Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "war atrocities" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Okrucieństwa wojny czy przejaw rasizmu? Przypadki znęcania się nad jeńcami z U.S. Colored Troops (USCT) na wschodnim teatrze działań wojennych wojny secesyjnej – wybrane przykłady
Atrocities of War or Manifestation of Racism? Mistreatment of Pows from the U.S. Colored Troops (USCT) in the Eastern Theatre during the Civil War: Selected Examples
Autorzy:
Derengowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791380.pdf
Data publikacji:
2020-02-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Afroamerykanie
okrucieństwa wojny
rasizm
wojna secesyjna
zbrodnie wojenne
African Americans
Civil War
racism
war atrocities
war crimes
Opis:
Wojna secesyjna nie bez powodu jest uważana za przełomowy konflikt w historii USA. Jednym z takich powodów jest masowy udział Afroamerykanów, którzy po raz pierwszy od czasów wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych mogli służyć w armii (łącznie ok. 180 tys.). Choć wiele oddziałów U.S. Colored Troops nie było jednostkami frontowymi, to jednak część wojsk kolorowych brała czynny udział w operacjach wojskowych. Konsekwencją tego faktu było zaistnienie kwestii czarnoskórych jeńców. Oczywiście w tym wypadku warunkiem koniecznym było wzięcie ich do niewoli przez oddziały Południa. Niestety znacznie częściej zdarzały się przypadki znęcania się czy wręcz bestialskiego mordowania jeńców z U.S. Colored Troops (np. Olustee – 20 lutego 1864 r., Plymouth – 20 kwietnia 1864 r. itp.). Czy takie zachowanie żołnierzy konfederackich mieściło się w szeroko pojętych okrucieństwach wojny, rozumianych jako chęć wzięcia odwetu na oddziałach wroga, który plądruje ojczystą ziemię, chęć pomszczenia bliskich lub przyjaciół, którzy zginęli od kul przeciwnika itd. Czy jest to problem głębszy, mający swoje uwarunkowania w kulturze Południa, którego podstawą ideową było istnienie tzw. demokracji panów (Herrenvolk democracy), głęboko zakorzenione przekonanie o wyższości rasy białej nad czarną (nieobce także na Północy), które znalazło swoje odzwierciedlenie nie tylko w przemowach polityków Południa, a później Skonfederowanych Stanów Ameryki, ale także w konstytucji tego kraju.
It is not without reason that the Civil War is considered to be a turning point in US history. One of them was the mass participation of African Americans, who, for the first time since the War of Independence, were allowed to serve in the army (total ca.180,000). Even though many U.S. Colored Troops were not frontal units, nevertheless some of them did actively participate in military operations. As a consequence an issue of black prisoners of war occurred. Obviously, in this case, they had to be captured by Southern troops first. Unfortunately, much oftener, there were instances of mistreatment or even brutal slaughter of POWs from U.S. Colored Troops (i.e. Olustee – Feb. 20, 1864; Plymouth – April 20, 1864, etc.). Did such behavior of Confederate soldiers fit in in wide definition of war atrocities, understood as a will to take revenge at enemy’s troops, which plunder mother country, to avenge your family and friends, killed by the enemy, etc. Or it is a much deeper problem, having its conditioning in the culture of the South, whose ideological foundation was existence of so called Herrenvolk democracy, deeply rooted belief about superiority of white race over black (known also in the North), which was reflected not only in speeches of Southern, and later Confederate, politicians but also in the Constitution of the Confederate States of America.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 83-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OKRUCIEŃSTWA WOJNY CZY PRZEJAW RASIZMU? PRZYPADKI ZNĘCANIA SIĘ NAD JEŃCAMI Z U.S. COLORED TROOPS (USCT) NA ZACHODNIM TEATRZE DZIAŁAŃ WOJENNYCH WOJNY SECESYJNEJ –WYBRANE PRZYKŁADY*
ATROCITIES OF WAR OR MANIFESTATION OF RACISM? MISTREATMENT OF POWS FROM THE U.S. COLORED TROOPS (USCT) IN THE WESTERN THEATRE DURING THE CIVIL WAR –SELECTED EXAMPLES*
Autorzy:
Derengowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418466.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Afroamerykanie, okrucieństwa wojny, rasizm, wojna secesyjna, wojska kolorowe, zbrodnie wojenne.
African Americans, Civil War, racism, U.S. Colored Troops, war atrocities, war crimes.
Opis:
Wojna secesyjna nie bez powodu jest uważana za przełomowy konflikt w historii USA. Jednym z nich jest masowy udział Afroamerykanów, którzy po raz pierwszy od czasów wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych mogli służyć w armii (łącznie ok. 180tys.). Choć wiele oddziałów U.S. Colored Troops nie było jednostkami frontowymi, to jednak część wojsk kolorowych brała czynny udział w operacjach wojskowych. Konsekwencją tego była kwestia czarnoskórych jeńców, wziętych do niewoli przez od-działy Południa. Niestety znacznie częściej zdarzały się przypadki znęcania się czy wręcz bestialskie-go mordowania jeńców z U.S. Colored Troops (np. Fort Pillow – 12 kwietnia 1864 r.; Poison Spring – 18 kwietnia 1864 r.). Czy takie zachowanie żołnierzy konfederackich mieściło się w szeroko pojętych okrucieństwach wojny, rozumianym jako chęć wzięcia odwetu na oddziałach wroga, który plądruje ojczystą ziemię, chęć pomszczenia bliskich lub przyjaciół, którzy zginęli od kul przeciwnika itd. Czy jest to problem głębszy, mający swoje uwarunkowania w kulturze Południa, którego podstawą ideową było istnienie tzw. demokracji panów (Herrenvolk democracy), głęboko zakorzenione przekonanie o wyższości rasy białej nad czarną (nieobce także na Północy), które znalazło swoje odzwierciedlenie nie tylko w przemowach polityków Południa, a później Skonfederowanych Stanów Ameryki, ale także w konstytucji tego kraju.
It is not without reason that the Civil War is considered to be a turning point in US history. One was the mass participation of African Americans, who, for the first time since the War of Independence, were allowed to serve in the army (total ca.180,000). Even though many U.S. Colored Troops were not frontal units, nevertheless some of them did actively participate in military operations. As a consequence an issue of black prisoners of war occurred. Obviously, in this case, they had to be captured by Southern troops first. Unfortunately, much oftener, there were instances of mistreatment or even brutal slaughter of POWs from U.S. Colored Troops (i.e. Fort Pillow – April 12, 1864, Poision Springs –April 18, 1864, etc.). Did such behavior of Confederate soldiers fit in in wide definition of war atrocities, understood as a will to take revenge at enemy’s troops, which plunder mother country, to avenge your family and friends, killed by the enemy, etc. Or it is a much deeper problem, having its conditioning in the culture of the South, whose ideological foundation was existence of so called Herrenvolk democracy, deeply rooted belief about superiority of white race over black (known also in the North), which was reflected not only in speeches of Southern, and later Confederate, politicians but also in the Constitution of the Confederate States of America.
Źródło:
Colloquium; 2020, 12, 2; 17-31
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
STATUS PRAWNY AFROAMERYKANÓW I OCHRONA PRAWNA ŻOŁNIERZY KOLOROWYCH W CZASIE WOJNY SECESYJNEJ (1861-1865)
LEGAL STATUS OF AFRICAN AMERICANS AND LEGAL PROTECTION OF COLORED SOLDIERS DURING THE CIVIL WAR (1861-1865)
Autorzy:
Derengowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418886.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Afroamerykanie, okrucieństwa wojny, rasizm, wojna secesyjna, wojska kolorowe, zbrodnie wojenne.
African Americans, Civil War, racism, U.S. Colored Troops, war atrocities, war crimes.
Opis:
Status prawny Afroamerykanów z pewnością nie pozostawał bez znaczenia na traktowanie żołnierzy USCT. Chociaż wolni Murzyni posiadali pewne ograniczone prawa już w okresie kolonialnym, to jednak już po wojnie o niepodległość byli oni sukcesywnie wypychani poza ramy amerykańskiego społeczeństwa. Potwierdzenie znalazło to chociażby w ustawie naturalizacyjnej z roku 1790 oraz decyzji Sądu Najwyższego w sprawie Dreda Scotta, które usankcjonowały niemożność uzyskania obywatelstwa USA przez Afroamerykanów. Podobnie wyglądała kwestia służby ludności czarnoskórej w armii. Wprowadzone po wojnie o niepodległość restrykcje praktycznie wyeliminowały Murzynów z amerykańskich sił zbrojnych formalnie do roku 1863. Warto jednak zauważyć, że już w pierwszym okresie wojny secesyjnej (1861-1862) zaczęto wykorzystywać zbiegłych niewolników jako „kontrabandę wojenną”, powstały też pierwsze oddziały wojskowe. Masowy pobór do wojsk kolorowych, który nastąpił po wejściu w życie Proklamacji Emancypacji wymusił na władzach Unii formalne ustosunkowanie się do kwestii ochrony prawnej czarnoskórych żołnierzy. Z prawnego punktu widzenia już od samego początku miała być ona taka sama jak dla białych. W praktyce okazało się, że takie zapewnienia są niewystarczające, a jedyną reakcją na przypadki znęcania się nad jeńcami USCT było wstrzymanie wymiany jeńców. Z perspektywy Konfederacji problemem w ustaleniu spójnej polityki wobec Afroamerykanów był ich różny status (niewolnicy ze stanów Konfederacji; niewolnicy ze stanów Unii; wolni Murzyni; ochotnicy; wcieleni siłą, itd.). To z kolei implikowało kolejną trudność, a mianowicie jak traktować pojmanych? Jak pełnoprawnych jeńców? Jak przestępców? A może unikając dylematu, po prostu ich zabić? Wszystkie te problemy powodowały, że polityka Konfederacji w tej kwestii była niespójna i chaotyczna, przechodząc różne etapy, od zalecania egzekucji po nieformalne uznanie schwytanych Afroamerykanów (z wyłączeniem byłych niewolników) za pełnoprawnych jeńców wojennych.
Legal status of African Americans certainly was one of the factors that influenced the treatment of USCT soldiers. Even though free blacks had some limited rights already in the colonial times, nevertheless just after the War of Independence they had been consecutively pushed out of American society. This policy was confirmed i.e. in the Naturalization Act of 1790 or in Supreme Court’s decision in Dred Scott case, which sanctioned inability of African Americans to obtain US citizenship. Similarly looked the issue of the service of blacks in the army. Restrictions introduced after the War of Independence practically eliminated blacks from the U.S. Army, formally till 1863. Interestingly, already during the first phase of the Civil War (1861-1862) Union army started to use fugitive slaves and “contraband of war”, also first units were raised. Mass enlistment to the colored troops, that occurred after enforcement of Emancipation Proclamation, forced Union authorities to make a stand on the issue of legal protection of black soldiers. In theory, from the very beginning, it should be the same as in case of whites. In practice, it occurred that such assertions were insufficient, and that the only reaction to the mistreatment of POW’s from USCT was halting of prisoners exchange. From the Confederate perspective the biggest issue in creating coherent policy toward African Americans was their different status (slaves from the Confederate territory; slaves from the Union territory; free blacks; volunteers; draftees, etc.). That in turn implied another difficulty – how to deal with captives? Treat them as regular POW’s? As criminals? Or maybe avoid the dilemma, and kill them instantly? All these problems caused, that Confederate policy on this issue was incoherent and chaotic.
Źródło:
Colloquium; 2020, 12, 1; 5-21
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obława Augustowska – stan badań, ich uwarunkowania i perspektywy
Autorzy:
Jasiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950413.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Augustów Roundup
Soviet atrocities in Poland
Soviet politics in the liberated Polish lands
Second World War
anti-communist resistance in Poland
obława augustowska
zbrodnie sowieckie w Polsce
polityka sowiecka na wyzwalanych ziemiach Polski
II wojna światowa
antykomunistyczny ruch oporu w Polsce
Opis:
The Augustów Roundup – current state of research, its circumstances and perspectives. In January 1944 the Soviet Army crossed the former eastern border of the Second Polish Republic. With the help of the army, military formations of NKVD and military counter-intelligence SMERSH, a large-scale cleansing of the held territories started. The Augustów Roundup was the last of the large „counter-intelligence actions” of the battalion of the SMERSH Directorate troops of the 3rd Belorussian Front. It had all the hallmarks of the Katyń operation. A group, probably counting several hundred Chekists, was responsible for the physical elimination of the identified detainees. It seems that the Soviets must have had their own method of filtration in addition to a prior intelligence work. It might have been the 5-day cycle of interrogation. The detainees were beaten into the confession of being AK members or into indicating people suspected of it. A completely different technique of detention of the arrested can be observed. They were kept in small groups – a few–several persons without the right to correspondence. They were killed in the middle of nowhere, but probably, just like in the Katyń-mode, a building of some kind was necessary. The people might have been killed naked or were disrobed post-mortem to rule out identification in case the gravesite was found. Probably the remains of the victims of the Augustów Roundup are buried on the „Russian” side of the border. Now, when we are sure that the Roundup was also conducted in parts of Lithuania (not counting the investigations against the individuals placed at the disposal of NKVD-NKGB administration), as well as in a part of the Grodno region, the perfect place – from the logistic point of view – seems to be the intersection of the Polish, Lithuanian and Belorussian borders, somewhere in the vicinity of the village of Kalety, a rangers station of Giedź and the lake of Szlamy. The Augustów Roundup comprises several stages. The first one involved collecting information on Polish sovereignist underground by Soviet undercover agents and guerrillas. Perhaps, the May–June 1945 arrests might be included into this stage, starting with the arrests at the village fête in Studzienniczna in Augustów Forest. The second stage – between 12 and 19 July – was a military operation with the participation of the 62nd Division of the Interior Army of the NKVD, SMERSH officers and the local UB (secret security) and MO (militia). The third phase was a process of secondary detentions caused by the investigation by tortures to extract further information on the Polish underground. It took place between 20–21 July and autumn 1945. At this stage there were also executions. The fourth phase – from 1945/1946 to the Third Polish Republic – a protecting of the secret of the disappearance and covering the tracks, probably with the help of the Russian secret service and Polish descendants of the people involved in the Augustów Roundup on the side of the perpetrators.
 Августовская облава – состояние исследований, определяющие их факторы и перспективыВ январе 1944 г. Советская армия перешла восточную границу 2-й Польской Республики. С помощью армии, войск НКВД и военной контрразведки СМЕРШ началась крупномасштабная зачистка занятой территории. Августовская облава была последней из больших «контрразведывательных акций» армейского батальона Управления СМЕРШ-а 3-го Белорусского фронта. У нее были все признаки схожие с Катыньской операцией. Группа, предположительно, состоящая из нескольких сот чекистов занималась ликвидацией определенных задержанных. Кажется, у советов должны были быть свои методы во время фильтрации, кроме заранее проведенной разведывательной разработки. Может быть для этого употреблялся пятидневный цикл допросов. Задержанных избивали, чтобы те признались в членстве в Армии Крайовой или указали на лица, подозреваемое в этом. Отчетливо видна другая техника передержки арестованных. Они в очень небольших группах – в несколько человек, без права на переписку. Их убивают на пустошах, хотя, предположительно – так же как и в Катыньском «режиме» – нужно какое-то здание. Нельзя исключить, что людей убивали голыми или после смерти с них срывали одежду, чтобы, в случае находки могил, исключить какую-либо идентификацию. Вероятно, останки жертв Августовской облавы покоятся на «российской» стороне границы. Сейчас, когда у нас уверенность в том, что облава обхватывала часть Литвы, не считая дел возбужденных против людей, переданных в распоряжение органов НКВД-НКГБ, а также часть Гродненщины, идеальным местом, в логистическом отношении, кажется стык границ Польши, Литвы и Беларуси, где-то в окрестностях деревни Калеты, лесничества Гедзь и озера Шлямы. Августовская облава состояла из нескольких этапов. Первый заключался в собрании агентурой и собственным партизанским движением информации о польском подполье защитников независимости. Может быть к этому этапу можно причислить уже майские-июньские аресты, начиная с арестов во время народного гулянья в Студщенничной в Августовской пуще. Второй этап – между 12 и 19 июля – это военная операция, в которой принимали участье 62-я дивизия внутренних войск НКВД, работники СМЕРШ-а, местного УБ (служба безопасности) и МО (милиция). Третий этап – это процесс вторичных арестов, вызванных следствием с пристрастием, добывающем очередную информацию о польском подполье, который продолжался с 20–21 июля до осени 1945 г. На этот этап приходятся казни. Четвертый этап – с 1945/1946 по времена тн. 3-й Польской Республики – защита тайны исчезновения и сокрытие следов, может быть с помощью российских служб и польских потомков людей, замешанных в Августовскую облаву на стороне виновников.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los Karaimów podczas II wojny światowej. Kilka uwag historyka
Fate of the Karaims during World War II. Some Remarks from a Historan
Autorzy:
Witkowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973952.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
II wojna światowa
Karaimi we Francji
Karaimi na Litwie
Karaimi na Krymie
holokaust
Seraja Szapszał
II World War
Karaims in France
Karaims in Lithuania
Karaims in Crimea
holocaust
Seraya Shapshal
German atrocities
Opis:
Motywowana przez ideologię niemieckiego faszyzmu polityka eksterminacji ludności żydowskiej tworzyła stałe zagrożenie dla Karaimów mieszkających w różnych państwach europejskich, które stopniowo były podbijane przez Niemcy. Podejmowane oficjalnie od 1938 r. starania przedstawicieli Karaimów, by władze niemieckie uznały ich za ludność nie-żydowską, zakończyły się częściowym sukcesem. Po podboju Francji, Litwy i Krymu ludność karaimska zetknęła się z pewnymi formami represji, ale ostatecznie uniknęła losu europejskich Żydów. Było to możliwe tylko dzięki wysiłkom różnych osób, w tym hachana Seraji Szapszała.
The policy of the German authorities, to, in accordance with Nazi ideology, annihilate the Jewish population constantly placed the Karaites, who at that time inhabited various European countries that were gradually being conquered by German armies, in constant danger. Official attempts made in 1938 by the representatives of Karaite community to convince the German authorities to treat them as a non-Jewish population, resulted in only partial success. After the conquest of France, Lithuania and Crimea the Karaite community was persecuted in various ways. However, it succeeded in surviving the war, in contrast to the fate of most of European Jewry. This was only possible thanks to the efforts of numerous people, including hachan Seraya Shapshal.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2014, 3
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies