Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wada serca" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
The assessment of neonates’ exposure to traumatic factors in the cardiac ward within the first 24 hours of hospitalization
Ocena narażenia noworodków na czynniki traumatyczne w pierwszej dobie hospitalizacji w oddziale kardiologicznym
Autorzy:
Cepuch, Grażyna
Gniadek, Agnieszka
Bytowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"czynniki traumatyczne"
"noworodek"
"wrodzona wada serca"
Opis:
Introduction: During the first 24 hours of hospitalization, neonates with ductus-dependent CHD are exposed to a number of traumatic impulses arising from the need for necessary care and therapeutic procedures. Material and methods: The studied group consisted of neonates in a stable condition, suffering from ductusdependent CHD, monitored from the first to the fifth day of their life. The research involved the observation of 10 patients of the cardiac ward at the University Children’s Hospital. The research was carried out by means of the following methods: observation with available assessment tools, such as author’s questionnaire, CRIES scale, sound mlevel meter and stopper. Results: The total number of all procedures performed on the group of 10 neonates amounted to 622 per day. The average number of invasive procedures per day performed on one patient was 6.6, while the procedures connected with touching averaged at 57.3. The average daily noise level amounted to 72.2 dB; the total daily time of exposure to artificial light averaged at 87 minutes, with the average duration of a single lighting episode lasting 14.6 minutes. The average pain level of a neonate connected with chosen invasive procedures fell between 5 and 7 points in the CRIES scale. Conclusions: The impact of traumatic factors disrupts the process of adaptation, may adversely influence further development of central nervous system, perception and sense organs and disturbs psychological development.
Wstęp: Noworodki z przewodozależną wrodzoną wadą serca, są narażone w pierwszej dobie hospitalizacji na szereg traumatycznych bodźców związanych z działaniami pielęgnacyjno–opiekuńczymi oraz leczniczymi. Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiły noworodki z przewodozależną wadą serca w wieku od 1–5. doby życia, w stabilnym stanie zdrowia, urodzone o czasie. Badaniami objęto 10 pacjentów oddziału kardiologicznego USD w Krakowie. Metodę badawczą stanowiła obserwacja noworodków oraz ich ekspozycji na czynniki traumatyczne w pierwszej dobie hospitalizacji. Badano natężenie hałasu w sali, liczbę epizodów i czas ekspozycji na światło sztuczne w ciągu doby, liczbę traumatycznych procedur wykonywanych u pacjenta, poziom natężenia bólu, oraz oszacowano przybliżoną długość snu. W badaniu zastosowano: autorski kwestionariusz, skalę CRIES, decybelomierz i stoper.procedur w grupie 10. noworodków wyniosła 622. Średnio na jednego noworodka przypadły 62 procedury. Średnia dobowa liczba procedur inwazyjnych wykonanych u jednego pacjenta wyniosła 6,6, natomiast interwencji skorelowanych z dotykiem 57,3. Średnie dobowe natężenie hałasu wyniosło 72,2 dB, średni całkowity czas dobowej ekspozycji na światło sztuczne wyniósł 87 min., przy średniej długości pojedynczego epizodu oświetlania 14,6 min. Średni poziom natężenia bólu u noworodków w stosunku do wybranych procedur inwazyjnych mieścił się w granicach od 5 do 7 pkt. w skali CRIES. Wnioski: Oddziaływanie czynników traumatycznych na noworodki zaburza proces ich adaptacji oraz może negatywnie wpływać na dalszy rozwój ośrodkowego układu nerwowego, psychicznego i narządów percepcji sensorycznej.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2016, 19, 1; 17-24
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół mikrodelecji 22q11.2 jako problem wielodyscyplinarny
22q11.2 microdeletion syndrome as a multidisciplinary problem
Autorzy:
Skoczyńska, Marta
Lehman, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034567.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
mikrodelecja
tężyczka hipokalcemiczna
wada serca
zaburzenia odporności
Opis:
22q11.2 microdeletion syndrome, known also under the name of DiGeorge syndrome, is the most frequent deletion in the human chromosome. Its prevalence is estimated at about 1:9,700 newborns, but this is probably an underestimation. In over 90% of cases, the disease is caused by de novo microdeletion in the long arm of chromosome 22, and more rarely by microdeletion of the short arm of this chromosome or by a gene TBX1 point mutation. The consequences of these genotypic disorders are developmental anomalies of the third and fourth pharyngeal arches during the foetal life, which leads to abnormal development of the thymus, parathyroid glands and major cardiac vessels. The characteristic triad of symptoms includes a cardiac defect, hypocalcaemic tetany (hypoparathyroidism) and immunodeficiency. The syndrome may also manifest as facial dysmorphia, palate defects, gastrointestinal abnormalities, urogenital malformations, autoimmune diseases and psychiatric disorders. Standard tests to diagnose this syndrome are molecular studies, such as fluorescence in situ hybridization, array comparative genomic hybridization and a type of polymerase chain reaction: multiplex ligationdependent probe amplification. The therapy of DiGeorge syndrome may include: calcium supplementation, surgical correction of cardiac and palate defects, treatment of immunodeficiency by injections of immunoglobulins, stem cell transplantation or, in rare cases, thymus transplantation. The management of DiGeorge syndrome requires a multidisciplinary approach. Early diagnosis and treatment significantly improve patient’s chances for normal functioning in adult life.
Zespół mikrodelecji 22q11.2, znany również pod nazwą zespołu DiGeorge’a, jest najczęstszą delecją ludzkiego chromosomu. Częstość jego występowania określono na 1:9700 żywych urodzeń, choć jest to wartość prawdopodobnie niedoszacowana. W ponad 90% przypadków jest spowodowany mikrodelecją de novo w zakresie długiego ramienia chromosomu 22., rzadziej utratą fragmentu ramienia krótkiego chromosomu 22. lub mutacją punktową genu TBX1. W efekcie wymienionych zaburzeń genotypu w trakcie życia płodowego dochodzi do powstania anomalii rozwojowej trzeciego i czwartego łuku skrzelowego, która prowadzi do zaburzeń rozwoju grasicy, przytarczyc oraz dużych naczyń serca. Do triady charakterystycznych objawów należą: wada serca, tężyczka hipokalcemiczna (niedoczynność przytarczyc) oraz zaburzenia odporności. Zespół ten wiąże się także z występowaniem dysmorfii twarzy, wad podniebienia, przewodu pokarmowego, moczowo-płciowego, nerwowego, zaburzeń psychicznych oraz chorób autoimmunologicznych. Standardowymi testami służącymi do rozpoznania są badania molekularne, takie jak fluorescencyjna hybrydyzacja in situ, hybrydyzacja genomowa do mikromacierzy i odmiana reakcji łańcuchowej polimerazy, amplifikacja sondy zależna od ligacji. Leczenie zespołu DiGeorge’a obejmuje m.in. wyrównywanie hipokalcemii, korekcję chirurgiczną wad serca oraz podniebienia, wyrównywanie niedoborów odporności poprzez podaż immunoglobulin, przeszczep komórek macierzystych szpiku, a w wyjątkowych przypadkach przeszczep grasicy. Postępowanie z pacjentem z zespołem DiGeorge’a wymaga podejścia wielodyscyplinarnego. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia znacząco poprawiają szanse na prawidłowe funkcjonowanie chorych w życiu dorosłym.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 439-449
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koarktacja aorty u niemowlęcia z infekcją układu oddechowego wywołaną przez RSV
Aortic coarctation in an infant with RSV infection
Autorzy:
Kalman-Toczyłowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035523.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
RTG klatki piersiowej
koarktacja aorty
wrodzona wada serca
Opis:
The paper presents a case of an infant with aortic coarctation, which was accidentally detected during respiratory infection. The child, who showed no symptoms either during the neonatal period or during the first six months of life, suddenly developed severe heart failure initially manifesting as a respiratory infection. Preliminary diagnosis was based on a chest radiograph. Chest radiography has been underestimated and even avoided in the diagnosis of respiratory conditions in recent years, particularly in the youngest children.
W niniejszej pracy opisano przypadek niemowlęcia z koarktacją aorty, którą wykryto przypadkowo w czasie infekcji dróg oddechowych. U dziecka, które nie miało dolegliwości w okresie noworodkowym ani w pierwszym półroczu życia, nagle rozwinęła się ciężka niewydolność serca, której objawy w początkowym okresie sugerowały infekcję dróg oddechowych. Wstępne rozpoznanie ustalono na podstawie wykonanego badania radiologicznego klatki piersiowej. Badanie to w ostatnich latach jest niedoceniane, a nawet pomijane w czasie diagnostyki dolegliwości ze strony układu oddechowego, zwłaszcza u najmłodszych dzieci.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 2; 222-230
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pentalogia Cantrella – opis przypadku
Pentalogy of Cantrell – a case report
Autorzy:
Klisowska, Iwona
Dąbek, Anna
Zborowska, Iwona
Staniszewska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034601.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
przepuklina przeponowa
przepuklina pępowinowa
wada serca
zespół wad wrodzonych
Opis:
A very rare syndrome of congenital defects, comprising an abdominal wall defect, diaphragmatic hernia, defect of the diaphragmatic part of the pericardium, heart malformations, ectopia cordis and sternal defects is known as pentalogy of Cantrell. It develops approximately from the 3rd to the 14th week of gestation, and is associated with a poor prognosis. Fewer than 200 cases, presenting with a varied severity of the malformations, have been noted worldwide. In this study, we report a case of a female newborn diagnosed with pentalogy of Cantrell. The first defect identified during foetal life was omphalocele. After birth, the infant was intubated due to severe cardiorespiratory failure. Chest radiography showed opacity of the right lung and displacement of the heart to the right. On further studies, a diagnosis of tetralogy of Fallot and a sternal defect as well as a suspicion of a lack of the central portion of the thoracic diaphragm were also established. In the second day of life, surgery restoring the continuity of the diaphragm and closing the rings of hernia was performed. After the procedure, the baby’s condition was critical, but stabilised over the next days of treatment. Currently, the child shows normal psychomotor development and remains under constant care of specialists. Infants with pentalogy of Cantrell require expensive and complex multidisciplinary, medical care for many years.
Zespół wad wrodzonych pod postacią ubytku powłok brzusznych, przepukliny przeponowej, ubytku przeponowej części osierdzia, wady serca i ektopii serca oraz zaburzeń rozwoju mostka nazywany jest pentalogią Cantrella (pentalogy of Cantrell). Jest to wada występująca sporadycznie, tworząca się w okresie od około 3. do 14. tygodnia życia płodowego, cechująca się złym rokowaniem. Literatura medyczna odnotowała na świecie mniej niż 200 przypadków tego zespołu z różnym nasileniem zaburzeń w rozwoju płodu. W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku noworodka płci żeńskiej z rozpoznaną pentalogią Cantrella. Pierwszą wadą rozpoznaną w życiu płodowym była przepuklina pępowinowa. Po urodzeniu dziecko zostało zaintubowane ze względu na ciężką niewydolność oddechowo-krążeniową. Badanie radiologiczne klatki piersiowej uwidoczniło zacienienie prawego płuca i przesunięcie serca na prawą stronę. W toku diagnostyki stwierdzono również tetralogię Fallota, ubytek dolnej części mostka oraz podejrzenie braku przepony w centralnej części. W drugiej dobie życia wykonano zabieg odtworzenia ciągłości przepony i zamknięcia wrót przepukliny. Po zabiegu stan dziecka był krytyczny, lecz ustabilizował się w następnych dobach leczenia. Obecnie dziecko, cechujące się prawidłowym rozwojem psychoruchowym, znajduje się pod stałą opieką specjalistów. Noworodki z tą wadą wymagają wieloletniej, wielokierunkowej, kosztownej i kompleksowej opieki medycznej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 555-560
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homocysteine remethylation pathway in neonates with congenital heart disease and neural tube defects
Szlak remetylacji homocysteiny u noworodków z wrodzonymi wadami serca i wadami cewy nerwowej
Autorzy:
Surmiak, Piotr
Baumert, Małgorzata
Walencka, Zofia
Paprotny, Magdalena
Witek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766013.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
cobalamin
congenital heart disease
folate
homocysteina
homocysteine
kobalamina
kwas foliowy
neural tube defect
wada cewy nerwowej
wrodzona wada serca
Opis:
INTRODUCTION: The etiology of congenital heart defects (CHD) and neural tube defects (NTD) remain unknown, however, the relation between homocysteine and folate levels and congenital anomalies were found. With this perspective in mind, the aim of the study was to investigate serum biomarkers of the homocysteine metabolism pathway in neonates with CHD, newborns with NTD and their mothers. MATERIALS AND METHODS: Twenty-one pairs of mothers and their neonates with CHD as well as 18 pairs of mothers and neonates with NTD were enrolled in the study. The control group consisted of 54 pairs of mothers and their healthy neonates. To estimate the total homocysteine, serum folic acid and vitamin B12 levels in plasma, mothers’ venous blood samples and umbilical cord blood were taken in the all groups. RESULTS: There were significantly higher tHcy levels in the newborns with CHD compared to their mothers. The total homocysteine levels in the CHD neonates were noticeably different compared to the neonates with NTD and to the controls. The vitamin B12 levels were similar in all the investigated neonates. Significantly lower umbilical folic acid levels in the NTD and CHD groups as compared to the controls were noticed. CONCLUSIONS: The observed differences in concentrations of homocysteine, folic acid and cobalamin between neonates with congenital heart and neural tube defects suggest the influence of various agents disturbing the homo-cysteine metabolic pathways in those children.
WSTĘP: Etiologia wrodzonych wad serca (WWS) oraz wad cewy nerwowej (WCN) jest niewyjaśniona, wykazano jednak związek między stężeniem homocysteiny oraz kwasu foliowego a występowaniem wrodzonych anomalii. Celem pracy była ocena stężenia biochemicznych markerów szlaku metabolizmu homocysteiny u noworodków z WWS oraz WCN i ich matek. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 47 par – matka i jej noworodek urodzony z WWS (n = 29) i WCN (n = 18). Grupę kontrolną (GK) stanowiły 54 pary matek i ich zdrowe dzieci. Próbki krwi matki i krwi pępowinowej pobierano w celu oznaczenia stężenia tHcy, kwasu foliowego i witaminy B12. WYNIKI: Stężenie tHcy u noworodków z WWS było znamiennie wyższe niż u ich matek oraz u dzieci z WCN. Stężenie tHcy u noworodków z WCN było znamiennie wyższe niż w grupie kontrolnej. Stężenia witaminy B12 były podobne u wszystkich badanych noworodków w porównaniu z wartościami stwierdzonymi u ich matek. U noworodków z WCN i WWS stężenie kwasu foliowego w krwi pępowinowej było znamiennie niższe niż u dzieci z grupy kontrolnej. WNIOSKI: Zaobserwowane różnice w stężeniu homocysteiny i kwasu foliowego między noworodkami z wrodzonymi wadami serca i wadami cewy nerwowej sugerują obecność dodatkowych czynników zaburzających szlaki metaboliczne homocysteiny u tych dzieci.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 134-140
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serum concentration of copeptin in newborns with congenital heart defect
Stężenie kopeptyny w surowicy noworodków z wrodzoną wadą serca
Autorzy:
Tarko, Anna
Suchojad, Anna
Kordyś, Julia
Simonova, Svetlana
Maruniak-Chudek, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1427390.pdf
Data publikacji:
2021-05-26
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
congenital heart defect
hydration status
newborn
copeptin
effective serum osmolality
wrodzona wada serca
stan nawodnienia
noworodek
kopeptyna
efektywna osmolalność surowicy
Opis:
INTRODUCTION: Neonates with congenital heart defects (CHD) require careful fluid management due to the risk of cardiovascular failure. Routine laboratory parameters are not the optimal tool to detect fluid overload; therefore the search for novel markers is justified. Copeptin (pre-pro-vasopressin – CTproAVP) may be one of them. The aim of the study was to analyze the influence of the current protocol of hydration in neonates with CHD on the physiological volume homeostasis measured with CTproAVP. MATERIAL AND METHODS: Ten term newborns with CHD hospitalized in neonatal intensive care before cardiac surgery were enrolled in the study. Four of them presented symptoms of respiratory insufficiency and all except two received alprostadil. Clinical management was routine, with the exception of CTproAVP measurement in the first five days of life with evaluation of serum and urine osmolality. Fluid intake was within the normal range for age. Term, healthy neonates (N = 200) served as the control. RESULTS: The current hydration protocol did not cause an increase in serum and urine osmolality compared to the controls. The effective osmolality of the analyzed body fluids was even lower in the neonates with CHD. The concentration of CTproAVP was also lower in the study group, but the difference was not statistically significant. There were no clinical signs of cardiovascular distress or overhydration. No factors explaining the variability in CTproAVP concentration were identified. CONCLUSIONS: These preliminary data suggest that the protocol of hydration does not cause dehydration or stimulation of CTproAVP release. It seems that even more restrictive protocols of fluid management can be applied in newborns with CHD at the risk of pulmonary congestion. A longer observation period is needed, including the postoperative period, to obtain more reliable information on optimal fluid management and the role of CTproAVP in monitoring volemia.
WSTĘP: Noworodki z wrodzoną wadą serca (WWS) wymagają ostrożnej terapii płynami z uwagi na ryzyko wystąpienia niewydolności krążenia. Rutynowe badania laboratoryjne nie są optymalnym narzędziem w identyfikacji stanu prze-wodnienia i dlatego konieczne są poszukiwania nowych markerów. Kopeptyna (CTproAVP) może być jednym z nich. Celem pracy była analiza wpływu aktualnie obowiązującego protokołu nawadniania noworodków z WWS na homeo-stazę wolemii z wykorzystaniem CTproAVP. MATERIAŁ I METODY: Do badania włączono 10 noworodków z WWS hospitalizowanych na oddziale intensywnej tera-pii noworodka przed zabiegiem kardiochirurgicznym. Cztery z nich prezentowały objawy niewydolności oddechowej, a wszystkie z wyjątkiem dwóch otrzymywały alprostadil. Postępowanie kliniczne było rutynowe, z wyjątkiem pomiaru CTproAVP w pierwszych pięciu dniach życia wraz z oceną osmolalności surowicy i moczu. Podaż płynów mieściła się w zakresach normy dla wieku. Grupę kontrolną stanowiło 200 zdrowych donoszonych noworodków. WYNIKI: Aktualny protokół nawadniania nie powodował, w porównaniu z grupą kontrolną, wzrostu stężenia osmolalno-ści surowicy i moczu. Efektywna osmolalność analizowanych płynów ustrojowych była nawet niższa u noworodków z WWS. Również stężenie CTproAVP było niższe w grupie badanej, lecz różnica nie była istotna statystycznie. Nie obserwowano klinicznych objawów niewydolności krążenia lub przewodnienia. Nie zidentyfikowano czynników, które wyjaśniałyby zmienność w stężeniu CTproAVP. WNIOSKI: Wstępne wyniki sugerują, że aktualny protokół nawadniania nie powoduje odwodnienia ani nie stymuluje uwalniania CTproAVP. Wydaje się, że u noworodków z WWS i ryzykiem przeciążenia krążenia płucnego można za-stosować nawet bardziej restrykcyjny protokół nawadniania. Konieczna jest dłuższa obserwacja, z włączeniem okresu pooperacyjnego, aby otrzymać bardziej miarodajne dane na temat optymalnego nawodnienia i roli kopeptyny w moni-torowaniu wolemii.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 41-48
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wyników badań ultrasonograficznych i echokardiograficznych z drugiego i trzeciego trymestru ciąży u płodów z prawidłowym kariotypem i poszerzoną przeziernością karku
Ultrasound and echocardiographic findings obtained in the second and third trimesters of gestation in fetuses with normal karyotype and increased nuchal translucency
Autorzy:
Moczulska, Hanna
Janiak, Katarzyna
Słodki, Maciej
Respondek-Liberska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059241.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
congenital cardiac defect
increased nuchal translucency
normal fetal karyotype
prenatal diagnostics
prenatal echocardiography
diagnostyka prenatalna
echokardiografia płodowa
poszerzenie przezierności karku
prawidłowy kariotyp płodu
wrodzona wada serca
Opis:
Introduction: Numerous papers have proven that an increased nuchal translucency is connected with a raised risk of chromosomal aberrations, but few analyses are related to the further state of fetuses with a normal karyotype. The aim of the study was to estimate the risk of cardiac defects and other developmental disorders in fetuses with increased nuchal translucency and normal findings of a standard cytogenetic examination. Methods: The authors carried out a retrospective analysis of 5183 examinations of 3376 patients who reported to the Department of Diagnosis and Prophylaxis of Congenital Malformations in the Polish Mother’s Memorial Hospital in Łódź in the period from January 2008 to March 2011 for prenatal ultrasound and echocardiographic examinations. The authors analyzed the results of the examinations performed in the second and third trimesters of gestation in fetuses with an increased nuchal translucency of ≥3 mm in the first trimester and with a normal karyotype. Results: Fifty-seven patients (1.7% of the examined group) fulfilled the criteria necessary to be included in the study. In 31 pregnant women (54%) structural defects or anomalies of the fetus were found. Cardiac anomalies were detected in 17 fetuses (29.8%). The authors detected various types of cardiac defects such as tetralogy of Fallot, ventricular septal defect, atrioventricular septal defect, transposition of the great arteries and hypoplastic left heart syndrome. Conclusions: In more than half of the fetuses with an increased nuchal translucency (NT≥3 mm) and a normal karyotype, developmental defects of various organs appeared in the further course of pregnancy: mainly heart defects that were either isolated, or accompanied other anomalies.
Wstęp: Liczne opracowania dowiodły, że poszerzona przezierność karku wiąże się ze zwiększonym ryzykiem aberracji chromosomowych, ale znacznie mniej analiz odnosi się do dalszych losów płodów z prawidłowym kariotypem. Celem pracy było zbadanie ryzyka wystąpienia wad serca i innych wad rozwojowych u płodów z poszerzoną przeziernością karku i prawidłowym wynikiem standardowego badania cytogenetycznego. Metody: Przeanalizowano retrospektywnie 5183 badania przeprowadzone u 3376 pacjentek, które zgłosiły się do Zakładu Diagnostyki i Profilaktyki Wad Wrodzonych Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi w okresie od stycznia 2008 do marca 2011 roku w celu wykonania ultrasonograficznych i echokardiograficznych badań prenatalnych. Przeanalizowano wyniki badań wykonanych w drugim i trzecim trymestrze ciąży u płodów z poszerzoną przeziernością karku ≥3 mm w pierwszym trymestrze ciąży oraz prawidłowym kariotypem. Wyniki: Pięćdziesiąt siedem pacjentek (1,7% analizowanej grupy) spełniło kryteria włączenia do badania. U 31 ciężarnych (54%) stwierdzono wady strukturalne lub anomalie u płodu. Wadę serca rozpoznano u 17 płodów (29,8%). Obserwowano różne wady serca: tetralogię Fallota, ubytek w przegrodzie międzykomorowej, wspólny kanał przedsionkowo-komorowy, przełożenie wielkich naczyń, zespół hipoplazji lewego serca. Wnioski: U ponad połowy płodów z poszerzoną przeziernością karku (NT≥3 mm) i prawidłowym kariotypem w dalszym przebiegu ciąży ujawniały się wady rozwojowe różnych narządów, w tym najczęściej wady serca – izolowane lub towarzyszące innym anomaliom.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 21-30
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies