Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "war film" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 48
Tytuł:
Zagłada miasta. Warszawa w Pianiście Romana Polańskiego
The Annihilation of a City. Warsaw in Roman Polanskis The Pianist
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920091.pdf
Data publikacji:
2013-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Warsaw
World War II
ghetto
Holocaust
film space
documentary
archive materials
symbol
Chopin
Jesus Christ
Opis:
This article is an analysis of Roman Polanski’ The Pianist, focused on presenting how the city space in this film, both its exteriors and interiors, makes it a story of Warsaw during the Second World War. The gradual destruction of the city is presented in two supplementary fashions. On the one hand, there is as a quasi-documentary reconstruction of the past based on literary (Władysław Szpilman’s diary) and visual (archive photographs and films) material, while on the other, there is a symbolic narration, where particular places and events bear hidden meanings. Next to Chopin and his music, the piano, interiors and city walls, the most meaningful symbol in the film is a monument of Jesus Christ carrying the cross, a statue standing in front of The Church of the Holy Cross in Warsaw, a motif that appears in the second shot of the Pianist and returns three more times during the film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2013, 12, 21; 77-95
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna jako katastrofa. Obrazy wojen XXI wieku w polskich filmach fabularnych i wybranych serialach telewizyjnych
War as a disaster. Images of the 21st-century wars in Polish feature films and selected TV series
Autorzy:
Łaciak, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857310.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
społeczna katastrofa
wojna
film
trauma
skutki
social disaster
war
effects of wars
Opis:
This paper presents an analysis of Polish feature films and TV series which refer to armed conflicts from the 21st century. The analysed material shows that features and TV productions focus primarily on military missions in Iraq and Afghanistan held with the participation of Polish soldiers. Wars in other parts of the world are mentioned only sporadically. Consequently, they seem more distant, less important and are presented mainly from the perspective of victims seeking safe refuge. In films and TV series, images of direct warfare are rare. If they appear at all, they are representations of post-modern asymmetrical, hybrid war. Unlike Polish films and TV series about the Second World War, the productions depicting the wars from the 21st century hardly ever feature acts of heroism, courage or sacrifice of Polish soldiers. War is typically presented through the account of those directly involved, be it actively or passively (soldiers, doctors, war correspondents). The films and TV series included in the analysis put emphasis mainly on the dramatic and long--lasting effects of wars on people directly involved in warfare and their loved ones.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 69-82
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizje hiszpańskiej wojny domowej w kinie przełomu XX i XXI w
Autorzy:
Szymański, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956429.pdf
Data publikacji:
2020-12-08
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
film studies
spanish civil war
spanish history
transnational cinema
contemporary cinema
Opis:
The aim of this article is to provide the comparison between the visions of Spanish Civil War, which took place between 1936 and 1939, in the cinematography at the turn of the 20th and 21st century. In the first instance, it shows a brief historical introduction to the topic of this military conflict. Then, it critically reflects upon the attitude of the directors of the eight chosen titles (which were created between 1990 and 2019) towards the phenomenon of the civil war in Spain as well as analyses some aspects and circumstances of these pictures highlighted by their creators. Furthermore, the paper also reflects upon the transnational character of these productions as well as the transnational features of the conflict itself. Towards the end of the article, there is a summary of the directors’ visions of Spanish Civil War in the cinematography of the chosen period.
Źródło:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2020, 10; 162-175
2084-1302
Pojawia się w:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ważyk – Ford – Starski. Historia pewnego scenariusza
Ważyk – Ford – Starski. A story of a script
Autorzy:
Małgorzata Hendrykowska, Małgorzata Hendrykowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923326.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
script
film short story, author’s explication
Adam Ważyk
Aleksander Ford
Ludwik Starski
screenplay
war film
action film
Opis:
The article presents the complicated story of a script, originally titled “ID Card”, was written in mid-1948 by Adam Ważyk. Had the script been approved for production, it would have been one of the first Polish post-war feature films. However, this did not happen. Apart from Adam Ważyk, Aleksander Ford, Jan Fethke and Ludwik Starski also worked on subsequent versions of the script. Due to complex political circumstances, none of the versions presented was approved by decision-makers. The author presents subsequent versions of the script which change along with social and political changes in Poland. The last version entitled “False Papers”, written by Ludwik Starski in 1968, contains clear elements of an action film. However, this was not a good time for this type of production. Over a period of 20 years, the script of “False Papers” underwent a peculiar metamorphosis: from a political pamphlet, to a didactic story, and finally, an action film with an unexplained mystery and war in the background. None of these versions became a film.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 35-61
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W hołdzie Powstańcom
Autorzy:
Bazarnik, Teresa.
Powiązania:
Dziennik Polski (Londyn) 2004, nr 265, s. 8
Data publikacji:
2004
Tematy:
Londyn (Wielka Brytania) Imperial War Museum
Powstanie 1944 r. warszawskie obchody rocznicowe Londyn (Wielka Brytania)
Powstanie warszawskie (1944)
Film
Tematy i motywy
Film dokumentalny polski tematyka 20-21 w.
Opis:
Projekcja filmów dokumentalnych nt. Powstania Warszawskiego. Londyn, 30 X 2004 r.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Użyteczny wróg. Konflikty wojenne w filmie dokumentalnym na wybranych przykładach
The Useful Enemy: War Conflicts in Documentary Film through Selected Examples
Autorzy:
Hučkova, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341448.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
documentary film
archives
war
nation
fascism
film dokumentalny
archiwa
wojna
naród
faszyzm
Opis:
Filmy dokumentalne poświęcone konfliktom postrzegane są jako filmy nie tyle historyczne, co propagandowe. Często dzieje się tak nawet wbrew intencjom ich autorów. Bardzo trudno oderwać się od głęboko zakorzenionych schematów myślowych – sposób prowadzenia narracji i gotowe wzorce przedstawieniowe włączone są w relacje o rzeczywistości. Odwołujemy się do kategorii walki, posługujemy się przeciwieństwami, aby określić własne stanowisko. Wybitnym przykładem tej strategii jest seria Dlaczego walczymy Franka Capry i Anatole’a Litvaka, przeciwstawiająca narody wolne (alianci) narodom niewolników (Niemcy, Japonia). W powojennym dokumencie negatywnym punktem odniesienia jest przede wszystkim faszyzm. Od lat dziewięćdziesiątych XX wieku (wojna w Jugosławii) filmy opisujące konflikty znów przeciwstawiają sobie narody. W ciągu ostatniego stulecia kino dokumentalne opowiadające o wojnach udoskonaliło przede wszystkim swoją technikę. Narracja i sposoby argumentowania własnych racji nie wzbogaciły się w szczególny sposób. Jednocześnie coraz szerzej dostępne są archiwa filmowe, w których twórcy znajdują przesłanki do swoich konstrukcji myślowych. Niebezpieczeństwo nadużyć materiałów archiwalnych i budowania czarno-białego obrazu rzeczywistości zauważono tuż po II wojnie światowej. W najnowszych produkcjach filmowych znajdziemy jednak przykłady zarówno świadomego i odpowiedzialnego wykorzystania archiwów, jak i unikania łatwych przeciwstawień.
Documentary films about conflicts are perceived not so much as historical films as propaganda films. This is often the case even against the intentions of their authors. It is difficult to break away from already deeply ingrained patterns of thought: the way in which the narrative is conducted and ready-made patterns of representation are incorporated into accounts of reality. We refer to the category of struggle, we use opposites to define our own position. An outstanding example of this strategy is the Why We Fight series by Frank Capra and Anatole Litvak pitting free nations (Allies) against slave nations (Germany, Japan). In the post-war document, the negative reference point was primarily fascism. Since the 1990s (the war in former Yugoslavia), films describing conflicts have again pitted nations against each other. Over the last century, documentary cinema narrating wars has improved its technique. The narrative and the ways of arguing one’s case have not become particularly enriched. At the same time, film archives are becoming more widely available. Filmmakers find in them arguments for their constructions of thought. The danger of misusing archive material and constructing a black-and-white picture of reality was noticed just after World War II. In recent film productions, however, we find examples of both the conscious and responsible use of archives and the avoidance of easy juxtapositions.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 189-211
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujęcie z wnętrza rzeczy. Przypadek „Purpurowego morza” Amel Alzakout i Khaleda Abdulwaheda
A Shot from the Inside of Things: The Case of “Purple Sea” by Amel Alzakout and Khaled Abdulwahed
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850815.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
film dokumentalny
video footage
wojna w Syrii
Morze Śródziemne
migracja
nowy materializm
documentary film
war in Syria
Mediterranean Sea
migration
new materialism
Opis:
W 2015 r. artystka wizualna Amel Alzakout uciekła z Syrii do Niemiec trasą prowadzącą przez Morze Śródziemne. Pół godziny po wypłynięciu łódka, na której znajdowało się 315 osób, zatonęła. Rozbitkowie spędzili 4 godziny w wodzie, a Alzakout, wyposażona w małą wodoszczelną kamerę (wcześniej zdążyła przypiąć ją sobie do nadgarstka), nagrała to, co działo się pod jej powierzchnią. Z nagrań tych powstał film dokumentalny zatytułowany Purpurowe morze (Purple Sea, 2020). Artykuł jest próbą uchwycenia jego wyjątkowości, również na tle innych dokumentów o podobnej tematyce, która przejawia się głównie w prezentowanym przez niego spojrzeniu. Spojrzenie to można byłoby określić mianem nieantropocentrycznego i nieeuropocentrycznego. Analizując dokument w tym kontekście, autorka proponuje, by odczytywać go jako obraz będący efektem szczególnego ujęcia rzeczywistości, które nazywa ujęciem z wnętrza rzeczy.
In 2015, visual artist Amel Alzakout fled from Syria to Germany across the Mediterranean Sea. Half an hour after departure, the boat, carrying 315 people, sank. The survivors spent four hours in the water, and Alzakout, equipped with a small waterproof camera (which she had previously clipped to her wrist), recorded what was happening under the surface. These recordings were used to make the documentary film titled Purple Sea (2020). This article is an attempt to capture its uniqueness, also against the backdrop of other documentaries with similar themes, which manifests itself mainly in the gaze it presents. This gaze could be described as non-anthropocentric and non-Europocentric. Analysing the document in this context, the author suggests that it should be read as an image which is the effect of a particular approach to reality, which she calls an approach from the inside of things.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 118; 58-74
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropem modlitwy, czasem dwóch. Chrześcijaństwo w kinie polskim (do roku 1989)
Following the Prayer, Sometimes One, Sometimes More: Christianity in Polish Cinema until the Year 1989
Autorzy:
KORNACKI, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047453.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
film polski, kino II RP, polskie kino powojenne, religia w filmie, modlitwa w filmie, Jerzy Kawalerowicz, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski
Polish movies, the cinema of the Second Republic of Poland, Polish post-war feature films, religion and film, prayer and film, Jerzy Kawalerowicz, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski
Opis:
Z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski autor przygląda się obecności chrystianizmu w kinie polskim do 1989 roku. Dla zilustrowania ewolucji tego zagadnienia autor wykorzystał metodę pars pro toto – w różnych okresach historii rodzimego kina starał się odnaleźć scenę modlitewną (bądź scenę z modlitwą związaną), która byłaby reprezentatywna nie tylko dla filmu, ale także dla szerszego tła historyczno-filmowego, a zarazem religijnego i społeczno-politycznego. Prokatolickość i promaryjność filmu Drugiej Rzeczypospolitej ilustruje scena z filmu Pod Twoją obronę (1933, reż. E. Puchalski, J. Lejtes), ofensywę ideologiczną marksizmu – scena zbiorowej modlitwy różańcowej z filmu Ostatni etap (1948, reż. W. Jakubowska). Skrajnie negatywną ocenę religii w okresie stalinizmu autor odnajduje w scenach z filmu Uczta Baltazara (1954, reż. J. Zarzycki). O erozji religijności nowego pokolenia twórców filmowych z roczników 20. – tak zwanych Kolumbów – świadczy zaś Pokolenie (1955, reż. A. Wajda). Kampanię antyklerykalną lat 60. (także na gruncie kina) ilustruje scena modlitwy z filmu Matka Joanna od aniołów (1961, reż. J. Kawalerowicz). Zmianę podejścia do religii katolickiej kolejnego pokolenia twórców (z roczników 30.) symbolizuje scena z filmu Iluminacja (1973, reż. K. Zanussi). W scenach modlitw z filmów powstających na przełomie lat 70. i 80., takich jak Człowiek z żelaza (1981, reż. A. Wajda), Przypadek (1981, reż. K. Kieślowski), Przewodnik (1984, reż. T. Zygadło) i cyklu Dekalog (1988, reż. K. Kieślowski), autor odnajduje ślady uznania przez twórców rangi katolicyzmu i Kościoła katolickiego w Polsce w różnych aspektach: politycznym, społecznym, moralnym oraz metafizycznym.
On the occasion of the 1050th anniversary of the baptism of Poland the author looks at the manifestations of Christianity in Polish cinema until the year 1989. In order to illustrate the evolution of this subject, the author uses the pars pro toto method applied to various periods of the national cinematography: in each case he attempts to find a scene of prayer (or one related to a prayer) in a particular film that might be considered as representative not only of the movie in question, but also of a broader background comprising the history of Polish cinematography as well as the social and political reality of the given period. Thus, there is a scene in the movie Pod Twoją obronę [“Beneath Thy Protection”] (1933, by E. Puchalski and J. Lejtes) in which one can clearly see a favorable climate for Polishness and for the cult of the Virgin Mary, whereas another scene showing a Rosary prayer, one from the movie Ostatni etap [“The Last Stage”] (1948, by W. Jakubowska), illustrates the ideological offensive of Marxism. The author finds an extremely negative assessment of religion in the times of Stalinism, particularly in the discussed scene from Uczta Baltazara [“Balthazar’s Feast”] (1954, by J. Zarzycki). Furthermore, the piece Pokolenie [“A Generation”] (1955, by A. Wajda) tells us a lot about the erosion of the religiousness of today’s artists born in the 1920’s (of the so-called generation of Columbuses). Matka Joanna od aniołów [“Mother Joan of the Angels”] (1961, by J. Kawalerowicz) in turn clearly presents the campaign against ‘clericalism’ characteristic of the 1960’s in Poland. A scene from Iluminacja [“The Illumination”] (1973, by K. Zanussi) shows how the attitude towards religion shifted in the Polish cinema. In the scenes of prayers present in the movies of the turn of the 1980’s, such as Człowiek z żelaza [“Man of Iron”] (1981, by A. Wajda), Przypadek [“Blind Chance”] (1981, by K. Kieślowski), Przewodnik [“The Guide”] (1984, by T. Zygadło), and the series Dekalog [“The Decalogue”] (1988, by K. Kieślowski), the author can see hints of the appreciation of the rank of Catholicism and the Catholic Church in Poland in the aspects of politics, society, morality and metaphysics.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 214-234
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Time networks: history and synchronicity in contemporary Croatian cinema
Autorzy:
Janica, Tomić
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923164.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
network narratives
Croatian film
Balkan cinema
synchronicity
war
cultural memory
Opis:
The paper demonstrates the prominence of network narratives (films with several autonomous storylines, globally popular since the mid-1990s) in post-Yugoslav, particularly Croatian, cinema, with examples such as Metastases (2009), The Reaper (2014), You Carry Me (2015), The Constitution (2016), The Trampoline (2017), etc. Unlike network narratives elsewhere, these films often thematize history, with parallel stories typically set during World War II and the Yugoslav Wars of the 1990s. This has been said to suggest as a circular, synchronic vision of history, a “transhistorical dance macabre” as a leitmotif of Balkan cinema. The films Witnesses (2003) and The High Sun (2015), together with a group of multi-narrative plays, i.e. The Last Link (1994), 3 Winters (2014) and Men of Wax (2016), are analysed as vehicles of counter-memory to such self-Balkanizing representations.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The trouble of gender sin in post-Yugoslav film – in the name of the father
Autorzy:
Bogojević, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923151.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
gender
film
Yugoslav
post-Yugoslav
war
auteur
gaze
patriarchy
cinematic representation
Opis:
Post-Yugoslav film art is, similarly to Yugoslav cinema, exemplary of masculine cultural domination, approaching socio-national themes in a highly gendered mode and reflecting a return to patriarchy, more brutal than that during the existence of Yugoslavia. A new generation of cinéasts explores, with a backlash mixture of contempt and compassion, the themes of violence, displaying a new assault on female emancipation, which seemed to be in line with the socio-political context of rising nationalist movements that led to the bloody events of the Yugoslav war in 1991. The female character is re-located to a place traditionally assigned to women not as the subject of narrative or discourse, but as the object of love and/or hatred by a masculine subject. The films chosen to be analysed here are full-length auteur feature films – Virgina, Grbavica, Djeca, Bure baruta, with a specific focus on the work by Danis Tanović – are not representative of post-Yugoslav cinema, but as rare exceptions demonstrate that, contrary to the dominant post-Yugoslav public opinion, both the Yugoslav wars and post-war traumatic realities remain cinematically unexplored.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship Between Form and Content in Early Grzegorz Królikiewicz Documentaries
Autorzy:
Viren, Denis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/918034.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish cinema
documentary film
avant-garde
Grzegorz Królikiewicz
offscreen cinema space
psychodrama
war films
Opis:
At first glance, the documentary films that the outstanding Polish filmmaker Grzegorz Królikiewicz was making at the turn of the 1970s, may seem less experimental than his feature films (one only needs to recall such innovative films as Through and Through or The Dancing Hawk). Viewed against the context of certain radical formal decisions, they may even strike one as traditional. Nevertheless, if one were to look closely at Królikiewicz’s early documentaries, one can see that they are more complicated than they seem and that what we have there is “unobvious” experimental cinema. An internal conflict is created by the relationship between form and content, the tension between them, and sometimes even discussion. This concerns his poetic short films (Don’t Cry, Brothers and Men), based in part on Królikiew- icz’s conception of “off-screen cinema space”, as well as his psychodramas (Fidelity, The Murderer’s Letter). The true message of these films has been carefully concealed, and has to be looked for in the way the director presents everyday reality to us. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 277-280
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ten chudy Schlechter
That Thin Schlechter
Autorzy:
Maleszyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533388.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pre-war Polish song
cabaret
comedy
Polish pre-war film
popular culture
Lviv ghetto
Holocaust
Polish-Jewish artist identity
Opis:
The article relates the life and work of a pre-war author who is almost unknown by name, but very popular because of his work, an author of songs, cabaret sketches, and film scrips. He was born in a family of assimilated Jews from Lviv. He made a great contribution to Polish language, both literary and colloquial, by writing song lyrics with phrasings that have become fixed expressions used in communication of the simplest and most universal feelings. Schlechter became a victim of the Holocaust, and his artistic work, which focused on joy and the bright side of life, did not protect him physically and mentally from the Nazi death machine. He was killed in Lviv ghetto, probably in 1943.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 22; 55-70
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Techniki audiowizualnej rewitalizacji przeszłości – „I młodzi pozostaną” Petera Jacksona
Techniques of Audiovisual Revitalisation of the Past: Peter Jackson’s “They Shall Not Grow Old”
Autorzy:
Michnik, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339909.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Peter Jackson
I wojna światowa
film dokumentalny
restauracja filmów archiwalnych
rekonstrukcja historycznych pejzaży dźwiękowych
rewitalizacja przeszłości
World War I
documentary film
restoration of archival films
reconstruction of historical soundscapes
revitalisation of the past
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza filmu dokumentalnego Petera Jacksona I młodzi pozostaną (2018), powstałego na podstawie archiwalnych materiałów filmowych z okresu I wojny światowej. Autor przygląda się pracom nad tymi materiałami, pokazując, że zabiegi dokonane przez zespół Jacksona wykraczają poza restaurację filmu, i proponując kategorię rewitalizacji jako adekwatną do opisu dokonanych przekształceń. Przeprowadzona analiza decyzji artystycznych podjętych przez Jacksona odsłania konteksty oraz celowość zastosowanych zabiegów (scenariusz, wybór palety kolorystycznej itd.), a także umieszcza prace nad ścieżką dźwiękową w kontekście współczesnych praktyk rekonstrukcji historycznych pejzaży dźwiękowych. W zakończeniu autor omawia immersyjność I młodzi pozostaną na tle współczesnych praktyk audiowizualnych instytucji muzealnych oraz historycznych początków kina, dowodząc tezy, że dokument Jacksona w większej mierze poświęcony jest samej kinematografii oraz pamięci Wielkiej Wojny niż historii.
The author analyses Peter Jackson’s documentary film They Shall Not Grow Old (2018), which was based on the archival film footage from World War I. He examines the use of the documents, arguing that the interventions made by Jackson’s team go beyond film restoration, and proposing the term “revitalization” to describe the effect of these changes. Further, the author analyses Jackson’s artistic choices, revealing the contexts and purposes of different aspects of his treatment of the footage (screenplay, colour palette, etc.), as well as discussing the preparation of the soundtrack in terms of contemporary practices of historical soundscape reconstruction. Finally, the author approaches the immersive aspect of They Shall Not Grow Old, discussing audiovisual narratives of contemporary museums and the beginnings of film, arguing that Jackson’s documentary is in fact about the cinema itself and the memory of the Great War rather than about history.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 113; 132-152
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 48

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies