and enslavement of the communist state. In this sense he is very similar to the subject of Wisława Szymborska’s verse. Her poetic oeuvre, translated and discussed on numerous occasions by Barańczak himself, is indeed an important interpretive context here. The article points to the relationships between specific texts by both poets and depicts similarities and differences between their poetic outlooks.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 13-30
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opis autotematyczny na przykładzie poezji kobiet. Przypadek Joanny Pollakówny
    Autothematic Description in Poetry by Women: The Case of Joanna Pollakówna
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1337898.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    autothematic writing
    metapoetry
    poetry by women
    description
    structuralism
    versification
    Joanna Pollakówna
    Wisława Szymborska
    Julia Hartwig
    Bogusława Latawiec
    autotematyzm
    metapoetyckość
    poezja kobiet
    opis
    strukturalizm
    wersyfikacja
    Opis:
    W artykule wyodrębniony zostaje opis autotematyczny jako technika metapoetyckiej refleksji, z jednej strony odniesiona do strukturalistycznej teorii opisu, z drugiej – do praktyki poetyckiej kobiet, w której metarefleksja jest ważnym, ale niedostatecznie omówionym zjawiskiem. Stosowane przez poetki zabiegi autotematyczne nakierowane są często nie tyle na problematyzowanie poetyckiego medium, mającego wywołać Barthes’owski „efekt rzeczywistości”, ile na samopoznanie podmiotu i konstruowanie indywidualnych projektów epistemologicznych. Przykładowo przywołana zostaje poezja Wisławy Szymborskiej, Julii Hartwig, Bogumiły Latawiec i Haliny Poświatowskiej, a osobną interpretację zyskuje wiersz Joanny Pollakówny.
    The article discusses autothematic description as a technique of metapoetic reflection. On the one hand, it is analyzed in the context of the structuralist theory of description and on the other hand, in the context of poetry by women, where meta-reflection is an important but underresearched phenomenon. Many poets use autothematic writing not because they want to problematize the poetic medium, which is to create Barthes’s “reality effect,” but because they want to construct their individual epistemological projects and inform the speaking “I.” I analyze poems by Wisława Szymborska, Julia Hartwig, Bogumiła Latawiec and Halina Poświatowska and interpret a poem by Joanna Pollakówna anew.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2020, 20; 34-49
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Between Poetics and Reality: Anatol Sys’ Early Period
    Między poetyką a rzeczywistością: wczesny okres twórczości Anatola Sysa
    Autorzy:
    Kowalow, Siergiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366866.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Anatol Sys
    Maksim Bagdanovich
    early poems
    versification
    imitation
    artistic reflection of reality
    the tragedy of the Belarusian world
    Maksim Bahdanowicz
    studenckie wiersze
    wersyfikacja
    Анатоль Сыс
    раннія вершы
    версіфікатарства
    наследаванне
    мастацкае адлюстраванне рэчаіснасці
    трагізм беларускага свету
    Opis:
    The article is dedicated to the early works of Anatol Sys (1959–2005) – one of the founders of the literary community “Тутэйшыя” [“Natives”], a great Belarusian poet with a tragic fate. Even during his lifetime, and especially after the death of Anatol Sys, many myths and legends about his extraordinary personality and work began to appear. One of these such myths is the idea that there are no early, student poems in his works, which would testify to the poet’s later work on mastering literary skills and artistic comprehension of reality. The author of the article analyses poems from the poet’s manuscript archive found in 2011 by Ales Bialiatski and Eduard Akulin and comes to the conclusion that most of Anatol Sys’ student poems written from 1978 to 1982 are artistically imperfect student texts with clear signs of imitation of Maksim Bagdanovich. Only a few poems, such as Я ўваходжу ў каляю... [I’m Getting in the Rut...], Застолле [Feast], У сасновым лесе [In the Pine Forest], and Усявышняму [To the Almighty] can be considered as indications of future wonderful works from the collections of poems Агмень [Hearth] (1987), Пан Лес [Mr. Forest] (1988) and the unpublished collection Ягамосць [Gentleman] (early 1990s). The paper demonstrates the evolution of Sys’ work from keeping in line with the principles of poetics and traditional versification, to the presence of the tragedy of Belarusian history and modernity – from copying poetic samples and templates to existential experience of reality and its reflection through original artistic images.
    Artykuł poświęcony jest wczesnej twórczości Anatola Sysa (1959–2005) – jednego z założycieli grupy literackiej „Tutejsi”, wybitnego poety o tragicznym losie. Niezwykła osobowość i twórczość Anatola Sysa już za życia poety zaczęły obrastać licznymi mitami i legendami, które przybrałyna sile po jego śmierci. Jednym z mitów jest przekonanie o braku w twórczości Sysa wczesnych, uczniowskich wierszy, które świadczyłyby o pracy poety nad opanowaniem warsztatu literackiego i artystycznym odzwierciedlaniem rzeczywistości. Autor artykułu analizuje wiersze z rękopiśmiennego archiwum poety, odnalezionego w 2011 roku przez Alesia Bialackiego i Eduarda Akulina, i dochodzi do wniosku, że większość studenckich wierszy Anatola Sysa napisanych w latach 1978–1982 to teksty artystycznie niedoskonałe, z wyraźnym naśladownictwem twórczości Maksima Bahdanowicza. Jedynie w nielicznych wierszach, takich jak: Я ўваходжу ў каляю... [Wchodzę w koleinę…], Застолле [Uczta], У сасновым лесе [W sosnowym lesie], Усявышняму [Wszechmogącemu], można dostrzec zapowiedź znakomitych utworów ze zbiorów Агмень [Ognisko] (1987), Пан Лес [Pan Las] (1988) і nieopublikowanego tomu Ягамосць [Jegomość] (początek lat 90. ХХ wieku). Artykuł pokazuje ewolucję twórczości Anatola Sysa od uczniowskiego podporządkowania się zasadom poetyki i tradycyjnej wersyfikacji, do uobecnienia tragizmu białoruskiej historii i  współczesności, od kopiowania poetyckich wzorców i szablonów,do egzystencjalnego doświadczenia rzeczywistości i ukazania jej przy pomocy charakterystycznych obrazów artystycznych i asocjacji poetyckich. 
    Артыкул прысвечаны ранняй творчасці Анатоля Сыса (1959-2005) – аднаго з заснавальнікаў літаратурнай суполкі „Тутэйшыя”, выдатнага паэта з трагічным лёсам. Яшчэ пры жыцці, а асабліва пасля смерці Анатоля Сыса ягоная неардынарная асоба і творчасць пачалі абрастаць шматлікімі міфамі і легендамі. Адзін з такіх міфаў – уяўленне пра адсутнасць у ягонай творчаcці ранніх, вучнёўскіх вершаў, якія б сведчылі пра настойлівую працу паэта па авалоданню літаратурным майстэрствам і філасофскае спазнанне рэчаіснасці.Аўтар артыкула аналізуе вершы са знойдзенага ў 2011 г. Алесем Бяляцкім і Эдуардам Акуліным рукапіснага архіву паэта і прыходзіць да высновы, што большасць студэнцкіх вершаў Анатоля Сыса, напісаных у 1978-1982 гг., з’яўляюцца недасканалымі ў мастацкіх  адносінах вучнёўскімі тэкстамі з выразнымі прыкметамі наследавання Максіму Багдановічу.  Толькі ў асобных вершах, такіх як ...Я ўваходжу ў каляю..., Застолле, У сасновым лесе, Усявышняму можна разгледзіць прадвесце будучых выдатных твораў са зборнікаў Агмень (1987), Пан Лес (1988) і неапублікаванага зборніка Ягамосць (пачатак 90-х гг. ХХ ст.).
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 1; 129-145
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bariery kulturowe w przekładzie artystycznym na przykładzie słoweńskiego przekładu "Pana Tadeusza" Rozki Štefan
    Kulturne bariere v literarnem prevodu na podlagi slovenskega prevoda "Pana Tadeusza" Rozke Štefan
    Cultural barriers in a literary translation on the basis of the Slovenian translation of "Pan Tadeusz" by Rozka Stefan
    Autorzy:
    Jež, Nikolaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487255.pdf
    Data publikacji:
    2012-10-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Rozka Štefan
    Pan Tadeusz w słoweńskim przekładzie
    Adam Mickiewicz
    bariery kulturowe w przekładzie
    metryka i wersyfikacja w przekładzie
    Gospod Tadej v slovenskem prevodu
    kulturne bariere v prevodu
    metrika in verzifikacija v prevodu
    Pan Tadeusz in the Slovenian translation
    cultural barrier in the translation
    metrics and versification in the translation
    Opis:
    Historiat slovenske recepcije Pana Tadeusza na eni strani razkriva značilne kulturne bariere, ki so zaznamovale razumevanje poljskega romantičnega epa pri Slovencih, na drugi pa razkriva, da je Mickiewiczeva težnja po oddaljitvi od visokega romantičnega stila izvirnik že ob izidu približevala slovenski kulturni tradiciji. Sodbe slovenskega učenjaka in teoretika Matija Čopa o pesnitvi so eleminirale bariere, navzoče pri bralcih izvirnika, začrtale so okvire slovenske recepcije poljskega romantizma in ustvarile podlago za oblikovanje slovenske različice poljskega romantičnega literarnega kanona. Zavest o barierah pri prevajanju poljske romantične poezije je bila pri Slovencih osredotočena predvsem na vprašanje metrike in verzifikacije. R. Štefan je v prevodu pesnitve (1974) upoštevala načelo nadomeščanja trinajstercev s silabotonično jambsko strukturo (z odstopi v cezuri in zvočnih figurah). Pan Tadeusz predstavlja bariero tudi na ravni leksike in stilistike, ekvivalenti „staropoljskih vrlin” se v pesnitvi kažejo v rabi osebnih imen, retoričnih figurah, poimenovanju realij. Prevajalka je večinoma ohranjala izvirna imena, ki so kot antroponimi sicer funkcionalni, vendar z omejeno denotativno vrednostjo (Podkomornik, Vojski, Vozni). Pri izboru leksikalnih ekvivalentov je v prevodu opazna tendenca k zniževanju statusnega položaja, skladnem s kmečko-podeželskim okoljem, značilnem za slovensko ruralno skupnost. Načelo, naj prevod ohranjanja specifike izvirnika, prevajalka uresničuje, kolikor ji dopuščajo leksikalne in strukturne lastnosti slovenskega jezika. Poljske oblike imen pri osrednjih osebah dobijo značilno slovensko fonetično podobo (Tadej, Zosja, Matej, Gervazij), imena stranskih oseb ostanejo v izvirni obliki (Rymsza). Značilna nevtralizacija prevoda je vezana na zgodovinske izraze, povezane s sarmatsko-plemiškim kulturnim modelom, ki v prevodnem jeziku nimajo ustreznikov. Prevajalka je kulturne bariere reševala na tri načine: s substitucijo leksemov, z nevtralizacijo zaznamovanih izrazov in citatno.
    On the one hand, the overview of the Slovene reception of "Pan Tadeusz" reveals typical cul¬tural barriers which have marked the comprehension of the Polish Romantic Epic by the Slovene public, while on the other hand it also reveals that the tendency of Mickiewicz to distance him¬self from the style of High Romanticism brought the original, on its very publication, closer to the Slovene cultural tradition. The evaluation of the poem by Matija Čop, Slovene scholar and theoretician, has eliminated the barriers experienced by readers of the original and outlined a framework for the Slovene reception of Polish Romanticism, as well as creating a basis for the formation of a Slovene version of the Polish Romantic literary canon. In the Slovene environment, the awareness of barriers in the translation of Polish Romantic poetry has been focused mainly on the questions of metrics and versification. In her translation of the poem (1974), R. Štefan applied the principle of the substitution of thirteen-syllable verse with the syllabotonic iambic structure (with deviations in caesura and sound figures). Pan Tadeusz also constitutes a barrier on the levels of lexis and style; „Old Poland virtue” equivalents are manifest in the use of personal names, rhetorical figures, and in the naming of realia. For the most part, the translator preserved the original names, which, being anthroponyms, are functional but of a limited denotative value (Podkomornik, Vojski, Vozni). In selecting lexical equivalents, one observes in the translation a noticeable tendency towards lowering the status pertaining to the rural-country environment typical of the Slovene rural community. The principle of preserving the specifics of the original is respected to the extent permitted by the lexical and structural features of the Slovene language. The Polish name forms of the central characters acquire distinctive Slovene phonetic features (Tadej, Zosja, Matej, Gervazij), while the names of minor characters retain their original form (Rymsza). As a characteristic translation strategy, neutralisation is adopted in historical expressions related to the cultural model of Sarmatian nobility, having no translation equivalents in the target language. The translator aimed to resolve the cultural barriers in three ways: lexeme replacement, neutralisation of stylistically marked expressions, and preservation of original expressions.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2012, 3, 1; 63-74
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies